Share

บทที่ 1490

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
“สิ่งของอะไร?” รุ่ยอ๋องถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นไม่น้อย

องค์หญิงใหญ่เม้มริมฝีปากแน่น ราวกับกำลังครุ่นคิดว่าจะบอกเขาดีหรือไม่

นางเอ่ยถาม

“เจ้าไม่มีข่าวของฝ่าบาทจริง ๆ หรือ?”

สีหน้ารุ่ยอ๋องเคร่งขรึม

“เรื่องแบบนี้ ข้าจะปิดบังเจ้าทำไม?”

องค์หญิงใหญ่พยักหน้า

“ก็ใช่ เจ้าผูกพันแน่นแฟ้นกับฝ่าบาทมาก แถมยังจงรักภักดีปานนี้…ถ้าอย่างนั้น บอกเจ้าก็ไม่น่ามีปัญหา”

คำพูดของนางคลุมเครือ ทำให้รุ่ยอ๋องยิ่งขมวดคิ้วแน่น

องค์หญิงใหญ่คิดจะพูดอะไรกันแน่?

โชคดีที่องค์หญิงใหญ่ไม่ได้อ้อมค้อมนานนัก

นางให้รุ่ยอ๋องเลือกสถานที่เงียบ ๆ มีเพียงพวกเขาสองคน

รุ่ยอ๋องมองไปรอบ ๆ กระโจมที่พวกเขาอยู่ ด้านในมีเพียงพวกเขา ไม่มีบุคคลที่สาม

แม้แต่องครักษ์คนสนิทอย่างหลิวหวา เวลาก็เฝ้าอยู่ด้านนอกกระโจม ถ้าไม่ได้รับคำสั่งย่อมไม่บุกเข้ามา

ดังนั้น…ยังจะเงียบสงบไปมากกว่านี้ได้ยังไงอีก?

องค์หญิงใหญ่ก็สังเกตเห็นความหมายในสายตาของเขา

“ก็ได้ พูดที่นี่ก็ได้”

“ความจริง ตั้งแต่ก่อนที่ข้าจะออกจากวังหลวง ถานไถเหยี่ยนให้คนมาตามหาข้า”

“ข้ากับเขาไม่สนิทกันเลย แค่รู้ว่าเขาเคยเป็นสายลับของแคว้นตงซาน ต่อมาสวามิภักดิ์ต่อแคว้นหนานฉี
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (3)
goodnovel comment avatar
Natthida Chaikaeo
ทำไมรู้สึกว่ายิ่งอ่านบทยิ่งสั้น
goodnovel comment avatar
Vavar
ลุ้นมาก คิดถึงสองแฝดด้วย ป่านนี้วิ่งได้แล้วมั้ง คุณยายดมิ่งจะวุ่นกับหลานน่าดู
goodnovel comment avatar
Kamonwan Sangtongprao
มันคืออะไรกันแน่ ???
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1494

    วังใต้ดิน เป็นสถานที่ที่เซียวเหิงออกคำสั่งปรุงยาสถานที่แห่งนั้นขังมนุษย์โอสถไว้มากมาย รวมถึงสัตว์ประหลาดพิเศษอีกบางส่วนก่อนหน้านี้เซียวอวี้กับเลี่ยอู๋ซินเคยพยายามบุกเข้ามาสิ่งของภายในวังใต้ดินไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้ เซียวเหิงติดตั้งอุปกรณ์ป้องกันไว้ภายนอกหลายอย่าง เพื่อกันไม่ให้มีคนบุกรุกเข้ามาอีกไม่คิดเลยว่า! เขามัวแต่สนใจป้องกันปลาใหญ่ จนหลงลืมป้องกันกุ้งตัวเล็ก ๆไม่ใช่ว่าเขาไม่รอบคอบพอ แต่เป็นเพราะว่าก่อนหน้านี้แทบจะไม่เห็นประชาชนธรรมดาในสายตาต่างหากหากมีใครรู้ถึงการมีอยู่ของวังใต้ดิน ก็แค่ฆ่าทิ้งผู้ที่อยู่เบื้องหลังเขาคือฮ่องเต้ทว่าพอเจอกับสถานการณ์อย่างวันนี้ กลับทำใจฆ่าประชาชนเหล่านั้นไม่ได้สีหน้าของเซียวเหิงอึมครึม “เตรียมรถม้า ข้าจะเข้าวังไปเข้าเฝ้าฝ่าบาทก่อน!”เรื่องนี้ คงต้องให้ฝ่าบาทจัดการให้ทางการออกหน้า ดูเหมาะสมกว่าเขาออกหน้าเองในวังหลวงหลังจากที่ฮ่องเต้ทรงทราบเรื่องนี้ ก็โกรธกริ้วคิ้วขมวดเขาจ้องเซียวเหิงอย่างโมโห“เจ้าโง่! เหตุใดเจ้าถึงไม่ระวังตัวเช่นนี้!“ตอนนี้ข่าวลือเรื่องความหายนะของมนุษย์โอสถกำลังแพร่สะพัดไปทั่ว เรื่องนี้ยังไม่ทันได้จัดก

