Share

ว่าที่เมีย 1

last update Last Updated: 2025-03-16 14:33:43

“พี่ภูผานะพี่ภูผา” ภูพิงค์บ่นพึมพำ หูฟังเพลง มือเปิดประตูเข้าบ้าน ใบหน้าหวานบูดบึ้งเมื่อพี่ชายไม่ยอมให้ไปบ้านคุณลุงด้วย

Sweet baby, our sex has meaning

Know this time you'll stay 'til the morning

Duvet days and vanilla ice cream

More than just one night together exclusively

[Pre-Chorus]

Baby, Let Me be your man

So I can love you

And if you let me be your man

Then I'll take care of you, you

[Chorus]

For the rest of my life, for the rest of yours

For the rest of my life, for the rest of yours

For the rest of ours

“คอยดูเถอะหนูจะฟ้องพ่อจ๋าแม่จ๋าว่าพี่รักแต่ขุนศึก ฮื่อ” หญิงสาวเดินอิดออดถอนหายใจมองซ้ายมองขวาด้วยความระแวง เพราะหลายวันมานี้เธอรู้สึกว่าตัวเองถูกสายตาของใครบางคนจับจ้องอยู่ตลอด

เฮ้อ...ภูพิงค์ถอนหายใจเดินตรงเข้าตัวบ้านใหญ่ เพราะวันนี้พ่อแม่ติดงานกว่าจะกลับก็คงมืด แล้วพี่ชายกับน้องชายยังทิ้งให้อยู่บ้านคนเดียว ถึงจะบอกว่าไปไม่นานก็น่าจะให้ตามไปด้วย

“คนใจร้าย!” มือเรียวเกี่ยวหูฟังเก็บเข้ากระเป๋า แล้วต้องงุนงงเมื่อเห็นใครก็ไม่รู้อยู่ตรงหน้าประตูบ้าน

“มาหาใครคะ พ่อไม่อยู่แม่ก็ไม่อยู่ พี่ภูผาก็ไม่อยู่...ขุนศึกก็ไม่อยู่” เด็กสาวในชุดนักเรียน ม.ปลายพูดและยิ้มให้แขกที่มาเยือน เขาเป็นหนุ่มลูกครึ่งผิวขาว จะว่าฝรั่งก็ไม่ใช่น่าจะเป็นลูกเสี้ยวมากกว่า แต่เขารูปร่างหน้าตาดี พร้อมผมทรงอันเดอร์คัตที่ดูหล่อเท่สะดุดตา แต่ดู ๆ แล้วไม่ค่อยน่าไว้ใจ

“นี่ลุง! หนูบอกว่าไม่มีใครอยู่ ค่อยมาวันหลังนะคะ” แต่เขาไม่ฟังกลับเดินผ่านหน้าเธอเข้าไปในบ้านอย่างหน้าตาเฉย

“แล้วเปิดบ้านได้ไง?” เด็กสาวยกมือเกาหัวตัวเอง

“หยุดนะลุง!!! หูหนวกรึไง” ก่อนภูพิงค์จะตะโกนเสียงดัง ดึงร่างใหญ่ของชายรูปร่างหน้าตาดีที่น่าจะอายุเยอะกว่าเธออยู่หลายปี แต่เขาไม่หยุดกลับเดินขึ้นบันไดตรงไปยังห้องนอนของเธอ

“นี่ นั่นมันห้องหนู เข้าไม่ได้” คนตัวเล็กรีบเดินเข้าไปขวางคนแปลกหน้าไว้

“หลบ ง่วง จะนอน” เขาถอดแว่นตาออก ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ใบหน้าหวาน ยกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน

หมับ!!!

“เด็กทุกวันนี้โตเร็วเป็นบ้า” มือสากหนาคว้าดึงคนตัวเล็กเข้ามากอด ส่งสายตาเจ้าชู้มองจ้องไปที่หน้าอก

“พ่อมาแล้วปลุกด้วย เหนื่อยเป็นบ้าเลย” แล้วภูพิงค์ก็ได้แต่อ้าปากค้าง ยืนนิ่งตัวแข็งทื่อ อึ้ง มึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า

