บทที่ 13 ** nc

บทที่ 13 ** nc

นัยน์ตาสีนิลดำมืดดิ่งลึกลงก้นบึ้งของห้วงอารมณ์ โน้มร่างเข้าหารัดแผ่นหลังเล็กจนแอ่นโค้งรับจูบหนักหน่วง ยามนี้กายอ่อนหวานนุ่มเปลือยเปล่า ติณณ์ดันร่างญาดาจนเธอล้มลงบนเตียง

“นอนหงายลงไปแก้ม อ้าขาให้กูเห็น”

เธอเบิกตาโตชันหัวเข่าขึ้นปิดแน่นอย่างไม่ยินยอม ดวงตากลมโตหวานซึ้งมุ่งตรงไปยังแก่นกลางลำตัวเมื่อเขาถอดกางเกงยีนส์ออกจากร่างแล้วเช่นกันจนหมด

“ปืน ...”

เสียงกระซิบเล็ดลอดออกจากลำคอไล่ตามมือแกร่งขณะที่ติณณ์รวบท่อนเนื้อใหญ่ไว้ขยับไหว

“ใช่ปืน ปืนใหญ่กูพร้อมมานาน”

เสียงแหบต่ำจนน่าหวาดหวั่นแม้แต่ตัวเขาเองยังหวั่นใจ ยิ่งได้เห็นเนื้อสาวขาวนวลเต็มตัวยิ่งพาให้หัวใจสั่นไหว ความวูบโหวงในอกไม่เคยจางหายซ้ำอาจรุนแรงกว่าเดิมหากเขาและเธอหล่อหลอมรวมร่างกันจริง

ทรวงอกแน่นกล้ามเนื้อขยับยามสูดลมหายใจลึก มือเผลอกำลำแกร่งเมื่อเห็นร่างอ่อนหวานเอนกายลงไปในที่สุดกลางเตียง เธอยังนอนชันเข่าปิดแน่น

“เปิดออกแก้ม ทำอย่างยินยอมพร้อมใจ กูรู้ว่ามึงต้องการกูเหมือนกันมานาน เราต้องจบเรื่องนี้ด้วยกัน”

ติณณ์ยืนกางขารอข้างเตียงมือขยับรูดเคลื่อนไหวส่งลำร้อนเตรียมพร้อมให้แกร่งแข็งยิ่งขึ้น ขณะเฝ้ามองเพื่อนสนิททอดกาย