แชร์

Chapter 36

ผู้เขียน: อัญญาณี
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-17 02:59:29

Chapter 36

หลังมื้อค่ำที่นภดลจัดต้อนรับแขกคนสำคัญที่ดำเนินไปอย่างเรียบร้อย และไม่มีใครหรือสิ่งใดทำให้บรรยากาศบนจะอาหารเกิดความขุ่นหมอง เนื่องจากจักรพลไม่มีทีท่าให้ความสนใจเพชรหอมเหมือนก่อน เขาเลี่ยงที่จะมองหน้าหล่อนด้วยซ้ำไป ราซิเอลโล่คิดว่า หากมองเพชรหอมด้วยสายตาที่เขาไม่ชอบใจล่ะก็ จักรพลได้สลบคาเท้าเขาแน่นอน พวกเขาจึงแยกย้ายกันไปพักผ่อน

นานโอกลับห้องพกพร้อมสาวสวยที่นภดลจัดให้เป็นพิเศษ ลูกน้องของนานโอก็เช่นกัน เข้าพักในห้องของตัวเอง ราซิเอลโล่อุ้มลูกชายเดินมายังห้องพักโดยมีเพชรหอมเดินคู่กันมา พอถึงห้องพักคนเป็นแม่พายศนัยไปอาบน้ำ ราซิเอลโล่ยืนคิดอะไรบางอย่าง ก่อนโทรศัพท์ไปยังแผนกแม่บ้านที่มายังห้องพักพร้อมผ้าห่มและหมอน

“ฉันอาบน้ำเสร็จ ฉันจะไปนอนข้างนอกนะ” ราซิเอลโล่บอกเพชรหอม

“อืม” เพชรหอมรับคำ ทำเป็นไม่สนใจเขา หันมาแต่งตัวให้ลูกชาย แต่ก็ปรายตามองร่างหนาที่เดินเข้าห้องน้ำ และทันทีที่ประตูห้องน้ำปิดลง เสียงฟ้าคำรามดังขึ้น ตามด้วยแสงอสนีบาตสว่างวาบประดับบนท้องฟ้าสีทะมึน

“แม่ฮะ ฟ้าผ่าฮะ” เพชรหอมหันไปมองด้านนอกห้อง หล่อนมองเห็นฝนตั้งเค้า ซึ่งมันใจว่า มันต้องตกแน่นอน

“สงสัยฝนจะตกน่ะลูก” เพ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 43

    Chapter 43“พี่ว่าคืนนี้กุ้งนอนค้างที่นี่ดีกว่านะ ฝนคงไม่หยุดตกง่ายๆ ด้วย ลมก็แรง พรุ่งนี้พี่จะพากลับกรุงเทพ” เหนือเมฆบอกช้องนางที่ทำหน้าคิด “กุ้งพักห้องคุณวานะ ห้องคุณวามีกลอนประตูด้วย กุ้งจะได้สบายใจ ไม่ต้องกังวลว่าตกดึกพี่จะไขกุญแจเข้าไปปล้ำ” ช้องนางเชื่อใจเหนือเมฆ หล่อนมั่นใจว่า เขาไม่มีทางทำเช่นนั้นแน่นอน แม้ว่าจะรู้จักกันไม่นานนัก ทว่าในความรู้สึก ช้องนางมีความรู้สึกว่า รู้จักเขามาทั้งชีวิต “ได้ค่ะ กุ้งขอโทรบอกพ่อกับแม่ก่อนนะคะ ท่านจะได้ไม่เป็นห่วง” ช้องนางหยิบมือถือออกมาโทรหาบิดา บอกเรื่องที่ตนค้างคืนที่ไร่เมฆา เมื่อพูดกับบิดาเสร็จหล่อนก็ตัดสาย “เรียบร้อยค่ะ” “นี่ก็เกือบหกโมงเย็นแล้ว พี่ทำข้าวต้มกระดูกหมูให้กินดีกว่านะ” “เกรงใจพี่เหนือค่ะ” “อย่าพูดคำนี้ เพราะพี่เต็มใจทำให้กุ้งกิน กุ้งนั่งดูทีวีนะ เสร็จแล้วพี่จะตาม” “ค่ะพี่เหนือ” ช้องนางไม่อยากขัดใจเหนือเมฆ เพราะตอนนี้ท้องหล่อนก็เริ่มประท้วงหิว ราวครึ่งชั่วโมงต่อมา ข้ามต้มกระดูกหมูทรงเครื่องก็แล้วเสร็จ เหนือเมฆเดินมาตามว่าที่แม่ของลูกไปทานอาหารฝีมือตนที่ตั้ง

