บทที่ 28

อลันก้าวขายาว ๆ ตรงไปยังห้องนอนของตัวเองทันทีอย่างไม่รอช้า ทั้ง ๆ ที่ห้องของเธอถึงก่อนด้วยซ้ำ แต่เขากลับเลือกเดินผ่านไปยังห้องตัวเอง อย่างไม่เข้าใจตัวเองเช่นกัน ทั้งที่ไม่เคยมีหญิงใดได้เข้ามาร่วมเตียงภายในห้องนอนส่วนตัวกับเขาเลยสักคน

"อย่าขัดใจฉัน" ยังไม่ทันที่ณดาจะได้อ้าปากพูดอะไร เสียงเข้มของเขาก็เอ่ยดักทางไว้ก่อนแล้ว

อยากจะปฏิเสธแทบตายแต่ก็รู้คำตอบดีว่ายังไงก็คงปฏิเสธไม่ได้ เธอจึงได้แต่ยอมจำนนให้เขาได้เชยชมและสนุกกับร่างกายของเธออย่างไม่ขัดขืนอะไร แม้จะยังระบมจากไฟสวาทครั้งก่อนของเขายังไม่หายก็ตาม

"คุณอลันทำเบา ๆ ได้ไหมคะ คือ...ฉะ..ฉันยังเจ็บตรงนั้นอยู่เลย" เสียงหวานบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาด้วยความอายที่ต้องพูดอะไรแบบนี้ออกมา

"ฉันจำเป็นต้องทำตามที่เธอขอไหม?" คิ้วหนาเลิกขึ้นสูง พร้อมทั้งจ้องมองคนที่นอนอยู่บนเตียงของเขาไม่วางตา ด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา

"ฉันขอโทษค่ะ... อื้อออ~" ริมฝีปากอวบอิ่มที่เผยอขึ้นลงเวลาพูด ถูกรุกล้ำด้วยริมฝีปากได้รูปของเขาทันทีทั้งที่เธอยังพูดไม่ทันจบ

ลิ้นร้อนสอดแทรกรุกล้ำเข้าไปหยอกล้อภายในโพลงปากของเธอด้วยความช่ำชอง มือหนาก็คอยสะกิดยอดประทุมถันผ่านเนื้อผ้าข