LOGINShare
EP:04 ข้อเสนอ
Last Updated:
2025-03-05 07:46:44น้ำตาลถูกพามายังบ้านของชายหนุ่มที่เธอเพิ่งจะขึ้นรถมาด้วยก่อนหน้านี้ บ้านของเขาอยู่ในซอยถัดจากบ้านของเธอไปไม่ไกลสักเท่าไร แต่เธอกลับไม่เคยเจอเขาเลยสักครั้ง
"เสื้อผ้าค่ะคุณหนู"
"ขอบคุณค่ะ"
"เดี๋ยวช่วยเตรียมห้องว่างให้ผมด้วยนะครับ"
"ได้ค่ะคุณวิน"
"คุณจะให้หนูนอนที่นี่หรอคะ?"
"แล้วเธอจะไปนอนที่ไหนได้ นี่มันก็เย็นแล้วนะ"
"....."
"นอนที่นี่ไปก่อนฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอด้วย แต่เอาไว้ค่อยคุยกันหลังกินข้าวเสร็จก็แล้วกัน"
"ค่ะ"
เธอไม่มีทางเลือก ถึงแม้จะมีเงินติดตัวอยู่มากพอที่จะไปเช่าห้องอยู่ได้หลายวันแต่เธอก็ยังไม่รู้เลยว่าจะไปทางไหนต่อ เงินที่มีหากเอาจับจ่ายใช้สอยไปมันก็หมดได้อยู่ดี
น้ำตาลเปลี่ยนเสื้อผ้าที่แม่บ้านนำมาให้เธอเปลี่ยน จากนั้นก็ไปกินข้าวพร้อมกับเขา ด้วยท่าทีที่สุขุมทำให้เธอรู้สึกเกร็งเวลาได้เผชิญหน้ากับเขา แต่คงเป็นเพราะเขาอายุมากกว่าเธอหลายปีมากกว่า
"คุณ...มีอะไรจะพูดกับหนูหรอคะ?"
"บอกแล้วไงว่าเอาไว้พูดหลังกินข้าว"
"หนูอิ่มแล้วค่ะ..."
"กินอย่างกับแมวดมตัวถึงได้เล็กแบบนี้"
"....."
"ขึ้นไปอาบน้ำแล้วก็รออยู่ในห้อง เดี๋ยวฉันจะตามขึ้นไป"
"เอ่อ..." พอได้ยินแบบนั้นแล้วก็รู้สึกเกร็ง คำพูดของเขามันทำให้เธอคิดเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้
"ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก ฉันรู้อยู่หรอกน่าว่าเธอยังไม่บรรลุนิติภาวะ"
"แล้วทำไมถึงคุยตรงนี้ไม่ได้ล่ะคะ"
"ถ้าเธอไม่สบายใจก็ไปคุยที่ห้องทำงานของฉัน ห้องริมสุดประตูสีดำ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็ไปรอฉันที่ห้องนั้น"
"ค่ะ"
หญิงสาวขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าตามคำสั่งของเขาจากนั้นก็เดินไปรอในห้องทำงานที่เปิดเครื่องปรับอากาศเอาไว้จนเย็นเฉียบ ห้องทำงานของเขาคุมโทนให้อยู่ในสีทึบ บวกกับภาพใหญ่ๆ ที่แขวนอยู่กับผนังห้อง เป็นรูปคล้ายๆกับลิงถือกระบองขนาดใหญ่มีรอยสักเต็มตัว ดวงตาแดงก่ำจ้องมองเข้าหาเธอราวกับว่านั่นเป็นรูปภาพที่มีชีวิต
แกร๊ก~
"เฮือก!"
"ตกใจหรอ?"
"ขะ ขอโทษค่ะ ในห้องมันเงียบๆ พอได้ยินเสียงคนเปิดประตูก็เลยสะดุ้งนิดหน่อย"
"ในห้องทำงานของฉันชอบให้มันเงียบๆ น่ะ"
"....."
"หนาวหรือเปล่าฉันจะได้ปิดแอร์?"
"ไม่เป็นอะไรค่ะ คุณพูดธุระของคุณมาเถอะค่ะ"
"เธอนี่ใจร้อนจริงๆ เลยนะ ไม่ชอบอยู่กับฉันสองต่อสองหรอ?"