“เฮือก!!” คนตัวเล็กแทบจะหยุดหายใจ กลัวจนตัวสั่น เมื่ออยู่ ๆ เขาก็ขโมยหอมแก้มใส ก่อนจะปล่อยตัวเธอแล้วเดินตรงไปยังเตียง คนตัวเล็กได้แต่ยืนนิ่ง เป็นเจ้าของห้องแท้ ๆ กลับได้แต่มองคนแปลกหน้าก้าวเท้าขึ้นไปนอนบนเตียงที่หวงแหน

“.....” ก่อนเธอจะตั้งสติ และสิ่งเดียวที่รู้คือต้องออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด ไวเท่าความคิดสองเท้ารีบวิ่งไปรอพี่ชายข้างล่างทันที

“ขุนศึก พี่ภูผา ช่วยด้วย” ภูพิงค์รีบวิ่งเข้าไปกอดพี่ชายด้วยความหวาดกลัว โชคดีที่สองหนุ่มกลับมาบ้านได้ทันเวลา

“ภูพิงค์เป็นอะไร” เห็นแบบนั้นภูผารีบกอดปลอบน้องด้วยความตกใจ เพราะไม่เคยเห็นน้องสาวกลัวอะไรจนตัวสั่นแบบนี้มาก่อน

“ใครไม่รู้อยู่บนห้องหนู ไม่รู้ว่ามาจากไหน พอหนูมาถึงบ้านเขาก็อยู่หน้าบ้าน แล้วอยู่ ๆ เขาก็เดินเข้าบ้านตรงขึ้นไปบนห้องหนู พี่ภูผา หนูกลัว” เด็กสาวร้องไห้สะอื้นกอดพี่ชายแน่น

“ใครวะ เดี๋ยวพี่จัดการให้เองน้อง” ขุนศึกที่ฟังอยู่ ฉุนขึ้นมาทันที พร้อมท่าทางเอาเรื่องจะเดินขึ้นไปบนห้อง

“หยุด ขุนศึกจะไปไหน อยู่ข้างล่างรอจนกว่าพ่อแม่จะกลับมา ห้ามขึ้นไปข้างบน” ภูผารีบพูดท้วงน้องชายที่ทำท่าทีขึงขัง ถ้าเกิดเป็นโจร และถ้าซวยไปกว่านั้นเขามีอาวุธจะทำยังไง

“พี่ผา อะไรวะ ผมพร้อมบวกกลัวอะไรนี่มันบ้านเรานะพี่” ขุนศึกจ้องหน้าพี่ชายอย่างไม่พอใจ

“ไปรอพ่อกับแม่ที่ห้องรับแขก ภูพิงค์ไปอยู่กับน้องเดี๋ยวพี่โทรหาพ่อก่อน”

“โอ๋ ๆ ๆ ๆ ไม่ร้องนะคนสวยของพี่ มา ๆ พี่กอดปลอบ” ขุนศึกเดินเข้าไปกอดหอม ปลอบพี่สาวที่กำลังตกใจกลัว ด้วยสีหน้าท่าทางที่ทะเล้นกวนตามประสาท

“ฮื่อ” ยิ่งน้องโอ๋แบบนั้นภูพิงค์ก็ยิ่งร้องไห้โฮออกมาเสียงดัง ภูผาได้แต่ถอนหายใจรีบโทรบอกให้พ่อกับแม่รีบกลับมา

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   67 เด็กดื้อของอา Nc (END)

