로그인공유
1. กระเป๋าใบนั้นเป็นเหตุ
최신 업데이트:
2024-12-25 12:29:47เสียงตะคอกใส่กันดังก้องกังวาน...ประมาณคนกำลังทะเลาะกันอยู่ตรงบริเวณจุด meeting point ของสนามบินสุวรรณภูมิ
“นี่... มายื้อยุดฉุดกระเป๋าผมได้ยังไง นี่มันของผม...!!!” ชายหนุ่มสูงชะลูด 182 ซม.ยืนจังก้าหัวร้อน โมโหอย่างแรงจ้องหน้าบางใสกิ๊กของสาวน้อยส่วนสูง 170 ซม. หุ่นราวนางแบบ
“เฮ้ย... มันของฉัน นายหยิบกระเป๋าผิด!!!” ผู้ชายอะไรวะ กระเป๋าสีเขียวหวานพาสเทลเหมือนเรา เธอนึกด่าความสะเหร่อ ไม่ได้ดูอะไรเลยมาคว้าเอาของคนอื่น แถมก้าวยาวราวนักวิ่ง 10*100 เมตร วิ่งไล่ตามเกือบไม่ทัน แมร่งเอ้ย...ขาเจ้ากรรมเสือกดันสะดุดพันกันอีก “ไม่ใช่ดูอีกที... ป้ายชื่อผม!!!” เขากระแทกเสียงดัง หยิบแผ่นแท็กป้ายชื่อกระเป๋าออกมาให้เธอเห็น มันช่างชัดเจนเต็มสองลูกตา “ไม่ใช่... นี่ไง” เสียงตะคอกแย้งกลับ เธอยื้อกระเป๋ามาแล้วพลิกแผ่นสติกเกอร์แท็กบาร์โค้ดคล้องหูกระเป๋ามาจากสนามบินต้นทางให้เขาดูเขาคิ้วขมวด ในใจนึก มันเรื่องบ้าบอ!!! อะไรกันว่ะ…
“เอางี้... เปิดกระเป๋าเลยดีกว่า!!!” เขาทำหน้าไม่พอใจ อะไรของยัยคนนี้ ...ซุ่มซ่าม เมื่อกี้วิ่งตามมาตะโกนเรียก...เฮ้ย เฮ้ย ดังลั่นจนคนมองกันทั่ว แถมดันสะดุดขาตัวเองเกือบล้ม ดึงเสื้อเขาจากด้านหลังจนชายเสื้อที่ยัดลงไปถูกรั้งหลุดออกมา โก๊ะได้ใจเลย...ในที่สุดทั้งสองคนต้องพากันเดินออกไปหามุมสงบเพื่อเปิดประเป๋า
"อ้าววว... มะ!!! เร็วๆ หน่อย คนมารอรับผมอยู่” เขาทำหน้าไม่พอใจ เธอเห็นเขาก้มลงนั่งยองๆ สุดตลก ขายาวเก้งก้างช่างดูขัดๆ แถมกางเกงทรงเดฟรัดรูปนั่นอีก ดูประหลาดอย่างกับอีทีขาลีบขณะนั่งยองหากุญแจ กำลังเอามือล้วงควานลงไปในกระเป๋าใบน้อยที่คาดเอวอยู่นั่นเอง เสียงดังจากลำตัวส่วนล่างของหนุ่มขายาว...
แควก... แควก... แควก !!!เขาหันซ้ายหันขวา หน้าแดงก่ำด้วยความอาย นึกในใจ Shit!!! ไอ้ห่า กางเกงเจ้ากรรมดันขาดตรงกลางเป้ายาวจนเห็นกางเกงใน ดีนะไม่ได้ใส่สีประจำวันเกิด!
ฮิ ... ฮิ ... ฮิ ... ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า !!!
หญิงสาวที่อยู่ข้างหลังมองมา...หัวเราะจนงอหาย
หนุ่มโย่งโก๊ะรีบลุกขึ้นยืนเอามือปิดตรงเป้ากางเกง มองมาที่เธอหน้าแดงก่ำ โกรธจนปากสั่น อายไปถึงสามโลก...
