Share

ตอนที่ 7 ทางออกของแต่ละคน

last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-30 19:15:09

[ณ มหาวิทยาลัย เวลา 12.00 น.]

          “ตกลงพี่เปิ้ลว่ายังไงบ้างพลอย”

          “ตอนแรกฉันบอกแกว่า แกจะสามารถเลือกหนุ่มที่จะเปย์แกได้ใช่มั้ย...”

          “อย่าบอกนะว่าฉันเลือกไม่ได้”

เปรมมิกากังวลมาตลอดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้าเธอโชคร้ายเจอผู้ชายไม่โอเค เธอจะรับได้หรือเปล่า เธอมาถึงจุดนี้แล้ว และไม่สามารถจะถอยหลังกลับได้อีกแล้ว

          “อือ...”

          “ทำไมล่ะพลอย”

          “แกไม่ทันเลือก เพราะผู้ชายคนนั้นเขาเลือกแกแล้วอ่ะดิ และที่สำคัญผู้ชายคนที่เลือกแก เขาไม่ยอมเปิดเผยตัวตน รู้แต่ว่าอายุ 27 แค่นั้นแหละเบลล์”

          “แล้ว ฉันจะรู้ได้ยังไง ว่าผู้ชายคนนั้น เขาจะโอเคล่ะแก”

          “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน พี่เปิ้ลบอกว่า พอเอารูปแกลงแค่นั้นแหละ ไม่ถึงห้านาที แกก็ถูก *เอฟเลยอ่ะ และพี่เปิ้ลยังบอกอีกนะ ว่าแกมีผู้ชายเลือกแกเกือบสิบคนเลยนะ แต่ว่าพี่เปิ้ลเขาก็เลือกคนที่โอเคที่สุดให้แกแหละเบลล์ ฉันว่าแกคงไม่โชคร้ายหรอกนะ”

          “อือ ฉันก็หวังว่าจะเป็นแบบนั้นนะ”

          “อ่อ แล้วเรื่องเงิน พี่เปิ้ลให้ส่งพร้อมเพย์ไปให้ และพี่เขาจะโอนเงินให้แกโดยตรงเลยนะ...เบลล์แกรู้มั้ย ว่าแกได้สามแสนเลยนะ  เยอะมากเลย แต่ถ้าแกไม่*ซิง แกก็จะถูกปรับสิบเท่าของเงินที่แกรับไป พี่เปิ้ลฝากฉันมาบอกแกนะ พี่เขาบอกว่า ลูกค้าคนนี้เป็นพวกระดับวีไอพี พี่เปิ้ลกลัวว่าจะเสียชื่อน่ะ”

          “แกก็รู้อยู่แล้วพลอย ว่าฉัน*ซิงไม่ซิง”

สิ่งที่เปรมมิกากังวลอยู่ตอนนี้ไม่ใช่เรื่องนี้สักหน่อย ความกลัวต่างหากที่ทำให้เธอคิดหนักอยู่แบบนี้ เงินสามแสนพอที่จะรักษาพ่อและเหลือพอให้เธอเรียนต่อได้ก็จริง แต่ทว่าร่างกายของเธอสิจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

          “อือ ฉันรู้ ก็เลยบอกพี่เปิ้ลไป รับรองว่าแกบริสุทธิ์ล้านเปอร์เซ็นต์ ว่าแต่งานเริ่มพรุ่งนี้เย็นนะ พี่เปิ้ลบอกพิกัดโรงแรมกับเวลามาเรียบร้อย แกไม่ต้องห่วงนะเบลล์ ฉันจะไปเป็นเพื่อนแกด้วย แกอย่าคิดมากนะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป”

          “อือ ขอบใจแกมากเลยนะพลอย ถ้าไม่มีแก ฉันคงไม่รู้ว่าจะหาทางแก้ปัญหาเรื่องนี้ยังไง”

          “เราเป็นเพื่อนกันนี่เบลล์ ถ้าวันหนึ่ง ฉันตกที่นั่งลำบากเหมือนแก...แกเองก็คงจะต้องช่วยฉันแบบนี้เหมือนกัน”

