เมื่อมาถึงโรงแรมบอริสก็เห็นว่าซูซานสวมชุดคลุมอาบน้ำรออยู่แล้ว
“มาเหนื่อยๆ ดื่มอะไรหน่อยไหมคะบอริส” หญิงสาวเดินไปรินวิสกี้ส่งให้ชายหนุ่มอย่างรู้ใจ
“ขอบใจมากนะซูซานพรุ่งนี้มีงานต่อที่ไหนหรือเปล่า”
“ตอนแรกซูซานมีนัดถ่ายแบบกับนิตยสารค่ะ แต่พอลูก้าโทรมาซูซานก็เลยเลื่อนนัดเขาไปเป็นสัปดาห์หน้าเพราะอยากจะให้เวลากับคุณเต็มที่ ลูก้าบอกว่าคุณจะต้องกลับไปอยู่เมืองไทยหลายเดือนใช่ไหม”
“ก็ตามนั้นแหละ”
“ซูซานอยากไปเที่ยวเมืองไทยบ้างจัง ขอซูซานไปหาคุณบ้างได้ไหมคะ”
“ฉันยังให้คำตอบเธอตอนนี้ไม่ได้หรอกนะซูซานเพราะที่เมืองไทยฉันมีงานที่จะต้องทำเยอะ”
“คุณคงไม่มีผู้หญิงคนอื่นที่เมืองไทยนะ”
“มีสิซูซานที่เมืองไทยมีแม่ของฉันอยู่”
“ซูซานยังไม่เคยเจอแม่ของคุณเลยค่ะ ถ้าซูซานมีโอกาสไปทำงานที่เมืองไทยขอแวะไปทักทายคุณกับคุณแม่ได้ไหมคะ”
“เธอคิดว่าจะไปเจอแม่ของฉันในสถานะอะไรล่ะ”
“เพื่อนไงคะ เราเป็นเพื่อนกัน”
“ถ้าเธอคิดได้แบบนั้นฉันก็อาจจะแนะนำเธอให้รู้จักกับแม่ แต่เมื่อไหร่ที่เธออยากเปลี่ยนสถานะเธอก็คงรู้ดีว่าจุดจบระหว่างฉันกับเธอจะเป็นแบบไหน”
“ซูซานรู้ค่ะว่าการเป็นคู่นอนของคุณไม่สามารถบอกใครได้แต่ซูซานก็เต็มใจนะคะ ซูซานรอวันที่คุณกล้าบอกคนอื่นว่าซูซานคือผู้หญิงของคุณ”
“แล้วถ้าวันนั้นมันไม่มาถึงล่ะ เธอจะทำยังไง” ชายหนุ่มถามหยั่งเชิง
“ถ้าคุณไม่ต้องการซูซานจริงๆ ซูซานก็ยินดีจะไปจากคุณค่ะ”
“ฉันชอบเธอก็ตรงนี้แหละ ซูซานพูดง่ายเข้าใจง่ายไม่งี่เง่าเหมือนผู้หญิงคนอื่น”
“ซูซานรู้ว่าคุณชอบผู้หญิงแบบไหนเพราะฉะนั้นซูซานจะไม่ทำให้คุณรู้สึกอึดอัดหรือลำบากใจแน่ๆ ค่ะ คุณจะไปอยู่เมืองไทยนานแค่ไหน”
“ฉันไม่แน่ใจเท่าไหร่ แต่คงไม่ไปอยู่ถาวรหรอก ฉันยังมีธุรกิจที่นี่ที่ต้องรับผิดชอบ”
“ถ้าคุณกลับมาที่นี่โทรหาซูซานได้ตลอดนะคะ ซูซานสัญญาว่ารอคุณอยู่ที่นี่เสมอ”
“เธอน่ารักสำหรับฉันเสมอเลยนะซูซาน”
หญิงสาวดีใจที่ได้ยินคำชมจากปากของผู้ชายที่เธอหลงรักแต่ไม่สามารถบอกหรือแสดงความรู้สึกออกมาได้เลยเพราะกลัวว่าจะเสียเขาไป
แม้ว่าอยากจะเปิดเผยตัวให้คนอื่นรู้มากแค่ไหนแต่ซูซานก็ไม่อยากเสี่ยงเพราะข้อตกลงที่เธอคุยกับเขาก็คือเรื่องนี้จะเป็นความลับและถ้าความลับมันไม่เป็นความลับ เธอกับเขาก็จะต้องจบกัน
