LOGINShare
บทที่ 2/1 การเดินทางที่น่าตื่นเต้น
Last Updated:
2025-12-05 22:37:49สามสิบนาทีก่อนหน้านั้น...
คุณชายใหญ่หลี่จวิ้นหยาง หรือ พงษ์ปกรณ์ วรนัยอัตถะวิกรม เป็นหลานชายบุญธรรมของตระกูลหลี่ ชายหนุ่มกำลังนั่งไขว่ห้างอ่านอะไรสักอย่างในไอแพดพลันเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูพร้อมกับร่างบุรุษหนุ่มบอดีการ์ดคนสนิทอย่างชุนไห่
“นายครับผมให้แดนนี่ไปรับผู้หญิงคนไทยที่ชื่อน้ำหวานตามที่ได้ดีลงานไว้”
“อืม”
“แล้วจะให้เธอพักที่ไหนดีครับ”
“ไม่เห็นต้องถามนายจัดการได้ไม่ใช่เหรอชุนไห่” ชุนไห่บอดีการ์ดคนสนิทของหลี่จวิ้นหยางมีสีหน้าลังเลเล็กน้อยเมื่อเจอกับคำตอบที่ถามไป
“นายให้แดนนี่ไปรับผู้หญิงที่ชื่อน้ำหวานเหรอ”
“ครับนาย ไม่รู้ว่าถึงไหนหรือยัง แต่ผมว่าน่าจะมาถึงแล้วตามหมายกำหนดการเครื่องลงจอดเมื่อตอนบ่ายโมงครึ่ง”
“นายพาไปโรงแรมของเราเลยแล้วกันและจัดการบรีฟงานให้เรียบร้อย งานนี้อย่าให้พลาด”
“แล้วคุณชายรองจะยอมหรือครับ รายนั้นยิ่งหูตาไวอย่างกับสับปะรด แถมฉลาดเป็นกรด ความเรื่องมากก็ใช่ย่อย และที่สำคัญ...” ชุนไห่หยุดพูดเพียงเท่านั้นเขาไม่อยากจะพาดพิงถึงบุคคลที่สามเพราะไม่สมควรที่จะก้าวล่วงเรื่องของเจ้านาย
“ทำไงได้คุณปู่ต้องการเห็นหลาน นายก็รู้ว่าเฉียงฮุยจะเอาทายาทที่ไหนมาสืบสกุล มันเป็นปัญหาที่ฉันกำลังปวดหัวอยู่นี่ไง และนี่คือคำสั่งของคุณปู่ใครจะกล้าขัด”
“นายว่าเธอจะยอมอุ้มบุญหรือครับ ทำไมนายไม่ เอ่อ ทำหลานเอง”
“พูดนะคิดบ้างไหม ฉันไม่ใช่หลานแท้ ๆ แค่หลานบุญธรรมที่เขาเก็บมาชุบเลี้ยง ไม่ได้เป็นคนของตระกูลหลี่โดยสายเลือด ถ้าไอ้เฉียงฮุยมันยอมรีดเชื้อก็ดีสิ ฉันก็ไม่ต้องมานั่งปวดหัวไปกับมัน คนที่จะขึ้นสืบอำนาจและเป็นตัวแทนของตระกูลก็มีเฉียงฮุยคนเดียว หลานคนอื่นมีก็เยอะแยะคุณปู่ไม่ยักจะเอา เฉียงฮุยคือหลานชายคนโตทีนี้เข้าใจหรือยัง”
“ครับนาย แต่คุณชายรองจะยอมหรือครับ เพราะ...”
