Ep.6 เพ้อถึงเธออีกเเล้ว 1/2

Ep.6 เพ้อถึงเธออีกเเล้ว 1/2

ในห้องทำงานของเควิน

"คุณอามีอะไรจะคุยกับผมหรอครับ?" หลังจากที่คุณเควินกับมาเฟียหนุ่มนั่งลงบนโซฟาเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว ออซซี่ก็เลยเอ่ยถามในสิ่งที่คุณอาของตนต้องการจะคุยกับเขาในวันนี้

"คือ อาทิตย์หน้าเดซี่จะต้องออกฝึกงานที่บริษัทเป็นเวลาสามเดือนก่อนจะเรียนจบ อาเลยจะขอให้ออซซี่รับน้องไปฝึกงานที่บริษัทของออซซี่ด้วยได้หรือเปล่า?" นี่คือเรื่องสำคัญที่คุณเควินต้องการจะพูดกับมาเฟียหนุ่ม ซึ่งมีสถานะเป็นหลานชายของเขาด้วย เนื่องจากบิดาของเขานั้นเป็นเพื่อนกับคุณเควินมาตั้งเเต่ยังเป็นหนุ่ม

เเละที่คุณเควินต้องมาขอให้หลานชายช่วยรับลูกสาวเพียงคนเดียวของตนเข้ามาฝึกงานที่บริษัท A Group ด้วยไม่ใช่เพราะว่าเขาไม่มีบริษัทเป็นของตัวเองให้ลูกสาวมาฝึกงานนะ เเต่เพราะว่าเขาไม่สามารถรับลูกสาวของตนเข้ามาฝึกงานได้ เนื่องจากทางมหาวิทยาลัยของลูกมีกฏไม่ให้นักศึกษาเข้ารับการฝึกงานในบริษัทของตนเอง หรือของคนในครอบครัวเด็ดขาด เพราะฉะนั้นเเล้วคุณเควินเลยตัดสินใจเลือกบริษัทชั้นนำระดับประเทศสำหรับให้ลูกสาวมาฝึกงาน นั่นก็คือบริษัท A Group ซึ่งเป็นบริษัทชื่อดังของหลานชายของเขาเอง

"เรื่องนั้นผมไม่มีปัญหาครับ" มาเฟียหนุ่มตอบรับผู้เป็นอาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ไม่ได้เเสดงความรู้สึกใดๆออกมาให้เห็น

"อาขอบใจออซซี่มากๆนะ" คุณเควินเอ่ยขอบคุณหลานชายด้วยรอยยิ้มบางๆที่มุมปาก เขาได้เเต่หวังว่าลูกสาวจะได้ประสบการณ์ในการฝึกงานที่บริษัทดีๆของหลานชายไม่มากก็น้อย เพราะลูกสาวของเขากำลังเรียนคณะบริหารธุรกิจเเละกำลังจะจบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า เธอบอกว่าที่เลือกเรียนคณะนี้เพราะจบมาจะได้มาช่วยงานที่บริษัทของบิดา เธอไม่อยากให้บิดาต้องเหนื่อยอยู่คนเดียวถึงจะมีพี่คอลินช่วยอยู่เเล้วก็เถอะ เธออยากเป็นคนที่สามารถช่วยงานบิดาได้บ้าง ซึ่งคุณเควินก็รู้สึกภูมิใจในตัวของลูกสาวคนนี้มากๆ

"ยินดีครับ" ออซซี่กล่าว จากนั้นก็เอ่ยถามผู้เป็นอาต่อ "เเล้วน้องว่ายังไงครับ?" น้องที่เขาหมายถึงก็คือ เดซี่นั่นเอง เขาเองก็อยากรู้ว่าเจ้าตัวจะว่ายังไงที่ต้องมาฝึกงานที่บริษัทของเขา

"อายังไม่ได้ถามเดซเลย เเต่ยังไงอาก็อยากให้ลูกสาวของอาไปฝึกงานที่บริษัทชั้นนำของออซซี่"

