เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 4
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-03 16:30:14บทที่ 4
เขาระบายยิ้ม
“ผมรู้แล้ว เพราะตั้งแต่คุณทำงานกับผมมา ผมเห็นคุณใส่แต่เสื้อผ้าป้าๆ ตัวใหญ่ๆ อย่างเดียว”
“แก้ว...”
“แต่ก็สวยไปอีกแบบครับ”
หล่อนรู้ว่าเขาเอ่ยชมไปอย่างนั้นแหละ เพื่อรักษาน้ำใจของหล่อน
“งั้นเราไปกันเถอะค่ะบอส งานเลี้ยงใกล้จะเริ่มแล้ว”
“ครับ”
ภาคหันไปยกมือไหว้มารดาของหล่อน และกล่าวลา หล่อนเองก็ลาแม่อีกครั้ง ก่อนจะเดินตามเขาไปที่รถ
ผู้ชายตัวสูงใหญ่ ในชุดสูทหล่อล่ำ เขาดูดีทุกกระเบียดนิ้วจริงๆ
หล่อนก้มลงมองสารรูปของตนเองอีกครั้ง และก็ถอนใจออกมากับสภาพหญิงสาวแสนเฉิ่มที่เห็น
เมื่องานเลี้ยงเริ่มต้นขึ้น ภาคก็แยกตัวไปสังสรรค์กับผู้บริหารระดับสูง โดยที่หล่อนทำหน้าที่ประสานงานทุกอย่างให้กับเขา
เรื่องผู้หญิง...
ใช่ คือนี้หล่อนต้องนัดเจสสิกา นางแบบสาวดาวรุ่งที่กำลังดังเป็นพลุแตกให้มาขึ้นเตียงกับภาค
หล่อนติดต่อเอาไว้หมดแล้ว ค่าตัวของเจสสิกาสูงลิบถึงห้าล้านบาทต่อระยะเวลาสองคืนที่ต้องรองรับอารมณ์ดิบของภาค
หล่อนยืนกุมโทรศัพท์มือถือเอาไว้แน่น เฝ้ารอการติดต่อมาของผู้จัดการส่วนตัวของเจสสิกา แต่ก็อดที่จะปรายตามองไปยังโต๊ะดินเนอร์หรูหราของภาคกับผู้บริหารคนอื่นๆ ไม่ได้
หล่อนก็ทำได้แค่เฝ้ามอง แอบมองเขาราวหมาแหงนคอดูเครื่องบินที่ลอยผ่านไปวันแล้ววันเล่า แต่ไม่มีวันไหนเลยที่จะได้ขึ้นไปขี่มัน
หญิงสาวยิ้มเศร้าหมองกับตนเอง ก่อนจะสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อสายตาของภาคหันมาสบประสานกับสายตาที่เต็มไปด้วยความโหยหาของหล่อน และหล่อนแทบซ่อนความลับเอาไว้ไม่ทันเลยทีเดียว
“บอส... มีอะไรเหรอคะ”
หล่อนรีบปรับเปลี่ยนสีหน้า และเดินเข้าไปหาภาคที่กวักมือเรียก
“คุณกินอะไรหรือยัง มานั่งกินด้วยกันก่อนไหม”
“เอ่อ... แก้วยังไม่หิวน่ะค่ะ”
“กลัวอ้วนหรือ”
“ปละ เปล่าหรอกค่ะบอส แก้วแค่... แค่ยังไม่หิวจริงๆ น่ะค่ะ”
สายตาคมกริบของภาคตวัดมองหล่อนตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าและอมยิ้ม
“คุณไม่อ้วนหรอก กินเข้าไปเถอะ”
“เอ่อ...”
