“อือ...”
เสียงทุ้มห้าวครางอืออาอย่างแผ่วเบา พลางหันหน้าพลิกซ้าย พลิกขวาสลับกันไปมา กระดูกดังกรอบแกรบ ประกอบกับใช้มือบีบนวดหลังต้นคอตนเองเพื่อคลายความปวดเมื่อย คอลามลงมาบริเวณหลังจนกระทั่งถึงช่วงบั้นเอว และรู้สึกได้ว่าเส้นมันค่อนข้างตึง ซึ่งน่าจะเกิดจากการเกร็ง เพราะขับรถเป็นระยะเวลานานและยังลากยาวไปเดินห้างอีกหลายชั่วโมง ขากลับคอนโดรถก็ดันติดอีก ถ้าได้นอนนวดคงจะดีไม่น้อย แต่ติดที่คนนวดไม่มี ดีที่ติดหยูกยาที่ใช้เป็นประจำยามาด้วย มีทั้งแบบทาและกิน แต่เขาเลือกที่จะใช้ยาทามากกว่า ไม่นักหนาสาหัสจริงๆ ยากินเขาจะไม่แตะมันเด็ดขาด เพราะกินนานไปมันอาจจะทำให้ดื้อยาเอาได้ “ติณณ์คะ” อิงฟ้าเอ่ยเรียกชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงนุ่มละมุนเรือนกายอวบอิ่มเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ใบหน้าเนียนกระจ่างใส ไร้ซึ่งเครื่องสำอาง มีแต่ครีมบำรุงตอนกลางคืนเคลือบทับผิว คิ้วเรียวที่ได้รับการตกแต่งขนคิ้วให้เข้ากับรูปหน้าอย่างสวยงามขมวดมุ่น เมื่อเห็นท่าทางไม่สบายตัวของชายหนุ่มจากทางด้านหลัง ตั้งแต่กลับเข้าคอนโดมาเธอก็แยกเข้าห้องนอนส่วนตัวเพื่อไปเก็บข้าวของที่ซื้อมาให้เข้าที่เข้าทาง จากนั้นก็อาบน้ำอาบท่าให้ร่างกายได้รับความสดชื่น ทำทุกอย่างจนเสร็จแล้วถึงได้เดินออกมานอกห้องนอนนี่แหละ ใจคิดว่าคงจะเจอติณณ์นั่งดูทีวีอยู่เป็นแน่ และสิ่งที่คาดเดาเอาไว้ก็ไม่มีอะไรผิดพลาด ชายหนุ่มหันไปตามเสียงเรียกชวนฝันแล้วก็แทบจะสำลักเบียร์ที่เพิ่งกระดกเข้าปากไปเมื่อสักครู่ พลางกลืนลงคออย่างยากลำบาก รู้สึกว่ารสชาติมันฝืดเฝื่อนกว่าเดิมนะเขาว่า อา แล้วไหนจะความร้อนรุ่มที่อยู่ๆ มันก็ปะทุขึ้นมา บัดนี้เริ่มแล่นพล่านไปทั่วทั้งร่างกายอย่างรวดเร็ว นรกเถอะ! เขาอุทานประโยคนี้ในใจเมื่อสมองมันเริ่มตื้อตึงขึ้นมาดื้อๆ คล้ายมันโดนแช่แข็งไปแล้วในบางส่วน คิดอะไรไม่ค่อยออก คุณหนูอิงฟ้าเล่นงานเขาอีกแล้วไงล่ะ บ้าฉิบ! ดีที่เลือดกำเดามันไม่ไหลออกมาประจานตัวเอง ยายตัวร้ายช่างยั่ว!! ตอนเด็กๆ อวบอ้วนเหมือนลูกหมูตัวน้อยแสนน่ารัก ผิวพรรณหรือก็ขาวอมชมพูน่าฟัด แก้มนุ่มๆ มีเลือดฝาดตลอดเวลา