LOGINShare
บทที่ 182
Latest chapter
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1701
รุ่ยอ๋องเอ่ยด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด “ข้าเผลอดีใจไปหน่อย ลืมไปว่าเจ้ามองไม่เห็น เจ้าไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่อาอวี้...”หร่วนฝูอวี้สะบัดมือเขา“ไสหัวไป! นี่เป็นคำเตือนจากสวรรค์ อยู่กับท่าน ข้าจะไม่มีวันราบรื่น!”พูดจบก็ตะโกนเรียกเก๋อสือชี “เจ้าสุนัขสือชี เจ้ามานำทางข้า”“มาแล้ว ศิษย์พี่!”……รุ่ยอ๋องได้เขียนจดหมายถึงพ่อบ้านของจวนก่อนแล้ว เรื่องงานแต่งงานทุกอย่าง ล้วนถูกจัดเตรียมเรียบร้อยแล้ว เหลือเพียงหาฤกษ์งามยามดีเท่านั้นหร่วนฝูอวี้พูดขึ้นมา “การหกล้มครั้งนี้ ถือเป็นลางร้าย ข้าปฏิเสธการแต่งงาน”รุ่ยอ๋องไม่เห็นด้วย“อุปสรรคมากมายขนาดนั้น พวกเราล้วนผ่านมาด้วยกันแล้ว ตอนนี้กลับเพียงสะดุดล้มเจ้าก็...”เก๋อสือชีหัวเราะพลางพูดขึ้นมา“ศิษย์พี่เขย ท่านไม่เข้าใจ ศิษย์พี่รักสวยรักงาม อยากรอจนกว่าโฉมหน้ากลับมางดงามก่อน ค่อยเป็นเจ้าสาว”หร่วนฝูอวี้:...รุ่ยอ๋องไม่อยากจะเชื่อเขาหันไปมองหร่วนฝูอวี้อย่างแปลกใจ “อาอวี้ เจ้าคิดเช่นนี้จริงหรือ?”เก๋อสือชีพูดเสริม “แน่นอนสิ! ศิษย์พี่พกเครื่องประทินโฉมติดกายตลอดเวลา! จะไม่ใส่ใจใบหน้าของนางได้อย่างไร!”หร่วนฝูอวี้เงียบไป นางนึกว่า รุ่ยอ๋องจะ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1700
เสียวอู่ยืนตัวสั่นอยู่ตรงมุมห้องตรงเตียงนอน ศิษย์พี่มองอาลี่ กลับเอ่ยเรียกชื่ออีกคน“อาหลิ่น เสด็จพ่อกับเสด็จแม่คิดถึงเจ้ามาก เจ้าหลับสบายดีหรือไม่ รอเสด็จพ่อกลับวังแล้ว จะยกบัลลังก์ให้เจ้า…”เสียวอู่: ไม่ใช่สิ! นี่เป็นเรื่องลึกลับอะไรกัน? !เขาเคยได้ยินมาว่า ฝาแฝดบางคู่มีความรู้สึกร่วมกัน แต่ไม่เคยได้ยินว่าสื่อวิญญาณถึงกันได้!หรือว่าศิษย์พี่คิดถึงลูกชายคนโตจนเป็นบ้าไปแล้ว!ทั้งคืน เสียวอู่ตาแดงก่ำ ไม่ได้นอนสักนิด และก็ไม่กล้าหลับวันรุ่งขึ้น นอกจากเขาแล้ว ทุกคนล้วนกระปรี้กระเปร่าเต็มที่ท่านผู้เฒ่าหยวนส่งหยวนจั้นลงเขา ยัดเสบียงแห้งใส่ห่อผ้าให้เขามากมาย ยังไม่ลืมกำชับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ในราชสำนักเสียวอู่เดินตามข้างหลัง หาวง่วงไม่หยุด ใต้ตาดำคล้ำข้างหลังมีมือเล็ก ๆ คว้าจับแขนเสื้อเขาไว้เมื่อหันไปมอง ก็เป็นอาลี่...หลานชายคนดีของเขาอาลี่ตัวเล็กมาก จึงใช้นิ้วกวักเรียกให้เขาย่อตัวลงมาพูดด้วยเสียวอู่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีเขาเพิ่งย่อตัวลง อาลี่พลันยกมือตบหน้าผากเขาหนึ่งที...กระดาษยันต์สีเหลืองแผ่นหนึ่ง ถูกแปะบนหน้าผากเขาอย่างไม่ทันตั้งตัวกล้ามเนื้อบนใบหน้าเสียวอู่ก
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1699