“ฉันก็พยายามอ้อนวอนมันอยู่นี่ไง ผิดที่มันเองแหละไม่สามารถผลิตทายาทได้นี่แหละคือปัญหา”
“...” ชุนไห่นิ่งเงียบเขาเองก็ไม่รู้จะช่วยเจ้านายยังไงกับเรื่องนี้
“ฉันกล่อมมันมาเป็นเดือน ๆ รู้ไหมมันบอกให้ฉันไปหาเด็กที่ไหนก็ได้ตามสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามาติ๊งต่างว่าเป็นลูกของมัน ไอ้นี่หน้าโดนเตะเสียจริง คุณปู่ยื่นคำขาดไว้ด้วยว่าถ้าหาเหลนให้ไม่ได้ มรดกทั้งหมดจะตกเป็นของสาธารณประโยชน์”
“เข้าใจแล้วครับ ว่าแต่ผู้หญิงที่จะมาอุ้มบุญเธอจะยอมเหรอครับ”
“ต้องคุยดูก่อนแต่คนที่มารับงานอย่างน้อยก็คงอยากได้เงินแหละ เพราะค่าจ้างมากเสียจนนั่งกินนอนกินได้เป็นชาติ แถมยังเป็นคุณนายตระกูลหลี่ถึงไม่ออกหน้าออกตาอย่างน้อยก็ได้ชื่อว่าเป็นคนที่ผลิตทายาทให้ตระกูลหลี่”
“ครับนาย”
“นายพาเธอมาพบฉันในอีกสองวันเพราะฉันจะไปธุระที่กว่างโจว จัดการให้เรียบร้อยทุกอย่างต้องเพอร์เฟกต์เข้าใจใช่ไหมชุนไห่”
“ครับนาย ว่าแต่นายจะให้ผมไปด้วยไหมครับ”
“ไม่ต้อง ฉันไปกับอเล็กซ์ เฉิน”
“ครับนาย” จากนั้นชุนไห่ก็เดินออกจากห้องทำงานของเจ้านายหนุ่ม
Latest chapter
เล่ห์ร้ายสัญญารัก บทที่ 3/3 ร่วมชะตากรรม
บอดีการ์ดทั้งสองต่างวิตกกังวลเป็นอย่างมากเพราะสินค้าหายไปอย่างไร้ร่องรอย ที่สำคัญคือเธอไม่สามารถสื่อสารทั้งภาษาจีนหรือภาษาอังกฤษได้ นั่นคือสิ่งที่พวกเขาเป็นกังวลและกลัวจะถูกมิจฉาชีพหลอก ชุนไห่แจ้งให้เจ้านายตนเองรับทราบ หลี่จวิ้นหยางได้รับโทรศัพท์จากบอดีการ์ดคนสนิท ระหว่างเจรจากับลูกค้าอยู่ที่กว่างโจว ชายหนุ่มปิดมือถือทันทีเมื่อเขาเห็นข้อมูลและรูปภาพของผู้หญิงที่มาแทนน้ำหวานก่อนจะพึมพำออกมาโดยไม่รู้ตัว“มุกรดา” กรามสองข้างสบกันแน่นสีหน้าครุ่นคิดบางอย่างยากที่จะคาดเดาได้ คิ้วเข้มภายใต้คิ้วหนาขมวดเป็นปมเล็กน้อยกำลังนึกย้อนไปเมื่อหนึ่งปีก่อนกับสาวสวยเด็กเอ็นฯ ที่ชื่อ มุกรดา ชีวาวินทร์ ผู้หญิงที่กล้าขอนอนกับเขาภาพกิจกรรมเร่าร้อนโผล่เข้ามาในมโนภาพ ร่างอรชรอวบอัดเต่งมือทุกสัดส่วน ดิ้นเร่าอย่างร้อนแรงด้วยความไร้เดียงสาเพราะเป็นครั้งแรก ริมฝีปากอิ่มแดงระเรื่อด้วยพิษแอลกอฮอล์ช่างเย้ายวนเผยอเชื้อเชิญอย่างเขินอาย ความทะยานอยากพวยพุ่งจนกู่ไม่กลับภาพในคืนนั้นไหลบ่ามาเป็นฉาก ความสุขสมอิ่มเอมช่างหอมหวานแต่ก็ผ่านเลยไม่ได้ใส่ใจ… เจอกันเพียงสองหรือสามครั้งแทบจะลืมเลือน หญิงสาวถูกว่าจ้างให้มาเอ็นเตอร
