หน้าหลัก / รักโบราณ / แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) / บทที่6 วันเวลาแห่งการเติบโต

แชร์

บทที่6 วันเวลาแห่งการเติบโต

ผู้เขียน: ไห่ถาง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-05 21:15:07

“ท่านแม่หาได้เป็นเช่นนั้นสักนิดเจ้าค่ะ หากท่านแม่อ่อนแอ ย่อมเห็นแก่ตัวทิ้งเราสามพี่น้องไปนานแล้ว การที่ท่านแม่ยังอยู่นั่นเพราะรักและเข้มแข็งมากแล้วเจ้าค่ะ ผู้ใดจะมองว่าท่านแม่โง่เขลา ช่างเขาปะไรเจ้าค่ะเพราะสำหรับข้าสามพี่น้อง ท่านแม่นั้นคือผู้เสียสละอย่างแท้จริง”

“วันนี้ข้าจะทำหมูย่างให้ท่านแม่กินนะขอรับ”

หยางเจี่ยนเดินเข้ามาบอกกับมารดา โดยมีน้องชายที่กอดห่อขนมเอาไว้แน่น หยางไท้ไม่ยอมกินขนมเหล่านั้น แม้จะอยากกินมากเพียงใดก็ตาม เด็กชายบอกเพียงว่าจะรอกินพร้อมกันกับทุกคน

“เจ้าเหนื่อยมากแล้ว ไปอาบน้ำนอนพักผ่อนเสียก่อน ทางนี้แม่ทำเอง”

“ท่านแม่นั่นล่ะขอรับที่ควรพักผ่อน เรื่องแค่นี้เราสามคนพี่น้องจัดการได้สบาย ท่านด้วยป้าโจว ลุงสือไปพักกันได้แล้ว ให้พี่เสี่ยวเตี๋ยช่วยเราสามคนก็พอขอรับ”

“แต่ว่า...”

“อย่าดื้อสิขอรับ วันนี้ข้ามีแรงมากพอที่จะดูแลทุกคน อย่าได้ทำลายน้ำใจนี้ของข้าเลยนะขอรับท่านแม่ หากวันใดข้าเหนื่อยข้าจะบอกท่านแม่เป็นคนแรกนะขอรับ”

หยางเจี่ยนเริ่มใช้ทั้งความเป็นชายหนุ่ม ปนกับความเป็นเด็กของร่างนี้กับมารดา ทำให้เหลียนฮวา ที่ยังอยู่ในอ้อมกอดของมารดาเบะปากใส่พี่ชาย ทำให้หยางไท้หัวเราะคิกคัก ด้วยขำขันกับหนาตาทะเล้นของพี่สาว

“เช่นนั้นก็ตามใจ แม่หวังว่ามื้อค่ำนี้เราจะได้กินข้าว”

จางฮุ้ยเหมยยังมิวายประชดลูก ๆ ก่อนคลายอ้อมแขนออกจากบุตรสาว แล้วเดินยิ้มกว้างหายเข้าไปในกระท่อม พร้อมป้าโจว ที่คุยเจื้อยแจ้วด้วยความสุขใจ ทางด้านลุงสือยังคงรอช่วยเหลือนายน้อยทั้งสามอยู่ด้านนอก

หยางเจี่ยนคร้านจะเถียงกับตาแก่หัวดื้อ จึงพากันเดินไปที่ครัว เพื่อจัดเตรียมทำมื้อค่ำ โดยมีหยางไท้จับมือพี่ชายไม่ยอมปล่อยเดินตามต้อย ๆ เหลียนฮวาได้แต่ทำหน้ากลืนไม่เข้าคลายไม่ออก 

เพราะในชีวิตเก่านั้น นางทำกับข้าวเป็นที่ไหน กองทัพสอนให้สู้รบ ไม่ได้สอนทำอาหารสักหน่อย ซึ่งอันที่จริงก็มีสอน แต่นางเลือกจะไม่ทำ เพราะสงสารทุกคนที่ต้องชิม

เสียงหัวเราะของสามพี่น้องดังออกมาให้ได้ยิน ทำให้คนที่เพิ่งมาถึงสะเทือนใจจนไม่อาจทนรับได้ ฟงพร้อมด้วยเงาทั้งแปดซ่อนตัวเงียบชายป่าห่างกระท่อมไปไม่มากนัก พวกเขาเดินทางไม่ยอมหยุดพัก จากเสิ่นโจวมาที่เมืองชีเป่ย เพื่อพบกับคุณชายน้อยหรงหยางเจี่ยน ตามคำสั่งของนายท่านและคุณชายใหญ่