"มันก็ไม่ดีไม่ใช่เหรอคะ ที่คุณกับหนูอยู่ในห้องสองต่อสองด้วยกันแถมยังเป็นที่บ้านของคุณอีก ใครเห็นเขาก็ว่าไม่เหมาะล่ะค่ะ"
"ใครเขาจะมากล้าพูดนี่มันบ้านของฉันนะ"
"....."
"เอาล่ะ เข้าธุระของฉันเลยดีกว่า"
"....."
"เธอยังอยากเรียนต่อใช่ไหมเพิ่งจะเข้ามหาวิทยาลัยเองนี่"
"อยากเรียนแล้วจะไปทำอะไรได้คะ ค่าเทอมของเอกชนก็แพงจะตาย หนูไม่มีปัญญาจะส่งตัวเองเรียนหรอกค่ะ พ่อแม่ก็ไม่มีแล้ว แค่คิดว่าตัวเองจะต้องหางานทำยังยากเลย"
"ฉันจะเป็นผู้ปกครองและส่งเสียให้เธอได้เรียนต่อเอง"
"....." เธอเงยหน้าขึ้นมองในทันที และได้สบตากับเขา แววตาของเขาที่จ้องมองเธอมันบ่งบอกว่าสิ่งที่เขาพูดคือเรื่องจริง
"แต่มีข้อแม้นะ..."
"คะ? ข้อแม้อะไรคะ?"
"ถ้าเธอยอมรับข้อเสนอของฉัน ฉันก็จะส่งเสียงให้เธอได้เรียนต่อจนจบ เธออยากได้อะไรฉันก็จะให้เธอได้ แต่เธอต้องแต่งงานกับฉันทันทีที่อายุของเธอบรรลุนิติภาวะแล้ว"
"ทะ ทำไมต้องแต่งล่ะคะ?" เพราะอีกไม่กี่เดือนก็จะถึงวันเกิดของเธอที่จะอายุครบ 20 ปีบริบูรณ์แล้วด้วย
"หรือว่าเธออยากโดดเดี่ยวเพียงลำพังคนเดียวล่ะ การที่เธอใช้นามสกุลของพ่อแม่เธอมันทำให้เธอโดนเพ่งเล็งไปด้วยรู้หรือเปล่า"
"คะ?"
"ฉันให้คนของฉันไปสืบมาแล้ว ที่บริษัทของเธอถูกปิดตัวลงแล้วก็บ้านของเธอที่โดนยึดก็เพราะพ่อกับแม่ของเธอได้ทำเรื่องฟอกเงิน ที่จริงพ่อกับแม่ของเธอไม่ได้ไปหางานทำแต่หนีกฎหมายต่างหาก"
"....." พอได้ยินอย่างนั้นแล้วเธอก็ตกใจมาก ตกใจจนมือสั่นไปหมด เมื่อรู้ว่าที่พ่อกับแม่ของเธอหายตัวไปเพราะกำลังหนีตำรวจ เพราะแบบนี้พ่อกับแม่ของเธอถึงได้ทิ้งเธอไว้ให้เธอต้องเผชิญหน้าและรับผลจากการกระทำในสิ่งที่เธอไม่ได้รู้เรื่องด้วยเลย
"ฉันไม่ได้พูดเพื่อให้เธอเสียใจหรอกนะแต่ฉันพูดเพื่อให้เธอรู้และตาสว่างต่างหาก เธอจะได้ไม่ต้องหวังลมๆ แล้งๆ ว่าพ่อกับแม่ของเธอจะกลับมา"
"ละ แล้วทำไมเราต้องแต่งงานกันด้วยล่ะคะ ทำไมคุณถึงต้องมาช่วยหนูขนาดนี้"
"ฉันก็แค่ช่วยเด็กตาดำๆ คนนึง ในฐานะที่ฉันก็เคยยืนอยู่จุดเดียวกับเธอ พ่อแม่ของฉันถูกโกงบริษัท จนพวกเขาต้องฆ่าตัวตายและทิ้งฉันไว้เพียงลำพัง ฉันโตมาอย่างโดดเดี่ยวฉันรู้ดีว่าการอยู่คนเดียวมันรู้สึกยังไง ฉันก็เลยรู้สึกเห็นใจคนอย่างเธอ"
"เห็นใจงั้นหรอคะ..."
