Share

ตอนที่ 3/2

last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-10 22:54:08

ตอนที่ 3

[3/2]

“ผมเปลี่ยนอะไหล่นอกและอะไหล่ในรวมทั้งน้ำมันเครื่องเรียบร้อยหมดแล้วนะครับ”

ทีแรกต๋องเป็นคนที่รับผิดชอบรถจักรยานยนต์คันนี้เอง แต่เมื่อวานเจ้าของอู่เกิดคึกอะไรขึ้นมาก็ไม่รู้ หลังจากที่ไปหาแฟนสาวกลับมา ก็มาแย่งงานลูกน้องทำเลย

ทำจนดึกเช็คให้ทุกตารางนิ้ว อย่างกับใช้งานเอง เมื่อคืนต๋องก็เลยอยู่เป็นลูกมือเจ้าของอู่เกือบๆ ตีสองถึงเสร็จ

“ขอบคุณค่ะ”

“ทางร้านซ่อมแล้ว ล้างรถให้เรียบร้อยแล้วนะครับ”

“ล้างรถ?”

“ครับผม คือมันเป็นหนึ่งในบริการเสริมในช่วงโปรโมชันทางร้านน่ะครับ”

“ถ้ามีอะไรเพิ่มเติม หรือว่าเครื่องมีปัญหาขึ้นมาอีก ทางร้านเรามีประกันตามระยะเวลาในบิลเลยนะครับ”

“บิล?”

ปกติทางร้านบริการดีแบบนี้อยู่แล้ว แต่เฉพาะรถคันนี้โดนเจ้าของร้านเพิ่งออปชั่นเสริมขึ้นมาอีกอย่าง คือนอกจากซ่อมให้แล้วยังใช้ให้ต๋องต้องเอารถเขาไปล้างให้อีก

ก็แค่รถจักรยานยนต์คันเล็กๆ ทำไมต้องบริการดีขนาดนี้ด้วยต๋องยังงงอยู่เลย

“อ่อ! จริงสิ เกือบลืมไปเลยครับ แฮร่ๆ ...ลูกค้าชำระค่าซ่อมด้านในออฟฟิศได้เลยนะครับ เสร็จแล้วลูกค้าจะได้ใบเสร็จมา ในนั้นมันจะมีประกันบอกไว้อยู่ว่ารับเคลมถึงวันไหนน่ะครับ”

ร้านเฮียฉีดูแลลูกค้าดุจญาติมิตร แต่ถ้าลูกค้ามาแบบไม่เป็นมิตรอันนี้ก็พร้อมบวก เพราะแบบนี้ไงถึงได้เป็นร้านเด่นประจำบางพระ

และอีกหน่อยชื่อเสียงร้านนี้มีคงกระฉ่อนไปทั่วชลบุรีแล้ว มีช่างซ่อมฝีมือดีอย่างต๋องอยู่ในร้านของเฮียฉีทั้งคน ใครไม่ชม.. ต๋องชมตัวเองก็ได้

“โอเคค่ะ ด้านในตรงนู้นใช่ไหมคะ?”

“ค้าบผม”

จะว่าไปลูกเฮียส้งคนนี้ก็สวยเหมือนกันนะ แต่งตัวดูดีมากเลยตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วดูคนข้างๆ ที่พามาด้วยสิ ต๋องเห็นตั้งแต่จอดรถเดินลงมาแล้ว แค่รถคันนั้นก็หลายสิบล้านแล้ว

และดูการแต่งตัวเสื้อผ้าแบรนด์เนมของผู้ชายคนนี้สิ คงจะรวยน่าดู ถ้าจะบอกว่าเป็นว่าที่ลูกเขยเฮียส้งล่ะก็ ต๋องอยากจะหัวเราะให้เลย

เพราะถ้ารวยขนาดนี้แล้วทำไมยังปล่อยให้ลูกสาวเฮียส้งเอารถมอเตอร์ไซต์มาซ่อมได้ล่ะ ทำไมไม่ซื้อรับหรูๆ ให้ขับไปเลย จะได้สมฐานะคนรวย

