Share

บทที่ 1657

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
หลังถานไถเหยี่ยนตายแล้ว กองทัพฉีก็ควบคุมสถานการณ์การสู้รบได้อย่างรวดเร็ว ภายใต้การบุกโจมตีหลายครั้ง ทหารหนานเจียงในดินแดนแคว้นตงซานก็แตกกระเจิงราวกับฝูงนก

ส่วนหร่วนฝูอวี้เนื่องจากร่างกายได้รับบาดเจ็บสาหัส จึงยังพักฟื้นอยู่ในเมืองอู๋โจว

วันนี้ นางได้รับจดหมายจากรุ่ยอ๋อง

ในจดหมายล้วนเป็นถ้อยคำแสดงความห่วงใยตามปกติ ถามว่าร่างกายของนางเป็นอย่างไร และยังบอกเล่าถึงสภาพปัจจุบันของจี๋เอ๋อร์ว่า เด็กคนนั้นโตขึ้นมาก

“ศิษย์พี่ ถานไถเหยี่ยนตายแล้ว” เก๋อสือชีเข้ามาในกระโจม นำข่าวนี้มาบอกกับหร่วนฝูอวี้

หร่วนฝูอวี้แค่จ้องมองจดหมายในมือ ราวกับตัดขาดจากเรื่องทั้งหมด

เก๋อสือชีจึงพูดซ้ำอีกครั้ง

“ศิษย์พี่?”

หร่วนฝูอวี้จึงเงยหน้าขึ้น ในดวงตาฉายประกายเย็นเยียบ

“มีเรื่องอะไร!”

เก๋อสือชี: ? ?

“ศิษย์พี่ ข้าพูดไปสามรอบแล้ว! ถานไถเหยี่ยนตายแล้ว! ตายแล้ว!”

รู้ว่าศิษย์พี่ไม่ชอบเขามาตลอด แต่ก็ไม่น่าถึงกับต้องเมินเฉยเขาถึงเพียงนี้!

หร่วนฝูอวี้ตอบสนองอย่างเฉยเมย

“อ้อ รู้แล้ว”

เก๋อสือชีรู้สึกงงงัน “รุ่ยอ๋องเขียนอะไรถึงท่านอีก ท่านถึงได้ใจลอยเพียงนี้?”

ถานไถเหยี่ยนตายแล้ว นี่เป็นเรื่องใหญ่มาก!

ศิษย์พี
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Orawin
หร่วนนี่ก็นะ นักสู้จริง ๆ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1661

    หนึ่งชั่วยามต่อมา ขณะที่กองทัพใหญ่เริ่มออกเดินทาง มีคนหาเสียวอู่พบแล้วพูดให้ถูกก็คือ พบศพที่น่าจะเป็นเสียวอู่มือทั้งคู่ของท่านผู้เฒ่าหยวนที่อ่อนแรง ลูบศีรษะศพนั้น แววตาเต็มไปด้วยความตกตะลึง ไม่อยากเชื่อ และโกรธเกรี้ยวมากท่านเงยหน้ามองไปทางเซียวอวี้เป็นอันดับแรกสีหน้าเซียวอวี้สงบนิ่ง ไร้ซึ่งคลื่นอารมณ์ใด ๆท่านผู้เฒ่าหยวนค่อย ๆ ลุกขึ้นมา เดินเข้าไปหาเซียวอวี้เฟิ่งจิ่วเหยียนยืนอยู่ด้านข้างเซียวอวี้ รู้สึกได้ถึงท่าทีแววตาผิดปกติของท่านผู้เฒ่าหยวนแววตานั้น เหมือนกำลังตำหนิเซียวอวี้เขากำลังสงสัยว่า ที่เสียวอู่เกิดเรื่องนั้น เกี่ยวข้องกับเซียวอวี้?ไม่ทันให้เฟิ่งจิ่วเหยียนคิดมาก ท่านผู้เฒ่าหยวนก็ถามเซียวอวี้“ทำไม…ไม่ให้เขามีทางรอด!”ทันใดนั้น ท่านผู้เฒ่าก็หันไปมองบรรดาขุนพลแห่งแคว้นหนานฉี “เขาเป็นเพียงเด็กคนหนึ่ง ไม่รู้เรื่องราชสำนัก ทำไมพวกเจ้าต้องให้เขาตาย! แค่เพราะเลือดในกายของเขาหรือ? เพราะเขามีสายเลือดแห่งแคว้นต้าโจว เขาจึงสมควรตายหรือ?”ขุนพลทั้งหลายไม่เอ่ยคำใด แต่สีหน้าพวกเขาก็บอกทุกอย่างแล้ว...พวกเขาต้องการให้เสียวอู่ตายเซียวอวี้ขึ้นขี่ม้า พร้อมออกคำสั่ง “สายเลื

