MasukShare
บทที่ 3 : เก็บอาการ
Terakhir Diperbarui:
2025-10-31 17:01:33เช้าวันใหม่
เมฆาตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้า เขาจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้วจึงเดินออกจากห้องลงบันไดมาชั้นล่าง เจอกับป้าสมหมายแม่บ้านที่กำลังเตรียมอาหารใส่บาตรพระสงฆ์
“สวัสดีจ้ะพ่อเลี้ยง วันนี้พ่อเลี้ยงลงมาเช้าจัง จะรับกาแฟเลยไหมจ๊ะ เดี๋ยวป้าเตรียมให้”
“ไม่เป็นไรครับ ป้าหมายไปใส่บาตรได้เลย เดี๋ยวผมเข้าไปเดินเล่นในไร่ก่อน”
เมฆาเดินไปเรื่อยๆ อากาศยามเช้าเย็นสบายมีไอหมอกลอยฟุ้งพัดมาปะทะร่างกาย บนยอดหญ้าถูกปกคลุมไปด้วยหยาดน้ำค้าง ช่วงเวลาหกโมงกว่าๆ อย่างนี้ คนงานในไร่ส่วนใหญ่ยังไม่เข้ามา ต้องรอใกล้ๆ 07.00 น. จึงจะทะยอยเข้ามาทำงานกัน เวลาทำงานในไร่ของเมฆาจะเริ่มที่ 07.00 น. แล้วเลิกงานเวลา 16.00 น. เพราะทางภาคเหนือช่วงกลางวันอากาศจะร้อนจัด จึงปรับเวลาให้เริ่มงานเร็ว และเลิกงานเร็วเพื่อความเหมาะสมของสภาพอากาศ
“สวัสดีครับพ่อเลี้ยง วันนี้เข้าไร่แต่เช้าเลยนะครับ”
เสียงคนงานเก่าแก่กล่าวทักทายเจ้านายหนุ่ม
“ลุงเสริมก็มาเช้าเหมือนกันนะครับ นี่ยังอีกเกือบชั่วโมงกว่าจะเริ่มงาน”
“พอดีทำอะไรที่บ้านเสร็จแล้วก็มาที่ไร่เลยดีกว่า ขี้เกียจอยู่ฟังอีแก่ที่บ้านมันบ่น ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
เมฆาจะมีความคุ้นเคยกับกลุ่มคนงานรุ่นเก่าๆ เพราะบางคนทำงานในไร่นี้มาตั้งแต่วัยรุ่น เคยเป็นลูกน้องตั้งแต่รุ่นพ่อของเมฆา แล้วพอรุ่นพ่อวางมือ พวกเขาก็มาเป็นลูกน้องรุ่นลูกอย่างเมฆาต่อ เขาเหล่านั้นจะรู้สึกเอ็นดูเมฆาเหมือนลูกหลาน แต่ก็ให้ความเคารพนับถือเมฆาไม่ต่างจากรุ่นพ่อ
ต่างกับกลุ่มคนงานรุ่นหลัง กลุ่มที่เข้ามาทำงานช่วงที่เมฆามาดูแลไร่แห่งนี้แล้ว คนกลุ่มนี้มักจะเกรงกลัวเมฆาเป็นพิเศษ เรียกว่ากลัวแบบขี้หดตดหายเลยก็ว่าได้ เพราะพวกเขามักจะเห็นภาพเมฆาที่เย็นชา หน้านิ่ง ไหนยังจะมีข่าวโคมลอยเรื่องความโหดร้ายอีก ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องที่เล่าเพื่อความสนุกปากกันแน่ บ้างก็ว่าเมฆาเลือดเย็นใครก็ตามที่ทำให้เขาไม่พอใจ จะถูกนำตัวไปลงโทษด้วยการซ้อมทุบตี หรือไม่ก็โดนสั่งเก็บยิงทิ้งแล้วนำร่างไปฝังที่ทางท้ายไร่ และที่สำคัญตัวเจ้าของไร่ก็ไม่เคยออกมาแก้ข่าวเสียด้วยสิ เขาดันชอบเสียอีกที่มีข่าวแบบนั้น เพราะจะได้เพิ่มความยำเกรง ไม่มีใครกล้ามายุ่งวุ่นวายกับเขา