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 42

    Chapter 42“พี่เหนือพูดแบบนี้อีกแล้วนะ” ช้องนางดุเสียงเบา ไม่จริงจัง“พี่หมายถึงกุ้งเผาต่างหากล่ะ พี่ยังพูดไม่จบ” เหนือเมฆไหลลื่น “ไป พี่จะพากุ้งไปกินข้าว พี่จะทำให้กินนะ กุ้งอยากกินอะไรบอกพี่มาได้เลย” เหนือเมฆพูด มือเขาเอื้อมมากุมมือช้องนางที่เงยหน้าขึ้นมองสบตามีเสน่ห์ของเหนือเมฆ แล้วต้องรีบหลบพัลวัน และไม่ขัดขืนที่เขาจะจับมือตนเดินไปยังบ้านหลังใหญ่ ในขณะที่ทั้งคู่กำลังพากันเดินไปยังบ้านพักของเหนือเมฆ เชิดขับรถกลับมาถึงไร่พอดี และได้เห็นภาพหวานของเจ้านายที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน เขาไม่ใส่ใจเพราะคิดว่า หญิงสาวคนนั้นจะสำคัญอะไร เพราะเรื่องที่สำคัญกว่าคือ การหาข้อมูลให้เสือหาญ เมนูอาหารง่ายๆ ที่เหนือเมฆทำให้ช้องนางทานคือ ผัดซีอิ้วกุ้ง และยังมีน้ำส้มคั้นที่เขาทำให้หล่อนดื่มอีกหนึ่งแก้ว อาหารมื้อนี้ไม่เพียงแค่รสชาติอร่อย ยังมีกลิ่นความรักคละคลุ้ง ที่มาพร้อมกับคำพูดหวานๆ ชวนเลี่ยนของเหนือเมฆ ช้องนางทานอาหารไปเขินไป อยากลุกเดินหนีก็หลายครั้ง ทว่าก้นหล่อนรู้สึกหนักมาก ขยับลุกไม่ได้ “เอ๊ะ! ทำไมอยู่ๆ ฝนทำท่าเหมือนจะตก”เหนือเมฆพูดเมื่อเห็นแสงแดดถูกบ