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1660

    “เขาพูดว่าอะไร” แววตาเซียวอวี้เยือกเย็น จับจ้องเสียวอู่โดยตรงเฉินจี๋กำด้ามดาบแน่น ความตึงเครียดแล่นผ่านร่างกายเสียวอู่ทำหน้าจริงจัง“ถานไถเหยี่ยนเจ้าสุนัขชั่วนั่น ชอบพูดเหลวไหล“เมื่อก่อนข้าไม่เข้าใจ เกือบจะเชื่อเข้าแล้ว“ครั้งนั้นเขาบอกข้าว่า ศิษย์พี่ท่านก็เป็นสายเลือดแห่งแคว้นต้าโจว สิ่งที่เขาทำทั้งหมด ก็ล้วนเพื่อช่วยท่านรวบรวมแผ่นดินให้เป็นหนึ่งเดียว ข้าช่วยเขา ก็เท่ากับช่วยศิษย์พี่“ข้าก็เลยเชื่อ“ต่อมาเซียวเหิงยกทัพห้าหมื่นมา ก็เป็นถานไถเหยี่ยนสั่งข้าให้ฉวยโอกาสก่อความวุ่นวาย“หลังจากข้าหนีออกมาจากเซียวเหิง ก็คิดจะไปถามถานไถเหยี่ยนให้ชัดเจน คราวที่เจอกันอีกที ก็ตอนที่กำลังหาจุดศูนย์กลางค่ายกล ข้าส่งสายตาให้เขา ยังบอกเขาว่า ข้าได้ทำตามที่เขาบอกแล้ว แต่เขากลับไม่สนใจข้า“ข้าคิดในใจ แย่แล้ว เขาหลอกใช้ข้าแน่…”สีหน้าเฉินจี๋เคร่งขรึม กลั้นหายใจไม่ออกเสียงเสียวอู่รู้หรือไม่ว่า การกล่าวหาว่าฮ่องเต้มีสายเลือดแคว้นต้าโจว จะนำภัยมาอย่างร้ายแรงเพียงใด?ตอนนี้เพราะการสังหารหมู่ของถานไถเหยี่ยน ราษฎรทั้งแผ่นดินเกลียดชังแคว้นต้าโจวอย่างมากแคว้นหนานฉีมุ่งมั่นจะรวมแผ่นดินให้เป็นหน

