Share

บทที่ 579

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
ยุทธภพกับราชสำนัก แบ่งแยกอำนาจการปกครอง

ผู้ใดก็ไม่คาคคิด ว่าทหารจะล้อมปราบปรามแต่ละสำนักอย่างเปิดเผยเช่นนี้

ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่ได้รับข่าวสารใด ๆ เลย

แม้แต่พรรคเทียนหลงที่มีหน่วยสอดแนมเป็นหูเป็นตามากมาย ก็ยังไม่เคยได้รับข่าวใด ๆ

ดังนั้น สำหรับพวกเขาแล้ว การล้อมปราบปรามในครั้งนี้จึงมาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวเกินไป

ผู้พิทักษ์พรรคเทียนหลงลุกขึ้นทันที ออกคำสั่งว่า

“ล่าถอย”

ทันทีที่ปริปาก แม่นางหร่านที่ใส่ผ้าคลุมหน้าก็เข้ามาในห้อง วิ่งตรงเข้ามาหาผู้พิทักษ์

“ท่านประมุขรู้เรื่องนี้แล้ว ผู้พิทักษ์ ตอนนี้เจ้ากำลังทำให้ราชสำนักแตกตื่น นับเป็นความผิดมหันต์!”

แววตาของผู้พิทักษ์เยือกเย็น

เป็นแค่เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม กล้าดีอย่างไรมาสอนเขา?

“เจ้ารีบไปคุ้มกันท่านประมุข ฝากบอกท่านประมุขด้วย ข้าจะไปรับโทษด้วยตัวเอง”

คนจากสำนักอื่นที่มาขอความช่วยเหลือเห็นท่าทีไม่ดี จึงพากันรีบเผ่นหนี

ทหารบุกมาอย่างองอาจ พวกเขารับมือไม่ไหวแน่

ทุกสำนักตกอยู่ในศึกอันขมขื่น

ระยะเวลาเพียงชั่วข้ามคืน ยุทธภพกลับปั่นป่วนไปหมด

คุกในแต่ละแห่งอัดแน่นไปด้วยคนจนวุ่นวาย

ชาวยุทธภพลงนามร่วมต่อสู้ ฟ้องร้องเรื่องที่ราชส
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
WLFJ
ฮ่องเต้ อย่าหลงกลเซียวจั๋วนะ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1723

    ถานไถเหยี่ยนไม่รู้ว่าตำรับยาอะไร หรือความร่ำรวยอะไรทั้งสิ้นเขาปฏิเสธแต่พี่สาวกลับไม่เชื่อฝ่ามือที่ตบลงมาครั้งแล้วครั้งเล่า เขาก็รับไว้ทั้งหมด โดยไม่กล้าหลบข้างหูเป็นเสียงด่าทอสาปแช่งอันร้ายกาจของพี่สาว“เจ้าตัวประหลาด! ก็เป็นเพราะเจ้า ในบ้านถึงไม่สงบ!“เจ้ายังไม่พูดความจริงอีก!“ข้ารู้สึกว่าเจ้าดูไม่ชอบมาพากลแต่แรกแล้ว! อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ เจ้าแอบไปพบกับหญิงสาวผู้หนึ่งอยู่ตลอด กระบี่ชื่อหยวนของบรรพบุรุษ ก็เป็นเจ้าที่ขโมยไป!“เจ้าคนเนรคุณ! เจ้าจะนำอย่างอื่นไป ข้าไม่สนใจ แต่ตำรับยาของท่านปู่ เจ้าต้องมอบให้ข้าแต่โดยดี! นั่นเกี่ยวข้องกับความเป็นอยู่ของคนในตระกูลเรา มีมัน พวกเราถึงจะมั่งคั่งร่ำรวย พวกเราถึงจะไม่อดอยาก!”ถานไถจิ้งทำร้ายถานไถเหยี่ยนจนกระทั่งล้มลงไปนอนกับพื้น ถึงค่อย ๆ ใจเย็นลงนางยกตัวเขาขึ้นมา“เจ้าไม่พูดใช่หรือไม่! ข้าจะพาเจ้าไปส่งให้ท่านผู้นำตระกูลเดี๋ยวนี้!”ถานไถเหยี่ยนที่เพิ่งหายป่วย ก็ถูกพาตัวมาที่หอบรรพบุรุษหอบรรพบุรุษสร้างอยู่ภายในถ้ำ อากาศเย็นมากภายในจุดเทียนไขไว้มากมาย ให้ความรู้สึกวังเวงและลึกลับหลังจากถานไถเหยี่ยนปรับสายตาให้ชินกับแสงแล้ว ถึ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1722