“มะ... เอากุญแจของคุณมา ฉันเปิดให้ล่ะกัน” เธอทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ไม่มองตรงนั้นของเขา หันหน้าไปทางอื่นแต่ยื่นมือออกไป แอบขำเบาๆ…นึกในใจ...โลกโคตรเล่นตลก ได้ดูกายกรรมกวางเจา เธอนึกไปถึงเพื่อนสาวคนหนึ่ง ชอบเล่าอะไรตลกๆ เกี่ยวกับผู้ชาย e-เนิร์ด นี่ดันมาเจอหนุ่ม e-โก๊ะ...กลางสนามบิน
เขายื่นลูกกุญแจให้ รหัสกดเปิดอีกชั้น เธอนึกในใจทำไมแปลก กุญแจที่ใช้ล็อกอยู่เป็นแบบเดียวกับของเธอ รหัสกดเปิดที่ให้ไม่ใช่ซะงั้น
“เร็ว!!! ผมต้องรีบไป!!!” เขาตะคอกดังลั่น ทำเธอหมดความอดทน “ฉันช่วยขนาดนี้ ตะคอกใส่จนน้ำลายกระเด็นรดเต็มหน้า” เธอเงยหน้าเห็นแววตาลุกเป็นไฟขนาดหมื่นองศาฟาเรนไฮต์ เธอยกมือขึ้นเช็ดน้ำลาย... “จะติดโควิดไหมนี่...” เธอเปรยๆ ไปอย่างนั้น “นี่...คุณ ผมตรวจโควิดตลอด ถ้าไม่รู้รหัส มันไม่ใช่กระเป๋าคุณหรอก!!!” เขาโมโหเธอจนหมดความอดทน ...เธอคิดในใจ...อะไรกันนี่ รหัสของเขาที่บอกมันไม่ใช่ ยังมาด่าซะงั้น สงสัยตานี่คงอายจนสมองเบลอ... ฮ่า ฮ่า ฮ่า เธอยังขำไม่หยุด อยากหายตัวไปหาที่หัวเราะดังๆ
“เอาเบอร์ผมไว้ ถ้าผมกลับไปถึงบ้าน แล้วเปิดกระเป๋า ไม่ใช่ของผม เราไปเจอกันที่สถานีตำรวจ” “ได้... ของฉันหายล่ะก็ เป็นได้เรื่อง” “เชิญ จะฟ้องเท่าไหร่ ผมจ่ายได้” เขาพูดยังไม่ทันจบ ลากกระเป๋าเดินกระมิดกระเมี้ยน เป้าฉีกซะขนาดนั้น เธอหัวเราะคิกคักตลอดทาง ขณะเดินหาเคาน์เตอร์เคลมกระเป๋าของสายการบินเพื่อแจ้งกระเป๋าหาย… … … …
ระหว่างอยู่ในแท็กซี่ เพื่อนเธอโทรเข้ามา... “ทำไมเพิ่งเปิดมือถือ... ฉันรอแกอยู่ที่บ้านแล้วนะ แม่บอกว่าเครื่องลงตั้งนานแล้ว ทำไมถึงช้าขนาดนี้” “มีเรื่องสุดตลก... ขำแหลกลาญ” เธอหัวเราะขึ้นมาอีก จนปลายสายสงสัย “อะไรของแกว่ะ... ตลกมากนักหรือไง... นังกิ่ง” ดารณีเพื่อนสาวแหวใส่กิ่งฟ้าสาวหน้าใสเปิดประตูลงจากรถแท็กซี่ตรงประตูรั้วหน้าบ้าน ดันประตูเล็กด้านข้างก้าวฉับๆ เข้าตัวบ้าน เพื่อนตัวเล็กหน้าตาประมาณตุ๊กตาญี่ปุ่นเดินเข้ามากอด แม่รีบออกมาบอกว่า...