ผิงและพอร์ชเดินมาหยุดตรงหน้าห้องกระจกที่มีพนักงานคนเมื่อครู่นี้บอกว่ามันคือออฟฟิศที่จะต้องมาจ่ายเงิน

ร่างบางหันหน้ามาหาแฟนหนุ่มตอนนี้ดูก็รู้ว่าเขาคงเบื่อ หรืออาจจะอยากกลับแล้วก็เป็นไปได้ เพราะผิงก็สังเกตุมาตั้งแต่ที่เธอยืนคุยกับพนักงานคนนั้นแล้ว

“ถ้าพอร์ชร้อนก็ไปรอในรถก่อนก็ได้นะ เสร็จแล้วเดี๋ยวผิงตามไป”

“ไม่เป็นไรเราทนได้ ในออฟฟิศนี้หน้าจะเย็น”

“โอเค งั้นก็ได้”

แคร่กกก!!

ผิงเลื่อนประตูกระจกเข้ามาด้านในพร้อมกับแฟนหนุ่ม ทันทีที่เปิดเข้ามาในออฟฟิศที่จะต้องชำระเงินค่าซ่อม

แอร์เย็นฉ่ำภายในห้องนี้มันทำให้ผิงรู้สึกแตกต่างจากนอกร้านเมื่อครู่นี้เป็นอย่างมาก ราวกับอยู่กันคนละโลกเลย

“เดี๋ยวพอร์ชไปนั่งรอตรงโซฟามุมนู้นนะผิง” พอร์ชชี้ไปที่โซฟารับรองแขกในห้องนี้ ซึ่งก็อยู่อีกมุมไม่ใกล้ไม่ไกลจากหน้าประตู

“อื้มๆ” จากนั้นผิงก็เดินเข้าไปตามโต๊ะที่พนักงานด้านนอกบอกมา

“สวัสดีค่ะ พอดีมาจ่ายค่าซ่อมรถมอเตอร์ไซต์ค่ะ”

“…”

“สวัสดีค่ะ?” ผิงและพอร์ชหันหน้ามามองกัน เหมือนสงสัยแบบเดียวกันอยู่

ผิงสวัสดีเป็นรอบที่สองแล้วแต่คนที่นั่งเก้าอี้หันหลังให้เธออยู่แบบนี้กลับไร้การตอบสนอง

เธอทักทายระยะใกล้กันแค่นี้คงจะได้ยินชัดเจนเป็นอย่างดี ทว่าทำไมคนรับชำระเงินถึงไม่ยอมหันหน้ามา

“คุณคะ? ชำระเงินค่า” ผิงลากเสียงยาวประชดประชันคนที่นั่งอยู่

แอ๊ด~

“0_0!”

คราวนี้พอหันหน้ามาเต็มๆ ผิงถึงได้รู้ว่าคนที่กวนประสาทเธออยู่นั้นเป็นใคร เพิ่งจะเจอกันเมื่อวานที่ร้านกาแฟแต่วันนี้กลับต้องมาเจอหน้าฉีอีกแล้ว ผิงไม่คิดว่าโลกมันจะกลมขนาดนี้

แต่ก็ทำใจเอาไว้บ้างแหละว่ายังไงก็ต้องเจอกัน เพราะบ้านเขาก็อยู่แถวนี้เช่นเดียวกับผิง

“ไง... เรียนจบแล้วหรอ ถึงได้เอาผัวมาเปิดตัวแถวบ้านได้น่ะ?”

“อะไรนะ?”

