LOGINShare
บทที่ 1291
Latest chapter
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1310
องค์หญิงใหญ่รู้ดีว่า จั่วเฟิงไม่มีวันยอมเป็นราชบุตรเขย จึงโกหกไทเฮา เพื่อให้ไทเฮาเลิกล้มความคิดที่จะเร่งเร้าให้นางหาราชบุตรเขยอยู่เรื่อย ๆบัดนี้ปัญหาไม่ได้อยู่ที่นาง นางก็คาดหวังไว้แต่ได้มาไม่ได้เองใครจะไปรู้ ไทเฮาลงมือรวดเร็วมากวันนั้นเอง ไทเฮาก็ไปหาฮองเฮาทันที“จั่วเฟิง?” เฟิ่งจิ่วเหยียนเพิ่งกลับมาจากห้องทรงพระอักษร นางไม่คิดเลยว่าองค์หญิงใหญ่จะมีเรื่องเกี่ยวข้องกับจั่วเฟิงไทเฮาแย้มยิ้มอย่างเมตตา เต็มไปด้วยแววขอร้อง“ฉีเอ๋อร์สนใจจั่วเฟิง ฮองเฮา เจ้าช่วยเป็นแม่สื่อให้ทั้งสองคนได้หรือไม่?”เรื่องกองทัพทั้งสี่ทิศ ฮองเฮารู้ดียิ่งกว่าฮ่องเต้ การขอให้นางช่วยจึงไม่มีทางผิดพลาดสีหน้าเฟิ่งจิ่วเหยียนเคร่งขรึม“จั่วเฟิงเป็นหนึ่งในนายทหารของกองทัพชั้นยอด หากเขาไม่เต็มใจ ข้าก็ไม่อาจบีบบังคับเขาได้”ไทเฮารีบกล่าวแก้ต่าง“ข้าไม่ได้คิดจะบีบบังคับเขา เพียงแค่อยากให้เขากับฉีเอ๋อร์ได้มีโอกาสพูดคุยกันมากหน่อย ทำความรู้จักกัน เช่นนี้ต่างฝ่ายค่อยมีโอกาสทำความเข้าใจกัน ไม่แน่อาจจะกลายเป็นคู่ครองที่ดี”เฟิ่งจิ่วเหยียนครุ่นคิดครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบตกลง“ก็ได้ พรุ่งนี้ข้าจะให้คนไปถามเขาดู”
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1309
เซียวอวี้คว้าจับมือของเฟิ่งจิ่วเหยียนไว้“จิ่วเหยียน...”เฟิ่งจิ่วเหยียนเดารู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น จึงลูบหลังมือของเขาเบา ๆ อย่างปลอบโยน“ฝ่าบาท ให้เฉินจี๋ออกไปก่อนเถอะเพคะ”ตอนนี้เฉินจี๋เหงื่อแตกเต็มศีรษะหากยังไม่ให้ออกไป เขาคงเป็นลมแน่นอนถึงอย่างไร…มันน่าตกใจเกินไปแล้ว!รุ่ยอ๋องคำนับเฟิ่งจิ่วเหยียน“ถวายบังคมฮองเฮา”“ไม่ต้องมากพิธี รุ่ยอ๋อง สิ่งที่เจ้าเพิ่งพูดเมื่อครู่ เจ้ายินดีพูดให้ข้าฟังอีกครั้งหรือไม่?”สีหน้าเฟิ่งจิ่วเหยียนเรียบเฉย กระทั่งแฝงไปด้วยแววให้กำลังใจรุ่ยอ๋องพูดด้วยท่าทีไม่เร่งรีบ “ข้ายินดี”หลังจากเขาพูดจบ เฟิ่งจิ่วเหยียนก็เข้าใจทุกอย่างแล้ว“ตอนนี้รุ่ยอ๋องมั่นใจในความรู้สึกของตัวเองแล้วหรือ?” นางถามรุ่ยอ๋องรีบพยักศีรษะทันที“ใช่ขอรับ กระหม่อมแน่ใจเป็นอย่างยิ่ง เพียงแต่ไม่อยากให้ฝ่าบาทเข้าใจผิดอีกต่อไป”มีเฟิ่งจิ่วเหยียนอยู่เคียงข้าง เซียวอวี้ก็เริ่มเข้าใจขึ้นมาแล้วที่แท้เมื่อครู่รุ่ยอ๋องกำลังอธิบายความเข้าใจผิด หาใช่การสารภาพรักไม่!เฟิ่งจิ่วเหยียนจึงเป็นฝ่ายพูดกับรุ่ยอ๋องให้ชัดเจน“เรื่องนี้ก็เป็นความผิดของหม่อมฉันเอง หากหม่อมฉันไม่พูดกับฝ่าบา
