แชร์

ตอนที่ 4 ร่วมหอ (ในฝัน) 1. 2

ผู้เขียน: จ้าวฮุ่ยอิง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-21 21:29:54

ชายหนุ่มหยุดนิ่งไม่ขยับร่างกายที่เขาเพิ่งจะฝ่าผ่านคับแคบมาได้เพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น ริมฝีปากหนาจูบลงไปที่ขมับอีกฝ่ายเบาๆ เป็นเชิงปลอบโยนก่อนจะไล้จูบไปตามแก้มนวลเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของหญิงสาวออกไป เมื่อดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเคลิบเคลิ้มกับรสสัมผัสของเขาไปแล้ว 

สองมือแกร่งก็จับเรียวขาที่ข้างหนึ่งพาดบ่าอีกข้างเกี่ยวไว้ที่เอวสอบออกก่อนจะแยกให้อ้าออกกว้างยิ่งกว่าเดิม แล้วกดสะโพกหนาโถมกายบุกทะลวงผ่านม่านพรหมจรรย์ที่คับแน่นเข้าไปจนสุดเพียงชั่วอึดใจ

อ๊ะ!...กรี๊ด! หญิงสาวกรีดร้องออกมาเสียงดัง สองมือเรียวกำหมัดทุบลงที่ไหล่แกร่งเป็นพัลวันเพื่อระบายความเจ็บที่เกิดขึ้น หยาดน้ำตาเม็ดโตไหลรินออกมาทางหางตา ชายหนุ่มกอดรัดร่างงามเอาไว้แน่นจูบซับน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน เขารู้ว่าหญิงสาวเจ็บและตัวเขาเองก็ปวดหนึบไม่แพ้กันเมื่อช่องทางคับแคบของหญิงสาวบีบรัดแกนกายเขาเอาไว้จนแทบหายใจไม่ออกเช่นกัน 

สองร่างหยุดนิ่งอยู่เช่นนั้นไปพักใหญ่ก่อนที่ชายหนุ่มจะเริ่มขยับสะโพกค่อยๆ กระแซะๆ เข้าออกอย่างช้าๆ สัมผัสเนิบนาบเป็นไปอย่างช้าๆ และทะนุถนอมจนหญิงสาวเริ่มผ่อนคลายและโอนอ่อนผ่อนตามชายหนุ่มอย่างว่าง่าย 

เพียงไม่นานจังหวะรักที่นุ่มนวลก็ค่อยๆ แปรเปลี่ยนไป 

ร่างงามเริ่มสั่นไหวขึ้นๆ ลงๆ ด้วยความเร็วที่เพิ่มมากขึ้น ปลายนิ้วทั้งสิบจิกลงที่แผ่นหลังกว้างของชายหนุ่มเพื่อระบายความอึดอัดและทรมาน ทว่าในขณะเดียวกันก็บังเกิดความวาบหวิวจนแทบจะทนไม่ไหว มี่อิงหอบหายใจหนัก ทั่วทั้งร่างปริตึงจนเหมือนกับจะแตกสลาย

อือ...อา...ร่างงามกระเด้งกระดอนขึ้นลงอย่างรุนแรง ก่อนที่อยู่ๆ ร่างสูงใหญ่จะลุกขึ้นพร้อมๆ กับช้อนสะโพกของหญิงสาวขึ้นอุ้มมาพาลงมายืนที่ข้างเตียงเช่นกัน ท่านี้ทำให้แกนกายใหญ่โตของชายหนุ่มสอดลึกเข้าไปภายในมากขึ้นกว่าเดิม หญิงสาวรู้สึกเหมือนกับว่ามันกำลังกระแทกกึกๆ ชนกับผนังมดลูกของนางอยู่ในตอนนี้

“ละ...ลึก...เกินไป...แล้วว...อา...” หญิงสาวร้องครางบอกเสียงกระท่อนกระแท่น สบหน้าลงกัดไหล่หนาเพื่อบรรเทาความเสียวซ่านที่เกิดขึ้น ยิ่งชายหนุ่มขยับสะโพกซอยเข้าออกถี่ๆ แถมเน้นหนักในทุกๆ จังหวะจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังก้องไปทั่วห้อง

