LOGINShare
ตอนที่ 4.
Last Updated:
2025-04-22 11:37:52ตอนที่ 4.
หล่อนตอบรับเสียงเรียบ ขณะก้าวเดินตามคนตัวโตออกไป เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก
“วันนี้บอสขับรถเองเลยเหรอคะ”
“ใช่ครับ พอดีลุงแกไม่ค่อยสบาย ผมก็เลยขับเอง”
“เอ่อ... ให้มิ้มขับให้ไหมคะ”
ธีธัชที่กำลังจะเปิดประตูรถชะงัก แววตาที่มองมามีประกายขบขัน
“คุณคิดว่าผมจะเอาเปรียบคุณขนาดนั้นเลยหรือ คุณมิ้ม”
“เอ่อ... บอสไม่ได้เอาเปรียบนะคะ แต่มิ้มเป็นเลขาฯ เอ่อ...”
หล่อนยังพูดไม่จบ ธีธัชก็แทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงขบขัน
“ผมรู้ว่าคุณทำเพื่อผมได้ทุกอย่าง คุณเก่ง คุณเป็นเลขายอดวิเศษที่ผมไม่อาจจะหาใครมาเทียบได้ แต่เรื่องขับรถ ให้ผมทำเองบ้างเถอะนะ”
เขาหัวเราะขณะก้าวขึ้นไปนั่งหลังพวงมาลัยรถ หล่อนรีบก้าวตามขึ้นไปนั่งเบาะหน้าข้างๆ
“มิ้มก็แค่อยากทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดเท่านั้นเองค่ะ”
คนตัวโตที่เพิ่งคาดเข็มขัดนิรภัยเสร็จ หันมามอง แต่สายตาของเขาไม่ได้มองหน้าของหล่อนหรอกนะ แต่มันจ้องไปที่หน้าอกที่ล้นทะลักของหล่อนแทน คล้ายกับเขาลืมตัว
นี่ธีธัชจะรู้ไหมนะว่าสายตาของเขาทำให้หล่อนร้อนเป็นไฟ
รู้หรอกว่าเขาก็มองหล่อน เหมือนกับที่ผู้ชายมองผู้หญิงนมโตนั่นแหละ ไม่ได้มีความรู้สึกพิเศษอะไรเลย แต่ก็อดหวั่นไหวไม่ได้
“คุณทำหน้าที่ได้สมบูรณ์แบบที่สุดแล้วล่ะ”
น้ำเสียงของบอสหนุ่มแปร่งแปลกหู ก่อนจะละสายตาจากนมของหล่อนไปมองถนนเบื้องหน้า
“ขอบคุณค่ะบอส”
“ผมหวังว่าคืนนี้จะเป็นคืนแสนวิเศษสำหรับคุณนะ คุณมิ้ม”
“มิ้มไม่แน่ใจหรอกค่ะ คือมิ้ม...”
หล่อนอึกอัก และก้มลงมองชุดตัวเอง
“คุณสวย... มั่นใจในความสวยของตัวเองในค่ำคืนนี้ได้เลย ผมการันตี”
เขาคงแค่พยายามสร้างความมั่นใจให้กับหล่อนเท่านั้นแหละมั้ง แต่มันก็ทำให้หล่อนผ่อนคลาย และมีแรงใจขึ้นเยอะทีเดียว
“ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะบอส”
หล่อนเห็นเขายิ้มบางๆ ก่อนจะหันไปมองถนน และไม่ได้ละสายตามาที่หล่อนอีกเลย
มีแค่หล่อนคนเดียวเท่านั้นแหละที่กำลังแอบมองเขา และก็หวั่นไหวในใจอยู่อย่างเงียบๆ
ธีธัชหล่อเหลาเหลือเกิน ไม่ว่าเขาจะยิ้ม จะพูด หรือจะแค่มองจ้องมอง เขาก็สร้างความร้อนรุ่มให้ลุกโชนในกายสาวได้อย่างง่ายดาย
มันเป็นแบบนี้ทุกครั้ง...
