โดนแม่หม้ายลักหลับ NC25++

------

รู้สึกอึดอัดขยับร่างกายไม่ได้เลย จำได้ว่าฉันอยู่ในอ้อมกอดของฮ่องเต้ก่อนจะผล็อยหลับไป เสียงสะอื้นแผ่วเบาข้างหูหยาดน้ำตาอุ่นสัมผัสบริเวณข้างแก้ม นั้นคือความทรงจำครั้งสุดท้ายของฉัน

"ฮ่องเต้ เต้"

พยายามเรียกเผื่อว่าเจ้ากล้ามโตจะยอมคายกอดออกจากฉัน แต่ก็ไร้ปฏิกิริยาตอบสนองฮ่องเต้ยังคงนอนแน่นิ่งไม่ขยับ เสียงลมหายใจสม่ำเสมอบ่งบอกว่าเจ้าตัวยังคงหลับลึก ฉันจึงค่อยๆ ยกแขนล่ำออกเองก่อนจะยันตัวถอยห่างออกมาได้สำเร็จ

"อือ"

เสียงครางเบาในลำคอเหมือนว่าจะนอนไม่สบายตัวเหมือนท่าเดิม เจ้าเด็กแว่นหนานอนหงายยกมือใหญ่วางที่ท้อง

"นอนยังไงให้แว่นยังอยู่ที่เดิม"

ให้ตายสิ เหมือนเลี้ยงลูกชายไม่มีผิด ฉันเอื้อมมือไปถอดแว่นหนาออกมาวางไว้บริเวณข้างหมอนใบใหญ่ พอมองดูใบหน้าหล่อร้ายของฮ่องเต้แล้วก็เกิดใจเต้นแรงขึ้นมา

"เด็กบ้าอะไรหล่อชะมัด!"

หล่อจัง ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูหล่อไปหมด นี่คนจริงดิคิดว่าหุ่นซิลิโคนด้วยซ้ำและเป็นครั้งแรกที่ฉันนั่งมองผู้ชายนอนหลับได้นานที่สุด ไม่รู้ว่ามันผ่านไปนานเท่าไหร่เหมือนกัน รู้ตัวอีกทีสายตาฉันมันเลื่อนลงไปยังหน้าท้องจุดนูนใจกลางกล่องดวงใจที่ครั้งหนึ่งเคยโดนมันกระแทกกระทั้นจน