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1308
ห้องทรงพระอักษรวันนี้เป็นวันงานฉลองวันประสูติครบหนึ่งชันษาของพระโอรสทั้งสอง เซียวอวี้ยังต้องตรวจอ่านฎีกาตามปกติหลิวซื่อเหลียงเดินเข้ามา กราบทูลอย่างนอบน้อม “ฝ่าบาท รุ่ยอ๋องกลับมาอีกแล้วพ่ะย่ะค่ะ”เซียวอวี้ขมวดคิ้วเขามาทำไม?เรื่องหนานเจียง ได้ตกลงกันชัดเจนไปแล้วไม่ใช่หรือเขาจะตามหร่วนฝูอวี้ไปชายแดนใต้ ไม่มีใครขัดข้องถือเสียว่าให้เขาลาพักยาวต่อไปรุ่ยอ๋องก้าวเข้ามาข้างใน สายตาเหลือบมองหลิวซื่อเหลียงกับเฉินจี๋ก่อนคนหนึ่งเป็นขันทีใหญ่ข้างกายฝ่าบาท อีกคนเป็นองครักษ์ใกล้ชิดทั้งคู่ล้วนเป็นคนที่ฝ่าบาทไว้ใจตามหลักแล้ว ทั้งสองไม่จำเป็นต้องหลีกเลี่ยงทว่าสิ่งที่รุ่ยอ๋องกำลังจะพูดต่อไปนี้ ต้องไม่มีบุคคลที่สามอยู่ในที่นี่เด็ดขาดหลิวซื่อเหลียงรับใช้ข้างกายฝ่าบาทมานาน มีไหวพริบเฉียบแหลมเห็นรุ่ยอ๋องไม่พูดไม่จา เอาแต่จ้องเขา ก็รีบโค้งตัวขออนุญาต“ฝ่าบาท ข้าน้อยออกไปรอด้านนอก?”เซียวอวี้ขานรับในลำคอ “อืม” โดยไม่ตรัสสั่งสิ่งใดเพิ่มหลิวซื่อเหลียงส่งสายตาให้เฉินจี๋เจ้าหมอนี่ ทำไมถึงดูไม่รู้กาลเทศะเอาเสียเลย?ความเงียบของรุ่ยอ๋อง ทำให้เซียวอวี้รู้สึกสับสน“รุ่ยหลิน เจ้ายังมี
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1307
ในวังหลวงเนื่องในโอกาสที่องค์ชายทั้งสองมีอายุครบหนึ่งชันษา เหล่านางสนมต่างถวายของขวัญแสดงความยินดีไทเฮาเองก็ทรงรักเอ็นดูองค์ชายทั้งสองเป็นอย่างมากเพียงพริบตา นางก็กลายเป็นเสด็จย่าไปแล้วเมื่อมองดูฝ่าบาทที่มีทายาทแล้ว นางก็นับว่ามีหน้าไปพบอดีตฮ่องเต้ได้เสียทีทว่าพอเห็นว่าฝ่าบาททรงมีทายาทแล้ว นางก็รู้สึกกังวลเรื่องขององค์หญิงใหญ่ บุตรสาวของตนที่ไม่อาจวางใจได้เสียทีขึ้นมาฉีเอ๋อร์เอาแต่ใจอยู่เสมอ ไม่รู้เมื่อใดจึงจะหาราชบุตรเขยแล้วคลอดบุตรได้เสียทีไว้พรุ่งนี้นางจะต้องพูดเรื่องนี้กับฮองเฮาฉีเอ๋อร์ ลูกคนนี้ ดูเหมือนจะฟังเพียงคำพูดของฮองเฮาเท่านั้นตำหนักหย่งเหอครั้นเหล่าสนมส่งของขวัญเสร็จก็จากไปเฟิ่งจิ่วเหยียนเรียกหร่วนฝูอวี้ไว้เพียงคนเดียว“ได้ยินว่าเจ้าจะไปหนานเจียงรึ?”หร่วนฝูอวี้อธิบาย“เดิมคิดไว้เช่นนี้ ทว่าพอปรึกษากับท่านอ๋องแล้ว ก็คิดว่าจะไปที่ชายแดนของสองแคว้นแทน ขณะเดียวกันก็ส่งคนแทรกซึมเข้าไปที่หนานเจียง เช่นนี้จะเหมาะสมกว่า ตอนนี้ท่านอ๋องไปรายงานเรื่องนี้ที่ห้องทรงพระอักษรแล้วเพคะ”เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของนางหากเป็นแต่ก่อน หร่วนฝูอวี้ไ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1306
