Home / รักโบราณ / แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า / ตอนที่ 3 ร่วมหอ (ในฝัน) 1.1

Share

ตอนที่ 3 ร่วมหอ (ในฝัน) 1.1

last update Last Updated: 2025-04-21 21:29:15

2 สัปดาห์ผ่านไป

มณฑลส่านซี ณ.เมืองซีอาน

ซีอาน เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศจีน และเป็นเมืองแห่งประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงของโลกเมืองหนึ่ง มีความหมายว่า ความสงบสุขทางตะวันตก เป็นเมืองหลวงของมณฑลส่านซี ในประเทศจีน และเป็นหนึ่งในเมืองสำคัญในประวัติศาสตร์จีน ในอดีตซีอานได้เป็นเมืองหลวงของ 13 ราชวงศ์รวมทั้ง โจว ชิน ฮั่น และ ถัง 

ซีอานยังเป็นเมืองปลายทางของเส้นทางสายไหม ซีอานมีประวัติอันยาวนานมากกว่า 3,100 ปี โดยชื่อเดิมว่า ฉางอาน ซึ่งมีความหมายว่า "ความสงบสุขชั่วนิรันดร์" ซีอานเป็นเป็นเมืองที่เจริญและใหญ่ที่สุดในส่วนตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศจีน และเป็น 1 ใน 10 เมืองที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีน

ภายในโรงแรมขนาดใหญ่ซึ่งตั้งอยู่ในเขตเมืองหลวงซีอาน ใกล้สนามบินนานาชาติซีอาน-เสียนหยาง ร่างของมี่อิงนอนหงายเหยียดยาวอยู่บนเตียงนอนของโรงแรม อากาศในเดือนสิงหาคมของเมืองซีอาน เป็นช่วงฤดูร้อนที่มีระยะเวลา 3.7 เดือน โดยเริ่มตั้งแต่วันที่ 19 พฤษภาคม ถึงวันที่ 9 กันยายน และอุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ยรายวันสูงกว่า 26°C วันที่ที่มีอากาศร้อนที่สุดของปีคือเดือนกรกฎาคม โดยมีอุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ยเท่ากับ 32°C และต่ำสุดเฉลี่ยเท่ากับ 23°C 

ภายในห้องพักของโรงแรมของหญิงสาวเปิดเครื่องปรับอากาศที่มีความเย็นอยู่ที่ 18 องศา ทั่วห้องเย็นสบายจนทำให้คนงามซึ่งเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานมาตลอดระยะเวลาสองสัปดาห์ที่ผ่านมาหลับสนิทชนิดที่เรียกว่านอนยาวตั้งแต่หกโมงเช้าจนเกือบถึงหกโมงเย็นเลยทีเดียว

ใบหน้าสวยของจ้าวมี่อิงกำลังปรากฏรอยยิ้มออกมาบางๆ เมื่อเธอกำลังตกอยู่ในห้วงเวลาแห่งความฝัน ในฝันนั้นเธอกำลังนอนอยู่ภายในห้องหอ เทียนคู่หงส์มังกรส่องสว่างไปทั่วทุกมุมห้อง มี่อิงหรี่ตาพลางลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอนหลังใหญ่ ใบหน้าเรียวงามก้มลงมองร่างกายของตนเอง

หญิงสาวสวมใส่ชุดเจ้าสาวสีแดงที่ตัดเย็บได้อย่างประณีตและงดงามยิ่งนัก ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองบุรุษที่เปิดประตูก้าวเข้ามาภายในห้อง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นเจ้าบ่าว

‘นี่เรากำลังฝันอยู่ใช่ไหม’ หญิงสาวถามกับตัวเอง 

ร่างสูงใหญ่กำยำใบหน้าหล่อเหลาก้าวเดินเข้ามาหาช้าๆ ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่โต๊ะที่มีสุรามงคลวางตั้งอยู่ มือเรียวใหญ่ยกแก้วสุราขึ้นมาทั้งสองมือ หันกลับมาแล้วเดินมานั่งลงข้างๆ เจ้าสาว มี่อิงมองทุกท่วงท่ากิริยาของชายหนุ่มราวกับต้องมนตร์ ดวงตาหวานซึ้งจับจ้องมองชายหนุ่มอย่างไม่วางตาจนกระทั่งเสียงของอีกฝ่ายดังขึ้น

“สุรามงคลของเราสอง” เสียงทุ้มนุ่มนวลเอ่ยขึ้นและมันบ่งบอกถึงความปรารถนาอย่างไม่ปิดบังพร้อมกับยื่นจอกสุรามาให้แก่เธอ 

มี่อิงยื่นมือออกไปรับสุรามงคลที่อีกฝ่ายส่งมาให้ พร้อมกับคล้องแขนสลับไขว้แขนกันเพื่อดื่มมันเข้าไป ใบหน้าหญิงสาวแดงก่ำด้วยความเขินอาย ในใจพร่ำถามตัวเองไม่หยุด ‘ดื่มสุราแล้วก็ต้องทำเรื่องอย่างว่าใช่ไหมๆ’

แขนเรียวค่อยๆ คลายออกจากวงแขนแข็งแกร่งช้าๆ ใบหน้างามยังคงก้มงุดไม่กล้าเงยมองอีกฝ่าย ก่อนที่จอกสุราในมือเรียวจะถูกชายหนุ่มดึงมันออกไปจากมือเบาๆ มี่อิงเงยหน้าขึ้นมองโดยอัตโนมัติ ดวงตาหวานซึ้งสบเข้ากับดวงตาคมกล้าที่จ้องมองมาอยู่ก่อนแล้ว อิงอิงถึงกับสะเทิ้นอาย เพราะสายตาที่มองมามันช่างร้อนแรง แสดงออกถึงความรักใคร่ หลงใหลและหวงแหนอย่างไม่ปิดบัง แก้มนวลเห่อร้อนแดงปลั่งขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่

ดวงตาคมจ้องมองใบหน้าแดงปลั่ง ริมฝีปากยกยิ้มนิดๆ มือเรียวใหญ่ยกขึ้นลูบไล้สัมผัสแก้มนวลที่แดงปลั่งอย่างชอบใจ หัวใจของมี่อิงเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ กับสัมผัสของอีกฝ่าย อยากจะผละถอยห่างหนีจากแต่ก็ถูกอ้อมแขนแข็งแกร่งกอดกระชับรัดรอบเอวคอดกิ่วเอาไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียวแน่น ก่อนที่มือที่ลูบไล้แก้มนวลอยู่ก่อนหน้านั้นจะเปลี่ยนมาเป็นกดรั้งท้ายทอยของหญิงสาวให้อยู่นิ่งพร้อมกับก้มหน้าลงมาประทับริมฝีปากแทน

