แชร์

บทที่ 182

ผู้เขียน: อี้ซัวเยียนอวี่
เมื่อหลิวซื่อเหลียงเห็นฮ่องเต้ทรงใจลอย เขาจึงส่งสัญญาณให้ขันทีคนอื่น ๆ ถอยหลังไป

“อ๊า!” ในขณะนั้นเอง ลูกขนไก่ที่จิ้งกุ้ยเหรินเตะลอยขึ้นสูงมาก ทุกคนพากันสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ

ลูกขนไก่ตรงหน้าที่ดูเหมือนจะรับได้ยาก ทว่ากลับเห็นจิ้งกุ้ยเหรินกระโดดขึ้นสูง และรับมันได้โดยไม่เสียการทรงตัว

“กุ้ยเหรินสายตาดีมาก!” บรรดาข้าหลวงพากันกล่าวชม

จิ้งกุ้ยเหรินกำลังจะเตะลูกขนไก่ลูกที่สอง แต่นางกลับเห็นฮ่องเต้ยืนอยู่ตรงทางเดินไม่ไกลนัก ดูท่วงท่าสง่างาม

นางควบคุมอาการร่าเริงในทันทีทันใด สีหน้ากลับดูซีดขาว นางจึงหยุดและยืนนิ่งทันที จากนั้นเผยรอยยิ้มสุภาพอ่อนหวาน และแสดงความเคารพ

“หม่อมฉันถวายบังคมฝ่าบาท”

ลูกขนไก่ตกลงบนพื้น เหล่านางกำนัลต่างพากันทำความเคารพทันที

“ถวายบังคมฝ่าบาท!”

หลิวซื่อเหลียงได้ยินคำพูดของไทฮองไทเฮา เขารู้สึกเห็นใจจิ้งกุ้ยเหรินอยู่บ้าง

เดิมทีนางเป็นคนร่าเริงแจ่มใส ทว่านางกลับถูกบังคับให้เรียบร้อยสงบเสงี่ยม

เซียวอวี้มองแววตาของจิ้งกุ้ยเหริน จากนั้นก็แค่สั่งให้นางทำตัวตามปกติ และเดินออกไปจากตำหนักวั่นโซ่ว

จิ้งกุ้ยเหรินมองดูแผ่นหลังของเขาที่ห่างออกไปไกล ริมฝีปากโค้งขึ้นเล็กน้อย

.
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
อีส้ม มันร้าย
เพรชมีไว้ทำไมคะ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1571

    เฟิ่งจิ่วเหยียนถาม “ท่านคิดจะทำอย่างไรเพคะ?” เซียวอวี้อธิบายอย่างไม่รีบร้อน “ให้ยาถอนพิษ แก่ต้าเซี่ยก่อน” เฟิ่งจิ่วเหยียนขมวดคิ้วเบา ๆ “ท่านเพิ่งจะพูดมิใช่หรือว่า...” ทันใดนั้นนางพลันตอบสนองขึ้นมา “หรือท่านต้องการจะใช้ของปลอมผสมกับของจริงเพคะ?” เซียวอวี้ไม่ได้ปฏิเสธ แววตาแฝงความเย็นชา “ต้าเซี่ยต้องการยาถอนพิษ พวกเขาอยากได้เท่าไร พวกเราก็จะให้เท่านั้น” เฟิ่งจิ่วเหยียนครุ่นคิดครู่หนึ่ง ก็ส่ายศีรษะ “ของปลอมผสมกับของจริงจนแยกไม่ออก แต่ยังหลอกถานไถเหยี่ยนไม่ได้” เซียวอวี้เอ่ยตามตรง “กุญแจสำคัญไม่ได้อยู่ที่ ‘ยาถอนพิษ’ เหล่านั้น แต่เป็นที่การใช้ยาชุดนี้ เพื่อวางแผนซ้อนแผน ล่อศัตรู” ขณะที่พูด หว่างคิ้วของเขาสะท้อนความเย็นชา…… ราชทูตต้าเซี่ยรอคอยเป็นเวลานาน ในที่สุดก็ได้เข้าเฝ้า เวลาหนึ่งถ้วยชาให้หลัง ราชทูตเดินออกจากห้องทรงพระอักษร ใบหน้าของเขาหาได้มีความยินดีไม่ มีเพียงความเศร้าและความกังวล ฮ่องเต้ฉีจะใช้ยาถอนพิษปลอมเพื่อตบตาชาวหนานเจียงเชียวหรือ? วิธีนี้จะได้ผลจริงหรือ? เมื่อครู่ในห้องทรงพระอักษร ทุกส