    เมื่อเอ่ยถึงบุตรชาย แววตาของหยวนซีเปลี่ยนเป็นเศร้าสร้อยเหงาหงอยในดวงตาของนางมีน้ำตาเอ่อคลอถานไถเหยี่ยนกำลังจมอยู่กับความสงสัย จึงไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ของหยวนซี“หรือว่าท่านไม่รักอาอวี้?“ก็เหมือนท่านแม่ที่รักแต่พี่หญิง ไม่รักข้า ออกไปข้างนอกไม่เคยพาข้าไปด้วยเลย”เมื่อพูดถึงเรื่องของตัวเอง ถานไถเหยี่ยนก็เปลี่ยนมาเงียบขรึมอีกครั้งหยวนซีส่ายหน้า“ไม่ใช่ ข้าย่อมรักลูกของข้า“เขาคือลูกที่ข้าเสี่ยงชีวิตให้กำเนิด เป็นสมบัติล้ำค่าของข้า“เพียงแต่... ด้วยเหตุผลบางอย่าง ข้าทำได้เพียงต้องอยู่ห่างจากเขา“หากคนอื่นรู้ว่า เขาเป็นลูกชายของข้า เขาจะต้องตกอยู่ในอันตราย“ข้าแค่อยากให้เขาเติบโตอย่างปลอดภัย เป็นเด็กที่มีความสุข และไร้ความกังวล”พูดจบ หยวนซีก็มีน้ำตาไหลลงมาเป็นสายจากหางตาถานไถเหยี่ยนยกมือน้อย ๆ ขึ้นมา แล้วเช็ดน้ำตาให้นาง“พี่หญิงหยวน ท่านเป็นแม่ของข้าได้หรือไม่?”เขาก็อยากถูกท่านแม่รักและห่วงใยเช่นนี้เหมือนกันหยวนซีลูบศีรษะของเขา พร้อมเอ่ยทีเล่นทีจริง“การเป็นลูกของข้า มันอันตรายมาก“จะมีคนมากมายที่คิดจะใช้ประโยชน์จากเจ้า และสังหารเจ้า“เช่นนี้ เจ้

