LOGINShare
CHAPTER 6 หาเรื่องเข้าใกล้
Last Updated:
2025-04-12 10:21:02ดัสตินมารับเหมยหลินไปทานข้าว ขณะที่หญิงสาวกำลังแต่งตัว เขาใช้สายตาสำรวจรอบๆ สวนหย่อม หวังว่าจะได้เจอคนที่เขาคิดถึง และแล้วก็เห็นเฟรินทร์กำลังก้มๆ เงยๆ อยู่ท่ามกลางแปลงดอกไม้ เขารีบเดินตรงไปหาเธอทันที
เขามองหญิงสาวด้วยสายตาหวานเยิ้ม ราวกับโหยหาจนอยากดึงเธอเข้ามากอดให้หนำใจ วันนี้เธอดูสดใสกว่าทุกวัน สวมกางเกงยีนส์ขาสั้น เสื้อยืดสีขาวสะอาดตา และผมที่ถักเป็นเปียแกะสองข้าง เขานั่งลงข้างเธอโดยไม่รอช้า
“คุณ!”
เธอผงะและลุกขึ้นทันทีเหมยหลินเคยเตือนไว้ว่าให้อยู่ห่างๆ จากคนรักของตัวเอง เธอไม่อยากมีปัญหาจึงก้าวเท้าเตรียมหนีแต่ไม่ทันเขา
“จะรีบไปไหน”
เขารีบลุกขึ้นพร้อมกับคว้าข้อมือของเธอ และกระชากเธอจนเซถลาจนหน้าอกกว้าง และเขาก็ฉวยโอกาสรวบเอวบางทันที
กลิ่นหอมอ่อนๆ ลอยออกมาจากตัวของคนตัวเล็กกว่าทำให้เขาสูดดมเข้าไป ทั้งสองอยู่ใกล้กันจนลมหายใจรดต้นคอของเฟรินทร์จึงหดลำคอหนี
“ช่วยปล่อยด้วยค่ะ” หญิงสาวพยายามดันตัวออกจากอกกว้างแต่ดัสตินกอดแน่นยิ่งกว่าเดิม หญิงสาวดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดคนป่าเถื่อน
“บอกให้ปล่อย!”
“อะ อะ ถ้าตบฉันจูบ”
“ปล่อยฉันก่อนสิคุณ” เธอจำชื่อของเขาไม่ได้ถึงแม้จะเจอกันหลายครั้งก็ตาม
“อะไรกันจำชื่อฉันไม่ได้?”
“ฉันไม่รู้จักคุณ” เจอหน้ากันครั้งแรกเขากำลังพลอดรักกับผู้หญิงใต้ต้นไม้ เจอกันครั้งที่สองที่บ้านหลังนี้ ครั้งที่สามก็ตอนที่เธอตบเขา เอาเวลาไหนไปถามว่าเขาชื่ออะไร
“ดัสตินจำเอาไว้ฉันชื่อดัสติน หรือจะเรียกว่าจินห้าวก็ได้” จินห้าวเป็นชื่อจีนที่คนในครอบครัวของเขามักเรียนขาน ชื่อนี้สงวนไว้เฉพาะคนในครอบครัวเขาเท่านั้น
“ไม่อยากรู้จัก”
“ไม่อยากจำชื่อว่าที่ผัวได้ยังไง!” เผื่อเอาไว้ซ้อมเรียกชื่อเขาเวลาอยู่บนเตียงจะได้เรียกชื่อถูก ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอย่างถือดี
“ปล่อยด้วยค่ะ”
“พูดเป็นคำเดียวหรือไงไหนซ้อมเสียงดิ คุณดัสตินขา~” เขากำลังสนุกยามที่เห็นใบหน้าสวยหงิกงอไม่พอใจที่เขาไม่ยอมปล่อย
“จะปล่อยหรือไม่ปล่อย”
“จะแตะเป้าหรือตบหัวบอกเลยฉันซ้อมมาแล้วหลบทะ...โอ๊ยยยย”
เฟรินทร์หยิกหัวนมของเขาสุดแรงในเมื่อไม่มีช่องว่างให้เธอปะทุร้ายเขา สิ่งที่อยู่ให้ตัวเขาที่สุดคือหน้าอกของที่อยู่ระดับสายตาพอดี
“ยอมแล้วๆๆๆ ปล่อยหัวนมฉันก่อนมันหลุดไปเธอจะไม่มีอะไรดูดนะ”
ดัสตินไม่ยอมปล่อยมือจากเอวสอบของหญิงสาวรอบหน้าต้องเจออะไรอีกก็ไม่รู้ ระหว่างนั้นมีเสียงเรียกของเหมยหลินดังขึ้นมาช่วยชีวิตของเฟรินทร์พอดี
“คุณดัสตินอยู่ไหนคะ?”