ซูซานอยากทำให้เขาหลงรักและติดใจในรสสวาทของเธอจนถอนตัวไม่ขึ้นและหวังว่าวันหนึ่งเขาจะมองเธอเป็นคนรักไม่ใช่แค่คู่นอนเหมือนกับคนอื่นๆ
“อยากแช่น้ำอุ่นผ่อนคลายไหม ซูซานเตรียมน้ำไว้แล้ว”
“ได้สิ วันนี้ฉันรู้สึกเพลียๆ อยู่เหมือนกัน ถ้าได้เธอช่วยนวดคงรู้สึกดีขึ้น”
“มาค่ะซูซานช่วยค่ะ”
หญิงสาวเดินมาใกล้จากนั้นดึงเนกไทและแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของชายหนุ่มออกตามด้วยเข็มขัดและกางเกงลงไปกองอยู่ที่พื้น ก่อนพาเขาเข้าไปในห้องน้ำ
บอริสหย่อนตัวนั่งในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่โดยมีซูซานซ้อนตัวอยู่ทางด้านหลัง
“ซูซานนวดไหล่ให้นะคะ” หญิงสาวใช้มือเล็กๆ ของเธอไปตามใบคำขอและไล่หนา
“ดีเหมือนกันนะ”
“ดีมากๆ เลยผมไม่รู้ว่าจะหาหมอนวดมือดีแบบนี้ที่เมืองไทยได้หรือเปล่านะซูซาน”
“ซูซานรู้มาว่าที่เมืองไทยมีหมอนวดฝีมือดีเยอะๆ มากแต่มันก็เป็นการนวดแผนไทย คงไม่มีใครนวดให้คุณแบบนี้ได้ดีเท่าซูซานหรอกค่ะ ถ้าคุณเมื่อยหรืออยากให้ซูซานบินไปหาก็โทรมาได้ตลอดนะคะ”
ซูซานใช้มือเล็กๆ ของเธอจับแก่นกายของชายหนุ่มนวดเบาๆ จนมันตื่นตัวอย่างเต็มที่
“อ่าห์...ดีมากซูซาน นวดแบบนี้มันดีมาก”
“นวดด้วยมือคงไม่ดีเท่าไหร่ อยากให้ซูซานใช้ปากนวดให้มั้ย”
“คุณรู้ใจผมจริงๆ นะซูซาน”
ชายหนุ่มรีบยืนขึ้นเต็มความสูงล้างฟองออกจากลำตัวจากนั้นนั่งบนขอบอ่างพิงหลังกับผนังห้องน้ำ ซูซานขยับเข้ามาคุกเข่าลงตรงหน้าสองมือเล็กๆ กำลังรูดรั้งความเป็นชาย กระตุ้นให้มันขยายตัวผงาด
เธอยังคงรูดรั้งเป็นจังหวะ ปลายลิ้นลากไปตามส่วนปลายบุ๋ม ไล้วนรอยคอด บอริสเสียงครางอย่างพอใจ
ลิ้นเล็กลากมาตามความยาวหยอกเย้ากับลูกตุ้มทั้งสองดูดมันเข้าปากเล็กๆ ด้วยความชำนาญ
“อือ..ดีมาก”
ชายหนุ่มรู้สึกเสียวซ่านไปทั่วแก่นกาย เขาเอามือรวบศีรษะของหญิงสาวไว้จากนั้นกดให้เธอครอบครองความเป็นชายของเขาจนลึกสุด
เมื่อท่อนเอ็นร้อนเข้ามาลึกสุดในคอหอย เธอก็ใช้ความชำนาญเบี่ยงมันข้างแก้มให้เขาสอดเข้ามาหรือยังที่สุด
“ดีมากซูซาน เก่งมาก แบบนั้น อื้อ...”