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1721

    ถานไถเหยี่ยนเกิดที่ภูเขาเทียนเหมิน และเติบโตที่ภูเขาเทียนเหมินโลกของเขาไม่ได้กว้างใหญ่ มียอดเขาหนึ่งแห่ง และประตูขึ้นเขาหนึ่งบาน ที่ขังเขาไว้คนที่เขาเคารพนับถือที่สุดคือท่านปู่ท่านปู่เชี่ยวชาญกลยุทธ์ทางการทหาร วิชาการแพทย์ และวิชากลไก เป็นบุคคลที่มีความรู้มากที่สุดในตระกูลแต่ไม่รู้เพราะเหตุใด ท่านปู่มักจะมีสีหน้ากลัดกลุ้มอยู่ตลอดทั้งวัน ขังตัวเองอยู่ภายในเรือนเล็ก ๆ ไม่ยอมให้คนอื่นเข้าใกล้ถานไถเหยี่ยนมักรู้สึกว่า ในบ้านเงียบเหงาเกินไปท่านปู่เก็บตัวรักความสงบ ท่านพ่อหมกมุ่นอยู่กับวิชาการแพทย์ ท่านแม่มักจะออกไปแต่เช้าและกลับมาจนดึก ไปทอผ้าและเก็บพืชผลกับกลุ่มแม่หมอในตระกูลเขายังมีพี่สาวอีกหนึ่งคนพี่สาวอายุมากกว่าเขาห้าปี มีกลุ่มเพื่อนเล่นอยู่ข้างนอก และไม่ชอบอยู่บ้านทุกครั้งที่เขาอยากตามไปเล่นกับพี่สาว ก็จะถูกพี่สาวทิ้งให้อยู่บ้านถานไถเหยี่ยนจึงทำได้เพียงรออยู่ในบ้าน และนับมดอยู่ใต้ต้นไม้ในลานบ้านเด็กอายุเพียงห้าหกขวบ จึงรู้สึกว่าทุกวันช่างยาวนานเหลือเกินเขาไม่เข้าใจว่า เหตุใดดวงอาทิตย์ถึงมีขึ้นมีตก เหตุใดคนในตระกูลถึงอยากออกไปข้างนอกอยู่เสมอ เหตุใดคนถึงตัวสูงใหญ่

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1720

    การก่อกบฏตามพื้นที่ต่าง ๆ จำเป็นต้องอาศัย “ใยแมงมุม”หากเทียบกับคนร่วมเรียงเคียงหมอนที่อ่อนโยนและใส่ใจ เขาต้องการ “กระบี่” ที่แหลมคมมากกว่า เพื่อช่วยให้เขาสามารถควบคุมทั้งใต้หล้าได้อย่างแท้จริง......ฮ่องเต้ซวี่หยางไม่มีทางลืมวันนั้นได้เลย“ฝ่าบาท! ‘ใยแมงมุม’ สร้างเสร็จแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”“ใยแมงมุม” เสร็จสมบูรณ์แล้ว นี่ถือเป็นข่าวดีอย่างยิ่งทว่าต่อจากนั้น ทหารองครักษ์อีกนายหนึ่งก็วิ่งเข้ามา ด้วยใบหน้าซีดเผือด เผยให้เห็นความหวาดกลัวและความกระวนกระวาย“ฝ่าบาท! ถานไถหมิ่น... นาง นางสิ้นใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”โครม!ในวินาทีนั้น ฮ่องเต้ซวี่หยางเหมือนร่วงหล่นจากก้อนเมฆสู่เหวลึกเขารู้สึกชาไปทั้งตัว ริมฝีปากสั่น ไม่อาจเอ่ยคำใดออกมาได้เขาไม่เชื่อว่า ถานไถหมิ่นจะตายง่ายดายถึงเพียงนี้ทั้งที่ก่อนหน้านี้ตอนที่เห็นนาง นางก็ยังสบายดีอยู่!จนกระทั่งเขาได้เห็นร่างของถานไถหมิ่นจริง ๆ ในเสี้ยววินาทีนั้น ความหวาดกลัวต่อความตายก็เข้าครอบงำเขา เลือดในกายราวกับแข็งตัว กลายเป็นน้ำแข็งถานไถหมิ่น... พลีชีพตัวเอง!เขาโผเข้าไปราวกับเสียสติ ทั้งเขย่า และร้องเรียก“อาหมิ่น! อาหมิ่น! เหตุใดเจ้าถึงทำเช่น