"เธอคิดว่าเธอจะเอาตัวรอดในสังคมกว้างๆ ได้หรอ เงินที่พ่อกับแม่ของเธอให้ไว้เธอคิดว่าเธอจะอยู่รอดได้ตลอดชีวิตเลยงั้นเหรอ โลกภายนอกมันน่ากลัวกว่าที่เธอคิดไว้เยอะเลยนะ"
"ค่ะ หนูรับข้อเสนอของคุณ"
"ดี! อ้อ...เลิกแทนตัวเองว่าหนูด้วยเถอะ ฉันคุยกับเธอแล้วรู้สึกเหมือนคุยกับเด็กอนุบาลยังไงก็ไม่รู้ แทนตัวเองว่าชื่อตัวเองก็แล้วกัน"
"ค่ะ"
"เธอชื่ออะไร?"
"ชื่อน้ำตาลค่ะ"
"ฉันชื่อภวินทร์ เรียกฉันว่าคุณวินเฉยๆ ก็ได้"
"ค่ะคุณวิน"
"นี่บัตรของเธอ พรุ่งนี้เอาไปซื้อชุดนักศึกษาใหม่ซะ ของที่ต้องใช้ทุกอย่าง ของในบ้านของเธอป่านนี้เขาคงจะเอาไปทิ้งหมดแล้วล่ะไม่ต้องกลับไปเอาใหม่หรอก"
"แต่ว่าน้ำตาลเซ็นใบลาออกไปแล้ว.."
"เรื่องนั้นฉันคุยกับอาจารย์ของเธอให้แล้วเขาเป็นเพื่อนของฉันเอง เธอกลับไปเรียนได้เลยเมื่อพร้อม"
"ขอบคุณค่ะ"
"เอาล่ะฉันมีเรื่องจะพูดกับเธอเท่านี้แหละ พรุ่งนี้ก็ออกไปซื้อของที่ต้องใช้มาให้ครบซะนะ เงินในบัตรสามารถใช้ได้ไม่จำกัด อยากซื้ออะไรก็ซื้อ"
"ขอบคุณค่ะคุณวิน ขอบคุณที่ช่วยเหลือขอบคุณ..."
"ฉันไม่ค่อยชอบคำขอบคุณสักเท่าไร ถ้าอยากจะพูดคำว่าขอบคุณช่วยทำตามข้อเสนอของฉันให้ดีมันจะดีกว่า"
"ค่ะ"
Latest chapter
แค้นรัก เมียสมรส NC20+ EP:80 ตอนจบ
หลายปีต่อมา ลูกๆ ของภวินทร์ทั้งสองคนโตจนเข้าโรงเรียนกันหมดแล้ว และทั้งสองก็ไม่ได้มีลูกอีกไม่ใช่เพราะไม่อยากมี แต่ช่วงเวลาที่ทั้งสองอยากจะมีลูกมันไม่มียังไงล่ะ พอเวลาผ่านไปจนอายุมากขึ้นภวินทร์ก็ล้มเลิกที่จะคิดมีลูกอีก ถึงแม้ตอนนี้น้ำตาลจะยังแข็งแรงพอที่จะมีลูกได้อีกแต่เขาก็ไม่อยากทรมานร่างกายของเธอ เขารู้ว่ากว่าเธอจะคลอดต้องเผชิญกับหลายอย่าง และก่อนจะคลอดก็ต้องปวดท้องเจียนตายอีก “แต่งตัวไปรับลูกเหรอคะ?” น้ำตาลถาม เพราะเห็นสามีกำลังแต่งตัวหล่อ “ใช่ เธอก็ไปแต่งตัวสิ”“ทำไมคะ ปกติคุณไปรับลูกคนเดียวนี่ แค่ไปรับลูกเองทำไมต้องให้ฉันไปด้วยล่ะคะ” น้ำตาลถามอย่างงงๆ เพราะลูกๆ ทั้งสองก็โตรู้เรื่องกันแล้ว และในทุกๆ วันเองภวินทร์ก็จะเป็นคนรับหน้าที่รับส่งลูกๆ นอกจากบางวันเท่านั้นที่พี่สาวคนโต น้องวีญ่า จะนั่งรถโรงเรียนกลับมาเอง “ไปเที่ยวกัน”“หือ?”“ลูกๆ ชวนไปเที่ยวน่ะ”“อะไรกันคะ ไปตกลงกันไว้ตอนไหนทำไมฉันไม่รู้เรื่องเลยล่ะ"“เอาน่า ไปแต่งตัวสวยๆ แล้วไปรับลูกกัน"“ค่ะ”น้ำตาลยอมไปแต่งตัวสวยๆ ตามที่เขาบอก เพราะไม่อยากจะถามซักไซ้ให้มันเสียเวลามากมาย อีกอย่างเธอก็พอจะเข้าใจเพราะเรื่องเที่ยวหรือซื้
