อยากได้เท่าไหร่แลกกับไอ้เลือดนี่NC+

ตอนที่7

ลูกหว้าพยายามปัดป้องและผลักไสให้คนตัวโตกว่าออกไปจากการนอนกดทับร่างของเธอ แต่ยิ่งเธอพยายามดิ้นขัดขืนและผลักไสเขาออกไปมากเท่าไหร่ ดูเหมือนเขาจะยิ่งลงน้ำหนักตัวกดทับลงมามากกว่าเดิม และตอนนี้เธอรู้สึกได้ว่ามันมีอะไรแปลกๆบางอย่างที่กำลังดุนดันอยู่บริเวณหน้าขาของเธอ

“ถ้าเธอไม่หยุดดิ้นและอยู่นิ่งๆ ฉันจะไม่ทนแล้วนะฉันขอเตือน!”

“คุณก็ลุกออกไปจากตัวหนูสักทีสิคะ หนูหายใจไม่ออก!!” เธอตะคอกกลับไปอย่างเหลืออด

“เธอมีสิทธิ์อะไรมาสั่งคนอย่างฉัน??”

“หนูไม่ได้สั่งคุณ แต่คุณช่วยลุกออกไปจากตัวหนูสักทีสิคะ คุณคิดว่าคุณตัวเล็กนิดเดียวหรือไงตัวโตอย่างกับยักษ์”

“ฉันไม่ลุก และฉันจะทับเธอไว้แบบนี้แหละจนกว่าฉันจะพอใจ!!” เขาพูดออกมาอย่างหน้าตาเฉยโดยไม่รู้สึกสะทกสะท้านอะไรเลยสักนิด

“คุณมันก็แค่คนแก่ที่บ้าอำนาจ หนูไปทำอะไรให้คะ คุณถึงต้องทำกับหนูแบบนี้??!!”

“เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ!! ??” เขาพูดกดเสียงต่ำดวงตาคมจ้องตาเธอไม่กะพริบ เขารู้สึกอึ้งไปชั่วขณะเมื่อได้ยินคำว่าแก่ที่เธอเอ่ยออกมา

“เธอว่าฉันเป็นแค่คนแก่งั้นเหรอห๊ะ!!” เขาตะคอกใส่หน้าเธอเสียงดัง มือหนาบีบคางเรียวเล็กแน่นจนอีกคนต้องเบ้หน้าเหยเกเพราะความเจ็บ

“ใช่ !! คุณมันก็แค่คนแก่ที่เอาแต่รังแกเด็กไม่มีทางสู้!”

“หึ งั้นเด็กอย่างเธอก็ลองมาเอากับคนแก่แบบฉันดูไหม เผื่อจะติดใจ!!” เจไดไม่ปล่อยให้เธอพูดอะไรต่ออีกแล้ว เพราะคำว่าแก่พูดเบาๆก็เจ็บ คืนนี้เขาจะสอนให้เด็กเมื่อวานซืนแบบเธอได้รู้ว่าการที่โดนคนแก่แบบเขาเอา มันจะมันและถึงอกถึงใจแค่ไหน

“ปล่อยหนูนะ คุณจะทำอะไรหนู อื้อออ!”

ริมฝีปากหนาจู่โจมประกบลงมาบนริมฝีปากอวบอิ่มอย่างเอาแต่ใจและบดขยี้มันอย่างบ้าคลั่งรุนแรงในเวลานี้คนอย่างเขาจะไม่ทนอะไรอีกแล้ว แม้คนที่ตัวเล็กกว่าจะพยามออกแรงทุบแผงอกของเขารัวๆ แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สะทกสะท้านอะไรเลยแม้แต่นิด ตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้นเพราะความเป็นชายของเขามันผงาดพร้อมออกรบเต็มทีแล้ว ถ้าทุกอย่างต้องมาดับฝันหยุดลงเอาตอนนี้เขาต้องลงแดงตายแน่ๆ

“อื้อ…อ่อย อ้ะ อื้อ..!” เสียงของเธอขาดห้วงไปอีกครั้งเหมือนคนกำลังหายใจไม่ออก เจไดจึงปล่อยให้ริมฝีปากบอบบางของเธอได้เป็นอิสระอีกครั้ง

“คุณมันบ้าไปแล้ว ฮึก! คุณจะทำบ้าอะไรของคุณ ปล่อยหนูเดี๋ยวนี้นะ” น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยขึ้นปนเสียงสะอื้น น้ำตาที่พยายามกลั้นไว้ต่างไหลลงมาอาบแก้ม

“พอปากเป็นอิสระก็ปากดีขึ้นมาเลยนะ หึ!”