อื้อ! ใบหน้าหญิงสาวแดงก่ำไปหมด อยากผลักไสให้อีกฝ่ายออกห่างแต่ก็ทำไม่ได้ ชายหนุ่มประกบปากแนบสนิท รุกไล่จู่โจมอย่างเอาแต่ใจ จุมพิตแสนเนิ่นนานจนหญิงสาวหายใจไม่ออก มือเรียวเกาะกุมไหล่หนาเอาไว้เพื่อใช้พยุงตัวไว้ 

ร่างสูงใหญ่โถมกายเข้าหาร่างงามระหงแล้วผลักให้เอนนอนลงบนเตียงโดยที่ริมฝีปากยังคงระดมจูบมาอย่างต่อเนื่อง มือเรียวใหญ่ลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างงามอย่างเอาแต่ใจ ก่อนจะค่อยๆ ปลดเปลื้องชุดเจ้าสาวออกให้พ้นกายจนร่างงามเปลือยเปล่าไร้ซึ่งอาภรณ์ใดปกปิด มือเรียวใหญ่ยังคงลูบไล้ต้นขานุ่มเนียนสัมผัสร่างกายของหญิงสาวไปเรื่อยๆ ก่อนจะใช้มือข้างหนึ่งสัมผัสไปที่เนินเนื้ออวบอูมของหญิงสาว เคล้นคลึงอย่างเบามือโดยมีมือเรียวสวยของอิงอิงคอยจับและพยายามผลักออกไม่ให้นิ้วแกร่งชำแรกแทรกผ่านเข้าไปข้างในได้ 

ในตอนที่ริมฝีปากของคนทั้งคู่ผละออกจากกัน ชายหนุ่มจ้องมองใบหน้าของหญิงสาวที่แดงก่ำและมีน้ำตาเอ่อคลอตรงหางตา ซึ่งนั่นล้วนเกิดจากการกระทำของชายหนุ่มทั้งสิ้น ก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะก้มลงมากระซิบแผ่วที่ใบหูขาวสะอาดเบาๆ ว่า

“ไม่ต้องกลัว” พูดจบมือข้างที่กอดรัดเอวบางไว้อยู่นั้นก็ถูกกอดรัดให้แน่นขึ้นไปอีก พร้อมกับริมฝีปากที่ประกบปิดลงมาอีกครั้งโดยไม่รอฟังว่าหญิงสาวจะพูดอะไรออกมาทั้งสิ้น ส่วนอีกมือก็ยังคงทำหน้าที่เคล้นคลึงลูบวนที่เนินเนื้ออวบอูมด้วยปลายนิ้วอย่างเบามือ ก่อนจะชำแรกแทรกผ่านเข้าไปภายในได้ในเวลาต่อมา 

นิ้วแกร่งค่อยๆ คลึงเคล้าสลับกับบดขยี้ลงน้ำหนักมือจนร่างงามระหงสั่นสะท้านและหดเกร็งไปทั้งตัว เส้นสีเงินยวงยืดยาวออกมาจากริมฝีปากของคนทั้งคู่ในวินาทีที่แยกออกจากกัน กว่าชายหนุ่มจะยอมผละริมฝีปากออกได้มี่อิงก็แทบจะหมดลมหายใจ

อะ...อา! มี่อิงร้องครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ใจเต้นโครมคราม เนื้อตัวสั่นระริกเมื่อชายหนุ่มจงใจขยับนิ้วเข้าออกกระตุ้นหยอกเย้าตรงส่วนไวสัมผัสที่สุดของหญิงสาว มี่อิงรีบเบือนหน้าหลบด้วยความอาย แต่อีกฝ่ายกลับก้มลงมาจุมพิตเข้าที่ซอกคอแล้วลากไล้ริมฝีปากถูไถไปมาโดยที่นิ้วใหญ่ยังขยับว่องไวไม่ยอมหยุดสร้างความกระสันอยากให้กับหญิงสาวเป็นยิ่งนัก ใบหน้างามแดงก่ำ มือเรียวค่อยๆ ยกขึ้นโอบรอบคอของชายหนุ่มแล้วสบใบหน้าลงกับไหล่กว้างพร้อมกับแยกขาออกให้กว้างขึ้นอีกอย่างลืมตัว

อืม...อา... เสียงครวญครางดังขึ้นเมื่อนิ้วเรียวใหญ่ของชายหนุ่มเริ่มขยับเร่งจังหวะถูไถเข้าออกจากเนิบช้าเปลี่ยนให้มันเร็วขึ้นมากว่าเดิมหลายเท่า น้ำหวานหลั่งไหลออกมาจนเอ่อล้นกลีบกุหลาบแสนสวย 

ร่างกายมี่อิงร้อนผ่าวไปทั้งตัว สะโพกสวยแอ่นลอยขึ้นสูงตามแรงขยับเข้าออกของเรียวนิ้วใหญ่ ริมฝีปากถูกขบกัดกลั้นเสียงครางเอาไว้อย่างเต็มที่ สมองเริ่มเบลอพอๆ กับอารมณ์ข้างในที่ใกล้จะล้นทะลักออกมาในอีกไม่ช้า

อะ...อ๊ะ...อื๊อออ...อ๊า! มี่อิงเนื้อตัวสั่นสะท้านพร้อมกับร้องครางออกมา ช่องทางอ่อนนุ่มขมิบตอดตุบๆ ที่บีบรัดนิ้วเรียวใหญ่ของเขาเอาไว้อย่างแสนร้ายกาจ น้ำหวานหลั่งรินออกมาอย่างไม่อาจบังคับร่างกายเอาไว้ได้ ทำให้เส้นความอดกลั้นของชายหนุ่มแทบขาดสะบั้นลง 

หากเปลี่ยนเป็นแกนกายของเขาแทนที่กำลังถูกบีบรัดแทนนิ้วมันจะสุดแสนวิเศษสักเพียงไหนกัน และเมื่อสัมผัสได้ถึงความพร้อมในร่างกายของหญิงสาวแล้ว ร่างสูงใหญ่จึงผละลุกขึ้นเพื่อเปลื้องอาภรณ์ของตัวเองออกในทันที

ร่างสูงใหญ่เปลือยเปล่าของชายหนุ่มที่ปรากฏต่อหน้าทำให้มี่อิงมองจ้องตาค้าง เพราะมันเต็มไปด้วยกล้ามเป็นมัดๆ แผงอกกว้างที่แสนจะบึกบึน ไหนจะกล้ามหน้าท้องที่เป็นลอนสวยช่างจัดวางได้อย่างเหมาะเจาะแบบไม่ขาดไม่เกินเสียนี่กระไร 

ดวงตาคู่งามที่ฉ่ำปรือมองร่างเปลือยเปล่าของชายหนุ่มอย่างสำรวจ ก่อนที่หัวใจดวงน้อยแทบจะหยุดเต้นไปในทันที เมื่อสายตาซุกซนเลื่อนต่ำลงไปปะทะเข้ากับเจ้าสิ่งที่อยู่กลางหว่างขาของชายหนุ่ม มี่อิงถอยหนีอย่างหวาดกลัว แต่ร่างสูงใหญ่กลับขึ้นมาทาบทับตัวเธอเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหนได้ พร้อมกับมอบจุมพิตแสนวาบหวามให้อีกเพื่อให้หญิงสาวได้ผ่อนคลายจากอาการตื่นกลัว