          “แล้ว ฉันต้องเตรียมตัวอะไรบ้างล่ะพรุ่งนี้”

          “มีสิ ยาคุมกำเนิดฉุกเฉินไง พี่เปิ้ลให้ฉันมา เผื่อว่า เอ่อ อาจจะมีข้อผิดพลาดบางอย่างน่ะ”

          “ยังไงของแก ข้อผิดพลาด”

          “ก็...เอ่อ...ฉันพูดได้มั้ย”

          “อือ พูดมาเลย”

          “พี่เปิ้ลบอกว่า เผื่อถุงยางแตกน่ะ”

          “ถุงยางเหรอ?”

ใบหน้าสวยร้อนผ่าวขึ้นมาทันที เธอพึ่งจะเจอกับเรื่องนี้มาเมื่อวานสดๆ ร้อนๆ ผู้ชายคนนั้นโกรธเธอมาก เพียงเพราะเธอไม่เข้าใจความหมายของไอ่เจ้าถุงยางนั่น

          “แกทำไมหน้าแดงล่ะเบลล์ มีอะไรหรือเปล่า”

          “อือ ฉันพึ่งจะรู้จักมันอย่างดีก็เมื่อวานนี่แหละ ลูกค้ามาซื้อที่ร้าน แต่ฉันไม่เข้าใจ ก็เลยมีเรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยน่ะ”

          “อย่าบอกนะ ว่าแกเอาถุงใส่ของให้ลูกค้าน่ะ”

          “เอ๊า! ทำไมแกถึงรู้ล่ะ”

          “แหม เรื่องถุงยางอนามัยน่ะ มันเป็นตำนานความเข้าใจผิดของใครหลายๆ คนเลยนะ ถ้าเป็นร้านที่แกทำงาน ก็จะวางอยู่ตรงเคาน์เตอร์ เวลาคนที่จะไปซื้อ เขาก็จะแอบหยิบ และวางให้คนขายเลย แกไม่ต้องไปถามเขาล่ะว่า ‘รับซาลาเปาเพิ่มมั้ยคะ’ เรื่องนี้บางคนเขาจะอายกัน”

          “จริงเหรอ...มิน่าล่ะ”

          “อะไรกันเบลล์ แกก็เรียนวิชาเพศศึกษามาพร้อมฉันนี่ แกจำไม่ได้เหรอ ว่าอาจารย์เขาสาธิตวิธีการใส่กับแตงกวาให้พวกเราดูกันไง ตอนนั้นเป็นอาจารย์โบว์สุดสวย ฮ่า ฮ่า ฉันยังอดขำไม่หายเลย ดีนะอาจารย์เขามีสามีมาแล้ว”

          “จำไม่ได้เลย ตอนที่อาจารย์สอน ฉันปวดท้องประจำเดือนพอดี เลยไม่ได้สนใจ”

          “ก็นี่แหละแกถึงไม่รู้จักไง”

          “เออ ก็พอจะเข้าใจแล้วแหละ”

อยู่ดีๆ เปรมมิกาก็พลันนึกถึงผู้ชายคนนั้น ทำไมเขาไม่หยิบไปเอง ในเมื่อมันวางอยู่ตรงหน้าเคาน์เตอร์ ทำไมจะต้องให้เธอหยิบให้ด้วย ‘น่าอายจัง...แต่ก็ช่างมันเถอะ เขาก็แค่ลูกค้า ผ่านมาและก็ผ่านไป เขาจำเธอไม่ได้หรอก’

.....................

          [สายสนทนากลุ่ม...วีดีโอคอล]

          “เรื่องนี้นายสามารถมากเลยนะเดียว ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง นายก็หาสาวให้ฌอนมันได้แล้ว ฉันนับถือนายเลยจริงๆ”

          “ชดเชยความผิดครั้งที่แล้วมาไงภัทร ครั้งนี้งานดีมาก ขอบอกไว้เลย ว่าถ้านายไม่เอาคนนี้นะฌอน ฉันขอรับไม้ต่อจากนายเลยว่ะ”

          “ทำไมนายไม่ส่งรูปให้ฉันดูก่อนเดียว”