“มานั่งด้วยกันสิ”
แล้วมือใหญ่อบอุ่นก็คว้าแขนของหล่อนเอาไว้ ไม่ให้หล่อนเดินห่างออกไป
กายสาวร้อนวาบไปทั้งตัว หล่อนรู้สึกอ่อนไหว แต่คนจับแขนของหล่อนคงไม่ได้รู้สึกอะไร เขาก็คงแค่แสดงบทบาทของเจ้านายที่ดีเท่านั้น
“ค่ะ บอส”
หล่อนหย่อนกายลงนั่งบนเก้าอี้ข้างๆ กับเขา และก้มหน้ามองอาหารในจานที่เขามีน้ำใจตักมาให้
“วันนี้คุณแก้วสวยแปลกตานะครับ”
ผู้บริหารคนหนึ่งเอ่ยขึ้น
“เอ่อ... ขอบคุณค่ะคุณประวิทย์”
หล่อนอ้อมแอ้มตอบออกไปเสียงแผ่วเบา
“ผมไม่เคยเห็นคุณแก้วแต่งตัวแบบนี้มาก่อนเลย เห็นใส่แต่เสื้อผ้าตัวโคร่งๆ” ประวิทย์คนเดิมเอ่ยซ้ำ
“คือแก้ว...”
หล่อนกำลังจะหาคำตอบ แต่ภาคแทรกตอบแทนขึ้นเสียก่อน
“ชุดนี้ผมเป็นคนจัดหาให้คุณแก้วเองครับ เพราะถ้าผมไม่หาให้ เธอก็คงจะใส่ชุดตัวใหญ่ๆ เหมือนเดิม” ภาคหันมามองหล่อน และอมยิ้ม
“ใช่ไหมครับ แก้ว”
“เอ่อ ค่ะ...”
หล่อนเสหลบสายตาคมกริบของภาค ลงมือรับประทานอาหารในจานของตนเอง แต่เขาก็เอียงหน้าเข้ามาใกล้ จนได้กลิ่นแอลกอฮอล์โชยฟุ้งเข้ามาในจมูกของหล่อน
ภาคคงดื่มไปเยอะแล้ว และก็น่าจะเริ่มเมาแล้วด้วย ซึ่งเมื่อภาคเมา ภาคก็จะต้องการเซ็กซ์ ซึ่งเจสสิกาจะต้องเตรียมพร้อมรอในห้องเชือดที่จัดเตรียมเอาไว้
หล่อนตักอาหารใส่ปากไปสักพัก ผู้บริหารก็พากันแยกย้ายไปเต้นบ้าง สูบบุหรี่บ้าง บางคนก็หิ้วผู้หญิงมาด้วย และพากันไปขึ้นห้องระเริงสวาท จนเหลือหล่อนกับภาคอยู่ตามลำพังสองคน
หล่อนปรายตามองเขา มองด้วยความเป็นห่วง ภาคดื่มมากกว่าทุกวัน และดื่มไม่หยุด หน้าตาของเขาแดงก่ำ กลิ่นแอลกอฮอล์ฟุ้งกระจายเข้ามาในจมูกของหล่อนมากยิ่งขึ้น
“บอส... เมาแล้วค่ะ”
เขาปรายตามองหล่อน ก่อนจะระบายยิ้มออกมา
“ผมยังไม่เมาหรอก...”
แล้วเขาก็ยกแก้วเหล้าขึ้นเทหายลงไปในลำคออีกครั้ง จนหมดแก้วแล้วรินเพิ่มใหม่
“บอสคะ ถ้าบอสเมามากจะ... จะทำไม่ได้นะคะ”
หล่อนหมายถึงเซ็กซ์ เพราะภาคจ่ายเงินล่วงหน้าให้กับเจสสิกาไปแล้วเต็มจำนวน
เขาอมยิ้ม โน้มหน้าเข้ามาใกล้ ใกล้มากจนหล่อนสะท้าน และหัวใจแทบหยุดเต้น
“บอส...”
“ถึงผมจะเมาแค่ไหน แต่เซ็กซ์เป็นสิ่งที่ผมขาดไม่ได้ ยังไงผมก็ต้องสนุกกับมัน...”