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1493

    ข่าวลือยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น แม้จะเป็นถึงประมุขของแว่นแคว้น ก็มิอาจต้านทานปากของมหาชนที่ยากจะหยุดยั้งได้เมื่อทอดพระเนตรเหล่าขุนนางที่ยอมถวายชีวิตเพื่อทูลค้าน ฮ่องเต้จึงตรัสด้วยสีพระพักตร์เคร่งขรึม“เรื่องมนุษย์โอสถนี้ มิใช่เจตนาของเราเป็นอันขาด”“เราขอสั่งการ ณ ที่นี้ ให้สืบสวนเรื่องข่าวลือนี้อย่างถึงที่สุด รวมทั้งเรื่องที่เรียกว่าภัยพิบัติจากมนุษย์โอสถด้วย!”“ส่วนเรื่องที่แคว้นหนานฉีข่มขู่ว่าจะส่งมนุษย์โอสถมายังแคว้นตงซานนั้น ยิ่งเป็นเรื่องเหลวไหลทั้งเพ! เราไม่เคยได้รับข่าวสารทำนองนี้เลย!”“เหล่าขุนนางทั้งหลาย พวกเจ้าเองก็ต้องมองดูให้ดี อย่าได้หลงเชื่อข่าวลือเป็นอันขาด!”เหล่าขุนนางต่างประสานมือคารวะอย่างนอบน้อมในหมู่คนเหล่านั้น สองพ่อลูกหยวนสุยและหยวนจั้นมีสีหน้าเคร่งขรึมฝ่าบาทอาจหลอกลวงผู้อื่นได้ แต่หลอกลวงพวกเขาไม่ได้มนุษย์โอสถที่เมืองชายแดนของแคว้นหนานฉี ล้วนเป็นฝีมือของสองพ่อลูกเซียวเหิงอย่างชัดเจนและการกระทำของสองพ่อลูกนี้ ล้วนได้รับการอนุญาตจากฝ่าบาททั้งสิ้นในท้องพระโรงวันนี้ การกระทำของฝ่าบาทดูเผิน ๆ เหมือนจะเฉียบแหลม แต่แท้จริงแล้วเป็นเพียงการเลี่ยงหนักเอาเบา