ความกังวลของฌอนในตอนนี้ ไม่ได้โฟกัสที่ผู้หญิงคนนั้นจะบริสุทธิ์หรือไม่ แต่ฌอนกำลังเครียดว่า ถึงสถานการณ์อันล่อแหล่ม เขากลัวว่าร่างกายของเขาจะเป็นเหมือนวันนั้นอีก

          “เอาไว้ให้นายลุ้นไงฌอน นายจะได้ตื่นเต้น เลือดของนายจะได้สูบฉีด อดรีนาลีนของนายจะได้แผ่ซ่านทั่วตัวของนาย เผลอๆ จะเสร็จไวก็ได้นะ”

          “อะไรจะขนาดนั้นเดียว ความจริงฉันว่า นายส่งรูปให้ฌอนมันดูจะดีกว่านะ ฌอนมันจะได้รู้จักหน้าตาผู้หญิงคนนี้ก่อนไง จะลีลาอยู่ทำไม”

          “อะไรกันภัทร นายก็อยากจะดูใช่มั้ยล่ะ ว่าสาวคนนั้นจะสวยขนาดไหน”

          “จริงๆ นายส่งมาในกลุ่มเลยก็ได้นะ ฉันก็อยากจะเห็นเหมือนกัน”

          “นั่นไง ฉันบอกแล้ว หรือนายอยากจะเก็บไว้เองล่ะ ถึงไม่ยอมส่งให้ฌอนมันดูน่ะ”

          “โอเคๆ ส่งก็ได้ ฉันรู้สึกผิดครั้งนั้นหรอกน่า ก็เลยตามใจพวกนาย บอกไว้ก่อนเลย คนนี้อายุ 18 นะแต่หุ่นเธอมากกว่าเด็กอายุ 18 เลยโว้ย เด็ก *มหาลัย เหมือนเดิม แต่เพิ่มเติมคือน่า*เจี๊ยะมาก”

          “รีบส่งมาเถอะ จะพล่ามทำไมนักหนาวะเดียว”

          “ฮ่า ฮ่า ร้อนล่ะสิภัทร ความจริงนายไม่น่าร้อนขนาดนี้นะ อ่ะ...ฉันส่งให้”

          ติ๊ง! เสียงข้อความถูกส่ง

          “เป็นไง สวยมั้ย”

          “!!!” ฌอนตะลึงกับภาพที่เพื่อนเขาส่งมา ทำไมเธอคนนี้ถึงมาอยู่ที่นี่ได้ ‘นี่มัน! ยัยพนักงานขายของวันนั้นนี่นา’ นิ้วเรียวยาวกำลังซูมภาพเข้ามาใกล้ๆ เพื่อจะได้เห็นชัดเจน

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน   ตอนที่ 41 เคลียร์แล้วพร้อมจบ! (The End.)

    [อีกฝากฝั่งหนึ่ง...มาเลเซีย] “นี่คุณไม่เหนื่อยบ้างเลยเหรอคะ คุณฌอน” “ผมแรงเยอะนะ ไม่มีทางที่จะเหนื่อยง่ายๆ หรอกครับเบบี๋ อืม คุณเองก็...ร้องครางไม่เหนื่อยเหรอครับ...” “คนบ้า! ก็คุณไม่หยุดพักบ้างเลยนี่คะ”เปรมมิกาหน้าแดงราวกับมะเขือเทศสุก เธอไม่สามารถที่จะนับจำนวนของการร่วมรักมาราธอนของเธอกับเขาได้เลย มันมากมายเสียจนแทบไม่มีเวลาหยุดพัก หลังจากที่ท่านประธานหนุ่มของเธอนั้น ได้ขอเธอแต่งงานแบบสายฟ้าแลบ ระหว่างเปรมมิกากับเขา ก็ได้เคลียร์ทุกอย่างกันแล้วแต่เธอก็ได้แต่ขอเวลากับเขาก่อน มันเร็วเกินไปจนเธอตั้งตัวแทบไม่ติด ‘ถ้ายัยพลอยรู้คงช็อคแน่ๆ’ “เบลล์” “คะ?” “สรุป คุณจะตอบตกลงแต่งงานกับผมได้หรือยังครับ” “ก็เบลล์บอกคุณไปแล้วนี่คะ ว่าเบลล์ขอเวลาสักพัก คือเบลล์ขอเวลาปรับตัวกับคุณก่อนค่ะ คุณรู้มั้ยคะ ไม่ใช่แค่เบลล์คนเดียวนะคะที่ต้องตกใจ ที่เบลล์จะต้องแต่งงานกะทันหัน เบลล์ยังมีพ่ออีกคนนะคะ ที่ท่านจะต้องตกใจแบบสุดๆ แน่นอนค่ะ ที่อยู่ดีๆ ลูกสาวก็แต่งงานแบบสายฟ้าแลบค่ะ” “กลับจากมาเลเซีย ผมจะไปหาท่านครับ ผมรอไม่ไหวแล้ว อืม..

  • เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน   ตอนที่ 40 ภารกิจสำเร็จNc+

    ร่างนุ่มหยุ่น ผิวเนียนละเอียดนุ่มมือ เม็ดทับทิมสีชมพูระเรื่อพุ่งชูชันสู้กับความร้อนจากริมฝีปากชายหนุ่มที่ทำงานอย่างหนัก ร่างบางชักเกร็งไปด้วยความเสียวกระสันที่ไม่อาจอดกลั้นไว้ได้ ยิ่งลิ้นหนาละเลงไปที่ปลายถันของเธอเท่าไหร่ ความเสียดเสียวก็ทะยานขึ้นไปเรื่อยๆ“โอ๊ะ! พลอย...ผม” หมอหนุ่มร้องครวญครางอย่างเจ็บปวด ความทรมานปวดหนึบแผ่ซ่านลงไปที่ดุ้นร้อนของเขา ณภัทรจะต้องจัดการกับสิ่งนี้ให้เร็วที่สุด“อ๊ะ!” ร่างบางอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรงเพราะสัมผัสจากปากร้อนที่แนบลงมาอย่างดุเดือด มือบางโอบกอดศีรษะของชายหนุ่มแนบกับลำตัว ‘เอาวะยัยพลอย...หลังจากนี้เขาจะเป็นยังไงก็ช่าง ขอฉันมีความสุขกับเทพบุตรของฉันหน่อยนะ!’“อื้ม” เสียงครางบ่งบอกความพึงพอใจของชายหนุ่ม กายกำยำร้อนรุ่ม เบื้องล่างเขาปวดหนึบ จนความเครียดขึงของท่อนแห่งความเป็นชายแข็งตัวขยายจนเห็นเส้นเอ็นรอบแท่งชัดเจน“อ่าร์...” ร่างบางร้องครางอย่างรัญจวนในสัมผัส มือเล็กขยุ้มไปที่กลุ่มผมอันดกดำของชายหนุ่ม สัมผัสร้อนจากริมฝีปากหนาลากไล้ไปทั่วบริเวณปลายถันสีชมพู ลิ้นของเขาละเลงรอบวน ใจเธอเต้นแรงรัวถี่ ปวดหนึบตรงช่องท้องเพราะความเสียวซ่านทะยานขึ้นไปจนส

  • เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน   ตอนที่ 39 ภารกิจเจาะไข่แดงของเพื่อนรักNc+