เฟิ่งจิ่วเหยียนสุขุมใจเย็น“ใช้พิษต้านพิษ”“หม่อมฉันพาเขาไปให้เสียวอู่ ให้เสียวอู่กล่อมหลับไปแล้ว”เซียวอวี้เพิ่งจะโล่งใจ ทันใดนั้นหัวใจก็กระตุกขึ้นมาอีกครั้งลูกชายของเขา ไม่วางใจให้เสียวอู่ดูแล อย่างไร เสียวอู่เองยังดูแลตัวเองไม่ได้เฟิ่งจิ่วเหยียนมองออกถึงความกังวลของเซียวอวี้ จึงวางมือลงบนบ่าของเขา“ดึกมากแล้ว พักผ่อนเถอะ “เป็นเพราะท่านคอยตามใจอาลี่ เอาแต่ใจทุกอย่าง ในฐานะองค์ชาย จะอ่อนไหวเช่นนี้ไม่ได้“อาหลิ่นยังสามารถแยกจากพวกเรา ไปนอนเองได้แล้ว”เซียวอวี้ฝืนพูดโน้มน้าวตัวเอง“ก็จริง ถือว่าเป็นการฝึกฝนเขา”ในเวลาเดียวกันเมืองหลวง ภายในวังแม่นมกำลังคอยดูแลล้างหน้าล้างตาให้รัชทายาทน้อย อย่างไม่กล้าละเลยอาหลิ่นเปลี่ยนสวมชุดนอน ปีนขึ้นเตียงเอง นอนลง ดึงผ้าห่มคลุมตัว สองมือวางลงบนหน้าอก ตบปลอบตัวเองเบา ๆ“อาหลิ่นว่าง่าย นอนหลับ…”แม่นมทั้งสงสารทั้งอยากหัวเราะฝ่าบาทกับฮองเฮาออกจากวังไปหนึ่งเดือนกว่า รัชทายาทคิดถึงจนแทบเพ้อไปแล้วความจริงต่อให้พาองค์ชายอีกคนไปด้วย ก็จะเป็นอะไรไปเล่า?แม่นมแอบเช็ดน้ำตา แล้วหันตัวเดินออกจากห้องบรรทมด้านนอกตำหนัก หนิงเฟยเห็นแม่น
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1698
หยวนจั้นไม่ได้ตัดสินใจในทันทีหลังอาหาร ท่านผู้เฒ่าหยวนเรียกหยวนจั้นไปคุยด้วยตามลำพัง“อาจั้น เจ้ากับข้าต่างก็รู้ดีว่า แคว้นตงซานไม่มีทางหวนกลับมาได้อีกแล้ว“สิ่งที่ผ่านไปแล้ว เป็นอุปสรรคของเจ้าได้ แต่ไม่ควรเป็นกรงขังผูกมัดชีวิตของเจ้าตระกูลหยวนเลี้ยงเจ้าเติบโตมาขนาดนี้ หากเจ้ายังยอมรับข้าที่เป็นท่านปู่คนนี้ ก็จงฟังข้า ลงเขาไปกับฮ่องเต้ฉี ทำในสิ่งที่เจ้าควรทำ”แววตาหยวนจั้นแฝงไปด้วยความเจ็บปวด “ท่านปู่ ข้าไม่วางใจ…ไม่วางใจมอบท่านไว้กับเสียวอู่”สีหน้าท่านผู้เฒ่าหยวนฉายแววลังเล“แค่ก ๆ ต้าอู่คนนั้น นิสัยออกจะเหมือนเด็กจริง“แต่เจ้าวางใจได้“ใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างสงบสุขบนภูเขาหวูหยา ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี“เอาล่ะ เรื่องของเจ้าก็ตัดสินใจเช่นนี้เถิด! จะเอาอย่างต้าอู่ที่เอาแต่เรื่อยเปื่อย ไร้ความสำเร็จเลยสักอย่างไม่ได้…”เวลานี้ เสียวอู่โผล่มาอย่างกะทันหัน“ท่านตา ท่านชมหยวนจั้นก็ช่างเถอะ แต่ไยต้องว่าข้าเสีย ๆ หาย ๆ ด้วยเล่า!“ข้าเลวร้ายขนาดนั้นเลยหรือ?”หากไม่มีเขา ยังไม่รู้ว่าทั้งสองคนจะมีชีวิตอยู่อย่างไรท่านผู้เฒ่าหยวนหันศีรษะไปอย่างเชื่องช้า“เจ้ามาทำไม?”เสียวอู่หั
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1697