เขายิ้ม ดวงตาหวานฉ่ำ และจ้องลึกเข้ามาในดวงตาที่อยู่ใต้แว่นหนาของหล่อน
“ว่าแต่... คุณไม่สนใจบ้างหรือ”
“สน... สนใจอะไรคะบอส”
เขายิ้มอีกแล้ว ยิ้มก่อนจะพึมพำออกมา
“เหล้ายังไงล่ะ”
หล่อนเป่าปากอย่างโล่งอก เมื่อเขาพูดถึงแค่เหล้าไม่ได้หมายถึงเซ็กซ์
“คือ... แก้วไม่ดื่มน่ะค่ะ ไม่เคยดื่มเลย”
เขาหันไปรินเหล้าใส่แก้วมายื่นให้กับหล่อน มองลึกเข้ามาในดวงตาของหล่อน
“ดื่มเป็นเพื่อนผมหน่อยสิ”
บทที่เกี่ยวข้อง
เลขาบนเตียง บทที่ 5
บทที่ 5“แก้ว... แก้วดื่มไม่เป็นจริงๆ ค่ะบอส”“ผมรู้ว่าคุณดื่มไม่เป็น แต่คุณเป็นเลขาของผม ควรจะหัดเอาไว้บ้างนะครับ”เขายังคงพูดสุภาพเหมือนเดิม แต่สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย คือสายตาของเขาที่ใช้มองหล่อน มันให้ความรู้สึกแปลกๆ แต่หล่อนยังไม่สามารถอธิบายให้ตนเองเข้าใจได้ว่ามันแปลกยังไง“นะ ดื่มกับผมสักแก้ว”“แก้ว... แก้วเกรงว่าจะเมา...”หล่อนดื่มไม่เป็นจริงๆ เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยแตะต้องของมึนเมามาก่อนเลย“ถือว่าให้เกียรติผมที่เป็นเจ้านายคุณก็ไม่ได้อย่างนั้นหรือแก้ว”“แก้ว...”หล่อนอึกอัก พยายามหาทางรอด แต่ดูสีหน้าที่จริงจังของภาคแล้ว หล่อนคงไม่มีทางรอด“ก็... ก็ได้ค่ะ แต่นิดเดียวนะคะ”“ครับ แค่แก้วเดียว”หล่อนจำต้องรับแก้วเหล้ามาจากมือของเขา แต่ก็ยังลังเลไม่กล้ายกขึ้นดื่ม“ดื่มสิครับ”เขาเอาแก้วของตนเองมาชนกับแก้วในมือของหล่อน และคะยั้นคะยอ“ดื่มครับ... หมดแก้วเลยนะ...”แล้วเขาก็ดื่มนำหน้าหล่อนจนหมดแก้ว ในขณะที่หล่อนจำต้องกล้ำกลืนฝืนทนเทเหล้าที่รสชาติแย่มากๆ ให้ไหลผ่านลำคอลงไปในกระเพาะอาหาร“อื้อ...”“ไม่อร่อยหรือครับ”เขาคงเห็นสีหน้าบิดเบี้ยวของหล่อนล่ะมั้งถึงได้เอ่ยถามแบบนี้“ขม แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-03เลขาบนเตียง บทที่ 1
บทที่ 1ภาค เศรษฐกร นักธุรกิจหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบสองกะรัต ชายหนุ่มหล่อจัด โคตรรวย และก็โสดสนิท เขาเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของตระกูล เศรษฐกร มหาเศรษฐีหมื่นล้านที่ถูกทั่วโลกจับตามอง และเขาก็คือผู้ชายในฝันของผู้หญิงมากมาย แต่ภาคกลับไม่ยอมมีภรรยาเป็นตัวเป็นตน เขาคบหากับผู้หญิงมากหน้าหลายตา ทั้งนางงาม นางเอก นางแบบ ไม่ว่าจะภายในประเทศไทยหรือต่างประเทศ เขาก็สอยลงมาขย่มบนเตียงแทบหมดทั้งวงการ แต่กระนั้นเขาก็ยังไม่คิดจะลงหลักปักฐานกับใครจริงๆ จังๆ เสียทีเหตุผลของเขาคือความลับ...