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1492

    องค์หญิงใหญ่ทั้งประหลาดใจและยินดีเป็นอย่างยิ่ง“พวกเขาปลอดภัยดีหรือไม่!”รุ่ยอ๋องพยักหน้า“สายลับพวกนั้นพบตัวอู๋ไป๋และคนอื่น ๆ แล้ว จากคำบอกเล่าของอู๋ไป๋ พวกเขาแยกกันเดินทาง”“แต่เขายืนยันว่า โชคดีที่ได้รับความช่วยเหลือจากองค์รัชทายาทแห่งแคว้นตงซาน พิษมนุษย์โอสถในพระวรกายของฝ่าบาทจึงถูกควบคุมไว้ได้แล้ว ตอนนี้ยังไม่มีอันตรายจากพิษกำเริบ”“อีกทั้งฮองเฮาก็คอยคุ้มครองอยู่เคียงข้างฝ่าบาทตลอดเวลา คงจะไม่มีเรื่องอันใดเกิดขึ้น”องค์หญิงใหญ่ถอนหายใจอย่างโล่งอกในที่สุด“นับว่าผ่านเรื่องน่าตกใจมาได้โดยสวัสดิภาพ!”หว่างคิ้วของนางคลายออก เผยรอยยิ้มราวกับยกภูเขาออกจากอกรุ่ยอ๋องคลี่ยิ้มตามนางไปด้วย เป็นรอยยิ้มที่ไม่ได้ปรากฏมาเนิ่นนาน“ในเมื่อทราบแล้วว่าฝ่าบาทและฮองเฮาทรงปลอดภัยดี องค์หญิงก็ควรจะกลับเมืองหลวงได้แล้ว”เขาเปลี่ยนเรื่องอย่างกะทันหัน ทำเอาองค์หญิงใหญ่ไม่ทันได้ตั้งตัวทว่า นางเองก็รู้ว่าสิ่งใดควรไม่ควรเมืองชายแดนวุ่นวายถึงเพียงนี้ การที่ตนเองอยู่ที่นี่ต่อไป นอกจากจะช่วยอะไรไม่ได้แล้ว กลับจะเป็นการสร้างภาระให้เหล่าทหารอีกด้วยหลายวันมานี้ แค่เรื่องเตรียมน้ำอุ่นให้นางอาบทุกวั

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1491

    หลังจากเปิดสิ่งที่อยู่ภายในกระบอกโลหะยาวนั้นออกดู สีหน้าของรุ่ยอ๋องก็พลันแข็งค้างไปในแววตาของเขา ฉายชัดถึงความตื่นตะลึงที่ค่อย ๆ ปรากฏขึ้น!องค์หญิงใหญ่โน้มตัวเข้าไปมองด้วยความสงสัย“นี่คืออะไรหรือ?”ลายเส้นยุ่งเหยิงซับซ้อน ราวกับเป็นแผนที่เขาวงกตรุ่ยอ๋องมิได้อธิบายให้นางฟังเพราะเรื่องบางเรื่อง ยิ่งมีคนรู้น้อยเท่าไรก็ยิ่งดีจากนั้น เขาก็เรียกหลิวหวาเข้ามาข้างใน“พาองค์หญิงใหญ่ไปพักผ่อนก่อน”“พ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋อง!”องค์หญิงใหญ่ไม่อาจระงับความสงสัยไว้ได้ “รุ่ยหลิน! เจ้ายังไม่บอกข้าเลยว่าของสิ่งนี้...”รุ่ยอ๋องมองไปยังนาง ในสายตามีแววเตือนสติอยู่หลายส่วนองค์หญิงใหญ่เข้าใจในทันทีและสงบลงนางไม่ได้ซักถามต่อ แต่ตามหลิวหวาไปยังที่พักก่อนจากเมืองหลวงสู่เมืองชายแดน ตลอดเส้นทางนี้นางต้องเผชิญกับความยากลำบากมากมายบัดนี้ ถือได้ว่าภารกิจสำเร็จลุล่วงไปแล้วครึ่งหนึ่งทั้งหมดนี้ก็เพื่อแคว้นหนานฉี!หลังจากองค์หญิงใหญ่จากไป รุ่ยอ๋องมองแผนที่ในมือพลางจมอยู่ในภวังค์ความคิดอยู่นานแผนที่นี้ หากเขาเดาไม่ผิด น่าจะเป็น “ใยแมงมุม”อีกทั้งยังเป็น “ใยแมงมุม” ฉบับสมบูรณ์อีกด้วย!ขอบเขตที่ค

