LOGINShare
บทที่ 809
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1286
“เดี๋ยวก่อน”“ทำไมล่ะ ตอนนี้กลัวขึ้นมาแล้วเหรอ”“แน่นอนว่าไม่ใช่” เย่ซิวยิ้มนิด ๆ “ในเมื่อเป็นการแข่งขัน ก็ต้องมีเดิมพันหน่อยสิ”“อยากเดิมพันอะไร!”“เอาแบบนี้ ถ้าคุณแพ้ก็ขอโทษผมกับหยางชิงเสวี่ย แล้วก็ชดใช้ให้พวกเราคนละหนึ่งพันล้านศิลาวิญญาณ”เหมียวเหวินเหวินแค่นเสียงดูถูก “ฉันไม่มีทางแพ้หรอก แล้วถ้านายเป็นฝ่ายแพ้ล่ะ”“ถ้าผมแพ้ก็เหมือนกัน”เหมียวเหวินเหวินโบกมืออย่างรำคาญ “เอาเถอะ ตกลงตามนี้ เริ่มได้แล้ว พอจัดการนายเสร็จ ฉันจะได้ไปจัดการหยางชิงเสวี่ยต่อ”เย่ซิวหยิบโอสถแก้พิษเม็ดหนึ่งส่งให้หยางชิงเสวี่ย พร้อมกับบอกให้เธอกลืนลงไปเหมียวเหวินเหวินเห็นฉากนี้เข้าเต็มตา มุมปากยกยิ้มเหยียดพิษที่หยางชิงเสวี่ยได้รับไม่ใช่พิษธรรมดา โอสถทั่วไปไม่มีทางถอนพิษได้เลยหยางชิงเสวี่ยกลืนเม็ดยาลงไปทันทีโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย จริง ๆ แล้วเธอก็ไม่ได้คาดหวังอะไรนัก แค่อยากให้เกียรติเย่ซิวเท่านั้นแต่หลังจากกลืนโอสถลงไป พิษในร่างกลับถูกกดเอาไว้ได้ทันทีเธอหันไปมองเย่ซิวด้วยสายตาที่เริ่มเปลี่ยนไปการแข่งขันเริ่มต้นเย่ซิวเริ่มเดินเลือกสมุนไพรต่าง ๆ อยู่ในลานกว้างเหมียวเหวินเหวินก็เช่นกันแค่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1285
ตอนแรกเหมียวเหวินเหวินยังไม่คิดจะชายตามองเย่ซิวด้วยซ้ำ แต่แววตาในตอนนี้กลับมองเขาเปลี่ยนไปเป็นเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย “นายเป็นใครกันแน่?!”“ผมบอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ? ผมก็เป็นแค่ศิษย์ของเธอครึ่งหนึ่งเท่านั้น ทำไมล่ะ หรือว่าคุณไม่กล้าแข่งกับผม เลยต้องใช้เล่ห์กลพวกนี้มาเพิ่มโอกาสชนะ?”เหมียวเหวินเหวินมองเขาอย่างเย็นชา“อวดดี ไอ้เศษสวะจากบ้านนอกอย่างนายมีสิทธิ์อะไรมาพูดกับสตรีศักดิ์สิทธิ์ของเราแบบนั้น!”ทันใดนั้นเอง เสียงแก่ ๆ เสียงหนึ่งก็ดังระเบิดขึ้นข้างหูของเย่ซิว ข้างกายเหมียวเหวินเหวินปรากฏหญิงชราผู้หนึ่งขึ้นมาราวกับจากอากาศธาตุ มือถือไม้เท้า หน้าตาเหี่ยวย่นร่างของเย่ซิวถึงกับสะเทือน เลือดลมปั่นป่วนจนเกือบล้มลงกับพื้น หญิงชราคนนี้แข็งแกร่งมาก แค่เสียงหึเบา ๆ หนึ่งครั้งของหญิงชราผู้นี้ก็ทำให้เขาบาดเจ็บหนักทันทีเย่ซิวเช็ดมุมปากที่เปื้อนเลือด ก่อนจะมองไปยังหญิงชราคนนั้นด้วยสายตาเย็นเฉียบ “เรื่องของคนรุ่นใหม่ ท่านอาวุโสเข้ามายุ่งเกี่ยวจะไม่ค่อยเหมาะสมรึเปล่า?”“ไอ้เด็กเวร แกมีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้กับฉัน อยากโดนตบหรือไง!”หญิงชรานั้นยกมือขวาขึ้น แล้วฟาดตรงเข้าหาเย่ซิวทันใดนั้น
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1284