และหล่อนก็อดทน และซ่อนเร้นความรู้สึกหวั่นไหวมาตลอด
แต่หล่อนจะสามารถซ่อนความรักที่มีต่อเขาเอาไว้ได้อีกนานแค่ไหนกันนะ
หญิงสาวยิ้มเศร้าๆ ก่อนจะละสายตาจากเสี้ยวหน้าคมสันของธีธัช ออกไปมองนอกกระจกรถที่เป็นวิวของเมืองหลวงแทน
คงเป็นเพราะหล่อนเดินเคียงข้างมากับธีธัช เจ้านายสุดหล่อผู้เป็นพระเอกของงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้ ทำให้สายตาของผู้คนในงาน จับจ้องมองมา ผู้หญิงหลายคนเอียงหน้าซุบซิบกัน ในขณะที่ผู้ชายจ้องมองมาด้วยสายตาราวกับจะกระชากขึ้นไปบนเตียง
“ไม่มีอะไรหรอก เอาไว้ผมพาคุณออกงานบ่อยๆ จะได้ชิน”
มือใหญ่แตะลงบนท่อนแขน ทำให้หล่อนพอได้สติกลับคืนมาบ้าง
“มิ้ม... ไม่ชินเลยค่ะบอส”
“ยิ้มเข้าไว้นะ แล้วก็เดินข้างๆ ผม ไม่มีใครทำอะไรคุณได้ ไม่ต้องกลัว”
คำปลอบประโลมของธีธัชราวกับมีเวทมนต์ เพราะมันทำให้หล่อนมีแรงใจที่จะต่อสู้กับสายตาที่จ้องมองมาทุกคู่ได้อย่างน่าอัศจรรย์
“ค่ะบอส”
ธีธัชพาหล่อนเดินทักทายกับนักธุรกิจมากนานหลายตา และแนะนำหล่อนในฐานะเลขายอดเยี่ยมของตนเองอย่างภาคภูมิใจ
หล่อนต้องเสแสร้งฉีกยิ้ม ทั้งๆ ที่หัวใจละโมบอยากเป็นอย่างอื่นมากกว่าแค่เลขาหน้าห้อง
“ไม่น่าเชื่อนะครับว่าคุณธีธัชจะมีเลขาที่สวยขนาดนี้”
ธีธัชหัวเราะเบาๆ และหันมามองหล่อน ก่อนจะตอบเพื่อนนักธุรกิจที่กำลังมองหล่อนตาเป็นมันราวกับจะฉีกเนื้อกินเข้าไปทั้งตัว
“คุณมิ้มไม่ได้แค่สวยนะครับ แต่เธอทั้งเก่ง และฉลาด ทำงานไม่เคยผิดพลาด”
ต้องยิ้ม...
ต้องยิ้มเอาไว้...