    ณภัทรยอมรับแต่โดยดี หลักฐานปรากฏชัดเจนขนาดนี้ ก็คงต้องยอมรับแล้ว พิรัชย์ทำอะไรไม่ปรึกษาเขาก่อนเลย จะให้เขากับเธอมีอะไรกันเนี่ยนะ “อุ้ยตาย! ทำไมแกล้งกันแรงขนาดนี้คะ แล้วคุณหมอ โอเคมั้ยคะตอนนี้ ให้ดิฉันตามหมอมั้ยคะ” “มะ-ไม่ครับ ผมจะไปหาหมอได้ยังไงครับ ผมเป็นหมอ และอีกอย่าง...โอวว์ ผะ-ผมอาย ไปไม่ได้หรอกครับ อึ้มมม์”ณภัทรทรมานอย่างแสนสาหัส ตอนนี้ตัวยาคงออกฤทธิ์เต็มที่แล้ว ร่างกายของเขาร้อนไปหมด ริมฝีปากเขาสั่นระริกเพราะความต้องการจนถึงขีดสุด “เอ่อ แล้วให้ดิฉันช่วยยังไงคะ เอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวคุณหรือเปล่าคะ หรือคุณจะไปอาบน้ำดีคะ ดิฉันเห็นในหนังค่ะ เขาต้องทำแบบนั้นนะคะ มาค่ะ ดิฉันจะพาไปค่ะ”พลอยไพลินพูดจบไม่รอช้า เพราะความร้อนรน ทำให้เธอรีบจนเกินเหตุเลยสะดุดขาตัวเองเข้า ร่างของเธอล้มลงบนตัวเขาอีก “โอ๊ะ!” “อุ้ย! ขอโทษค่ะคุณหมอ”พลอยไพลินรีบตะเกียกตะกายที่จะผละจากบนตัวของเขา แต่ทว่าการทำเช่นนี้มันยิ่งไปเร่งปฏิกิริยาของชายหนุ่มเข้าไปอีก “ผะ-ผมไม่ไหวแล้วพลอย ได้โปรด โอย...ผมปวดไปหมดแล้ว ชะ-ช่วยผมด้วย เอ่อ ขอโทษครับ อึ้มม์”ร่างกำยำพลิ

  • เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน   ตอนที่ 38 ความหวังดีของเพื่อนสุดที่รัก

    “มาเลยครับ” ณภัทรรีบคว้าแก้วน้ำเย็นที่บริกรส่งให้แทบจะทันที ไม่ไหวแล้ว ปากเขาแทบไหม้แล้ว “รับอีกมั้ยครับ” ปริมาณยาแก้วแรกใส่ไปเต็มสูบ ส่วนแก้วที่สองใส่ไปนิดหน่อย ‘รู้สึกสงสารผู้หญิงคนนี้จัง ^^’ “ครับ” ณภัทรฟังอะไรไม่รู้เรื่องแล้ว เขาต้องการความเย็นเข้าไปภายในปากของเขาเพื่อดับความเผ็ดร้อน ‘ไอ้เดียว! นายจะไม่ตายดีแน่!’ “เอ่อ ค่อยๆ ดื่มค่ะคุณหมอ”พลอยไพลินเห็นสภาพคนทานเผ็ดแล้วอดขำไม่ได้เลย ดูจากลักษณะของเขาแล้ว ไม่น่าที่จะทานของเผ็ดได้ แต่ที่เขาทำไป ก็น่าจะเป็นเพราะเจอเพื่อนเขาแกล้ง ก็เลยไม่อยากเสียหน้าแหละมั้ง ‘ตลกดีเหมือนกันนะ หมอสุดหล่อเนี่ย...น่าร้ากกก!’ “ครับ” ณภัทรไม่น่าใจร้อนและโมโหเพื่อนของเขาเลย ความจริงเขาทานเผ็ดไม่ได้เลย เพื่อนตัวร้ายจะรู้จุดอ่อนเขา และชอบเอามาเล่นงานเขา อืม เขาเองนี่แหละที่โมโหจนขาดสติ “ดีขึ้นบ้างยังคะ” “เริ่มเบาลงแล้วครับ เอ่อ คุณทานเลยนะครับ”ณภัทรรู้สึกเหมือนตัวเองเสียหน้าอย่างแรง เพราะความใจร้อนของตัวเอง ทำให้หลงกลไอ้เพื่อนบ้านั่น “ค่ะ ดิฉันยังไม่หิวเท่าไหร่ค่ะ” “งั้น คุณดื่

  • เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน   ตอนที่ 37 ภารกิจพิชิตไข่แดง