“ไม่กลับ!” เฟิ่งหมิงเซวียนพอใจกับชีวิตในตอนนี้มากแม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้ชีวิตหรูหราเหมือนตอนอยู่จวนตระกูลเฟิ่ง ทว่าเขาก็มีภรรยาและลูกอยู่เคียงข้าง และทุกมื้อก็ได้กินข้าวอย่างสบายใจ ไม่มีสิ่งใดให้ละอายที่จวนตระกูลเฟิ่ง เขามันก็แค่หนอนแมลง เป็นตัวไร้ค่าในครอบครัวเล็ก ๆ นี้ เขาคือเสาหลักที่คอยค้ำชูภรรยาและลูกหลังจากสร้างครอบครัว เขาถึงได้เข้าใจถึงการเป็นบุรุษที่แท้จริงหลังจากปฏิเสธนายท่านเฟิ่งแล้ว เฟิ่งหมิงเซวียนก็กลับบ้านเล่าเรื่องนี้ให้ภรรยาฟัง“ถ้ามีคนจากจวนตระกูลเฟิ่งมา ก็ไม่ต้องไปสนใจ ไม่ต้องไปเปิดประตูให้”อิงเอ๋อร์อุ้มบุตรชายแล้วนึกถึงความอับอายที่แม่สามีทำกับนางในวันนั้น นางก็ไม่เต็มใจไปที่ตระกูลเฟิ่งเช่นกันทว่าเพื่อบุตรชายแล้ว คงไม่อาจขายเต้าหู้ไปตลอดได้“ท่านพี่ อีกไม่กี่ปีบุตรชายของเราก็ต้องเข้าเรียนที่สำนักศึกษาเอกชนแล้ว เงินไม่เท่าไหร่จากการขายเต้าหู้นี่จะพอสำหรับให้เขาเข้าสอบขุนนางได้หรือไม่?”นางหมกมุ่นกับการสอบขุนนางมากนางเคยอยากให้สามีสอบขุนนาง ทว่าต่อมาถึงพบว่าเขาเป็นเพียงคนไม่เอาไหน เข็นไม่ขึ้น จึงได้แต่เลิกล้มความคิดนี้ตอนนี้นางมีบุตรชายแล้ว จึงคิดอยาก
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1305
บุตรทั้งสองต่างง่วงงุนยิ่ง พิธีเลือกของจึงไม่สำเร็จเฟิ่งจิ่วเหยียนไม่อยากจะทรมานพวกเขา จึงให้แม่นมอุ้มพวกเขาไปพักผ่อนหนิงเฟยจึงช่วยพูดไกล่เกลี่ย“องค์ชายทั้งสองพระองค์สนิทสนมกันยิ่งนัก”เซียวอวี้ยังเชิญช่างวาดภาพมา เพื่อวาดภาพของพวกเขาในงานฉลองวันประสูติครบหนึ่งชันษาด้วยสุดท้ายเมื่อช่างวาดภาพเข้ามา กลับวาดได้เพียงท่าทางตอนนอนของพวกเขา ที่บุตรชายคนเล็กกอดแขนของบุตรชายคนโตเอาไว้ ดูพึ่งพาอาศัยกันอย่างยิ่งหากมองข้ามสิ่งอื่นไป เพียงมองฉากนี้ ก็รู้สึกอบอุ่นอย่างยิ่งใจเฟิ่งจิ่วเหยียนอ่อนยวบ นางพึงพอใจกับภาพวาดนี้มากในท้องพระโรงงานเลี้ยงจบลงแล้ว สองสามีภรรยาเมิ่งฉวีถูกเชิญไปที่ตำหนักหย่งเหอนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นเด็กทั้งสองอย่างใกล้ชิด