LOGINShare
บทที่ 815
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1284
“คือว่า ๆ ๆ…” เขาเหงื่อแตกเต็มหน้า พูดอะไรไม่ออกหยางชิงเสวี่ยรู้ทันทีว่ามันคือเรื่องจริง“ความจริงต่อให้พวกเขาไม่เล่นตุกติก ฉันก็ชนะได้อยู่ดี”“ความมั่นใจก็เป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้ามั่นใจเกินไปก็จะกลายเป็นหลงตัวเองได้นะ” หญิงสาวคนนั้นมองหยางชิงเสวี่ยด้วยแววตาเย้ยหยันเต็มใบหน้า “ทีแรกฉันตั้งใจมาดูด้วยตัวเองว่าคนที่ทำให้เจ้าสำนักของเรายอมแหกกฎรับเป็นศิษย์ แล้วยังจะมาแย่งตำแหน่งสตรีศักดิ์สิทธิ์กับฉัน จะมีดีสักแค่ไหนกันไม่นึกเลยว่าจะเป็นแค่คนต่ำตมที่ดีแต่ใช้เล่ห์เพทุบาย”หยางชิงเสวี่ยแผ่รังสีเย็นยะเยือกออกมาทั่วร่าง “เหมียวเหวินเหวิน เธออุตส่าห์ถ่อมาถึงนี่ก็เพื่ออยากมาถากถางฉันแค่นั้นเหรอ”“เปล่าเลย ฉันไม่ได้ว่างขนาดนั้นหรอก ในเมื่อยังไงก็ต้องเจอกันอยู่แล้ว งั้นมาแข่งกันตอนนี้เลยดีกว่า ถ้าเธอแพ้ เธอต้องห้ามเหยียบเข้าไปในสำนักจ้าวโอสถอีกแม้แต่ก้าวเดียว กล้าหรือเปล่า”พูดออกมาขนาดนี้ ถ้าหยางชิงเสวี่ยยอมถอยเสียตอนนี้ เส้นทางข้างหน้าก็จะลำบากมาก เธอกำลังจะอ้าปากตอบรับ ทว่าร่างกายกลับสั่นวูบกะทันหัน เลือดไหลซึมออกมาจากมุมปากเธอหันขวับไปมองหญิงสาวคนหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลนักเธอโดนวางย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1283
สมุนไพรที่พวกเขาให้มาถูกดัดแปลงไว้หมดแล้ว แทบไม่มีทางจะกลั่นโอสถให้สำเร็จได้เลย คนพวกนี้ไร้ยางอายถึงขีดสุดจริง ๆแม้ว่าเย่ซิวจะไม่ได้ตั้งใจจะแข่งขันเอาอันดับหนึ่งตั้งแต่แรก แต่เมื่อรู้ว่าทุกอย่างถูกจัดฉากขึ้นเพื่อผู้หญิงของเขา เขาก็ยิ่งไม่สนใจเข้าไปใหญ่อย่างไรก็ตาม วิธีการของสำนักโอสถก็ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจอย่างหนัก ปัญหาก็ส่วนปัญหา คนก็ส่วนคน เขาจะไม่ลืมเรื่องนี้แน่นอน เป้าหมายถัดไปของเขาก็คือเป็นคลังเก็บสมบัติของสำนักโอสถเมื่อรู้ว่าสมุนไพรมีปัญหา เย่ซิวก็แค่แสร้งทำท่ากลั่นโอสถให้ดูเหมือนจริงพอหมดเวลา ผู้เข้าแข่งขันส่วนใหญ่ก็ล้มเหลว บ้างก็ทำโอสถเสีย บ้างก็ได้โอสถที่ไม่สมบูรณ์ ไม่ผ่านเกณฑ์ใด ๆ ทั้งสิ้นมีเพียงหยางชิงเสวี่ยคนเดียวที่นอกจากจะกลั่นโอสถผ่านเกณฑ์แล้ว มันยังปรากฏแสงตานเสีย[footnoteRef:0]ส่องประกาย [0: แสงสีแดงอมส้มที่ส่องประกายคล้ายแสงอาทิตย์ยามเย็น] นั่นเป็นสัญญาณว่าโอสถมีคุณภาพสูงมาก จนผู้ชมต่างโห่ร้องแสดงความยินดีความจริงต่อให้สำนักโอสถไม่เล่นตุกติก ด้วยฝีมือของหยางชิงเสวี่ยเอง นอกจากเย่ซิวก็ไม่มีใครเทียบได้แล้ว แต่เพราะคนที่คอยหนุนหลังเธอนั้นมีตำ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1282