“คือว่า ๆ ๆ…” เขาเหงื่อแตกเต็มหน้า พูดอะไรไม่ออกหยางชิงเสวี่ยรู้ทันทีว่ามันคือเรื่องจริง“ความจริงต่อให้พวกเขาไม่เล่นตุกติก ฉันก็ชนะได้อยู่ดี”“ความมั่นใจก็เป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้ามั่นใจเกินไปก็จะกลายเป็นหลงตัวเองได้นะ” หญิงสาวคนนั้นมองหยางชิงเสวี่ยด้วยแววตาเย้ยหยันเต็มใบหน้า “ทีแรกฉันตั้งใจมาดูด้วยตัวเองว่าคนที่ทำให้เจ้าสำนักของเรายอมแหกกฎรับเป็นศิษย์ แล้วยังจะมาแย่งตำแหน่งสตรีศักดิ์สิทธิ์กับฉัน จะมีดีสักแค่ไหนกันไม่นึกเลยว่าจะเป็นแค่คนต่ำตมที่ดีแต่ใช้เล่ห์เพทุบาย”หยางชิงเสวี่ยแผ่รังสีเย็นยะเยือกออกมาทั่วร่าง “เหมียวเหวินเหวิน เธออุตส่าห์ถ่อมาถึงนี่ก็เพื่ออยากมาถากถางฉันแค่นั้นเหรอ”“เปล่าเลย ฉันไม่ได้ว่างขนาดนั้นหรอก ในเมื่อยังไงก็ต้องเจอกันอยู่แล้ว งั้นมาแข่งกันตอนนี้เลยดีกว่า ถ้าเธอแพ้ เธอต้องห้ามเหยียบเข้าไปในสำนักจ้าวโอสถอีกแม้แต่ก้าวเดียว กล้าหรือเปล่า”พูดออกมาขนาดนี้ ถ้าหยางชิงเสวี่ยยอมถอยเสียตอนนี้ เส้นทางข้างหน้าก็จะลำบากมาก เธอกำลังจะอ้าปากตอบรับ ทว่าร่างกายกลับสั่นวูบกะทันหัน เลือดไหลซึมออกมาจากมุมปากเธอหันขวับไปมองหญิงสาวคนหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลนักเธอโดนวางย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1283
สมุนไพรที่พวกเขาให้มาถูกดัดแปลงไว้หมดแล้ว แทบไม่มีทางจะกลั่นโอสถให้สำเร็จได้เลย คนพวกนี้ไร้ยางอายถึงขีดสุดจริง ๆแม้ว่าเย่ซิวจะไม่ได้ตั้งใจจะแข่งขันเอาอันดับหนึ่งตั้งแต่แรก แต่เมื่อรู้ว่าทุกอย่างถูกจัดฉากขึ้นเพื่อผู้หญิงของเขา เขาก็ยิ่งไม่สนใจเข้าไปใหญ่อย่างไรก็ตาม วิธีการของสำนักโอสถก็ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจอย่างหนัก ปัญหาก็ส่วนปัญหา คนก็ส่วนคน เขาจะไม่ลืมเรื่องนี้แน่นอน เป้าหมายถัดไปของเขาก็คือเป็นคลังเก็บสมบัติของสำนักโอสถเมื่อรู้ว่าสมุนไพรมีปัญหา เย่ซิวก็แค่แสร้งทำท่ากลั่นโอสถให้ดูเหมือนจริงพอหมดเวลา ผู้เข้าแข่งขันส่วนใหญ่ก็ล้มเหลว บ้างก็ทำโอสถเสีย บ้างก็ได้โอสถที่ไม่สมบูรณ์ ไม่ผ่านเกณฑ์ใด ๆ ทั้งสิ้นมีเพียงหยางชิงเสวี่ยคนเดียวที่นอกจากจะกลั่นโอสถผ่านเกณฑ์แล้ว มันยังปรากฏแสงตานเสีย[footnoteRef:0]ส่องประกาย [0: แสงสีแดงอมส้มที่ส่องประกายคล้ายแสงอาทิตย์ยามเย็น] นั่นเป็นสัญญาณว่าโอสถมีคุณภาพสูงมาก จนผู้ชมต่างโห่ร้องแสดงความยินดีความจริงต่อให้สำนักโอสถไม่เล่นตุกติก ด้วยฝีมือของหยางชิงเสวี่ยเอง นอกจากเย่ซิวก็ไม่มีใครเทียบได้แล้ว แต่เพราะคนที่คอยหนุนหลังเธอนั้นมีตำ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1282
