หน้าหลัก / โรแมนติก / แฟนเก่าที่(ไม่)รัก / บทที่ 9 เจ๊ครับ ผมร้อนเงิน - 100% -

แชร์

บทที่ 9 เจ๊ครับ ผมร้อนเงิน - 100% -

ผู้เขียน: จรสจันทร์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-22 18:40:24

“แล้วบ้านหลังนี้ล่ะ เฟิร์นต้องทิ้งมันหรือคะ เฟิร์นอยู่ที่นี่กับแม่มาตั้งแต่จำความได้”

“ก็ไม่ได้ทิ้งสักหน่อย แค่ปิดเอาไว้ก่อน คิดเสียว่าไปเที่ยวหาประสบการณ์ที่ต่างบ้านต่างเมือง ส่วนเรื่องงานก็ไม่ต้องเป็นห่วง ไปช่วยเดวิดแฟนน้าที่เพ็ตช็อปก่อนก็ได้ ที่ร้านก็เลี้ยงแมวไว้สองตัวกับปอมอีกตัวหนึ่ง”

สามีของวิไลเปิดคลินิกรักษาสัตว์ และร้านขายอุปกรณ์ทุกอย่าง รวมถึงอาหารของสัตว์เลี้ยง ในแต่ละวันจะมีสุนัข แมว หรือสัตว์ประเภทอื่นเข้ามาในร้านกับเจ้าของตลอดทั้งวัน วิไลเชื่อว่าหากหลานสาวของตนไปช่วยดูแลร้าน แล้วได้อยู่กับสัตว์เลี้ยงเหล่านั้น อาการซึมเศร้าที่เป็นอยู่น่าจะดีขึ้น

เฟิร์นมองผู้เป็นน้าแล้วพยักหน้าช้า ๆ คิดในใจว่าเป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน หนีจากความจำเจ หนีจากความกดดันต่าง ๆ แล้วลองใช้ชีวิตในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย

เมื่อภัทรมัยออกมาจากห้องน้ำ หญิงสาวก็ต้องหน้าร้อนฉ่าด้วยความอายแทนคนที่นุ่งลมห่มฟ้าไม่ได้ มีอย่างที่ไหน แทนที่จะหาผ้าขนหนูมาพันกาย แต่เขากลับนั่งโป๊อยู่อย่างนั้น

ชยาวุธนี่เหมือนเป็นอริกับเสื้อผ้า

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • แฟนเก่าที่(ไม่)รัก   บทที่ 13 ดีแต่หึง - 80% -

    “ผมทำเองแหละ ต่อยไปทีเดียวเพราะมันมาลวนลามแฟนผม ผมจะให้เบอร์ไว้กับคุณก็แล้วกัน เผื่อมันฟื้นขึ้นมาแล้วอยากเอาเรื่องก็ โทร.มาหาผมได้เลย” ชยาวุธเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบใบหน้าเคร่งขรึมไร้รอยยิ้ม“ไม่เป็นไรหรอกครับ ให้เรื่องมันจบแค่ตรงนี้ดีกว่า เพราะจะว่าไปแล้วเพื่อนผมมันผิดเองแหละที่ทำตัวไร้มารยาทกับแก้มก่อน...พี่ขอโทษแทนเอกซ์มันด้วยนะแก้ม” ประโยคหลังศุภกรหันไปพูดกับภัทรมัย“ไม่เป็นไรค่ะพี่ ฉันขอโทษด้วยนะผึ้งที่ทำให้งานกร่อย” ภัทรมัยหันไปพูดกับน้ำผึ้ง แต่เพื่อนสาวกลับโบกมือให้พร้อมกับส่ายหน้าพลางพูดว่า“ไม่ใช่ความผิดแก เป็นความผิดคนนี้ต่างหาก ไปงานไหนล่มงานนั้นเลยจริง ๆ น่าเบื่อชะมัด” น้ำผึ้งพูดเสียงค่อยพลางเบ้หน้าใส่อธิปซึ่งขณะนี้กำลังถูกเพื่อนทั้งสองคนช่วยกันประคองขึ้นยืน“แกจะกลับเลยใช่ไหมแก้ม” น้ำผึ้งถามเพื่อน ภัทรมัยพยักหน้า“อืม กลับไปนั่งก็ไม่สนุกแล้วละ กลับบ้านดีกว่า” ภัทรมัยเอนศีรษะซบไหล่ชยาวุธอย่างเอาใจอารยะมองการกระทำของแฟนสาวของเพื่อนสนิทก็ได้แต่ลอบยิ้ม ช่างเอาอ