“กับข้าวอยู่บนโต๊ะ คงเย็นชืดหมดแล้ว เป็นไง...หน้าหงิกมาเชียว ถูกค้นกระเป๋าเหรอ” แม่กรรณิการ์จ้องหน้าลูกสาว เธอกลับจากดูงานต่างประเทศของหลักสูตรสาขาการฟื้นฟูสุขภาพและชะลอวัย
แม่กรรณิการ์ถามกิ่งฟ้าเมื่อไม่เห็นกระเป๋าเดินทาง แล้วเพื่อนยังถามย้ำ...
“เกิดอะไรขึ้น กระเป๋าหายเหรอ...” เสียงถอนหายใจของเธอยาวมาก “เฮ้อ... มีเรื่องแปลกนะสิ วันนี้มันคือวันอะไร...” เธอหยิบมือถือเปิดหน้าจอเข้าไปกดหาอะไรบางอย่าง” “อะไรของแก... นังกิ่ง ยังงมงาย... ยังไม่เลิกเชื่อเรื่องนี้...!!!” ดารณีตาค้าง เมื่อได้ยินเพื่อนพูดขึ้น “พรุ่งนี้ไปดูหมอ... แปลกๆ ว่ะ” กิ่งฟ้าเปิดดูเว็บไซด์หนึ่ง แล้วยื่นให้เพื่อนดู “ฮ่า... จะเจอเนื้อคู่...บ๊ะ!!!” “คิดดู... เรื่องบ้าบอ เบอร์ 26 มันเกี่ยวกับตัวฉันตั้งแต่ไหนมาแล้ว...” “เออ...เนอะ แกเกิด 26 วันนี้วันที่ 26 แล้วไง” ดารณีมองหน้าเพื่อนสาว รอฟังเผื่อมีอะไรมากกว่านั้น “ที่นั่งบนเครื่อง 26 และแถบบาร์โค้ดเลขลงท้าย...แกดูซะ” เธอยื่น boarding pass ที่มีแท็กสติกเกอร์ Baggage Receipt ใบรับโหลดกระเป๋าถูกแปะอยู่ด้านหลัง ให้เพื่อนสังเกตชัดๆ อีกครั้งแม่เดินเข้าไปในครัวเอาอาหารที่วางบนโต๊ะกลับไปใส่ในไมโครเวฟอุ่นให้ใหม่ ปล่อยพวกนางคุยกันไป เธอไม่อยากฟังเรื่องวุ่นวายของพวกสาวๆ สมัยนี้ หนีไม่พ้นเรื่องสัพเพเหระ เสื้อผ้า หน้าผม กระเป๋ารองเท้า เครื่องสำอาง นินทาเพื่อนฝูง ยันไปจนถึงเรื่องผู้ชาย บางครั้งลึกลับสุดยอดก็ไปแอบคุยกันไม่ให้ใครได้ยิน
“อย่าให้แม่รู้เชียว นางยิ่งไม่อยากให้ฉันมีแฟน” กิ่งฟ้ากระซิบเพื่อนรัก
“แก...ว่า ที่ผ่านมามันแม่นเหรอ” “เฮ้ย แม่น... ฉันได้เดินทางไปต่างประเทศนี่ไง” เธอแย้ง “นังกิ่ง... งานที่แกทำอยู่ มันต้องไปดูงาน เพ้อเจ้อ” ดารณีค้อนขวับหมั่นไส้เต็มทน “เออ... ไม่ไป ก็ไม่ไป” “เงินเยอะใช่ไหม... เอาไปฉลองชาบูดีกว่า พรุ่งนี้มารับฉันหลังเลิกงานด้วย” “แก...