ไม่ผิดนักหากใครจะคิดเปรียบเทียบเป็นลูกหมู พอโตเป็นสาว มีความเปลี่ยนแปลง ร่างกายยืดขยาย ทรวดทรง องค์เอว สัดส่วน สะกดสายตาผู้ชายได้อยู่หมัด อวบอิ่ม เนื้อ นม ไข่ ไม่ผอมแห้งเหมือนมีแต่หนังหุ้มกระดูก บ้าอะไรวะ ความคิดเชื่อมโยงกันมั่วไปหมดแล้ว ชุดนอนซีทรูสีชมพูหวานจับใจบางเบาตัวนี้แต่งระบายด้วยลูกไม้คอวีแหลมลึก อวดร่องอกอวบอึ๋มจนน่าหวาดเสียว หายใจหายคอไม่คล่องขึ้นมาฉับพลัน ไม่อยากจะคิดว่าถ้าก้มตัวลงต่ำมันจะขนาดไหน ฟาร์มโคนมของแม่โคสาวไม่กระเด้งกระดอนหลุดออกมาจากคอเสื้อ โชว์สองเต้าอวบอิ่มอร้าอร่ามหรอกเหรอ คิดแล้วได้แต่ตีอกชกหัวอยู่ภายในใจ ส่วนความยาวของชุดนั้นแค่หน้าขา โดยรวมมองปราดเดียวก็แทบจะจดจำทุกรายละเอียดของร่างกายขาวผ่องได้ทั้งหมดโดยไม่ได้จดจ้องจุดใดจุดหนึ่งเอาเป็นเอาตายแต่อย่างใด อยากรู้ว่าอิงฟ้าไปเอาความกล้าดีมาจากไหนถึงได้ใส่ชุดนี้ออกมาอวดโฉมโดยไม่หาเสื้อคลุมมาบดบังเรือนร่างให้มิดชิด ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจก็ตาม เขาก็คิดไปแล้วว่าแม่ตัวร้ายต้องตั้งใจแกล้งทดสอบความอดทนของเขาแน่ๆ เห็นว่าหายเงียบเข้าไปอยู่ในห้องส่วนตัวเสียนมนานก็นึกว่าอาจจะเพลียจนนอนหลับฝันหวานไปกับกองทัพถุงช็อปปิ้งแล้ว ที่ไหนได้ สิ่งที่คิดผิดถนัดเลย ดวงตาสุกสกาว แวววาวใสแจ๋วเหมือนตากวางที่จ้องเขาตาแป๋วแหวว ไม่บ่งบอกอาการว่าเจ้าตัวกำลังง่วงงุนอย่างที่เดาเลยสักนิดเดียว และในตอนนี้อะไรที่เกิดจากการคาดเดามักจะผิดพลาด กลับหัวกลับหางเสมอสิน่า “ติณณ์เมื่อยต้นคอมากเลยเหรอคะ ฟ้านวดให้เอาไหม มันคงดีกว่าติณณ์ช่วยเหลือตัวเองด้วยสองมือแน่ๆ นอกจากจะไม่ถนัดแล้วมันจะทำให้เมื่อยเพิ่มด้วยนะ ถ้านวดนานๆ น่ะ ฟ้านวดได้สบายมาก ไม่ต้องเกรงใจ สำหรับติณณ์ฟ้ายินดีบริการเต็มที่เลย” อิงฟ้ารับอาสาอย่างกระตือรือร้น และเต็มใจที่จะบริการจริงๆ เพราะเธออยากตอบแทนอะไรเขาบ้าง เพราะส่วนหนึ่งมันก็มาจากตัวเธอเองนี่แหละที่ลากเขาไปเดินตะลอนทัวร์ เที่ยวซื้อของ พร้อมหอบหิ้วที่ห้างด้วยกันตั้งนานสองนาน ทั้งที่เขาสมควรจะได้นอนพัก ให้ร่างกายได้พักผ่อนอย่างเต็มที่หลังจากขับรถมาราธอนมาหาเธออย่างยาวไกลเพียงลำพังโดยไม่มีใครช่วยผลัดเปลี่ยน