ใช่ มันคือความลับที่ไม่มีใครล่วงรู้ แม้แต่เลขาหน้าห้องที่ทำงานรับใช้เขามาเป็นเวลานานหลายปีเช่นหล่อนก็ตามกนกแก้ว รื่นเริง หรือที่ ภาค มักจะเรียกติดปากว่า ‘แก้ว’ หล่อนทำงานที่บริษัทของภาคมาตั้งแต่เรียนจบมาใหม่ๆ จนตอนนี้อายุอานามของหล่อนก็เกือบจะยี่สิบแปดปีบริบูรณ์แล้วหล่อนรู้ใจภาคทุกอย่าง โดยเฉพาะเรื่องรสนิยมทางเพศของเขา ภาคชอบผู้หญิงเปรี๊ยวจี๊ดเข็ดฟัน ชอบผู้หญิงลีลาเด็ด และชอบผู้หญิงนมใหญ่ ซึ่งหล่อนก็เป็นคนทำหน้าที่คัดกรองผู้หญิงในแบบที่เจ้านายชอบ และจัดส่งให้ถึงเตียงของเจ้านายในทุกค่ำคืน หรือทุกเวลาที่ภาคต้องการแต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-03เลขาบนเตียง บทที่ 2
บทที่ 2“ปีนี้ผมจะปรับเงินเดือนขึ้นให้คุณอีกสิบเปอร์เซ็น แล้วก็จะมอบโบนัสพิเศษให้ด้วย”หล่อนยกมือไหว้ภาค ทั้งๆ ที่หัวใจเจ็บช้ำเหลือเกิน เพราะถ้าเลือกได้ หล่อนคงไม่ทำแบบนี้“ขอบคุณอีกครั้งค่ะบอส”“โอเค งั้นเดี๋ยวคุณเตรียมเอกสารประชุมตอนสิบโมงให้พร้อมนะ เราจะเข้าประชุมด้วยกัน”“ค่ะ บอส”ผู้ชายตัวสูงในชุดทำงานเรียบหรูเดินหายกลับเข้าไปในห้องทำงานแล้ว แต่หล่อนยังคงมองตามไปจนประตูไม้ปิดสนิทลงหยาดน้ำตารินไหลเอ่อคลอสองขอบตา โชคดีที่มีแว่นหนาช่วยอำพรางความอ่อนแอเอาไว้ได้หล่อนยกมือขึ้นกุมหน้าอกของตนเอง ตรงตำแหน่งที่มีหัวใจซ่อนอยู่ และพึมพำอย่างทรมาน“เจ็บ... จัง...”“ทำไมวันนี้กลับบ้านเร็วนักล่ะลูก”กนกแก้วเดินเข้ามาในบ้านตอนบ่ายสองโมงเย็น ทำให้มารดาที่กำลังตากผ้าอยู่อดที่จะถามด้วยความสงสัยไม่ได้ เพราะปกติหล่อนกลับบ้านไม่เคยเร็วกว่าสองทุ่มเลยแม้แต่วันเดียว“วันนี้แก้วมีงานเลี้ยงที่บริษัทฯ น่ะจ้ะแม่ บอสก็เลยให้กลับมาเตรียมตัวก่อน”“อ้าว แม่ลืมไป แก้วเคยบอกแม่ไว้แล้วนี่น่า”กรมาศ หญิงสูงวัยเอ่ยขึ้นอย่างเอียงอาย และหัวเราะกลบเกลื่อน“วันนี้แก้วคงกลับดึกหน่อยนะจ๊ะแม่”“ไม่เป็นไรหรอก แก้วโตแล้ว ดู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-03เลขาบนเตียง บทที่ 3