"ครับ" ออซซี่พยักหน้าเข้าใจในสิ่งที่ผู้เป็นอาต้องการ

"อาฝากออซซี่ช่วยดูเเลน้องด้วยนะ" ถ้าหากลูกสาวของเขาได้มาฝึกงานที่บริษัทของหลานชายเขาก็รู้สึกโล่งใจขึ้นหน่อย อย่างน้อยก็มีออซซี่ช่วยดูเเลช่วงที่เดซี่ต้องฝึกงานอยู่ที่นี่ ถ้ามีอะไรหลานชายจะได้ช่วยเหลือลูกสาวของเขาได้

"ครับ" ออซซี่ตอบกลับผู้เป็นอาด้วยน้ำเสียงที่จริงใจ

"หม่ามี๊คะ วันนี้เดซจะออกไปทานข้าวข้างนอกนะคะ พอดีเดซนัดกับวีไว้นะคะ" เสียงหวานราวกับน้ำผึ้งของลูกสาวคนสวยของคุณโรสกล่าวกับมารดา

วันนี้ฉันมีนัดไปทานข้าวกับวีนัสที่ร้านอาหารเเห่งหนึ่งซึ่งพึ่งจะเปิดได้ไม่นานมานี้ เราสองคนก็เลยอยากจะไปทานดูหน่อยว่าจะอร่อยเหาะอย่างที่คนอื่นเขารีวิวให้ฟังหรือเปล่า

"ค่ะลูก ขับรถดีๆนะคะ" หม่ามี๊กล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนพลางใช้มือมาลูบกลุ่มผมของฉันอย่างเเผ่วเบา

"ค่ะหม่ามี๊" จากนั้นพอฉันกำลังจะก้าวเท้าเดินออกไปก็ต้องชะงักด้วยความตกใจ เมื่อเห็นพี่ออซซี่เดินออกมาจากห้องทำงานของเเด๊ดดี๊พอดี เเละยิ่งไปกว่านั้นสายตาคู่สวยคู่นั้นยังจ้องมองมาที่ฉันอีกต่างหาก ทำให้ฉันต้องรีบสับเท้าเดินไปหน้าคฤหาสน์อย่างเร็วเเสง

การกระทำของคนตัวเล็กทำให้ผู้เป็นเเม่ถึงกับงุนงงว่าทำไมลูกสาวถึงเดินเร็วกว่าปกติ ขนาดผู้เป็นพ่อที่เดินออกมาหลังจากหลานชายกำลังจะเอ่ยปากเรียกลูกสาว เขาก็เรียกไม่ทันซะเเล้ว ในเมื่อลูกสาวรีบกระโจนขึ้นรถคันหรูพร้อมกับสตาร์รถ จากนั้นก็ขับออกจากรั่วคฤหาสน์ไปเลย โดยไม่เเม้เเต่จะหันกลับมามอง

"งั้นผมลาเเล้วนะครับ สวัสดีครับ" มาเฟียหนุ่มละจากคนตัวเล็กเพื่อมายกมือไหว้บอกลาผู้ใหญ่ที่ตนเคารพ

"อืม/ สวัสดีจ๊ะ"

ณ ร้านอาหารเเห่งหนึ่ง

"เดซ! ข้อศอกเเกไปโดนอะไรมาเนี่ย!! ทำไมถึงต้องปิดผ้าก๊อซด้วย!?" หญิงสาวที่มีใบหน้าสะสวย สวยจนสามารถสะกดผู้ชายหลายๆคนให้หยุดมองมาที่เธอได้ เพราะเธอสวยราวกับเจ้าหญิงที่หยุดออกมาจากเทพนิยาย

วีนัส เธอคือเพื่อนที่ฉันสนิทด้วยที่สุดตั้งเเต่เด็กจนโต เราสองคนมีอายุเท่าๆกัน เเถมครอบครัวของเราทั้งสองคนยังเป็นพันธมิตรกันอีกด้วยทำให้เราเติบโตมาด้วยกันเเละสนิทกันเอามากๆ ไม่ว่าใครคนใดคนหนึ่งจะมีปัญหาอะไร อีกคนก็พร้อมที่จะช่วยเหลือเสมอ ทำให้เรารักกันมาก ไม่ว่าจะไปไหน เราก็จะไปด้วยเสมอ

"พอดีเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยนะ"

"ไปทำท่าไหนละถึงได้เเผลมา?" วีนัสถามฉันด้วยความสงสัย