“ท่านฟง เราจะเข้าไปพบคุณชายเลยหรือไม่ขอรับ”

“ยังก่อน! วันนี้เราเฝ้ายามอยู่รอบ ๆ ที่นี่ พรุ่งนี้ค่อยส่งข่าวให้แก่คุณชาย”

“ขอรับ”

 

สามเดือนก่อนหน้า ณ เมืองเสิ่นโจว จวนคหบดีจางหลี่ชาง

ภายในห้องหนังสือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความกรุ่นโกรธ ของเจ้าของจวนและบุตรชายคนโต ที่เพิ่งเดินทางมาถึงบ้านในตอนเช้า ผ่านไปเพียงสองชั่วยาม คนของเขาได้นำจดหมายจากชีเป่ยมามอบให้ เขากับบุตรชายคิดว่าจะมีข่าวน่ายินดีจากลูกหลาน

ทว่ามันกลับเป็นข่าวที่เลวร้าย จนเขาทั้งคู่ไม่อาจรับได้ แต่จะเอะอะโวยวายก็ทำไม่ได้อีกเช่นกัน สองพ่อลูกจึงได้แต่นั่งสงบสติอารมณ์ พร้อมวนอ่านเนื้อความในจดหมายซ้ำไปซ้ำมา ด้วยความร้าวรานในหัวใจ

"ข้าจะไปฆ่ามันท่านพ่อ แล้วพาเหมยเอ๋อร์กับหลาน ๆ กลับบ้านเองขอรับ"

จางหย่งสือคำรามออกมาด้วยหัวใจที่สุมด้วยเพลิงแค้น เขายินดีที่จะพาครอบครัวออกจากอู๋เป่ยในทันที หากสกุลหรงตั้งใจที่จะเป็นปรปักษ์อย่างออกนอกหน้ากับสกุลจาง และแน่นอนว่าเขาจะทำให้คนพวกนั้น ได้รู้ถึงความเจ็บปวดที่แท้จริง

"ใจเย็นหน่อยหย่งสือ ขนาดเจี่ยนเอ๋อร์ยังใจเย็นที่จะค่อย ๆ ลงมือ เจ้าผู้เป็นลุง ทั้งยังมีตำแหน่งสำคัญในแคว้นเหลียง อย่าได้ทำอะไรไม่ยั้งคิด น้องสาวเจ้าคงไม่ต้องการให้นางเป็นต้นเหตุของสงคราม เจ้าน่าจะรู้นิสัยของท่านลุงกับแม่ของเจ้าดีกว่าผู้ใด พ่อเองก็อยากรู้ว่าหลานชายคนโตของเรา จะจัดการเรื่องนี้เช่นไร ไม่ไหวค่อยยื่นมือเข้าแทรก"   

ด้วยแผนการที่หลานชายวัยเพียงสิบสี่ แจกแจงมาในจดหมาย ทำให้จ้าวหลี่ชาง อดทึ่งกับความคิดอันแยบยลของหยางเจี่ยนไม่ได้ ไหน ๆ เรื่องมันก็เกิดขึ้นมาแล้ว หากจะลงมือสังหารคนเช่นหรงจิ่ง มันง่ายยิ่งกว่าพลิกฝ่ามือ เขาไม่สนใจชื่อเสียงที่กินไม่ได้ แต่สนใจในความคิดของหลานชายมากกว่า

"เช่นนั้นข้าจะไปชีเป่ยด้วยตนเอง หลานข้า ข้าจะเป็นผู้สอนเขาด้วยตนเอง"

"ให้ฟงกับเงาทั้งแปดไปก็เพียงพอแล้ว เจ้าอยู่รับหน้าแม่เจ้าอยู่ทางนี้ช่วยพ่อ ข้ายังไม่อยากให้ความมุทะลุของเจ้า ไปกดดันเด็ก ๆ ลองให้พวกเขาตัดสินใจทุกอย่างด้วยตนเองดูสักหน่อย อย่างไรฟงก็เสมือนน้าชายแท้ ๆ ของพวกเขาอีกคน ย่อมต้องดูแลเรื่องนี้ได้ไม่แพ้เจ้า"

จางหลี่ชางรู้จักนิสัยของบุตรชายดี เขายังไม่อยากให้เรื่องนี้บานปลาย และที่สำคัญเขาไม่อยากฟังคำแก้ตัวของคนสกุลหรง เขาจะลองดูสิว่าหลานชายจะทำอย่างไร ไม่ให้งูพิษตื่นจนเผ่นหนีไปเสียก่อน

