ตอนที่ 5 ขอสนุกก่อน

 

ซูซานมีความสุขมากที่ตื่นมาแล้ว ยังเห็นว่าบอริสนอนอยู่ข้างๆ ตนเองหญิงสาวขยับเข้ามาใกล้ กอดเขาไว้อย่างรักใคร่และหลงใหล ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนอยู่ใกล้เขาจะต้องรักอย่างหมดหัวใจเหมือนกับเธออย่างแน่นอน

“คุณจะเดินทางไปเมืองไทยเมื่อไหร่คะบอริส”

“อาทิตย์หน้า”

“ก่อนไปเมืองไทยซูซานจะอยู่กับคุณทุกวันเลยดีไหมคะ เพราะถ้าคุณไม่อยู่ซูซานก็คงคิดถึงคุณมากแน่ๆ เลยค่ะ”

“ฉันก็คงจะคิดถึงเธอเหมือนกันนะ” บอริสหมายถึงคิดถึงเซ็กซ์ของหญิงสาวไม่ได้คิดถึงตัวของหญิงสาวเลย แต่คำพูดของเขาก็ทำให้ซูซานรู้สึกดี

“ฉันขอตัวก่อนนะมีอีกหลายอย่างต้องเคลียร์ก่อนไป”

ซูซานเห็นเงินเข้ามาในบัญชีเยอะมากก็ทำเธอตกใจเพราะมันมากว่าทุกครั้งที่ชายหนุ่มเคยให้

“ทำไมมันเยอะแบบนั้นล่ะคะบอริส”

“เพื่อตอบแทนที่คุณมอบความสุขให้ผม”

“แต่มันเยอะกว่าทุกครั้ง”

“เพราะผมจะไม่อยู่ที่นี่นาน ผมก็อยากให้เงินคุณไว้ใช้เยอะหน่อยอย่าคิดมากเลยนะซูซาน”

“เหตุผลแค่นี้จริงๆ ใช่ไหมคะ ไม่ใช่ว่าเงินนี่คือเงินค่าบอกเลิกนะ”

“ผมจะบอกเลิกคุณได้ยังไงในเมื่อเราสองคนยังไม่เคยคบกันเลย เอาล่ะปล่อยตัวผมได้แล้วผมต้องรีบไป”

คำพูดของชายหนุ่มทำให้ซูซานรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากแต่เธอก็ไม่ยอมแพ้เพราะยังไงเสียก็คิดว่าบอริสจะไม่มีทางเจอผู้หญิงคนไหนที่ทำให้เขามีความสุขได้เท่ากับตนเอง

เธอจะยอมปล่อยให้เขาไปอยู่ที่เมืองไทยก่อนจากนั้นก็ค่อยหาวิธีตามเขาไปอยู่ที่นั่น และฉันเชื่อว่าคนอย่างบอริสยังไงก็ต้องแพ้กับมารยาหญิงอย่างแน่นอน

“โชคดีนะคะบอริส ขอให้คุณเดินทางปลอดภัย”

บอริสขับรถออกจากโรงแรมและกลับมายังบ้านของตนเองซึ่งตอนนี้บิดากับภรรยาใหม่กำลัง นั่งคุยกันอยู่ในห้องรับแขก

“บอริสพ่อได้ยินเห็นว่าแกจะเข้าไปดูบริษัทที่เมืองไทยใช่ไหม”

“ครับพ่อ ผมว่าถึงเวลาแล้วที่ผมจะต้องเข้าไปจัดการสองปีที่ผ่านมาพวกเขายักยอกเงินบริษัทไปเยอะพอสมควร คงถึงเวลาแล้วแหละที่ผมจะต้องเข้าไปจัดการทุกอย่างแบบจริงจัง พ่ออยากจะกลับไปด้วยไหม”

“ไม่หรอกแกไปอยู่ที่โน่นก็ดูแลตัวเองดีๆ ส่วนบริษัทที่นี่พ่อจะช่วยดูแลให้”

“น้าสาล่ะครับอยากจะกลับไปเที่ยวเมืองไทยบ้างไหม” เขาถามอรสาภรรยาใหม่ของบิดาซึ่งเป็นคนไทย

