Share

บทที่ 336

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
ระยะห่างระหว่างโต๊ะทรงงานกับเก้าอี้พนักพิงนั้น สามารถรองรับจำนวนคนได้เพียงคนเดียวเท่านั้น

เฟิ่งจิ่วเหยียนที่หลังชนกับโต๊ะทรงงาน จึงได้หันมาประชันหน้ากับเซียวอวี้

เซียวอวี้ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้พนักพิง ร่างกายครึ่งบนยังคงนั่งหลังตรง

ทว่า...เขามิชอบความรู้สึกที่ต้องแหงนหน้าขึ้นไปมองนางเช่นนี้เลย

เขามิรู้ว่า เหตุใดนางถึงทำเช่นนี้

จู่ ๆ ก็พุ่งตัวเข้ามาหา...

หากว่าต้องการพุ่งตัวเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดนั้น เหตุใดนางจึงยืนตัวตรงเช่นนั้น

เฟิ่งจิ่วเหยียนมิได้คิดสิ่งใดมาก นางขยับเขยื้อนร่างกายของตนเองเล็กน้อย

นั่นเป็นเพราะ ด้านหลังบนโต๊ะทรงงานมีแมลงพิษรูปร่างคล้ายหนอนอยู่ตัวหนึ่ง

ลำตัวเล็ก มีสีน้ำตาล รูปร่างมิได้โดดเด่นมากนัก

นางที่รู้จักมักจี่กับหร่วนฝูอวี้มาก่อน เพียงพริบตาเดียวย่อมจดจำได้ในทันทีว่า มันคือ “แมงมุมพันร่าง”!

ดูเหมือนจะเป็นสัตว์ธรรมดาไร้พิษสง ทว่า หากมันได้เข้าสู่ร่างกายมนุษย์เมื่อใดนั้น มันจะแพร่พันธ์ออกมาอย่างรวดเร็ว จากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสี่ แพร่พันธ์ออกไปโดยไม่มีที่สิ้นสุด

แมลงพวกนี้จักกัดกินอวัยวะภายใน ทั้งยังเกาะติดอยู่ในกระดูกมนุษย์ กัดกินจนกระทั่งเหลือเพียงหนั
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1571

    เฟิ่งจิ่วเหยียนถาม “ท่านคิดจะทำอย่างไรเพคะ?” เซียวอวี้อธิบายอย่างไม่รีบร้อน “ให้ยาถอนพิษ แก่ต้าเซี่ยก่อน” เฟิ่งจิ่วเหยียนขมวดคิ้วเบา ๆ “ท่านเพิ่งจะพูดมิใช่หรือว่า...” ทันใดนั้นนางพลันตอบสนองขึ้นมา “หรือท่านต้องการจะใช้ของปลอมผสมกับของจริงเพคะ?” เซียวอวี้ไม่ได้ปฏิเสธ แววตาแฝงความเย็นชา “ต้าเซี่ยต้องการยาถอนพิษ พวกเขาอยากได้เท่าไร พวกเราก็จะให้เท่านั้น” เฟิ่งจิ่วเหยียนครุ่นคิดครู่หนึ่ง ก็ส่ายศีรษะ “ของปลอมผสมกับของจริงจนแยกไม่ออก แต่ยังหลอกถานไถเหยี่ยนไม่ได้” เซียวอวี้เอ่ยตามตรง “กุญแจสำคัญไม่ได้อยู่ที่ ‘ยาถอนพิษ’ เหล่านั้น แต่เป็นที่การใช้ยาชุดนี้ เพื่อวางแผนซ้อนแผน ล่อศัตรู” ขณะที่พูด หว่างคิ้วของเขาสะท้อนความเย็นชา…… ราชทูตต้าเซี่ยรอคอยเป็นเวลานาน ในที่สุดก็ได้เข้าเฝ้า เวลาหนึ่งถ้วยชาให้หลัง ราชทูตเดินออกจากห้องทรงพระอักษร ใบหน้าของเขาหาได้มีความยินดีไม่ มีเพียงความเศร้าและความกังวล ฮ่องเต้ฉีจะใช้ยาถอนพิษปลอมเพื่อตบตาชาวหนานเจียงเชียวหรือ? วิธีนี้จะได้ผลจริงหรือ? เมื่อครู่ในห้องทรงพระอักษร ทุกส