“ข้าจะอ่อนโยนต่อเจ้า เราจะมีความสุขด้วยกัน” ชายหนุ่มก้มลงกระซิบเสียงพร่าที่ข้างใบหู 

เจ้าบ่าวสุดหล่อถูไถจมูกโด่งคมสันไปตามซอกหูไล้เล็มไปทั่วก่อนจะมาจบลงที่ริมฝีปากอิ่มเบาๆ อย่างหลงใหล มือใหญ่บีบเคล้นคลึงอกอวบหยุ่นสู้มือไม่ยอมหยุดจนมันเปลี่ยนเป็นสีชมพูเข้มด้วยฝีมือของเขา 

ปลายลิ้นร้อนจัดเข้าครอบดูดดึงยอดอกอวบอิ่มเข้าไว้ในปาก ดูดเลียอยู่ซ้ำๆ ราวกับว่าจะมีน้ำนมไหลออกมาได้ หญิงสาวใบหน้าแดงก่ำ กัดปากข่มกลั้นเสียงครางเอาไว้ด้วยความอาย ความรู้สึกซาบซ่านวาบหวิวจนนางแทบอดกลั้นความกระสันอยากเอาไว้ไม่ได้

เพียงไม่นานทั่วร่างงามก็ปรากฏรอยจ้ำสีกุหลาบไปทั่ว ดวงตาชายหนุ่มเข้มจัดด้วยแรงอารมณ์ปรารถนา ชายหนุ่มช้อนเรียวขาหนึ่งของอิงอิงขึ้นพาดบ่า นำพาแกนกายใหญ่โตเกินมาตรฐานกว่าปกติค่อยๆ ขยับเคลื่อนเข้าไปภายในช่องทางที่คับแคบของหญิงสาวไปอย่างช้าๆ ชายหนุ่มไม่ต้องการให้หญิงสาวเจ็บมากจนเกินไปเพราะเขารู้ดีว่าอาวุธของตัวเองนั้นมันใหญ่เกินที่หญิงสาวจะรับไหวในครั้งแรกแบบนี้ 

“เจ็บ!...เจ็บ!” มี่อิงร้องบอกออกมาด้วยความเจ็บ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 4 ร่วมหอ (ในฝัน) 1. 2

    ชายหนุ่มหยุดนิ่งไม่ขยับร่างกายที่เขาเพิ่งจะฝ่าผ่านคับแคบมาได้เพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น ริมฝีปากหนาจูบลงไปที่ขมับอีกฝ่ายเบาๆ เป็นเชิงปลอบโยนก่อนจะไล้จูบไปตามแก้มนวลเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของหญิงสาวออกไป เมื่อดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเคลิบเคลิ้มกับรสสัมผัสของเขาไปแล้ว สองมือแกร่งก็จับเรียวขาที่ข้างหนึ่งพาดบ่าอีกข้างเกี่ยวไว้ที่เอวสอบออกก่อนจะแยกให้อ้าออกกว้างยิ่งกว่าเดิม แล้วกดสะโพกหนาโถมกายบุกทะลวงผ่านม่านพรหมจรรย์ที่คับแน่นเข้าไปจนสุดเพียงชั่วอึดใจอ๊ะ!...กรี๊ด! หญิงสาวกรีดร้องออกมาเสียงดัง สองมือเรียวกำหมัดทุบลงที่ไหล่แกร่งเป็นพัลวันเพื่อระบายความเจ็บที่เกิดขึ้น หยาดน้ำตาเม็ดโตไหลรินออกมาทางหางตา ชายหนุ่มกอดรัดร่างงามเอาไว้แน่นจูบซับน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน เขารู้ว่าหญิงสาวเจ็บและตัวเขาเองก็ปวดหนึบไม่แพ้กันเมื่อช่องทางคับแคบของหญิงสาวบีบรัดแกนกายเขาเอาไว้จนแทบหายใจไม่ออกเช่นกัน สองร่างหยุดนิ่งอยู่เช่นนั้นไปพักใหญ่ก่อนที่ชายหนุ่มจะเริ่มขยับสะโพกค่อยๆ กระแซะๆ เข้าออกอย่างช้าๆ สัมผัสเนิบนาบเป็นไปอย่างช้าๆ และทะนุถนอมจนหญิงสาวเริ่มผ่อนคลายและโอนอ่อนผ่อนตามชายหนุ่มอย่างว่าง่าย เพียงไม่นานจังหวะ

    Last Updated : 2025-04-21
  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 5 ร่วมหอ (ในฝัน) 1.3

    “ใครโทรเข้ามาในห้อง! คนกำลังจะนอนขัดอยู่ได้”มี่อิงบ่นพึมพำอย่างไม่สบอารมณ์จ้าวมี่อิงค่อยๆ หมุนตัวจากปลายเตียงคืบคลานไปทางหัวเตียงอย่างช้าๆ ด้วยเพราะเธอขึ้นชื่อในการนอนดิ้นชนิดที่ว่าตอนเข้านอนกับตอนตื่นนอนคนละเรื่องเลยทีเดียว มือเรียวสวยไขว้คว้าหาเครื่องรับโทรศัพท์ก่อนจะยกขึ้นจ่อเข้าที่ใบหู“ฮานโหลลลล”เสียงยานคางตอบปลายสายกลับไปพร้อมส่งเสียงหาวนอนตามติดมา“เสี่ยวอิงยังนอนอยู่อีกเหรอ ฉันโทรเข้ามือถือแต่เธอดันปิดเครื่องก็เลยกดโทรเข้าห้อง”เสียงปลายสายถามกลับมา“อือ...ยางนอนอยู่...มีอาราย”เธอยังตอบเสียงยานคางกลับไปด้วยยังครึ่งหลับครึ่งตื่นอยู่ในขณะนั้น“อ่อ...ไม่มีอะไรหรอก วันนี้เป็นเทศกาลชีซีพี่ตงชวนฉันไปทานข้าวและบอกให้ชวนเธอไปด้วยกันนะจะได้มีเพื่อน ฉันก็ว่าดีนะได้มีเธอไปเป็นเพื่อนด้วยกัน ไปตามลำพังจะได้ไม่น่าเกลียด อีกอย่างพวกเราได้พักผ่อนตั้งสองวันมีเวลาว่างถือโอกาสไปเที่ยวซีอานด้วย”เสียงของเพื่อนร่วมงานอีกฝ่ายส่งเสียงปลายสายกลับมาและนั่นทำให้มี่อิงยกมือเกาศีรษะของเธอที่ยุ่งเหยิงอยู่แล้วยิ่งยุ่งเข้าไปอีก“เธอจะเอาฉันไปเป็นไม้กันหมาทำไม ไม่ดีเหรอที่พี่ตงรูปหล่อขวัญใจของเธอชวนไปกินข้าว