อ๊า!... ร่างงามครางกระเส่าสั่นสะท้านอยู่ในอ้อมแขนแข็งแกร่งเมื่อชายหนุ่มกระแทกเสียบเสยเน้นๆ เข้าไปที่จุดกระสันอย่างรุนแรงจนหญิงสาวแทบคลั่งเจียนบ้า ร่องรักภายในตอดตุบๆ บีบรัดถี่รัวไม่หยุด 

อึก...อ๊า...อ๊า หญิงสาวครวญครางไม่เป็นหยุดปาก

“อิงอิง...เจ้ารัดข้าแน่นเหลือเกิน” ชายหนุ่มพูดบอกเสียงพร่า ก่อนจะเพิ่มแรงซอยถี่ๆ เพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ มือเรียวจิกข่วนลงบนแผ่นหลังกว้างเป็นทางยาว ปลายเท้ายกชี้ขึ้นสูงเกร็งกระตุกอยู่หลายทีเป็นการส่งสัญญาณบอกให้รู้ว่านางกำลังจะเดินทางไปแตะขอบสวรรค์ในเวลาอันใกล้นี้แล้ว

“ไม่ไหว...ไม่ไหวแล้ว...” ใบหน้างามแหงนเชิดร้องบอกออกมาเมื่อไม่สามารถทนต่อความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นอีกต่อไปได้ 

ดวงตาคู่สวยพร่าเบลอ ในสมองขาวโพลนเลือนลอยไปหมดไม่สามารถรับรู้อะไรได้ชั่วขณะ ก่อนที่ร่างงามจะเกร็งกระตุกขึ้นอย่างรุนแรง โดยเฉพาะปลายเท้าที่ชะงักค้างจิกขึ้นสูง ช่องทางรักตอดตุบๆ บีบรัดแกนกายใหญ่โตเอาไว้แน่น 

ชายหนุ่มกัดฟันกรอด หายใจถี่ด้วยความปวดหนึบ เขากัดฟันกระแทกสะโพกเข้าใส่หนักๆ สวนกลับเข้าไปอยู่อีกสี่ห้าครั้งก่อนที่น้ำสีขาวขุ่นจะถูกฉีดพุ่งเข้ามาภายในจนเต็มช่องทางรักของหญิงสาวเมื่อชายหนุ่มเองก็เดินทางมาแต่ขอบสวรรค์แล้วเช่นเดียวกัน

“เจ้าเป็นของข้า...เป็นของข้า” ชายหนุ่มพร่ำบอกไม่หยุดในยามที่แกนกายใหญ่โตยังฝังอยู่ภายในช่องทางรักของหญิงสาว ก่อนจะค่อยๆ ประคองสะโพกสวยพาเดินกลับไปที่เตียงทั้งที่แกนกายใหญ่โตยังคงเชื่อมประสานอยู่ในช่องทางรักของหญิงสาว

ร่างสูงใหญ่ค่อยๆ นั่งลงบนเตียงก่อนจะเอนตัวลงนอนหงายโดยมีร่างงามนอนคร่อมทับอยู่ด้านบน ไม่ต้องบอกหญิงสาวก็รู้ว่าชายหนุ่มกำลังจะทำอะไรต่อ ‘ท่านี้มันช่างล่อแหลมนัก’ มี่อิงอ้าปากจะประท้วงแต่ก็ทำได้เพียงอ้าปากเท่านั้น เพราะในเวลาต่อมาเสียงครวญครางวาบหวามก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง และอีกครั้ง

กริ้ง!กริ้ง!กริ้ง! เสียงนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์มือถือของเธอที่ตั้งเวลาเอาไว้ดังกระหึ่มขึ้นมาทันที

เฮือกกก! ร่างที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่ในขณะนั้นสะดุ้งจนสุดตัวก่อนจะเริ่มเคลื่อนไหวไปมา เปลือกตาที่ปิดสนิทค่อยๆ เปิดขึ้นอย่างช้าๆ ด้วยรู้สึกว่ามีแสงยามเย็นส่องลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาภายในห้องนอน หญิงสาวรีบดีดตัวลุกขึ้นมานั่งบนเตียงทันที ก้มมองสำรวจไปทั่วร่างกายของตนเอง

