Share

บทที่ 522

Author: เฉิงกวงโฮ่วถู่
“จากข้อมูลที่ได้รับในปัจจุบัน ฉินเสี่ยวเฟยเคยติดต่อกับบุคคลหนึ่ง

และบุคคลนั้นเสียชีวิตไปเมื่อไม่กี่วันก่อน ฉันยังพบว่าบุคคลนั้นเคยติดต่อกับทายาทเศรษฐีคนหนึ่งของเมืองหลวงที่ชื่อเฉินหย่งฮ่าวด้วย”

“เฉินหย่งฮ่าว!” ดวงตาของเย่ซิวฉายแววดุร้าย “เป็นเขานี่เอง!”

ภาพของผู้ชายที่ดูเป็นคนเลือดร้อนง่ายลอยเข้ามาในสมอง

“นั่นหมายความว่า เขาจงใจสร้างแผนนี้ขึ้นมา แล้วรอให้ผมเข้าไปติดกับสินะ!”

เย่ซิวยอมรับว่าครั้งนี้เขามองเกมผิดไปจริง ๆ

การที่ไม่เห็นมดตัวเล็ก ๆ อย่างเฉินหย่งฮ่าวอยู่ในสายตา ได้ทำให้ผู้บริสุทธิ์จำนวนมากต้องตายอย่างอนาถ

“ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?” เย่ซิวถาม

“บ้านของเขาอยู่ทางตะวันตกของเมืองค่ะ ที่อยู่คือ...”

เย่ซิวจดที่อยู่แล้วสั่งการลงไป "พวกคุณถอนกำลังคนกลับมาเถอะ ส่งไปปกป้องคนรอบตัวผมอย่างเต็มที่ก่อน คุณเองก็ระวังเรื่องความปลอดภัยด้วย"

“รับทราบค่ะ!”

หลัวอีอีอุ้มฉินปิงปิงไปที่ห้องนอนของเย่ซิวหลังจากอาบน้ำเสร็จ

เด็กน้อยหลับสนิท สวมชุดกระโปรงสีขาวน่ารักราวกับเจ้าหญิงตัวน้อย

เย่ซิวขอให้หลัวอีอีออกไปก่อน จากนั้นปิดประตูลง

มือข้างหนึ่งกดลงบนหน้าผากของฉินปิงปิง ฝ่ามือส่องแสงเล็กน้อย

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1276

    คนเมื่อครู่เป็นหนึ่งในสมาชิกของสำนักโลหิตสังหารที่แอบแฝงตัวอยู่ในสำนักโอสถมาโดยตลอด ที่จริงแล้วภายในสำนักใหญ่อีกหลายแห่งในบริเวณใกล้เคียงก็มีสมาชิกของสำนักโลหิตสังหารแอบแฝงตัวอยู่เช่นกัน แถมอยู่ในตำแหน่งที่ไม่ธรรมดาอีกของขวัญชิ้นนี้ที่เหลิ่งเฟิงมอบให้กับเย่ซิวช่างล้ำค่าเกินบรรยายเย่ซิวหยิบของที่วางอยู่ตรงหน้า เป็นจี้ที่ไม่รู้ทำมาจากวัสดุประเภทใดนี่คือสิ่งที่เย่ซิวสั่งให้เขาไปจัดการมาตั้งแต่ตอนกลางวัน เป็นกุญแจสำคัญสำหรับเปิดค่ายกลป้องกันบริเวณที่พักของหยางชิงเสวี่ยตอนนี้หยางชิงเสวี่ยถือเป็นสมาชิกคนสำคัญที่สุดของสำนักโอสถ สถานที่ที่เธอพำนักอยู่มีการป้องกันที่แน่นหนาอย่างยิ่ง เย่ซิวต้องการไปหาเธอโดยไม่ให้ใครรู้ตัว แต่หากพึ่งพาแค่พลังของตัวเองเพียงอย่างเดียว มันแทบเป็นไปไม่ได้เลยเมื่อเก็บจี้เส้นนั้นไว้ เขาก็เก็บกลั้นลมหายใจ ใช้คาถาอำพรางตัว แล้วออกจากที่นั่นเงียบ ๆเขารู้รายละเอียดของภูมิประเทศและลักษณะภูมิทัศน์ของสำนักโอสถทุกตารางนิ้วดีอยู่แล้วด้วยความคุ้นเคย เพียงยี่สิบนาทีกว่า ๆ เขาก็มาถึงนอกเขตพำนักของหยางชิงเสวี่ย จะเห็นได้ว่าการป้องกันที่นี่เข้มงวดอย่างมาก

