LOGINShare
ตอนที่ 3.
Last Updated:
2025-04-22 11:37:28ตอนที่ 3.
มิรดาจ้องมองภาพผู้หญิงที่สะท้อนออกมาจากกระจกเงาภายในห้องพักของตัวเองด้วยความอัศจรรย์ใจ ดวงตากลมโตเบิกกว้าง เพราะไม่อยากเชื่อว่าผู้หญิงที่เห็นจากกระจกเงาจะคือตัวเองจริงๆ
“นี่เราจริงๆ เหรอเนี่ย”
มือเล็กยกขึ้นแตะใบหน้านวลที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางจากช่างมืออาชีพที่ธีธัชจัดหามาให้ซ้ำไปซ้ำมา
หล่อนจริงๆ ด้วย...
กลีบปากอิ่มหนาเคลือบด้วยลิปสติกสีชมพูหวานแวววาว แก้มนวลถูกแต้มด้วยสีสันจนมองไม่เห็นผิวเนื้อแท้จริง
ดวงตาเลื่อนลงมามองที่ลำคอของตัวเองที่ถูกเปิดเผยออกมาจากอาภรณ์มากกว่าทุกครั้ง บ่าเนียนมีเพียงแค่สายเล็กๆ สองเส้นที่ร้อยจากคริสตัสสีทองคล้องเอาไว้ทั้งสองข้าง และต่ำลงไปกว่านั้นก็คือเนินอกสาวที่หล่อนไม่เคยเปิดเผยแกสายตาของใครมาก่อนเลย
หล่อนไม่เคยมั่นใจกับรูปร่างของตัวเองเลย โดยเฉพาะที่หน้าอก
มันใหญ่เกินตัว และมันก็ทำให้หล่อนต้องสวมใส่ชุดตัวใหญ่กว่าขนาดจริงมาตลอด
ตั้งแต่อายุสิบสอง หน้าอกของหล่อนโตเร็วและเด่นชัดกว่าเพื่อนๆ ร่วมชั้น ซึ่งขนาดของมันใหญ่โตจนถูกแซวจากเพื่อนผู้ชายบ่อยครั้ง
หล่อนต้องซ่อนตัวเองเอาไว้ภายใต้เสื้อตัวโคร่ง และก็ห่อไหล่ลงเมื่อต้องเดินผ่านผู้คน เพราะเกรงว่าหน้าอกหน้าใจของตัวเองจะไปสะดุดตาและถูกแซวเข้าอีก
จริงอยู่ ธีธัชชอบผู้หญิงหน้าอกโต แต่ไม่ใช่ผู้หญิงที่มีหน้าอกใหญ่เกินความพอดีเช่นหล่อน
หญิงสาวถอนใจออกมาด้วยความเป็นกังวล และก็ตั้งใจจะไปหยิบเสื้อคลุมมาสวมทับชุดราตรีสั้นรัดรูปที่ธีธัชสั่งซื้อมาให้ แต่เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นเสียก่อน
หล่อนชะงักกึก ก่อนจะเดินไปหยุดที่ประตู และมองลอดรูเล็กออกไป ซึ่งก็เห็นว่าเจ้าของเสียงเคาะประตูก็คือเจ้านายสุดหล่อนั่นเอง
จะทำยังไงดี?
หล่อนลังเล และเต็มไปด้วยความหวาดวิตก ซึ่งมันต่างไปจากภาพลักษณ์ที่หล่อนเพียรสร้างเอาไว้เหลือเกิน
“คุณมิ้ม ผมเองนะ แต่งตัวเสร็จหรือยังครับ”
“เอ่อ... เสร็จ... เสร็จแล้วค่ะบอส”
หล่อนไม่มีทางเลือกอีกแล้ว นอกจากต้องเปิดประตูออกไปต้อนรับเขา
และโลกทั้งใบของหล่อนก็แตกระเบิดเฉียบพลัน เมื่อดวงตาปะทะเข้ากับผู้ชายตัวสูงใหญ่ ในชุดสูทสีทองสวยซึ่งเป็นสีเดียวกับชุดราตรีของหล่อน
ธีธัชหล่อเหลาแบบนี้เสมอ แต่ค่ำคืนนี้เขาหล่อเหลามากยิ่งขึ้น ชนิดที่เรียกได้ว่าทำเอาเลขาที่เก็บอารมณ์ได้ยอดเยี่ยมเช่นหล่อน แทบหลุดแสดงความหิวกระหายออกไป
แข้งขาของหล่อนอ่อนแรง ทุกอย่างรอบตัวร้อนผ่าวคล้ายกองเพลิงกำลังลุกโชน
“สะ... หวัดดีค่ะ... บอส...”
