Share
บทที่ 40
Related chapters
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 41
หลินเฟยไม่อยากจะสนใจคนงี่เง่า ที่คอยแต่จะประจบประแจง แต่เมื่อเห็นแก่จ้าวลู่ลู่ เขาจึงพูดอย่างไม่เต็มใจนัก“เรื่องเล็กน้อย ผู้ใหญ่บ้าน คุณรีบกลับไปได้แล้วล่ะ”“ฉันกำลังคุยกับซินเยว่อยู่ อย่ามาขัดจังหวะนะ หลีกทางไป!”จู่ๆจ้าวฟู่กุ้ยก็ขมวดคิ้วและพูด“ผู้ใหญ่บ้าน หลินเฟยเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน ฉันหวังว่าคุณจะพูดกับเขาด้วยความเคารพ”จู่ๆ จางซินเยว่ก็พูดอย่างไม่เกรงใจ“อา......” จ้าวฟู่กุ้ยไม่คิดว่าจางซินเยว่จะปกป้องหลินเฟยมากขนาดนี้ และทันใดนั้นเขาก็มีเหงื่อออกมาเยอะมาก!“ครับ ผมพูดผิดไป......”“พ่อ หยุดทำขายหน้าได้แล้วค่ะ? กลับบ้านเราเร็วๆเข้า!”จ้าวลู่ลู่พูดด้วยความโกรธ“งั้นแกก็อยู่ที่นี่และคุยดีๆกับซินเยว่ก่อนนะ”จ้าวฟู่กุ้ยไม่กล้าที่จะอยู่อีกต่อไป เขาพูดอะไรบางอย่างกับ จ้าวลู่ลู่แล้วหันหลังกลับแล้ววิ่งกลับบ้านเลยในจัตุรัสขนาดใหญ่มีแต่หลินเฟย จางซินเยว่และ จ้าวลู่ลู่สามคนเท่านั้น“หลินเฟย ซินเยว่ได้ช่วยนายไว้ในวันนี้ นายต้องขอบคุณซินเยว่อย่างมากนะ”เมื่อจ้าวลู่ลู่เห็นว่าจ้าวฟู่กุ้ยกลับไปแล้ว เธอก็รีบเตือนหลินเฟยทันที“โอ้ เธอเป็นพี่ที่ดีที่สุดของผม ไม่จำเป็นกล่าวขอบค
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 42
“โกรธเหรอ? เธอคงไม่ได้โกรธอะไรหรอก......”หลินเฟยเผลอเกาหัวตัวเองโดยไม่รู้ตัวเขารู้อยู่ดีแล้วว่าจางซินเยว่ต้องโกรธ แต่เมื่อจ้าวลู่ลู่อยู่ข้างๆเขา เขาไม่กล้าเข้าไปเกลี้ยกล่อมจางซินเยว่ในทันทีเมื่อเห็นว่ารถสตาร์ทแล้วขับออกไปอย่างช้าๆ หลินเฟยก็เริ่มรู้สึกวิตกกังวล“นายนี่มันโง่จริงๆ จางซินเยว่ต้องโกรธเพราะนายโลภเกินไปไงล่ะ”จ้าวลู่ลู่บีบแขนของหลินเฟยแล้วพูดขื้น“อา จริงเหรอ?” ในหัวของหลินเฟยยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆ“คงจะเป็นเช่นนั้นแน่ๆ ซินเยว่ช่วยเหลือนายและให้ค่ายามากกว่าสิบเท่า นายยังไม่เต็มใจที่จะยอมรับขอความช่วยเหลือของเธออีก ซินเยว่ถึงโกรธนายไง?”“อย่าบอกว่าซินเยว่โกรธฉันนะ?”จ้าวลู่ลู่พูดด้วยความโกรธ“ใช่ ใช่ ผมคงทำให้เธอโกรธแล้ว…แล้วผมจะต้องไปขอโทษเธอใช่ไหม”หลินเฟยก็เลยแกล้งเออออตามคำพูดของเธอไปด้วย“ไปเถอะ ไปเถอะ ฉันก็หิวเหมือนกัน ฉันจะรีบกลับบ้านไปกินข้าวก่อนนะ”"อย่าลืมขอโทษซินเยว่ให้ดีๆล่ะ"จ้าวลู่ลู่เตือนเขา แล้วโยกย้ายสะโพกแล้วเดินกลับบ้าน“ซินเยว่ ผมผิดไปแล้ว รอผมด้วย!”หลินเฟยถอยหลังอย่างรวดเร็วและไล่ตามรถของจางซินเยว่เดิมที จางซินเยว่ไม่ได้ขับรถเร็วมากนัก
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 43