    Last Updated : 2025-04-21
  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 6 เทศกาลชีซี 1.1

    เทศกาลชีซีเทศกาล "ชีซี" ตรงกับวันแรม 7 ค่ำ เดือน 7 ซึ่งจะตรงกับเดือนสิงหาคม ตามปฏิทินสากลในแต่ละปีวันจัดงานเทศกาลดังกล่าวจะหมุนเวียนเปลี่ยนไปขึ้นอยู่กับว่าขึ้น 7 ค่ำตรงกับวันที่เท่าไรในเดือนสิงหาคมของแต่ละปีนั่นเอง ตามตำนานของหนุ่มเลี้ยงวัวกับสาวทอผ้า ถือเป็น "วันวาเลนไทน์จีน" ยังมีชื่อเรียกอื่นเช่น "ชีเฉี่ยวเจี๋ย" เทศกาลขอให้ประสิทธิประสาทความประณีตละเอียดอ่อน "เซ่าหนี่ว์เจี๋ย" เทศกาลเด็กสาว หรือ "หนี่ว์เอ๋อร์เจี๋ย" หรือเทศกาลหญิงสาวพอถึงวันที่ 7 เดือน 7 ตามปฏิทินจันทรคติของจีน บรรดาหญิงสาวก็จะเตรียมด้ายหลายๆ สีและเข็ม 7 เล่ม หากใครสามารถร้อยด้ายเข้ารูเข็มทั้ง 7 เล่มได้ ก็จะเป็นผู้มีฝีมือในด้านการเย็บปักถักร้อยเหมือนสาวทอผ้าในนิทาน และจะมีการอวยพรให้มีความสุขร่างระหงของจ้าวมี่อิงเดินเตร็ดเตร่มาเรื่อยๆ แถวหุยหมินเจีย ซึ่งเป็นถนนคนเดินดั้งเดิมของชาวจีนมุสลิม ตั้งอยู่ใจกลางเมืองซีอาน สองข้างทางบนถนนมีร้านรวงขายของทั้งอาหารพื้นเมืองอย่างของแห้งและขนมมากมาย มี่อิงทานอาหารเช้า กลางวันและเย็นรวดเดียวเสร็จสรรพในมื้อเดียว ภายในมือของหญิงสาวถือถ้วยไอศกรีมเดินตักกินไปด้วยตามท้องถนนที่ถูกประ

    Last Updated : 2025-04-21
  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 7 เทศกาลชีซี 1.2

    มี่อิงหยุดชะงักพลางหันกลับมามองด้านหลังของเธอและพบว่า มีหญิงวัยกลางคนอายุประมาณสามสิบปลายๆ ยืนส่งยิ้มให้“พี่สาวเรียกหนูเหรอคะ”มี่อิงถามพร้อมยกนิ้วชี้หันเข้าหาตัวร่างอวบอิ่มเดินออกจากร้านดังกล่าวตรงเข้ามาหาหญิงสาวอย่างรวดเร็ว“เรียกน้องสาวนั่นแหละคะจะเรียกใครซะอีก”หญิงคนดังกล่าวตอบกลับไปท่ามกลางความแปลกใจของอีกฝ่าย“มีอะไรหรือเปล่าคะถึงเรียก”มี่อิงถามกลับไปด้วยความอยากรู้ก่อนจะได้ยินเสียงอีกฝ่ายตอบกลับมา“พี่สาวเห็นมายืนอยู่หน้าร้านก็เลยคิดว่าคงต้องการอยากได้ชุดโบราณเพื่อสวมเข้าไปชมงานเทศกาลชีซี แต่ก็แปลกใจที่ไม่เห็นเข้ามาภายในร้านจู่ๆ ก็เดินออกไปก็เลยรีบออกมาเรียกนะจ๊ะ”หญิงคนดังกล่าวตอบกลับไปและนั่นทำให้คนงามพยักหน้าขึ้นลงติดต่อกันครั้นได้ยินเช่นนั้น“อ่อ...อย่างนี้เองถึงได้ออกมาเรียก หนูอยากมาเดินชมเทศกาลชีซีจริงคะเพราะยังไม่เคยมาเที่ยวงานนี้สักครั้งเลย และไม่รู้ว่าธีมปีนี้ต้องแต่งชุดโบราณเข้าชมงาน บริเวณหน้างานมีบริการให้เช่าชุดก็จริงแต่คิวยาวมาก เห็นร้านพี่สาวไม่มีคนหนูก็เลยเดินเข้ามา แต่พออ่านเงื่อนไขก็เลยคิดว่ากลับไปนอนต่อดีกว่า”มี่อิงตอบกลับไปอย่างไม่อ้อมค้อม ตามนิสัยที่เป็นค

    Last Updated : 2025-04-21
  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 8 เทศกาลชีซี 1.3

    ในขณะที่ใบหน้าไม่ต้องแต่งเติมอะไรเพิ่มด้วยเพราะสวยเฉี่ยวอยู่แล้ว มีเพียงเติมแป้งผสมรองพื้นสีเดียวกับเนื้อผิวพร้อมลิปสติกสีกลีบบัวให้แน่นกว่าเดิมและแต้มสีแดงลงไปอีกตรงเนื้อปากบริเวณด้านในให้มีมิติแต่พองาม ร่างงามค่อยๆ ถูกสวมชุดฮั่นฝูสีขาวเนื้อผ้าโปร่งบางเบาและสวมทับเสื้อคลุมตัวยาวทำมาจากผ้าไหมสีขาวเงาระยับปักลายหงส์สีเงินด้วยไหมที่สามารถสะท้อนแสงเงาวาวระยับ คาดทับด้วยเข็มขัดผ้าปักลายหงส์เพิ่มความทะมัดทะแมงทีละชิ้น ก่อนจะนำชายผ้าห้อยระย้าจากบริเวณหัวไหล่เสื้อคลุมมาผูกห้อยไว้ที่ข้อมือทั้งสองข้างลงบนเรือนร่างงาม ยามเวลาเคลื่อนไหวร่างกายชายผ้าจะพลิ้วไหวสวยงามเวลาก้าวเดิน“เสร็จแล้วเพอร์เฟคมาก นี่แหละเทพธิดาของเทศกาลชีซี”เจ้าของร้านพูดชมฝีมือตัวเองในขณะที่มี่อิงยืนกะพริบตามองตัวเองที่อยู่ในชุดฮั่นฝูสมัยโบราณ สะท้อนผ่านกระจกเงาด้วยความรู้สึกแปลกๆ ที่เห็นตัวเธออยู่ในชุดโบราณเป็นครั้งแรกในชีวิต“นี่ตัวเราหรือนี่! ว้าว”มี่อิงได้แต่พูดเพียงแค่นั้นก่อนจะได้ยินเสียงของอีกฝ่ายเอ่ยขึ้น ผู้หญิงในยุคถังจะต้องมีดอกไม้ตรงกลางหน้าผากด้วย แต้มสีแดงสดใสลงไปด้วยจะยิ่งสวยมากกว่าเดิมจนละสายตาไม่ได้เลยเชียว