“นายเพิ่งรับปากเมื่อกี้เองนะ”“อ๋อ เรื่องนั้นเหรอ” เย่ซิวตีหัวตัวเองเบา ๆ แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ “ขอโทษที ฉันเปลี่ยนใจแล้ว”หยางชิงเสวี่ยจ้องมองเขาอยู่นานสองนาน ก่อนจะเอ่ยออกมาช้า ๆ แค่สองคำ “หน้าด้าน”เย่ซิวหัวเราะลั่นพลางลูบหัวเธอเบา ๆ “คุณหนูน้อย ดึกแล้วนะ เรานอนพักกันเถอะ”หยางชิงเสวี่ยหลับตาลง มุมปากปรากฏรอยยิ้มจาง ๆ ที่แทบมองไม่เห็นเช้าวันรุ่งขึ้นเย่ซิวมองหยางชิงเสวี่ยที่หนุนหัวอยู่บนอกเขาแล้วขยับตัวเบา ๆ หยางชิงเสวี่ยค่อย ๆ ลืมตาขึ้น แม้ดวงตาจะยังเย็นชาเหมือนเดิม แต่ก็มีแววอบอุ่นเพิ่มขึ้นมานิดหนึ่งเธอลุกออกจากตัวเขา ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ “นายควรไปได้แล้ว อีกเดี๋ยวก็จะเริ่มการแข่งขันกลั่นโอสถรอบสุดท้ายแล้ว”“จริงด้วย ถ้าเธอไม่พูดฉันก็ลืมไปเลย” เย่ซิวตบหัวตัวเองอีกครั้ง “ว่าแต่ ทำไมพวกเขาถึงเคารพเธอกันนัก?”“เพราะฉันรู้จักกับท่านผู้หนึ่ง”ในดวงตาของเย่ซิวฉายประกายอันตราย “ผู้ชายหรือผู้หญิง?”“ผู้ชาย”“เธอพูดความจริงให้ดี ๆ นะ ไม่งั้นวันนี้เราไม่ได้ออกไปจากห้องแน่”“นายกำลังหึง”“เปล่าสักหน่อย”“หึงอยู่”“ก็ได้ ๆ ถือว่าฉันหึงแล้วกัน ตอบมาว่าชายหรือหญิง”“
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1281
ใบหน้าสวยเย็นชาของหยางชิงเสวี่ยราวกับมีน้ำแข็งเกาะ เธอไม่ตอบอะไร เพียงแค่จ้องเขม็งไปยังเย่ซิว“ดูท่าเธอจะไม่รู้จักสำนึกสักทีนะ” เย่ซิวถอนหายใจ “ทำไมถึงปากแข็งแบบนี้ล่ะ?”เธอคนนี้เป็นคนที่เขาควบคุมได้ยากที่สุดเท่าที่เคยเจอมา เรียกได้ว่าเย่ซิวใช้ทุกวิถีทางแล้ว แต่เธอก็ยังไม่สะทกสะท้านหยางชิงเสวี่ยรู้ชะตากรรมของตัวเองดี เธอจึงยอมหลับตาลงอย่างยอมรับชะตากรรม แต่ก็ยังไม่ยอมพูดอะไรแม้แต่คำเดียวเย่ซิวกดจุดลงบนตัวเธอหลายจุดติดต่อกันเพื่อปิดผนึกพลังบำเพ็ญของเธอ จากนั้นก็อุ้มเธอขึ้นแล้ววางลงบนโซฟาคืนนี้เขาจะไม่ฝึกฝน แต่จะลองเปลี่ยนมาใช้วิธีจับเข่าคุยกับเธอคนนี้ หาช่องทางเข้าถึงจิตใจเธอให้ได้“ความจริงเราน่าจะเป็นคู่รักกันได้ หรือไม่ อย่างน้อยก็น่าจะเป็นเพื่อนกันได้ แต่ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้กันนะ?”หยางชิงเสวี่ยเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะเบนสายตาไปที่แก้วบนโต๊ะแล้วเหม่อลอยเย่ซิวพูดต่อเหมือนคุยกับตัวเอง “จริง ๆ แล้วเราน่าจะหันหน้าเข้าหากันได้นะ หรือไม่ก็ร่วมมือกันได้ในหลาย ๆ ด้าน”ตอนฝึกฝนครั้งก่อน เย่ซิวค้นพบว่าภายในร่างของเธอมีพลังมหาศาลซ่อนอยู่ และพลังนั้นยังไม่ได้ถูกปลดปล่อย ถ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1280