ผิงอยากจะถามเขาจังเลยว่าที่พูดอยู่นั่นปากหรืออะไรกัน ทำไมถึงกล้าพูดจาแบบนี้ออกมา

ทั้งๆ ที่เราก็ไม่ได้สนิทกันเหมือนเดิมแล้ว และถึงต่อให้ยังสนิทอยู่ก็ไม่ควรมาพูดจาปากเสียแบบนี้ใส่ใคร

“อรึ่ม! ก็พูดชัดอยู่นะ”

ผิงมองตามที่ใบหน้าฉีกำลังจ้องไปทางแฟนหนุ่มของเธอ โชคดีที่พอร์ชนั่งคุยโทรศัพท์อยู่จึงไม่รู้ว่ากำลังตกเป็นเป้าสายตาใครตอนนี้

ประเด็นเรื่องเมื่อวานผิงยังโมโหไม่หาย แล้ววันนี้ยังจะมาชวนหาเรื่องทะเลาะกันอีกอย่างนั้นเหรอ นี่เขาคิดอะไรของเขาอยู่

แล้วนี่อย่าบอกนะว่าเจ้าของอู่ซ่อมรถหน้าปากซอยนี้ก็คือเขา ไม่จริงใช่ไหม... บอกผิงมาที

"ว่าไง?"

“นั่นแฟนผิงเอง เฮียจะพูดอะไรก็เกรงใจเขาหน่อย พอร์ชเขาไม่ใช่คนหยาบคายเหมือนเฮียนะ”

“หึหึ ทรงไก่อ่อนแบบนั้น ถ้าให้เดาก็คงเป็นพวกคุณหนูบ้านรวยสินะ เลือกได้ดีหนิ… ดีแล้วจะได้สบายๆ”

“นี่เฮีย! หยุดพูดจาแบบนี้ได้แล้ว จะเอาไหมเงินน่ะ? ถ้าอยากซ่อมฟรีก็จะได้กลับ”

ผิงทนฟังคำพูดของฉีไม่ไหวแล้ว เมื่อวานยังถือว่าเบาๆ พอมาวันนี้ถึงได้รู้ว่า 7 ปีที่ผ่านมา จากเฮียฉีคนดีของผิง

ตอนนี้ปากของเฮียมันได้กลายเป็นแหล่งเลี้ยงสุนัขจรจัดไปแล้วหรืออย่างไรผิงเองก็ไม่อยากจะเชื่อ

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • เฮียฉีคนนี้ยังรัก   special

    ตอนพิเศษ 1[เฮียฉี × น้องผิง]“เฮียว่าชุดนี้มันรัดเกินไปนะ”“หือ? ไม่นะ ผิงใส่แล้วมันพอดีเป๊ะเลย”“แต่เฮียว่ามันโป๊ไป ดูสิแบบนี้มันต่างจากใส่บิกินี่ตรงไหน?” ว่าพร้อมส่งสายตาก้มลงต่ำชวนให้คนตัวเล็กได้มองตาม“ชุดเจ้าสาว มันก็ต้องเห็นอก เอว สะโพกชัดๆ สิ อีกหน่อยม๊าผิงบอกว่าถ้ามีลูกแล้ว จะใส่ชุดเข้าทรงแบบนี้อีกคงลำบากน่าดู อีกอย่าง… นี่ก็งานแต่งงานแค่ครั้งเดียวในชีวิตผิงนะเฮีย ผิงก็ต้องสวยกว่าใครๆ สิ”ว่าที่เจ้าสาวโต้เถียงให้กับว่าที่เจ้าบ่าวของตัวเองอย่างไม่ยอมลงให้ง่ายๆผิงตั้งใจเอาไว้แล้วว่าจะเลือกชุดเจ้าสาวแบบเดียวกับที่เธอใส่อยู่ตอนนี้เพียงเท่านั้น ชุดอื่นๆ ที่ฉีเลือกเอาไว้ให้ใส่วันงาน เธอได้ลองใส่มันแล้ว และไม่เห็นด้วยกับรสนิยมของเขาอย่างยิ่งร่างบางช้อนตามองตามชุดที่ถอดกองเอาไว้ก่อนหน้านี้ พร้อมกับลมหายใจเฮือกใหญ่เสียงดังชัด ซึ่งมันแสดงออกถึงความไม่พอใจอย่างมาก เพราะชุดเหล่านั้นที่มันยังกองอยู่ภายในร้านชุดแต่งงาน มันคือชุดที่ฉีเป็นคนเลือกให้เธอเองบางตัวเป็นชุดไทยเดิมที่บิดมิดตั้งแต่ลำคอไปจนถึงตาตุ่ม ผิงลองใส่แล้วและคิดได้ว่ามันไม่เหมาะกับอากาศที่ร้อนอบอ้้าวในบ้านเรานัก ส่วนอีกชุดก