แค้นรัก เมียสมรส NC20+ EP:79 งานแต่งงาน
ณ บ้านพักริมทะเล ครอบครัวของภวินทร์มาเที่ยวบ้านพักตากอากาศด้วยกัน เป็นบ้านติดริมทะเล สวยหรูและเป็นส่วนตัวเพราะเป็นพื้นที่ของเขา ลูกๆ พากันเล่นอย่างสนุกสนาน เพราะอยากจะมาเที่ยวเล่นทะเลอยู่แล้ว แถวนี้ไม่มีอะไรอันตรายและน้ำก็ไม่ได้ลึกลูกๆ ของเขาจึงพากันลงเล่นน้ำทะเลได้แต่ก็มีคนคอยเฝ้าอยู่ตลอดไม่คลาดสายตา หมับ! “ตกใจหมด เล่นอะไรของคุณคะเนี่ย?” น้ำตาลตกใจ เพราะเธอกำลังยืนหันหลังเตรียมของว่างไว้ให้ลูกๆ อยู่ พวกแกเลิกเล่นแล้วต้องหิวมากแน่ๆ “ทำอะไรอยู่เหรอ น่ากินจัง"“เตรียมของว่างให้ลูกค่ะ แล้วคุณขึ้นมาแล้วลูกเล่นอยู่กับใครคะ?"“นั่งเล่นทรายกันอยู่น่ะ มีคนคอยดูอยู่ไม่ต้องห่วง"“คุณออกไปรอข้างนอกก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวฉันยกของว่างไปให้ ลูกๆ คงจะหิวกันแย่แล้ว"“เดี๋ยวช่วยนะ"“ได้ค่ะ” เธอรีบจัดการของว่างและส่งให้กับสามียกออกไปเตรียมรอลูกสาวทั้งสอง หลังจากนั้นเด็กน้อยทั้งสองคนก็วิ่งเข้ามาในบ้าน เพราะเหนื่อยล้ากับเล่นน้ำมาครึ่งวันแล้ว “ไปล้างตัวกันให้เรียบร้อยก่อนนะคะเด็กๆ ถ้าตัวเปียกจะมานั่งที่โซฟาไม่ได้นะคะ"“ค่ะแม่” เด็กน้อยพากันเข้าห้องน้ำไปโดยมีผู้เป็นพ่อคอยเป็นคนช่วยเหลือเตรียมผ้าขนหนูเตร
แค้นรัก เมียสมรส NC20+ EP:78 หวงลูก
น้ำตาล Talk หลังจากคลอดลูกสาวคนที่สองฉันก็ไม่ได้ทำหมันหรอก เพราะคุณวินเขาบอกว่าอยากได้ลูกชายอีกสักคน ขอให้ฉันมีให้แต่ถ้าคนที่สามก็ยังเป็นผู้หญิงอีกล่ะจะทำยังไง ฉันเข้าใจเขานะด้วยความที่เขาเองก็มีธุรกิจมากมายก็อยากได้ลูกชายไว้สืบทอดกิจการต่อ เพราะลูกสาวทั้งสองก็เห็นทีว่าจะไม่เหมาะกับงานที่พ่อของเขาทำเท่าไหร่ แต่ก็ไม่รู้อนาคตเพราะน้องวีญ่าแกอาจจะชอบก็ได้ รายนี้เหมือนพ่อของแกแทบจะทุกอย่าง “ทำอะไรของคุณน่ะ?” ฉันถามขณะที่เขากำลังจะเตรียมตัวไปรับน้องวีญ่าที่โรงเรียน พักหลังๆ มานี้เขาชอบทำตัวแปลกๆ ชอบวางมาดทำหน้าเข้มใส่คนอื่น ไปโรงเรียนลูกเพื่อนๆ ของลูกก็พากันกลัวหมด น้องวีญ่าบอกฉันว่าเพื่อนๆ ไม่กล้าเล่นด้วยเพราะกลัวพ่อของแก “ฉันไปแบบนี้ดีไหม?”