    2ปี ผ่านไป“หนูบอกแล้ว อยู่บ้านรับรองพ่อแม่ไม่มีเหงา”“ฮึ...เรานี่มันอ้อนเก่งจริง ๆ ” พ่อพูดยิ้ม ๆ“ก็พ่อจ๋า แม่จ๋า ทำงานมามากพอแล้ว ควรหยุดได้แล้วค่ะ” คนตัวเล็กพูดเสียงอ้อน กอดพ่อไว้แน่น หลังจากที่อ้อนอยู่นานกว่าพ่อกับแม่จะยอมเกษียณตัวเอง ยอมอยู่บ้านเล่นกับหลาน ๆ แล้วปล่อยให้พี่ภูผาและขุนศึกดูแลงานต่อ ถึงพี่ภูผาจะวุ่น ๆ เพราะต้องดูแลงานให้บ้านลุงกันต์ แต่ก็ยังมีขุนศึก ที่ถึงจะเที่ยวดื่มแทบทุกวันแต่เรื่องงานน้องเอาอยู่ ทำงานเด็ดขาดไม่ต่างอะไรจากพ่อตอนหนุ่ม ๆ เลยอันนี้แม่พูดเอง“แล้วนี่อาเขาไปไหน แม่ไม่เห็นแต่เช้าแล้วนะ”“ห้องทำงานค่ะ ช่วงนี้อาเขางานยุ่ง หนูเลยต้องกันเด็ก ๆ ไม่ให้ไปกวนพ่อ” ฉันมองไปที่สามแสบที่กำลังวิ่งเล่นกัน โพนี่ตั้งแต่สเตฟานกลับไปก็กลับมาแสบซนเหมือนเดิม ยิ่งมีตัวแสบอย่างพูมามาเพิ่ม ความซนไม่ต้องพูดถึง ขุนศึกยังต้องยอม ส่วนมินนี่สายหวาน ชอบไปกองละครกับป๋าศึกเขา เห็นขุนศึกบอกน้องแสดงเก่ง ยิ่งฉากร้องไห้ พอสั่งเท่านั้นน้ำตานี่ไหลอาบสองแก้ม ตอนนี้เลยกลายเป็นขวัญใจเหล่าบรรดาคนในกอง เอ็นดูน้องกันใหญ่ และถ้าลูกชอบฉันกับอาก็คุยกันแล้วจะสนับสนุนไม่บังคับ แต่โพนี่นี่สิ ซนอย่าง

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   66 เจ้าเสือตัวน้อย

    “โพนี่ ลูกอย่าวิ่ง เดี๋ยวหกล้ม”“อุนแม่เดินช้า โพนี่จะไปหาพ่อ!”“อุนพ่อ อุนพ่อคะ”“จริง ๆ เลยเด็กคนนี้” ฉันได้แต่ส่ายหัว ท้องก็โตจะให้วิ่งตามลูกก็ไม่ได้ ดีนะที่มีขุนศึกคอยดูแลมินนี่ที่ยังเล่นกับพี่ ๆ อยู่ที่สวนหลังบ้าน แต่โพนี่ นี่สิอยู่ก็บอกจะไปหาพ่อ แล้วอาเขาก็กำลังทำงานอยู่ นี่ยังไม่ออกจากห้องทำงานตั้งแต่เช้าแล้ว“ได้...ถ้ามีอะไรค่อยรายงานกูอีกที แค่นี้”“อุนพ่อ” เด็กหญิงตัวกลมวิ่งเข้าไปกอดพ่อ ที่ยังคุยงานอยู่“ว่าไงครับคนเก่ง” อารีบวางมือถือ แล้วอุ้มลูกกอดหอมกันอย่างไม่มีใครยอมใคร“พอดีโพนี่อยากมาหาอา หนูไม่รู้จะทำไง บอกว่าพ่อทำงานอยู่ก็ไม่ฟัง” ร่างท้วมท้องแก่ใกล้คลอดค่อย ๆ เดินเข้าไปหาสามีกับลูก ขนาดไม่ใช่ท้องแฝด แต่ขนาดท้องมันไม่ต่างอะไรกับตอนท้องมินนี่โพนี่เลย แล้วคนนี้เป็นเด็กผู้ชายด้วย น้องดิ้นทีมันหน่วงท้องจนต้องนิ่วหน้า บางทีนอน ๆ อยู่ก็ต้องสะดุ้ง เอาเรื่องตั้งแต่อยู่ในท้อง คลอดออกมาคงจะแสบซนไม่แพ้พี่ ๆ“อาทำงานเสร็จกำลังจะออกไปหาหนูกับลูกพอดี เป็นไงบ้าง” คนตัวโตอุ้มลูกเดินเข้ามาหา มือหนาลูบท้องอย่างอ่อนโยน แล้วทันทีที่มือพ่อสัมผัสโดนตัวเล็กในท้องก็ดิ้น ถีบยันอย่างแรง จนท้อ