สองขาพาเขาเดินสำรวจไปทั่วไร่ แล้วไปหยุดยืนที่หน้าเรือนไม้หลังเล็กของเวหามือขวาคนสนิทของเขา ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเวหามันไม่ใช่แค่เจ้านายกับลูกน้อง แต่มันเป็นมากกว่านั้น เป็นเหมือนเพื่อนสนิท เหมือนพี่เหมือนน้อง เพราะฉะนั้นเวลาเขาสองคนก็จะพูดคุยกันเหมือนเพื่อน แต่ถ้ามีคนอื่นอยู่ด้วย เวหาก็อ่อนน้อมถ่อมตนให้เกียรติเมฆาเสมอ
“ลมอะไรพัดคุณพ่อเลี้ยงมาท้ายไร่ในยามเช้าแบบนี้ครับ”
“วันนี้ตื่นเร็ว ก็เลยเดินเล่นมาเรื่อยๆ”
“เฮ้ย..ระดับพ่อเลี้ยงเมฆานี่มีคำว่าเดินเล่นด้วยหรือวะ”
เวหาพูดแหย่กวนประสาทเจ้านาย พลางหันไปตักเม็ดกาแฟที่เขากับเมฆาทดลองปลูกไว้หลังไร่แล้วนำมาคั่วเองตักใส่เครื่องบดกาแฟด้วยมือ มือหมุนบดกาแฟไป ปากก็พูดไปด้วย
เมื่อเม็ดกาแฟคั่วถูกบดจนละเอียด เขาก็เทใส่หม้อมอคคาพอทแล้วเตรียมทำการต้มกาแฟ ส่งกลิ่นกาแฟลอยฟุ้งหอมอบอวลไปทั่ว เขารินกาแฟใส่แก้วแล้วส่งให้เจ้านายหนึ่งแก้ว
“เติมคาเฟอีนซะหน่อย คาดว่าออกมาเช้าแบบนี้ป้าหมายน่าจะยังไม่ได้เตรียมไว้ให้ใช่ไหม”
“แสนรู้”
“โฮ่ง โฮ่ง .. เอ๊ย.. ไม่ใช่หมานะเว้ย”
เมฆารับแก้วกาแฟมาจิบ
“พอจะรู้หรือยังว่า ไอ้พวกเมื่อคืนมันเป็นใคร”
“นี่คุณเจ้านาย คุณไม่ให้เวลาผมทำงานหน่อยหรือครับ ผมพึ่งแยกกับคุณเมื่อคืนนี้เอง จะเอาเวลาไหนไปสืบเล่า ใจเย็นสิ ปกติก็ไม่ค่อยเห็นอยากรู้เรื่องอะไรแบบนี้ซะหน่อย ทำไมครั้งนี้ดูใส่ใจจัง”
“ก็นี่มันเรื่องความปลอดภัยของคนในไร่ไง อยู่ดีดีก็มีคนจากข้างนอกเข้ามาทำร้ายคนในไร่ รู้ไปถึงไหนได้โดนเขาด่าประณามไปถึงนั่น เสียชื่อพ่อเลี้ยงเมฆาหมด”
“เออ.. ก็พอรู้มาบ้าง คิดว่าลุงพันแกน่าจะไปเล่นพนันแล้วเสียก็เลยถูกไอ้คนในบ่อนมาตามทวงหนี้ เพราะเคยได้ยินมาว่าแกชอบไปเข้าบ่อน”
“เมื่อไหร่เรื่องการพนันนี้มันจะหมดไปจากโลกใบนี้เสียทีนะ ไปออกกฏบอกคนในไร่ทีว่าห้ามเล่นการพนัน ถ้ารู้ให้ออกทันที”