หญิงสาวรแทบสำลักแต่ก็ยังคงเต็มใจปรนเปรอเขาอย่างเต็มที่ ชายหนุ่มกระแทกสะโพกสวนกับปากเล็ก ทุกอย่างกำลังจะระเบิดออกเขากดใบหน้าของเธอเข้าหารัวเร็วจนหญิงสาวแทบสำลัก
“อ้าห์...สุดยอดมัน สุดยอดมาก”
บอริสปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นพุ่งเข้าไปในปากของเธออย่างกลั้นไม่อยู่ ซูซานเงยหน้ามองก่อนจะดูดเลียทำความสะอาดให้เขาอยากรู้งาน จากนั้นก็พาเธอมายังเตียงกว้าง
ซูซานคลานขึ้นมาคร่อมทับ ปากเล็กจูบไปตามลำคอ และแผงอกที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม
หญิงสาวแอ่นสะโพกขึ้นก่อนจะจับท่อนเอ็นของชายหนุ่มตั้งตรง แล้วกดช่องทางสวาทครอบครองความแข็งร้อนทีละนิด
“อื้อ...ดีมากซูซาน แบบนี้ฉันเองก็คงไปไหนไม่รอด”
คำพูดที่ออกมาจากปากของบอริสทำให้ซูซานรู้สึกได้ใจเป็นอย่างมากหญิงสาวกลายร่างเป็นจ๊อกกี้มืออาชีพเพื่อทำให้ชายหนุ่มรู้สึกติดใจตัวเองได้มากที่สุดและหวังว่าเขาจะไม่มีผู้หญิงอื่นระหว่างที่ไปอยู่ประเทศไทย
เกือบเดือนแล้วที่รติรสกลับมาทำงานที่สวนส้มเธอยังติดต่อกับมารดาที่รัสเซียแต่ไม่ได้บ่อยสักเท่าไหร่ การได้คุยกับมารดามันทำให้เธอคิดถึงบอริสมากขึ้น ส่วนเขาก็พยายามโทรหาเธออยู่หลายครั้งแต่เกือบครึ่งเดือนแล้วที่ไม่มีมิสคอลหรือข้อความจากบอริส เธอคิดว่าป่านนี้เขาก็คงจะลืมเธอไปแล้ว“ลุงเรืองคะที่ข้างสวนส้มของเรามีคนซื้อไปแล้วเหรอคะ”“ใช่จ้ะ คนที่ซื้อเขาบอกว่าจะทำสวนส้มเหมือนเราน่ะ เขาติดต่อลุงมาเหมือนกันว่าจะขอมาศึกษาวิธีการทำสวนและอาจจะขอจ้างคนงานของเราไปทำไปช่วยเขาทำด้วยเขาไม่มีประสบการณ์ด้านนี้”“แล้วป้าวรรณเคยเจอเขาไหมคะ” หญิงสาวหันมาถามป้าของตนเองบ้าง“ป้ายังไม่เคยเจอเขาแล้ว ส่วนใหญ่จะเป็นลุงที่ไปคุยกับเขา”“ดูท่าทางเขาก็มีเงินมากๆ เลยนะคะ”“ก็คงอย่างนั้น ฉันว่าเราชวนเขามากินข้าวที่บ้านเราจะได้ทำความรู้จักกันไว้” วรรณาหันไปถามสามี“ได้สิเดี๋ยวผมจะลองชวนเขาดู แต่ช่วงนี้รู้สึกว่าเขาจะไม่อยู่นะเห็นว่ามีงานที่ต่างประเทศต้องบินไปดูแลด้วย”“เขามีงานต่างประเทศแล้วยังจะมาซื้อสวนส้มทำไมคะ หนูว่ามันแปลกๆ"“ลุงก็คิดว่ามันแปลกก็เลยถามเขา เขาบอกว่าจะปรับปรุงที่ทำสวนส้มแล้วยกให้ภรรยาในอนาคตของเขานะ”“โ