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   65 แค่นอนกอด Nc

    พรึบ!“?” คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเป็นปม เมื่อเดินเข้ามาในห้องอาเขาก็ถอดเสื้อแล้วโยนทิ้งทันที“อย่ามองอาแบบนั้น” อาไรเฟิลพูดเสียงกระเส่า สองเท้าถอยหนีอย่างอัตโนมัติ เมื่ออาเขาทำหน้านิ่ง สองเท้าค่อย ๆ ขยับตาม เฮ้อ...โรคจิตไม่หายพรึบ!“อาหยุดเลยนะ ทำบ้าอะไรเนี่ย!” ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ด้วยความตกใจเมื่อเขาถอดกางเกงที่ใส่อยู่ออกเหลือแค่บ็อกเซอร์ตัวเดียว“ก็อาจะนอน หนูเป็นอะไร” เขาพูดเสียงเรียบ เดินตรงเข้ามาหา จนขาชนกับขอบเตียง“นะ...นอนแล้วถอดเสื้อผ้าทำไม?” ค่อย ๆ เอนตัวหนีเมื่อใบหน้าหล่อ ยื่นเข้ามาใกล้“จะได้นอนสบาย ๆ หนูก็ควรถอดนะรู้มั้ย” เขายิ้มเจ้าเล่ห์ สองมือค้ำยันที่นอน ดันนอนราบลงไปกับเตียง“หนูว่า...หนูไม่นอนแล้ว หนู...หนู...จะไป...จะไปดูทีวี” สองมือดันอกแกร่ง พยายามคิดหาทางรอด เพราะถ้าอยู่แบบนี้มันคงไม่ใช่แค่นอนแน่ ๆ“อาดูด้วย” ร่างหนาค่อย ๆ แทรกตัวเข้ากลางหว่างขา สายตาที่เขามองมามันชวนสยิว ชวนขนลุกยังไงไม่รู้“อาคะ หนูท้องอยู่นะ” คนตัวเล็กใต้ร่างทำเสียงอ้อน“.....” อาเขาเงียบ เกลี่ยตามองอย่างพิจารณา“กลัวอะไร อาแค่จะนอนกอด” เขายิ้มอย่างอารมณ์ดี“ก็อา...มันไม่น่าไว้ใจแล้วดูทำหน้าทำ

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   64 คือทุกอย่าง

    “ยิ้มอะไรคะ หนูเห็นอามองลูกแล้วยิ้มแบบนั้น นานแล้วนะ” คนตัวเล็กเดินไปนั่งตักคนตัวโต ที่เอาแต่นิ่งมองลูกสาวทั้งสองแล้วก็เอาแต่อมยิ้ม สายตาอามันเต็มไปด้วยความสุข“……” อาเขาเงียบ สองแขนโอบเอวคอดกิ่วไว้แน่น“อาแค่ดีใจที่เรามีวันนี้ ถึงอาจะชอบทำอะไรแปลก ๆ แต่อารักหนูกับลูกมากนะรู้มั้ย”“อารมณ์ไหนของอาเนี่ย อยู่ ๆ ก็มาทำเป็นซึ้ง แล้วนี่อาจะกลับไปทำงานมั้ย?” ที่ถามเพราะแอบได้ยินว่าอา จะกลับไปรักษาคนไข้อีก ก็วันก่อนเห็นมีคนมาหาถึงที่บ้าน บอกว่าลูกเขาป่วยอยากให้อาช่วยไปดู“ทำไม?” เขามองหน้าฉันยิ้ม ๆ“เปล่า” คนตัวเล็กทำหน้านิ่ง แกล้งมองไปที่ลูก จะผิดมั้ยนะถ้าจะบอกว่าหวง ก็คนไข้ที่อาจะไปรักษาเป็นผู้หญิง“หึง?” อายังคงยิ้มกริ่ม“…..” ฉันยังคงเงียบ ก็ไม่อยากทำตัวงี่เง่า เพราะมันก็คืองาน อาเรียนจบทางนี้มาก็ต้องใช้ความรู้ที่เรียนมารักษาคนอื่น เขาคงจะหมดหนทางถึงขอร้อง ให้พ่อพามาพบอาถึงที่บ้าน“มองหน้าอา” เขาพูดเสียงเรียบเมื่อฉันเอาแต่เงียบ ก็ไม่รู้ว่าจะพูดยังไง ก็ไม่อยากเป็นแบบนี้สักหน่อย“ก็มันคืองาน จะมาให้อาอยู่เลี้ยงลูกกับหนูที่บ้านทุกวันมันก็ไม่ได้ หนูเข้าใจ แล้วอีกอย่างอาก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้สักหน่