เล่ห์ร้ายสัญญารัก บทที่ 3/2 ร่วมชะตากรรม
มุกรดาก็เร็วอย่างกับปรอทคว้าหมับเข้าที่แขนเสื้อดึงรั้งเขาไว้เสียแน่นไม่ยอมปล่อย จนร่างอรชรถึงกับเสียหลักสะดุดขาตนเองหน้าเกือบคะมำถ้าไม่มีอ้อมแขนแข็งแรงของชายหนุ่มคว้าไว้ ทั้งคู่สบประสานสายตากันอย่างจัง ทำเอาสาวสวยมุกรดาทำตัวไม่ถูก น้ำหอมกลิ่นอ่อน ๆ ลอยปะทะไหลวนในโพรงจมูก“หอมจัง” ผู้ชายบ้าอะไรหล่อชะมัด ผิวก็ขาว ๆ ริมฝีปากก็บางสีแดงระเรื่อ หล่ออย่างกับพระเอกซีรีส์ที่เคยดู มุกรดากำลังเคลิบเคลิ้มกับความหล่อเหลา เป้าหน้าฟ้าประทานของหลี่เฉียงฮุย แต่ชายหนุ่มกลับผลักเธอออกทันทีอย่างนึกรังเกียจ พร้อมกับปัดแขนเสื้อไปมาเหมือนอะไรกำลังไต่หยุบหยับอยู่บนนั้น เธอไม่ใช่เทสต์ของเขา ร่างมุกรดาถึงกับเซถลาเล็กน้อย“ฟังฉัน...ฉันจะพาเธอไปส่งสถานทูตไทยและเธอควรกลับประเทศของเธอไป เข้าใจใช่ไหม ไม่เช่นนั้นฉันจะพาเธอส่งสถานีตำรวจแทนและบอกพวกเขาว่าเธอคุกคามข่มขู่ฉัน” “อะไรนะคุกคามข่มขู่บ้าไปแล้ว อย่าเลยนะ อย่าพาฉันส่งตำรวจเลย ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะมาหางานทำที่นี่ ครอบครัวของฉันลำบากมาก พ่อก็ขาหัก แม่ก็ป่วย พี่ชายพิการติดเตียง” มุกรดาแสร้งทำเสียงเศร้าพยายามบีบเคล้นน้ำตาสุดฤทธิ์ แอบหรี่ตามองหนุ่มตี๋ตรงหน้าตอนนี
เล่ห์ร้ายสัญญารัก บทที่ 3/1 ร่วมชะตากรรม
ณ ร้านกาแฟแห่งหนึ่งในย่านคนรวยใจกลางเกาะฮ่องกง หลี่เฉียงฮุยนั่งกอดอกใบหน้าเรียบนิ่งออกจะตึง ๆ เล็กน้อย พลางหรี่ตามองอย่างประเมินหญิงสาวตรงหน้าตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ดวงหน้าสวยใสไร้สีสันที่ลอยเด่นตรงหน้า การแต่งกายที่ไร้รสนิยม เห็นแล้วรู้สึกหงุดหงิดในอารมณ์ ระยะนี้เขาอารมณ์ไม่ค่อยดี ไม่ว่าจะเรื่องของคุณปู่ และพี่ชายบุญธรรม เรื่องไร้สาระที่ท่านต้องการให้เขามีทายาทมันก่อกวนอารมณ์เขาอยู่ตอนนี้ ไหนจะหญิงสาวตรงหน้าที่นั่งทำตาละห้อยใส่เขาอีก ตั๋วเครื่องบิน พาสปอร์ต บัตรประชาชน ยันบัตรกดเงินสดยี่ห้อหนึ่ง และมือถือหน้าจอแตกอีกหนึ่งเครื่อง พร้อมกับแบงก์เงินดอลลาร์ฮ่องกงจำนวนหนึ่ง ทั้งหมดวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ “เธอต้องการอะไร” เขาพูดภาษาไทยแต่สำเนียงอาจไม่เป๊ะเหมือนเจ้าของภาษา “เอาแบบตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม ห้ามตุกติก” เสียงเข้มของหลี่เฉียงฮุยทำเอามุกรดาแอบยิ้มแสดงว่าเขาอาจเปิดโอกาสให้เธอได้ต่อรอง มุกรดาสอดส่ายสายตาไปมาเห็นบอดีการ์ดมาดเข้มยืนจังก้าทางด้านหลังหนุ่มตี๋ตรงหน้า สายตาทุกคู่ต่างจับจ้องมาทางเธออย่างรอคอย พวกมาเฟียหรือเปล่านะ พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกช้างด้วย เสียงในหัวของมุกรดากำลังตีก