เหมยหลินเรียกหาดัสตินและกำลังเดินมาทางนี้ หญิงสาวก็ยิ่งดิ้นให้หลุดอย่างร้อนใจ กลัวว่าอีกฝ่ายจะมาเห็นแล้วเธอจะถูกทำโทษ
“ฉันขอร้อง ปล่อยฉันเถอะค่ะ” เธอขอร้องพร้อมกับมองเขาด้วยสายตาวิงวอน เมื่อได้ยินเสียงเรียกของเหมยหลินเข้ามาใกล้ ดัสตินผลักคนตัวเล็กออกห่างและยิ้มมุมร้ายอย่างสมใจ
“วันนี้ฉันเล่นเธอแค่นี้ก่อน ไว้เจอกันนะ”
“...” เฟรินทร์ไม่ตอบวิ่งเข้าไปในบ้านก่อนที่เหมยหลินจะเข้ามาเจอดัสติน ทำให้เธอรอดหวุดหวิด
“คุณมาทำอะไรตรงนี้คะ” ออกมาแล้วไม่เจอเขาเรียกหาเฟรินทร์ไม่ยอมโผล่หน้ามาให้เห็น ร้อนใจกลัวว่าทั้งสองจะแอบมาพูดคุยกันลับหลังเธอ
“ออกมาสูดอากาศดอกกุหลาบใครปลูกเหรอสวยจัง”
เขารู้ว่าใครเป็นคนปลูกเพราะเห็นหลักฐานอยู่เต็มสองตา ดอกกุหลาบหลากสีถูกปลูกไว้อย่างเป็นระเบียบสวยงาม
“ของคนใช้ค่ะไม่รู้ปลูกอะไรนักหนา”
“เฟรินทร์นั่นเหรอ”
เหมยหลินเริ่มไม่พอใจเมื่อเขาวกกลับมาเข้าเรื่องของเฟรินทร์อีกครั้ง สรุปเขาจะจีบเธอหรือจีบมันกันแน่ เพราะบทสนทนาไม่เคยมีเรื่องของเธอ
“คุณจีบใครกันแน่คะ”
“ผมแค่ถามทำไมดูอารมณ์เสียจังออกไปทานข้าวกันดีกว่า” เขาจึงเปลี่ยนเรื่องคุยกลัวว่าเหมยหลินจะรู้ว่าเขาสนใจเฟรินทร์มากแค่ไหน
.
เฟรินทร์แอบมองรถหรูที่แล่นออกไปพ้นนอกรั้วบ้านอย่างโล่งใจ วันนี้จะออกไปเดินเล่นเพราะเป็นวันพักผ่อน
“เฟย์จะออกไปไหน”
“คุณพ่อไม่ได้ออกไปทำงานเหรอคะ?” เธอตกใจเล็กน้อยที่เห็นพ่อยังอยู่ในบ้าน
“พ่อจะออกไปสายหน่อย ไปแต่งตัวแล้วออกไปกับพ่อ” ชิงอีมองลูกสาวคนเล็กด้วยความเอ็นดู เขาอยากบอกใครต่อใครว่าคนนี้คือลูกสาวอีกคนของเขา
เฟรินทร์เดินตามพ่อเข้ามาในโรงแรมสุดหรู เธอนั่งลงข้างกายของพ่อสายตามองสอดส่องไปมาจนเจอกับร่างสูงที่เธอรู้จัก ซึ่งเดินมาพร้อมหญิงสาวร่างเล็กเรียกว่าลากน่าจะใช้ได้
“คุณแดนนี่สวัสดีครับผมแนะนำให้รู้จักกับเฟรินทร์เป็น...”