และหารู้ไม่ว่าคำพูดของเธอนั้นทำให้ลมหายใจคนฟังสะดุดกึก ใบหน้าครามคมขึ้นสีเล็กน้อยในทันที หากไม่จ้อง หรือลองสังเกตดีๆ จะดูไม่ออกเลย เพราะความแทนของสีผิวมันบดบัง กลบเกลื่อนไปได้แบบเนียนๆ “ไม่เป็นไรครับคุณหนู อาการปวดเมื่อยของผมมันนิดหน่อยเท่านั้นเอง ไม่รบกวนคุณหนูหรอกครับ ถึงคุณหนูจะเต็มใจแต่ผมก็เกรงใจอยู่ดี และผมทายาไปแล้ว พรุ่งนี้เช้าก็คงจะดีขึ้นเหมือนทุกครั้งที่ปวดเมื่อย” เขาปฏิเสธความปรารถนาดีของอิงฟ้าด้วยเหตุผลทั้งที่ภายในใจกำลังตีกันจนยุ่งเหยิง ไม่มั่นคง สั่นคลอน เพียงแค่คิดว่าหากมือนุ่มนิ่มของอิงฟ้ามาบีบนวดเนื้อตัวให้ตามส่วนต่างๆ เส้นขนในร่างกายก็พร้อมใจกันลุกเกรียวกราวไปหมดทั้งตัวแล้ว แถมยังรู้สึกขัดหู ฟังแล้วมันทะแม่งๆ กับประโยคที่ว่า... ‘มันคงดีกว่าติณณ์ช่วยเหลือตัวเองด้วยสองมือแน่ๆ’ เจตนาของคุณหนูอิงฟ้าที่กล่าวประโยคนี้ออกมาคงไม่ได้ต้องการจะพูดให้มันดูพิลึกพิลั่น ชวนคิดลึกหรอก (มั้งนะ) แต่เป็นตัวเขาเองที่คิดอะไรไม่เข้าท่า...ไม่เข้าท่าเลยสักนิด“หอมจัง”“ทำไมไม่นอนต่อล่ะคะ รีบลุกมาทำไม” อิงฟ้าหันมามองแวบหนึ่ง“ไว้รอนอนพร้อมกัน พี่อยากนอนกอดเมีย ไม่อยากนอนคนเดียว”ร่างสูงเดินมานั่งลงบนเก้าอี้ตรงโต๊ะกินข้าว เท้าคางมองแม่ครัวคนสวยที่หันหลังให้เขาอย่างชื่นชมปนหลงใหล ต้นคอขาวมีรอยแดงสลับแซม สะโพกหนั่นแน่น บั้นท้ายกลมกลึง กระทั่งเรียวขา ทุกส่วนมันดูเซ็กซี่ไปหมดอิงฟ้าอมยิ้ม วันไหนที่เธอมาค้างคืนด้วยเขาจะอ้อนเป็นพิเศษ อาทิตย์หนึ่งก็สามวัน ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ แต่ใช่ว่าระหว่างนั้นติณณ์จะยอมทน มีโอกาสเป็นต้องหาเรื่องเปลื้องผ้า อีกไม่กี่เดือนเราสองคนจะแต่งงานกันแล้วด้วย คุณพ่อท่านเลยทำเป็นเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ ไม่ว่าไม่บ่นเรื่องที่เธอมานอนที่นี่“จะกินอะไรก่อนดีคะ ไข่ลวก หรือข้าวผัด”“ฟ้าทำพี่หมดแรง เอาไข่ลวกมาก่อนเลยดีกว่า”“ติณณ์ทำตัวเองมากกว่า ฟ้าห้ามแล้ว เอาแค่สามฟองพอนะคะ ห้ามันมากไป ไม่กินก็คึกจะแย่” เดินเหินยังขัดๆ อยู่เลย คิดแล้วก็เขิน ห้ามเขาไม่เคยได้เลยสักครั้ง“รักมากก็คึกมากเป็นธรรมดา” เขารวบเอวสาวเสิร์ฟแสนสวยมากอด มาหอม และยอดอกที่ดุนดันเสื้ออยู่มันทำให้เขาอยากเปลี่ยนมาดื่มนมสดจากเต้าแทนกินอย่างอื่น“ค่ะ ธรรมดาก็ธรรมดา และฟ้