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1275

    ที่ลานกว้างพลันปรากฏร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง หญิงสาวที่เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบในทุกมิติเธอสวมกระโปรงยาวสีแดงเพลิง บนชุดมีลวดลายร้อยปักษีสักการะหงส์ ใบหน้าเย็นชา สัดส่วนอ่อนช้อย ผิวพรรณขาวเนียนละเอียดราวหยก บุคลิกยิ่งสูงส่งเหนือใครราวกับนางฟ้าจากสวรรค์ที่จุติลงมายังโลกมนุษย์ทันทีที่เธอปรากฏตัวขึ้น เสียงอุทานด้วยความตะลึงก็ดังขึ้นทั่วลานกว้าง ผู้ชายทุกคนมองเธอด้วยสายตาเคลิบเคลิ้มอย่างมิอาจละสายตาได้เย่ซิวหรี่ตาลงทันที ไม่คาดคิดว่าจะได้เจอยายนี่ที่นี่ ไม่ใช่ใครที่ไหน นั่นคือหยางชิงเสวี่ยนั่นเองตอนนั้นเธอหนีเขาไปได้ เย่ซิวเลยนึกว่าเธอต้องหนีไปไกลแน่ ใครจะคิดว่าเธอจะมาปรากฏตัวที่สำนักโอสถนี่เองและดูจากตำแหน่งที่เธอยืนอยู่เหนือเวทีการแข่งขันกลั่นโอสถ ก็ค่อนข้างแน่ชัดแล้วว่าเธอคือคนที่สำนักโอสถตั้งใจจะผลักดันในการแข่งขันครั้งนี้แต่ที่ไม่รู้คือเธอใช้วิธีอะไรถึงสามารถไต่เต้าขึ้นมาถึงระดับนี้ได้ในเวลาอันสั้นและเย่ซิวยังสังเกตเห็นถึงรายละเอียดบางอย่างซึ่งไม่มีใครในที่นั้นทันสังเกตนั่นคือตอนที่หยางชิงเสวี่ยปรากฏตัว แม้แต่เจ้าสำนักโอสถยังแสดงสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเคารพเกรงกลัว

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1274

    “ทุกคนไปตรวจสอบมาว่าทั้งหมดนี้มันเกิดอะไรขึ้น!”ไม่นานนัก ศิษย์คนหนึ่งก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาด้วยสีหน้าโมโหและหวาดกลัว“แย่แล้วท่านผู้อาวุโส จู่ ๆศิษย์ที่เฝ้าประตูในวันนี้หลายคนก็ล้มตายลงกะทันหัน!”เหล่าอาวุโสของสำนักโอสถต่างก็โกรธจัด เสียงคำรามด้วยความเดือดดาลดังก้องไปทั่วทั้งสำนักไม่นานนัก ทั้งสำนักก็เข้าสู่สถานะเตรียมพร้อมขั้นสูงสุด เหล่าศิษย์จำนวนมากก็เริ่มตรวจสอบผู้มาเยือนทุกคนอย่างละเอียดแน่นอนว่าเย่ซิวก็เป็นหนึ่งในคนที่ต้องถูกตรวจสอบด้วยแต่เขาใช้อาคมกับศิษย์ที่เข้ามาตรวจสอบ จนหลุดรอดจากการตรวจไปได้ตลอดทั้งคืน สำนักโอสถต่างก็อยู่ในสภาพตื่นตัวขั้นสูงสุด แต่เย่ซิวนั้นกลับใช้เวลาทั้งคืนอย่างสบายใจ ไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อยตอนนี้เขามีเจ้าสำนักรัตติกาลคอยหนุนหลังอยู่ ถ้าทำให้เขาโกรธล่ะก็ ต่อให้ฆ่าเหล่าอัจฉริยะของสำนักโอสถสักสิบคนตรงหน้า พวกนั้นจะทำอะไรเขาได้?ในที่สุดรุ่งเช้าของวันใหม่ก็มาถึงมีคนมาแจ้งให้เย่ซิวไปรวมตัวที่ลานกว้างเขาลุกขึ้น ปัดฝุ่นบนเสื้อผ้า แล้วเดินออกไปด้วยท่าทางสบาย ๆเมื่อมาถึงลานกว้างก็เห็นว่าผู้คนแน่นขนัดไปหมด พื้นที่ทั้งหมดแบ่งออกเป็นเ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1273

    สำหรับคำขู่ของเขา เย่ซิวไม่ได้สนใจเลยเมื่อเห็นว่าเย่ซิวไม่ยอมให้เงินจริง ๆ ชายผู้นั้นก็จ้องมองเขาด้วยแววตาอาฆาต แล้วสะบัดแขนเสื้อจากไปเย่ซิวเดินเข้าไปในบ้านที่ทรุดโทรมแห่งนี้ ก่อนจะใช้อาคมสร้างร่างแยกสองสามร่างออกมาเพื่อทำความสะอาดที่นี่เขาเลือกที่นั่ง ก่อนจะนั่งขัดสมาธิเริ่มฝึกฝนอีกด้านหนึ่ง ชายผู้นั้นจากไปด้วยความโกรธจัด แล้วไปพบกับชายร่างเตี้ยอ้วนคนหนึ่ง “ผู้ดูแลครับ มีคนโอหังคนหนึ่ง กล้าดีไม่ให้ค่าผ่านทางกับผมเลย!”เรื่องพวกนี้ ล้วนเป็นผลประโยชน์ที่ซ้อนทับกันเป็นชั้น ๆเงินที่คนข้างล่างได้รับนั้น ส่วนหนึ่งจะต้องถูกส่งไปบูชาเบื้องบนปัง!ผู้ดูแลตบโต๊ะ ดวงตาเล็กเท่าเมล็ดถั่วเขียวฉายแววอำมหิตน่ากลัว “มันกล้ามากที่มาถึงถิ่นของเราแล้วไม่ให้ค่าผ่านทาง คืนนี้ฉันจะไปหามันด้วยตัวเอง!”ยามราตรีมาเยือนทั่วทั้งสำนักโอสถสว่างไสวไปด้วยแสงไฟ มีเพียงบริเวณที่เย่ซิวอยู่เท่านั้นที่มืดมิด เต็มไปด้วยความวังเวงน่าขนลุกทันใดนั้น เงาสองสามร่างก็ปรากฏขึ้น แล้วพุ่งเข้าไปข้างในทันทีเย่ซิวลืมตาขึ้นมาในความมืด ก่อนจะเห็นศิษย์สำนักโอสถาสองสามคนปรากฏตัวตรงหน้าเขาเขาส่ายหน้าเล็กน้อย “พวกนายน