วันนี้บอริสต้องเดินทางกลับไปทำงานที่รัสเซียอีกครั้ง เขาไม่อยากจะไปเลยเพราะอยากจะอยู่กับรติรสแบบนี้ไปอีกนานๆ ชายหนุ่มรู้สึกว่าช่วงนี้รติรสจะน่ารักช่างอ้อนและเอาอกเอาใจมากๆ มันทำให้หัวใจที่แข็งกระด้างของเขาและกำลังเปิดรับหญิงสาวเข้ามาในหัวใจทีละนิดความรู้สึกที่มีให้กับรติรสไม่เคยเกิดขึ้นกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ไม่รู้จะเรียกว่าความรักได้หรือเปล่า แต่เขารู้สึกดีที่อยู่ใกล้ๆ รู้สึกสบายใจ รู้สึกว่าเธอคือทุกสิ่งทุกอย่างของเขาบอริสคิดว่าจะบอกเรื่องนี้กับรติรสหลังจากที่เขากลับมาจากรัสเซียในอาทิตย์หน้าชายหนุ่มอยากจะขึ้นไปเจอกับครอบครัวของหญิงสาวที่เชียงใหม่อยากจะขอโทษแทนบิดามารดาเรื่องน้าอรสาและจะถือโอกาสขออนุญาตคุณป้าของเธอคบหากับหญิงสาวอย่างจริงจัง บอริสไม่อยากให้เธอเป็นเพียงแค่คู่นอนแบบที่เธอชอบพูดอีกต่อไปแล้ว“ฉันคงคิดถึงเธอมากๆ แน่เลยโรส”“อดทนค่ะบอสแค่อาทิตย์เดียวเอง”“แล้วเธอจะคิดถึงฉันไหมล่ะ”“แน่นอนค่ะโรสจะคิดถึงคุณทุกวัน เดินทางปลอดภัยนะคะ”“ฉันไม่อยากไปเลยนะโรส รู้สึกใจหายยังไงก็ไม่รู้”“อย่างอแงเป็นเด็กสิคะบอส บอสต้องไปทำงานนะ ทุกคนมีหน้าที่ของตัวเองโรสก็จะทำหน้าที่ของโรสให้ดีที่สุด
บอริสประกบจูบไปบนเรียวปาก แทะเล็มเรียวปากบางอย่างหลงใหลรติรสเผยอปากรับด้วยความเต็มใจ สองลิ้นเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อ บอริสไล้มือไปตามสีข้างสอดเข้าใต้เสื้อตัวบาง บีบคลึงความอวบอิ่มจนหญิงสาวรู้สึกร้อนราวกับเปลวไฟ สะโพกกลมกลึงบดเบียดกายเข้าหาเจ้านายหนุ่มอย่างเชิญชวน“บอริสขา สัญญาได้ไหมว่าจะมีโรสแค่คนเดียว”เสียงหวานอ้อนเธออยากให้เขามีความสุขกับเธอแค่คนเดียว แม้รู้ว่ามันเป็นไปได้ยากแต่ก็อยากได้ยินจากปากเขา“ก็เธอน่ารักแบบนี้ฉันจะไปมีคนอื่นได้ยังไงล่ะโรส ฉันจะมีแค่เธอคนเดียวนะ”เมื่อได้ยินคำตอบรติรสเลยสลัดความอายทิ้งไปจนหมด หญิงสาวไม่สนสักนิดว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในห้องรับแขก เธอรู้แค่อยากร่วมรักกับเขาอยากมอบความสุขให้เขา