อิงฟ้าเริ่มเข้าไปเรียนรู้งานภายในออฟฟิศบ้างแล้ว โดยมีพ่อเลี้ยงเติมเต็มคอยกำกับดูแล การคบหาฉันท์คนรักระหว่างเธอกับติณณ์ก็รับรู้กันทั่วทั้งไร่ ควงกันไปไหนมาไหนอย่างเปิดเผยเพื่อนพ้องที่ทราบข่าวต่างยินดี และในวันนี้เป็นวันหยุด ไม่ต้องทำงาน เธอกับติณณ์จึงใช้เวลาร่วมกันบนเตียงนานกว่าปกติ ตั้งแต่ช่วงหัวค่ำของเมื่อวานมาจนถึงตอนสายโด่งของวันนี้ ยังไม่ได้ลุกไปไหน สภาพเตียงจึงดูไม่จืดเลยสักนิด“ที่รักขา”“หืม...” เสียงทุ้มติดยานคางขานรับในลำคอเบาๆ ตายังไม่ยอมลืม แก้มสากแนบซบอยู่กับอกอวบที่เต็มไปด้วยรอยแดงที่เกิดจากการดูดเม้ม ริมฝีปากอยู่ใกล้หัวนมสีชมพูอ่อนใส ที่ปลายยอดสั่นระริกยามต้องลมหายใจอุ่นๆ และครึ่งตัวของเขาเกยอยู่บนกายอวบอิ่ม เพราะทั้งแขน ทั้งขาก่ายพาด “ฟ้าหิวข้าวค่ะ ปล่อยก่อนได้ไหมคะ เดี๋ยวมานอนให้กอดต่อ ตอนนี้ขอไปจัดการเอาอะไรใส่กระเพาะให้อิ่มก่อน” ท้องเธอร้องประท้วงมาสักพักใหญ่แล้ว หลังจากสูญเสียพลังงานไปมากโข แต่ติดตรงที่ไปไหนไม่ได้ เพราะคุณยักษ์ที่รักของเธอไม่ยอมคลายอ้อมแขนที่รัดเธอเอาไว้เสียแน่นหนาสักที“งั้นฝากทำไข่ลวกให้พี่กินสักห้าฟองนะครับ ฟื้นกำลังหน่อย” แนบปากจูบทรวงอกเต่งตึง
หลังกินข้าวเช้าด้วยกันแล้ว ทุกคนต่างก็เตรียมแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเอง เธอก็ขอตามติณณ์เข้าไร่ด้วย เพราะตั้งแต่กลับมาอยู่บ้าน ยังไม่มีโอกาสได้ออกไปไหนเลย ออฟฟิศก็ยังไม่ได้เข้าไปเรียนรู้งาน แต่งกายทะมัดทะแมงตามที่เขาต้องการเป๊ะ พ่อคุณทูนหัวก็ยอมพามา เธอเลือกใส่เสื้อเชิ้ตสีเหลืองอ่อนพับแขนถึงข้อศอกแบบพอดีตัว ชายเสื้อทับด้วยกางเกงยีนส์ขายาวสีเข้ม และรองเท้าผ้าใบ เดินเหินจะได้สะดวก บนศีรษะสวมหมวกปีกกว้างป้องกันแสงแดด ตามที่คนบงการสั่ง ทั้งที่มันยังรำไร ยังไม่ส่องแสงแผ่ความร้อนระอุลงมา เขาใส่ใจเธอทุกเรื่อง เวลาทำงานเขาก็จริงจัง แต่ก็คอยมองมาที่เธออยู่ตลอด