หล่อนพยายามบอกตัวเองให้ใจเย็นๆ มีสมาธิ และอย่าหลุดคอนเซ็ปต์เลขาผู้ทรงประสิทธิภาพ แต่กว่าจะทำได้สำเร็จ หล่อนก็สูญเสียพลังงานไปมากมายเหลือเกิน
“สวัสดีครับ คุณมิ้ม...”
ดวงตาคมกริบมองหล่อนทั้งตัว มองขึ้นลงหลายครั้ง ก่อนที่สายตาจะมาหยุดที่ดวงตาที่เต็มไปด้วยความกระอักกระอ่วนใจของหล่อนเป็นที่สุดท้าย
“ไม่น่าเชื่อว่าสาวสวยตรงหน้าของผมจะคือคุณนะ คุณมิ้ม”
“เอ่อ... มิ้มก็สวยได้แค่นี้แหละค่ะบอส”
หล่อนต้องระมัดระวังการแสดงออก และคำพูดของตัวเองอย่างยิ่งยวด เนื้อตัวสาวยามถูกดวงตาของธีธัชมองสำรวจ มันร้อนวูบวาบเหลือเกิน ความรู้สึกทางเพศจู่โจมเข้าสู่ใจกลางร่างกสาว และแผ่ซ่านไปทั่วทั้งจิตวิญญาณ
หล่อนร้อนผ่าว...
หากมีพรวิเศษสักข้อหนึ่งละก็ หล่อนอยากขอให้ได้อยู่ในอ้อมแขนของธีธัชสักคืน แค่ค่ำคืนเดียว แล้วหล่อนจะไม่ขออะไรอีกเลย
“คุณสวยมากต่างหากล่ะ โดยเฉพาะ...”
เขาหยุดพูดแค่นั้น และสายตาเลื่อนมาจ้องมองหน้าอกของหล่อนด้วยสายตาเปิดเผย
“ผมเห็นคุณในชุดสูทปิดบังเนื้อตัวจนเคยชิน พอมาเห็นคุณใส่ชุดราตรีเปิดเนื้อเปิดตัวแบบนี้ ไม่ชินตาเลยแหะ”
“เอ่อ... มิ้มเข้าไปเปลี่ยนชุดก็ได้นะคะ มิ้มก็ไม่ชินกับชุดแบบนี้เหมือนกันค่ะ”
หล่อนกำลังจะทำตามที่พูด แต่แขนเรียวถูกมือใหญ่คว้าเอาไว้เสียก่อน ไอร้อนจากปลายนิ้วมือแข็งแรงของธีธัช ทำให้กายสาวลุกเป็นไฟ
หล่อนสะท้านไปทั้งตัว ดวงตาเบิกกว้าง จนต้องถอยหลังหนีด้วยความระแวดระวังโดยไม่รู้ตัว
ธีธัชสูดลมหายใจเข้าปอด แกะสายตาจากเนินเนื้ออกอวบที่ใหญ่มากของเลขาคู่ใจ ขึ้นมาสบตากับเจ้าหล่อนแทน
“ผมไม่มีเวลาให้คุณเปลี่ยนชุดหรอกครับ ไปกันเถอะ งานใกล้จะเริ่มแล้ว”
“แต่มิ้มใช้เวลาไม่ถึงนาทีหรอกค่ะ แค่เปลี่ยนชุดเอง...”