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1490

    “สิ่งของอะไร?” รุ่ยอ๋องถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นไม่น้อยองค์หญิงใหญ่เม้มริมฝีปากแน่น ราวกับกำลังครุ่นคิดว่าจะบอกเขาดีหรือไม่นางเอ่ยถาม“เจ้าไม่มีข่าวของฝ่าบาทจริง ๆ หรือ?”สีหน้ารุ่ยอ๋องเคร่งขรึม“เรื่องแบบนี้ ข้าจะปิดบังเจ้าทำไม?”องค์หญิงใหญ่พยักหน้า“ก็ใช่ เจ้าผูกพันแน่นแฟ้นกับฝ่าบาทมาก แถมยังจงรักภักดีปานนี้…ถ้าอย่างนั้น บอกเจ้าก็ไม่น่ามีปัญหา”คำพูดของนางคลุมเครือ ทำให้รุ่ยอ๋องยิ่งขมวดคิ้วแน่นองค์หญิงใหญ่คิดจะพูดอะไรกันแน่?โชคดีที่องค์หญิงใหญ่ไม่ได้อ้อมค้อมนานนักนางให้รุ่ยอ๋องเลือกสถานที่เงียบ ๆ มีเพียงพวกเขาสองคนรุ่ยอ๋องมองไปรอบ ๆ กระโจมที่พวกเขาอยู่ ด้านในมีเพียงพวกเขา ไม่มีบุคคลที่สามแม้แต่องครักษ์คนสนิทอย่างหลิวหวา เวลาก็เฝ้าอยู่ด้านนอกกระโจม ถ้าไม่ได้รับคำสั่งย่อมไม่บุกเข้ามาดังนั้น…ยังจะเงียบสงบไปมากกว่านี้ได้ยังไงอีก?องค์หญิงใหญ่ก็สังเกตเห็นความหมายในสายตาของเขา“ก็ได้ พูดที่นี่ก็ได้”“ความจริง ตั้งแต่ก่อนที่ข้าจะออกจากวังหลวง ถานไถเหยี่ยนให้คนมาตามหาข้า”“ข้ากับเขาไม่สนิทกันเลย แค่รู้ว่าเขาเคยเป็นสายลับของแคว้นตงซาน ต่อมาสวามิภักดิ์ต่อแคว้นหนานฉี

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1489

    องค์หญิงใหญ่เห็นสีหน้าตกตะลึงของจั่วเฟิง ก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้“ประโยคสุดท้ายนั่น ข้าแค่พูดล้อเล่น“แต่เรื่องที่ทำความดีแล้วจะได้รับรางวัลนั้น เป็นเรื่องจริง“เวลาไม่เช้าแล้ว พวกเราออกเดินทางกันต่อเถอะ!”ในใจจั่วเฟิง: ข้ายังไม่ได้ตอบตกลงเลยนะ ว่าจะพานางไปด้วย!ตลอดเส้นทางนี้ จั่วเฟิงถือว่าได้รู้จักกับความตามตื๊อขององค์หญิงใหญ่แล้วไม่ว่าเขาจะเดินทางไปทางไหน นางก็ตามไปด้วยทุกทีแถมนางยังขี่ม้าเป็น ความเร็วไม่แพ้เขาเลยใช้ไม้อ่อนไม้แข็งกับนางล้วนไม่ได้ผล เขาจึงได้แต่พยายามทำเมินใส่นางอย่างไร เขาก็เตือนเท่าที่ควรเตือนแล้วเขาบอกกับนางแล้วว่า เมืองชายแดนอันตรายมาก นางก็ยังยืนกรานจะไปเสี่ยง เขาห้ามก็ไม่ได้อีกอย่าง เขาเองก็มีภารกิจและเป้าหมายของตัวเองจะมัวแต่ยุ่งกับการติดตามของนาง จนทำให้เรื่องของตัวเองล่าช้าไม่ได้เมื่อทั้งสองมาถึงเมืองชายแดน ก็พบเหล่าทหารยามที่ยืนเฝ้าอยู่ด้านนอกทุกคนหน้าตาหมองคล้ำ ร่างกายซูบผอม แต่แววตาเด็ดเดี่ยว“ในเมืองเข้าไม่ได้! พวกเจ้ามาจากไหน!”จั่วเฟิงชี้แจงจุดประสงค์ของตนเมื่อรู้ว่าเขาเคยเป็นทหารกองทัพชั้นยอด ต้องการมาช่วยรักษาเมือง ทหารยามพว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status