ชี้นิ่วสั่งแล้วยังลงมือทำด้วย ส่วนเธอได้แต่นั่งมองอยู่บนแคร่ไม้ไผ่ใต้ต้นไม้ขนาดใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านสาขาออกมาให้ผู้คนได้อาศัยหลบความร้อนกับคนงานหญิงอีกสองคนที่มานั่งคุยเป็นเพื่อน“นายติณณ์ไม่ปล่อยให้คุณหนูคลาดสายตาเลยนะคะ”“นั่นสิคะ ปกติเวลานายติณณ์ทำงานจะไม่สนใจสิ่งรอบตัว ตั้งหน้าตั้งตาทำอย่างเดียว มีวันนี้นี่แหละค่ะ ที่แตกต่างไปจากทุกวัน คงเป็นเพราะคุณหนูอิงฟ้ามาด้วยแน่ๆ เลยค่ะ จิตใจนายเลยอยู่ไม่ค่อยสุขเท่าที่ควร” พูดจบก็พากันหัวเราะคิกอิ
“ติณณ์คงไม่กล้าเกลียดผู้มีพระคุณหรอกค่ะ แต่ถ้าคุณพ่อไม่ให้โอกาสติณณ์จริงก็เท่ากับว่าลูกในท้องของฟ้า ซึ่งก็คือหลานแท้ๆ เลือดเนื้อเชื้อไขของคุณพ่อกับพี่เต็มจะขาดพ่อนะคะ ฟ้ายอมไม่ได้หรอกค่ะ ฟ้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา โดยไม่ขาดใครสักคน คุณพ่อต้องให้ติณณ์รับผิดชอบฟ้านะคะ” เสียงอ่อนในประโยคสุดท้าย พลางตีหน้าเศร้า แอบไขว้นิ้วชี้กับนิ้วนางที่ข้างลำตัว กล่าวขอโทษขอโพยที่พูดปดอยู่ในใจถ้าน้อยหน่าไม่ขึ้นไปบอกว่าติณณ์มาเธอก็คงไม่ได้ลงมาเจอสถานการณ์ที่เรียกได้ว่าค่อนข้างตึงเครียด ติณณ์ไม่ได้เกริ่นกับเธอว่าเขาจะเข้ามาคุยกับคุณพ่อในเช้าวันนี้ ต้องการจะเซอร์ไพรส์หรืออะไรไม่รู้ แต่ที่เธอรู้คือเขามีความเป็นลูกผู้ชายสูงมาก อาจมากกว่ามนุษย์เพศชายทั่วไปด้วยซ้ำ เลยคิดจัดการปัญหาด้วยตัวเองโดยที่ไม่ให้เธอเข้ามาเกี่ยวข้องในขณะที่ยังไม่เรียบร้อย แต่มันไม่ทันแล้วไง เธอยื่นมือเข้ามายุ่งเต็มรูปแบบแล้วเงียบเป็นเป่าสาก ไร้ซึ่งเสียงพูดคุย สายตาสามคู่ของผู้ชายสามคน และต่างสถานะพุ่งตรงมายังสาวสวยเพียงหนึ่งเดียวที่เดินลูบท้องเข้ามาสยบทุกความเคลื่อนไหวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เรือนกายอวบอิ่มยังคงอย
“ผมรักลูกสาวของพ่อเลี้ยงครับ...