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 41

    Chapter 41เชิดคนขับรถของไร่เมฆาที่เพิ่งเข้ามาทำงานในไร่ได้หกเดือนบอก และเชิดยังเป็นลูกน้องเก่าของเสือหาญ พอรู้ว่าเสือหาญจะออกปล้นและต้องการความช่วยเหลือเรื่องข่าวสาร เชิดจึงเข้าร่วมแผนการนี้ด้วย“เออมึงเก่ง” เสือหาญชมจากใจ “เอ้า ส่วนแบ่งของพวกมึง แบ่งเท่าๆ กันกับกู เอาไปกันแค่นี้ก่อนจะได้มีกำลังใจปล้นต่อ”เสือหาญวางปึกธนบัตรตรงหน้าลูกน้องทั้งสี่คนคนละสองปึกเท่ากัน“ที่เหลือสองล้านเอาไว้จ่ายหนี้”“เราต้องหาเพิ่มอีกห้าล้านนะพี่ จะหาที่ไหนดีล่ะพี่หาญ”ม้วนถามลูกพี่ที่ทำท่าคิดหนัก สาเหตุที่เสือหาญออกมาปล้นครั้งนี้เป็นเพราะ เสือหาญกับพวกรับจ้างขนอาวุธเถื่อน ซึ่งไม่ใช่ครั้งแรกที่รับจ้างขน ทุกครั้งเสือหาญกับพวกไม่เคยพลาด มีครั้งล่าสุดที่พวกเขาทำพลาด เจอทหารพรานเข้าพอดีจึงเกิดการต่อสู้และต้องทิ้งสินค้าส่วนหนึ่งเพื่อสะดวกต่อการหลบหนี เสือหาญกับพวกจึงต้องชดใช้ค่าสินค้าจำนวนนั้นที่มีมูลค่าสูงถึงเจ็ดล้านบาท มีแล้วสองล้านยังขาดอีกห้าล้าน“นั่นสิพี่ ยังขาดอยู่ตั้งเยอะ หาให้มันไม่ได้ มีหวังมันตามล่าเราน่าดู”ดาวมีทีท่าหวาดกลัวเจ้าของอาวุธสงคราม เพราะอีกฝ่ายเป็นถึงทหารยศค่อนข้างสูงของประเทศเพื่อนบ้า

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 40

    Chapter 40กรุงเทพฯตามที่ช้องนางให้สัญญากับเหนือเมฆไว้ว่า วันหยุดของหล่อนคือวันของเขา เหนือเมฆจึงมารับช้องนางที่บ้านตั้งแต่เช้า ยานพาหนะที่เขานำมารับช้องนางคือรถซุปเปอร์คาร์ยี่ห้อดังราคาร่วมสี่สิบล้านบาท ที่เขาบอกกับหล่อนว่าเป็นรถของเดชดวงที่ต้องขับกลับไปไร่เมฆา สถานที่ที่เหนือเมฆตั้งใจพาหล่อนไปเที่ยว ระหว่างทางที่ไปไร่ดังกล่าว เหนือเมฆพาหล่อนไปไหว้พระทำบุญ จากนั้นจึงพาไปไร่เมฆาที่วันนี้มีเจ้าหน้าที่จากบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งมาดูผลผลิต ประเมินคุณภาพว่า ผ่านเกณฑ์ของบริษัทหรือไม่“ทำไมเขาต้องมาดูด้วยคะ” ช้องนางถามเหนือเมฆเมื่อเขาเล่าให้ตนฟัง“ถ้าผ่าน พวกผักและผลไม้ในไร่ก็จะส่งไปให้บริษัทนั้น นำไปทำเป็นน้ำผักและผลไม้ ทางบริษัทจึงส่งตัวแทนมาดู แต่พี่คิดว่าไม่มีอะไรน่าห่วง ไร่เมฆาไม่ใช้ยาฆ่าแมลง ใช้ปุ๋ยที่ทำจากธรรมชาติ ไม่มีสารเคมีเลย ดินดี ปุ๋ยดี พืชผลก็ดีตามไปด้วย” เหนือเมฆตอบ“แล้วถ้าไม่ส่งบริษัท แล้วส่งไปขายที่ไหนคะ สี่มุมเมืองหรือเปล่าคะ”“ส่วนใหญ่จะมีพ่อค้าคนกลางมารับน่ะ เขาก็เอาไปกระจายอีกที”“อย่างนี้ก็สบายสิคะ ไม่ต้องวิ่งหาลูกค้าเอง”“พี่ว่าการทำไร่เหนื่อย กว่าจะได้ผลผลิตแต่ละรอบใช้