แต่เมื่อหลินเฟยเอื้อมมือลงไปเรื่อยๆ จางซินเยว่ก็ผลักหลินเฟยออกไปอีกครั้ง!"ไม่! ไม่ได้เด็ดขาด!"“นายไม่สามารถเอาเปรียบฉันได้อีกต่อไป ในเมื่อนายก็มีแฟนแล้ว นายจะต้องทำตัวให้ดีๆกว่านี้เมื่อเจอฉันครั้งต่อไป!”จางซินเยว่ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและรีบจัดเสื้อผ้าของเธอให้เรียบร้อยผิวของเธอขาวอมสีชมพูคล้ายดอกต้นท้อ“ฉันจะส่งนายกลับบ้าน แล้วฉันก็จะได้กลับบ้านของฉันเองเสียที”จางซินเยว่สะบัดมือที่เจ็บออก สตาร์ทรถแล้วหันหลังกลับไป“แล้วพรุ่งนี้จะมาอีกไหม”หลินเฟยถามอย่างอาลัยอาวรณ์เขารู้สึกว่า จางซินเยว่เกลี้ยกล่อมได้ง่ายกว่าจ้าวลู่ลู่มากและเขาก็เต็มใจที่จะใช้เวลากับเธอมากขึ้น“พรุ่งนี้ฉันอาจจะไม่ว่าง แต่ฉันอาจจะมาได้ในวันมะรืนนี้”“ถ้าสองวันนี้นายสบายดี ช่วยฉันเก็บยาเพิ่มด้วยนะ ฉันจะกลับมารับยาวันมะรืนนี้”จางซินเยว่คิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า“ไม่เป็นไร คุณก็แค่มาคลินิกรับยาในวันมะรืนนี้ก็ได้”หลินเฟยพยักหน้า…จ้าวลู่ลู่เพิ่งกินข้าวเสร็จและกำลังจะขึ้นไปชั้นบนเพื่อพักผ่อนสักพักจ้าวฟู่กุ้ยหยุดเธอแล้วถาม“ลู่ลู่ เดี๋ยวก่อน แกคุยกับจางซินเยว่ได้เป็นยังไงบ้างแล้ว?”“ก็ไม่ได้คุยอะ
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 44
ในความฝัน หลินเฟยยังคงปรากฏตัว รูปร่างสูง หล่อ และมีเสน่ห์อย่างมากจ้าวลู่ลู่บอกข่าวดีกับเขาอย่างตื่นเต้น“จริงเหรอ? เยี่ยมไปเลยครับพี่ลู่ลู่ งั้นเราไปนอนด้วยกันเถอะ…”เมื่อพูดอย่างนั้น หลินเฟยกำลังจะถอดเสื้อผ้าของจ้าวลู่ลู่ออก“พี่ลู่ลู่ พี่ชอบมีอะไรกับผมไหม?”เสียงของหลินเฟยมีเสน่ห์มาก"ฉันชอบ……"“ฉันอยากให้นายมีอะไรกับฉันทุกวันเลยล่ะ......”จ้าวลู่ลู่ก้มหน้าลงอย่างเขินอาย แล้วปล่อยเสียงร้องที่ทำให้หลินเฟยหลงใหลเคลิบเคลิ้มออกมา......……หลังจากที่จางซินเยว่ส่งหลินเฟยไปที่หมู่บ้าน เธอก็หันหลังและกลับไป“ซินเยว่ ถ้าคุณว่างก็มาเที่ยวบ่อยๆนะ ”หลินเฟยโบกมือและมองดูเธอกลับไป จากนั้นเขาจึงเริ่มเดินกลับบ้านขณะที่เดินผ่านบ้านของพานเสี่ยวเหลียน ทันใดนั้นหลินเฟยก็ได้ยินเสียงของพ่อแม่สามีของพานเสี่ยวเหลียนดุพานเสี่ยวเหลียนทันใดนั้นเขาก็หยุดฟัง“เราออกไปข้างนอกมาสองวัน พอเรากลับถึงบ้านแล้ว แกก็จะไม่ลุกมารับเราหน่อยหรือไง มัวแต่นอนอืดบนเตียงอยู่นั่นแหละ?”“เสื้อผ้าก็ยังไม่ได้ซัก ผักก็ยังไม่ได้รดน้ำ และบ้านก็ไม่สะอาดเรียบร้อย แกจะรอให้เรากลับมาทำงานแทนแกหรือ?”“แกอยากให้เราทำง
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 45