“น้าก็อยากไปอยู่นะ”

“น้าไม่ต้องไปที่กรุงเทพก็ได้ครับ หาเวลาไปพักผ่อนที่เมืองไทยมีที่เที่ยวเยอะแยะเลย พ่อควรพาน้าสากลับไปเที่ยวเมืองไทยบ้าง ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ผมไม่เคยเห็นพ่อพาน้าสาไปเที่ยวที่ไหนเลย ”

“กลับไปเมืองไทยทำไมล่ะ พอน้าสาพูดถึงเรื่องเก่าๆ พยายามนึกถึงเรื่องในอดีตก็ปวดหัวทุกครั้งพ่อเลยคิดว่าไม่ไปจะดีกว่า”

อรสาภรรยาใหม่ของเซอร์เกย์ประสบอุบัติเหตุทำให้ศีรษะกระแทกกับพื้นและจำเรื่องราวในอดีตของตนเองไม่ได้และทุกครั้งที่อรสาพยายามนึกถึงหญิงสาวก็ปวดศีรษะขึ้นมาทันทีและบางครั้งก็มากถึงขั้นเป็นลมหมดสติ เซอร์เกย์เลยไม่อยากพาภรรยาของเขากลับไปเมืองไทยเพราะห่วงปัญหาสุขภาพที่จะตามมา

“น้าไม่รู้จะกลับไปหาใคร ไม่รู้ว่ามีใครที่นั่นยังจะรอเจอน้าอยู่ไหม มันผ่านมาสองปีแล้วที่น้ามาอยู่ที่นี่บางทีน้าอาจจะเป็นคนที่ไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนก็ได้เพราะถ้าเกิดมีญาติพี่น้องจริงตอนที่น้าอยู่ที่โรงพยาบาลก็คงมีใครสักคนมาเยี่ยมหรือมาตามหาบ้าง”

อรสาประสบอุบัติเหตุจากนั้นก็จำเรื่องราวในอดีตไม่ได้เซอร์เกย์เลยพาเธอย้ายกลับมาอยู่ที่รัสเซียด้วยกันในฐานะภรรยาคนใหม่ซึ่งจนถึงตอนนี้มันก็ผ่านมาเกือบจะสองปีแล้ว

แม้จะโกรธที่บิดาเลิกกับมารดาแต่ด้วยนิสัยที่อ่อนหวานและไม่เคยเข้ามาก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวทำให้บอริสยอมรับภรรยาคนนี้ของบิดามากกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ

บิดาของเขาเป็นคนเจ้าชู้มากและน้าอรสาไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกที่เขารับมาอยู่ด้วยแต่เธอเป็นคนเดียวที่อยู่กับบิดาของเขานานที่สุดและเป็นคนเดียวที่ชายหนุ่มยอมรับ

“พ่อว่าถ้าบริษัทที่นั่นมีปัญหามากนักก็ซื้อหุ้นคืนทั้งหมดเลยก็ดีนะ บริหารคนเดียวพ่อว่ามันน่าจะง่ายกว่า”

“คนที่มีปัญหาก็มีแค่ลุงสมบูรณ์คนเดียวครับพ่อส่วนญาติคนอื่นๆ ผมดูแล้วไม่น่าจะมีปัญหาเท่าไหร่ ถ้าเราตัดวงจรของลุงสมบูรณ์ออกได้บริษัทก็น่าจะเติบโตได้อีกเยอะ ครั้งนี้ผมให้เตวิชญ์หาเลขาคนใหม่ให้แล้ว”

“ไม่ใช่ว่าเลขาคนใหม่จะเป็นคนของคุณสมบูรณ์อีกนะ”

“ไม่หรอกผมให้เตวิชญ์สืบประวัติมาอย่างดีแล้ว”

“ถ้างั้นก็เบาใจหน่อยถ้าจะลงไปทำงานอย่างเต็มตัวก็อย่าให้เสียเวลาเปล่า เงินทุกบาททุกสตางค์มันมีค่ามากเราปล่อยให้พวกเขาอยู่อย่างสุขสบายมานานถึงสองปี ตอนนี้ก็ควรที่จะต้องทำทุกอย่างให้มันถูกต้อง แล้วแม่ของลูกเขาจะวางมือจากเรื่องนี้จริงๆ ใช่ไหม”