“เอ่อ.. เจ้านายครับนี่เอาจริงหรือครับ”
“หรือว่านายต้องเห็นคนมานอนตายในไร่ก่อนล่ะ อ้อแล้วก็รีบเคลียร์เรื่องเมื่อคืนด้วย เหมือนได้ยินมาว่าลุงพันต้องคืนเงินไอ้พวกนั้นเร็วๆ นี้ มีอะไรช่วยได้ก็ช่วย อย่าให้เกิดเรื่องแบบเมื่อคืนในไร่นี้อีก เดี๋ยวกูจะเขาไปในเมืองเสียหน่อย ส่วนนายเคลียร์เรื่องลุงพันให้เรียบร้อยแล้วมาคุยกันตอนเย็น”
พูดจบเขาก็เดินจาก ปล่อยให้เวหายืนงุนงงกับคำสั่งใหม่ของเจ้าของไร่
“ฮึ วันนี้ดูแปลกๆ อย่าบอกนะว่าที่ตื่นแต่เช้าเดินมาหาก็เพื่อสั่งงานเรื่องลุงพัน ปกติไม่เคยเห็นใส่ใจเรื่องคนงานอะไรแบบนี้เลย”
เวหาส่ายหน้าด้วยความงุนงง เขาเก็บอุปกรณ์ต้มกาแฟเข้าที่ แล้วเตรียมตัวเข้าไปดูงานในไร่ ช่วงบ่ายเขาจะแวะไปดูอาการของลุงพันสักหน่อย
Bab terbaru
เล่ห์รักร้ายนายเมฆา (์NC18+) บทที่ 12 : กินน้ำฉันซะ
เมฆาปลดกางเกงลงแล้วควักเจ้าลูกชายของเขาออกมา ท่อนเอ็นที่มีขนาดเกือบเท่าแขนของปลายฝน ความยาวไม่ใช่น้อย ทำให้ปลายฝนตะลึงงัน เผลอกระเถิบถอยหลังจนชิดผนังเรือนโดยไม่รู้ตัว เมฆาก้าวตามไป แล้วจับท่อนเอ็นจ่อไปที่ปากเธอ ปลายหัวหยักมีน้ำปริ่มออกมา ปลายฝนตกใจทำอะไรไม่ถูก ทั้งกลัว ทั้งตระหนก“เอาเข้าไปในปากเธอสิปลายฝน แล้วดูดเลียให้ฉันเหมือนที่เธอดูดนิ้วฉันเมื่อครู่นี้ แต่ห้ามให้ฟันโดนของฉันเด็ดขาด”“พ่อเลี้ยง หนู หนูกลัว”“ทำตามที่ฉันสั่งอย่าให้ฉันโมโห เธอต้องเอาใจฉันและตามใจทำให้ฉันพอใจฉันเข้าใจไหม”ปลายฝนอ้าปากสั่นระริกครอบท่อนเอ็นของผู้เป็นเจ้าชีวิตเธอ กลิ่นและรสชาติของน้ำที่ปริ่มที่ปลายหัวทำให้เธอรู้สึกพะอืดพะอม แต่เธอไม่สามารถปฏิเสธมันได้เพราะสายตาที่แข็งกร้าวดุดันกำลังจ้องมองเธออยู่เพียงแค่ส่วนหนึ่งของร่างกายเขาเข้าไปอยู่ในโพรงปากที่อ่อนนุ่มและอุ่นชื้นของหญิงสาว เขาก็สยิวเสียวซ่านจนแทบจะอดรนทนไม่ได้ เสียงแหบพร่าแต่แฝงไปด้วยอำนาจทั้งครางและออกคำสั่ง“อ่า.. ขยับปากหน่อยปลายฝน ดูดแรงหน่อย อ่าส์ อย่างนั้นแหละ แม่งโคตรดีเลย”ปลายฝนออกแรงดูดตามคำสั่ง ดูดจนแก้มตอบด้วยท่าทางที่ไม่ประสีประสาอ่อนต่
เล่ห์รักร้ายนายเมฆา (์NC18+) บทที่ 11 : ป้อนนมพ่อเลี้ยง