  • เฮียฉีคนนี้ยังรัก   END II

    [END/2] วันนี้หลังจากที่ตะคอกใส่หน้าเขาไปเมื่อช่วงเย็น ผิงก็กลับไปนอนคิดแล้วว่าสิ่งที่ตนเองทำมันมากเกินไป อีกทั้งยังรู้สึกผิดต่อเขาที่เผลอพูดใส่ไปแบบนั้น ถึงได้รีบออกจากบ้านมาตามหาร้านเค้กอร่อยๆ รสชาติที่เขาชอบทานมันประจำ แล้วก็มายืนอยู่ในบ้านของเขาตอนนี้อย่างไรล่ะ ต่อให้เตี่ยจะหาว่าผิงโง่ที่ยอมยกโทษให้ฉีง่ายๆ ก็พร้อมน้อมรับแล้ว ขอแค่ที่ฉีบอกจะไปเมืองนอกนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริง และขอแค่ได้ให้โอกาสกับเขาอีกครั้งหนึ่ง อย่างน้อยต่อให้เจ็บอีกครั้ง เธอก็ได้ลองเปิดใจเรียนรู้มันแล้ว “ผิงอุตส่าห์มาหาแล้ว... ฮึก และเฮียจะไปไหนอีก?” “เฮียรักผิงนะ แต่ว่า...” “แต่ว่าขี้ขลาดเกินไปงั้นหรอ!? ถึงต้องหนี” “ขอโทษ” ฉีก้มหน้าตอบ เมื่อไม่สามารถสบสายตาของคนตัวเล็กได้อีกต่อไปแล้ว เขายอมรับว่าเขามันขี้ขลาดตาขาว ยอมแพ้เรื่องนี้ง่ายๆ โดยที่ไม่ทันได้รับรู้ถึงความสิ้นหวังอย่างถึงที่สุดก่อน แต่ก็เพราะว่าเขารู้ตัวแล้ว เขารู้แล้วว่าเขาคงไม่เหมาะกันความรักของผิง ที่ผ่านมาผิงผิดหวังให้ตัวของเขามามาก มันถึงเวลาแล้วที่จะปล่อยให้เธอเป็นอิสระได้สักที สิ่งที่เขาคิดมันก็มีแค่นี้ เท่าที่ทำได้ “ถ้ารักแล้วทำไมไม่อยู่ด

  • เฮียฉีคนนี้ยังรัก   END I

    [END/1] 19.30 น. ฉีกลับบ้านมาพร้อมกับความเงียบไม่ยอมพูดจากับใครหลายคนที่อยู่ร่วมฉลองวันเกิดของเขา คนในบ้านที่รอลุ้นเอาช่วยอยู่เมื่อเห็นฉีกลับมามือเปล่าแบบนี้ก็รู้คำตอบดีกันอยู่แล้ว จึงไม่ได้ถามจี้จุดให้เจ้าของวันเกิดเสียอารมณ์กันไปอีก คุณนายเพลงพิณอุตส่าห์ทำอาหารจัดเลี้ยงคนในงานอย่างสุดฝีมือ และแต่ละเมนูที่เธอทำก็ล้วนเป็นคำสั่งของลูกชายตัวเองทั้งนั้น ทั้งที่ไม่ใช่ของโปรดของลูกชายตัวเองเลยแม้แต่จานเดียว ทว่าฉีก็ยังยืนยันว่าอยากให้เธอทำมันอย่างสุดฝีมือ เพราะทั้งหมดบนโต๊ะนี้ล้วนแล้วแต่เป็นของโปรดผิงทั้งนั้น ขวดคริสตัลชั้นดีที่บรรจุน้ำเมาดีกรีแรงอย่าง ซิงเกิ้ลมอลท์วิสกี้ ปี 1920 ในราคาขวดละสามแสนกว่าบาท ตอนนี้มันกำลังถูกรินใส่ลงแก้วเป็นครั้งที่สามแล้วสำหรับค่ำคืนนี้โดยเจ้าของงานเอง เหล้าขวดนี้ฉีไม่ได้ซื้อมาเองเขาจึงกล้ากระดกมันเต็มที่ โดยที่ไม่ได้ใส่ใจเรื่องราคามากนัก ถ้าเขาจำไม่ผิดขวดนี้น่าจะเป็นของเสี่ยชัชชาติที่ซื้อมาตุนไว้ แต่วันนี้เขาไม่เห็นแม้แต่เงาของพ่อตัวเองเลยด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้นเขาจะถือว่ามันคือของขวัญสำหรับวันเกิดจากบุพการีผู้ที่ไม่มีเวลาว่างมางานของเขาในคืนนี้ “อ่า... เ