    Last Updated : 2025-04-21
  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 9 ฉันถูกกล่าวหาว่าเป็นหัวขโมย! 1.1

    แกรบบบบ!!! ส้นเท้าสัมผัสกับสิ่งของบางอย่างที่ไปเหยียบเข้าด้วยความบังเอิญ คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันทันใดด้วยรับรู้ได้ว่ามีบางอย่างอยู่ใต้รองเท้าของเธอ“ไปเหยียบโดนอะไรเข้าก็ไม่รู้”มี่อิงพูดพร้อมถอนเท้าออกอย่างรวดเร็วพลางเพ่งสายตามองพื้นเบื้องล่าง หากแม้นหญิงสาวสังเกตจะพบว่ามีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไปแล้ว ด้วยพื้นเบื้องล่างในยุคปัจจุบันเป็นพื้นซีเมนต์แต่ในยุคอดีตเบื้องล่างคือพื้นดิน มี่อิงเอื้อมมือลงเก็บสิ่งที่อยู่ใต้เท้านำขึ้นมาจากพื้นก่อนจะพบว่ามีลักษณะเป็นถุงผ้าบรรจุบางอย่างเอาไว้ภายในมีน้ำหนักมากพอสมควร“มันคืออะไร”หญิงสาวเอ่ยออกมาด้วยความสงสัยพลางชั่งน้ำหนักถุงผ้าดังกล่าวบนฝ่ามือ“หนักเหมือนก้อนหินเลยวุ้ย”พูดพร้อมหันหลังกลับเดินเข้าไปในประตูเมืองมองหาแสงสว่างเพื่อคลี่ถุงผ้าในมือของเธอ โดยไม่ได้มองทิศทางตรงหน้าแต่อย่างใดว่าบัดนี้มีร่างสูงใหญ่ของบุรุษยืนขวางหน้าเธออยู่ในขณะนั้นพลั่ก! ร่างของมี่อิงปะทะเข้ากับอกกว้างของผู้ชายตรงหน้า ซึ่งเธอมีความสูงเพียงระดับหน้าอกของเขาเท่านั้น พรืดดด!!! จู่ๆ มี่อิงก็ถูกแรงมหาศาลกระชากท่อนแขนเรียวของหญิงสาวเอาไว้“เจ้านี่เอง!ที่ขโมยถุงเงินของข้าไป!เจ้าหัว

    Last Updated : 2025-04-21
  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 10 ฉันถูกกล่าวหาว่าเป็นขโมย 1.2

    ระหงให้เดินออกมาจากทางเข้าของประตูเมืองฉางอาน หากแต่ครั้งนี้เบาแรงลงไปกว่าครึ่งเลยทีเดียว ครั้นมี่อิงได้ยินเช่นนั้นถึงกับงงเป็นไก่ตาแตกขึ้นมาเลยทีเดียว ในขณะที่กำลังถูกลากพยายามขืนตัวเองไปตลอดทางที่กำลังก้าวเดิน ดวงตาคู่งามกวาดสายตาหากลุ่มคนที่เธออาจจะพอรู้จักเพื่อขอความช่วยเหลือไปทั่วบริเวณงานก่อนจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นอยู่ในขณะนี้ แต่ยังมิทันที่จะเริ่มสังเกตอะไรต่อไป หูของเธอแทบดับเมื่อเสียงของผู้ชายที่กำลังใช้แรงลากเธออยู่ตะโกนก้องขึ้นมาโดยพลัน“เอาม้ามา!ข้าจะกลับจวน!!!”“โอ้ย! อยู่ก็ไม่ไกลแค่ไม่ถึง 50 เมตรด้วยมั้งอีตาบ้านี่ตะโกนออกมาทำไมหูดับแล้วฉัน”มี่อิงพูดพร้อมทำหน้าทำตาคล้ายกำลังหูจะตึงก็ว่าได้ ก่อนจะได้ยินเสียงสั่งการของผู้ชายตรงหน้าเธอขึ้นมาอีกครั้ง“ไปแจ้งกรมอาญาด้วยว่าข้าจะนำส่งนักโทษจากแดนเหนือไปให้”“ขอรับท่านแม่ทัพ!”เสียงของชายมากมายที่อยู่บนหลังม้าต่างส่งเสียงขานรับ ท่ามกลางความแปลกใจของมี่อิง“นี่พวกเขาแสดงละครเวทีอยู่อย่างนั้นเหรอ ถึงได้พูดจาสมัยย้อนยุคแบบนั้น”เธอยืนบ่นพึมพำพร้อมกับรู้สึกว่ามือทั้งสองข้างถูกรวบเข้าหากันพร้อมเชือกกำลังจะนำมามัดมือเรียวสว

    Last Updated : 2025-04-21
  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 11 ฉันถูกกล่าวหาว่าเป็นหัวขโมย! 1.3

    หนึ่งชั่วยามผ่านไปท่ามกลางสายตาของแม่ทัพใหญ่แห่งต้าถังจางเยว่ฉิน กำลังยืนอยู่บริเวณทางเข้าออกของประตูเมืองฉางอาน ร่างสูงใหญ่ยืนกอดอกพร้อมกวาดสายตาไปทุกทิศทาง แม่ทัพหนุ่มเริ่มกลับมาเป็นปกติหากแต่อาการจุกและเจ็บหน่วงๆ ตรงบริเวณหว่างขายังไม่ทุเลาเสียเท่าใดนัก พร้อมเสียงของทหารคนสนิทซึ่งคอยติดตามรับใช้เอ่ยขึ้น “ท่านแม่ทัพนั่งก่อนดีไหมขอรับ ยืนอยู่เช่นนี้จะทำให้อาการเจ็บหน่วงตรงหว่างขาปะทุขึ้นมาอีกได้จะไม่เป็นผลดีต่อตัวท่านหรือว่าจะให้ข้าน้อยไปตามหมอมาดูอาการ”ทหารรับใช้คนสนิทนามว่ากัวเหยียนไฉถามด้วยความเป็นห่วงทว่าดูท่าท่านแม่ทัพใหญ่แห่งต้าถังจะมิได้ฟังคำของคนสนิทแต่อย่างใด ด้วยเพราะภายในใจตอนนี้เต็มไปด้วยอารมณ์ขุ่นเคืองและต้องการพบสตรีอาภรณ์ขาวเป็นยิ่งนัก“สตรีผู้นี้ช่างหาญกล้ายิ่งนัก..อีกทั้งมีวรยุทธ์ล้ำเลิศถึงขนาดทำร้ายท่านแม่ทัพผู้ซึ่งได้ขึ้นชื่อว่าไม่มีผู้ใดทัดเทียม แต่นี่นางกลับเล่นกระหน่ำเข้าจุดดวงใจท่านแม่ทัพจนนิ่งสนิท จุกไปถึงอกเลยทีเดียว”เหยียนไฉรำพึงออกมาเบาๆโป๊ก!!! ปลายดาบที่อยู่ในมือของแม่ทัพหนุ่มที่กำลังถูกเอ่ยถึงกระหน่ำลงบนศีรษะทหารคนสนิททันที“พูดมากจริงนะ!แล้วนี่มายืน