“ชุดนี้เหมาะกับคุณที่สุดแล้ว ไปกันเถอะ”
แต่เมื่อเจ้านายหนุ่มสุดหล่อยืนกรานความต้องการเดิม หล่อนจึงไม่สามารถโต้แย้งใดๆ ได้อีก จำต้องเดินตามหลังเขาเข้าไปในลิฟต์
ภายในลิฟต์มีเพียงแค่หล่อนกับธีธัชตามลำพัง หล่อนลอบมองเขา ในขณะที่เขากำลังวุ่นวายอยู่กับการส่งข้อความทางโทรศัพท์มือถือ แต่เขาก็ยังมีสมาธิที่ดีพอที่จะคุยกับหล่อนได้
“ผู้หญิงคนที่คุณหาให้ผมเมื่อวาน สุดยอดเลยนะคุณมิ้ม นมใหญ่ แม้ว่าจะเป็นนมปลอมก็เถอะ”
“เอ่อ... มิ้มดีใจที่ถูกใจบอสค่ะ”
เขาหย่อนโทรศัพท์มือถือลงในกระเป๋ากางเกง และมองหล่อน
แววตาของเขานิ่ง ไม่แสดงความรู้สึกอะไร ขณะพูดออกมา
“หาให้ผมอีก แบบเมื่อวานน่ะ”
“คืนนี้เหรอคะบอส”
หล่อนเอ่ยถามแปลกใจ เพราะธีธัชบอกหล่อนเองว่าคืนนี้งด เนื่องจากติดงานเลี้ยง
“ไม่ใช่ คืนพรุ่งนี้น่ะครับ ผมขอเหมือนเดิม แต่ไม่ใช่คนเดิมนะ”
“ได้ค่ะบอส”
Latest chapter
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 21..ตอนอวสาน
ตอนที่ 21..ตอนอวสานเขาจ้องมองหล่อนเขม็ง ก่อนจะเอานิ้วยาวตรึงปลายคางเล็กให้เงยแหงนขึ้นประสานสายตา“ห้ามหนีไปไหนอีกนะ”“มิ้ม...”“ผมอยู่ไม่ได้หรอกถ้าไม่มีคุณข้างกาย”หล่อนน้ำตาซึม เพราะคิดว่าธีธัชกำลังหมายถึงเรื่องงาน“มิ้ม... จะกลับไปสอนงานเลขาคนใหม่ให้กับบอสค่ะ ไม่ต้องกังวล...”“ผมไม่มีเลขาใหม่... ผมไม่ได้รับใครมาแทนคุณเลย...”นี่มันเป็นไปได้ยังไงกัน“แล้ว... บอสทำงานยังไงคะ งานเยอะมากแบบนั้น...”หล่อนถามด้วยความเป็นห่วง จนธีธัชอมยิ้มออกมาด้วยความพอใจ“เป็นห่วงผม ก็กลับไปอยู่กับผมสิ”หล่อนส่ายหน้าไปมา น้ำตาซึม“ความสัมพันธ์ของเรามันไม่เหมือนเดิมแล้ว และมิ้ม... ก็ทนอยู่ข้างกายบอสไม่ได้อีก บอสก็รู้ว่ามิ้ม... คิดเกินเลยกับบอส...”หล่อนพูดออกไปด้วยความอัปยศอดสู และมั่นใจว่าเขาจะต้องมองมาด้วยแววตาสมเพชเวทนา แต่มันกลับไม่ใช่ เขายิ้ม มันคือรอยยิ้มที่ละมุนละไมที่สุดเท่าที่เคยเห็นจากธีธัช“ผมยินดีให้คุณคิดเกินเลย มิ้ม...”“บอส...”หล่อนครางเรียกเขา และไม่อยากเชื่อว่าเขาจะยังยิ้มหวานอยู่ได้“นี่บอสไม่โกรธมิ้มเหรอคะ”เขาเลื่อนมือขึ้นมาลูบศีรษะของหล่อนไปมา และก็จูบหน้าผากเบาๆ“ผมจะโกรธคุณทำไม ใน
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 20.