บทที่ 3หล่อนคงไม่มีทางหุ่นดี และเป็นแบบผู้หญิงในฝันของภาคได้อย่างแน่นอนหญิงสาวถอนใจออกมาแรงๆ อย่างปลงตก ก่อนจะเดินไปเปิดประตูตู้เสื้อผ้า มองชุดในตู้ไม้ที่ภายในมีแต่เสื้อผ้าเชยๆ ตามรสนิยมของตนเองมือเล็กขาวสะอาดหยิบชุดสีน้ำตาลอมเทาออกมาจากตู้ มันคือชุด แม็กซี่เดรสตัวยาวคลุมเกือบถึงข้อเท้า หล่อนไม่ค่อยชอบสีมันสักเท่าไหร่ แต่ชุดนี้จะช่วยอำพรางสัดส่วนอวบอัดของหล่อนได้เป็นอย่างดี“ชุดนี้แหละ”หล่อนไม่จำเป็นต้องสวยนี่น่า เพราะงานเลี้ยงนี้จัดขึ้นเพื่อให้ภาคและผู้บริหารระดับสูงของบริษัทฯ ผ่อนคลาย หล่อนเป็นแค่ผู้ช่วยงานเท่านั้นหญิงสาวหยิบกางเกงชั้นในลูกไม้สีชมพูหวานที่เข้าชุดกับบราเซียร์ทรงโบราณขึ้นมาสวมใส่ และกำลังจะใส่ชุดแม็กซี่เดรสตามลงไป แต่เสียงเคาะประตูดังขึ้นเสียก่อน“แปบนะจ๊ะแม่”หล่อนตะโกนตอบออกไป ก่อนจะรีบเดินไปหยิบผ้าขนหนูสีชมพูหวานในตู้มาพันรอบกาย และถลาไปดึงบานประตูห้องนอนให้เปิดออก“แม่มีอะไรจ๊ะ...”หล่อนพูดได้แค่นั้นก็ชะงักค้าง ไม่สิ... ไม่ใช่แค่ชะงักค้าง แต่หล่อนช็อกเลยทีเดียวกนกแก้วกะพริบตาถี่ๆ เพราะคิดว่าตัวเองมองผิดไป มองแม่เป็นภาค แต่... แต่ไม่ว่าจะหลับตาแล้วก็ลืมตาซ้ำไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-03
บทล่าสุด
เลขาบนเตียง บทที่ 5
บทที่ 5“แก้ว... แก้วดื่มไม่เป็นจริงๆ ค่ะบอส”“ผมรู้ว่าคุณดื่มไม่เป็น แต่คุณเป็นเลขาของผม ควรจะหัดเอาไว้บ้างนะครับ”เขายังคงพูดสุภาพเหมือนเดิม แต่สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย คือสายตาของเขาที่ใช้มองหล่อน มันให้ความรู้สึกแปลกๆ แต่หล่อนยังไม่สามารถอธิบายให้ตนเองเข้าใจได้ว่ามันแปลกยังไง“นะ ดื่มกับผมสักแก้ว”“แก้ว... แก้วเกรงว่าจะเมา...”หล่อนดื่มไม่เป็นจริงๆ เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยแตะต้องของมึนเมามาก่อนเลย“ถือว่าให้เกียรติผมที่เป็นเจ้านายคุณก็ไม่ได้อย่างนั้นหรือแก้ว”“แก้ว...”หล่อนอึกอัก พยายามหาทางรอด แต่ดูสีหน้าที่จริงจังของภาคแล้ว หล่อนคงไม่มีทางรอด“ก็... ก็ได้ค่ะ แต่นิดเดียวนะคะ”“ครับ แค่แก้วเดียว”หล่อนจำต้องรับแก้วเหล้ามาจากมือของเขา แต่ก็ยังลังเลไม่กล้ายกขึ้นดื่ม“ดื่มสิครับ”เขาเอาแก้วของตนเองมาชนกับแก้วในมือของหล่อน และคะยั้นคะยอ“ดื่มครับ... หมดแก้วเลยนะ...”แล้วเขาก็ดื่มนำหน้าหล่อนจนหมดแก้ว ในขณะที่หล่อนจำต้องกล้ำกลืนฝืนทนเทเหล้าที่รสชาติแย่มากๆ ให้ไหลผ่านลำคอลงไปในกระเพาะอาหาร“อื้อ...”“ไม่อร่อยหรือครับ”เขาคงเห็นสีหน้าบิดเบี้ยวของหล่อนล่ะมั้งถึงได้เอ่ยถามแบบนี้“ขม แ
เลขาบนเตียง บทที่ 4