มิรดาท่องบอกตัวเองในอกซ้ำไปซ้ำมา และก็ภาวนาให้งานเลี้ยงนี้เดินทางไปถึงตอนจบโดยเร็ว
“และผมก็หวงมากด้วยครับ”
ธีธัชบอกว่าหวงหล่อน แต่เขาหวงหล่อนในฐานะเลขาเท่านั้น ทำไมจะไม่รู้
“แหม สรรพคุณดีเว่อร์ซะแบบนี้ เป็นผมก็ทั้งหวงและก็ทั้งหึงเลยล่ะครับ”
คนพูดหัวเราะร่วนขบขัน จ้องมองหล่อนราวกับจะกินเสียให้ได้ ตรงกันข้ามกับธีธัชที่รอยยิ้มดูเครียดขึ้นกว่าเดิม
เขาหันมามองหล่อน ก่อนจะออกคำสั่ง
“ผมรบกวนคุณมิ้มไปตักอาหารให้ผมหน่อยนะ”
“ให้มิ้มเอามาให้ตรงนี้ไหมคะบอส”
“ไปรอผมที่โต๊ะ เดี๋ยวผมตามไป”
“ค่ะบอส”
หล่อนก้าวเดินจากมา แต่สองหูก็ยังได้ยินคำสนทนาของเจ้านายกับเพื่อนนักธุรกิจแว่วมา
“ผมชอบเลขาของคุณจัง ถ้าผมอยากจะขออนุญาตตามจีบ คุณธีร์จะว่าอะไรไหมล่ะครับ”
“ผมไม่ว่าอะไรหรอกครับ แต่คงต้องแล้วแต่คุณมิ้มเธอ ผมไม่ก้าวก่ายอยู่แล้ว”
“นี่ถ้าผมเป็นคุณธีร์นะ ผมจัดการไปแล้ว เลขาสวยๆ แบบนี้น่ะ”
“ผมไม่ทำอย่างนั้นกับพนักงานตัวเองหรอกครับ นี่คือปณิธานของผม”
“แหม ผมนับถือคุณธีร์จริงๆ ครับ”
เท้าเล็กรีบก้าวเดินต่อไป หัวใจเจ็บปวด จนสมองนึกอะไรไม่ออก ลืมกระทั่งคำสั่งของธีธัช
หล่อนเดินออกไปนอกงานเลี้ยง สายลมเย็นฉ่ำที่พัดเข้ามาปะทะผิวสาว ทำให้เย็นยะเยือกไปทั้งจิตวิญญาณ
Latest chapter
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 21..ตอนอวสาน
ตอนที่ 21..ตอนอวสานเขาจ้องมองหล่อนเขม็ง ก่อนจะเอานิ้วยาวตรึงปลายคางเล็กให้เงยแหงนขึ้นประสานสายตา“ห้ามหนีไปไหนอีกนะ”“มิ้ม...”“ผมอยู่ไม่ได้หรอกถ้าไม่มีคุณข้างกาย”หล่อนน้ำตาซึม เพราะคิดว่าธีธัชกำลังหมายถึงเรื่องงาน“มิ้ม... จะกลับไปสอนงานเลขาคนใหม่ให้กับบอสค่ะ ไม่ต้องกังวล...”“ผมไม่มีเลขาใหม่... ผมไม่ได้รับใครมาแทนคุณเลย...”นี่มันเป็นไปได้ยังไงกัน“แล้ว... บอสทำงานยังไงคะ งานเยอะมากแบบนั้น...”หล่อนถามด้วยความเป็นห่วง จนธีธัชอมยิ้มออกมาด้วยความพอใจ“เป็นห่วงผม ก็กลับไปอยู่กับผมสิ”หล่อนส่ายหน้าไปมา น้ำตาซึม“ความสัมพันธ์ของเรามันไม่เหมือนเดิมแล้ว และมิ้ม... ก็ทนอยู่ข้างกายบอสไม่ได้อีก บอสก็รู้ว่ามิ้ม... คิดเกินเลยกับบอส...”หล่อนพูดออกไปด้วยความอัปยศอดสู และมั่นใจว่าเขาจะต้องมองมาด้วยแววตาสมเพชเวทนา แต่มันกลับไม่ใช่ เขายิ้ม มันคือรอยยิ้มที่ละมุนละไมที่สุดเท่าที่เคยเห็นจากธีธัช“ผมยินดีให้คุณคิดเกินเลย มิ้ม...”“บอส...”หล่อนครางเรียกเขา และไม่อยากเชื่อว่าเขาจะยังยิ้มหวานอยู่ได้“นี่บอสไม่โกรธมิ้มเหรอคะ”เขาเลื่อนมือขึ้นมาลูบศีรษะของหล่อนไปมา และก็จูบหน้าผากเบาๆ“ผมจะโกรธคุณทำไม ใน
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 20.