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1570

    ห้องทรงพระอักษร เซียวอวี้เห็นเฟิ่งจิ่วเหยียนมาที่นี่ จึงรีบลุกขึ้นเดินไปหานางทันที “ไยเจ้าจึงมาที่นี่? ไม่ได้บอกให้เจ้าดูแลครรภ์อย่างสบายใจหรือ?” เขาประคองนางอย่างระมัดระวัง กลัวนางจะได้รับความกระทบกระเทือน เฟิ่งจิ่วเหยียนมองไปรอบห้อง “อาหลิ่นอยู่ที่ใด?” “หลับไปแล้ว นอนอยู่บนตั่งเล็กด้านใน” เซียวอวี้พูดไปพลางประคองนางให้นั่งลง นางเอ่ยอย่างจนใจ “หม่อมฉันเพียงแค่ตั้งครรภ์ มิใช่เดินเหินไม่สะดวก” “เดิมร่างกายของเจ้าก็ตั้งครรภ์ยากอยู่แล้ว ตอนนี้ได้ตั้งครรภ์ลูกคนนี้ พูดตามตรงว่า ตอนแรกเราดีใจมาก ทว่าตอนนี้รู้สึกกังวลมากกว่า” เฟิ่งจิ่วเหยียนมีสีหน้าเรียบเฉย “ยามที่หม่อมฉันคลอดพวกอาหลิ่น บังเอิญกับที่ท่านถูกเป่ยเยี่ยนจับตัวไปพอดี ตอนนั้นต้องเดินทางอย่างเร่งรีบ ทำให้เกิดอาการป่วยช่วงอยู่ไฟ “กล่าวกันว่าอาการป่วยช่วงอยู่ไฟรักษาหายได้จากการอยู่ไฟ “ตอนนี้ลูกคนนี้ ดูเหมือนจะมาเกิดเพื่อทดแทนบุญคุณ” เซียวอวี้รีบจับมือของนาง เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ประโยคหลังนั้น ไยเราฟังเหมือนมีความนัยแฝงอยู่? เจ้าได้พบกับราชทูตต้าเซี่ยแล้วหรือ?” เฟิ่งจิ่วเห