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1570

    ห้องทรงพระอักษร เซียวอวี้เห็นเฟิ่งจิ่วเหยียนมาที่นี่ จึงรีบลุกขึ้นเดินไปหานางทันที “ไยเจ้าจึงมาที่นี่? ไม่ได้บอกให้เจ้าดูแลครรภ์อย่างสบายใจหรือ?” เขาประคองนางอย่างระมัดระวัง กลัวนางจะได้รับความกระทบกระเทือน เฟิ่งจิ่วเหยียนมองไปรอบห้อง “อาหลิ่นอยู่ที่ใด?” “หลับไปแล้ว นอนอยู่บนตั่งเล็กด้านใน” เซียวอวี้พูดไปพลางประคองนางให้นั่งลง นางเอ่ยอย่างจนใจ “หม่อมฉันเพียงแค่ตั้งครรภ์ มิใช่เดินเหินไม่สะดวก” “เดิมร่างกายของเจ้าก็ตั้งครรภ์ยากอยู่แล้ว ตอนนี้ได้ตั้งครรภ์ลูกคนนี้ พูดตามตรงว่า ตอนแรกเราดีใจมาก ทว่าตอนนี้รู้สึกกังวลมากกว่า” เฟิ่งจิ่วเหยียนมีสีหน้าเรียบเฉย “ยามที่หม่อมฉันคลอดพวกอาหลิ่น บังเอิญกับที่ท่านถูกเป่ยเยี่ยนจับตัวไปพอดี ตอนนั้นต้องเดินทางอย่างเร่งรีบ ทำให้เกิดอาการป่วยช่วงอยู่ไฟ “กล่าวกันว่าอาการป่วยช่วงอยู่ไฟรักษาหายได้จากการอยู่ไฟ “ตอนนี้ลูกคนนี้ ดูเหมือนจะมาเกิดเพื่อทดแทนบุญคุณ” เซียวอวี้รีบจับมือของนาง เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ประโยคหลังนั้น ไยเราฟังเหมือนมีความนัยแฝงอยู่? เจ้าได้พบกับราชทูตต้าเซี่ยแล้วหรือ?” เฟิ่งจิ่วเห

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1569

    ลูกธนูที่นกไม้ยิงออกมา ปลายลูกธนูมีพิษ ทหารที่ถูกยิงก็จะกลายเป็นมนุษย์โอสถเมื่อพิษกำเริบหลังจากลู่เฉียนคิดได้ดังนี้ ก็รีบตะโกนเตือนเหล่าทหารแคว้นต้าเซี่ยที่อยู่ใต้เชิงกำแพงเมืองแต่ก็สายไปแล้วนกไม้บินผ่านด่าน ทะลวงฝูงชนด้วยลูกธนูนับหมื่นหากเป็นลูกธนูที่ยิงมาจากที่อื่น ยังพอมีโอกาสหลบได้บ้าง แต่ลูกธนูที่โปรยปรายลงมาจากฟากฟ้า ราวกับพายุธนู ไม่มีทางซ่อนตัวได้เลยนกไม้นั้นไม่เพียงติดกล่องธนูไว้ที่ปีกทั้งสองข้าง ข้างใต้ท้องก็เต็มไปด้วยกล่องธนูผู้คนมักจะหวาดกลัวอาวุธที่ตนไม่เคยรู้จักอยู่เสมอเหล่าทหารแคว้นต้าเซี่ยเพิ่งเคยเห็นสิ่งที่น่ากลัวขนาดนี้เป็นครั้งแรก จึงไม่อาจรับมือได้ทันไม่นาน คนที่ถูกยิงก็มีจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ มนุษย์โอสถก็เพิ่มตามมาเป็นเงามากขึ้นเรื่อย ๆแม้นจะหลบพ้นลูกธนู แต่ก็ไม่อาจหนีรอดจากสหายร่วมรบที่กลายเป็นมนุษย์โอสถในถนนตรอกซอย เต็มไปด้วยเสียงโหยหวนของพวกทหารแคว้นต้าเซี่ยประชาชนพากันอุ้มลูกจูงหลาน หนีตายกันอลหม่านหญิงและเด็กวิ่งหนีไม่ทัน ถูกทหารที่ควรจะปกป้องพวกเขารุมกัดกินแทนทั่วทั้งเมืองซง กลายเป็นเหมือนนรกบนดินลู่เฉียนถึงกับขาอ่อนไม่ใช่เพราะหวา

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1568

    ตำหนักหย่งเหอเฟิ่งจิ่วเหยียนพักผ่อนบำรุงครรภ์อย่างสงบ แต่ก็อดกังวลความเคลื่อนไหวภายนอกไม่ได้ โดยเฉพาะทางด้านตงฟางซื่อแม้นยังสร้างนกไม้กลไกขึ้นมาไม่ได้ ก็ต้องหาจุดอ่อนของมันให้เจอเสียก่อน มิฉะนั้นหากต้องเผชิญในสนามรบในอนาคต จะรับมือไม่ได้ที่ผ่านมา อาวุธที่พวกเขาใช้ต่อกร ไม่เคยมีสิ่งใดสามารถบินอยู่บนฟ้าได้ธนูไม่อาจยิงขึ้นฟ้าสูง อาวุธร้ายแรงอย่าง “ปืนมังกรไฟ” ก็ไม่อาจรับมือนกไม้ที่กระจายตัวเหล่านั้นหากนกไม้กลไกของถานไถเหยี่ยนพัฒนาได้สมบูรณ์ ก็จะสามารถข้ามกำแพงเมืองได้อย่างง่ายดาย ฉะนั้นการป้องกันทั้งหมดบนภาคพื้นดินของแคว้นหนานฉี ล้วนจะไร้ความหมายโดยสิ้นเชิงนี่ถือเป็นเรื่องอันตรายอย่างมากดังนั้น เฟิ่งจิ่วเหยียนอยู่ในวังก็ไม่ได้นิ่งเฉยนางพยายามค้นหาวิธีรับมือ อ่านตำราด้านกลไกไม่น้อยน่าเสียดายที่ไม่มีความคืบหน้าเลยตำหนักฉือหนิงอาการประชวรของไทเฮาดีขึ้นตามลำดับยามที่หนิงเฟยมาเยี่ยม ไทเฮาเอ่ยถาม “ใกล้ถึงวันคล้ายวันประสูติขององค์ชายทั้งสองคนแล้ว เหตุใดในวังถึงไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ?”หนิงเฟยถอนหายใจ“ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ช่วงนี้ในวังดูเงียบเหงามาก“ข้าก็คิดว่า ฉวยโอ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1567

    เซียวอวี้มองหน้าท้องของนางอย่างไม่อยากเชื่อ “จิ่วเหยียน เจ้า เจ้าท้องแล้วหรือ? !”เฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้าเบา ๆ“อืม”เซียวอวี้พลันดีใจสุดขีด กอบกุมมือของนางไว้แน่น เอ่ยถามอย่างตื่นเต้น“รู้ตั้งแต่เมื่อใด! ทำไมไม่บอกเรา?”เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดอย่างสงบ“เมื่อหนึ่งเดือนก่อน ถานไถเหยี่ยนสร้างนกไม้กลไกตัวแรกเสร็จ คืนนั้นก็เริ่มรู้สึกคลื่นไส้ ตอนนั้นไปหาหมอข้างนอกวัง ให้เขาตรวจชีพจร ตอนนั้นชีพจรทารกยังอ่อน ตรวจไม่แน่ชัด“ภายหลังหมอหลวงมาตรวจอีกหลายครั้ง ค่อยยืนยันว่าเป็นชีพจรตั้งครรภ์“ที่ไม่บอกท่าน อย่างแรกคือช่วงนี้มีเรื่องมากมาย กลัวท่านจะกังวล อย่างที่สองคือสัญญาณตั้งครรภ์ยังไม่มั่นคง กลัวท่านจะดีใจเสียเปล่า ๆ”เซียวอวี้ทั้งดีใจ ทั้งรู้สึกผิด“เรากลับไม่สังเกตเห็นเลยแม้แต่น้อย หมอหลวงว่าอย่างไรบ้าง ลูกปลอดภัยดีหรือไม่?”เขาดีใจจนยิ้มแย้มไม่หุบเกิดเรื่องร้ายต่อเนื่องมากมาย ในที่สุดก็มีข่าวดีสักทีลูกคนนี้มาในเวลาที่เหมาะเจาะจริง ๆกลับเห็นว่า จิ่วเหยียนไม่ได้ยินดีไปด้วย“เป็นอะไร? เจ้ากังวลอะไรอยู่?” เขาถามอย่างห่วงใย“มีความกังวลอยู่บ้าง ตอนนี้สถานการณ์ศึกตึงเครียด ตั้งท้อง

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1566

    เฟิ่งจิ่วเหยียนกลับมาถึงตำหนักหย่งเหอ เซียวอวี้กับลูกทั้งสองคนนอนหลับกันหมดแล้วนางเดินเข้าไปอย่างเบามือเบาเท้า ดึงผ้าห่มให้กับพวกเขา ใบหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกหนักอึ้งที่ยากจะอธิบายหนึ่งเดือนต่อมาแคว้นต้าเซี่ยพ่ายศึกที่ด่านอวี้ถง หนานเจียงได้รับชัยชนะฝ่ายหนานเจียงอ้างธงแคว้นต้าโจว รุกไล่กวาดล้างไปทั่วทุกทิศข่าวศึกสู้รบส่งมาถึงวังหลวงแห่งแคว้นหนานฉีภายในห้องทรงพระอักษร ตาคิ้วเซียวอวี้ปกคลุมไปด้วยความเคร่งเครียดขุนนางสำคัญหลายคนต่างแสดงความคิดเห็น บ้างก็ว่าให้ส่งทัพไปช่วยหนานเจียง โจมตีทางเหนือ กวาดล้างแคว้นตงซาน แต่ก็มีบางคนเสนอว่า ควรช่วยแคว้นต้าเซี่ยเซียวอวี้รู้ดีว่า เบื้องหลังหนานเจียงคือถานไถเหยี่ยนกับเซียวเหิงด้วยเหตุสองคนนี้ แคว้นหนานฉีจึงไม่มีทางให้การสนับสนุนการรุกรานผู้อื่นของหนานเจียงอย่างเด็ดขาด……ภายในตำหนักหย่งเหอเฟิ่งจิ่วเหยียนจัดการงานฝ่ายในก่อนหน้านี้คดีที่กุ้ยหมัวมัววางยารัชทายาท มีความเกี่ยวพันกับไส้ศึกแคว้นตงซานต้องจับตัวไส้ศึกแคว้นตงซาน ทว่าจับได้ไม่หมด กำจัดไม่สิ้นกุ้ยหมัวมัวกลายเป็นคนที่ต้องรับผิดชอบเป็นรายแรก ถูกส่งไปยังกรมควบคุมความปร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status