“สวัสดีค่ะคุณแดนนี่สาวสวยคนนี้ชื่ออะไรคะ”
“สวัสดีครับคุณเซี่ยคุณเฟย์ คนข้างกายผมมินนี่ครับ”
เขาจับข้อมือคนดื้อไว้แน่นกว่าจะลากออกมาจากเพ้นท์เฮาส์ได้ เขาคอยปรามตลอดกลัวมินนี่จะก่อเรื่องและหาเรื่องหนีไปจากเขา
“ใครเขาอยากตามมาด้วยไอ้เฒ่าหัวงู” มินนี่ด่าเป็นภาษาไทยออกมาเธอพูดภาษาจีนไม่ได้ สื่อสารภาษาอังกฤษพอได้ เขาจับเธอแต่งตัวแล้วลากออกมาด้วยกัน
“เอะ คุณเฟย์ขอคุยกับคุณมินนี่ได้ไหมคะ”
“ตามสบายครับ” แดนนี่หันไปสั่งลูกน้องให้เดินตามสองสาวอย่างใกล้ชิด เดี๋ยวเด็กดื้อของเขาจะแอบหนีอีกเขาหันกลับมาสนใจคนตรงหน้าต่อ
เฟรินทร์หันมองสาวสวยตรงหน้าพร้อมส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ความสัมพันธ์ของทั้งสองเริ่มอย่างไรเธอไม่แน่ใจเหมือนกัน
“ทำไมถึงมาอยู่กับคุณแดนนี่ได้คะ”
“คุณพูดไทยเหรอคะ” มินนี่ถามอย่างแปลกใจ
“ฉันเป็นคนไทยค่ะย้ายมาอยู่ที่นี่ 10 กว่าปีแล้ว”
“คุณเฟย์รู้จักกับคุณแดนนี่เหรอคะ?” มินนี่ถามด้วยความสนใจ ตลอดหลายวันที่ผ่านมาเขาให้เธอรู้จักเขามากขึ้น
“เขาเป็นคนคุยที่เฟย์รู้จักค่ะ...ตอนนี้เลิกกันไปแล้ว” เฟรินทร์สีหน้าที่สลดลงจึงรีบพูดต่อ สาวสวยคนนี้ต้องเป็นคนสำคัญของแดนนี่แน่
“ฉันอายุ 22 แล้วมินนี่อายุเท่าไหร่”
“18 ค่ะ” เธอเพิ่งอายุครบสิบแปดพี่ไปเมื่อสองวันก่อน เธออยากกลับเมืองไทยแต่แดนนี่ยึดเอกสารการเดินทางของเธอไว้ทั้งหมด ตอนนี้มีโอกาสหนีแล้วสาวไทยคนนี้คงช่วยเธอได้
“พี่เห็นใจมินนี่นะแต่พี่ช่วยอะไรไม่ได้ พี่คนเป็นธรรมดาไปสู้รบตบมือกับคุณแดนนี่ไม่ไหวหรอก เขาดูใจดีกับมินนี่มากเลยลองเอาอกเอาใจเขาดู”
บางทีเขาอาจจะยอมปล่อยหญิงสาวกลับไป เมื่อเธอยังไม่ทันถามว่ามาทำอะไรที่นี่แดนนี่กลับเดินเข้ามาเสียก่อน
“เดี๋ยวสิเฟรินทร์ผมมีอะไรจะให้”
“คุณให้เฟย์ทำไมคะ”
“นามบัตรของผมเผื่อคุณอยากคุยกับมินนี่ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการ”
แดนนี่ส่งยิ้มให้สาวคนรู้จักตลอดที่เขาคบหากับเหมยหลินเขาไม่เคยเปิดเผยตัวตนเลยว่าตัวเองนั้นเป็นใครมาจากไหน ครั้งนี้เขาควรบอกความจริงกับเฟรินทร์
“ไว้เจอกันใหม่นะคะพี่เฟย์”
