Share

บทที่ 16

เซบาสเตียน เบรนานด์สูดหายใจเฮือกใหญ่ “แค่ล้อเล่นเอง ก็ไม่คิดว่าเป็นขนาดนี้นิ?”

เฮนรี่กลอกตาไปยังเซบาสเตียน “สวดมนต์อ้อนวอนให้แกมีชีวิตที่ดีต่อเถอะ”

เมื่อไซล่า เควสพิงหน้ากับหน้าอกที่กว้างและมั่นคงขอเขา เธอรู้สึกได้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจที่ชัดเจน

ไซล่าสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ฉันว่า...ที่จริงแล้ว แค่ประคองแขนเอาไว้ ฉันก็น่าจะเดินเองได้นะ…” เธอรู้สึกเขินเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นเดินออกไปด้านนอกต่อโดยไม่พูดอะไร

เนื่องจากรัศมีความดูดีฉายออกมาจากทั้งสอง ทุกย่างก้าวที่พวกเขาเดินผ่าน สายทุกคู่ต่างจับจ้องมายังพวกเขา

หลังจากที่ออกมาข้างนอกได้แล้ว ไซล่ามองใบหน้าไร้อารมณ์ของชายคนนั้น “แผลของนายยังไม่หายดีใช่ไหม? แน่ใจเหรอที่จะอุ้มฉันแบบนี้? ทำไมไม่วางฉันลงล่ะ?”

จากสิ่งที่เธอนึกขึ้นได้ เขาบาดเจ็บเมื่อไม่กี่วันก่อน อันที่จริง ก่อนหน้านั้นเขาอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่ไม่น้อย

ถ้าเขาอุ้มเธอแบบนี้ แผลของเขาจะไม่ได้กระทบกระเทือนหรอกเหรอ?

“รถเธออยู่ไหน?” ชายคนนั้นเอ่ยถามเหมือนกับว่าเขาไม่ได้ยินสิ่งที่เธอเอ่ยถามก่อนหน้านี้

ไซล่ารีบหยิบกุญแจรถออกมาปลดล็อค

ปี๊บ ปี๊บ

ไฟหน้าของรถมาเซราติคันสีแดงกระพิบส
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status