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1569

    ลูกธนูที่นกไม้ยิงออกมา ปลายลูกธนูมีพิษ ทหารที่ถูกยิงก็จะกลายเป็นมนุษย์โอสถเมื่อพิษกำเริบหลังจากลู่เฉียนคิดได้ดังนี้ ก็รีบตะโกนเตือนเหล่าทหารแคว้นต้าเซี่ยที่อยู่ใต้เชิงกำแพงเมืองแต่ก็สายไปแล้วนกไม้บินผ่านด่าน ทะลวงฝูงชนด้วยลูกธนูนับหมื่นหากเป็นลูกธนูที่ยิงมาจากที่อื่น ยังพอมีโอกาสหลบได้บ้าง แต่ลูกธนูที่โปรยปรายลงมาจากฟากฟ้า ราวกับพายุธนู ไม่มีทางซ่อนตัวได้เลยนกไม้นั้นไม่เพียงติดกล่องธนูไว้ที่ปีกทั้งสองข้าง ข้างใต้ท้องก็เต็มไปด้วยกล่องธนูผู้คนมักจะหวาดกลัวอาวุธที่ตนไม่เคยรู้จักอยู่เสมอเหล่าทหารแคว้นต้าเซี่ยเพิ่งเคยเห็นสิ่งที่น่ากลัวขนาดนี้เป็นครั้งแรก จึงไม่อาจรับมือได้ทันไม่นาน คนที่ถูกยิงก็มีจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ มนุษย์โอสถก็เพิ่มตามมาเป็นเงามากขึ้นเรื่อย ๆแม้นจะหลบพ้นลูกธนู แต่ก็ไม่อาจหนีรอดจากสหายร่วมรบที่กลายเป็นมนุษย์โอสถในถนนตรอกซอย เต็มไปด้วยเสียงโหยหวนของพวกทหารแคว้นต้าเซี่ยประชาชนพากันอุ้มลูกจูงหลาน หนีตายกันอลหม่านหญิงและเด็กวิ่งหนีไม่ทัน ถูกทหารที่ควรจะปกป้องพวกเขารุมกัดกินแทนทั่วทั้งเมืองซง กลายเป็นเหมือนนรกบนดินลู่เฉียนถึงกับขาอ่อนไม่ใช่เพราะหวา

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1568

    ตำหนักหย่งเหอเฟิ่งจิ่วเหยียนพักผ่อนบำรุงครรภ์อย่างสงบ แต่ก็อดกังวลความเคลื่อนไหวภายนอกไม่ได้ โดยเฉพาะทางด้านตงฟางซื่อแม้นยังสร้างนกไม้กลไกขึ้นมาไม่ได้ ก็ต้องหาจุดอ่อนของมันให้เจอเสียก่อน มิฉะนั้นหากต้องเผชิญในสนามรบในอนาคต จะรับมือไม่ได้ที่ผ่านมา อาวุธที่พวกเขาใช้ต่อกร ไม่เคยมีสิ่งใดสามารถบินอยู่บนฟ้าได้ธนูไม่อาจยิงขึ้นฟ้าสูง อาวุธร้ายแรงอย่าง “ปืนมังกรไฟ” ก็ไม่อาจรับมือนกไม้ที่กระจายตัวเหล่านั้นหากนกไม้กลไกของถานไถเหยี่ยนพัฒนาได้สมบูรณ์ ก็จะสามารถข้ามกำแพงเมืองได้อย่างง่ายดาย ฉะนั้นการป้องกันทั้งหมดบนภาคพื้นดินของแคว้นหนานฉี ล้วนจะไร้ความหมายโดยสิ้นเชิงนี่ถือเป็นเรื่องอันตรายอย่างมากดังนั้น เฟิ่งจิ่วเหยียนอยู่ในวังก็ไม่ได้นิ่งเฉยนางพยายามค้นหาวิธีรับมือ อ่านตำราด้านกลไกไม่น้อยน่าเสียดายที่ไม่มีความคืบหน้าเลยตำหนักฉือหนิงอาการประชวรของไทเฮาดีขึ้นตามลำดับยามที่หนิงเฟยมาเยี่ยม ไทเฮาเอ่ยถาม “ใกล้ถึงวันคล้ายวันประสูติขององค์ชายทั้งสองคนแล้ว เหตุใดในวังถึงไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ?”หนิงเฟยถอนหายใจ“ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ช่วงนี้ในวังดูเงียบเหงามาก“ข้าก็คิดว่า ฉวยโอ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1567