“นายเพิ่งรับปากเมื่อกี้เองนะ”“อ๋อ เรื่องนั้นเหรอ” เย่ซิวตีหัวตัวเองเบา ๆ แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ “ขอโทษที ฉันเปลี่ยนใจแล้ว”หยางชิงเสวี่ยจ้องมองเขาอยู่นานสองนาน ก่อนจะเอ่ยออกมาช้า ๆ แค่สองคำ “หน้าด้าน”เย่ซิวหัวเราะลั่นพลางลูบหัวเธอเบา ๆ “คุณหนูน้อย ดึกแล้วนะ เรานอนพักกันเถอะ”หยางชิงเสวี่ยหลับตาลง มุมปากปรากฏรอยยิ้มจาง ๆ ที่แทบมองไม่เห็นเช้าวันรุ่งขึ้นเย่ซิวมองหยางชิงเสวี่ยที่หนุนหัวอยู่บนอกเขาแล้วขยับตัวเบา ๆ หยางชิงเสวี่ยค่อย ๆ ลืมตาขึ้น แม้ดวงตาจะยังเย็นชาเหมือนเดิม แต่ก็มีแววอบอุ่นเพิ่มขึ้นมานิดหนึ่งเธอลุกออกจากตัวเขา ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ “นายควรไปได้แล้ว อีกเดี๋ยวก็จะเริ่มการแข่งขันกลั่นโอสถรอบสุดท้ายแล้ว”“จริงด้วย ถ้าเธอไม่พูดฉันก็ลืมไปเลย” เย่ซิวตบหัวตัวเองอีกครั้ง “ว่าแต่ ทำไมพวกเขาถึงเคารพเธอกันนัก?”“เพราะฉันรู้จักกับท่านผู้หนึ่ง”ในดวงตาของเย่ซิวฉายประกายอันตราย “ผู้ชายหรือผู้หญิง?”“ผู้ชาย”“เธอพูดความจริงให้ดี ๆ นะ ไม่งั้นวันนี้เราไม่ได้ออกไปจากห้องแน่”“นายกำลังหึง”“เปล่าสักหน่อย”“หึงอยู่”“ก็ได้ ๆ ถือว่าฉันหึงแล้วกัน ตอบมาว่าชายหรือหญิง”“
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1281
ใบหน้าสวยเย็นชาของหยางชิงเสวี่ยราวกับมีน้ำแข็งเกาะ เธอไม่ตอบอะไร เพียงแค่จ้องเขม็งไปยังเย่ซิว“ดูท่าเธอจะไม่รู้จักสำนึกสักทีนะ” เย่ซิวถอนหายใจ “ทำไมถึงปากแข็งแบบนี้ล่ะ?”เธอคนนี้เป็นคนที่เขาควบคุมได้ยากที่สุดเท่าที่เคยเจอมา เรียกได้ว่าเย่ซิวใช้ทุกวิถีทางแล้ว แต่เธอก็ยังไม่สะทกสะท้านหยางชิงเสวี่ยรู้ชะตากรรมของตัวเองดี เธอจึงยอมหลับตาลงอย่างยอมรับชะตากรรม แต่ก็ยังไม่ยอมพูดอะไรแม้แต่คำเดียวเย่ซิวกดจุดลงบนตัวเธอหลายจุดติดต่อกันเพื่อปิดผนึกพลังบำเพ็ญของเธอ จากนั้นก็อุ้มเธอขึ้นแล้ววางลงบนโซฟาคืนนี้เขาจะไม่ฝึกฝน แต่จะลองเปลี่ยนมาใช้วิธีจับเข่าคุยกับเธอคนนี้ หาช่องทางเข้าถึงจิตใจเธอให้ได้“ความจริงเราน่าจะเป็นคู่รักกันได้ หรือไม่ อย่างน้อยก็น่าจะเป็นเพื่อนกันได้ แต่ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้กันนะ?”หยางชิงเสวี่ยเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะเบนสายตาไปที่แก้วบนโต๊ะแล้วเหม่อลอยเย่ซิวพูดต่อเหมือนคุยกับตัวเอง “จริง ๆ แล้วเราน่าจะหันหน้าเข้าหากันได้นะ หรือไม่ก็ร่วมมือกันได้ในหลาย ๆ ด้าน”ตอนฝึกฝนครั้งก่อน เย่ซิวค้นพบว่าภายในร่างของเธอมีพลังมหาศาลซ่อนอยู่ และพลังนั้นยังไม่ได้ถูกปลดปล่อย ถ
You may also like
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ
บัณฑิตติดบ้าน90.5K viewsเซียนหมอมังกรระห่ำเมือง
ด้านนอกด่านประตูห่านป่า153.7K viewsArabell Lee ในชาติใหม่ฉันก็ยังเป็นสุภาพสตรีหมายเลข1
LILI Lee192 viewsเสน่หานางมารหน้าใส
จันทร์ส่องแสง4.0K viewsหนึ่งชาติแค้นสองภพรักไยไม่คะนึงหา
จันทร์ส่องแสง3.8K viewsบทเพลงแห่งความเงียบ(The Symphony of Silence)
theoneyoulove285 viewsหลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี
เสี่ยวฉู่332.8K viewsปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก
หมาป่าผู้คลั่งรักมันฝรั่ง1.2M views