“มึงมาที่นี่ทำไม?”ผู้เฒ่าจางทั้งสองคนต่างตกใจกับเสียงของหลินเฟย และพวกเขาก็สาปแช่งทันทีด้วยสีหน้าที่เย็นชาพานเสี่ยวเหลียนเห็นหลินเฟยมา แต่เธอไม่กล้าพูด เธอทำได้เพียงกะพริบตาเขาอย่างลับๆ และขอให้เขาออกไปอย่างรวดเร็วเธอกลัวว่าหากสองคนนั้นรู้เรื่องนั้น หลินเฟยจะเดือดร้อน!แต่หลินเฟยโกรธมาก เขาออกไปได้ยังไงเขาด่าผู้เฒ่าจางทั้งสองคน“ผมอยากรู้ว่าพี่สะใภ้เสี่ยวเหลียนทำผิดอะไรไป ทำไมพวกคุณถึงทำแบบนี้ต่อเธอ”“พวกคุณกำลังจะถอดกางเกงของเธอต่อหน้าทุกคน ไม่เห็นเธอเป็นคนเลยหรือยังไง?”“ไสหัวไปไกลๆเลยนะ เรากำลังจัดการเรื่องครอบครัวเราอยู่ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับแกด้วยล่ะ”ผู้เฒ่าจางพูดอย่างดื้อดึง“ใช่แล้ว เธอมันเลวและแอบมีอะไรกับผู้ชายลับหลังเรา เราเป็นพ่อแม่สามีของเธอ การทุบตีและดุเธอถือเป็นเรื่องปกติ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับแกด้วยมิทราบ”ยายแก่จางถ่มน้ำลายใส่หลินเฟยแล้วกล่าวว่า“อย่ามาพูดมั่วๆนะ คุณเห็นกับตาหรือว่าเธอแอบไปนอนกับผู้ชายน่ะ?”หลินเฟยจ้องมองและถามเสียงดัง"เราไม่เห็นหรอก"“แต่กางเกงมีเลือด เดินก็ลำบาก นี่เป็นหลักฐานว่าแอบมีอะไรกับผู้ชายไม่ใช่เหรอ?”ยายแก่จางโกรธมากจนร่าง
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 46
“ไม่มีน้ำยาอย่างนั้นเหรอ? โอ้ ฉันลืมไป ความกล้าของแกถูกทำลายไปนานแล้ว แกไม่คู่ควรที่จะเป็นลูกผู้ชายด้วยซ้ำ! ”ตาเฒ่าจางหัวเราะอย่างเต็มที่ เขายังไม่รู้ ว่าก็เป็นเพราะ ‘ไอ้นั่น’ ของหลินเฟยนี่แหละที่ทำให้พานเสี่ยวเหลียนนอนไม่หลับ“บ้าเอ๊ย พวกคุณรอก่อนเถอะ! ”เมื่อเห็นว่าพานเสี่ยวเหลียนถูกรังแกอย่างอนาถ เขาก็หายใจไม่ทั่วท้อง เขาจึงหยิบโทรศัพท์โนเกียเครื่องเก่าออกมาแล้วแจ้งตำรวจ!หลังจากได้รับสายแจ้งเหตุแล้ว เจ้าหน้าที่ตำรวจก็รีบมาที่เกิดเหตุในไม่ช้า“เจ้าเด็กบ้า แก......แกกล้าโทรหาตำรวจจริง ๆ งั้นเหรอ? ”ตาเฒ่าจางรู้สึกหวาดกลัวทันที“จะไปกลัวเขาทำไม? ต่อให้แจ้งตำรวจไปแล้ว ก็จับพวกเราไม่ได้หรอก พวกเราต่างก็เป็นพ่อผัวและแม่ผัวของเธอแล้วหนิ การทุบตีเธอเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว! ”นางจางไม่ได้รู้สึกตื่นตระหนกเลย“ไห้ตายเถอะ ผมจะรอดูตอนที่ตาแกอย่างพวกคุณสองคนร้องไห้! ”“พี่สะใภ้เสี่ยวเหลียนไม่ต้องกลัว ผมจะตัดสินใจแทนคุณเอง อีกเดี๋ยวผมจะทำให้พวกเขาต้องเสียใจ! ”หลินเฟยสาปแช่งด้วยความโกรธ ดึงตัวพานเสี่ยวเหลียนไปไว้ข้างหลังเพื่อปกป้องเธอ“เสี่ยวเฟย......พี่สะใภ้ขอบใจเธอมากนะ...... ”พ
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 47
เสียงตึงตังดังขึ้น เจ้าหน้าที่ตำรวจห้าหกคนเดินเข้ามาและพาตาเฒ่าจางและภรรยาไปที่รถ“คุณตำรวจ ไม่......ไม่ได้นะ...... ”เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเรื่องนี้ ตาเฒ่าจางก็ตัวสั่นด้วยความกลัว!ไม่ว่าเขาจะเย่อหยิ่งแค่ไหน เขาก็ไม่กล้าแสดงท่าทีเย่อหยิ่งกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ“คุณตำรวจ คุณจะใส่ร้ายผู้บริสุทธิ์แบบนี้ไม่ได้นะ! ”“เห็นได้ชัดว่าเด็กคนนี้ต้องการจะลวนลามลูกสะใภ้ของฉัน และเราซึ่งเป็นคู่สามีภรรยาสูงอายุที่เก็บอารมณ์ไม่ไหว พวกเราจึงโจมตีเขา! ”“พวกคุณไม่แยกแยะถูกผิดให้ดีก่อนแล้วมาจับกุมพวกเราคู่สามีภรรยาแบบนี้ คุณคิดว่าคุณคู่ควรกับชุดที่คุณใส่อยู่หรือเปล่า? ”นางจางกลิ้งไปมาบนพื้น มีชีวิตอยู่ก็ไม่ใช่ ตายก็ไม่เชิง ราวกับว่าเธอไม่ได้รับความเป็นธรรมอย่างมาก!