บทที่ 260

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ฉากในตอนนี้สำหรับหลินเฟยแล้ว มันคือการทรมานที่รุนแรงเป็นประวัติศาสตร์เลยทีเดียว!

แต่เมื่อคิดทบทวนเกี่ยวกับผลที่จะตามมาอย่างควบคุมไม่ได้ หลินเฟยก็พยายามที่จะระงับอารมณ์เอาไว้

โดยที่สถานการณ์นี้ ใช้เวลาไปสิบนาทีกว่าเลยทีเดียว

ในที่สุด สถานการณ์ก็เริ่มคลี่คลายแล้ว

แรงที่ลู่หลีดูดนิ้วของหลินเฟยนั้นน้อยลงเรื่อยๆ และสายตาของเธอก็ชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ ด้วย

"เป็นยังไงบ้าง? ตอนนี้คุณรู้สึกดีขึ้นหรือยัง?"

เมื่อเห็นว่าลู่หลีไม่ได้พึมพำอย่างไม่รู้ตัวแล้ว

หลินเฟยก็รีบคิดที่จะดึงนิ้วมือกลับมา พร้อมกับถามด้วยสีหน้าที่เจ้าเล่ห์

"อืม ฉันรู้สึกดีมากแล้วล่ะ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉันเอาไว้ และยังดูดพิษให้ฉันด้วย…"

ลู่หลีได้สังเกตเห็นว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้าเลยสักชิ้น และนั่งอยู่บนตัวของหลินเฟย เธอก็รู้สึกเคอะเขินขึ้นมาทันที

แม้ว่าเธอจะถูกกั้นด้วยกางเกง แต่ลู่หลีก็ยังสามารถสัมผัสได้ถึงสิ่งที่เลวร้ายและน่ายั่วยวนตรงนั้นได้...

แม้ว่าเธอจะถูกหลินเฟยเอาเปรียบมาไม่น้อยก่อนหน้านี้ แต่เมื่อเทียบกับตอนนี้แล้ว แทบจะเปรียบกันไม่ได้เลย

เธอกำลังจะละลายแล้วในตอนนี้!

หลังจากที่สติกลับคืนมา ลู่ห