  • เฮียฉีคนนี้ยังรัก   ตอนที่ 24/3

    [24/3] ในเมื่อคนทางบ้านของผิงปิดเครื่องหนีไปแล้ว ดังนั้นจึงต้องคิดหาทางเลือกอื่น เพื่อที่จะกลับบ้านให้ทันก่อนที่ฝนจะได้กระหน่ำลงมาเสียก่อน และแล้วตัวเลือกต่อมาของผิงจึงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากรถมอเตอร์ไซต์รับจ้าง เพราะถ้าจะให้เธอโทรหาแฟนท์ตอนนี้ก็คงไม่ต่างอะไรกับพ่อแม่ตัวเอง รายนั้นก็กลัวเกินเหตุหนักเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน พวกเขาคงลืมไปว่าบนโลกนี้มี นวัตกรรมที่วิเศษอยู่อย่างหนึ่งที่เรียกติดปากกันว่าสายล่อฟ้า และซึ่งต่อให้ผิงจะพูดหรืออธิบายไปจนคอแห้งก็จะเปล่าประโยชน์ เพราะสำหรับบางคนแล้วถ้ามีเรื่องฝังใจมากๆ ก็จะยังกลัวอยู่แบบเดิม เช่นเดียวกับแฟนท์เพื่อนของเธอ ที่เคยมีเหตุการณ์ไม่ดีกับเรื่องฝนฟ้าอากาศในสมัยเด็ก ผิงเดินมาทางฝั่งหน้าตลาดโดยที่ทิ้งรถของตนเองเอาไว้ที่ลานจอดนั่นก่อน เพราะตอนนี้เธอคงต้องพึ่งมอเตอร์ไซต์รับจ้างก่อนแล้ววันนี้ ทว่าพอเดินไปถึงจุดรับส่งผู้โดยสารกลับกลายเป็นว่างเปล่า ไร้รถและไร้เงาคนขับ ไม่มีผ่านตาเธอเลยสักคน ผิงเลยต้องยืนหน้างอคอตกอยู่แบบเดิม “เวรกรรม เฮ้ออ!” อาจจะเป็นเพราะฝนฟ้าไม่เป็นใจ คนแถวนี้ก็เลยทยอยกลับบ้านช่องกันหมดแล้ว ไม่เว้นแม้แต่รถโดยสารหลากหล

