พูดคุย

เช้าวันถัดมา หลังจากที่มะลิารนข้าวและขึ้นไปอาบน้ำก็หลับเลยทันทีตื่นมาอีกที่ก็ตอนเช้าของอีกวัน

"อือ กี่โมงแล้วเนี้ย"เด็กสาวรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็ควานหานาฬิกาเพื่อดูเวลา

"6.30แล้วเหรอเนี้ย"หลังจากนั้นมะลิก็ลุกขึ้นเพื่อทำธุระส่วนตัว

วันนี้เด็กสาวอยู่บ้านจึงแต่งตัวสบายๆๆเพื่อพักผ่อนอยู่บ้าน. หลังจากนั้นเธอจึงลงมาข้างล่างเพราะได้เวลาอาหารเช้าของเธอเป็นประจำทุกวันเวลาอยู่ที่บ้านเอื้ออารี เมื่อมาถึงโต๊ะอาหารก็เห็นนิคโคลตินนั่งอยู่แล้วเด็กสาวจึงยกมือไหว้ตามประสาเด็กที่ได้อบรมมาอย่างดี

"สวัสดีคุณนิคโคลติน"เด็กสาวกล่าวทักทายอย่างยิ้มแย้ม

"ครับ ที่หลังเรียกคุณป๋าน่ะครับสาวน้อย"นิคโคลนิคกล่าวรับพร้อมเอ่ยสั่งเด็กสาวให้เรียกตนอย่างที่ต้องการ

"ได้ค่ะ คุณป๋า"เด็กสาวกล่าวตกลงอย่างอารมย์ดี

"วันนี้มีอะไรกินบางเอ่ยค่ะ"เด็กสาวหันไปถามแม่บ้านที่เตรียมยกอาหารมาเสิร์ฟ

"วันนี้มี ข้าวต้มกุ้งค่ะคุณหนู"สาวแม่บ้านตอบเด็กสาวอย่างเอ็นดูแลรักใคร่

"ว้าว มะลิหิวแล้วด้วยสิ"เด็กสาวทำหน้าตาออดอ้อนยังลูบท้องตัวเองเพื่อแสดงให้เห็นว่าตนหิวจริงๆ

"ค่ะ ได้ค่ะ"หลังจากนั้นเมื่ออาหารเสิร์ฟมะลิก็ลงมือทานอาหารโดยไม่เคยหน้ามามองใครอีกคน

หลังจากที่ทั้งสองทานอาหารจนเส็จเรียบร้อยแล้ว มะลิที่กำลังลุกขึ้นก็ต้องชะงักเมื่อนิคโคลตินสั่งให้นั่งลงที่เดิม

"นั่งลงก่อน ป๋ามีเรื่องจะคุยด้วย"

"ค่ะ มีเรื่องอะไรค่ะ"เด็กสาวถามด้วยความสงสัย

"เรื่องเรียนไงหล่ะ หรือหนูจะไม่เรียนกันหล่ะ"นิคโคลเอ่ยหยอกล้อแม่หนูน้อยด้วยความเอ็นดูยิ่งเห็นสีหน้าที่แปลเปลี่ยนของเด็กสาวยิ่งหลงไหล

"เรียนสิค่ะคุณป๋าใจดีจังเลย"เด็กสาวร้องดีใจกระโดดกอดชายหนุ่มอย่างลืมตัวแต่อีกคนกลับยิ้มแก้มบานอย่างมีความสุข

"จริงครับ"ชายหนุ่มเอ่ยตอบอย่างยิ้มๆแค่เห็นยายตัวเล็กยิ้มเขาก็มีความสุข

"เดี่ยวป๋าจะไปจัดการให้น่ะครับ"ชายหนุ่มบอกเด็กสาวเรื่องเรียนก็ออกไปทำงานเลยทิ้งให้เด็กสาวเล่นอยู่บ้าน