ปลายฝนรู้สึกเหมือนสติจะหลุด ทุกลมหายใจโดนพ่อเลี้ยงสูบไปเกือบหมด หน้าอกถูกบีบขย้ำเต็มแรงจนเธอเจ็บระบม แต่แล้วความรู้สึกก็เริ่มเปลี่ยนไปเมื่อฝ่ามือหนาสอดเข้าไปใต้เสื้อบีบขยำสองเต้าที่นุ่มนิ่มเต็มฝ่ามือ ไอร้อนจากฝ่ามือของชายหนุ่มกับสัมผัสจาก ปลายนิ้วที่ทั้งบดขยี้ดึงเล่นที่ส่วนปลายถัน ความวูบวาบแล่นผ่านปทุมถันแล้วพุ่งลงไปที่ช่วงล่างของเธอทำให้รู้สึกมวนท้องน้อยและปั่นป่วนไปด้วย ปลายฝนได้แต่ร้องครางในลำคอ เพราะอีกฝ่ายยังคงประกบปากเธออยู่ไม่ยอมปล่อยให้เป็นอิสระ จากการถูกปลุกปั่นไม่นานยอดอกที่นุ่มนิ่มก็เริ่มแข็งตัวชูชันสู้กับปลายนิ้วของชายหนุ่ม ทำให้เมฆาพึงพอใจ เขาจึงละริมฝีปากออกมา ปลายฝนหายใจแรงรีบกอบโกยลมเข้าสู่ปอด เธอแทบยืนไม่อยู่ สายตาเธอประทะกับดวงตาแข็งกร้าวที่ตอนนี้เต็มไปด้วยไฟราคะ เสื้อยืดตัวโคร่งถูกดึงกระชากถอดออกไปพร้อมกับบราตัวจิ๋ว หญิงสาวตกใจรีบยกมือมาปิดสองเต้าไว้ “อ๊ะ.. พ่อเลี้ยง” “ใช่.. ฉันเอง ทำไมกลัวเรียกชื่อผิดหรือไร เอามือออก” “ฮือ พ่อเลี้ยงอย่าทำอะไรหนูเลย” “นี่เธอคิดว่าฉันจ่ายห้าล้านเพื่อให้เธอมาแค่ทำงานในเรือน กับเป็นคนงานในไ
เล่ห์รักร้ายนายเมฆา (์NC18+) บทที่ 10 : จูบลงโทษ
ความคิดในสมองของเมฆาแบ่งเป็นสองส่วนที่กำลังตีกันความคิดแรกคือเดินไปลากเจ้าตัวปัญหาขึ้นห้องแล้วให้รับผิดชอบที่หล่อนทำให้อารมณ์กระสันของเขาพลุ่งพล่านในตอนนี้ ซึ่งเขาสามารถทำได้อยู่แล้วเพราะเด็กนั่นเป็นสมบัติของเขาแต่อีกความคิดเขาก็ยังมีมนุษยธรรมมากพอ เพราะการทำแบบนั้นก็เท่ากับขืนใจ รอให้เด็กคนนี้เต็มใจแล้วคลานมาหาเขาเองดีกว่า ไม่ต้องรีบสุดท้ายความคิดฝ่ายขาวก็ชนะความคิดด้านมืด เขาจึงเดินขึ้นห้องไปจัดการปลดปล่อยอารมณ์ของตัวเองด้วยสองมือของเขาเอง ส่วนปลายฝนยืนล้างจานไป ภาพที่พ่อเลี้ยงยื่นหน้ามาใกล้ๆ เธอเมื่อช่วงเย็นที่บริเวณตรงที่เธอยืนอยู่ตรงนี้ ก็ทำให้ใจเธอเต้นแรง มันเกิดอะไรกับเธอนะเนี่ยความรู้สึกแบบนี้คืออะไร เธอล้างจานเก็บทำความสะอาดครัวเสร็จก็รีบกลับเข้าเรือนพักของตัวเอง และหลับไปด้วยความว้าวุ่นใจและเหนื่อยล้าจากงานในไร่มาทั้งวัน โดยไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนแอบจินตนาการถึงใบหน้าและรูปร่างเธอแล้วเอาไปใช้สำเร็จความใคร่ของตนเองเช้าวันรุ่งขึ้น ปลายฝนตื่นแต่เช้าเธอเตรียมอาหารมื้อเช้าง่ายๆเป็นผัดกะหล่ำปลีใส่ไข่สำหรับตัวเองและใส่บาตร พอใส่บาตรเสร็จเธอเตรียมจะเดินเข้าบ้านเว