“ดูแลตัวเองนะมินนี่เดี๋ยวพี่ติดต่อไป” เฟรินทร์ก้มอ่านชื่อบนนามบัตรที่เขาทิ้งไว้ให้ เธอไม่ทราบว่าเขาทำงานอะไรพออ่านนามสกุลถึงได้รู้ คารุกโซ เธอเคยได้ยินที่ไหนสักที่แต่จำไม่ได้
“ว้ายยยย”
เฟรินทร์ไม่พอใจที่เขาคว้านามบัตรไปจากมือของเธอแล้วโยนทิ้งถังขยะ ทำไมเธอต้องเจอหน้าเขาทุกครั้ง
“มันเป็นญาติฉันเองจะเอาทั้งพี่ทั้งน้องเลยหรือไง!” เขามาเข้าห้องน้ำแต่เจอเฟรินทร์กำลังพูดคุยกับแดนนี่พอดี
“พูดอะไรของคุณใครจะเอาคุณ”
“ฉันไงจะเอาเธอเฟรินทร์ เธอเป็นของฉัน”
“อยากโดนอีกหรือไง”
“อะ อะ รอบนี้หยิกหัวนมอีกฉันจะบีบนมคืนนะ” เขาเห็นเฟรินทร์กัดปากตัวเองไม่พอใจ แล้วเดินกระแทกเท้าออกไปจนเขาหัวเราะออกมา รู้สึกอารมณ์ดีไม่น้อยยามที่ได้แกล้งคนตัวเล็ก
Latest chapter
แผนร้ายตีตรารัก CHAPTER 31 ได้พ่อมาเต็มร้อย
เสียงร้องไห้ของเด็กทารกดังขึ้นท่ามกลางความเงียบสงัดของค่ำคืน ราวกับเสียงระฆังเตือนภัยที่ปลุกให้คนเป็นพ่อสะดุ้งตื่นขึ้นจากสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่น ดัสตินยันตัวลุกขึ้นจากเตียง มือขยี้ตาที่หนักอึ้งและชุ่มไปด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนจะก้าวไปอุ้มร่างน้อยขึ้นมาแนบอก “โอ๋ๆ ไม่ร้องนะครับลูก” เขาพึมพำเสียงแหบพร่า กดจูบเบาๆ บนหน้าผากของเจ้าตัวเล็กที่กำลังสะอื้น ร่างน้อยดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขน พยายามผลักอกเขาเล็กน้อยเหมือนไม่พอใจอะไรสักอย่าง เขาถอนหายใจยาวพยายามไกวตัวลูกไปมา หัวของเขาหนักอึ้งราวกับมีหินก้อนใหญ่ทับเอาไว้ ดวงตาแดงก่ำและใต้ตาคล้ำลึกเป็นวง เหมือนหมีแพนด้าที่อดนอนมาสามวันติด เขาลองเปลี่ยนท่าอุ้ม ลองร้องเพลงกล่อม ลองพาเดินวนรอบห้อง แต่ทุกอย่างดูจะไม่เป็นผล เฟรินทร์ตื่นขึ้นมาพอดีจึงได้เห็นภาพนั้นพอดี ผู้ชายตัวโตที่อุ้มลูกไม่ค่อยเป็นกลางคืนเป็นหน้าที่เขาที่ต้องลุกขึ้นมาอุ้มลูกยามที่ลูกร้อง “ทำไมไม่นอนครับลูก…” น้ำเสียงของเขาเจือไปด้วยความอ่อนล้าและสิ้นหวัง ทารกน้อยในอ้อมแขนยังคงแผดเสียงร้องไม่หยุด เวลาผ่านไปเป็นชั่วโมงจนสุดท้าย เมื่อไม่มีแรงแม้แต่จ
แผนร้ายตีตรารัก CHAPTER 30 ฟีลิกซ์