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1272

    แต่ส่วนใหญ่เป็นเพียงนักปรุงยาฝึกหัดหรือระดับต้นเท่านั้นแต่ถึงอย่างนั้น ทุกคนก็ยังคงเชิดหน้าหยิ่งผยองเพราะนักปรุงยานั้นเป็นที่ต้องการอย่างมากเย่ซิวเดินไปข้างหน้าและยื่นจดหมายเชิญให้ศิษย์ผู้เฝ้าประตูศิษย์คนนั้นเหลือบมองจดหมายเชิญและถามอย่างตำหนิว่า “สำนักอวิ้นหลิงอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ใช้เวลาเดินทางแค่สองสามวันก็ถึงแล้ว ทำไมเพิ่งจะมาถึงเอาป่านนี้ล่ะ!”เย่ซิวตอบว่า “ระหว่างทางเกิดเรื่องบางอย่างขึ้นเลยทำให้ล่าช้าครับ”อีกฝ่ายยังคงไม่ลดละ “ฉันว่านายไม่ได้ให้ความสำคัญกับสำนักโอสถของเราเลยมากกว่า นายมันโอหังเสียจริง!”เย่ซิวขมวดคิ้วเล็กน้อย “ไม่ใช่อย่างนั้นครับ ระหว่างทางมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นจริง ๆ ครับ”“ยังจะแก้ตัวอีก!” ศิษย์คนนั้นตะคอกเสียงดัง ดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมาก ก่อนที่เขาจะชี้มาที่เย่ซิวแล้วเอ่ย“นายชื่อเย่ซิวใช่ไหม คิดว่าตัวเองมีฝีมือในการกลั่นโอสถนิดหน่อยแล้วจะทำเป็นไม่เห็นหัวสำนักโอสถของเรายังไงก็ได้หรือไง!”ศิษย์คนอื่น ๆ อีกสองสามคนก็เดินเข้ามาล้อมรอบ เย่ซิวจึงถูกจับจ้องด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรเมื่อเห็นท่าทางของพวกเขา เย่ซิวก็เข้าใจทันทีการกลั่นแกล้งเป็นเ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1271

    “ป้ายนี้คือป้ายบัญชาการของเจ้าสำนักโลหิตสังหาร ซึ่งเป็นสำนักระดับเจ็ดขั้นสูงสุดสำนักโลหิตสังหารนี้เป็นหนึ่งในกองกำลังภายใต้การนำของสำนักรัตติกาล ตอนนี้ฉันขอส่งมอบมันให้น้องชายก็แล้วกันป้ายนี้มีเศษวิญญาณของสมาชิกทุกคนในสำนักโลหิตสังหาร เมื่อนายหลอมรวมมันได้แล้ว นายก็จะควบคุมพวกเขาได้”เย่ซิวถึงกับตาโตของขวัญตอบแทนบุญคุณที่ช่วยชีวิตนี้มันหรูหราเกินไปแล้วเย่ซิวไม่ได้แสร้งปฏิเสธแต่อย่างใด แต่กลับถามว่า “ขอถามผู้อาวุโสหน่อยเถอะ ของสองอย่างนี้รวมกันแล้วคิดเป็นสัดส่วนทรัพย์สินของคุณประมาณเท่าไหร่ครับ?”หากสัดส่วนที่ครอบครองนั้นมากเกินไป เขาจะขอรับเพียงชิ้นเดียวเท่านั้นเหลิ่งเฟิงหัวเราะเสียงดัง “น้องชายนี่ดีจริง ๆ ยิ่งมองก็ยิ่งถูกชะตาวางใจเถอะ ของพวกนี้สำหรับฉันแล้วก็แค่เศษเสี้ยวเล็ก ๆ ของทรัพย์สินเท่านั้นเอง”“ถ้าอย่างนั้นผมก็จะไม่เกรงใจแล้วนะครับ”เย่ซิวเก็บของทั้งสองสิ่งในทันทีทันใดนั้น เหลิ่งเฟิงก็เสนอว่า “แม้จะเพิ่งได้พบกับน้องชาย แต่ฉันกลับรู้สึกเหมือนได้พบมิตรต่างวัย นายกล้าสาบานเป็นพี่น้องกันกับฉันไหมล่ะ!”เหลิ่งเหยียนมองเหลิ่งเฟิงด้วยสายตาเย็นชา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรมา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status