เมื่อบอริสถอดชุดนอนออกเธอก็ให้ความร่วมมือด้วยความเต็มใจ“เธอสวยไปทั้งตัวเลยโรส สวยจนฉันลืมผู้หญิงทุกคนที่เคยนอนด้วย”บอริสมองด้วยสายตาหื่นกระหายตั้งแต่เดินทางไปอเมริกาและบินต่อไปที่รัสเซียเขากับเธอก็ยังไม่ได้นอนด้วยกันเลยสักครั้งเพราะเขารู้ว่าเธอมีเรื่องให้ต้องคิดเลยไม่อยากจะกวนใจทั้งที่ร่างกายของเขามันต้อการเธอจนแทบคลั่งฝ่ามือร้อนของบอริสนวดคลึงหน้าอกอย่างหนักหน่วง ร่างกายถูก
เมื่อกลับมาถึงเมืองไทยรติรสก็โทรศัพท์ไปปรึกษาป้าวรรณนาว่าจะเอายังไงต่อกับเรื่องมารดาของตนเอง“หนูลองบอกป้ามาสิโรสว่าตอนนี้หนูคิดจะทำยังไงต่อ”“หนูคิดว่าตอนนี้แม่ดูมีความสุขมากเลยค่ะป้าวรรณ หนูกลัวว่าถ้าบอกเรื่องในอดีตอาจจะทำให้แม่ปวดหัวและคิดมาก ป้าวรรณจะว่าอะไรไหมถ้าหนูจะยอมให้แม่อยู่ที่นั่นแล้วใช้ชีวิตอย่างมีความสุข”“แล้วหนูไม่เสียใจใช่ไหมโรส” วรรณาถามหลานสาวด้วยความเห็นใจ“เสียใจสิคะ เสียใจมากๆ ที่หนูไม่ได้อยู่ใกล้แม่ แต่หนูไม่อยากทำลายความสุขของแม่ค่ะ ถ้าป้าวรรณได้เจอแม่ได้เห็นใบหน้าและรอยยิ้มของแม่หนูคิดว่าป้าวรรณจะต้องคิดเหมือนหนูแน่ๆ” รติรสมั่นใจว่าป้าของเธอต้องเหมือนเธอแน่ๆ“เท่าที่หนูส่งรูปกับวิดีโอมาให้ป้าดู ป้าก็พอจะรู้แล้วว่าตอนนี้อรสาเขามีความสุขมากจริงๆ ถ้าหนูคิดว่าตัวเองทำใจได้ ป้าก็ไม่ว่าอะไร หนูยังมีป้ายังมีลุงเรืองและพี่ฤทธิ์นะ กลับมาอยู่เชียงใหม่กับป้าดีไหมโรส มาอยู่กันเป็นครอบครัวที่นี่”“ได้ค่ะป้าวรรณ อีกไม่กี่วันก็หยุดยาวแล้วหนูจะยื่นจดหมายลาออกช่วงนั้นค่ะ”“การลาออกมันต้องลาออกล่วงหน้าหนึ่งเดือนหรือเปล่าโรส”“ใช่ค่ะ แต่นั่นในกรณีที่เราจะไม่อยากเสียประวัติในการท
แม้จะได้นอนไม่กี่ชั่วโมงแต่เช้านี้รติรสก็มีสีหน้าสดชื่นมากหญิงสาวตื่นนอนตั้งแต่เช้าจากนั้นชงกาแฟและเอาบราวนี่มานั่งทานอย่างละเอร็ดอร่อย“กินด้วยกันมั้ยคะบอส”“ไม่ล่ะเมื่อวานฉันกินไปหลายชิ้นแล้ว ฉันไม่อยากแย่งเธอกิน”“ฝีมือแม่อร่อยมากๆ เลยค่ะ โรสคิดถึงแม่จัง”“อดทนอีกนิดนะโรสไม่ถึงสิบวันฉันก็จะพาเธอไปเจอแม่ แล้วเธอจะเสียใจไหมถ้าแม่จำเธอไม่ได้”“โรสก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าจะเสียใจไหมแต่เท่าที่โรสเห็นคลิปของแม่หลายคลิปเราก็รู้สึกว่าตอนนี้แม่มีความสุขมากจริงๆ”“ใช่แม่เธอมีความสุขมาก เธอเป็นรอยยิ้มของพ่อฉันนะ เหมือนกับเธอที่เป็นรอยยิ้มของฉัน”“ใครเป็นรอยยิ้มของบอสกันค่ะ โรสไม่อยากเสียเวลาคุยด้วยแล้วค่ะ โรสจะไปทำงาน แล้ววันนี้บอสเข้าบริษัทไหมคะ”“ฉันจะเข้าไปช่วงบ่ายๆ นะ ช่วงเช้าขอเคลียร์งานต่ออีกนิด”“บอสงานยุ่งอย่างนี้แล้วจะมาทำไมคะ”“ก็บอกแล้วงัยว่าคิดถึง”“แล้วจะกลับไปที่โรสเสียอีกหรือเปล่า”“ฉันจะอยู่กับเธอที่นี่สองวันจากนั้นก็จะกลับไปประชุมก่อนจะกลับมาอีกครั้ง”“เดินทางแบบนี้คงเหนื่อยแย่”“เหนื่อยแต่มันก็คุ้ม ฉันได้กลับมาอยู่กับเธอได้กลับมากอดเธอเหนื่อยแค่นี้ฉันทนได้”“โรสว่าบราวนี่มันห
รติรสนั่งดูคลิปที่มารดาของตนเองทำบราวนี่เราก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าตอนนี้มารดาของตนเองนั้นมีความสุขมากๆ เสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยระหว่างบอริสและมารดาทำให้หญิงสาวมองว่าเขาปฏิบัติกับมารดาของเธออย่างดีถึงแม้จะไม่ใช่ลูกแท้ๆ ก็ตามเธอเปิดคลิปเป็นอีกหลายคลิปที่เขาส่งมาก่อนหน้าและดูไปหลายรอบ จากนั้นก็เก็บโทรศัพท์และเตรียมเข้านอนวันนี้บอริสโทรศัพท์มาหาเธอไม่คุยกันไม่ถึงสิบนาทีเพราะเขาบอกว่ามีงานจะต้องไปจัดการต่อ แต่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะแค่ส่งคลิปมาให้ดูเธอก็รู้สึกอบอุ่นใจมากๆ แล้วความโกรธที่มีต่อครอบครัวของบอริสเริ่มลดน้อยลงทีละนิด เมื่อเห็นว่ามารดาของตนเองอยู่อย่างสุขสบาย อีกไม่ถึงสองอาทิตย์ เธอก็จะได้เจอกับมารดา ไม่รู้ว่าท่านจะจำได้หรือเปล่าแต่รติรสก็ไม่อยากคิดอะไรเพราะสิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่การให้มารดามาอยู่ด้วยเธอแค่ต้องการดูมารดาได้มีความสุขแค่นั้นก็พอรติรสหลับไปในเวลาห้าทุ่มและตกใจตื่นในเวลากลางดึก เมื่อรู้สึกว่าตอนนี้ภายในห้องไม่ได้มีเธออยู่คนเดียว“ใครน่ะ” หญิงสาวตะโกนถามเพราะรู้สึกว่าตอนนี้มีใครบางคนกำลังอยู่ในห้องน้ำ“ออกมาเดี๋ยวนี้นะถ้าไม่ออกมาฉันจะโทรเรียกรปภ. ออกมาจากห้องน้ำเดี๋ย