ผมรักคุณหนูอิงฟ้า” เสียงทุ้มห้าวกล่าวอย่างหนักแน่นทุกถ้อยคำ อีกทั้งสีหน้า และแววตาก็แสดงออกอย่างชัดเจนว่าที่ลั่นวาจาออกมานั้นมันมาจากส่วนลึกภายในใจจิตใจ หาใช่เพียงลมปาก“หือ จะไม่พูดเกริ่นนำอะไรกับลุงสักนิดเลยเหรอเจ้าติณณ์” คิ้วสีดอกเลาเช่นเดียวกับสีผมของพ่อเลี้ยงทวีศักดิ์ขมวดกันจนยุ่ง รอยย่นตามกาลเวลาปรากฏชัดเจน สายตาคมกริบของคนสูงวัยจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าคร้ามคมติดนิ่งของชายหนุ่มผู้เปรียบเสมือนบุตรชายอีกคนอย่างพิจารณา แววตาเด็ดเดี่ยว แต่แฝงความกังวลเล็กๆ ที่จับสังเกตได้ แผ่นหลังตั้งตรง อกผาย ไหล่ผึ่ง สองมือวางไว้บนหน้าขา การวางตัวดูสุภาพกว่าปกติ เด็กรับใช้ที่ไปตาม บอกนายติณณ์มาขอพบ ก็คิดอยู่ว่าคงต้องเป็นเรื่องอะไรสำคัญ ไม่อย่างนั้นคงไม่มาในเวลานี้แน่ แล้วก็จริงดังที่คาดเดาเอาไว้ มันสำคัญจริงๆ และมันไม่ใช่เรื่องงานด้วยสิ พอเจอหน้ากัน ยังไม่ทันได้กล่าวทักทายอะไรให้มากความก็มาสารภาพว่ารักยายฟ้า ทำเอาประหลาดใจแต่หัววันจริงๆ“ผมไม่รู้ว่าควรจะเกริ่นนำยังไงในเรื่องนี้ดี ผมเลยเลือกที่จะกราบเรียนตามตรง และผมขอยืนยันอีกครั้งว่าผมรักเธอครับ” เขาไม่ใช่คนมีวาทศิลป์ใ
“ฟ้าไม่เคยคิดรังเกียจติณณ์เลยสักนิด ไม่เคยเลยจริงๆ” ต่อให้ร่างกายเขาเลอะเทอะเปรอะเปื้อนมากกว่านี้เธอก็จะกอดเขาไว้แน่นๆ ด้วยความรักทั้งหมดที่มีริมฝีปากหนาคลี่ยิ้มกว้างเมื่อถูกจู่โจมด้วยปากบวมช้ำ พลางช้อนใต้สะโพกยกร่างอวบอิ่มขึ้นจนตัวลอย หมุนตัวเป็นวงกลมไปหนึ่งรอบ เรียกเสียงหัวเราะคิกคักจากอิงฟ้า เมื่อหยุดหน้าผากมนก็แนบลงมาชิดติดกัน“อยากไปส่งถึงในห้องนอนแต่ไปส่งไม่ได้ อยากนอนกอดด้วย”“โธ่ อย่าทำเสียงเศร้าและทำหน้าหงอยแบบนี้สิคะที่รักขา เดี๋ยวฟ้าก็บังคับตัวเองไม่ได้ เผลอลากแขนติณณ์ติดมือขึ้นห้องไปนอนกอดแทนหมอนข้างหรอกค่ะ” มือบางลูบแก้มสาก มุมปากยกยิ้มสวยเก๋ ตั้งแต่สารภาพความในใจกับเธอ เขาก็ไม่ใช่ติณณ์คนเดิมอย่างที่แล้วมา มีมุมหื่น มีมุมอ้อน มีมุมน่ารักให้ได้เห็น เจอโหมดนี้ของเขาเข้าไป ทำเอาอิงฟ้าคนนี้ใจเปราะบางหมดแล้ว และยิ่งมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งที่มากกว่าแฟนกันแบบใสๆ เดินจับมือถือแขนกันธรรมดาติณณ์ยิ่งแสดงออกถึงความต้องการในตัวเธอผ่านทั้งการกระทำและคำพูดที่เป็นเครื่องยืนยันว่าเขารักเธอมากเพียงใด“แล้วจะช้าอยู่ทำไม ลากพี่ไปเลยสิ อยากนอนให้ฟ้ากอดจะแย่”“เอ...ติณณ์คนหวงตัวหายไปตั้งแต่ตอนไ