บทที่ 3 : เก็บอาการ

เช้าวันใหม่

         เมฆาตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้า เขาจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้วจึงเดินออกจากห้องลงบันไดมาชั้นล่าง เจอกับป้าสมหมายแม่บ้านที่กำลังเตรียมอาหารใส่บาตรพระสงฆ์

         “สวัสดีจ้ะพ่อเลี้ยง วันนี้พ่อเลี้ยงลงมาเช้าจัง จะรับกาแฟเลยไหมจ๊ะ เดี๋ยวป้าเตรียมให้”

         “ไม่เป็นไรครับ ป้าหมายไปใส่บาตรได้เลย เดี๋ยวผมเข้าไปเดินเล่นในไร่ก่อน”

         เมฆาเดินไปเรื่อยๆ อากาศยามเช้าเย็นสบายมีไอหมอกลอยฟุ้งพัดมาปะทะร่างกาย บนยอดหญ้าถูกปกคลุมไปด้วยหยาดน้ำค้าง ช่วงเวลาหกโมงกว่าๆ อย่างนี้ คนงานในไร่ส่วนใหญ่ยังไม่เข้ามา ต้องรอใกล้ๆ 07.00 น. จึงจะทะยอยเข้ามาทำงานกัน เวลาทำงานในไร่ของเมฆาจะเริ่มที่ 07.00 น. แล้วเลิกงานเวลา 16.00 น. เพราะทางภาคเหนือช่วงกลางวันอากาศจะร้อนจัด จึงปรับเวลาให้เริ่มงานเร็ว และเลิกงานเร็วเพื่อความเหมาะสมของสภาพอากาศ

         “สวัสดีครับพ่อเลี้ยง วันนี้เข้าไร่แต่เช้าเลยนะครับ”

         เสียงคนงานเก่าแก่กล่าวทักทายเจ้านายหนุ่ม

         “ลุงเสริมก็มาเช้าเหมือนกันนะครับ นี่ยังอีกเกือบชั่วโมงกว่าจะเริ่มงาน”

         “พอดีทำอะไรที่บ้านเสร็จแล้วก็มาที่ไร่เลยดีกว่า ขี้เกียจอยู่ฟังอีแก่ที่บ้านมันบ่น ฮ่า ฮ่า ฮ่า"

         เมฆาจะมีความคุ้นเคยกับกลุ่มคนงานรุ่นเก่าๆ เพราะบางคนทำงานในไร่นี้มาตั้งแต่วัยรุ่น เคยเป็นลูกน้องตั้งแต่รุ่นพ่อของเมฆา แล้วพอรุ่นพ่อวางมือ พวกเขาก็มาเป็นลูกน้องรุ่นลูกอย่างเมฆาต่อ เขาเหล่านั้นจะรู้สึกเอ็นดูเมฆาเหมือนลูกหลาน แต่ก็ให้ความเคารพนับถือเมฆาไม่ต่างจากรุ่นพ่อ

ต่างกับกลุ่มคนงานรุ่นหลัง กลุ่มที่เข้ามาทำงานช่วงที่เมฆามาดูแลไร่แห่งนี้แล้ว คนกลุ่มนี้มักจะเกรงกลัวเมฆาเป็นพิเศษ เรียกว่ากลัวแบบขี้หดตดหายเลยก็ว่าได้ เพราะพวกเขามักจะเห็นภาพเมฆาที่เย็นชา หน้านิ่ง ไหนยังจะมีข่าวโคมลอยเรื่องความโหดร้ายอีก ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องที่เล่าเพื่อความสนุกปากกันแน่ บ้างก็ว่าเมฆาเลือดเย็นใครก็ตามที่ทำให้เขาไม่พอใจ จะถูกนำตัวไปลงโทษด้วยการซ้อมทุบตี หรือไม่ก็โดนสั่งเก็บยิงทิ้งแล้วนำร่างไปฝังที่ทางท้ายไร่ และที่สำคัญตัวเจ้าของไร่ก็ไม่เคยออกมาแก้ข่าวเสียด้วยสิ เขาดันชอบเสียอีกที่มีข่าวแบบนั้น เพราะจะได้เพิ่มความยำเกรง ไม่มีใครกล้ามายุ่งวุ่นวายกับเขา

สองขาพาเขาเดินสำรวจไปทั่วไร่ แล้วไปหยุดยืนที่หน้าเรือนไม้หลังเล็กของเวหามือขวาคนสนิทของเขา ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเวหามันไม่ใช่แค่เจ้านายกับลูกน้อง แต่มันเป็นมากกว่านั้น เป็นเหมือนเพื่อนสนิท เหมือนพี่เหมือนน้อง เพราะฉะนั้นเวลาเขาสองคนก็จะพูดคุยกันเหมือนเพื่อน แต่ถ้ามีคนอื่นอยู่ด้วย เวหาก็อ่อนน้อมถ่อมตนให้เกียรติเมฆาเสมอ