เหงื่อซึมทั่วใบหน้าซีดเซียว ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความเจ็บปวด น้ำตาไหลอาบแก้มขณะกำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าเนื้อ“อึก...!” เสียงครางลอดออกมาจากลำคอ เธอรู้สึกเหมือนร่างทั้งร่างกำลังจะแตกเป็นเสี่ยง“สูดลมหายใจเข้าไว้! อีกนิดเดียวค่ะคุณแม่!”เสียงปลอบโยนจากหมอและพยาบาลดังก้องในโสตประสาท แต่ทุกอย่างรอบตัวกลับพร่ามัว เธอไม่มีแรงแม้แต่จะตอบรับมืออุ่นของใครบางคนกอบกุมมือเธอไว้แน่น ดวงตาคมเข้มเต็มไปด้วยความเป็นห่วง“อดทนไว้นะเมียจ๋า... พี่อยู่ตรงนี้”เสียงทุ้มต่ำของเขาสั่นเครือ เธอกัดฟันแน่น ก่อนจะเบ่งแรงสุดท้ายเสียงร้องแหลมเล็กดังก้องไปทั่วห้อง พร้อมกับลมหายใจของเธอที่เหมือนถูกดึงกลับมาอีกครั้ง น้ำตาที่เอ่อคลอร่วงเผาะลงข้างแก้ม แต่ครั้งนี้เป็นน้ำตาแห่งความสุข“ลูกของเรา...” เธอพึมพำเสียงแผ่ว ขณะที่พยาบาลวางร่างเล็กๆ ไว้แนบอก“หน้าตาน่าเกลียดน่าชังจัง”หัวใจของเธอเต้นแรง แต่ไม่ใช่เพราะความกลัวหรือความเจ็บปวดอีกต่อไป เป็นเพราะชีวิตน้อยๆ ที่เธออุ้มอยู่ในอ้อมแขนก่อนหน้านี้“อื้ม...!” เสียงครางเบาๆ ทำให้ร่างสูงที่กำลังนั่งเอนหลังอยู่บนโซฟาสะดุ้งสุดตัว เขาหันขวับไปมองคนบนเตียง คนที่กำลังจับท้องตัวเองแ
แผนร้ายตีตรารัก CHAPTER 29 อุ้มท้องลูกของเขา
เฟรินทร์มองหน้าคนที่เข้ามาบุกรุกห้องนอนของเธอ เขากระโดดขึ้นเตียงโดยที่เธอยังไม่ได้อนุญาต ตั้งแต่เกิดเหตุเขาหายเงียบไปสองสัปดาห์ไม่ยอมส่งข่าว ปล่อยให้เธอคิดไปฝ่ายเดียว และวันนี้เข้าโผล่หน้ามาทั้งโกรธทั้งคิดถึงเป็นห่วงเขาสารพัด แต่คนตรงหน้าเหมือนจะไม่รู้สึกผิด “มานอนสิจ๊ะเมียจ๋าไม่คิดถึงผัวเหรอ” “คุณตลกมากเหรอคะคุณดัสติน” เธอทั้งกินไม่ได้นอนไม่หลับเพราะเป็นห่วงเขา แต่เขากลับทำหน้าระรื่นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น “พี่แค่ปล่อยข่าวลือน่าตอนนี้พี่กลับมาครบ 32” “ไม่ต้องมาจับ!” เธอเบี่ยงตัวหนีไม่ยอมให้เขาแตะต้องตัว “ที่รักขา~ พี่ผิดไปแล้วมาให้พี่ทักทายลูกหน่อย” “เราเลิกกันเถอะค่ะ เฟย์ไม่อยากให้ลูกตกอยู่ในอันตรายแบบคุณ” เธออยากใช้ชีวิตแบบปกติไม่ต้องคอยมีบอดี้การ์ดล้อมหน้าล้อมหลัง ชีวิตอยู่บนเส้นด้ายตลอดเวลา “ไม่เลิกให้ตายก็ไม่เลิก” พยานรักอยู่ในท้องแท้ๆ “นั่นเป็นปัญหาของคุณค่ะเราทำหน้าที่พ่อแม่ก็พอ” “ไม่เลิกพี่ไม่เลิก!” ต่อเอามีดมาจ่อที่คอก็ไม่มีวันเลิกเด็ดขาด “ออกไปค่ะ” “เฟย์ทำไมงี่เง่าจังเลยมันคืองาน