เล่ห์รักร้ายนายเมฆา (์NC18+) บทที่ 9 : ใจเต้นแรง
ปลายฝนไม่เคยใกล้ชิดกับชายใดมาก่อน ใบหน้าร้อนผ่าว หัวใจของเธอเริ่มเต้นรัวแรง หายใจถี่ขึ้นโดยอัตโนมัติ ทรวงอกที่ขยับตามแรงลมหายใจดึงดูดความสนใจของเมฆา เขาอยากจะดึงเสื้อยืดตัวโคร่งของเธอถอดโยนทิ้งให้พ้นสายตาจริงๆ “ว่าไง เธอจะดูแลฉันอย่างไรปลายฝน” “เอ่อ.. หนูก็จะเตรียมกาแฟพ่อเลี้ยงตอนเช้า ทำอาหารให้พ่อเลี้ยงทานตอนเที่ยงกับตอนเย็นจ้ะ แล้วก็จะทำความสะอาดเรือนให้ด้วย” ปลายฝนตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก เมฆากระตุกยิ้มที่มุมปาก เขาใช้มือข้างหนึ่งช้อนคางเด็กสาวให้สบตาเขา ดวงตาสวยใสราวกับลูกกวางน้อยมีแววตาที่หวาดหวั่น จากการถูกสายตาที่แข็งกร้าว ดุดันราวราชสีห์ของอีกฝ่ายจ้องมอง “เธอคิดว่าทำแค่นี้มันจะคุ้มค่ากับเงินห้าล้านของฉันไหม ไหนจะค่าที่พัก ค่าน้ำ ค่าไฟ แล้วอาหารที่เธอกินวันละสามมื้ออีก” “เอ่อ.. พ่อเลี้ยงให้หนูทำงานเพิ่มก็ได้นะจ๊ะ” ยิ่งเห็นแววตาที่ตื่นตระหนกหวาดกลัว แต่พยายามทำเป็นใจดีสู้เสือของปลายฝน เมฆาก็ยิ่งอยากแกล้ง “สงสัยฉันต้องให้เธอมาทำโอทีช่วงกลางคืนเพิ่มแล้วสิ” “พ่อเลี้ยงหิวแล้วใช่ไหมจ๊ะ เดี๋ยวหนูไปเตรียม
เล่ห์รักร้ายนายเมฆา (์NC18+) บทที่ 8 : ย้ายมาช่วยงานบนเรือน
ชบาพาปลายฝนมานั่งพักในร่มเอาพัดมาโบกพัดวีให้ เอายาดมมาให้ดม สักพักคนที่หน้าซีดก็เริ่มมีอาการดีขึ้น ใบหน้าเริ่มมีเลือดฝาดสูบฉีดมา “นี่แหละผลของความดื้อของเรา” “ขอโทษจ้ะพี่ชบา ปลายเห็นทุกคนทำงานกันไม่ได้หยุดพักเลย ปลายก็อยากช่วยจ้ะ” “โอ๊ย เรามันกระดูกคนละเบอร์ เอ็งนะพึ่งมาวันนี้วันแรก ส่วนพวกพี่ทำกันมานานร่างกายมันชินแล้ว คราวหน้าถ้ารู้สึกไม่ดีต้องรีบพักรู้ไหม ถ้าเกิดพี่ไม่หันมาเห็นมีหวังเอ็งล้มหัวฟาดพื้นไปแล้ว” “จ้ะพี่” “นี่ก็จะเที่ยงแล้ว ไปล้างไม้ล้างมือรอกินข้าวเที่ยงเลยก็ได้” เมื่อถึงเวลาพักเที่ยงทุกคนก็เดินเข้าแถวถือถาดหลุมให้อารมณ์เหมือนตอนเรียนอยู่โรงเรียนประถมใครใคร่ตักข้าวมากน้อยเท่าไหร่ก็ได้ จะเติมกี่รอบก็ได้ มื้อเที่ยงนี้เป็นเมนูแกงส้มผักกาดจอ กับไข่เจียว“น้องสาวเป็นเด็กใหม่พึ่งมาหรือจ๊ะ ชื่ออะไรครับพี่ชื่อเข้มนะ”ชายหนุ่มผิวเข้มสมชื่อเอ่ยปากแซว ปลายฝนได้แต่ยิ้มแหย และก็มีเสียงสวรรค์ขึ้นมา“มึงหยุดเลยไอ้เข้ม แหมเห็นเด็กใหม่มาไม่ได้นะมึง ขี้หลีไปทั่ว ปลายมาทางนี้มาอย่าไปสนใจมัน” ชบาตะโกนต่อว่าชายผิวเข้มที่แซวน้องใ
เล่ห์รักร้ายนายเมฆา (์NC18+) บทที่ 7 : คนงานในไร่ คนใหม่
ปลายฝนหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้ามาหนึ่งใบ ภายในมีเสื้อผ้าไม่กี่ตัวกับของใช้ส่วนตัวอีกแล้วเล็กน้อย เธอยกมือไหว้สมหมายป้าแม่บ้านที่ดูแลความเรียบร้อยของเรือนไม้บ้านพักของพ่อเลี้ยงเมฆา “สวัสดีค่ะป้าหมาย” “นี่เอ็งมีของมาแค่นี้เองหรือนังหนู กระเป๋าใบเดียวนี่นะ เราต้องมาอยู่กับพ่อเลี้ยงยาวๆ ไม่ได้มาเที่ยววันสองวันนะ” “ปลายไม่ค่อยมีของอะไรหรอกจ้ะป้า ปกติเสื้อผ้าก็มีไม่กี่ตัวแล้วก็ของใช้ส่วนตัวนิดหน่อยค่ะ” “ผิดกับนังเหมียวลูกป้าเลย รายนั้นไม่รู้จะซื้ออะไรนักหนาเสื้อผ้าเต็มตู้ไปหมด มา มาเอาของไปเก็บก่อน ที่พักเราอยู่ทางโน้น” สมหมายพาปลายฝนไปห้องพักที่เป็นเรือนไม้หลังเล็ก ถูกสร้างไว้ด้านหลังเรือนพักหลังใหญ่ของเมฆา ครั้งแรกเมฆาตั้งใจสร้างเอาไว้ให้เวหา แต่เวหาขอไปอยู่ที่เรือนไม้ในไร่แทน ด้วยเหตุผลที่ว่าอยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง ไม่อยากเห็นหน้าพ่อเลี้ยงทั้งวันทั้งคืน ประตูถูกเปิดออกมา ด้านในมีห้องนอนหนึ่งห้อง ห้องครัวเล็กๆ ห้องน้ำ และเฟอร์นิเจอร์ที่จำเป็นเช่นตู้เสื้อผ้า พัดลม ตู้เย็น “อยู่ได้ไหม ขาดเหลือหรืออยากได้อะไรก็บอกป้าได้”
Anda juga akan menyukai
มาเฟียหลงเมียลับ
จินต์พิชา3.6K Dibacaพันธะการรัก
แว่นมอลต์13.3K Dibacaเด็กกำพร้ากับมาเฟียคลั่งรัก
Davide7.3K Dibacaเด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+
ลำเจียก21.9K Dibacaทะเลทรายเดือดรัก(20+)
ทรายแมว1.2K Dibacaใต้บัญชามาเฟีย
ดาวแคระ (miss.mk)296 Dibacaปมรักของนายมาเฟีย
Kidsroom1.7K Dibacaทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย
จินต์พิชา1.1K Dibaca