หลังจากที่นิคโคลตินออกไปก็ไปดำเนินการเรื่องโรงเรียนให้กับมะลิซึ่งมันก็คือโรงเรียนที่อยู่ในเครือ ลาฟเนเจอร์แน่นอนและเขาก็กลับเข้าบริษัทมาทำงานตามปกติแต่ที่ไม่ปรกติคือชายหนุ่มไม่มีสมาธิทำงานเอาแต่คิดถึงแม่เด็กน้อยที่อยู่บ้าน

14.30 เมื่อชายหนุ่มอดทนรอเวลาเลิกงานไม่ไหวก็รีบบึ่งรถกลับบ้านทันที่ทำเอาเหล่าแม่บ้านและบอดี้การ์ดถึงกับงงที่เจ้านายกลับบ้านเร็วผิดปกติ

มะลิที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่ได้ยินเสียงรถก็รีบวิ่งออกมาหน้าบ้านก็เจอกับนิคโคลตินพอดี

"อ้าวคุณป๋ากลับเร็วจังค่ะ พี่หวานบอกว่าปกติคุณป๋าจะกลับตอนเย็นโน้น"เด็กสาวเอ่ยถามอย่างสงสัยเพราะหลังจากที่ชายหนุ่มออกไปเธอก็ไปหาเพื่อนเล่นก็เจอกับพี่หวานก็เลยถามตามความอยากรุ้

"อ่อ วันนี้งานเสร็จไว้ป๋าเลยกลับเร็ว"ชายหนุ่มเอ่ยตอบอย่าเรียบเนียนจะให้เขาบอกว่าคิดถึงแม่เด็กน้อยใจแถบขาดเลยรีบกลับก็จะยังไงอยู่

"อ่อค่ะ มาเหนื่อยเดี่ยวมะลิไปเอาน้ำมาให้ดื่มน่ะค่ะ"และเด็กสาวก็รีบวิ่งไปห้องครัวเพื่อไปเอาน้พมาให้ชายหนุ่ม

"น้ำเย็นมาแล้วค่ะ"เสียงเจ้าตัวลอยออกมาก่อนที่จะมาถึงเรียกความเอ็นดูจากชายหนุ่มอย่างมาก

"ขอบคุณครับ"หลังจากที่มะลิว่างแก้วลงชายหนุ่มก็เอ่ยขอบคุณ

"ค่ะ ไม่เป็นไร"เด็กสาวเอ่ยตอบยิ้มๆอย่างน่ารัก

"เป็นไงบางอยู่บ้านเบื่อไหมครับ"ชายหนุ่มหลังที่เงียบไปนานก็เอ่ยถามสาวน้อยที่กำลังก้มหน้าก้มตาอ่านนิตยาสารอย่างตั้งอกตั้งใจ

"สนุกค่ะ มะลิไปช่วยพี่หวานล้างผักมาค่ะ"เด็หสาวว่างนิตยาสารลงและรีบเล่าเรื่องรางที่ตนไปทำมาอย่างขมักเขม้น

"จริงเหรอครับ"ชายหนุ่มยิ้มขำแม่เด็กน้อยที่เล่าให้เขาฟังพร้อมยังทำหน้าจริงจังเสียจนน่าขำ

"จริงค่ะคุณป๋าขำอะไรค่ะ"เด็กสาวเอ่ยตอบและเอ่ยถามอย่างสงสัยที่ป๋าของเธอยิ้มขำให้

"ป่าวครับ"ชายหนุ่มเอ่ยตอบยังมิวายยิ้มขำใส่เด็กสาว

"งื้ออ คุณป๋าขำหนูใช่ไหมค่ะ"เมื่อไม่ได้คำตอบก็งอนใส่ชายหนุ่มทำเอาคนหัวใจพองตัวเมื่อสักครู่ถึงกับใจหาย

"ป๋าไม่ได้ขำหนูครับจริงๆน่ะ"เมื่อเห็นแม่เด็กน้อยของเขางอนจนหน้าบูดบึงจึงรีบอธิบายก่อนที่จะไปกันใหญ่มากกว่านี้