    Last Updated : 2025-04-21

Latest chapter

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 38 ลุย !!! 1.2

    “รีบเข้าไปดูที่เรือนขังทาส! เมื่อครู่ข้าได้ยินเสียงร้องหัวหน้าดังอยู่ข้างใน” ครั้นได้ยินเช่นนั้นจางเย่วฉินรีบคว้าข้อมือร่างของตัวเองลากออกจากห้องขังดังกล่าวอย่างรวดเร็ว ก่อนจะก้มลงเก็บของบางอย่างที่กระเด็นตกมาจากศพของหยวนซือเปาท่ามกลางเสียงร้องถามของคนที่กำลังเดินตามอยู่ด้านหลัง “นี่..นี่..นี่..บอกกันก่อนจะไปไหน! ลากออกมาจากห้องขังแบบนี้รู้แล้วเหรอว่าจะหนีไปได้อย่างไง”มี่อิงถามกลับไป “อยากนอนอยู่ในคุกต่อก็ได้นะ! เจ้าอยู่ในร่างของข้าที่เป็นบุรุษแน่นอนว่าถ้าไม่โดนทรมานก็ต้องถูกนำไปใช้แรงงานอย่างหนัก หลังจากนั้นก็ถูกขาย ไม่อยากหนีออกไปจากที่นี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ดีเสียอีกข้าจะได้ไม่มีตัวถ่วง”จางเย่วฉินพูดประชดกลับไป คำพูดของอีกฝ่ายทำให้จ้าวมี่อิงเกิดอาการขยาดขึ้นมาทันที หากต้องถูกกระทำเช่นนั้น “อึ้ยยย! ไม่เอาหรอก...ฉันเป็นผู้หญิงนะถึงตอนนี้จะอยู่ในร่างของคุณก็ตามแต่จะให้มีสภาพแบบนั้น ฉันไม่เอา!!!”จ้าวมี่อิงส่ายหัวไปมา ก่อนจะยกมือขึ้นปิดปากตัวเองเมื่อเห็นสายตาของอีกฝ่ายจ้องเขม็งกับสิ่งที่เธอพูดออกมาเมื่อครู่ “ขอโทษที..ข้าลืมตัวอีกแล้ว...สัญญาว่าจะไม่ลืมอีก...แ

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 37 ลุย!!! 1.1

    “NO WAY!!!!” เสียงห้าวก้องกังวานหลุดออกจากปากทันทีด้วยความตกใจ ในขณะที่จางเย่วฉินได้ฟังแล้ว ต้องส่ายหน้าไปมาติดๆ กันเพราะฟังคำพูดของอีกฝ่ายไม่เข้าใจ “พูดจาแปลกประหลาดอีกแล้วนางมารน้อย! นี่เจ้ากำลังพูดอะไร! และได้ยินที่ข้าบอกหรือเปล่า”จางเย่วฉินถามเสียงขุ่นกลับไป จ้าวมี่อิงซึ่งกำลังตกใจและงุนงงอยู่ในคราวเดียวกัน รีบสะบัดศีรษะไปมาอย่างแรงเพื่อให้หายจากอาการสับสนที่ได้ยินคำพูดของอีกฝ่ายเมื่อครู่ที่ผ่านมา “ทำไมถึงได้ซวยแบบนี้ว้า แทนที่จะเป็นจินเอ๋อแต่ทำไมกลับต้องเจออีตาบ้านี่แทนด้วย”มี่อิงบ่นพึมพำแต่แล้วเพียงครู่ดวงตากลับเบิกกว้างขึ้นมาทันทีพร้อมก้มลงมองใบหน้าของตัวเองที่มีดวงจิตของจางเยว่ฉินอยู่ในร่างของเธอในขณะนั้น “เดี๋ยวนะ! เมื่อครู่บอกว่าข้าทำร้ายท่านเมื่อห้าปีก่อนอย่างนั้นเหรอ! แต่ว่างานชีซีที่ท่านกับข้าพบกันเพิ่งจะผ่านมาเมื่อสองวันก่อนเองนะทำไมถึงกลายเป็นห้าปีไปได้! มี่อิงถามกลับไปด้วยความตกใจระคนสงสัย ทว่าคำพูดของจ้าวมี่อิงที่ถามกลับมาแบบนั้น ทำให้แม่ทัพหนุ่มแห่งต้าถังขัดเคืองใจอย่างยิ่งยวดที่นางลืมเลือนการกระทำในวันนั้นไปอย่างสิ้นเชิง “สองวันอ

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 35 ข้ากลายเป็นหญิง! ฉันกลายเป็นชาย! 1.3

    ตุบ! ตุบ! สองมือตกลงข้างลำตัว อาการดิ้นรนพยายามตะเกียกตะกายค่อยๆ สงบลงและหยุดนิ่งไปในที่สุดเมื่อลมหายใจของมันหลุดลอยออกจากร่าง ครั้นสิ่งมีชีวิตที่อยู่ด้านหลังไร้สิ้นการตอบสนองใดๆ เช่นนั้น สองมือที่ออกแรงดึงสายแส้ดังกล่าวปล่อยลงทันใด พร้อมยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาดูเมื่อรู้สึกเจ็บที่ฝ่ามือดังกล่าว สายแส้บาดลึกเข้าไปในฝ่ามือนุ่มนิ่มคู่นั้นจนทำให้เกิดบาดแผล เต็มไปด้วยโลหิตแดงฉาน จางเย่วฉินซึ่งอยู่ในร่างของจ้าวมี่อิงถึงกับส่ายหน้าไปมาทันทีเมื่อเห็นเช่นนั้น “เพียงแค่ออกแรงน้อยนิดมือนี้กลับแตกยับเต็มไปด้วยโลหิตถึงเพียงนี้เชียวเหรอ”แม่ทัพหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยความไม่เข้าใจ แต่แล้วกลับต้องตาเหลือกลานขึ้นมาทันที รีบวิ่งออกจากห้องขังตรงดิ่งไปที่ห้องฝั่งตรงกันข้ามอย่างรวดเร็ว “นางมารน้อย!”จางเย่วฉินร้องเรียกจ้าวมี่อิง ก่อนจะหยุดยืนมองโซ่ตรวนที่ใช้คล้องอยู่หน้าประตูมีแม่กุญแจขนาดใหญ่ในยุคสมัยนั้นคล้องเอาไว้ ครั้นมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าห้องขังและได้เห็นทุกอย่างชัดเจนและเต็มตาเช่นนั้น จางเย่วฉินค่อยๆ ส่ายใบหน้าแสนสวยของจ้าวมี่อิงไปมาติดต่อกัน พร้อมกับเงยหน้ามองร่างของตัวเองที่กำลัง