“นี่เราฝันไปเหรอเนี่ย” มี่อิงนึกถึงความฝันของตัวเองที่ได้ไปมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับชายหนุ่มรูปงาม ใบหน้าหญิงสาวร้อนผ่าวแดงก่ำขึ้นมาทันที เมื่อนึกถึงภาพที่ร่วมรักกันอย่างดุเดือด มือเรียวสวยยกขึ้นมาปิดใบหน้าเอาไว้ด้วยความเขินอายแล้วพูดกับตัวเองเบาๆ

“ฝันแบบนี้ถ้าเป็นผู้ชายเขาเรียกว่าฝันเปียก แต่ฉันเป็นผู้หญิงฝันแบบนี้จะเรียกว่าเปียกไหมเนี่ย! จ้าวมี่อิงเอ้ยจ้าวมี่อิงเธอมันเก็บกดเรื่องอย่างว่านักหรือไง จู่ๆ ก็ฝันเรื่องเห็นอะไรแบบนี้”หญิงสาวส่ายหน้าตัวเองไปมา

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความระอาหรือเป็นเพราะเสียดายที่สะดุ้งตัวตื่นขึ้นมาเพราะนาฬิกาปลุกกันแน่ก็ไม่อาจรู้ได้ คิ้วเรียวสวยเริ่มขมวดเข้าหากันด้วยรู้สึกว่าผู้ชายในฝันช่างคุ้นตายิ่งนัก

“ว่าแต่ทำไมถึงรู้สึกว่าผู้ชายในฝันทำไมถึงดูคุ้นๆ จัง เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน เสียงที่ได้ยินก็คุ้นหูคล้ายความฝันก่อนหน้านั้นเลย เพียงแต่เห็นหน้าไม่ชัดเท่าไร นี่อย่าบอกนะว่าเขาเป็นเนื้อคู่เรา โอโห่! ได้สามีหื่นเหมือนในฝันแบบนั้น...ก็ดีอะดิ”

ประโยคสุดท้ายจ้าวมี่อิงกลับมีความรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ ว่าการมีสามีหื่นๆ แบบนั้นคงจะดีไม่น้อยเลยเชียวละก่อนจะหัวเราะคิกคักออกมาทั้งๆ ที่ยังงัวเงีย

นิ้วมือเรียวสวยจับแหกตาของตัวเองให้เปิดออกกว้าง ด้วยเพราะรู้สึกว่าหนังตายังหนักอึ้งดั่งกับหินอยู่เช่นเดิม เสมือนว่าเธอนอนไม่เคยอิ่มสักที 

หาววววว เสียงหาวนอนดังออกมาพร้อมโน้มกายจนศีรษะปักลงบนฟูกนอน

กริ้ง! กริ้ง! กริ้ง! เสียงโทรศัพท์ภายในห้องพักดังกระหึ่มขึ้น

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 134 เข้าหอ (ของจริงไม่ใช่ความฝัน) 1.3