ตอนที่ 20.หล่อนเอียงหน้าที่ชุ่มคราบน้ำตามองไปที่ประตูห้อง และก็อดสงสัยไม่ได้ว่าใครกันเป็นเจ้าของเสียงเคาะประตูนั่นหล่อนมาเช่าห้องอยู่ที่นี่ และไม่ได้บอกใครเลยแม้แต่คนรู้จักอาจจะเป็นแม่บ้าน...?เมื่อคิดว่าเสียงเคาะประตูนั้นเป็นของแม่บ้านประจำหอพักที่ตนเองมาเช่าอยู่ หญิงสาวจึงลุกขึ้น และเดินไปที่ประตูห้องมือเล็กยื่นไปปลดล็อก ก่อนจะผลักบานประตูให้เปิดกว้างออก“มาทำความสะอาด...”เสียงของหล่อนถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอจนหมด เมื่อสายตาปะทะเข้ากับร่างสูงใหญ่คุ้นตาของธีธัชที่อยู่หลังบานประตู“บอส...”ดวงหน้างามซีดเผือด แข้งขาไร้เรี่ยวแรงจนขยับก้าวหนีไม่ได้“ผมเอง”เขาตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ซึ่งต่างจากแววตาหงุดหงิดของเขานัก“เอ่อ... บอส... มาทำไมคะ”หล่อนมองผู้ชายตัวสูง เนื้อตัวบึกบึนตรงหน้าด้วยความหวาดหวั่น สมองหยุดทำงานลงในที่สุดเขาไม่ตอบ แต่แทรกตัวเข้ามาหา และเป็นคนปิดประตูห้องด้วยตัวเอง“บอส... ออก... ออกไปเถอะค่ะ”“กล้าไล่ผมหรือ”เขาก้าวเข้ามาหาหล่อน เนื้อตัวล่ำบึกของเขาทำให้หล่อนกลายเป็นมดตัวน้อยได้อย่างง่ายดาย เท้าเล็กขยับถอยหลังหนี“มิ้ม... ไม่ได้ไล่ค่ะ แต่... บอสไม่ควรอยู่ที่น
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 19.
ตอนที่ 19.“จะรีบไปไหนล่ะ”“บอส”หน้าตาของธีธัชดูเลือดเย็นน่ากลัวนักยามนี้“ไหนๆ ก็เข้ามาแล้ว ทำงานหน่อยจะเป็นไรไปล่ะ”หล่อนส่ายหน้าไปมา ปฏิเสธเขา แต่ธีธัชตอนนี้ไม่ต่างจากซาตานร้ายแคว่กกกก“อื้อ... บอส... อย่าค่ะ อย่าทำกับมิ้มแบบนี้ อย่า... อื้อ... อ๊ะ...”เขาจับหัวหล่อนกดกับโต๊ะทำงาน จากนั้นก็ตลบกระโปรงยาวขึ้นมาไว้เหนือบั้นท้าย และพุ่งความเป็นชายเข้าไปหากลีบนางที่แห้งผาก“อ๊ะ... อื้อ... เจ็บ... บอส... เจ็บค่ะ...”บอสหนุ่มไม่สนใจ ไม่แม้แต่จะหยุดเคลื่อนไหว ความเป็นชายแข็งชันครูดเสียดสีกับเนื้อนุ่มจนแสบระบม“อื้อ... อื้อ... ฮือ”หล่อนเจ็บร้าว น้ำตาไหลริน ภาวนาให้การกระทำของธีธัชยุติลงเสียที แต่มันกลับยาวนานเหลือเกินกว่าที่เขาจะถอนถอยออกไป“ผมเสร็จแล้ว จะไปไหนก็ไป”ตอนนี้หล่อนไม่ต่างจากอีตัวข้างถนนเลยแม้แต่น้อยหล่อนขยับตัว พยุงกายให้ตั้งตรง มองเขาผ่านม่านน้ำตาแห่งความเสียใจ“บอสใจร้าย...”หล่อนต่อว่าเขาอย่างอ่อนแรง ก่อนจะพาตัวเองออกมาจากห้องทำงานของธีธัช“ผมใจร้าย เพราะว่าผมหึงคุณนั่นแหละ มิรดา”ชายหนุ่มพึมพำออกมาด้วยความเกรี้ยวกราด เกลียดตัวเองที่หงุดหงิดเพียงแค่เห็นมิรดาพูดคุยกับผู้ช
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 18.