"ไม่ หนูไม่เชื่อหรอก"เด็กสาวยังแกล้งงอนชายหนุ่มต่อไปเพราะรู้สึกสนุกขึ้นมา

"จริงๆน่ะครับป๋าไม่ได้ขำหนู"ชายหนุ่มที่หน้าถอดสีตอนนี้รีบอธิบายให้เด็กสาวฟัง

เด็กสาวไม่พูดอะไรแลทำหน้าบูดแต่เมื่อเห็นหน้าคุนป๋าของเธอที่ซีดเผือดก็ถึงกับขำขึ้นมาเพราะกว่าจะได้เห็นคนหน้าโหดมีสีหน้าแบบนี้มันไม่ใช่เรื่องง่าย

"คิก  คิก  คิก"เด็กสาวขำออกมาทำให้ชายหนุ่มที่รู้ตัวว่าตนถูกแกล้งถึงกับโล่งอกแต่ก็ต้องแก้แค้นแม่ตัวน้อยที่แกล้งเขาเสียจนแถบแย่

"แกล้งป๋าเหรอครับ"หลังจากนั้นชายหนุ่มก็วิ่งไล่จับแม่ตัวเล็กเพื่อเอามาลงโทษเสียให้เข็ด

"มาให้จับเสียดีๆมาให้ลงโทษเลยน่ะ"ชายหนุ่มเอ่ยตามหลังเล็กที่ตนกำลังวิ่งตาม

"ไม่มีทาง"เด็กสาวหันมาแลบลิ้นใส่ชายหนุ่มอย่างทะเล้นแต่นั้นชายหนุ่มก็ถึงตัวเด็กสาวและจับอุ้มพลาดบ่าและตีก้นเพื่อลงโทษ

"คุณป๋าปล่อยหนูน่ะ"เด็กสาวร้องโวยวายเมื่อถูกจับได้

"ไม่มีทาง เด็กดื้อต้องโดนลงโทษ"ชายหนุ่มกล่าวอย่างขำขันที่แม่เด็กดื้อเริ่มพยศอีกแล้ว

"นร้าาาาาาคุณป๋าหนูขอโทษ"เด็กสาวเอ่ยอย่างออดอ้อน

"ทำไมป๋าต้องปล่อยหนูหล่ะ"ชายหนุ่มเอ่ยถาม

"เพราะหนูหิวไงหล่ะค่ะ"เด็กสาวเอ่ยตอบพร้อมเสียงร้องของท้อง

โครก  โครก~~~~~~

ชายหนุ่มถึงกลับขำออกมาด้วยความเอ็นดูและปล่อยเด็กสาวลงและพากันไปกินข้าวหลังจากที่ทั้งคู่ทานข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัว มะลิที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็เดินลงมาข้างล่างทันที เมื่อลงมาข้างล่างเรียบร้อยเมื่อไม่เห็นใครเด็กสาวก็เลยไปเปิดทีวีดู เมื่อเลื่อนหาจนเจอช่องทีใช่แล้วเด็กสาวก็นั่งดูอย่างเพลิดเพลินจนนิคโคลตินเดินลงมา

"ดูอะไรเนี้ย"ชายหนุ่มเอ่นถามเด็กสาวที่นั่งอยู่

"การ์ตูนนค่ะ"เด็กสาวตอบอย่างไม่สนใจเพราะมัวแต่สนใจการ์ตูนอยู่

"โตยังครับ 15แล้วน่ะเนี้ยแม่คุณ"ชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างขำๆ

"โตแล้วค่ะ คุณป๋ามาดูด้วยกันค่ะ"เด็กสาวเอ่ยชวนชานหนุ่มให้มานั่งดูด้วยกันเมื่อชายหนุ่มมานั่งเด็กสาวก็ล้มตัวนอนตักทันทีผ่านไปจนการ์ตูนจบนิคโคลก้มลงเรียกให้เด็กสาวลุกไปนอนแต่เธอก็หลับไปแล้วจึงตัดสินใจอุ้มเด็กสาวเข้าไปนอนแทนการปลุกเธอ