    ยังไม่ทันที่จะได้คำตอบ ร่างงามก็ถูกคร่อมทับกักตัวไว้ใต้ร่างของสามี ก่อนจะโดนประกบจูบลงมาอย่างเรียกร้องและร้อนแรง ร่างงามสั่นสะท้านไปกับรสจูบที่ถูกมอบให้ เรียวลิ้นร้อนเกี่ยวรัดดูดดึง จุมพิตแสนวาบหวามถูกบดเคล้าคลึงลงบนริมฝีปากอิ่มช้ำที่บวมเป่งของนางอย่างเร่าร้อน แม่ทัพหนุ่มเฝ้าจูบพลางขบเม้มเคลียคลอไม่ห่างกาย ก่อนจะประคองใบหน้าสวยไว้ในมือ มองจ้องสบดวงตาสวยหวานก่อนจะก้มลงที่ข้างหูของหญิงสาวเพื่อบอกรัก “ข้ารักเจ้ามากเลยรู้ไหมอิงอิง” เสียงแหบพร่ากระซิบบอกรักอย่างเว้าวอน แม่ทัพหนุ่มจับเรียวขาคู่งามให้แยกออกจากกันแล้วพาร่างใหญ่ของเขาแทรกเข้าไปตรงกลางระหว่างขาแทน “เป็นของข้านะ” จางเย่วฉินกระซิบบอกเสียงแหบโหย มี่อิงนอนมองสามีของนางอย่างเขินอายยามเมื่ออีกฝ่ายบอกรักออกมา หัวใจของนางพองโตจนคับอก ในเมื่อเธอเองก็แต่งงานกับเขาแล้ว จะยังไงก็ต้องตกเป็นภรรยาของเขาอยู่วันยังค่ำนี่ยังต้องมาขอกันอีกเหรอ หญิงสาวคิดในใจพลางก้มหน้างุดด้วยความอาย “ข้าก็เป็นของท่านคนเดียวมาตั้งแต่ต้นแล้วนี่”หญิงสาวอ้อมแอ้มตอบออกไปด้วยความเขินอาย แม่ทัพหนุ่มยกยิ้มขึ้นอย่างพึงพอใจ ก่อนจะประคองท่อนล

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 133 เข้าหอ (ของจริงไม่ใช่ความฝัน) 1.2

    โดยไม่พูดพร่ำทำเพลง จางเย่วฉินจับตัวมี่อิงให้พลิกกลับมาแล้วประกบจูบลงบนริมฝีปากของนางทันที แม่ทัพหนุ่มพรมจูบเนิ่นนานหมายดูดกลืนความหอมหวานอย่างไม่รู้เบื่อ จูบของจางเย่วฉิน กำลังจะทำให้อิงอิงแทบหมดลมหายใจเสียให้ได้เลยทีเดียว นางต้องอ้าปากหอบอย่างอ่อนแรงเมื่อเขาเลื่อนใบหน้าหล่อเหลาลงไปสูดดมซอกคอหอมละมุนแล้วขบเม้มแผ่วเบาด้วยความหลงใหล ไฟปรารถนาของแม่ทัพหนุ่มโหมกระหน่ำลุกโชนขึ้นอย่างรุนแรง ก่อนจะยกมือขึ้นประคองดวงหน้าหวานที่เริ่มแดงขึ้นมา คนหน้าแดงยิ้มเอียงอายกับสายตาร้อนแรงของสามี มือเรียวใหญ่ตรึงใบหน้าของอิงอิงเอาไว้พร้อมมอบจุมพิตแสนวาบหวามและเร่าร้อนมาให้กับนางอีกครั้ง อิงอิงเองเผยอปากรับจูบและตอบสนองสามีหมาดๆ กลับไปอย่างร้อนแรงไม่แพ้กัน ลิ้นร้อนระอุดูดดึงเกี่ยวรัดกับลิ้นนุ่มอย่างดูดดื่ม แม่ทัพใหญ่เฝ้าวนเวียนจูบเอา จูบเอา จนความวาบหวามตีขึ้นมาจุกอยู่ตรงช่องท้องของมี่อิง ร่างงามเหมือนโดนมอมเมาด้วยรสจูบจนเหมือนกับว่าร่างกายกำลังลอยสูงขึ้นเรื่อยๆ จนต้องยึดเกาะกายสูงใหญ่เอาไว้แล้วเบียดร่างของตนเข้าหา สติแทบกระเจิดกระเจิงเพราะรสจูบ มือเรียวใหญ่ลูบไล้สร้างความวาบหวามให

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 132 เข้าหอ(ของจริงไม่ใช่ฝัน) 1.1