“แต่งตัวบ้าบออะไรของคุณเนี่ย ไปเปลี่ยน! แล้วก็โกนหนวดด้วยนะ!” เขาปล่อยให้หนวดขึ้นยาวเฟิ้ม เพราะแบบนี้หรือเปล่าเพื่อนๆ ของน้องวีญ่าถึงได้กลัวกัน และฉันก็จำได้ว่าตอนที่เขาไปเจอฉันที่บ้านของคุณปู่ก็แบบนี้แหละ ลูกร้องแทบเป็นแทบตายเพราะกลัวเขาเนี่ยแหละ “ฉันก็แต่งตัวปกตินะ ทำไมต้องเปลี่ยนด้วย”“คุณวินคะ แค่ไปรับลูกเอง โกนหนวดด้วยค่ะ คุณรู้ไหมว่าเพื่อนๆ
แค้นรัก เมียสมรส NC20+ EP:77 พ่อกับลูก
น้ำตาล Talk ห้าเดือนต่อมา เรื่องที่สงสัยครั้งนั้นมันไม่ใช่เรื่องที่คิดหรืออุปโลกน์ไปเอง ฉันกำลังท้องจริงๆ และคุณวินก็เป็นคนแพ้ท้องแทนฉัน แพ้หนักมาก ฉันนี่ไม่เป็นอะไรเลยสักอย่าง จนถึงตอนนี้ก็ห้าเดือนแล้ว อาการของเขาที่เป็นก็เริ่มทุเลาลง ส่วนฉันก็ท้องใหญ่ขึ้น ได้ลูกผู้หญิงเหมือนเดิม คุณวินเขาเป็นคนดูแลน้องวีญ่าเองเพราะกลัวว่าแกจะมากวนฉันจนไม่ได้พักผ่อน เวลาออกไปทำงานเขาก็จะเอาลูกไปด้วย จนตอนนี้พ่อลูกติดกันและสนิทกันมาก ทั้งที่เมื่อก่อนน้องวีญ่ากลัวคุณวินมาก แต่ตอนนี้ติดกันอย่างกับเงาแน่ะ ฉันนี่แทบจะไม่มีความหมายอะไรเลย “พ่อ!"“จ๋า..” คุณวินตอบรับลูกสาวเสียงหวาน ก่อนที่เขาจะเดินเข้ามาหาพร้อมกับอุ้มขึ้น “อยากไปไหนคะ?"“อยากระบายสี มันหมดแล้ว"“ได้สิคะ เดี๋ยวพ่อพาออกไปซื้อนะ"“ค่ะ”น้องวีญ่าชอบระบายสีมาก มีสมุดระบายสี มีดินสอสี เท่าไหร่ก็หมดไม่มีเหลือ ไม่เว้นแม้แต่กระทั่งกำแพงบ้านผนังบ้าน ถูกลูกสาวฝากรอยเอาไว้มากมาย และคุณวินก็ไม่เคยคิดจะว่าลูกสักคำเลย สองพ่อลูกหน้าตาเหมือนกันมาก เหมือนแม้กระทั่งนิสัย เขาเป็นแบบไหนลูกก็เป็นแบบนั้นเลย เด็ดขาด พูดจาชัดเจนฉะฉาน กล้าพูด กล้าทำ กับลุงป้าน้า
แค้นรัก เมียสมรส NC20+ EP:76 แพ้ท้อง
เวลาผ่านไป จนกระทั่งวันที่น้ำตาลรับปริญญา เธอเรียนจบภายในระยะเวลาสองปี ลูกสาวตัวน้อยก็อายุจวนจะสามขวบแล้ว ทั้งน่ารักน่าหยิกช่างพูดเสียด้วย ภวินทร์พาลูกสาวมาแสดงความยินดีกับภรรยาสาวที่เพิ่งจะเรียนจบ มันเป็นวันที่ดีมากๆ เลยวันนึง แต่ทว่าวันนี้เขากลับรู้สึกแปลกๆ รู้สึกว่ามันอึมครึมยังไงไม่รู้ รู้สึกเหมือนตัวเองไม่โปร่งใส