แชร์

บทที่ 388

ผู้เขียน: เฉิงกวงโฮ่วถู่
บุคคลที่ที่ปรึกษาให้ไปจัดการวางทุ่นระเบิดนั้นอยู่ภายใต้การควบคุมของหนานหวังมานานแล้ว

ในห้องส่วนตัว ที่ปรึกษายืนขึ้นแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม "ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ"

เวินหว่านเอ๋อร์กำลังจะพยักหน้า แต่จู่ ๆ ความรู้สึกถึงวิกฤตอันรุนแรงก็แล่นเข้ามาในหัวใจของเธอ

นี่คือความสามารถที่เธอได้มาในฐานะจอมยุทธระดับเจ็ด

ร่างกายของเธอเริ่มหมุนเวียนกำลังภายในอันทรงพลัง และกระจายไปทั่วร่างกายโดยสัญชาตญาณ

เมื่อการหมุนเวียนพลังใกล้จะเสร็จสิ้น เปลวเพลิงก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าในขอบเขตการมองเห็นของเธอ และเสียงระเบิดในหูเกือบจะทำให้แก้วหูของเธอแตก

ตู้ม ตู้ม ตู้ม!

ลานบ้านไร่ทั้งหมดถูกระเบิดเป็นเสี่ยง ๆ!

ตาวหวังและหนานหวังจ้องมองอย่างตั้งใจไปที่เปลวเพลิงที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า จากนั้นก็เห็นเงาดำพุ่งออกมาจากด้านใน

ตาวหวังตะโกน "ตามไป!"

“อย่าปล่อยให้นางนั่นหนีไปได้!”

ทั้งสองคนรีบออกไปก่อน ตามมาด้วยยอดฝีมือกลุ่มใหญ่ที่อยู่ข้างหลังพวกเขา

"อัก!"

ในขณะที่เวินหว่านเอ๋อร์ที่กำลังวิ่งอยู่นั้น เธอก็กระอักเลือดออกมาเต็มปาก และการมองเห็นของเธอก็มืดลง

เสื้อผ้าของเธอขาดรุ่งริ่ง และผิวหนังที่เผยออกมาก็ไหม้เกรียมเป
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1310

    เย่ซิวแกล้งแหย่เธอเล่น “เธอสอนเหมียวเหวินเหวินใช้ได้เลย ฉันพอใจมาก”ทันใดนั้น ดวงตาของเสี่ยวโหรวก็แดงก่ำขึ้นทันที รู้สึกน้อยใจจนพูดไม่ออก น้ำตาเอ่อคลอไปด้วยหยดน้ำ ราวกับพร้อมจะไหลลงมาได้ทุกเมื่อเย่ซิวไม่คิดว่าเด็กคนนี้จะอ่อนไหวขนาดนี้ แค่พูดแหย่ไม่กี่คำก็จะร้องไห้แล้ว จึงรีบปลอบทันที “โอ๋ ๆ ไม่ร้องนะ ไม่แกล้งเธอแล้ว เอาอย่างนี้แล้วกัน ถ้าเธอฝึกจนถึงระดับมหายานเมื่อไหร่ ฉันจะรับเธอไว้แน่นอน โอเคไหม”เด็กคนนี้มีพรสวรรค์สูงมาก แต่ไม่ควรเอาเวลาไปใส่ใจกับเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ อย่างเดียว เย่ซิวเลยอยากให้เธอมีเป้าหมายที่ชัดเจนไว้ต่อสู้เพื่อมันพอเสี่ยวโหรวได้ยินแบบนั้น ดวงตาก็เปล่งประกายขึ้นมาทันที “จริงหรือเจ้าคะ นายน้อยพูดจริงใช่ไหมเจ้าคะ”“แน่นอนอยู่แล้ว”“งั้นเรามาเกี่ยวก้อยกัน ห้ามผิดคำพูด ใครผิดเป็นลูกหมา”นิ้วก้อยเล็กใหญ่สองนิ้วยื่นออกมาเกี่ยวกัน หลังจากได้คำสัญญา เสี่ยวโหรวก็ดีใจอย่างยิ่งจนเหมือนทั้งตัวเปล่งแสงออกมา เธอลุกขึ้นทันที แล้ววิ่งกลับไปห้องของตัวเองอย่างกระตือรือร้น เป้าหมายต่อไปคือระดับมหายานสายเลือดของเสี่ยวโหรวไม่ธรรมดา ถ้าเธออยากจะไปถึงระดับนั้น ขยัน