ตอนที่ 20.หล่อนเอียงหน้าที่ชุ่มคราบน้ำตามองไปที่ประตูห้อง และก็อดสงสัยไม่ได้ว่าใครกันเป็นเจ้าของเสียงเคาะประตูนั่นหล่อนมาเช่าห้องอยู่ที่นี่ และไม่ได้บอกใครเลยแม้แต่คนรู้จักอาจจะเป็นแม่บ้าน...?เมื่อคิดว่าเสียงเคาะประตูนั้นเป็นของแม่บ้านประจำหอพักที่ตนเองมาเช่าอยู่ หญิงสาวจึงลุกขึ้น และเดินไปที่ประตูห้องมือเล็กยื่นไปปลดล็อก ก่อนจะผลักบานประตูให้เปิดกว้างออก“มาทำความสะอาด...”เสียงของหล่อนถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอจนหมด เมื่อสายตาปะทะเข้ากับร่างสูงใหญ่คุ้นตาของธีธัชที่อยู่หลังบานประตู“บอส...”ดวงหน้างามซีดเผือด แข้งขาไร้เรี่ยวแรงจนขยับก้าวหนีไม่ได้“ผมเอง”เขาตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ซึ่งต่างจากแววตาหงุดหงิดของเขานัก“เอ่อ... บอส... มาทำไมคะ”หล่อนมองผู้ชายตัวสูง เนื้อตัวบึกบึนตรงหน้าด้วยความหวาดหวั่น สมองหยุดทำงานลงในที่สุดเขาไม่ตอบ แต่แทรกตัวเข้ามาหา และเป็นคนปิดประตูห้องด้วยตัวเอง“บอส... ออก... ออกไปเถอะค่ะ”“กล้าไล่ผมหรือ”เขาก้าวเข้ามาหาหล่อน เนื้อตัวล่ำบึกของเขาทำให้หล่อนกลายเป็นมดตัวน้อยได้อย่างง่ายดาย เท้าเล็กขยับถอยหลังหนี“มิ้ม... ไม่ได้ไล่ค่ะ แต่... บอสไม่ควรอยู่ที่น
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 19.
ตอนที่ 19.“จะรีบไปไหนล่ะ”“บอส”หน้าตาของธีธัชดูเลือดเย็นน่ากลัวนักยามนี้“ไหนๆ ก็เข้ามาแล้ว ทำงานหน่อยจะเป็นไรไปล่ะ”หล่อนส่ายหน้าไปมา ปฏิเสธเขา แต่ธีธัชตอนนี้ไม่ต่างจากซาตานร้ายแคว่กกกก“อื้อ... บอส... อย่าค่ะ อย่าทำกับมิ้มแบบนี้ อย่า... อื้อ... อ๊ะ...”เขาจับหัวหล่อนกดกับโต๊ะทำงาน จากนั้นก็ตลบกระโปรงยาวขึ้นมาไว้เหนือบั้นท้าย และพุ่งความเป็นชายเข้าไปหากลีบนางที่แห้งผาก“อ๊ะ... อื้อ... เจ็บ... บอส... เจ็บค่ะ...”บอสหนุ่มไม่สนใจ ไม่แม้แต่จะหยุดเคลื่อนไหว ความเป็นชายแข็งชันครูดเสียดสีกับเนื้อนุ่มจนแสบระบม“อื้อ... อื้อ... ฮือ”หล่อนเจ็บร้าว น้ำตาไหลริน ภาวนาให้การกระทำของธีธัชยุติลงเสียที แต่มันกลับยาวนานเหลือเกินกว่าที่เขาจะถอนถอยออกไป“ผมเสร็จแล้ว จะไปไหนก็ไป”ตอนนี้หล่อนไม่ต่างจากอีตัวข้างถนนเลยแม้แต่น้อยหล่อนขยับตัว พยุงกายให้ตั้งตรง มองเขาผ่านม่านน้ำตาแห่งความเสียใจ“บอสใจร้าย...”หล่อนต่อว่าเขาอย่างอ่อนแรง ก่อนจะพาตัวเองออกมาจากห้องทำงานของธีธัช“ผมใจร้าย เพราะว่าผมหึงคุณนั่นแหละ มิรดา”ชายหนุ่มพึมพำออกมาด้วยความเกรี้ยวกราด เกลียดตัวเองที่หงุดหงิดเพียงแค่เห็นมิรดาพูดคุยกับผู้ช
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 18.
