บทที่30

พรึ่บ

ช่อดอกไม้ของเจ้าสาวร่วงหล่นสู้พื้น กลีบดอกไม้สีสวยกระจัดกระจายเกลื่อนกลาดเต็มพื้นห้องพักของโรงแรมชั้นบนสุด ร่างสวยในชุดราตรีสีแดงถูกดึงเข้ามาในห้องพักด้วยแรงมหาศาลของชายหนุ่มเมื่อเธอดันทำตัวให้เขาไม่พึงพอใจ

ปึง

"พูดแบบนั้น มันหมายความว่าอะไร"เสียงเข้มเอ่ยถามหญิงสาวทันทีเมื่อประตูบานใหญ่ถูกปิดลง หญิงสาวยืนมองหน้าชายหนุ่มด้วยท่าทีสงบนิ่งต่างจากฝ่ายชายซึ่งภายในใจของเขาราวกับมีกองไฟกองใหญ่สุมอยู่ใน

"พูดอะไรคะนารีไม่เห็นจะเข้าใจ"

"อย่ามาเล่นลิ้นกับผมนะนารี คุณกล้าดียังไงถึงได้พูดว่าตัวคุณยังไม่มีใคร"

"แล้วนารีมีใครเหรอคะ"

"..."

"นารีก็ยังไม่ได้มีใคร..."

"แล้วผมล่ะ ผู้ชายที่นอนเอากับคุณอยู่ทุกคืน เอากันไม่รู้กี่ท่าต่อกี่ท่า"

เพียะ

ใบหน้าหล่อเหลาของเมฆาสะบัดไปตามแรงตบจนซีกแก้มขาวแดงเป็นรอยฝ่ามือ

"อย่ามาหยาบคายกับฉัน"แววตาดุดันของหญิงสาวที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนทำเอาเมฆาชะงัก

"คุณกับฉันเราสองคนก็แค่มีความสุขทางกายกันก็เท่านั้น แล้วตอนนี้ฉันก็รู้สึกเบื่อรสชาติเดิม ๆ แบบคุณแล้ว"

"หึ เบื่ออย่างนั้นเหรอ คุณกล้าเบื่อผู้ชายที่ทำให้คุณร้องครางจนเสียงแหบแห้งอย่างนั้นเหรอฮะ"

"คุณก็เป็นแค่ผู้ชายที่ท