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 36 ข้ากลายเป็นหญิง! ฉันกลายเป็นชาย 1.4

    “ว้าว! ทำไมตัวของฉันถึงได้เก่งอะไรเช่นนี้! เก่งจัง! เก่งจัง!”หญิงสาวชื่นชมตัวเองออกมาไม่ขาดปากพลางส่ายตัวที่ทั้งใหญ่และหนาของจางเย่วฉินไปมาตรงหน้าเจ้าของร่าง “นี่เจ้าทำอะไรนะ! หยุดส่ายตัวของข้าไปมาแบบนั้นได้แล้ว! ช่างน่าเกลียดสิ้นดี..ข้าเป็นถึงชายชาติบุรุษกลับแสดงอาการดั่งเช่นสตรีแบบนี้ แล้วข้าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!”จางเย่วฉินคำรามเสียงต่ำๆ อยู่ในลำคอบอกจ้าวมี่อิงกลับไป “จะเอาไปเก็บไว้ที่ไหนก็เชิญเถอะยะ! ไม่เกี่ยวกับฉันเสียหน่อย บังเอิญหน้าไม่เยอะมีหน้าเดียวแต่ดันหน้าหนามากกว่าชาวบ้านทั่วไปก็เลยไม่สะทกสะท้าน และอย่าหวังว่าจะเอาร่างของฉันไปทำอะไรไม่ดีไม่ร้ายนะเพราะฉันจะตามติดคุณไม่ให้คลาดสายตาเลย”มี่อิงยืนลอยหน้าลอยตาตอบอีกฝ่ายกลับไป “นะ...นี่..นี่เจ้า!”จางเย่วฉินอยากจะกลั้นใจตายเสียให้ได้เมื่อถูกร่างของตัวเองแต่เป็นวิญญาณของคนอื่นตอกหน้ากลับมาเช่นนั้น โดยเฉพาะในเวลานี้วิญญาณของทั้งสองดันมาสลับอยู่คนละร่างด้วยแล้ว หนทางแก้อื่นใดก็ยังไม่มี มีทางเดียวเท่านั้นคือต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลาเพื่อหาหนทางให้ดวงวิญญาณกลับคืนเข้าร่างตัวเองให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ แม่

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 34 ข้ากลายเป็นหญิง! ฉันกลายเป็นชาย 1.2

    “นี่พวกเจ้าสองคนคิดว่าข้าจะหลงเชื่อแผนการตื้นๆ ที่แสร้งทำขึ้นมาอย่างนั้นเหรอ! บอกเลยนะว่าพวกข้าล้วนเป็นคนฉลาดไม่มีทางหลงกลผู้ใดง่ายๆ หรอกนะ เถียงกันมากนักจับพวกมันกรอกยาสะจะได้เลิกบ้าเสียที!”เจ้าอ้วนร่างยักษ์ตะโกนก้องแทรกขึ้นมา ร่างของลูกสมุนของเจ้าอ้วนที่ยืนอยู่ด้านหลัง ต่างพากันเดินออกมาข้างหน้าพร้อมถาดไม้ซึ่งมีชามสองใบ มีกลิ่นของตัวยาโชยออกมาลอยฟุ้งเป็นควันขาว จนจางเย่วฉินซึ่งอยู่ในร่างของจ้าวมี่อิงได้กลิ่นยาดังกล่าวอย่างชัดเจน “นี่มันกลิ่นจี้หยี่หวัน ยาลบเลือนความทรงจำ”จางเย่วฉินรำพึงอยู่ภายในใจ ด้วยเพราะในสงครามจะใช้ตัวยาดังกล่าวนำมาลบเลือนความจำของศัตรูอีกฝ่าย เมื่อสามารถสอบเค้นความจริงออกมาได้เป็นผลสำเร็จ ก็จะใช้ยาตัวดังกล่าวให้อีกฝ่ายดื่มเพื่อทำลายความทรงจำซึ่งเป็นตัวตนดั้งเดิมทั้งหมดเปลี่ยนมาเป็นฝ่ายของตัวเอง ก่อนจะปล่อยตัวกลับไปเพื่อหาข่าวและรายงานให้กับต้าถัง “จัดการให้นางผู้หญิงกินยาก่อนแล้วค่อยไปจัดการผู้ชาย นางคนนี้พิษสงของมันไม่มีสมคำร่ำลือหรอก คนของพรรคมารโลหิตมันมีดีก็แค่เปลือกนอกที่แลดูน่ายำเกรงเท่านั้น แต่แท้จริงแล้วไม่ม

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 33 ข้ากลายเป็นหญิง! ฉันกลายเป็นชาย! 1.1

    บ้านพ่อค้าทาสบริเวณรอบนอกของเมืองลั่วหยาง เป็นหมู่บ้านชนบทตั้งอยู่ประปรายกระจัดกระจายไปตามพื้นที่ก่อนจะเข้าเขตเมืองที่เคยถูกสถาปนาให้เป็นเมืองหลวงมาแล้วหลายราชวงศ์ในยุคก่อนหน้านั้น และหนึ่งในจำนวนหมู่บ้านที่อยู่รอบนอกของเมืองลั่วหยางเป็นสถานที่พำนัก ของกลุ่มพ่อค้าทาสซึ่งมีอาชีพจับชาวบ้านทั่วไปนำไปขายที่ตลาดค้าทาสในเมืองฉางอานโดยที่พวกเขาเหล่านั้นไม่เต็มใจขายตัวเองแต่อย่างใด พวกมันไม่ใช้เงินซื้อตัว แต่กลับใช้กำลังของชายฉกรรจ์ที่มีมากกว่าจับคนทั่วไปที่มีชีวิตอิสระนำมากักขังจนไร้สิ้นอิสรภาพ จากคนธรรมดาทั่วไปต้องกลายเป็นทาสของผู้อื่นด้วยความจำยอม พวกพ่อค้าทาสโดยการนำของหยวนซือเปา ชายร่างยักษ์ที่มีความอ้วนและร่างสูงใหญ่เป็นเอกลักษณ์ กรอบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเครายาวรกรุงรังไร้สิ้นการตัดแต่งแต่อย่างใด เอกลักษณ์ของคนผู้นี้คือเคราที่ยาวเฟื้อยจะถักเปียแยกออกเป็นสามสาย มีเสียงใหญ่และโวยวายชอบใช้น้ำเสียงของตนข่มขวัญผู้อื่นให้กลัวเกรง แต่ในความเป็นจริงแล้วโดยเนื้อแท้หยวนซือเปาเต็มไปด้วยความขลาดและโง่เขลา ภายในบ้านพ่อค้าทาสมีขนาดพื้นที่กว้างขวาง ใหญ่โตกว