    เซียวอวี้มองหน้าท้องของนางอย่างไม่อยากเชื่อ “จิ่วเหยียน เจ้า เจ้าท้องแล้วหรือ? !”เฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้าเบา ๆ“อืม”เซียวอวี้พลันดีใจสุดขีด กอบกุมมือของนางไว้แน่น เอ่ยถามอย่างตื่นเต้น“รู้ตั้งแต่เมื่อใด! ทำไมไม่บอกเรา?”เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดอย่างสงบ“เมื่อหนึ่งเดือนก่อน ถานไถเหยี่ยนสร้างนกไม้กลไกตัวแรกเสร็จ คืนนั้นก็เริ่มรู้สึกคลื่นไส้ ตอนนั้นไปหาหมอข้างนอกวัง ให้เขาตรวจชีพจร ตอนนั้นชีพจรทารกยังอ่อน ตรวจไม่แน่ชัด“ภายหลังหมอหลวงมาตรวจอีกหลายครั้ง ค่อยยืนยันว่าเป็นชีพจรตั้งครรภ์“ที่ไม่บอกท่าน อย่างแรกคือช่วงนี้มีเรื่องมากมาย กลัวท่านจะกังวล อย่างที่สองคือสัญญาณตั้งครรภ์ยังไม่มั่นคง กลัวท่านจะดีใจเสียเปล่า ๆ”เซียวอวี้ทั้งดีใจ ทั้งรู้สึกผิด“เรากลับไม่สังเกตเห็นเลยแม้แต่น้อย หมอหลวงว่าอย่างไรบ้าง ลูกปลอดภัยดีหรือไม่?”เขาดีใจจนยิ้มแย้มไม่หุบเกิดเรื่องร้ายต่อเนื่องมากมาย ในที่สุดก็มีข่าวดีสักทีลูกคนนี้มาในเวลาที่เหมาะเจาะจริง ๆกลับเห็นว่า จิ่วเหยียนไม่ได้ยินดีไปด้วย“เป็นอะไร? เจ้ากังวลอะไรอยู่?” เขาถามอย่างห่วงใย“มีความกังวลอยู่บ้าง ตอนนี้สถานการณ์ศึกตึงเครียด ตั้งท้อง

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1566

    เฟิ่งจิ่วเหยียนกลับมาถึงตำหนักหย่งเหอ เซียวอวี้กับลูกทั้งสองคนนอนหลับกันหมดแล้วนางเดินเข้าไปอย่างเบามือเบาเท้า ดึงผ้าห่มให้กับพวกเขา ใบหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกหนักอึ้งที่ยากจะอธิบายหนึ่งเดือนต่อมาแคว้นต้าเซี่ยพ่ายศึกที่ด่านอวี้ถง หนานเจียงได้รับชัยชนะฝ่ายหนานเจียงอ้างธงแคว้นต้าโจว รุกไล่กวาดล้างไปทั่วทุกทิศข่าวศึกสู้รบส่งมาถึงวังหลวงแห่งแคว้นหนานฉีภายในห้องทรงพระอักษร ตาคิ้วเซียวอวี้ปกคลุมไปด้วยความเคร่งเครียดขุนนางสำคัญหลายคนต่างแสดงความคิดเห็น บ้างก็ว่าให้ส่งทัพไปช่วยหนานเจียง โจมตีทางเหนือ กวาดล้างแคว้นตงซาน แต่ก็มีบางคนเสนอว่า ควรช่วยแคว้นต้าเซี่ยเซียวอวี้รู้ดีว่า เบื้องหลังหนานเจียงคือถานไถเหยี่ยนกับเซียวเหิงด้วยเหตุสองคนนี้ แคว้นหนานฉีจึงไม่มีทางให้การสนับสนุนการรุกรานผู้อื่นของหนานเจียงอย่างเด็ดขาด……ภายในตำหนักหย่งเหอเฟิ่งจิ่วเหยียนจัดการงานฝ่ายในก่อนหน้านี้คดีที่กุ้ยหมัวมัววางยารัชทายาท มีความเกี่ยวพันกับไส้ศึกแคว้นตงซานต้องจับตัวไส้ศึกแคว้นตงซาน ทว่าจับได้ไม่หมด กำจัดไม่สิ้นกุ้ยหมัวมัวกลายเป็นคนที่ต้องรับผิดชอบเป็นรายแรก ถูกส่งไปยังกรมควบคุมความปร

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status