บทที่ 4เขาระบายยิ้ม“ผมรู้แล้ว เพราะตั้งแต่คุณทำงานกับผมมา ผมเห็นคุณใส่แต่เสื้อผ้าป้าๆ ตัวใหญ่ๆ อย่างเดียว”“แก้ว...”“แต่ก็สวยไปอีกแบบครับ”หล่อนรู้ว่าเขาเอ่ยชมไปอย่างนั้นแหละ เพื่อรักษาน้ำใจของหล่อน“งั้นเราไปกันเถอะค่ะบอส งานเลี้ยงใกล้จะเริ่มแล้ว”“ครับ”ภาคหันไปยกมือไหว้มารดาของหล่อน และกล่าวลา หล่อนเองก็ลาแม่อีกครั้ง ก่อนจะเดินตามเขาไปที่รถผู้ชายตัวสูงใหญ่ ในชุดสูทหล่อล่ำ เขาดูดีทุกกระเบียดนิ้วจริงๆหล่อนก้มลงมองสารรูปของตนเองอีกครั้ง และก็ถอนใจออกมากับสภาพหญิงสาวแสนเฉิ่มที่เห็นเมื่องานเลี้ยงเริ่มต้นขึ้น ภาคก็แยกตัวไปสังสรรค์กับผู้บริหารระดับสูง โดยที่หล่อนทำหน้าที่ประสานงานทุกอย่างให้กับเขาเรื่องผู้หญิง...ใช่ คือนี้หล่อนต้องนัดเจสสิกา นางแบบสาวดาวรุ่งที่กำลังดังเป็นพลุแตกให้มาขึ้นเตียงกับภาคหล่อนติดต่อเอาไว้หมดแล้ว ค่าตัวของเจสสิกาสูงลิบถึงห้าล้านบาทต่อระยะเวลาสองคืนที่ต้องรองรับอารมณ์ดิบของภาคหล่อนยืนกุมโทรศัพท์มือถือเอาไว้แน่น เฝ้ารอการติดต่อมาของผู้จัดการส่วนตัวของเจสสิกา แต่ก็อดที่จะปรายตามองไปยังโต๊ะดินเนอร์หรูหราของภาคกับผู้บริหารคนอื่นๆ ไม่ได้หล่อนก็ทำได้แค่เฝ้ามอ
เลขาบนเตียง บทที่ 3
บทที่ 3หล่อนคงไม่มีทางหุ่นดี และเป็นแบบผู้หญิงในฝันของภาคได้อย่างแน่นอนหญิงสาวถอนใจออกมาแรงๆ อย่างปลงตก ก่อนจะเดินไปเปิดประตูตู้เสื้อผ้า มองชุดในตู้ไม้ที่ภายในมีแต่เสื้อผ้าเชยๆ ตามรสนิยมของตนเองมือเล็กขาวสะอาดหยิบชุดสีน้ำตาลอมเทาออกมาจากตู้ มันคือชุด แม็กซี่เดรสตัวยาวคลุมเกือบถึงข้อเท้า หล่อนไม่ค่อยชอบสีมันสักเท่าไหร่ แต่ชุดนี้จะช่วยอำพรางสัดส่วนอวบอัดของหล่อนได้เป็นอย่างดี“ชุดนี้แหละ”หล่อนไม่จำเป็นต้องสวยนี่น่า เพราะงานเลี้ยงนี้จัดขึ้นเพื่อให้ภาคและผู้บริหารระดับสูงของบริษัทฯ ผ่อนคลาย หล่อนเป็นแค่ผู้ช่วยงานเท่านั้นหญิงสาวหยิบกางเกงชั้นในลูกไม้สีชมพูหวานที่เข้าชุดกับบราเซียร์ทรงโบราณขึ้นมาสวมใส่ และกำลังจะใส่ชุดแม็กซี่เดรสตามลงไป แต่เสียงเคาะประตูดังขึ้นเสียก่อน“แปบนะจ๊ะแม่”หล่อนตะโกนตอบออกไป ก่อนจะรีบเดินไปหยิบผ้าขนหนูสีชมพูหวานในตู้มาพันรอบกาย และถลาไปดึงบานประตูห้องนอนให้เปิดออก“แม่มีอะไรจ๊ะ...”หล่อนพูดได้แค่นั้นก็ชะงักค้าง ไม่สิ... ไม่ใช่แค่ชะงักค้าง แต่หล่อนช็อกเลยทีเดียวกนกแก้วกะพริบตาถี่ๆ เพราะคิดว่าตัวเองมองผิดไป มองแม่เป็นภาค แต่... แต่ไม่ว่าจะหลับตาแล้วก็ลืมตาซ้ำไ
เลขาบนเตียง บทที่ 2