ตอนที่ 18.นี่เขากินยาปลุกเซ็กซ์เข้าไปหรือไงนะ ถึงได้มีอารมณ์สวาทมากมายเหลือเกิน“อ๊ากกกก โอ้วววว โอ้ววว”และมันก็เป็นแบบเดิม เขาแตกระเบิดในร่องสาวหลังจากที่หล่อนตอดขมิบเพียงแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้นเขาสั่นเกร็ง น้ำกามไหลรินออกมาจนหมดทุกหยด จากนั้นก็ชักท่อนเอ็นออกมา น้ำสีขาวขุ่นที่พุ่งเข้าไปในโพรงสาวค่อยๆ ไหลทะลักตามออกมา หยดย้อยลงมาตามเรียวขานวลเขาจ้องมองภาพสวยงามเย้ายวนนี้ด้วยความเสน่หา จ้องมองร่องสาวที่ยังทิ้งร่องรอยรูเอ็นที่เขาสอดแทรกเข้าไปอย่างละสายตาไปไหนไม่ได้เลยพระเจ้า...ทำไมเขาถึงได้รู้สึกลุ่มหลงแม่เลขาอย่างมิรดามากมายขนาดนี้นะนี่มันไม่ใช่แค่เรื่องเล่นๆ หรือเรื่องชวนหัวให้ขำขันอีกแล้ว“คุณเข้าห้องน้ำก่อนเถอะ”คนที่นอนคว่ำหน้าอยู่กับโต๊ะไม้ค่อยๆ ขยับตัวขึ้น ใบหน้างามแดงก่ำ เมื่อหันมาสบสายตา“มิ้ม... ขอตัวนะคะ”เขาอมยิ้มเมื่อสาวน้อยรีบเดินตรงไปยังห้องน้ำ มองก็รู้ว่าหล่อนขัดเขินแค่ไหน“ไม่เอาเสื้อผ้าเข้าไปหรือคุณมิ้ม”“เอ่อ...”เขาใจดีก้มลงเก็บเสื้อผ้าให้กับหล่อน ทั้งยกทรง ทั้งกางเกงชั้นใน และเดินไปให้หล่อนดวงตาสบประสานกัน และธีธัชก็รู้สึกไม่ต่างจากถูกดูดเข้าไปในหลุมใหญ่ที่ม
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 17.