เมื่อเขายังลงมือเองไม่ได้ ก็แค่เป็นกำลังหนุนให้กับสองแฝด ได้ใช้ความสามารถให้เต็มกำลังสักหน่อย ในภายหน้าไร้เขาและภรรยา หยางเจี่ยนจะได้ดูแลครอบครัวได้

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ)   บทที่93 ก็แค่ข่าวลือ

    ห้าวันถัดมา ณ ร้านผ้าสกุลจาง จางเหลียนฮวา ได้ก้าวเข้ามาภายในร้าน พร้อมสาวใช้ข้างกายสองนาง การมาของหญิงสาว เรียกสายตาของเหล่าสตรีน้อยใหญ่ ที่อยู่ภายในร้านผ้า ให้หันมองเป็นจุดเดียว ด้วยความงามที่โดดเด่น และเป็นหญิงสาวแปลกหน้า สำหรับใครหลายคนในเมืองหลวง หากจะมีคนรู้จักนาง ก็คงเป็นคนที่ไปร่วมงานวันเกิด ของท่านราชครูหรงเท่านั้น จึงจะรู้ว่านางคือบุตรสาวคนโต ที่กำเนิดจากภรรยาเอกของท่านเสนาบดีหรงจิ่ง “นางงดงามยิ่งนัก ข้าไม่แปลกใจเลยว่าทำไม ท่านแม่ทัพจ้าวหมิงเยี่ย จึงรอนางโดยไม่คิดถอนหมั้น” หญิงสาวนางหนึ่งเอ่ยขึ้นเบาๆ ทว่ากลับไม่เบาสำหรับหญิงสาวอีกคน ที่ยืนอยู่ด้านหลัง ต้วนชิงชิงกำหมัดแน่น หากไม่เพราะหรงเหลียนฮวา มีหรือคนรักของนาง จะเอาใจออกห่าง จนทำให้นางต้องแต่งกับคนอื่น “คุณหนู เชิญด้านในขอรับ” ผู้ดูแลร้านก้าวเข้ามาโค้งกายให้นายสาว ก่อนจะผายมือเชื้อเชิญผู้เป็นนาย ให้เข้าไปนั่งด้านใน “ท่านอาเมิ่งสบายดีนะเจ้าคะ” หญิงสาวเอ่ยถามผู้ดูแลร้าน “ข้าน้อยสบายดีขอรับ คุณหนูกับคุณชายมาถึงเมืองหลวง ข้าน้อยเสียมารยาทนัก มิได้เข้าไปคาร

  • แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ)   บทที่92 มิควรสืบพันธุ์

    “หากเจ้ายินยอมแต่โดยดี ข้าจะมอบตำแหน่งที่คู่ให้” “กระบี่เจ้า! ควบคุมมันมิให้สั่นได้เสียก่อน ค่อยคิดสิ่งอื่นดีกว่าไหม…” หญิงสาววางถ้วยชาลง บนโต๊ะอย่างใจเย็น พรึ่บ! ปึก! เคร้ง! รวดเร็วจนชายหนุ่ม ขาสั่นจนแทบยืนไม่อยู่ กระบี่ในมือร่วงลงพื้น ก่อนที่เขาจะเบนสายตา ไปมองยังหญิงสาว ซึ่งตอนนี้กลับไปนั่งยังที่เดิม เสมือนกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับเขาเมื่อครู่ มันมิใช่ฝีมือของนาง “จะลงมือกับใครก็ตาม เจ้าต้องศึกษาอีกฝ่ายให้แจ่มแจ้ง หึๆ ยังดีที่ตรงนี้เป็นข้า ถ้าเป็นผู้ติดตามของข้าทั้งสอง เจ้าคงไม่ได้ยืนต่อคำ เกินชั่วอึดใจ...” ชายหนุ่มถึงกับใบหน้าถอดสี เขาไม่คิดว่าแผนการที่แยบยล จะถูกล่วงรู้จนหมดสิ้นเช่นนี้ “ผู้ใดอยู่ข้างนอก เข้ามานี่เร็ว!” อ๋องน้อยโหว ตะโกนเรียกเหล่าองครักษ์ ทว่ากลับไร้ซึ่งวี่แวว ชายหนุ่มรีบย่อกายลงเก็บกระบี่ โดยที่สายตา หาได้ละไปจากร่างงาม ที่นั่งดื่มชาอย่างเพลิดเพลิน ราวกับเขาที่อยู่ร่วมห้อง เป็นเพียงอากาศธาตุ “หึๆ มิใช่เจ้าสั่งห้ามใครมารบกวนหรอกหรือ แต่คนของข้าอยู่ข้างนอกนะ เรียกได้...” “หญิงแพศยา! สตรีมีคู่หมาย

  • แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ)   บทที่91 มอบบทเรียน

    ยิ่งไม่เคยรู้ถึงฝีมือของคู่ต่อสู้ เขายิ่งต้องรีบเผด็จศึก ให้ได้โดยไว จึงมิคิดที่จะลีลาให้ตนเอง กลายเป็นฝ่ายเสียท่า สิ้นคำของชายหนุ่ม เงาร่างในชุดสีดำสองคน ก้าวออกจากหลังฉากกั้น ซึ่งเป็นส่วนด้านหลังห้องที่มีหน้าต่าง “อือๆ” เจ้าของจวนทำได้แค่...ส่งเสียงทัดทานในลำคอ ทว่ากลับไม่สามารถต่อต้านการกระทำใดๆ ของชายชุดดำได้เลย อาภรณ์เนื้อดีถูกถอดออก จนแหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่า ก่อนที่ชายชุดดำจะดึงมีดเล่มเล็กออกมา “นายหญิง โปรดพักผ่อนรอสักครู่ขอรับ” ชายผู้ถือมีดเอ่ยกับผู้เป็นนาย จินอู่หันหลังให้ พร้อมสะบัดมือเล็กน้อย เพื่อให้คนของเขา ลงมือได้แล้ว หากไม่ติดว่าที่นี่ คือถิ่นศัตรู...คำว่าเงียบเสียง จะไม่มีเลยสำหรับเขา ความเจ็บปวดของศัตรู ควรประกาศให้โลกรู้ แต่เมื่อสถานที่ไม่อำนวย เขาก็ไม่ติดที่จะลงมืออย่างเงียบๆ โหวอ๋องดวงตาเหลือกลาน แต่ก็ไม่อาจทำสิ่งใดได้ เมื่ออาวุธคู่กายของเขา กำลังถูกเฉือดเฉือนประหนึ่งหนูถูกถลกหนัง แม้มันจะไม่รู้สึกเจ็บ ทว่าใจของบุรุษแท้เยี่ยงเขา มันแหลกละเอียดจนมิเหลือชิ้นดี “สกุลโหว ควรสิ้นสุดที่เจ้าสองพ่อลูก อย่าได้สร้าง

  • แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ)   บทที่90 ก้าวเท้าผิด

    “คุณหนูเฉินเป็นอย่างไรบ้าง” เป็นสาวใช้อาวุโส ที่เอ่ยถามกับสาวใช้สกุลเฉิน และผู้ติดตามหนุ่ม “คุณหนูดื่มยาแก้เมา และหลับอยู่เจ้าค่ะ” เจินจู ตอบสาวใช้สูงวัย ก่อนจะเหลือบตามองไปยัง สาวใช้ของอนุหรู สตรีผู้เพียรพยายามรั้ง ให้คุณหนูของนางพักในจวน “ข้าจะมาเชิญคุณหนูเฉิน กลับเข้าพักยังเรือนรับรอง ด้วยตอนนี้เฉินฮูหยิน ได้พักผ่อนรออยู่แล้ว” “หากไม่มีคำสั่งใดจากปากของฮูหยิน ข้าคงมิอาจปล่อยให้คุณหนูห่างสายตา เอาเป็นว่าข้าจะให้เจินจู ติดตามท่านเข้าไปพบฮูหยินของเราก็แล้วกัน” “นี่เป็นประสงค์ของท่านอ๋อง ที่มิอยากให้ผู้ใดตำหนิ ว่าดูแลแขกไม่ดี” หญิงชราตวัดสายตาดุใส่ชายหนุ่ม ผู้ไร้ความยำเกรงในอายุและฐานะของนาง ยิ่งเห็นใบหน้าเรียบเฉย แม้เพียงครึ่งเสี้ยงของใบหน้า นางก็รู้ดีว่าคนผู้นี้ ไม่ได้สะท้านต่อคำของนางเลย “งานเลี้ยงกับคนเมามาย ย่อมเป็นของคู่กัน และมิใช่ทุกคนที่ต้องการพักในจวนของเจ้าภาพ คุณหนูอยู่ในรถม้าแล้ว รอเพียงฮูหยินกลับออกมา เราก็พร้อมกลับจวน” จากความอ่อนน้อม พลันเป็นดุดัน จนทำให้ชายหนุ่มหลายคน ที่ยืนอยู่เบื้องหลังส

  • แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ)   บทที่89 เฉินฮูหยิน

    “สามหาว! เจ้ากล้าข่มขู่ท่านอ๋องเยี่ยงนั้นรึ!” “ทำไมข้าต้องขู่ผู้ใดด้วย อีกอย่างถ้าท่านบริสุทธิ์ใจจริง จะเป็นเดือดเป็นร้อนไปไย แค่คุณหนูเฉินจะกลับบ้านตนเอง หรือมีสิ่งใดเป็นนอกในอย่างนั้นรึ! ดูรั้งนางจนออกหน้าเยี่ยงนี้” ชายหนุ่มเอียงหน้าช้า พร้อมมุมปากบิดขึ้นน้อยๆ การกระทำนั้นชวนให้อนุคนงาม หนาวสะท้านไปทั้งกาย บุรุษที่น่ากลัวย่อมเป็นคนที่มีหลากหลายบุคลิก ซึ่งปกติแล้วหรงเล่อถงสุขุมนุ่มลึก ทว่าตอนนี้...เขายิ่งกว่าคนจิตวิปลาสอย่างไรอย่างนั้น “นอกในอันใดกัน นางเป็นแขกของสามีข้า การดูแลเอาใจใส่ ย่อมเป็นเรื่องที่ข้าต้องทำอยู่แล้ว” “เช่นนั้นหลีกทางข้าเถิด อนุหรู” หรงเล่อถง กดน้ำเสียงให้ลึก และชัดเจนว่าเขาพร้อมขัดขวางเรื่องนี้ อย่างไม่คิดยินยอมปล่อยผ่าน ต่อให้สตรีที่กำลังตกที่นั่งลำบาก มิใช่พี่น้อง เขาก็คงปล่อยให้สตรีเหล่านั้น แปดเปื้อนจากคนโสมมได้เป็นอันขาด ถึงเขาจะมิใช่คนดีไปเสียทุกเรื่อง แต่เขามีพี่สาวน้องสาว พวกนางจะเป็นเช่นหากต้องอยู่อย่างอดสู แบกรับความอัปยศไปทั้งชีวิตเฉินหนิงฮวาในตอนนี้ ดวงตาปรือจนแทบจะปิดแล้ว ชายหนุ่มพอจะเดาได้ ว่าเกิดจากสาเ

  • แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ)   บทที่88 ข้าคงดื่มมากไป

    “หยุดนะ! เจ้าจะทำอะไรลูกข้า!” เจียงชูเหนียง รีบผลักร่างของคนสนิทออก ก่อนจะหันไปหาบุตรชาย มือบางหมายจะเอื้อมไปแตะ ที่ข้างแก้มของผู้เป็นลูก ทว่าร่างสูงกลับเบี่ยงกายหลบ “อย่าล้ำเส้นข้าอีก มิเช่นนั้น...ข้าจะไม่ใจดีเช่นครั้งก่อน” “ครั้งก่อน...” เจียงชูเหนียง ถึงกับเซถอยหลัง คนของนางไม่เคยลงมือกับบุตรชาย มีเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ที่ทั้งคู่เคยปะทะกัน เมื่อปีก่อนที่อารามบนเขา แววตาแตกตื่นทำได้เพียง มองตามแผ่นหลังของบุตรชาย ที่กลืนหายไปในความมืด “ไหนเจ้าบอกว่า เขาไม่เห็นเจ้าอย่างไรเล่า แล้ว...หรือเจ้าทำนอกเหนือจากที่ข้ารู้” “เขาก็แค่หยั่งเชิงเรา เจ้าอย่าได้เผยพิรุธจะดีกว่า เลือดในกายเขามีของเจ้าแค่ครึ่งเดียว อย่าคาดหวังให้มาก ว่าเขาจะเหมือนเจ้า เพราะขนาดพ่อแท้ๆ เขายังไม่เหมือนเลย กลับไปได้นิสัยของยายแก่ แม่สามีเจ้ามาแทบทั้งสิ้น” “พูดเรื่องนี้ก็ดี เจ้าหานางพบรึยัง!” “ยัง! หรงเล่อถงไม่เคยเผยร่องรอย ให้ข้าตามไปจนถึงตัวยายแก่นั้นได้เลย” “อย่าช้า! นางรู้เรื่องมากเกินไป หากปล่อยไว้ เล่อถงต้องคิดแปรพักตร์” “เหม

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status