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1309

    “ในที่สุดมันก็กลับมาแล้ว ในที่สุดก็ได้ตันเถียนคืนมา” เหมียวเหวินเหวินน้ำตาไหลออกมาด้วยความดีใจตอนที่ตันเถียนของเธอถูกทำลาย พลังบางส่วนที่กระจายออกไปได้ซ่อนอยู่ในเลือดเนื้อทั่วร่าง ตอนนี้ตันเถียนได้รับการฟื้นฟู พลังเหล่านั้นก็เหมือนได้รับแรงดึงดูด ค่อย ๆ ไหลกลับเข้าร่างอีกครั้งระดับพลังของเหมียวเหวินเหวินก็พุ่งขึ้นไปถึงระดับสร้างรากฐานปราณได้ทันที“อ๊าาา!” หลังจากนั้นเธอก็เพิ่งรู้ตัวว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในสภาพแบบไหน เธอกรีดร้องออกมาเสียงดังแล้วทรุดตัวลงนั่งกับพื้นด้วยความตกใจเย่ซิวมองเธอ แล้วสั่งเสียงเรียบ “ลุกขึ้น!”แม้ในใจของเหมียวเหวินเหวินจะเต็มไปด้วยความอับอาย แต่เมื่อได้ยินคำสั่งของเขา เธอก็พยายามข่มความเขินอายในใจ แล้วค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนเธอหลับตาปี๋ ไม่กล้ามองเย่ซิวแม้แต่น้อย ผิวกายทั้งตัวถูกย้อมเป็นสีชมพูระเรื่อความรู้สึกแบบนี้เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน หัวใจเต้นรัวจนแทบหลุดออกมานอกอก รู้สึกเก้ ๆ กัง ๆ ไปหมดทั้งตัวเย่ซิวยกมือขึ้นเชยคางของเธอเบา ๆ “ลืมตาแล้วมองมาที่ฉัน”ขนตาของเธอสั่นระริก ก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้นช้า ๆ เธอขบริมฝีปากล่างเบา ๆ ใจเตลิดวุ่นวายสุดจะควบ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1308

    เธอแอบคิดว่าถ้าฝึกอีกสักพักก็คงสามารถทนรับการฝึกหนักจากเย่ซิวได้นานขึ้น และบางทีวันหนึ่งเธออาจจะเป็นฝ่ายกดเขาไว้ได้บ้างเพราะมีเป้าหมายนี้เป็นแรงผลักดัน เธอจึงมีแรงฮึดเต็มเปี่ยมหลังจากฝึกเสร็จ หลัวเวยเวยก็อาศัยช่วงที่ฟ้ายังไม่สว่าง แอบกลับออกไปเงียบ ๆ เธอยังไม่เปิดเผยความสัมพันธ์กับเย่ซิวอย่างเป็นทางการ แม้จะมีคนรู้กันอยู่หลายคน แต่พวกนั้นก็ไม่กล้าพูดอะไรมั่วซั่วออกไปเย่ซิวเดินออกมาที่ห้องโถงใหญ่ ก่อนจะเห็นเหมียวเหวินเหวินตื่นมาแล้ว ตามที่เขากำหนดไว้ ทุกคืนเธอต้องเข้านอนตอนสามทุ่ม และตื่นตอนตีห้าเพื่อเริ่มทำงานตอนนี้เหมียวเหวินเหวินกำลังปัดกวาดเช็ดถูห้องโถง พร้อมกับเตรียมอาหารเช้าไปด้วย พอจัดเตรียมอาหารเสร็จ ก็เป็นเวลาตีห้าครึ่งพอดีหลังจากถูกปรับวินัยมาระยะหนึ่ง ตอนนี้เธอก็กลายเป็นแม่บ้านที่ดูดีมีระเบียบเรียบร้อยไม่มีวี่แววของภาพลักษณ์เดิมซึ่งเป็นอดีตสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งสำนักจ้าวโอสถที่เคยเย่อหยิ่งถือดีเลยแม้แต่น้อยพอจัดอาหารเสร็จ เธอก็ยกไปวางตรงหน้าเย่ซิว แล้วโน้มตัวเล็กน้อย “อาหารเช้าจัดเรียบร้อยแล้ว ขอเชิญนายท่านรับประทานค่ะ”เย่ซิวพยักหน้า รับอาหารเช้ามา แล้