“ถูกต้อง!” บางคนเห็นด้วย “ผมว่าเราเก็บผู้เข้าแข่งขันพวกนั้นคนละแสนศิลาวิญญาณดีกว่า!”“แสนเดียวมันน้อยไป อย่างน้อยต้องห้าแสน ไม่งั้นเราจะกอบกู้ทรัพยากรคืนมาได้ยังไง!”“ดีเลย ผมเห็นด้วย!”……คนพวกนี้ ช่างขูดเลือดขูดเนื้อกันไม่หยุดจริง ๆเจ้าสำนัก รองเจ้าสำนัก และคนอื่น ๆ ต่างก็เห็นด้วยในเมื่อพวกเขามีทั้งพลังและพื้นเพที่แข็งแกร่ง ต่อให้คนเบื้องล่างไม่พอใจแล้วจะทำอะไรได้?ในไม่ช้า คำสั่งนี้ก็ถูกส่งลงไปแน่นอนว่ามันทำให้ผู้เข้าแข่งขันจำนวนมากไม่พอใจแต่ก็เป็นอย่างที่คนระดับสูงของสำนักโอสถคิดไว้จริง ๆไม่พอใจแล้วไงล่ะ ก็ได้แค่เก็บไว้ในใจเท่านั้นแหละคิดจะก่อเรื่องงั้นเหรอ?ลองดูสิ?ลองแล้วจะตายไม่รู้ตัวเอานะ!เมื่อเย่ซิวได้ยินมติครั้งนี้กลับไม่โกรธแม้แต่น้อยไม่มีอะไรให้ต้องโกรธเลยสิ่งที่แกเอาไปจากฉัน ฉันจะเอาคืนมาเป็นหมื่นเท่า!เมื่อโกยผลประโยชน์ไปได้อีกระลอก บรรดาเหล่าอาวุโสและศิษย์ที่ถูกปล้นไปก่อนหน้าก็รู้สึกดีขึ้นมาบ้างเล็กน้อยการแข่งขันรอบสุดท้ายจะเริ่มต้นในวันพรุ่งนี้คืนนี้เย่ซิวก็ออกปฏิบัติการอีกครั้งเป้าหมายคือสวนสมุนไพรของสำนักโอสถ!ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าการป้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1279
เย่ซิวกลับมายังที่พักของหยางชิงเสวี่ยอีกครั้งแต่ก่อนจะเข้าไป เขาก็เกิดเปลี่ยนใจกะทันหัน และล้มเลิกความคิดนั้นไปใครจะรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะวางกับดักฟ้าตาข่ายดินอะไรรอเขาอยู่หรือไม่วันนี้เขาจะยังไม่ไปที่นั่น และตัดสินใจไปทำเรื่องสำคัญอีกเรื่องแทนนั่นคือการเก็บดอกเบี้ย!วันแรกที่มาถึง เย่ซิวถูกขู่กรรโชกถึงสองครั้ง และเสียศิลาวิญญาณไปหลายแสนก้อนวันถัดมาก็ถูกสำนักโอสถเรียกเก็บค่าสมุนไพรไปหนึ่งหมื่นศิลาวิญญาณวันที่สองยิ่งหนักเข้าไปอีก เขาเสียไปกว่าห้าหมื่นศิลาวิญญาณด้วยซ้ำเรื่องแบบนี้ เย่ซิวยอมไม่ได้เด็ดขาด เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาจึงจากไปอย่างเงียบเชียบในเวลาเดียวกัน ณ ที่พักของหยางชิงเสวี่ยเป็นไปตามที่เย่ซิวคาดการณ์ไว้เป๊ะ คืนนี้เธอได้วางกับดักฟ้าตาข่ายดินเอาไว้แล้วในมุมมืดมีผู้บำเพ็ญตนระดับวิญญาณก่อกำเนิดกว่าร้อยคนจัดวางอยู่ในรูปแบบค่ายกลเพื่อให้แน่ใจว่าหากเย่ซิวกล้าปรากฏตัวขึ้นมาจริง เขาจะไม่มีทางหลบหนีไปได้อย่างแน่นอนน่าเสียดายที่เธอรอจนดึกดื่นก็ไม่เห็นเย่ซิวมา เธอจึงรู้ทันทีว่าเขาคงไม่มาอีกแล้วเธอโบกมืออย่างไม่สบอารมณ์เล็กน้อย แล้วให้พวกผู้บำเพ็ญตนจากไปอีกด้าน
You may also like
หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ
จันทร์ส่องแสง1.5K viewsปีศาจหมอเจ้าเสน่ห
กระจอก264.2K viewsสามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา
เด็กเสิร์ฟไวน์88.5K viewsบทเพลงแห่งความเงียบ(The Symphony of Silence)
theoneyoulove284 viewsเมื่อฉันหลุดหลงเข้าไปในนิยายของตัวเอง
จันทร์ส่องแสง1.4K viewsเทพบุปผาปรารถนาจะเป็นภรรยาท่านจอมมาร
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า980 viewsไฟร้ายพลาดรัก 20+
ฅนบนดอย2.7K viewsเสน่หานางมารหน้าใส
จันทร์ส่องแสง4.0K views