    จวนสกุลจางจดหมายด่วนส่งมาจากจวนสกุลหลัวเมื่อช่วงหัวค่ำ พร้อมการหายตัวไปของหลัวอี้หลางตั้งแต่ช่วงเช้าของการทำพิธี หนึ่งในเพื่อนเจ้าบ่าวหายไปอย่างไร้ร่องรอยเพื่อไปจัดการสิ่งสำคัญในชีวิต ก่อนจะมีจดหมายมาส่งถึงมือจางเย่วฉินเพื่อบอกทุกอย่างอยู่ในจดหมายดังกล่าว กระดาษเนื้อบางเบาถูกดึงออกจากซองปิดผนึก พร้อมถูกคลี่ออกอ่านใจความด้านในอย่างรวดเร็ว ก่อนจะจบลงพร้อมรอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นอยู่บนใบหน้าของแม่ทัพใหญ่แห่งต้าถัง เฮ้อ! เสียงถอนหายใจออกมาอย่างแรงของจางเย่วฉินที่ได้อ่านเนื้อหาดังกล่าวจนหมดสิ้น “เจ้าตัดสินใจเช่นนั้นจริงๆ หรือนี่อี้หลาง ในเมื่อต้องการมีชีวิตแบบนั้นมีหรือที่ข้าจะไม่ส่งเสริมตามคำร้องขอของเจ้าผู้เป็นสหาย ยังไม่ทันมีพิธีแต่งงานแต่เจ้ากลับมีลูกแซงหน้าก่อนข้าไปอีกแล้ว เห็นทีข้าต้องรีบจัดการเรื่องมีทายาทกับอิงอิงเสียแล้ว”แม่ทัพใหญ่พูดพร้อมนำกระดาษจดหมายที่อยู่ในมือจ่อเข้าที่โคมไฟ จนเปลวเพลิงลุกลามเลียเนื้อกระดาษก่อนจะปล่อยลงในภาชนะรองรับที่ทำมาจากกระเบื้องเคลือบ จางเย่วฉินหันกลับไปสำรวจห้องหอของตัวเองที่คืนนี้จะต้องอยู่ร่วมห้องกับ

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 135 รักเจ้านางมารน้อยของข้า (อวสาน)

    6 ปีผ่านไป งานเทศกาลชีซี“มาสิ! มาสิ! วิ่งตามข้ามา!” “คุณชายใหญ่! คุณชายรอง! คุณชายสาม คุณชายสี่ คุณชายห้า คุณหนูเล็ก รอบ่าวด้วย!!!!”เสียงของพี่เลี้ยงดังเอ็ดอึงไล่ตามหลัง เด็กชายตัวน้อยทั้งห้าคนและเด็กหญิงตัวน้อยสุดวัยเพียงหนึ่งขวบเท่านั้นที่เพิ่งจะเริ่มหัดเดินได้ไม่นาน ในยามนี้ภายในจวนสกุลจางล้วนเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของเด็กเล็กๆ ตัวน้อยๆ มากมายซึ่งเป็นผลงานสุดภาคภูมิใจของแม่ทัพใหญ่แห่งต้าถัง แม้ว่าจะแต่งงานช้าแต่กลับมีลูกๆ ที่น่ารักไล่ตามทันบรรดามิตรสหายที่ออกเรือนไปก่อนหน้านั้นหลายปีอย่างน่าอิจฉา ด้วยฮูหยินคนงามให้กำเนิดทายาทติดต่อกันมิหนำซ้ำยังเป็นลูกชายถึงห้าคนเลยทีเดียว ในเวลานี้จวนตระกูลจางไม่เงียบเหงาอีกต่อไปแล้วเมื่อทายาทสกุลจาง ได้ถือกำเนิดติดต่อกันไม่หยุด ซึ่งฮูหยินคนงามได้มอบบุตรชายฝาแฝดให้แก่แม่ทัพใหญ่แห่งต้าถังถึงสองคู่ ท้องสองครั้งแต่ได้ลูกชายมาด้วยกันห้าคน ซึ่งมี่อิงตั้งครรภ์ครั้งแรกก็คลอดลูกชายฝาแฝดถึงสามคนซึ่งมีใบหน้าละม้ายคล้ายพ่อและแม่แต่ไม่เหมือนกันทั้งหมด ครั้นตั้งครรภ์ครั้งที่สองนางก็คลอดบุตรชายชายฝาแฝดสองคนซึ่งมีใบหน้าเหม