ไม่ไปตีแบดเหรอ” กิ่งฟ้าสับสนเรื่องการออกกำลังกายของเพื่อน เธอแค่ไม่อยู่เดือนเดียว... “ต้องหาคู่ตี นี่ฉันทำคนเดียวได้ เผาผลาญไขมันดีมาก” “มันคืออะไร...” “พรุ่งนี้จะให้ดู เอามาไว้ที่ทำงานด้วยแหละ” กิ่งฟ้ามองหน้า อย่างกับมีลับลมคมใน “ว่าแต่ ... ไปเจออะไรมา ยังไม่เห็นเล่าเลย...” ดารณีถามต่อ “โคตรตลก... กระเป๋าดันเหมือนกัน แล้วนายนั่นดึงดันจะเอาไปให้ได้ เปิดกระเป๋าก็ไม่ได้ จำเลขรหัสผิดมั้ง... แถม ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮิ ฮิ ฮิ” กิ่งฟ้าหัวเราะดังลั่นไม่หยุด “อะไรของแกว่ะ...ฉันจะขำไปด้วยนะนี่ เล่ามา” “กางเกงนะสิ ดันเป้าขาดกลาง โหย...แมร่งยิ่งกว่า 18+ ... ฮ่า ฮ่า ฮ่า” กิ่งฟ้าขำจนเจ็บท้อง “โหย... กางเกงในสีอะไรว่ะ... ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ดารณีหัวเราะตามลั่นบ้าน
최신 챕터
เล่ห์อลวน คู่อลเวง 50. วันชื่น...คืนสุข (2) ตอนอวสาน
ปู่ประพันธ์นึกถึงเรื่องราวในอดีตของลูกชายและลูกสาวท่านทั้งสอง ที่ตอนนั้นทำท่านปวดหัวมาก กว่าจะผ่านพ้นเรื่องราวดรามาสุดแสนอลวนอลเวงมาจนถึงรุ่นหลาน ท่านจึงรู้ถึงใจของพวกคนรุ่นหลังและเข้ามาคุมเกมได้อย่างลงตัว... ... ... ...ดารณีดื่มไวน์ฉลองกับแสนภพภายในห้องพักหลังจากพิธีส่งตัว เจ้าบ่าวของเธอนั้นหล่อเหลามากมายจนเธอรู้สึกตื่นเต้นตลอดเวลา เขาเป็นชายหนุ่มหน้าตาลูกครึ่งสมใจคุณพ่ออาทิตย์...“พ่อขอมอบลูกสาวให้เราดูแล แต่ต้องระวังหน่อยนะ นางชอบเตะผ่าหมาก” อาทิตย์กระซิบลูกเขยเตือนเขา ทำเอาแสนภพหัวเราะ“คุณพ่อครับบ... เธอทดสอบขนาดผมตั้งแต่เจอกันวันแรกแล้วครับบบ” เขาทำพ่อตาเบิกตาค้างทั้งคู่หัวเราะชอบใจ ... ดุจดาว แม่ยายของเขาอวยพรขอให้ทั้งสองคนรักกัน ถนอมกันจนแก่เฒ่า...“แม่คะ เขาคลั่งหนูจะตายไป ไม่ต้องห่วงนะคะ” ดารณีกระซิบเบาๆ ที่หูคุณแม่ดารณีเป็นห่วงคุณแม่ของเธอมาก ป้ากังสดาลให้ข้อมูลตามที่แสงเพชรไปสืบมา ดุจดาวเกือบไปเป็นกิ๊กกับสุพจน์พ่อของสุราช ด้วยที่ทั้งคู่ไปเจอกันเมื่อห้าปีก่อนในงานเลี้ยงครบรอบยี่สิบปีของคลินิกครอบครัวที่ป้ากังสดาลดูแล แต่เพิ่งมาคบกันจริงจังเมื่อปีก่อนนี้เอง ตอนที่พ่ออาทิ
เล่ห์อลวน คู่อลเวง 49. วันชื่น...คืนสุข (1)