เขาเอ่ยขึ้นอย่างเยาะเย้ยก่อนจะโน้มลงมาบดจูบเรียวปากอิ่มของเธออีกครั้งอย่างหมั่นเขี้ยว พร้อมกับแทรกเรียวลิ้นร้อนควานชิมความหวานไปทั่วทั้งโพรงปากของเธออย่างเอาแต่ใจ

มือหนาจัดการดึงทึ้งเสื้อสายเดี่ยวตัวเล็กที่เธอสวมใส่มาออกจนฉีกขาดและโยนมันทิ้งไปอย่างไม่ใยดี

“กรี๊ดดดด!!! ปะ ปล่อยนะ ฮึก! ไอ้คนเลว ไอ้คนใจร้าย!!” ลูกหว้ากรีดร้องและสบถคำหยาบออกมาอย่างเหลืออดให้กับสิ่งที่ผู้ชายป่าเถื่อนตรงหน้าทำ มือหนาหยาบเลื่อนลงมาขยำหน้าอกอวบอิ่มเต่งตึงของเธออย่างเมามันโดยไม่สนใจคำต่อว่าด่าทอ

เธอทั้งตกใจและรู้สึกหวาดกลัวกับการกระทำอันป่าเถื่อนราวกับสัตว์ป่าดุร้าย แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเรี่ยวแรงที่มีเพียงน้อยนิดมีหรือจะสู้แรงผู้ชายได้เธอจึงทำได้เพียงร้องไห้เสียใจที่โดนย่ำยีศักดิ์ศรีแบบนี้ เธอเป็นแค่เด็กต่างจังหวัดคนหนึ่งที่ต้องจากบ้านเกิดเข้ามาศึกษาต่อในเมืองกรุงและตั้งใจหางานทำเพื่อส่งเสียตัวเองเรียนให้จบ ในอนาคตเธอจะได้มีงานที่ดีและมั่นคงทำเพื่อกลับไปดูแลแม่และน้องสาวที่บ้านเกิด แต่ตอนนี้ชีวิตที่เธอคาดหวังไว้มันกำลังจะจบลงเสียแล้ว จากนี้ไปเธอจะใช้ชีวิตต่อไปยังไงดีเพราะสิ่งที่หวงแหนมากที่สุดตอนนี้กำลังจะถูกคนชั่วทำลาย

มือหนาดึงทึ้งผ้าเช็ดตัวเพียงผืนเดียวที่พันเอวสอบของตัวเองออกและดึงชุดของเธอที่สวมใส่ออกจนหมดเหลือเพียงแค่ร่างเปลือยเปล่า ตอนนี้ไอ้เจ้ามังกรยักษ์ของเขามันผงาดชูชันอย่างเต็มที่แล้ว เจไดใช้มือของตัวเองชักรูดเจ้ามังกรยักษ์ของเขาขึ้นลงสองสามครั้งเพื่อเตรียมความพร้อม

“ฮือออ… ยะ อย่าทำนะคะ อย่าทำแบบนี้ได้โปรด..” สองมือเรียวสวยยกขึ้นมาพนมไหว้ร้องขออย่างน่าสงสาร แต่เหมือนเขาจะไม่สนใจอะไรทั้งนั้นเพราะตอนนี้เขาหน้ามืดตามัวเกินกว่าจะยับยั้งชั่งใจได้

“ฉันจะทำให้เธอรู้ ว่าคนแก่อย่างฉันก็สามารถพาเธอไปเที่ยวสวรรค์ได้ลูกหว้า…”

“ฮืออออ อย่าทำนะ ขะ ขอร้อง”

เจไดกดท่อนเจ้ามังกรยักษ์ของเขาเข้าไปบนช่องทางดอกไม้อวบอูมสีชมพูนั้นทันที โดยไม่ได้เล้าโลมอะไร

ปึ่ก!!

กึดดด!!!

“กรี๊ดดดดด!!” เธอกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ความเจ็บที่มันแสนทรมานจนร่างแทบแตกสลาย

“อ๊าส์!! แน่นฉิบ!!” เขาสบถออกมาพร้อมกับความเสียวซ่าน สายตาคมมองรอยเชื่อมต่อระหว่างเจ้ามังกรยักษ์ของเขากับดอกไม้งามสีชมพูระเรื่อของเธอที่เชื่อมกันอยู่ไม่วางตา ก่อนเลือดพรรมจรรย์จะค่อยๆไหลซึมออกมา

“เชี่ยยย!.. นี่มัน ละ เลือด!!”