บทที่ 2“ปีนี้ผมจะปรับเงินเดือนขึ้นให้คุณอีกสิบเปอร์เซ็น แล้วก็จะมอบโบนัสพิเศษให้ด้วย”หล่อนยกมือไหว้ภาค ทั้งๆ ที่หัวใจเจ็บช้ำเหลือเกิน เพราะถ้าเลือกได้ หล่อนคงไม่ทำแบบนี้“ขอบคุณอีกครั้งค่ะบอส”“โอเค งั้นเดี๋ยวคุณเตรียมเอกสารประชุมตอนสิบโมงให้พร้อมนะ เราจะเข้าประชุมด้วยกัน”“ค่ะ บอส”ผู้ชายตัวสูงในชุดทำงานเรียบหรูเดินหายกลับเข้าไปในห้องทำงานแล้ว แต่หล่อนยังคงมองตามไปจนประตูไม้ปิดสนิทลงหยาดน้ำตารินไหลเอ่อคลอสองขอบตา โชคดีที่มีแว่นหนาช่วยอำพรางความอ่อนแอเอาไว้ได้หล่อนยกมือขึ้นกุมหน้าอกของตนเอง ตรงตำแหน่งที่มีหัวใจซ่อนอยู่ และพึมพำอย่างทรมาน“เจ็บ... จัง...”“ทำไมวันนี้กลับบ้านเร็วนักล่ะลูก”กนกแก้วเดินเข้ามาในบ้านตอนบ่ายสองโมงเย็น ทำให้มารดาที่กำลังตากผ้าอยู่อดที่จะถามด้วยความสงสัยไม่ได้ เพราะปกติหล่อนกลับบ้านไม่เคยเร็วกว่าสองทุ่มเลยแม้แต่วันเดียว“วันนี้แก้วมีงานเลี้ยงที่บริษัทฯ น่ะจ้ะแม่ บอสก็เลยให้กลับมาเตรียมตัวก่อน”“อ้าว แม่ลืมไป แก้วเคยบอกแม่ไว้แล้วนี่น่า”กรมาศ หญิงสูงวัยเอ่ยขึ้นอย่างเอียงอาย และหัวเราะกลบเกลื่อน“วันนี้แก้วคงกลับดึกหน่อยนะจ๊ะแม่”“ไม่เป็นไรหรอก แก้วโตแล้ว ดู
เลขาบนเตียง บทที่ 1
บทที่ 1ภาค เศรษฐกร นักธุรกิจหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบสองกะรัต ชายหนุ่มหล่อจัด โคตรรวย และก็โสดสนิท เขาเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของตระกูล เศรษฐกร มหาเศรษฐีหมื่นล้านที่ถูกทั่วโลกจับตามอง และเขาก็คือผู้ชายในฝันของผู้หญิงมากมาย แต่ภาคกลับไม่ยอมมีภรรยาเป็นตัวเป็นตน เขาคบหากับผู้หญิงมากหน้าหลายตา ทั้งนางงาม นางเอก นางแบบ ไม่ว่าจะภายในประเทศไทยหรือต่างประเทศ เขาก็สอยลงมาขย่มบนเตียงแทบหมดทั้งวงการ แต่กระนั้นเขาก็ยังไม่คิดจะลงหลักปักฐานกับใครจริงๆ จังๆ เสียทีเหตุผลของเขาคือความลับ...ใช่ มันคือความลับที่ไม่มีใครล่วงรู้ แม้แต่เลขาหน้าห้องที่ทำงานรับใช้เขามาเป็นเวลานานหลายปีเช่นหล่อนก็ตามกนกแก้ว รื่นเริง หรือที่ ภาค มักจะเรียกติดปากว่า ‘แก้ว’ หล่อนทำงานที่บริษัทของภาคมาตั้งแต่เรียนจบมาใหม่ๆ จนตอนนี้อายุอานามของหล่อนก็เกือบจะยี่สิบแปดปีบริบูรณ์แล้วหล่อนรู้ใจภาคทุกอย่าง โดยเฉพาะเรื่องรสนิยมทางเพศของเขา ภาคชอบผู้หญิงเปรี๊ยวจี๊ดเข็ดฟัน ชอบผู้หญิงลีลาเด็ด และชอบผู้หญิงนมใหญ่ ซึ่งหล่อนก็เป็นคนทำหน้าที่คัดกรองผู้หญิงในแบบที่เจ้านายชอบ และจัดส่งให้ถึงเตียงของเจ้านายในทุกค่ำคืน หรือทุกเวลาที่ภาคต้องการแต