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 39

    Chapter 39“ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย” ราซิเอลโล่เริ่มเรื่อง“เรื่องอะไร”“เรื่องของเรา” เพชรหอมมองหน้าผู้พูดนิ่ง “เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม”“เหมือนเดิมงั้นเหรอ” หล่อนทวนคำพูดเขา “เหมือนเดิมที่ว่านี้หมายถึงให้ฉันเป็นเครื่องประดับบนเตียงของคุณเหมือนครั้งนั้นใช่ไหม ถ้าใช่...อย่าดีกว่า”“ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันหมายถึง ฉันอยากรับผิดชอบเธอกับลูกไง เธอกับลูกจะได้ไม่ต้องลำบาก”“ฉันอยู่ได้โดยไม่มีคุณ แล้วฉันก็ไม่ได้ลำบากหรือขัดสนอะไร ฉันมองหารายได้พิเศษไว้แล้ว ฉันจะเอาความสามารถในการพูดได้หลายภาษาของฉันเป็นแหล่งรายได้เสริม แล้วก็คิดว่ามันจะทำเงินให้ฉันได้มากกว่าเดิม ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ของฉันกับลูกดีขึ้น มันอาจไม่มากมายเท่ากับที่คุณจะให้ แต่ฉันคิดว่า ส่งเสียลูกให้ได้ดีแน่นอน ตามอัตภาพของฉัน”เพชรหอมมองหาลู่ทางการหารายได้ด้วยการเป็นล่าม แต่เท่าที่หล่อนศึกษามา การเป็นล่ามไม่ใช่เรื่องง่าย มีความเหนื่อยและความกดดันสูง ซึ่งการเป็นล่ามให้นานโอเป็นแบบสบายๆ ไม่มีความกดดัน ทว่าหากไปทำงานกับคนอื่น หล่อนต้องเตรียมตัว เตรียมใจและเตรียมร่างกายให้เต็มที่ ทว่ารายได้ของการเป็นล่ามที่สูง เป็นเรื่องล่อตาล่อใจให้

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 38

    Chapter 38เพชรหอมหน้าแดง ยกมือขั้นหมายทุบเขา ทว่าเสียงราซิเอลโล่ดังขัดขึ้น“ใครกันแน่ที่กอดใคร เธอน่ะแหละมากอดฉัน ทั้งกอดทั้งก่ายจนฉันอึดอัดต้องทนให้ตัวเองเป็นหมอนข้าง” ราซิเอลโล่ตอบกลับ เพชรหอมถึงกับชะงัก แต่ไม่ยอมรับง่ายๆ“อย่ามาพูดมั่ว ฉันไม่มีวันทำอย่างนั้นแน่”“เธอหลับ เธอจะรู้อะไร ฉันนี่สินอนตาค้างมองเพดาน ให้เธอกอด ให้เธอหนุนแขน ฉันก็ไม่กล้าผลักไส กลัวว่าเธอจะเสียใจ ก็เลยต้องทนให้เธอกอด ดีนะเธอไม่ปล้ำฉัน ไม่งั้นฉันคงแย่” เพชรหอมอยากกรีดร้องให้ลั่นห้อง หล่อนไม่คิดว่าตัวเองจะทำเช่นนั้น แต่ก็ฉุกใจคิดว่า ตัวเองหลับคงไม่รู้เรื่องว่าตัวเองทำอะไรบ้าง ทว่าอีกใจก็ไม่อยากเชื่อคำพูดเขาหมด ราซิเอลโล่เจ้าเล่ห์เพทุบาย อาจพูดให้หล่อนเสียหน้าก็เป็นได้ “เกือบเสียตัวให้เธอแล้วไหมล่ะ”“กะ...” เพชรหอมทนไม่ไหว อ้าปากจะกรีดร้องกับความยียวนกวนประสาทของเขา ทว่ามือใหญ่มาปิดปากหล่อนไว้“อย่ากรี๊ดนะ เดี๋ยวลูกตื่น” เขาห้าม “ฉันไม่บอกใครหรอกนะว่า เธอกอดฉัน รับรองว่าจะปิดเป็นความลับสุดยอด”เพชรหอมดันมือเขาออก มองหน้าเขาอย่างเหลืออด“คุณอย่ามาทำพูดดี คืนนี้ไม่ต้องนอนมันแล้วบนที่นอน ไปนอนข้างนอกโน่น” เพชรหอม

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status