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1659

    เฟิ่งจิ่วเหยียนถูกหร่วนฝูอวี้ไล่ออกมาหร่วนฝูอวี้ตาบอดแล้ว อารมณ์ก็ยิ่งฉุนเฉียวส่วนเรื่องจะนำกู่ราชาออกมาอย่างไร นางก็ไม่บอกเฟิ่งจิ่วเหยียนพูดทิ้งท้ายไว้ “หากมีความต้องการ มาหาข้าได้ทุกเมื่อ”ประโยคนี้สำหรับหร่วนฝูอวี้ ไม่ต่างอะไรจากคำว่า “ข้าสามารถมาเอาชีวิตเจ้าได้ทุกเมื่อ”เฟิ่งจิ่วเหยียนผู้นี้ ใจดำเหลือเกิน คิดแต่จะเอากู่ราชาไป ไม่สนใจสิ่งอื่นเลยด้านนอกกระโจมเก๋อสือชีเอ่ยถามอย่างกังวล“ฮองเฮาฉี ศิษย์พี่ของข้านาง…จะไม่ตายจริง ๆ ใช่หรือไม่?”เฟิ่งจิ่วเหยียนตอบเขาอย่างมั่นใจ“ตอนนี้เลือดลมปราณนางแข็งแรงดี ไม่เป็นอะไรมาก”เก๋อสือชีบ่นพึมพำ“เลือดลมปราณนางแข็งแรงดี? คงไม่ใช่เพราะถูกฮองเฮาฉีทำให้โกรธกระมัง?หลังจากเฟิ่งจิ่วเหยียนกำชับเก๋อสือชีสองสามคำ ก็จากไปแล้วเพิ่งพูดจบ เก๋อสือชีก็ถูกหร่วนฝูอวี้เรียกเข้าไปเฟิ่งจิ่วเหยียนได้ยินเสียงหร่วนฝูอวี้ตะโกนด่าคนอยู่ข้างใน“ไอ้สุนัข! เจ้ารอคอยให้ข้าตายใช่หรือไม่! อยากสืบทอดราชาพิษหนอนกู่จากข้าใช่หรือไม่!”“ศิษย์พี่ ไม่ใช่เช่นนั้น ข้าเป็นห่วงท่าน…”“ไม่ว่าอย่างไรเจ้าก็ไม่ต้องคิด! กู่ราชานี้ ต่อให้ข้ากินเข้าไป ก็ไม่มีวันยกให

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1658

    หร่วนฝูอวี้เงยหน้ามองเฟิ่งจิ่วเหยียน มุมปากมีรอยยิ้มขมขื่น“หากเทียบกับถูกเจ้าแย่งชิงกู่ราชาไป ข้ากลับอยาก... ตายด้วยน้ำมือเจ้ามากกว่า ทำเช่นนี้ข้าถึงจะหลุดพ้นโดยสิ้นเชิง”ไม่ต้องวุ่นวายใจกับความขัดแย้งทางโลก ไม่ต้องแบกรับความรู้สึกผิดและความเจ็บปวดจากการทรยศแคว้นหนานเจียง และไม่ต้องมอบความหวังที่ไม่มีวันเป็นจริงให้กับรุ่ยหลินและจี๋เอ๋อร์...ทุกสิ่งทุกอย่าง จะสามารถสิ้นสุดลงพร้อมกับการตายของนางนี่ถึงจะเป็นตอนจบที่นางต้องการมากที่สุดสายตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนดูลึกล้ำ ในดวงตามีความเข้าใจอยู่บางส่วน“อาอวี้ ความตายคือหนทางสุดท้าย เจ้าแน่ใจหรือว่า ได้ลองมาทุกทางแล้ว จะไม่เสียใจ ไม่เสียดาย ไม่ติดค้างในใจ?”หร่วนฝูอวี้ริมฝีปากสั่น กลับพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียวเฟิ่งจิ่วเหยียนจับแขนของนาง ผ่านอาภรณ์ที่กั้นอยู่ แล้วประคองนางให้ลุกขึ้นหร่วนฝูอวี้ก็อาศัยแรงนั้นยืนขึ้น ขาสองข้างอ่อนแรง ราวกับยืนอยู่ขอบเหวลึกนับหมื่นจั้ง หากไม่ระวังเพียงนิดเดียว ร่างกายก็อาจแตกสลายเป็นผุยผงเพื่อไม่ให้ล้มลงไป นางจึงคว้าแขนเสื้อของเฟิ่งจิ่วเหยียนไว้ “อยู่คุยกับข้าต่ออีกหน่อยเถอะ มีเจ้าอยู่ด้วย ข้ารู้สึกเหมือ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1657