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1307

    “ของอะไรน่ะ?” หลัวเวยเวยถามขึ้นอย่างสงสัยเย่ซิวหันไปเอ่ยกับเขาว่า “เอาออกมาให้ดูหน่อย”หานเฟิงแตะที่กระเป๋าสัตว์อัญเชิญตรงเอว ก่อนจะมีแสงสว่างวาบขึ้นมาทันใดนั้นก็มีฝูงวานรขนฟูที่ทั้งตัวรวมถึงดวงตาของมันเป็นสีเขียวอมฟ้า สูงประมาณครึ่งเมตรจำนวนร้อยตัว ปรากฏตัวขึ้นเรียงแถวอย่างเป็นระเบียบหลัวเวยเวยมองแล้วตกใจเล็กน้อย “วานรไม้คราม สัตว์วิญญาณแบบนี้หายากมากนะ ตัวหนึ่งก็ปาเข้าไปสิบล้านศิลาวิญญาณแล้ว นายจะซื้อมาทำไมตั้งร้อยตัว”“จะใช้ตั้งเป็นหน่วยอารักขาที่แข็งแกร่ง”เย่ซิวใช้เวลาค้นคว้าข้อมูลอยู่นานกว่าจะเลือกสัตว์พวกนี้มา พวกมันมีพรสวรรค์ทางด้านร่างกายสูงมาก โดยทั่วไปแค่โตเต็มวัยก็สามารถมีพลังถึงระดับสร้างรากฐานปราณขั้นสมบูรณ์ได้แล้วที่สำคัญกว่านั้น พวกมันมีความสามารถพิเศษด้านการรักษาตั้งแต่เกิด ไม่ใช่แค่รักษาตัวเองดท่านั้น แต่ยังรักษาคนอื่นได้ด้วยและที่สำคัญที่สุด วานรไม้ครามมีความจงรักภักดีสูงมาก พวกมันจะภักดีแค่กับเจ้านายเพียงคนเดียวตลอดชีวิตพอเลือกแล้ว ต่อให้ตายก็จะไม่หักหลังเมื่อพิจารณาทุกอย่างแล้ว เย่ซิวจึงเลือกพวกมันเขากวาดตามองวานรไม้ครามทั้งร้อยตัว แต่ละตัวหน้า