เล่ห์ร้ายสัญญารัก บทที่ 2/4 การเดินทางที่น่าตื่นเต้น
รถแท็กซี่ที่มุกรดาโบกมือเรียกจอดรออยู่นานเกือบสิบนาที สุดท้ายเมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่มีทีท่าจะขึ้นจึงขับออกไปทันทีเพราะการจราจรค่อนข้างติดขัดทำให้คนขับไม่รอ มุกรดาทำตาปรอยมองตามหลังรถแท็กซี่คันนั้นไป และทันใดนั้นจึงหันมาต่อว่าชายหนุ่มที่แต่งตัวดีเวอร์ยืนเก๊กทำหน้าหล่ออยู่ตรงหน้า “เพราะนายคนเดียว ไอ้หน้าปลาจรวด” เธอแอบด่าเขาเป็นภาษาไทยโดยไม่คาดคิดสักนิดว่า หนุ่มตี๋หน้าหล่อคนนี้จะเข้าใจภาษาไทย หลี่เฉียงฮุยเกิดอาการหงุดหงิดขึ้นมาทันที ประกอบกับวันนี้เขาต้องเข้าไปธุระด่วนที่คฤหาสน์ตระกูลหลี่ เนื่องจากถูกเรียกตัวกลับจากทริปฝรั่งเศสกะทันหัน “ด่าใครไอ้หน้าปลาจรวด” เสียงเข้มแกมดุเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าบึ้งตึง “คุณ” มุกรดาร้องเสียงหลงขึ้นมาทันที พลางอ้าปากค้างกะพริบตาปริบ ๆ ยิ้มแหย่ “เธอด่าฉัน” เขาเอ่ยต่อทันทีไม่ให้เธอได้ตั้งตัว “ใครจะไปรู้ว่าฟังภาษาไทยออก” มุกรดาบ่นพึมพำรู้สึกเสียหน้าอย่างมาก แต่ช่วยไม่ได้เขามาเหยียบหนังสือของเธอก่อน “เอ่อ คือ นาย เอ้ย ไม่ใช่ คุณเข้าใจภาษาไทยเหรอ” มุกรดาเอ่ยอ้อมแอ้มอดที่จะถามไถ่ไม่ได้ หลี่เฉียงฮุยเบ้ปากมองเหยียดหญิงสาวตรงหน้าอย่างเปิดเผย รู้สึกน่ารำคาญและเสี
เล่ห์ร้ายสัญญารัก บทที่ 2/3 การเดินทางที่น่าตื่นเต้น
จู่ ๆ ก็มีรถแท็กซี่คันหนึ่งมาจอดอยู่ตรงหน้า คนขับลดกระจกลงเอ่ยถามเป็นภาษาจีน มุกรดาเกิดอาการสตันไปหลายนาที อ้ำ ๆ อึ้ง ๆ เมื่อตั้งสติได้จึงรีบกดแอปแปลภาษาในโทรศัพท์แต่ก็ไร้ประโยชน์เพราะไม่มีสัญญาณอินเทอร์เน็ต “คือ...ฉัน...” มุกรดาพูดติดอ่างขึ้นมาทันทีทั้งภาษาจีนและภาษาอังกฤษเป็นศูนย์ในเวลาเกิดเหตุฉุกเฉิน จากสาวสวยสายสตรองที่มีความมั่นใจ เฉลียวฉลาดกลายเป็นซื่อบื้อในบัดดล รีบเปิดกระเป๋าสะพายควานหาหนังสือสื่อสารภาษาจีนที่พกติดตัวมาด้วยรีบมากจนลนลานหนังสือเล่มดังกล่าวร่วงหล่นตกพื้นจึงหมายจะก้มลงเก็บ และอะไร ๆ มันจะบังเอิญพอดีกับความว่องไวของฝีเท้าที่เร่งรีบรองเท้าผ้าใบยี่ห้อดังรุ่นลิมิเตดที่มีอยู่ไม่กี่คู่ในโลก คู่นั้นดันเหยียบลงบนมือเรียวกลมกลึงและหนังสือพร้อม ๆ กันโดยมิได้นัดหมาย “โอ๊ย ไอ้บ้าเหยียบลงมาได้ยังไงวะ” และเสียงอุทานเป็นภาษาไทยก็ชัดเจนแจ่มแจ้ง ชายหนุ่มหน้าตาดี ตาชั้นเดียว ผิวขาวสวมแว่นกันแดดสีชาปิดอำพรางใบหน้าปรายตามองรองเท้าคู่โปรดความรู้สึกเหมือนกำลังเหยียบอะไรนิ่ม ๆ แข็ง ๆ “ยกเท้าออกสิวะ เจ็บโว้ย” เสียงตะโกนเป็นภาษาไทยขึ้นมาอีกรอบคราวนี้น้ำเสียงหงุดหงิดมากกว่าเดิม เสีย
เล่ห์ร้ายสัญญารัก บทที่ 2/2 การเดินทางที่น่าตื่นเต้น
หลี่จวิ้นหยางลุกขึ้นเดินไปที่บาร์เล็ก ๆ ในห้องทำงาน ซึ่งเป็นห้องที่เขาจัดไว้สำหรับคลายเครียด คิ้วเข้มขมวดเล็กน้อยคิดไม่ตกกับปัญหาที่คุณปู่ยื่นให้ จัดการเทน้ำสีอำพันลงไปประมาณเศษหนึ่งส่วนสามของแก้วก่อนจะยกขึ้นจรดริมฝีปากกระดกพรวดเดียวจนหมด ความขมเฝื่อนของมันไหลลงสู่ลำคอช่างอุ่นซ่านร้อนแรงพอ ๆ กับดีกรีของมันรู้สึกซาบซ่านไปทุกอณูของร่างกาย ก่อนจะต่อด้วยแก้วที่สองพร้อมกับเดินมาหยุดยืนบริเวณหน้ากระจกบานใหญ่ มือขวาถือแก้วเหล้าทรงสวยมือข้างที่เหลือล้วงกระเป๋ากางเกงรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาบ้าง แต่ความเคร่งเครียดบนใบหน้าก็ไม่จางหาย สายตาทอดมองไปยังทิศเบื้องหน้าตึกสูงระฟ้าเรียงรายเป็นตับโอบรอบแผ่นน้ำที่กว้างใหญ่ไพศาล แสงแดดส่องสะท้อนระยิบระยับจับตาทัศนียภาพของที่นี่ยังคงงดงามตั้งแต่ครั้งแรกที่เดินทางมาเหยียบ “เนี่ยเหรอ ลูกชายของพงษ์เดช หน้าตาหล่อเหลาใช่เล่น แววตาดุกร้าว น่าค้นหาเสียจริง ไปอยู่กับฉันที่ฮ่องกงไหมหนุ่มน้อย ฉันจะทำให้นายเติบโตอย่างแข็งแกร่ง” เสียงของนายหลี่เจี๋ยประมุขของตระกูลหลี่ ใคร ๆ ต่างเรียกขานเขาว่าท่านประธานหลี่ หรือนายท่านหลี่ผู้ทรงอิทธิพลคนหนึ่งของฮ่องกง ทำการค้าขายกับต่า
You may also like
หลงรักนายมาเฟีย
เดย์ไลลา5.7K viewsในนามภรรยาของตาย
อิมฮายอน (poxnnxdda)8.8K viewsมาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex)
จินต์พิชา4.6K viewsสัญญารักมาเฟียร้าย
โซลสตาร์ seoulstar23.3K viewsหนี้รักมาเฟีย (Dear Debtor,)
ซีซั่นฟิน5.7K viewsทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย
จินต์พิชา1.6K viewsประธานมาเฟียกับเมียแสนซน
คุณดอกไม้3.3K viewsเสน่หาภรรยาเช่า
จินต์พิชา894 views