    หลังถานไถเหยี่ยนตายแล้ว กองทัพฉีก็ควบคุมสถานการณ์การสู้รบได้อย่างรวดเร็ว ภายใต้การบุกโจมตีหลายครั้ง ทหารหนานเจียงในดินแดนแคว้นตงซานก็แตกกระเจิงราวกับฝูงนกส่วนหร่วนฝูอวี้เนื่องจากร่างกายได้รับบาดเจ็บสาหัส จึงยังพักฟื้นอยู่ในเมืองอู๋โจววันนี้ นางได้รับจดหมายจากรุ่ยอ๋องในจดหมายล้วนเป็นถ้อยคำแสดงความห่วงใยตามปกติ ถามว่าร่างกายของนางเป็นอย่างไร และยังบอกเล่าถึงสภาพปัจจุบันของจี๋เอ๋อร์ว่า เด็กคนนั้นโตขึ้นมาก“ศิษย์พี่ ถานไถเหยี่ยนตายแล้ว” เก๋อสือชีเข้ามาในกระโจม นำข่าวนี้มาบอกกับหร่วนฝูอวี้หร่วนฝูอวี้แค่จ้องมองจดหมายในมือ ราวกับตัดขาดจากเรื่องทั้งหมดเก๋อสือชีจึงพูดซ้ำอีกครั้ง “ศิษย์พี่?”หร่วนฝูอวี้จึงเงยหน้าขึ้น ในดวงตาฉายประกายเย็นเยียบ “มีเรื่องอะไร!”เก๋อสือชี: ? ?“ศิษย์พี่ ข้าพูดไปสามรอบแล้ว! ถานไถเหยี่ยนตายแล้ว! ตายแล้ว!”รู้ว่าศิษย์พี่ไม่ชอบเขามาตลอด แต่ก็ไม่น่าถึงกับต้องเมินเฉยเขาถึงเพียงนี้!หร่วนฝูอวี้ตอบสนองอย่างเฉยเมย“อ้อ รู้แล้ว”เก๋อสือชีรู้สึกงงงัน “รุ่ยอ๋องเขียนอะไรถึงท่านอีก ท่านถึงได้ใจลอยเพียงนี้?”ถานไถเหยี่ยนตายแล้ว นี่เป็นเรื่องใหญ่มาก!ศิษย์พี

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1656

    เฟิ่งจิ่วเหยียนจ้องมองคนทั้งสอง และค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้ในดวงตาที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาโชกโชนของท่านผู้เฒ่าหยวน ยังชื้นแฉะอยู่บ้าง “ฮ่องเต้ฉี ขอตัวก่อน”หลังจากเขาไปแล้ว เซียวอวี้ก็ยังคงเคร่งเครียดแม้เซียวอวี้จะฝืนยิ้ม และจับมือของเฟิ่งจิ่วเหยียนไว้ “พอถานไถเหยี่ยนสิ้นใจ ทหารหนานเจียงเหล่านั้นก็ทิ้งเมืองแล้วหลบหนีไปหมด พวกเราจะต้องยึดครองแคว้นตงซานได้ในไม่ช้าก็เร็ว ตอนนี้พวกเราสามารถวางใจและกลับไปเมืองหลวงก่อน แล้วค่อยไปรับพวกอาลี่กลับมาจากแคว้นซีหนี่ว์...”เขาพูดมามากมาย แต่เฟิ่งจิ่วเหยียนกลับถามขึ้นทันที“เมื่อครู่พวกท่านคุยอะไรกัน?”เฟิ่งจิ่วเหยียนมีสีหน้าจริงจัง มองตรงไปยังเซียวอวี้เซียวอวี้ชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นก็แค่นเสียงเย้ยหยัน“ทั้งหมดเป็นเพราะเสียวอู่“กลัวเราจะฆ่าเสียวอู่ ขอให้เราไว้ชีวิต”สีหน้าของเฟิ่งจิ่วเหยียนสงบนิ่ง แต่ในใจอดสงสัยไม่ได้หากเพียงขอให้เซียวอวี้ไว้ชีวิตเสียวอู่ ท่านผู้เฒ่าหยวนจะเสียอาการจนถึงกับมีน้ำตาเชียวหรือ?ในตอนนี้ เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ได้ถามมากความ“จะออกเดินทางกลับแคว้นหนานฉีเมื่อใดเพคะ?”เซียวอวี้ใช้นิ้วหัวแม่มือลูบบนหลังมือของนาง “อีก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status