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   63 ซ้อมไว้ก่อน

    “จะหอมอีกนานมั้ย” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจ“……” พ่อหันมามองอาแล้วเล่นกับมินนี่ต่อ“กูจะกอดจะหอมทั้งวัน มันก็เรื่องของกู หลานถู” พ่อพูดอย่างไม่ใส่ใจ“แต่นั้นมันลูกผม เอาคืนมา”“อาคะ” มือเล็กรีบคว้าแขนคนตัวโตทันทีเมื่อเขาทำทีจะลุกไปหาพ่อ“อย่ามาทำเป็นหวง ที่มึงกอดลูกกู กูยังไม่ว่า!” พ่อจ้องหน้าอาตาเขม็ง“ก็ภูพิงค์เป็นเมียผม แล้วโพนี่กับมินนี่ก็เป็นลูกผม กอดหอมนานไม่ได้” อาพูดเสียงแข็ง“เรื่องของมึง หลานกู กูจะกอดจะหอมมีอะไรมั้ย!” แล้วทั้งสองก็จ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใครแม่กับฉันได้แต่มองหน้ากันแล้วส่ายหัว เอือมระอากับสองคนนี้ พูดดีกันไม่ถึงสามวิ กัดกันอีกแล้ว“อ๊าก ฮา ฮา ฮา”แต่อยู่ ๆ เสียงหัวเราะเล็ก ๆ ของสองสาวก็ดังขึ้น มินนี่ โพนี่ มองหน้าพ่อกับตาที่ทำหน้าขรึมสลับไปมาแล้วหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ“เราไปเล่นทางโน้นดีกว่า ตามีอะไรจะให้” พ่อหันมายิ้มเยาะอา แล้วลุกขึ้นไปอุ้มมินนี่จากแม่แล้วเดินขึ้นห้องไปอย่างอารมณ์ดี“เราก็จริง ๆ เลยนะ ทั้งพ่อทั้งลูก” แม่จ้องหน้าอาอย่างเหนื่อยหน่าย“…..” อาไรเฟิลไม่พูดอะไรแต่กลับดึงเข้าไปกอด พร้อมไหวไหล่เบา ๆ ให้แม่ แม่ได้แต่ส่ายหัว ก่อนจะเดินตามพ่

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   62 ไม่เคยลืม

    “ภูพิงค์” เสียงใครนะ ไม่คุ้นเลย ก่อนที่กำลังเก็บของรอพ่อลูกที่กำลังจะลงมา จำเป็นต้องวางมือจากของตรงหน้า แล้วหันไปทางต้นเสียง“……” เขาเงียบไม่พูดอะไรแต่ส่งยิ้มให้ ถึงจะไม่ได้เจอกันนานแต่รอยยิ้มนี้ ไม่เคยลืม“พี่ตะวัน” สองเท้าวิ่งเข้าไปกอดน้าชาย ที่ไปทำงานต่างประเทศนานหลายปี ขนาดงานแต่งยังไม่กลับมามันน่าน้อยใจจริง ๆ“คิดถึงจัง แล้วนี่มาได้ไง แม่รู้ยังคะ ถ้าแม่รู้ว่าพี่กลับมาต้องดีใจแน่เลย”“ทีละคำถาม แล้วหลาน ๆ ไปไหน พี่มีของมาฝาก”“แล้วของหนูล่ะ” คนตัวเล็กทำหน้างอน“ฮึ...นี่ไง ของภูพิงค์” พี่ตะวันหยิบกล่องเล็ก ๆ ออกมากระเป๋าเสื้อแล้วส่งให้“อะไร?” ไม่รอช้าฉันรีบเปิดดูทันที“สวยจัง” คนตัวเล็กยิ้มอย่างพอใจ ของขวัญในกล่องคือสร้อยคอ พร้อมจี้เพชรรูปหงส์คู่“ชอบมั้ย พี่สั่งทำมาให้เราโดยเฉพาะเลยนะ” พี่ตะวันลูบหัวอย่างอ่อนโยน“ชอบสิคะ ของขวัญทุกชิ้นที่พี่ให้ ภูพิงค์เก็บไว้อย่างดีเลยนะ” ถึงพวกเราจะไม่ค่อยได้เจอกัน แต่ความสัมพันธ์ครอบครัวไม่เคยน้อยลง ตอนเด็ก ๆ แม่จะพากลับไปเยี่ยมตาทุกอาทิตย์ และเริ่มมาห่าง ๆ กันช่วงที่เข้าเรียนมหาวิทยาลัย พี่ตะวันไปทำงานที่นิวซีแลนด์ ส่วนตาแม่ก็จ้างคนดูแลเพราะตา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status