เหมือนคนนอนไม่เต็มอิ่ม มันกระอักกระอ่วนจนบอกไม่ถูก อยากจะอาเจียนออกมาให้ได้ “ยินดีด้วยนะน้ำตาล” ภวินทร์เดินไปหาภรรยา พร้อมกับช่อดอกไม้สีขาวช่อใหญ่ มืออีกข้างก็จูงลูกสาวตัวอ้วนเดินไปด้วย เดินผ่านตรงไหนก็มีแต่คนมอง เพราะเขาดูดีมาก ลูกสาวเองก็น่ารักน่าชัง มีแต่คนรู้สึกเอ็นดูทั้งนั้น “ขอบคุณค่ะ” เธอยิ้มตอบรับพร้อมกับรับช่อดอกไม้ไปถือไว้เอง หญิงสาวค่อยๆ ย่อตัวนั่งยองลงตรงหน้าของลูกสาว ก่อนที่เธอจะบีบแก้มยุ้ยนั้นด้วยความมันเขี้ยว “พ่อแต่งตัวให้เหรอคะ น่ารักเชียว”“ค่ะ พ่อใส่ให้”“พ่อบอกจะมาหาแม่” “เหรอคะ คนเก่งของแม่” “อึก...” ภวินทร์จากที่รู้สึกกระอักกระอ่วนไม่สบายตัวอยู่แล้ว พอได้มายืนกลางแดด ท่ามกลางนักศึกษาหลายๆ คนที่กำลังมีความสุขกับการที่ตัวเองได้รับความยินดีจากครอ
แค้นรัก เมียสมรส NC20+ EP:75 เมาเอาเมีย NC20+
กลางดึกคืนหนึ่ง แกร๊ก~เสียงเปิดประตูดังขึ้นก่อนที่จะมีคนเดินเขามา น้ำตาลเองก็สะดุ้งตัวตื่นเพราะคอยระแวงลูกสาวจะตื่นเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ได้หันไปมองแต่อย่างใดเพราะคนที่เข้ามาก็คือภวินทร์ วันนี้เขาบอกว่าจะไปงานเลี้ยงและชวนเธอไปด้วย แต่เธอขี้เกียจไปเพราะมีลูกด้วยเขาเลยต้องไปคนเดียว “อืม...” “กลิ่นเหล้าหึ่งเลยนะคุณ ไปอาบน้ำ!” เธอใช้น้ำเสียงต่ำเพื่อบังคับเขาให้ออกห่าง เพราะตัวของเขามีแต่กลิ่นของแฮลกอฮอล์เต็มไปหมด ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านี่คงจะเมามาหนักพอสมควรเลยล่ะ ที่ไม่อยากให้เข้ามาใกล้เพราะเธอเองก็ต้องไปคลุกคลีกับลูกสาวอีก “อือ ขอกอดหน่อยเร็ว เมีย เมียจ๋า...” “รู้ว่าต้องทำงานแต่ก็ยังจะดื่มหนักแบบนี้อีกนะ” “….”“ไปอาบน้ำ เดี๋ยวกลิ่นเข้าติดเสื้อลูกจะเหม็นเอา” “ครับ” ไม่รู้ว่าเพราะความเมาหรือเปล่าเขาถึงได้เป็นคนว่านอนสอนง่ายขึ้นมาเลย ทั้งที่ก่อนหน้านี้ดื้อด้านยิ่งกว่าอะไรดี ตั้งกฎบ้าบอกับเธอสารพัดเพียงเพราะกลัวว่าเธอจะเปลี่ยนใจไปรักคนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเอง ผ่านไปสักพัก ภวินทร์เดินออกมาจากห้องน้ำ เขาน่าจะสร่างเมาบ้างแล้วเพราะดูปกติกว่าตอนแรก ไม่ได้เดินเซไปมาเหมือนกับตอนแรกที่กำลั
You may also like