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1306

    พลังทั้งห้าธาตุโหมกระหน่ำราวคลื่นยักษ์ซัดกระแทกฝั่งจนปั่นป่วนไปทั้งสวรรค์!เมื่อได้ยินเสียงความเคลื่อนไหว จางเสี่ยวอวี๋ก็เป็นคนแรกที่รีบวิ่งมาถึงตอนนี้เธอดูมีเสน่ห์กว่าเมื่อก่อนเยอะมาก จากหุ่นไซส์เอสเล็กตอนนี้กลายเป็นไซส์เอสใหญ่แบบเต็มตัวเมื่อเห็นว่าเย่ซิวทะลวงพลังได้สำเร็จ ดวงตาของเธอฉายแววระยิบระยับเหมือนสายน้ำ “สุดยอดไปเลย นายทะลวงระดับได้แล้ว งั้นถ้าฉันฝึกกับนายอีกครั้ง ประสิทธิภาพจะดีกว่าเดิมใช่ไหม”เรื่องนี้เย่ซิวเคยพูดไว้ก่อนแล้วเขาพยักหน้าพลางยิ้มบางแววตาเจางเสี่ยวอวี๋ต็มไปด้วยความคาดหวัง กำลังจะเอ่ยปากชวนลองฝึกด้วยกันเลยตอนนี้แต่คำพูดยังไม่ทันออกจากปาก เฉินเยียนจือกับหลัวเวยเวยก็มาถึงก่อนจางเสี่ยวอวี๋ถึงกับห่อเหี่ยวก็ทั้งสองคนนั้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องพลังหรือสถานะ ก็ล้ำหน้าเธอไปไกล จะให้เธอไปแข่งแย่งความโปรดปรานได้ยังไงล่ะหลัวเวยเวยดีใจสุด ๆ “พลังของนายเพิ่มขึ้นเร็วเกินไปแล้ว นี่มันแค่ไม่กี่เดือนเองนะ”ต่อให้เป็นอัจฉริยะ พอเข้าสู่ระดับถอดจิตแล้วจะทะลวงขึ้นอีกหนึ่งระดับ แม้ทรัพยากรจะเพียบพร้อม ก็ยังต้องใช้เวลาขั้นต่ำสิบกว่าปีเย่ซิวนี่มันเกินไปจริง ๆ แค่ไม่กี่

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1305

    เย่ซิวออกคำสั่งทีละข้อเริ่มจากการปรับโครงสร้างสำนักอวิ้นหลังครั้งใหญ่แต่งตั้งหลัวเวยเวยและรั่วอวิ๋นเป็นรองเจ้าสำนักแต่งตั้งเฉินเยียนจือเป็นผู้อาวุโสส่วนจางเสี่ยวอวี๋ก็ถูกเลื่อนขั้นเป็นศิษย์ชั้นยอด และได้รับสิทธิประโยชน์มากขึ้นเป็นเท่าตัวหลังจากนั้นก็เริ่มวางแผนการเปิดร้านขายโอสถตอนนี้เย่ซิวสามารถลงมือได้อย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องกังวลเรื่องการถูกสำนักโอสถเอาคืนอีกแล้วเขาได้สมุนไพรปริมาณมหาศาลมาจากสำนักโอสถ จึงลงมือกลั่นโอสถทั้งวันทั้งคืนโอสถที่กลั่นเสร็จถูกส่งออกไปเรื่อย ๆ วางขายในร้านขายโอสถทั่วทุกที่ผ่านไปครึ่งเดือน สิงโตหยกขาวทั้งแปดตัวก็ทะลวงเข้าสู่ระดับถอดจิตได้สำเร็จเย่ซิวยิ่งทุ่มทุนเพิ่มเข้าไปอีกสิบวันถัดมา เสี่ยวอวี่ก็สามารถสะสมพื้นฐานแรกเริ่มได้สำเร็จ พลังปีศาจเริ่มก่อกำเนิดในร่างกาย และได้กลับเข้าสู่เส้นทางการฝึกฝนอีกครั้งการบ่มเพาะรอบที่สองของเธอนั้นก้าวหน้าอย่างรวดเร็วจนน่าตกใจ ราวกับติดจรวดพุ่งทะยานอย่างบ้าคลั่งด้วยการสนับสนุนจากโอสถของเย่ซิวที่มีอย่างเหลือเฟือ ใช้เวลาเพียงแค่เดือนเดียวก็บรรลุถึงระดับวิญญาณก่อกำเนิดขั้นสมบูรณ์เพียงแต่สิ่งที่ทำให้เย

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status