ตอนที่ 17.ความเจ็บปวดอดสูทำให้หล่อนต้องเบือนหน้าหนีเขา น้ำตาเอ่อล้นสองดวงตา“ให้มิ้มไปเถอะค่ะ มิ้ม... คงทนทำงานร่วมกับบอสไม่ได้อีกแล้ว...”“แต่คุณไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธผม...”มือใหญ่ลูบไล้เนินสะโพกผายอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ“เพราะคุณเป็นของผมแล้ว มิรดา”กายสาวสั่นเทาด้วยความวาบหวาม ความทรงจำเมื่อคืนยังคงเต้นระริกอยู่ในหัว และมันก็ชัดเจนมากจนหล่อนเผลอครางออกมาเขาอมยิ้ม และฝังปลายจมูกลงบนแก้มนวล จากนั้นก็ทาบปากกระด้างลงมาหาแนบแน่น หล่อนพยายามเบี่ยงหน้าหนี แต่ไม่สำเร็จ ปากอิ่มถูกบดจูบอย่างเร่าร้อน หิวกระหาย มือใหญ่ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของหล่อนออกอย่างรีบร้อนไร้ความอดทน“อื้อ... อย่าค่ะบอส... อื้อ... อย่า...”เขาไม่สนใจการต่อต้านอ่อนแรงของหล่อนเลยแม้แต่น้อย เพราะตอนนี้ร่างกายของหล่อนเหลือเพียงแว่นตากับกางเกงชั้นในเท่านั้นที่สวมใส่อยู่ธีธัชช่ำชองเชี่ยวชาญในเรื่องการเปลื้องผ้าผู้หญิงอย่างน่าทึ่ง“ผมต้องการคุณ... มิรดา...”“ตะ... แต่มิ้มนัดคุณหญิงเอาไว้ให้บอสแล้ว อ๊ะ... อื้อ... บอส... อย่าค่ะ...”เขาผลักหล่อนกลับไปที่เตียงนอน เพียงแค่ปลายนิ้วของเขาสัมผัส ร่างอรชรก็หงายหลังลงไปนอนบนเตียงอย่างง่าย
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 16.
ตอนที่ 16.เข้มแข็งเอาไว้มิรดา ไม่อย่างนั้นสิ่งที่ซ่อนเอาไว้จะเปิดเผยออกมา และหล่อนจะมองหน้าธีธัชติดได้ยังไง ไม่แคล้วต้องหนีหายไปจากกัน“ไม่ ผมอยากขึ้นห้องคุณ”“บอส...”“ตั้งแต่ทำงานด้วยกันมา ผมไม่เคยเข้าไปในห้องของคุณจริงๆ จังๆ เลยสักครั้ง เคยแค่ยืนหน้าประตูห้องเท่านั้นเอง”แววตาของธีธัชมุ่งมั่น ทำให้หล่อนไม่กล้าที่จะทัดทานอีก“ก็... ได้ค่ะ แต่ว่าแค่กาแฟถ้วยเดียวนะคะ”เขาอมยิ้มบางๆ แววตามีความเจ้าเล่ห์“คุณดูเหมือนไม่เต็มใจให้ผมขึ้นห้อง ซ่อนผู้ชายเอาไว้หรือครับ”“ปะ... เปล่าหรอกค่ะ มิ้มยังไม่มีแฟน บอสก็รู้นี่คะ”“ดีแล้วล่ะที่คุณยังไม่มีแฟน”เขาเดินขนาบข้างตามเข้ามาภายในคอนโด“บอส... ดูเปลี่ยนไปนะคะ”“ผมหรือ? เปลี่ยนยังไงครับ”เขาถามยิ้มๆ“ก็... เมื่อหลายวันก่อนยังสนับสนุนให้มิ้มหาแฟนอยู่เลยค่ะ”เขาก้าวตามเข้ามาภายในลิฟต์ที่ตอนนี้มีแค่หล่อนกับเขาแค่สองคนดวงตาคมกริบที่จ้องมองมาทำให้หล่อนสะท้านไหวไปทั้งตัว“แต่ไม่ใช่ตอนนี้”“เอ่อ...”หล่อนกำลังจะอ้าปากถาม แต่ประตูลิฟต์เปิดเสียก่อน หล่อนจึงต้องก้าวออกมา โดยมีธีธัชก้าวตามมาติดๆ“ชั้นที่คุณอยู่ดูเงียบๆ นะ”“ค่ะ มิ้มไม่ชอบที่คนพลุกพล่านน่ะ
You may also like
(ผัว) เด็กมันร้าย BAD LOVE
ลำเจียก66.3K viewsผู้หญิงขายตัว
ลำเจียก15.6K viewsขย้ำรักเลขา NC-20
C159.9K viewsหย่า…มารักฉันเลย
เบลล่า19.8K viewsโปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร
Pam18101 viewsโซ่คล้องใจ
ญาณิน391 viewsรอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R)
yochita-uri1.2K viewsดวงใจอสูร
baiboau-เนื้อนวล231 views