“ใช่ครับแม่อยากพักผ่อนเตวิชญ์บอกว่าแม่เหนื่อยและกดดันมากๆ เพราะลุงสมบูรณ์เข้ามาก้าวก่ายการทำงานของแม่มากเกินไป แม่จะพูดหรือขัดขวางอะไรก็ทำได้ยากเพราะลุงสมบูรณ์เขาเป็นพี่ชาย แต่ผมว่าเขาคงลืมคิดไปแล้วมั้งครับพ่อว่าบริษัทนี้ไม่ใช่บริษัทของครอบครัวเขามันเป็นบริษัทที่พ่อกับแม่ช่วยกันก่อตั้งมาต่างหาก แม่เขาคงอึดอัดมาก”

“คุณบอริสคะอย่าว่าน้าก้าวก่ายนะคะ แต่การทำงานของคนไทยเครือญาติก็มีส่วนอย่างมากค่ะ เท่าที่น้ารู้คนไทยเขาจะเอื้อประโยชน์ให้กับญาติโดยลืมนึกถึงความถูกต้อง”

“ผมว่ามันมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ถ้าญาติทุกคนเขารักและหวังดีเขาก็จะช่วยกันพัฒนาและเห็นผลประโยชน์ของบริษัทมาเป็นอันดับหนึ่ง แต่ถ้าญาติหรือครอบครัวไม่ได้มีความจริงใจต่อกันพวกเขาก็จะหาผลประโยชน์จากบริษัทใส่ตัวเองซึ่งผมมองว่าตอนนี้บริษัทของคุณแม่กำลังเป็นอย่างที่สองครับ”

“น้าเอาใจช่วยให้คุณบอริสทำงานทุกอย่างให้ราบรื่นนะคะ คุณเป็นคนเก่งน้าเชื่อว่าทุกอย่างต้องเรียบร้อยค่ะ”

“ขอบคุณครับน้าสา ผมไปอยู่เมืองไทยแล้วถ้ายังไงก็ฝากดูแลพ่อด้วยนะอย่าให้เขาไปมีผู้หญิงอื่นล่ะ”

“พ่อก็ไม่คิดจะมีใครอีกแล้วเพราะอายุเยอะ น้าสาจะเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายของพ่อ”

“ผมไม่เคยได้ยินพ่อพูดแบบนี้มาก่อนเลย”

“พ่อก็ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าตัวเองจะหยุดความเจ้าชู้ได้ อรสาเขาเป็นเหมือนน้ำเย็นไงล่ะเขาอ่อนโยนอ่อนหวานอยู่ด้วยแล้วรู้สึกสบายใจมากๆ”

“ผมดีใจที่พ่อเจอคนที่ทำให้มีความสุขนะครับ”

“คนอายุมากอย่างพ่อบางทีก็ไม่ได้มีความต้องการอะไรมากหรอกนะ พ่อต้องการแค่ความสบายใจความสงบสุขในชีวิตแค่นั้นเอง ถ้าวันหนึ่งลูกได้เจอคนที่ทำให้รู้สึกแบบนี้ก็อย่าปล่อยให้เขาหลุดมือไปนะ”

“มันไม่แน่หรอกครับพ่อ ผมยังอายุน้อยผมยังต้องการความรู้สึกตื่นเต้นและความสนุกในชีวิต แต่ถ้าผู้หญิงคนนั้นให้ทำความตื่นเต้นให้ทั้งความสนุกและความสบายใจผมก็พร้อมจะหยุดเหมือนที่พ่อหยุดกับน้าอรสา พ่ออายุห้าสิบกว่าพ่อถึงจะหยุด ผมว่าเพิ่งจะยี่สิบแปดเองนะครับ อีกนานครับกว่าวันนั้นจะมาถึง”

บอริสคิดว่าจะใช่ชีวิตให้เต็มที่ก่อนจะมีครอบครัวหรือบางทีก็จะอยู่เป็นโสดไปแบบนี้ตลอดเพราะยังไม่เคยเจอผู้หญิงที่ทำให้เขาหยุดที่เธอได้เลยสักคน