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 131 จุดจบของเสี้ยนจู 1.4

    บริเวณนอกประตูเมืองร่างอวบอิ่มของหลี่เพ่ยหลิน ในชุดสตรีสาวสามัญชนสีขาวเรียบๆ มีเพียงปิ่นปักผมที่ทำจากหยกจักรพรรดิซึ่งเป็นของพระบิดาทรงประทานให้เสียบอยู่บนมวยผมเพียงแค่อันเดียวเท่านั้น เครื่องประดับมีค่าอื่นๆ นางปลดออกจากกายไม่นำออกมาสวมใส่ แม้ว่าพระบิดาจะทรงมีเมตตาประทานเครื่องประดับและอัญมณีที่เคยเป็นของนางให้ติดตัวมาด้วย แต่มีเพียงสิ่งเดียวที่นางเลือกนั่นก็คือปิ่นปักผมที่เสียบอยู่บนศีรษะในเวลานี้เท่านั้น อายุครรภ์สามเดือนกว่าทำให้หน้าท้องเริ่มนูนออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน ท้องกลมน้อยๆ และร่างอวบในวัยสาว ผิวพรรณเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล ด้วยเป็นเพราะกำลังตั้งครรภ์ ใบหน้างดงามนวลเนียนหมดจดด้วยมีเพียงแป้งผัดหน้าทาไว้เพียงแค่บางเบา ริมฝีปากอิ่มอมชมพูไม่ต้องแต้มสีชาดปากก็น่าจูบอยู่แล้ว คนสวยไม่ต้องแต่งอะไรมากจะสวยน่ามอง แต่ถ้าหากแต่งเกินความพอดีแทนที่จะงามกลับถูกชายตาอย่างหมางเมิน หลี่เพ่ยหลินยืนเล่นก้านดอกหญ้าอยู่ข้างๆ รถม้า เฝ้ารอหลินซีบ่าวรับใช้คนสนิทของนางกลับมาจากซื้อยาในเมืองหลวง หลังจากนั้นก็จะเดินทางบ่ายหน้าไมุ่งตรงไปที่อู่อี้ซาน โดยหันหลังให้กับประตูเมืองจึงไม่ได้เห็

  • แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า   ตอนที่ 128 จุดจบของเสี้ยนจู 1.1

    ในยามนี้ทั่วทั้งนครฉางอานต่างโจษขานเรื่องราวของจวนสกุลอัน ซึ่งเป็นสถานที่พำนักอีกทั้งยังเป็นที่ทำการใหญ่ของกลุ่มกบฏกู้ชาติต้าสุย ถูกกำลังทหารของจางเยว่ฉินร่วมกับกรมอาญา บุกเข้ากวาดล้างได้อย่างราบคาบ โดยหัวหน้าใหญ่กลุ่มกบฏหยางผิงได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการถูกไฟคลอกภายในห้องนอนของตัวเอง ซึ่งไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่าเพราะเหตุใดจึงเกิดเพลิงไหม้สังหารขึ้นภายในห้องดังกล่าวนั้นได้ ทว่าหัวหน้ากลุ่มกบฏแม้ว่าจะรอดพ้นจากการถูกไฟคลอกตาย แต่บาดแผลไฟไหม้ช่างแสนสาหัสยิ่งนัก ผิวหนังถูกทำลายเกือบทั้งหมดจนทำให้ใบหน้าผิดรูปจนเสียโฉม ทนทรมานเจ็บปวดจากบาดแผลดังกล่าวเพียงแค่สามวันก็สิ้นใจตายปิดฉากทายาทจากราชวงศ์สุยที่ต้องการกอบกู้ราชบัลลังก์กลับคืนอย่างถาวร และทำให้ผู้คนล่วงรู้ความจริงว่าพรรคมารโลหิตแท้จริงแล้วนั้นถูกกลุ่มกบฏกู้ชาติสวมรอยแอบอ้างเพื่อแสวงหาผลประโยชน์จนทำให้พรรคมารโลหิตถูกทำลายชื่อเสียงอย่างย่อยยับ และกลายเป็นพวกเลวร้ายในสายตาชาวประชามานานหลายสิบปีเหตุการณ์กวาดล้างในครั้งนี้ทำให้ พรรคมารโลหิตหลุดพ้นจากข้อครหาที่ผ่านมาทั้งหมดและได้รับการนับถือยกย่องดั่งเดิม ในขณะเดี

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status