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 31 นางมาร 1.4

    ดวงตาปูดโปนจ้องเขม็งไปที่ร่างของหญิงสาวชาวบ้านทั้งสามนางด้วยสายตาเต็มไปด้วยความน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งยวด มือใหญ่กำแส้ที่อยู่ในมือยกขึ้นชี้หน้าทันที “บังอาจมากนักนะ! ที่หนีจากการปกครองของข้าไป! เป็นทาสของข้าหาญกล้าหลบหนีเช่นนี้เห็นทีจะเลี้ยงต่อไปไม่ได้เสียแล้ว”เจ้าคนร่างยักษ์พูดโกหกหน้าตาเฉยในขณะที่หญิงชาวบ้านต่างพากันกลัวจนลนลานครั้นได้ยินเช่นนั้น “โกหก!”เสียงของสตรีดังแทรกขึ้นมาทันที ทุกสายตาหันกลับไปยังทิศทางของเสียงเป็นตาเดียวกัน และพบว่าร่างของสตรีนางหนึ่งสวมอาภรณ์ดำสลับแดงกำลังกระโดดข้ามหน้าแดงมาอย่างคล่องแคล่ว หลังจากซ่อนตัวอยู่ในถังไม้แต่แล้วก็ทนไม่ได้เมื่อได้ยินคำพูดของผู้ชายหน้าด้านกลุ่มนั้นที่พยายามทำให้ทุกคนเชื่อว่า หญิงชาวบ้านทั้งสามเป็นทาสของตนที่หนีมา “โอโห่!”เสียงเอ็ดอึงดังขึ้นครั้นเห็นความงามของสตรีสาวชุดดำ แต่แล้วผู้คนภายในโรงเตี๊ยมกลับต้องเงียบงันเมื่อหลายอย่างเป็นตัวสตรีสาวตรงหน้าบ่งบอกว่าเป็นคนมาจากพรรคมารโลหิต โดยเฉพาะปานแดงรูปเปลวไฟตรงกลางหน้าผาก แต่ละคนพร้อมใจก้าวเดินถอยหลังไปยืนมองเหตุการณ์อยู่ห่างๆ เดี๋ยวจะโดนลูกหลงเข้าให

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 30 นางมาร 1.3

    โรงเตี๊ยมมือบุรุษทั้งใหญ่และหนาหากแต่มีนิ้วเรียวยาวสวย ทว่ากลับผ่านการทำศึกสงครามมาแล้วอย่างโชกโชน กำลังเอื้อมหยิบจับถ้วยชาตรงหน้าที่มีไอควันขาวลอยขึ้นสูง ก่อนจะยกขึ้นจิบทีละน้อยเพื่อบรรเทาความหนาวเย็น ผู้บัญชาการทหารแห่งต้าถังจางเย่วฉิน กำลังนั่งอยู่ภายในโรงเตี๊ยมซึ่งตั้งอยู่ห่างจากเทือกเขาไถ่ซานไม่ถึง 100 ลี้ หากมองจากโรงเตี๊ยมแห่งนี้จะเห็นเทือกเขาไถ่ซานสูงเสียดฟ้าอยู่ตรงหน้าไม่ไกลเท่าใดนัก แต่ในความเป็นจริงแล้วถ้าควบม้าเร็วจะใช้เวลาประมาณครึ่งวัน หากเดินเท้าจะใช้เวลาประมาณหนึ่งวัน อีกทั้งบริเวณแถบนี้หิมะยังไม่ตกลงมามีเพียงความเย็นยะเยือกเท่านั้นที่แผ่ปกคลุมจนจับขั้วหัวใจ ภายในโรงเตี๊ยมดังกล่าวมีคนเข้าพักประปราย ส่วนใหญ่เป็นพ่อค้าเดินทางจากเมืองลั่วหยางไปนครฉางอาน เทือกเขาไถ่ซานอยู่นอกเมืองลั่วหยาง เป็นเส้นทางลัดที่จะผ่านไปเมืองหลวงฉางอาน จึงทำให้โรงเตี๊ยมแห่งนี้ไม่เคยขาดไร้ผู้เข้าพักแรมค้างคืนแต่อย่างใด ทุกคนที่จะเดินทางไปฉางอานจะต้องแวะพักที่นี่กันแทบทั้งสิ้น และผู้คนจากนครอันมั่งคั่งจะเข้าเมืองลั่วหยางก็จะพากันแวะพักที่นี่เช่นเดียวกัน “อาหารที

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 32 นางมาร 1.5

    ในขณะที่แส้ถูกเหวี่ยงตรงเข้าตวัดร่างของจ้าวมี่อิง แม่ทัพแห่งต้าถังซึ่งยืนสังเกตเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ด้านหลังของจ้าวมี่อิงตลอดเวลา รีบเร้นกายกระโดดข้ามศีรษะของหญิงสาวใช้มือทั้งสองข้างของตนเองตรงเข้าตวัดปลายแส้ก่อนจะถึงร่างมี่อิงเอาไว้ได้อย่างฉิวเฉียด “นางมารน้อยหลบไป!!!”จางเย่วฉินตะโกนบอกมี่อิงเสียงดังก้อง จ้าวมี่อิงซึ่งยืนขาแข็งทำอะไรไม่ถูกอยู่ในขณะนั้น ได้ยินผู้ชายร่างใหญ่ที่กระโดดเข้ามาขวางตรงหน้าและจับสายแส้ที่กำลังจะตวัดร่างของเธอเอาไว้ได้อย่างหวุดหวิด ครั้นได้ยินเสียงสั่งดังก้องออกมาเช่นนั้น หญิงสาวไม่รอช้ารีบหลบตามคำสั่งอย่างว่องไว “OK! OK! รีบหลบเดี๋ยวนี้เลย! วิ่งก่อนแล้วเว้ย!!!!”จ้าวมี่อิงพูดพร้อมรีบวิ่งหนีให้ตัวเองพ้นไปจากบริเวณดังกล่าวอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางสายตาของเจ้าอ้วนร่างยักษ์ที่เต็มไปด้วยความอาฆาตกำลังจับจ้องมี่อิงตาไม่กระพริบ เมื่อมีคนออกหน้ากระโดดรับสายแส้แทนเหยื่อของมัน “แส้สามสายจัดการ!!!”เจ้าอ้วนตะโกนสั่งลูกสมุนของมันดังก้อง ทันทีที่เจ้าอ้วนร่างยักษ์ตะโกนสั่งเช่นนั้น ลูกสมุนที่เหลือตวัดแส้ที่อยู่ในมือของทุกคนพุ่งตรงเข้าไปที่ร่างมี

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status