    [ณ ร้านอาหารอาหารอิตาเลียนสุดหรู...ใจกลางเมืองกรุง] บรรยากาศภายในร้านอาหารอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของความเป็นชาติยุโรปตะวันตกเป็นอย่างมาก ทุกอย่างถูกเนรมิตให้ราวกับการยกห้องอาหารของเจ้าของประเทศมาเลยทีเดียว ผู้คนที่มาส่วนใหญ่ก็ระดับไฮโซกันทั้งนั้น ช่างผิดกับพลอยไพลินตอนนี้ที่เป็นเหมือนกับ ‘อีกาในฝูงหงส์’ ^^ “ทำไมดูเริ่ดหรูอลังการขนาดนี้”พลอยไพลินพึมพำกับตัวเอง เมื่อเธอมาถึงก่อนเวลานัดหมายเกือบชั่วโมง เหตุก็เพราะความตื่นเต้น ประกอบกับชุดที่เธอสวมใส่นั้น มันทำให้เธอดูไม่ใช่ตัวเองเลยสักนิด แต่ก็มีพี่พนักงานที่คอยแต่งตัวให้กับเธอนั้นยังเอ่ยให้กำลังใจกับเธออยู่นะ ‘น้องใส่ชุดนี้แล้วเหมาะมาก สวยจนพี่*จึ้งไปเลยนะ จากเด็กกะโปโลกลายเป็นเจ้าหญิงไปเลย’ พลอยไพลินก้มมองชุดเดรสเข้ารูปสีชมพูพาสเทล ช่วงอกค่อนข้างลึกไปหน่อย เธอรู้สึกเหมือนตัวเองโป๊ะท่ามกลางสายตาใครหลายคนที่กำลังมองมา “ขอโทษนะครับ คุณคือ คุณพลอยหรือเปล่าครับ”บริกรคนหนึ่งเอ่ยทักเธอ “ใช่ค่ะ” “งั้นเชิญทางนี้เลยนะครับ คุณผู้ชายมารอคุณแล้วเหมือนกันครับ เชิญครับ” ‘หือ? คุณผู้ชายมารอแล

  • เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน   ตอนที่ 36 เพื่อนรักที่หวังดี

    “เดียวไหนเหรอคะ? เอ่อ ต้องขอโทษด้วยนะคะ คือดิฉันไม่รู้จักคุณค่ะ” “ผมเป็นเพื่อนหมอภัทร และเป็นเพื่อนกับฌอนเจ้าของบริษัทที่คุณทำงานไงครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้คุณตกใจ”ความใจร้อนของพิรัชย์ที่รู้ว่าเพื่อนรักของเขาแอบใจกระตุกเมื่อเจอสาวคนนี้ ปกติณภัทรจะไม่เคยมีปฏิกิริยากับสาวคนไหนเลย มันเลยทำให้เขาอยากช่วยให้เพื่อนของเขาให้สมหวังเร็วเป็นพิเศษ “อ่อค่ะ งั้นเชิญนั่งค่ะ” แต่พลอยไพลินก็ยังงงอยู่ดี แล้วเขาจะมาหาเธอทำไมกัน“คุณแม่ของคุณป่วยใช่มั้ยครับ แล้วไอ้หมอเพื่อนผมมันกำลังรักษาแม่ของคุณอยู่ ภัทรมันเป็นคนใจบุญนะครับ ชอบช่วยเหลือคน”พิรัชย์ของเกริ่นสรรพคุณเพื่อนของเขาหน่อยก็แล้วกัน “เอ่อ คุณจะมาทวงค่ารักษาของแม่ดิฉันเหรอคะ ดิฉันขอผ่อนจ่ายไปแล้วนี่คะ ไม่ทราบว่า...” “เอ้ย! ไม่ใช่นะครับผมไม่ได้มาทวงหนี้ เอาไงดีล่ะครับ ผมกับคุณก็พึ่งจะเจอกันครั้งแรกด้วยสิ”ถ้าพิรัชย์รู้จักเธอคนนี้มาก่อนล่ะก็ คงไม่พูดพร่ำทำเพลงแบบนี้หรอกนะ “แล้วคุณมาทำอะไรคะ ถ้าไม่ได้มาทวงหนี้ มีเรื่องเดียวที่ดิฉันกับคุณหมอภัทรเกี่ยวข้องกันก็คือเรื่องที่ดิฉันค้างค่ารักษาของแม

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status