ทั้งสองคู่เข้าสู่พิธีวิวาห์ที่คฤหาสน์;กุล วันที่ 26 เดือนกรกฏาคม ตรงกับวันเกิดของกิ่งฟ้า ญาติทั้งสองฝ่ายรับรู้แล้วว่าเจ้าสาวทั้งคู่ของหลานตระกูลนี้ท้องก่อนแต่ง เพราะคุณปู่เป็นคนประกาศให้แขกเหรื่อที่ร่วมงานทราบช่วงพิธีหมั้นตอนเช้า“ผมอยากประกาศก่อนการหมั้น... ให้ทราบโดยทั่วกัน หลานชายของผมนิสัยไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ทำเจ้าสาวสองคนท้องก่อนแต่ง แต่มันรักของมัน เลยเร่งผมให้ทำพิธีขอสาวสวยสองคนนี้”เสียงปรบมือดังขึ้นหลังจากท่านประกาศจบแล้ว มีเสียงเฮฮากระเซ้าเย้าแหย่เจ้าบ่าวอย่างเซ็งแซ่ว่า...สุดยอดลึกได้พอดีจนเจ้าสาวท้องโตกิ่งฟ้าและดารณีหน้าแดงระเรื่อ ยิ้มเจื่อนๆ สุดแสนอับอาย แต่เธอได้รับการปลอบใจจากญาติๆ ทั้งสองฝ่ายด้วยการเชียร์ให้จูบกันต่อหน้าแขกในพิธีหลังสวมแหวนหมั้นหลังจากพิธีหมั้นช่วงเช้าผ่านไป ช่วงเที่ยงมีการเลี้ยงค็อกเทลบริเวณสวนด้านข้างของตัวตึก หลังจากนั้นช่วงบ่ายเป็นพิธีรดน้ำสังข์ ตกค่ำเป็นงานเลี้ยงอย่างอลังการที่โรงแรมบนชั้นที่ 20 ภายในห้องอาหารสไตล์ยุโรป ชื่อ อิ่มอร่อย 360 องศาแขกเหรื่อได้ลิ้มรสอาหารแสนอร่อยกันอย่างอิ่มเอม รวมทั้งคุณพ่อและคุณแม่ของสองสาวน้อย ป้ากังสดาลยิ้มตลอดภายในง
เล่ห์อลวน คู่อลเวง 48. คู่แรง (แต่) แสนละมุน
โปรเจคตรงข้ามคฤหาสน์พงศ์กุลเป็นรูปเป็นร่าง ได้ฤกษ์ลงเสาเข็มวันที่ 28 ของเดือนถัดมา กิ่งฟ้าเตรียมการพิธีตามฤกษ์ของหมอดูอย่างลงตัว ครอบครัวของแสนภพ คุณพ่อเดฟและคุณแม่เกศราได้มาร่วมในฐานะรองประธานในพิธี คุณปู่เป็นประธานในพิธีกรรมนี้ ท่านมาตัดริบบิ้นของเสาเอก ส่วนพ่อกับแม่ของแสนภพมาติดแผ่นทองของเสารองทุกต้น แสนภพ ดารณี พันธ์พิสุทธิ์และกิ่งฟ้า ร่วมกันพรมน้ำมนต์ลงบนพื้นที่ทั่วบริเวณหลังพิธีกรรมทุกคนได้ร่วมรับประทานอาหารมื้อเที่ยงภายในห้องอาหารของคฤหาสน์พงศ์กุล“เสียดาย วิชกับเบล ไม่อยู่” คุณปู่รู้สึกแช่มชื่นหัวใจ ลูกชายคนโตและสะใภ้เดินทางไปดูแลร้านอาหารที่ซิดนีย์ ซึ่งแต่เดิมเป็นธุรกิจของน้องชายคุณย่าแอน-มารี ชื่อมาร์ติน ท่านเสียชีวิตหลังจากพันธ์พิสุทธิ์เกิดได้ไม่ถึงปี“คุณพ่อ... สองคนนั้นต้องอยู่นานหลายเดือน คงจะวางแผนให้เดย์รับดูแลต่อ” แม่เกศราหันไปคุยกับปู่ประพันธ์“ดีจัง... ไว้เราสี่คน ไปเที่ยวซิดนีย์ ไปดูเจ้าเดย์บริหารธุรกิจนี้” พันธ์พิสุทธิ์เอ่ยถึงน้องชาย“เอ่อ... ไอ้หมอ บ้านที่ริมอ่าว มีกี่ห้อง กลัวว่าจะไม่มีห้องว่างแล้ว” แสนภพอยากพาสาวน้อยของเขาไปนอนชมวิวบ้านหลังนี้“น้องแก พีท พักอ