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1719

    ฮ่องเต้ซวี่หยางทรงเลือก “ใยแมงมุม”แต่ในใจเขาก็ยังไม่ละทิ้งถานไถหมิ่นการจะสร้าง “ใยแมงมุม” นั้น หาใช่จะทำสำเร็จได้ในชั่วข้ามคืนเขาเชื่อมั่นว่า ขอเพียงมีเวลามากพอ ไม่ช้าก็เร็วถานไถหมิ่นจะต้องเปลี่ยนใจ และกลับมาอยู่ข้างกายเขาถึงอย่างไรสามีของนางผู้นั้น ก็ดูธรรมดาเหลือเกินเขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่า ถานไถหมิ่นชอบชายผู้นั้นตรงที่ใด!หารู้ไม่ว่า หนึ่งในความแตกต่างระหว่างพวกเขาอยู่ตรงที่ สามีของถานไถหมิ่น จะไม่ยอมให้นางทำสิ่งที่เหน็ดเหนื่อยเพียงนั้น ในขณะที่กำลังตั้งครรภ์ฮ่องเต้ซวี่หยางนำชายผู้นั้นมาเป็นตัวประกัน และพากลับเมืองหลวงพร้อมกันตลอดทาง เขาเห็นอยู่ตลอดว่า ชายผู้นั้นวนเวียนอยู่รอบถานไถหมิ่น ทั้งป้อนน้ำให้นาง ทั้งยังเป็นห่วงว่านางจะวิงเวียนเพราะนั่งรถม้าฮ่องเต้ซวี่หยางทรงเยาะเย้ยในใจเดิมทีถานไถหมิ่นหาใช่หญิงสาวประเภทอ่อนแอไม่ แม้แต่ขี่ม้านางก็ยังไม่กลัว จะวิงเวียนเพราะนั่งรถม้าได้อย่างไร?ชายผู้นั้น ช่างไม่รู้ประสีประสา ไม่เข้าใจถานไถหมิ่นเลยแม้แต่น้อยฮ่องเต้ซวี่หยางคิดว่าเขาสามารถควบคุมทุกสิ่งได้แต่ไม่คาดคิดเลยว่า เขากลับบีบบังคับหญิงอันเป็นที่รักจนถึงขั้นเสียสติ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1718

    ณ ภูเขาเทียนเหมินในวันแต่งงานของถานไถหมิ่น เมฆดำทะมึนก่อตัว ราวกับเป็นลางร้ายและเป็นเช่นนั้นจริง เมื่อพิธีดำเนินมาได้ครึ่งทาง มีคนในตระกูลผู้หนึ่งวิ่งเข้ามา “แย่แล้ว! ทหารทางการกรูกันเข้ามาทางประตูขึ้นเขา จะสังหารผู้คน!”ผู้คนในตระกูลต่างมองไปทางเจ้าสาวถานไถหมิ่นมีท่าทีสงบนิ่งอย่างมาก“พวกเขาเข้ามาไม่ได้ พิธีแต่งงานดำเนินตามปกติ”ภูเขาเทียนเหมินมีประตูอยู่สองบานประตูขึ้นเขาด้านนอก เป็นเพียงภาพลวงตา เมื่อเข้าประตูบานนั้นมา ก็จะเจอค่ายกลพันลี้ที่นางได้วางไว้ ทันทีที่ผู้ใดก้าวเข้ามาในค่ายกล ก็จะหลงทางจนหาทางออกไม่เจอถึงแม้จะทำลายค่ายกลพันลี้ได้ ก็ยังมีกลไกอีกมากมายที่รอพวกเขาอยู่พิธีแต่งงานจึงดำเนินต่อไปส่วนด้านนอกภูเขาเทียนเหมิน แม่ทัพคู่ใจของฮ่องเต้ซวี่หยางร้อนใจจนเดินวนไปวนมาฮ่องเต้ทรงมอบภารกิจสำคัญเช่นนี้ให้เขา แต่เขากลับไร้ความสามารถถึงเพียงนี้......เมื่อฮ่องเต้ซวี่หยางทรงทราบข่าวและเสด็จมาถึง ก็เป็นเวลาหนึ่งเดือนหลังจากถานไถหมิ่นเข้าพิธีแต่งงานแล้วนางกับสามีต่างให้เกียรติกันและกัน แม้จะไม่มีความรักอันร้อนแรง และลึกซึ้งตราตรึง แต่สองฝ่ายก็เข้าใจกัน และคอยสน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status