“ลมอะไรพัดคุณพ่อเลี้ยงมาท้ายไร่ในยามเช้าแบบนี้ครับ”

“วันนี้ตื่นเร็ว ก็เลยเดินเล่นมาเรื่อยๆ”

“เฮ้ย..ระดับพ่อเลี้ยงเมฆานี่มีคำว่าเดินเล่นด้วยหรือวะ”

เวหาพูดแหย่กวนประสาทเจ้านาย พลางหันไปตักเม็ดกาแฟที่เขากับเมฆาทดลองปลูกไว้หลังไร่แล้วนำมาคั่วเองตักใส่เครื่องบดกาแฟด้วยมือ มือหมุนบดกาแฟไป ปากก็พูดไปด้วย

เมื่อเม็ดกาแฟคั่วถูกบดจนละเอียด เขาก็เทใส่หม้อมอคคาพอทแล้วเตรียมทำการต้มกาแฟ ส่งกลิ่นกาแฟลอยฟุ้งหอมอบอวลไปทั่ว เขารินกาแฟใส่แก้วแล้วส่งให้เจ้านายหนึ่งแก้ว

“เติมคาเฟอีนซะหน่อย คาดว่าออกมาเช้าแบบนี้ป้าหมายน่าจะยังไม่ได้เตรียมไว้ให้ใช่ไหม”

“แสนรู้”

“โฮ่ง โฮ่ง .. เอ๊ย.. ไม่ใช่หมานะเว้ย”

เมฆารับแก้วกาแฟมาจิบ

“พอจะรู้หรือยังว่า ไอ้พวกเมื่อคืนมันเป็นใคร”

“นี่คุณเจ้านาย คุณไม่ให้เวลาผมทำงานหน่อยหรือครับ ผมพึ่งแยกกับคุณเมื่อคืนนี้เอง จะเอาเวลาไหนไปสืบเล่า ใจเย็นสิ ปกติก็ไม่ค่อยเห็นอยากรู้เรื่องอะไรแบบนี้ซะหน่อย ทำไมครั้งนี้ดูใส่ใจจัง”

“ก็นี่มันเรื่องความปลอดภัยของคนในไร่ไง อยู่ดีดีก็มีคนจากข้างนอกเข้ามาทำร้ายคนในไร่ รู้ไปถึงไหนได้โดนเขาด่าประณามไปถึงนั่น เสียชื่อพ่อเลี้ยงเมฆาหมด”

“เออ.. ก็พอรู้มาบ้าง คิดว่าลุงพันแกน่าจะไปเล่นพนันแล้วเสียก็เลยถูกไอ้คนในบ่อนมาตามทวงหนี้ เพราะเคยได้ยินมาว่าแกชอบไปเข้าบ่อน”

“เมื่อไหร่เรื่องการพนันนี้มันจะหมดไปจากโลกใบนี้เสียทีนะ ไปออกกฏบอกคนในไร่ทีว่าห้ามเล่นการพนัน ถ้ารู้ให้ออกทันที”

“เอ่อ.. เจ้านายครับนี่เอาจริงหรือครับ”

“หรือว่านายต้องเห็นคนมานอนตายในไร่ก่อนล่ะ อ้อแล้วก็รีบเคลียร์เรื่องเมื่อคืนด้วย เหมือนได้ยินมาว่าลุงพันต้องคืนเงินไอ้พวกนั้นเร็วๆ นี้ มีอะไรช่วยได้ก็ช่วย อย่าให้เกิดเรื่องแบบเมื่อคืนในไร่นี้อีก เดี๋ยวกูจะเขาไปในเมืองเสียหน่อย ส่วนนายเคลียร์เรื่องลุงพันให้เรียบร้อยแล้วมาคุยกันตอนเย็น”

พูดจบเขาก็เดินจาก ปล่อยให้เวหายืนงุนงงกับคำสั่งใหม่ของเจ้าของไร่

“ฮึ วันนี้ดูแปลกๆ อย่าบอกนะว่าที่ตื่นแต่เช้าเดินมาหาก็เพื่อสั่งงานเรื่องลุงพัน ปกติไม่เคยเห็นใส่ใจเรื่องคนงานอะไรแบบนี้เลย”

เวหาส่ายหน้าด้วยความงุนงง เขาเก็บอุปกรณ์ต้มกาแฟเข้าที่ แล้วเตรียมตัวเข้าไปดูงานในไร่ ช่วงบ่ายเขาจะแวะไปดูอาการของลุงพันสักหน่อย