พวกเขาตื่นเต้นอย่างยิ่งเฟิ่งจิ่วเหยียนสั่งให้ทุกคนถอยออกไป แล้วให้สองผู้เฒ่าดูเหล่าบุตรชายกันสองคนยามนั้นเด็กทั้งสองยังคงหลับฝันอยู่ ทว่ากลับไม่ได้รับผลกระทบจากการพูดคุยของพวกเขาเลย“จมูกนี่เหมือนจิ่วเหยียน”“ขายาว จะต้องตัวสูงเป็นแน่”“ถึงจะบอกว่าเป็นฝาแฝดกัน ทว่าก็ไม่ได้เหมือนกันเสียทีเดียว หน้าผากขององค์ชายใหญ่เอิบอิ่มกว่า องค
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1304
เรื่องที่เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้สึกประหลาดใจมีอยู่สองเรื่องเรื่องแรกคือ การที่เวยเฉียงขึ้นครองบัลลังก์ได้อย่างรวดเร็วและราบรื่นอีกเรื่องหนึ่งคือ การมอบเมืองสองแห่งเป็นของขวัญแสดงความยินดีในงานฉลองวันประสูติครบหนึ่งชันษา มันล้ำค่าเกินไปทว่าเซียวอวี้กลับรับไว้โดยไม่รู้สึกว่าเป็นภาระแม้แต่น้อยสำหรับเขาแล้ว ยิ่งมากก็ยิ่งดียิ่งเป็นการมอบให้กับบุตรชายด้วยเฟิ่งเวยเฉียงในฐานะน้าสาว ทำได้ไม่เลวทีเดียว ไม่เสียแรงที่จิ่วเหยียนกำจัดอุปสรรคมากมาย เพื่อให้นางกับเฉียวเอ๋อร์ไปอยู่ที่แคว้นซีหนี่ว์ของขวัญชิ้นนี้ พวกเขาสมควรได้รับโดยไม่ต้องละอายใจเซียวอวี้ส่งสายตาไปทางหนึ่ง หลิวซื่อเหลียงก็รับมอบของขวัญชิ้นใหญ่จากแคว้นซีหนี่ว์ไว้นายท่านเฟิ่งยังไม่รู้ว่า ประมุของค์ใหม่ของแคว้นซีหนี่ว์คนปัจจุบัน คือเวยเฉียงบุตรสาวของเขาที่อ่อนโยนและว่านอนสอนง่ายมาตั้งแต่เด็กเขารู้สึกสงสัยจริง ๆ ว่า เหตุใดประมุของค์ใหม่ของแคว้นซีหนี่ว์ถึงได้โง่เขลาเพียงนี้ หรือว่าหวาดกลัวหนานฉี จึงมาแสดงไมตรี?ช่างไร้ศักดิ์ศรีเสียจริงดังนั้นอาจพูดได้ว่า สตรีนั้นย่อมไม่สามารถเป็นผู้นำได้ ยังห่างไกลจากอุดมการณ์แน่วแน่ที่มีใน
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1303
เซียวอี้ตัดสินใจแต่งตั้งรัชทายาท หาใช่เรื่องที่คิดขึ้นชั่วขณะอาจกล่าวได้ว่า ตั้งแต่เด็กทั้งสองยังไม่ถือกำเนิดมา เขาก็มีความคิดเช่นนี้แล้วในเวลานั้นยังถึงกับคิดว่า แม้ครรภ์นี้ของเฟิ่งจิ่วเหยียนจะเป็นบุตรสาว เขาก็จะเพิกเฉยคำคัดค้านของคนส่วนใหญ่ จะเลี้ยงดูเด็กหญิงผู้นี้ให้เป็นผู้สืบทอดบัลลังก์ฮ่องเต้ในตอนนั้นก็ไม่เคยคิดว่า ตนเองจะมีบุตรชายถึงสองคน และยังต้องมากลัดกลุ้มว่าจะเลือกคนใดเป็นรัชทายาทอีกเมื่อคิดทบทวนดูแล้ว ก็ยังคงเป็นบุตรชายคนโตที่ดูสงบนิ่งและน่าเชื่อถือยิ่งไปกว่านั้น การแต่งตั้งบุตรชายคนโตที่เกิดจากฮองเฮาเป็นรัชทายาท ก็เป็นธรรมเนียมปฏิบัติของบรรพบุรุษตอนนี้ข่าวลือเกี่ยวกับเด็กฝาแฝดก็ผ่านไปแล้ว จึงเป็นเวลาที่เหมาะสมในการแต่งตั้งรัชทายาทการที่ไม่ปรึกษากับเฟิ่งจิ่วเหยียน ก็เพราะต้องการให้นางประหลาดใจและดีใจหารู้ไม่ว่า เมื่อเทียบกับดีใจ เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้สึกประหลาดใจมากกว่าเรื่องใหญ่เพียงนี้ยังปกปิดนาง แล้วเรื่องอื่นที่ปกปิดนางจะมีน้อยหรือ?คืนนี้จะต้องซักถามให้ละเอียด!สำหรับเรื่องการแต่งตั้งรัชทายาท ขุนนางทั้งบุ๋นบู๊ไม่มีข้อโต้แย้งใด ๆต่างรู้กันว่า หลายปีก่อ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1302
ในตอนเช้าตรู่ องค์ชายทั้งสองถูกปลุกให้ตื่นมาล้างหน้าบ้วนปากแม่นมกับเหล่าข้าหลวงคอยปรนนิบัติรับใช้ และเปลี่ยนอาภรณ์ชุดใหม่ให้พวกเขาองค์ชายน้อยที่ปกติชอบเล่นซุกซนไม่ใส่ใจ วันนี้กลับดูแจ่มใสเป็นพิเศษสาวใช้คนหนึ่งกระซิบแหย่: “ก่อนหน้านี้รู้สึกว่าองค์ชายน้อยยังดูเหมือนเดิมเสมอ ในที่สุดวันนี้ก็เปลี่ยนเป็นคนใหม่แล้ว”แม่นมที่คอยอยู่เคียงข้างองค์ชายมาตลอด ถ้าจะกล่าวอย่างมิบังควรนัก ก็คือมององค์ชายเหมือนเป็นลูกของตนเองไปแล้ว“องค์ชายของพวกเรามีพื้นฐานดี อย่างไรก็ดูดี”ที่ห้องข้าง ๆ แม่นมขององค์ชายใหญ่เตรียมตัวพร้อมแล้ว ก็อุ้มองค์ชายใหญ่ออกมา พร้อมกับเอ่ยเหน็บแนม: “องค์ชายน้อยยังไม่พร้อมอีกหรือ? อยู่ในครรภ์มารดาก็วิ่งไม่ทันองค์ชายใหญ่ ต่อไปต้องแย่งชิงที่หนึ่งให้ได้บ้างนะ”แม่นมขององค์ชายน้อยพยายามปกป้อง รีบตอบโต้ทันที“เจ้าจะเข้าใจอะไร องค์ชายน้อยของพวกเรามีพี่ชายคอยปกป้อง ถือเป็นคนที่โชคดี”การเป็นพี่ชาย ย่อมต้องแบกรับภาระที่หนักกว่าอย่างเลี่ยงไม่ได้ดูจากช่วงหลายวันมานี้ ฝ่าบาททรงอุ้มองค์ชายใหญ่ไปที่ห้องทรงพระอักษรแทบจะทุกวัน ก็พอจะรู้แล้วไม่แปลกใจที่องค์ชายใหญ่ทรงบรรทมไม่เต็มอิ
You may also like
เสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว
หลิ่วเยว่119.7K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.01
ชาไทยเย็น16.9K viewsลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ23.2K viewsแต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม106.8K viewsสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด
ซีไซต์460 viewsนางบำเรอใต้เงารัก
อิ่น เยว่460 viewsย้อนเวลามาเปลี่ยนชะตารัก ยุค80
ฉู่เฉียว3.9K viewsมาเฟียสาวทะลุมิติมาเป็นเจ้าของร้านผ้าไหมอันดับหนึ่ง
ต้าซินซิน4.6K views