เสียวอู่หันกลับไปมองหยวนจั้น“หา? เจ้าเป็นคนโง่หรือ? ข้าแค่พูดเปรียบเทียบ เจ้าฟังไม่เข้าใจหรือ? ก็ไม่ได้ตั้งใจจะให้เจ้าไปกินจริง ๆ...”เซียวอวี้ตะคอกด้วยความโมโห“พอได้แล้ว! อย่าให้ข้าได้ยินคำนั้นอีก!”มุมปากของเสวียนหลิงเฟิงมีรอยยิ้ม“เสียวอู่ ข้าจะบอกเจ้าว่า ตอนเจ้ายังเด็ก... ก็เคยกินสิ่งนั้นจริง ๆ”เสียวอู่: ?!!“ท่านอาจารย์! ท่าน... ท่านคงไม่ได้โกหกข้ากระมัง!”เวลานั้น ศิษย์คนหนึ่งที่อยู่ตรงลานกว้างก็ยืนยันเช่นเดียวกัน“เสียวอู่ เป็นความจริง!“ข้าเห็นกับตาตัวเอง!“ตอนนั้นเจ้ายังเด็กมาก ยังเดินไม่ได้เลย วันนั้นเจ้าถ่ายหนักใส่เบาะนอนยาว พวกเรากลับมาจากการฝึก ก็เห็นเจ้าใช้นิ้วจิ้ม...”ใบหน้าของเสียวอู่กระตุก ราวกับถูกฟ้าผ่า ตาเบิกโพลง อ้าปากค้างเฟิ่งจิ่วเหยียนเห็นว่าพวกเขายิ่งนอกเรื่องไปไกล จึงรีบดึงกลับมาที่หัวข้อสนทนาเดิม“ฝ่าบาท เรื่องที่เสียวอู่ตายแล้วฟื้น ยังต้องจัดการอย่างรอบคอบ”เซียวอวี้กล่าวด้วยน้ำเสียงขรึม“บนโลกนี้ จะไม่มีคนชื่อเสียวอู่อีกต่อไป”เสียวอู่ตัวสั่นเล็กน้อย“ศิษย์... ศิษย์พี่ ท่านยังจะฆ่าข้าอีกหรือ?!”เสวียนหลิงเฟิงเตือนอย่างจนใจ“ที่ฝ่าบาทพ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1696
เสียวอู่หลบซ่อนอยู่ในที่ลับมาตลอด แต่เขาไม่อาจทนเห็นอาลี่ถูกทอดทิ้งได้จริง ๆ อดไม่ไหวชั่วขณะ จึงพุ่งออกมาเนื่องจากความไวของเขารวดเร็วอย่างมาก แม้แต่หยวนจั้นก็ไม่อาจรั้งเขาไว้ได้ทันหยวนจั้น: ...ไม่กลัวคู่ต่อสู้อย่างถานไถเหยี่ยน แต่กลัวสหายร่วมทีมอย่างเสียวอู่ใต้ชายคาระเบียงเซียวอวี้มีสีหน้าคร่ำเคร่ง จ้องมองที่เสียวอู่“เจ้าตายไปแล้วมิใช่หรือ”เฟิ่งจิ่วเหยียนฟังออกถึงความหมายแฝงของเขา—เสียวอู่ไม่ควรปรากฏตัวต่อหน้าผู้คนเสียวอู่ลูบคอของตัวเอง หัวเราะแหะแหะ พึมพำกับตัวเองด้วยท่าทางเซ่อซ่า“อ้อ... ข้าควรจะตายไปแล้ว“ข้าตายไปนานแล้ว... แต่วิญญาณของข้าหวนกลับมาอีก เป็นไปได้อย่างไร พวกท่านมองเห็นวิญญาณได้ด้วยหรือ... ภูเขาหวูหยาช่างเป็นดินแดนกำเนิดของอัจฉริยะจริง ๆ! ฮ่า! ฮ่า!”เขาฝืนหัวเราะอยู่สองครั้ง ทันใดนั้นก็ยกแขนสองข้างเหยียดตรงไปข้างหน้า สองเท้าชิดกัน แล้วกระโดดมาข้างหน้าอู๋ไป๋: ไม่สิ นี่จะแสดงตบตาเช่นนี้เลยหรือ?ในตอนนั้นเอง เสียวอู่ก็แสดงต่อไปไม่ไหวแล้วเขาคุกเข่าลงเสียงดัง “ตึง”“ศิษย์พี่! ฮือ ๆ... อย่าฆ่าข้าเลย! ท่านถือว่าข้าตายไปแล้วก็ได้!”เสวียนหลิงเฟิงได้ยิน
You may also like
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง49.9K viewsทะลุมิติมาเป็นเศรษฐีนีในยุคโบราณ
ต้าซินซิน14.0K viewsวางใจเถอะมารดาเป็นคนดีแล้ว
หยกขาว13.5K viewsพระชายาสุดหวงของท่านอ๋องคลั่งรัก
ชาไทยเย็น39.3K viewsหว่ออ้ายหนี่ พี่ชายที่รัก
ฝ้ายสีคราม796 viewsวาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน
ต้นไม้แห้ง2.4K viewsฉันทะลุมิติมามีสามีเป็นยาจก
วอลจู1.8K viewsรอยลิขิตภพนิรมิต
ลันลาบายหมายเลขแปด145 views