เจไดมองหน้าเด็กผู้หญิงที่อยู่ใต้ร่าง ตอนนี้เธอกำลังหายใจโรยรินอีกทั้งยังร้องไห้อย่างเอาเป็นเอาตาย ร่างเล็กสั่นระริกไปทั้งตัวตามแรงสะอื้นที่ไม่อาจจะสะกัดกลั้นเอาไว้ได้ เธอทั้งเจ็บ ทั้งกลัว สิ่งที่เธอหวงแหนสุดชีวิตไม่มีอะไรเหลือให้ภูมิใจอีกแล้ว

“เธอนี่มัน…แม่งเอ้ยย!!” เขาสบถออกมาด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด

“เธออยากได้เท่าไหร่ แลกกับไอ้เลือดนี่!!”

เขาโพล่งคำถามออกไปทั้งที่จุดเชื่อมต่อระหว่างเขากับเธอยังไม่หลุดห้วงออกจากกัน มาถึงขั้นนี้แล้วจะให้หยุดเห็นทีก็คงจะไม่ได้ เพราะเขาจะต้องลงแดงตายแน่ๆถ้าปล่อยให้อารมณ์ค้างเติ่งอยู่แบบนี้โดยไม่ได้ปลดปล่อย

“ฉันถามว่าเธอจะเรียกเท่าไหร่ แลกกับความบริสุทธิ์ของเธอ!” ลูกหว้ายังคงเงียบและไม่ยอมตอบอะไรเขา เธอเอาแต่หลับหูหลับตาร้องไห้สะอื้นอยู่ใต้ร่าง

“……”

“เธอไม่ได้เอาปากมาด้วยรึไงห๊ะ ลูกหว้า!!!”

เขาตะคอกใส่หน้าเธอพร้อมกับกระแทกเจ้ามังกรยักษ์เข้าไปจนสุดลำ ทำให้เธอถึงกับสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจและรู้สึกเจ็บปวดเหมือนร่างจะแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆ

“ฮึก! หนูเจ็บ ! ฮือ ฮือ …” สองมือเรียวสวยยกขึ้นมาปิดหน้าและเอาแต่ร้องไห้ และนั่นกลับทำให้คนตัวโตรู้สึกโมโหมากขึ้นกว่าเดิม

“ฉันจะถามเป็นครั้งสุดท้าย เธอจะเรียกค่าความบริสุทธิ์ของเธอเท่าไหร่!! ห้าล้าน สิบล้าน หรือเท่าไหร่ฉันจะจ่ายให้!!!” น้ำเสียงแข็งกร้าวเอ่ยขึ้นมาเสียงดัง

“ฮืออ หนูไม่ได้ขายตัว”

“เธอจะให้ฉันเอาเธอฟรีๆว่างั้น??”

“หนูจะคิดว่าให้หมามันกิน!” น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยตอบไปด้วยความเจ็บปวด เจ็บทั้งร่างกาย เจ็บทั้งจิตใจ

“ได้!! งั้นฉันจะกินฟรีๆให้อิ่มจนจุกไปเลยล่ะ”

ปึ่ก ปึ่ก ปึ่ก!!

เจไดกระแทกท่อนมังกรยักษ์เข้าออกอยู่แบบนั้นครั้งแล้วครั้งเล่า ด้วยความที่เธอไม่มีอารมณ์ร่วมกับเขาเลยทำให้ไม่มีน้ำหล่อลื่น และนั่นจึงทำให้เซ็กซ์ครั้งแรกของเธอไม่นุ่มนวลอีกทั้งยังมีแต่ความเจ็บปวด

“อ๊ายย นะ หนูเจ็บ ได้โปรดเอามันออกไป!!”

เธอเอ่ยขึ้นมาเสียงสั่น น้ำตาหยดใสๆไหลพรากไปด้วยความเจ็บปวดเมื่อเขาได้กระทำรุนแรงและป่าเถื่อนกับเธอ ตอนนี้ผู้ชายตรงหน้าไม่ต่างอะไรกับสัตว์ป่าที่ดุร้าย เธอทั้งเจ็บปวด เสียใจและหวาดกลัวเขามาก จนร่างกายบอบบางสั่นสะท้านไปหมด

“อ่าส์ อย่าตอดฉันสิ อื้มม”

“เจ็บ ฮึก หนูเจ็บ ได้โปรดเอามันออกไปสักที!”

“ฉันก็เจ็บ ผ่อนคลายกับมันซะ เธออย่าเกร็งไม่งั้นเธอกับฉันเราจะเจ็บด้วยกันแบบนี้”

“ฮืออ ออกไปนะ ไอ้คนชั่ว!”

ปากหยักได้รูปโน้มลงไปประกบริมฝีปากเพื่อปิดเสียงร้องของเธออีกครั้ง สัมผัสแผ่วเบานุ่มนวลบดคลึงเนิบนาบ ทำให้คนใต้ร่างสั่นสะท้านเผลอจูบตอบเขากลับโดยไม่รู้ตัวเช่นกัน