  • แฟนเก่าที่(ไม่)รัก   บทที่ 13 ดีแต่หึง - 60% -

    “หึงอะไรเล่า กูแค่ไม่ชอบ ก็มึงดูดิ ไอ้ห่านั่นน้ำลายแม่งจะหกอยู่แล้ว เป็นมึงจะชอบไหมล่ะ” ชยาวุธขมวดคิ้วอย่างไม่สบอารมณ์ขณะเดียวกัน คนที่ถูกจับจ้องอย่างภัทรมัยนั้นได้แต่ลอบถอนหายใจด้วยความเหนื่อยหน่ายกับชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างตัว ทั้งที่เธออุตส่าห์มาตรงเวลาแล้วแท้ ๆ แต่กลับกลายเป็นว่าตนมาช้ากว่าคนอื่น และที่นั่งที่ว่างอยู่สำหรับฝั่งผู้หญิงก็คือข้างผู้ชายคนนี้เห็นตี๋ ๆ หน้าใส ๆ นึกว่าจะเรียบร้อยน่ารัก ที่ไหนได้ หน้าหม้อยืนหนึ่งเลยทีเดียว!“น้องแก้มจะไม่ให้ไอดีไลน์พี่จริง ๆ หรือเนี่ย ทำไมใจร้ายแบบนี้ล่ะครับ”อธิปอ้อนวอนเสียงอ่อน ภัทรมัยได้แต่ยิ้มเนือย ๆ ให้อีกฝ่าย ผู้ชายคนนี้เริ่มเมาแล้ว ทั้งที่ทุกคนเพิ่งมาถึงกันได้ไม่นาน ยังดื่มไปได้คนละนิดละหน่อยเท่านั้น ซึ่งหมายความว่าเขาน่าจะเมามาจากที่อื่นก่อนแล้ว“ต้องขอโทษด้วยนะคะ แฟนแก้มไม่ชอบน่ะ เขาขี้หึงมาก เขาไม่ชอบให้แก้มคุยกับคนอื่น”เธอจำเป็นต้องยืมชยาวุธมาเป็นไม้กันหมา ปกติแล้วหากมีคนขอไอดีไลน์เธอมักจะให้ไปเพราะคิดว่าอย่างไรเสียการมีคนชอบดีกว่ามีคนเกลียด และเท

  • แฟนเก่าที่(ไม่)รัก   บทที่ 13 ดีแต่หึง - 40% -

    “ไม่มี กูกับแฟนไม่ค่อยมีปัญหาอะไรกันหรอก เพียงแต่ตอนนี้แฟนกูเขาลาออกไปแล้วไง ไม่ได้ทำงานที่เดียวกันแล้ว” ชยาวุธยกแก้วขึ้นดื่มพลางมองไปทางเวทีที่กำลังมีดนตรีสดเล่นอยู่“อ๋อ พอไม่ได้ทำงานที่เดียวกันก็เลยคิดถึงว่างั้น ถุย! ไอ้คุณเวฟ มึงนี่จะน่าหมั่นไส้เกินไปแล้ว” สกนธ์พูดโล้งเล้งเสียงดังอย่างทีเล่นทีจริง“มันก็เรื่องปกติรึเปล่าวะไอ้กอล์ฟ คนเขามีคู่ให้คิดถึงโว้ย ไม่ได้โสดเหมือนมึง” ชยาวุธได้ทีเกทับเพื่อนกลับไป“แล้วทำไมถึงเบื่องานวะ ทำมาหลายปีแล้วไม่ใช่หรือ” อารยะถามพลางมองนักร้องที่อยู่บนเวทีบ้าง“ความจริงไม่ได้เบื่องานหรอกว่ะ งานกูโอเคทุกอย่างนั่นแหละ แต่ที่ไม่โอคือเออีคนใหม่ที่เข้ามาแทนแฟนกูน่ะ”“ทำไมวะ” สกนธ์ถาม“น้องมันดันมาชอบกู แล้วเสือกอยู่คอนโดฯ เดียวกับกูอีกนะ ซวยฉิบหาย” ชยาวุธเล่าไปตามตรงอย่างไม่ปิดบัง เพราะกับเพื่อนสนิทกลุ่มนี้เขามักเปิดอกคุยกันเกือบทุกเรื่องอยู่แล้ว“อะไรของมึงวะไอ้เวฟ มีสาวมาชอบมันคือเรื่องดีนะโว้ย มึงจะมานั่งเครียดทำห่

  • แฟนเก่าที่(ไม่)รัก   บทที่ 13 ดีแต่หึง - 20% -

    ชยาวุธทำทีเป็นมองไม่เห็นสายตาตัดพ้อของเชอร์รีที่ส่งมาให้จากโต๊ะทำงานของเจ้าตัว เป็นเพราะเมื่อเช้าหลังจากกินโจ๊กกับทิวากรเสร็จแล้วขึ้นออฟฟิศ เขาก็ไปหาดนุพร อาร์ตไดเรกเตอร์เพื่อคุยเรื่องนั้นทันที และเป็นไปตามคาด ครีเอทีฟไม่จำเป็นต้องเข้าไปพบลูกค้าอีกแล้ว เพราะเนื้องานเริ่มเข้าสู่กระบวนการผลิตเหมียวได้ทีจึงสั่งสอนเออีน้องใหม่ด้วยการแนะว่าสิ่งใดควรทำ และสิ่งใดไม่ควรทำ ซึ่งพอเชอร์รีรู้ว่าเขาเป็นคนนำเรื่องนี้ไปปรึกษาอาร์ตไดเรกเตอร์ เจ้าตัวก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ และมากระเง้ากระงอดใส่เขาถึงโต๊ะ“เฮ้อ...” โคตรเซ็งชยาวุธได้แต่นั่งถอนหายใจจนทิวากรต้องยื่นหน้าข้ามฉากกั้นมาคุยด้วย“กูจะสงสารหรืออิจฉามึงดีวะเนี่ย ฮ่า ๆ”“ต้องอิจฉาสิพี่ พี่เวฟเสน่ห์แรงออกขนาดนี้” เก๋า ครีเอทีฟรุ่นน้องอีกคนยื่นหน้าข้ามฉากกั้นมาคุยด้วยเช่นกัน“ถ้ากูโอนต่อให้พวกมึงได้ กูจะโอนให้เลยเนี่ย ไอ้เสน่ห์พวกนี้น่ะ” ชยาวุธหน้าง้ำพลางนึกถึงหัวข้อสนทนาที่ตนคุยกับทิวากรในร้านโจ๊กเมื่อเช้าในอนาคตเขากับภัทรมัยจะมีปั