แผนร้ายตีตรารัก CHAPTER 28 สูญเสียเธอไป
ประตูห้องฉุกเฉินปิดลงดัสตินหัวใจสลายเอาแต่โทษตัวเองว่าเป็นเพราะเขาที่ดูแลเฟรินทร์กับลูกไม่ดี น้ำตาเขาไหลออกมาอย่างไม่อายสายตาของใคร เสื้อเชิ้ตสีขาวเปื้อนไปด้วยเลือดจนเปลี่ยนไป เสียงลมหายใจของเธอหนักขึ้น...เหงื่อเย็นผุดขึ้นเต็มหน้าผากของเฟรินทร์ ขณะที่เธอนอนซมอยู่บนเตียงคนไข้ มือขาวซีดกำผ้าปูแน่น ร่างกายสั่นสะท้านเพราะความเจ็บปวดที่แล่นเข้ามาเป็นระลอก "หมอ...ช่วยลูกฉันด้วย..." เสียงของเธอสั่นเครือ ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว หมอไม่พูดอะไรให้เสียเวลา เขาขยับเข้ามาตรวจร่างกายเธออย่างเร่งด่วน สีหน้าเคร่งเครียดขณะมองจอมอนิเตอร์ที่แสดงอาการของทั้งแม่และเด็ก ในขณะที่เฟรินทร์กัดริมฝีปากแน่น น้ำตาเอ่อคลอจากความทรมาน "ยาได้แล้วค่ะ หมอ" พยาบาลส่งเข็มฉีดยาให้ หมอรับมาและรีบฉีดยาเข้าทางสายน้ำเกลือ พลางเฝ้าดูอาการของเธออย่างใกล้ชิด ทุกวินาทีช่างยาวนานเหลือเกิน หญิงสาวรู้สึกได้ถึงความเจ็บที่ค่อยๆ ทุเลาลง หัวใจของเธอเต้นระรัวด้วยความหวัง "ลูก...ลูกปลอดภัยไหมคะ?" หมอยิ้มบางๆ "ปลอดภัยแล้ว แต่อีกไม่กี่วันคุณต้องพักผ่อนให้มาก ห้ามเครี
แผนร้ายตีตรารัก CHAPTER 27 หาพ่อใหม่ให้ลูก
“สวัสดีค่ะนายหญิงเมื่อคืนหลับสบายดีไหมคะ” “หลับสบายมากเลยค่ะ แต่มีรู้ว่ามีผีที่ไหนมาร้องห่มร้องไห้ทั้งคืน” พูดแล้วหันไปมองคนที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ ขอบตาดำยิ่งกว่าหมีแพนด้า “ตายจริงโจรหรือเปล่าคะ” “โจรที่ไหนมันจะกล้าเข้ามาเหยียบที่นี่” แม้แต่แมลงสักตัวไม่อาจบินผ่านเข้ามาได้ ดัสตินนั่งทานอาหารเช้าเงียบๆ เมื่อเช้าดีนะตื่นก่อนหญิงสาวไม่อย่างนั้นคงโวยวายบ้านแตกที่ถูกเขาลวนลามตอนที่เธอหลับ “คุณลี่ถังไปส่งเฟย์ที่โรงแรมx หน่อยค่ะ” วันนี้เธอแต่งตัวสวยเพราะมีงานสำคัญ อย่าคิดว่าไม่รู้เมื่อคืนเขาแอบทำอะไรกับเธอ “ไปทำไม” อยู่ดีๆ จะไปโรงแรมไอ้แดนนี่ “ชิ” เฟรินทร์ไม่ตอบเดินไปรอลี่ลังที่รถดัสตินไม่รอช้ารีบเข้าไปนั่งในรถ จนมาถึงโรงแรมเขาถึงนึกขึ้นได้ว่าวันนี้เป็นงานหมั้นของแดนนี่ เฟรินทร์เดินเข้ามาในห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมหรู โดยมีดัสตินเดินตามหลังและลูกน้องของเขาเดินตามเป็นโขยง หลายคนกำลังคิดว่าสาวน้อยคนนี้คงมีความหมายสำหรับเขามากชายหนุ่มดูหวงแหน “มาแล้วเหรอพี่ชาย” “แด๊ดกับหม่ามี้ยังไม่กลับมาจากเที่ยวรอบโลก ไว้งานแต่งท่านต้องม
แผนร้ายตีตรารัก CHAPTER 26 อะไรก็ยอม
ดัสตินพาหญิงสาวกลับมาที่เซฟเฮาส์ในมาเก๊าเขาค่อยๆ วางหญิงสาวลงบนเตียงกลัวว่าคนตัวเล็กจะตื่น เขานั่งมองใบหน้าของเธอและหอมแก้มทั้งว้ายและขวาเวลานี้อะไรก็ยอมทุกอย่างขอแค่หญิงสาวไม่หนีไปจากเขาก็พอ เขาเดินมาส่องกระจกหน้าแดงบวมแดงแต่ไม่คิดโกรธเมีย“ผมเอายามาให้ครับ”“อื้อ ขอบใจ”“ทานยาแก้ปวดก่อนดีกว่าครับ”ดัสตินยอมทานยาเพราะตอนนี้เขาปวดแผลมาก ตอนที่อุ้มเมียไม่รู้สึกเจ็บเท่าไร เขานั่งลงนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง“โทนี่”“ครับ”“นายทำงานกับฉันมากี่ปีแล้ว?”“14 ปีแล้วครับ” ถามแบบนี้คงไม่คิดจะให้กันออกใช่ไหม รู้สึกเสียวสันหลังวาบ“ตอนนี้นายอายุ 36 แล้วหนิ...” เขาเว้นจังหวะการพูด “นายง้อผู้หญิงยังไงวะ นายอายุเยอะกว่าฉันน่าจะมีประสบการณ์มาก่อน”ไอ้โทนี่เป็นขี้ข้ารับใช้นายตั้งแต่เรียนจบจนอายุปูนนี้ยังไม่มีเมียตัวเป็นตน เขาไม่เคยจีบสาวมาก่อนและจะตอบคำถามเจ้านายยังไง“ถ้าตอบว่าไม่เคยจีบสาวมาก่อนเสียชาติเกิดมาก”แรงมาก แล้วตัวเองไม่เคยจีบสาวมาก่อนเหมือนกัน ถึงได้ทุกข์ระทมตกนรกแสนหมื่นล้านครั้งแบบนี้ ทำงานถวายหัวจะเอาเวลาที่ไหนไปจีบสาว“ผม...”“มึงตอบดีๆ” เขาคาดหวังกับคำตอบของโทนี่มาก จะได้ตามง้อเฟรินทร
You may also like
คลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn26.6K viewsลุ้นรักคุณแม่ตัวแสบ
ผู้แสวงหาชีวิตที่เป็นสุข57.8K views(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก52.2K viewsชีวิตหลังความตายของเซินมาน
จี้เสี่ยวนวน80.9K viewsอัศวินพ่ายรัก
ร่มหลากสี30 viewsลุงคนนี้เป็นมาเฟีย(25+)
หญิงแก่114 viewsBDSM ซื้อเพื่อนมาเป็นทาส PWP
Sadistic_X694 viewsยัยเเก้มใสคว้าใจนายจอมโหด!!!(น่ารักXเเวมไพร์)
ดัชมิวคิส744 views