ตอนที่ 18.นี่เขากินยาปลุกเซ็กซ์เข้าไปหรือไงนะ ถึงได้มีอารมณ์สวาทมากมายเหลือเกิน“อ๊ากกกก โอ้วววว โอ้ววว”และมันก็เป็นแบบเดิม เขาแตกระเบิดในร่องสาวหลังจากที่หล่อนตอดขมิบเพียงแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้นเขาสั่นเกร็ง น้ำกามไหลรินออกมาจนหมดทุกหยด จากนั้นก็ชักท่อนเอ็นออกมา น้ำสีขาวขุ่นที่พุ่งเข้าไปในโพรงสาวค่อยๆ ไหลทะลักตามออกมา หยดย้อยลงมาตามเรียวขานวลเขาจ้องมองภาพสวยงามเย้ายวนนี้ด้วยความเสน่หา จ้องมองร่องสาวที่ยังทิ้งร่องรอยรูเอ็นที่เขาสอดแทรกเข้าไปอย่างละสายตาไปไหนไม่ได้เลยพระเจ้า...ทำไมเขาถึงได้รู้สึกลุ่มหลงแม่เลขาอย่างมิรดามากมายขนาดนี้นะนี่มันไม่ใช่แค่เรื่องเล่นๆ หรือเรื่องชวนหัวให้ขำขันอีกแล้ว“คุณเข้าห้องน้ำก่อนเถอะ”คนที่นอนคว่ำหน้าอยู่กับโต๊ะไม้ค่อยๆ ขยับตัวขึ้น ใบหน้างามแดงก่ำ เมื่อหันมาสบสายตา“มิ้ม... ขอตัวนะคะ”เขาอมยิ้มเมื่อสาวน้อยรีบเดินตรงไปยังห้องน้ำ มองก็รู้ว่าหล่อนขัดเขินแค่ไหน“ไม่เอาเสื้อผ้าเข้าไปหรือคุณมิ้ม”“เอ่อ...”เขาใจดีก้มลงเก็บเสื้อผ้าให้กับหล่อน ทั้งยกทรง ทั้งกางเกงชั้นใน และเดินไปให้หล่อนดวงตาสบประสานกัน และธีธัชก็รู้สึกไม่ต่างจากถูกดูดเข้าไปในหลุมใหญ่ที่ม
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 17.
ตอนที่ 17.ความเจ็บปวดอดสูทำให้หล่อนต้องเบือนหน้าหนีเขา น้ำตาเอ่อล้นสองดวงตา“ให้มิ้มไปเถอะค่ะ มิ้ม... คงทนทำงานร่วมกับบอสไม่ได้อีกแล้ว...”“แต่คุณไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธผม...”มือใหญ่ลูบไล้เนินสะโพกผายอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ“เพราะคุณเป็นของผมแล้ว มิรดา”กายสาวสั่นเทาด้วยความวาบหวาม ความทรงจำเมื่อคืนยังคงเต้นระริกอยู่ในหัว และมันก็ชัดเจนมากจนหล่อนเผลอครางออกมาเขาอมยิ้ม และฝังปลายจมูกลงบนแก้มนวล จากนั้นก็ทาบปากกระด้างลงมาหาแนบแน่น หล่อนพยายามเบี่ยงหน้าหนี แต่ไม่สำเร็จ ปากอิ่มถูกบดจูบอย่างเร่าร้อน หิวกระหาย มือใหญ่ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของหล่อนออกอย่างรีบร้อนไร้ความอดทน“อื้อ... อย่าค่ะบอส... อื้อ... อย่า...”เขาไม่สนใจการต่อต้านอ่อนแรงของหล่อนเลยแม้แต่น้อย เพราะตอนนี้ร่างกายของหล่อนเหลือเพียงแว่นตากับกางเกงชั้นในเท่านั้นที่สวมใส่อยู่ธีธัชช่ำชองเชี่ยวชาญในเรื่องการเปลื้องผ้าผู้หญิงอย่างน่าทึ่ง“ผมต้องการคุณ... มิรดา...”“ตะ... แต่มิ้มนัดคุณหญิงเอาไว้ให้บอสแล้ว อ๊ะ... อื้อ... บอส... อย่าค่ะ...”เขาผลักหล่อนกลับไปที่เตียงนอน เพียงแค่ปลายนิ้วของเขาสัมผัส ร่างอรชรก็หงายหลังลงไปนอนบนเตียงอย่างง่าย
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 16.