  • แฟนเก่าที่(ไม่)รัก   บทที่ 12 เออีคนใหม่ - 100% -

    ภัทรมัยมองแฟนหนุ่มของตนแล้วได้แต่ลอบถอนหายใจด้วยความปลงตก ถึงแม้เขาจะไม่ใช่คนโง่ที่ตกหลุมพรางตื้น ๆ ของผู้หญิงบางคนได้ง่าย แต่เขาก็ยังเป็นคนที่มักมองผู้อื่นในแง่ดีไว้ก่อนเสมอจริง ๆ เธอเสียอีกที่กลายเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายไปเลยเมื่ออยู่กับเขา เพราะฉะนั้น เธอไม่เชื่อหรอกว่าแม่เออีคนใหม่นั่นจะยอมรามือ!ภัทรมัยเดินออกจากลิฟต์พร้อมชยาวุธ หางตาของเธอเห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนแอบอยู่ข้างกระถางต้นไม้ใกล้กับประตูทางออกที่จะไปอาคารจอดรถจึงหันไปมองให้เต็มตาว่าจะใช่คนที่ตนคิดเอาไว้รึเปล่าแล้วก็ใช่จริง ๆหญิงสาวสลับมาเดินอีกข้างของแฟนหนุ่มทันที จากนั้นก็ประสานมือกับเขาแล้วเดินไปด้วยกัน เมื่อถึงจุดที่เชอร์รีแอบอยู่จึงหยุดเดินแล้วมองหน้าอีกฝ่าย ส่วนชยาวุธก็เพิ่งสังเกตเห็นตอนนั้นเองว่าเออีน้องใหม่กำลังยืนอยู่“โอ้โห ด้านไม่แผ่วเลยจริง ๆ เห็นไหมพี่เวฟ แก้มพูดผิดเสียที่ไหนล่ะ นางยืนรอพี่จริงด้วย” เธอหันไปพูดกับเขายิ้ม ๆ ชยาวุธกลอกตาพร้อมกับถอนหายใจแผ่ว ซึ่งเป็นกิริยาที่เขามักทำเวลาเบื่อหน่ายอะไรสักอย่าง“ไปเถอะ” เขากระตุกมือเธอให้ออกเ

  • แฟนเก่าที่(ไม่)รัก   บทที่ 12 เออีคนใหม่ - 80% -

    “จะกลัวอะไร แก้มแค่อยากคุยกับพี่เท่านั้นเอง เรามาคุยกันหน่อยดีกว่า” ไม่พูดเปล่า แต่เธอใช้มือหยอกเย้าเขาด้วย ชายหนุ่มได้แต่ลอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกเพราะคิดว่าจะโดนสำเร็จโทษด้วยการทรมานเสียแล้ว“คุยแบบไหน แบบไมค์จ่อปากรึเปล่า” เขายิ้มพราย จงใจพูดสองแง่สองง่าม แต่แล้วแววตาของเขาก็วาววามขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดจากปากเธอ“แล้วพี่คิดว่าไงล่ะ สนใจอยากยื่นไมค์ให้แก้มไหมคะ”“ยินดีและเต็มใจเป็นอย่างยิ่งเลยครับ” พูดจบเขาก็ถอดเสื้อยืดของตนเหวี่ยงทิ้งลงพื้นทันที จากนั้นจึงปลดเปลื้องอาภรณ์ให้เธอบ้าง“เสียดายที่ของเล่นพวกนั้นอยู่ห้องแก้มหมดเลย” เขาเอ่ยเสียงพร่ายามยื่นหน้าไปซุกซบกับทรวงสล้างอันน่าหลงใหล“ทำตัวเป็นพวกเชี่ยวชาญด้านอุปกรณ์ไปได้” เธอหัวเราะคิกคักด้วยความจั๊กจี้ยามเขาขบเม้มไปตามผิวเนื้อ“เห็นแก้มชอบพี่ก็พอใจ เอาไว้จะหาอย่างอื่นมาเล่นบ้าง”“แน้...แก้มยังไม่เคยพูดสักคำว่าชอบ คิดเองเออเองตลอด”“ครางเสียงหลงขนาดนั้นยังจะกล้าปฏิเสธอ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status