  • เฮียฉีคนนี้ยังรัก   ตอนที่ 24/2

    [24/2] ผิงยอมจำนนต่อคำขอร้องของพัศกรอย่างเลี่ยงไม่ได้ อีกทั้งในใจเธอเองก็ไม่อยากอยู่ในงานนี้เหมือนกัน ดังนั้นการได้ออกไปรับลมของนอกบ้างก็อาจจะช่วยให้หายลืมความวุ่นวายในงานได้บ้าง เธอหวังเอาไว้แบบนั้น ก่อนที่จะเดินไปยังลานจอดรถที่พัศกรเป็นคนพาไป แต่ก่อนที่จะได้สตาร์ทรถวิ่งออกไปยังเส้นถนนใหญ่ พัศกรได้ยื่นขวดน้ำเปล่าส่งมาให้คนข้างหน้าได้ดื่ม เพราะเห็นเธอบ่นว่าหิวตั้งแต่ตอนที่นั่งอยู่ตรงม้านั่งแล้ว “นี่ครับน้ำดื่ม เห็นผิงบอกหิวน้ำ โชคดีนะที่ในรถพี่มี” “เอ่อ... ค่ะ” มือบางรับขวดน้ำมาจากด้านฝั่งคนขับ ก่อนที่จะเปิดมันขึ้นมาดื่ม เพื่อให้เขาได้เห็นว่าที่เธอพูดก่อนหน้านี้ไม่ได้โกหก ทั้งที่จริงๆ เธอไม่ได้หิวน้ำเลยสักนิด เพียงแต่หาข้ออ้างกลับเข้าไปในงาน เพราะไม่อยากไปกับเขาเท่าไหร่นัก หากงานเลิกแล้วทางบ้านเธออาจจะรอนาน “งั้นไปกันเถอะครับ จะได้กลับมาทันเวลา” “ค่ะ” หลังจากที่เก็บค่าเช่าครบทุกแผงแล้ว ทั้งเจ้านายกับลูกน้องก็ต้องกลับมาตั้งต้นกันใหม่ที่ร้านขายน้ำล็อกหนึ่งในตลาด จากเดิมแผนการที่เฮียฉีบอกกับพวกเขาเอาไว้คือ จะล่อให้ผิงไปร่วมงานวันเกิดของเขาให้ได้ แต่กลับต้องล่มเสียก่อนงานจะเร

  • เฮียฉีคนนี้ยังรัก   ตอนที่ 24/1

    [24/1] 2 สัปดาห์ต่อมา...., ตื่นเช้าวันใหม่มาผิงเดินทางกลับมาขายของที่ร้านเฉกเช่นทุกวัน ภายหลังจากที่เกิดเรื่องขึ้นเธอได้ปิดร้านไปหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ ก่อนที่จะกลับมาเปิดอีกครั้ง จนตอนนี้เป็นเวลาเกือบหนึ่งสัปดาห์แล้วที่เธอกลับมาขายของตามปกติอีกครั้ง แม้ว่าคนที่บ้านลั่นวาจาสั่งแล้วก็ตามที โอยเฉพาะเฮียส้งยืนกรานอยากให้ลูกสาวปิดกิจการนี้ไปแบบถาวรให้ได้ แต่เธอมองว่าเรื่องนี้มันไม่ได้เกี่ยวกับงานที่ตนเองทำเลยสักนิด ดังนั้นแล้วเรื่องที่ผ่านมาเธอจะลืมมันไป และเริ่มต้นใหม่จริงๆ ได้สักที ไม่ใช่เพราะ ทว่าเพราะตัวเธอเองทั้งนั้น ส่วนเรื่องฉี ...นับตั้งแต่วันนั้นที่เกิดเรื่องขึ้น ผิงก็ไม่ได้เจอกับเขาอีกเลย ตลาดระยะเวลา 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา ผิงให้ความสำคัญกับเรื่องงานและแยกแยะออกว่าอันไหนเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว แม้ว่าจะรู้อยู่แล้วว่าเฮียฉีจะต้องมาตามวอแวเธอถึงที่อย่างแน่นอน แต่กระนั้นใครจะสน ในเมื่อกิจการของเธอยังเป็นไปได้ด้วยดีอยู่ หากจะให้ย้ายร้านไปที่อื่นตอนนี้ก็กลัวว่าจะเสียลูกค้า เพราะที่นี่ก็ถือได้ว่าเป็นที่ทำเลที่ดีที่สุดแล้ว เธอคงไม่ยอมเสียโอกาสนี้ไปง่ายๆ แน่ “เป็นไงบ้าง เมื่อวานกล

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status