ตอนที่ 16.เข้มแข็งเอาไว้มิรดา ไม่อย่างนั้นสิ่งที่ซ่อนเอาไว้จะเปิดเผยออกมา และหล่อนจะมองหน้าธีธัชติดได้ยังไง ไม่แคล้วต้องหนีหายไปจากกัน“ไม่ ผมอยากขึ้นห้องคุณ”“บอส...”“ตั้งแต่ทำงานด้วยกันมา ผมไม่เคยเข้าไปในห้องของคุณจริงๆ จังๆ เลยสักครั้ง เคยแค่ยืนหน้าประตูห้องเท่านั้นเอง”แววตาของธีธัชมุ่งมั่น ทำให้หล่อนไม่กล้าที่จะทัดทานอีก“ก็... ได้ค่ะ แต่ว่าแค่กาแฟถ้วยเดียวนะคะ”เขาอมยิ้มบางๆ แววตามีความเจ้าเล่ห์“คุณดูเหมือนไม่เต็มใจให้ผมขึ้นห้อง ซ่อนผู้ชายเอาไว้หรือครับ”“ปะ... เปล่าหรอกค่ะ มิ้มยังไม่มีแฟน บอสก็รู้นี่คะ”“ดีแล้วล่ะที่คุณยังไม่มีแฟน”เขาเดินขนาบข้างตามเข้ามาภายในคอนโด“บอส... ดูเปลี่ยนไปนะคะ”“ผมหรือ? เปลี่ยนยังไงครับ”เขาถามยิ้มๆ“ก็... เมื่อหลายวันก่อนยังสนับสนุนให้มิ้มหาแฟนอยู่เลยค่ะ”เขาก้าวตามเข้ามาภายในลิฟต์ที่ตอนนี้มีแค่หล่อนกับเขาแค่สองคนดวงตาคมกริบที่จ้องมองมาทำให้หล่อนสะท้านไหวไปทั้งตัว“แต่ไม่ใช่ตอนนี้”“เอ่อ...”หล่อนกำลังจะอ้าปากถาม แต่ประตูลิฟต์เปิดเสียก่อน หล่อนจึงต้องก้าวออกมา โดยมีธีธัชก้าวตามมาติดๆ“ชั้นที่คุณอยู่ดูเงียบๆ นะ”“ค่ะ มิ้มไม่ชอบที่คนพลุกพล่านน่ะ
You may also like
ขย้ำรักเลขา NC-20
C201.0K viewsเกิดใหม่อีกครั้งกับยัยขี้เหร่
เฉียวเหมย63.8K viewsมีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร
จันทร์ส่องแสง16.9K viewsเด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ลำเจียก338.0K viewsน้องแป้งสุดเนิร์ด ถือศีล กินมัง(กร)
Peach Poyy556 viewsลุงดำ
Suwachee1.7K viewsสัญญาลับกับท่านรอง
จินต์พิชา2.6K viewsนางใจกลางไฟรัก
เตชิตา79 views