หัวหน้าตำรวจหญิงไม่ยอมรับความคิดเห็นนี้ เธอโบกมือแล้วพูดอย่างเคร่งขรึม“เลิกพูดเล่นได้แล้ว! ”“ถ้ามีข้อข้องใจอะไร ก็รอจนกว่าเราจะไปถึงสถานีตำรวจก่อนเถอะ! ”“ถ้าเราทำผิดต่อคุณจริง ๆ เราจะเคลียร์เรื่องของพวกคุณให้ชัดเจนเอง! ”“พาตัวไป! ”“นี่......ฉันไม่ไป ปล่อยฉันนะ ฉันไม่ไป! ”“พวกคุณกำลังใสร้ายผู้บริสุทธิ์อยู่นะ! ”นางจางตะโกนและ
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 48
หลินเฟยอธิบายอย่างรวดเร็ว“คุณเป็นแพทย์แผนจีนเหรอ? ”เจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงตอบสนองด้วยความประหลาดใจมีแพทย์ที่อายุน้อยขนาดนี้ด้วยอย่างนั้นเหรอ?อีกอย่าง แค่มองดูก็บอกปัญหาที่พยายามซ่อนไว้ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ?“ใช่แล้ว ผมเป็นแพทย์แผนจีนที่เก่งที่สุดในหมู่บ้านของเราแล้ว ไม่ว่ามีปัญหาอะไร ผมก็สามารถรักษาได้ทั้งหมด”“พี่สาวคนสวย อยากลองดูไหมล่ะ? ”หลินเฟยกล่าวอย่างเย้ายวนเขาเคยเห็นวิธีการรักษาโรคนี้ในตำราแพทย์โบราณจริง ๆสามารถรักษาโรคให้ตำรวจสาวสวย และพัฒนาความสัมพันธ์ได้ ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ดี“ไม่จำเป็น! ”เดิมทีเจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงต้องการจะลองดู แต่เมื่อเธอได้ยินว่าหลินเฟยเป็นเพียงแพทย์ประจำหมู่บ้าน เธอก็ปฏิเสธทันที“นี่ นี่ ผมกล้าพูดได้เลยว่าไม่มีใครรักษาโรคนี้ให้หายได้นอกจากผมแน่นอน”“หากพี่สาวคนสวยเปลี่ยนใจ คุณสามารถมาหาผมที่หมู่บ้านเถาฮวาได้ตลอดเลยนะ”หลินเฟยก็ไม่ได้รังเกียจอะไร เขาจึงพูดออกมาประโยคหนึ่ง และหลับตาลงเพื่อพักผ่อนเมื่อเห็นว่าเขามั่นใจมาก เจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงก็มองลงไปที่ลูกพีชที่มีปัญหาของเธอ จากนั้นก็แอบชำเลืองมองหลินเฟยและกัดริมฝีปากของเธองั้นก็... ลอ
Latest chapter
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 420
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 419
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 418
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 417
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 416
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 415
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 414
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 413
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 412