เล่ห์อลวน คู่อลเวง 47. โปรเจค (ต่อรอง)
คุณปู่ต้องการบังคับให้แสนภพเร่งแผนโครงการสุขภาพครบวงจรให้สำเร็จ โดยใช้เล่ห์หลอกล่อให้หลานชายอีกคนเข้ามาติดกับ พันธ์พิสุทธิ์เป็นจิตแพทย์เย็นชาแถมใจดำ ไม่ค่อยเห็นสาวคนไหนอยู่ในสายตา ส่วนแสนภพนั้นมุ่งมั่นหาโครงการมาเสนอคุณปู่เพื่อให้ครอบครัวของเขาสามารถสร้างธุรกิจใหม่ได้ด้วยตนเองทุกวันนี้ครอบครัวของเขายังอยู่ใต้ปีกอินทรีของคุณปู่ เขาไม่ยอมให้เป็นแบบนี้อีกต่อไป แสนภพแม้เป็นหลานชายคนรองแต่เขาเกิดก่อนพันธ์พิสุทธิ์สี่เดือน ต้องสร้างตัวตนให้ดูมีคุณค่าสมกับเกิดก่อนหมอหนุ่มญาติผู้พี่“ปู่ว่า... ท้องก่อนแต่ง ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับคนรุ่นพวกแกอีกต่อไปแล้ว ปู่รับได้...” ท่านหัวเราะหันไปมองหน้าทุกคนด้วยสายตาเบิกบาน“โห... ผมกลัวสาวสองคนจะอายนะครับบบ” แสนภพลากเสียงยาว แล้วหันไปขยิบตาให้สาวน้อยของเขา“ถามเธอรึยัง...” คุณปู่กล่าวทิ้งท้าย แล้วพยักหน้าให้กิ่งฟ้าออกไปบอกแม่ครัวให้ทะยอยลำเลียงอาหารเข้ามาวางบนโต๊ะ“มื้อนี้ ปู่อยากดื่มไวน์ให้พวกเราทุกคน” ท่านอิ่มเอมท่าทางปลื้มอกปลื้มใจ“กิ่งฟ้ากับดารณี ไปจัดการ ปู่อยากได้ห้องอาหารบนชั้น 20” ท่านเอ่ยขึ้นทำเอาหลานชายสองคนหันไปมองหน้ากันด้วยความแปลกใจ แสนภพสับ
เล่ห์อลวน คู่อลเวง 46. ข้อมูลลับ (2)
ลิลลี่ถูกหมายจับหลังจากเธอเดินทางกลับจากฮ่องกงพร้อมธนพล หลักฐานที่แสงเพชรแจ้งกับดารณีมัดทั้งสองแน่นหนา เช็คที่ทั้งสองคนลงนามถูกเบิกไปเป็นเงินสดติดต่อกันเกือบสามเดือนโดยไม่มีหลักฐานว่าเป็นค่าใช้จ่ายอะไร“คุณปู่คะ... แล้วที่ร้านสาขานั่นจะให้ใครดูแลคะ” ดารณีถามปู่ประพันธ์ ขณะเธอและแสนภพถูกเรียกไปพบ หลังเดินทางกลับจากฮ่องกง“ปู่จ้างทนายคนใหม่ให้ประกาศหาพนักงาน เป็นลูกจ้างดูแลร้านหนึ่งคน และผู้จัดการร้านหนึ่งคน ปู่ว่าจะให้หนูดูแลการเงินทั้งหมดที่นั่นด้วย งานจะเยอะไปไหม” ดารณียินดีรับทำหน้าที่นี้ด้วยความเต็มใจ เธอไม่อยากให้แสนภพพลอยกังวล ปล่อยให้เขาไปเริ่มดำเนินการกับโปรเจคใหม่อย่างเต็มที่ เรื่องเล็กน้อยเหล่านี้เธอขอทำหน้าที่ให้ทั้งหมด“หนูจะดูแลให้เองค่ะ พนักงานที่จ้างใหม่ 2 คน ช่วงแรก หนูขอเข้าไปตรวจสอบและดูการทำงานระยะทดลองงานก่อน” ดารณียิ้มอย่างยินดีแสนภพขยิบตาให้เธอเมื่อคุณปู่สอบถามเรื่องเวลาเดินทางไปตรวจสอบการทำงานของร้านที่นั่น พัทยาไกลจากกรุงเทพแค่ระยะทางหนึ่งชั่วโมง เป็นเรื่องที่ลงตัวสำหรับเขาทั้งสองตกลงหาเวลาเดินทางไปพัทยาทุกสัปดาห์เพื่อตรวจสอบร้านที่นั่น เขารู้สึกโล่งใจเป็นที่
เล่ห์อลวน คู่อลเวง 45. ข้อมูลลับ (1)
แสนภพไม่มีหลักฐานเอาผิดจอห์นนี่อย่างชัดเจน วงจรปิดบนฟลอร์ที่ทั้งสองคู่พักอยู่นั้นไม่มีภาพปรากฏหนุ่มหน้าหยกให้เห็นเลย มีแต่กิ่งฟ้าโซเซกลับมาเปิดห้องพักในเช้าวันเกิดเหตุ โรงแรมให้ความร่วมมืออย่างดี ภาพตรงลอบบี้มีแต่กิ่งฟ้าที่เดินเข้าโรงแรมมาคนเดียว โซเซเหมือนคนละเมอเจ้าหน้าที่ตรงเคาน์เตอร์ได้ช่วยพยุงเธอขึ้นไปที่ห้องพักลิลลี่สาวต้นเหตุหายตัวไปอย่างลึกลับ แสนภพให้ดารณีสืบหาข้อมูลกับทางโรงแรม ปรากฏว่านางได้เช็คเอาต์ออกไปหลังจากเกิดเรื่อง แสนภพแจ้งความกับทางการของที่นี่ตามคำแนะนำของเจ้าหน้าที่บริหารของโรงแรม สำเนาใบแจ้งความถูกส่งไปให้แพทย์ที่โรงพยาบาลประกอบการพิจารณาเพื่อตรวจและรักษาร่างกายของพันธ์พิสุทธิ์และกิ่งฟ้า“หมอว่ายังไงบ้าง...” ดารณีถามด้วยความกังวล เธออยู่แต่ในห้องพักโต้ตอบไลน์กับป้ากังสดาลและคุณปู่ประพันธ์“หมอที่นี่ตรวจละเอียด ทั้งสองคนไม่มีร่องรอยการมีเพศสัมพันธ์ ผมคิดว่าจอห์นนี่คงไม่ได้ทำอะไรกิ่งฟ้า เธอคงเมาหลับไปด้วยฤทธิ์ยานอนหลับมากกว่า ไอ้หนุ่มจีนมันคงกลัวเรื่องลุกลาม ไม่คุ้มกับชื่อเสียงเจ้าของบริษัทใหญ่โตขนาดนั้น ส่วนลิลลี่เธอใช้แผนแบบเดียวกับที่เคยล่อผมไปติดกับเพื่อขู่เอ
다른 추천
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด
กิตติรวิชญ์67.4K 조회수ดวงใจอันธพาล NC25+
ฅนบนดอย33.0K 조회수เมียเด็ก Honey (I hate you)
ลำเจียก30.6K 조회수บ่วงรักนักโทษสาว
ต้นไผ่น้อย45.8K 조회수อิหนูของป๋า
สาวน้อย.ช่างฝัน588 조회수ก็แค่ของแถม (set..ก็แค่)
ไรท์โส787 조회수เล่ห์ร้ายจำนนรัก
หงส์ จันรัญจวน แม่พลอยหุง878 조회수เรือนรักเรือนเสน่หา (นิยายชุด เรือนรัก)
ชนิตร์นันท์145 조회수
