เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-07 01:04:342
7 ปีต่อมา ณ ประเทศไทย
เพชรหอมเร่งฝีเท้าเดินเข้ามาในโรงเรียนอรุณบริรักษ์ โรงเรียนอนุบาลใกล้บ้าน สถานศึกษาของยศนัย อรุณประภาพร บุตรชายคนเดียวของหล่อน สีหน้าของเพชรหอมแบกรับความกังวลไว้เต็มพิกัด รีบรุดมาโรงเรียนแห่งนี้ทันทีที่วิไลพร คุณครูประจำชั้นอนุบาล 2/2 โทรไปแจ้งเรื่องสำคัญ หล่อนจำต้องลางานมาจัดการเรื่องลูกตัวแสบ ที่สร้างวีรกรรมชวนปวดหัวให้หล่อน
“สวัสดีค่ะครูใหญ่ ครูแก้ว” เพชรหอมไหว้ไพศาล ครูใหญ่ประจำโรงเรียน และครูวิไลพรหรือครูแก้ว
“เชิญนั่งครับคุณแม่” ไพศาลเชิญผู้ปกครองนักเรียนจอมเกเร เพชรหอมทรุดกายลงนั่งบนเก้าอี้ข้างวิไลพร “อย่างที่ครูแก้วโทรบอกคุณแม่นะครับ วันนี้น้องฮาร์ทชกน้องพลจนจมูกหัก ทางเราได้พาน้องพลไปโรงพยาบาลแล้ว และทำการรักษาจนแน่ใจว่าปลอดภัย ซึ่งทางเราได้ทำตามกฎระเบียบของทางโรงเรียน โทรแจ้งให้ผู้ปกครองดนุพลทราบ ผลที่ออกมาคือ คุณพ่อคุณแม่ของน้องพลไม่ยอม จะฟ้องดำเนินคดีกับน้องฮาร์ท แต่ผมคิดว่าฮาร์ทยังเด็ก และเป็นเรื่องเด็กทะเลาะกัน ผมเกลี่ยกล่อมคุณพ่อคุณแม่น้องพลแล้ว ซึ่งเขาทั้งสองยอมไม่แจ้งความ แต่ต้องการให้คุณชดใช้ค่าเสียหายและค่าทำขวัญครับ”
ไพศาลบอกเรื่องที่เพชรหอมต้องรับรู้และชดใช้ เพชรหอมถอนหายใจพรืดยาว หันไปมองหน้ายศนัย ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนที่เงยหน้ามองสบตาผู้เป็นแม่ด้วยความสำนึกผิด
“ครั้งนี้น้องฮาร์ททำรุนแรงกว่าครั้งก่อนนะคะคุณแม่ ทางเราก็ไม่รู้จะช่วยยังไง ได้แต่ช่วยพูดให้คุณพ่อคุณแม่น้องพลไม่เอาความ แต่อย่างที่ครูใหญ่บอก คุณแม่ต้องชดใช้ค่าเสียหายและค่าทำขวัญค่ะ”
วิไลพรมองเพชรหอมด้วยความสงสาร ยศนัยไม่ใช่เด็กเกเรหรือเจ้าปัญหา เพียงแค่ว่า อาจมีความอดทนต่ำต่อการถูกล้อจากเพื่อนร่วมชั้นเรียน ซึ่งเหตุการณ์ลักษณะนี้ไม่ใช่ครั้งแรก ยศนัยชกหน้าเพื่อนเป็นครั้งที่สอง ครั้งแรกชกหน้ายุทธนาจนฟันโยก ครั้งนี้ชกดนุพลจนจมูกหัก
“ค่าเสียหายทั้งหมดเท่าไหร่คะ”
“ค่ารักษาพยาบาทหนึ่งหมื่นเจ็ดพันบาท ค่าทำขวัญสองหมื่นบาท รวมเป็นสามหมื่นเจ็ดพันบาทครับ”
ช่างเป็นตัวเลขที่สูงมากสำหรับคนที่ต้องแบกภาระค่าใช้จ่ายภายในบ้านและส่วนตัวเพียงคนเดียว เงินจำนวนนี้สูงกว่าเงินเดือนที่เพชรหอมได้รับหนึ่งเท่าตัว แต่ไม่ว่าจะสูงมากแค่ไหน เพชรหอมก็ยินดีจ่าย
“ได้ค่ะ สามหมื่นเจ็ดพันบาท”
เอ่ยจำนวนเงินออกไปก็ใจหาย หล่อนมีเงินเก็บไม่ถึงสองหมื่นบาท และเป็นเงินมีไว้สำรองจ่ายในการฉุกเฉิน อาทิลูกป่วย และมีไว้สำหรับค่าเล่าเรียนของยศนัยในอนาคต ทว่าก็ต้องดึงมาใช้เพราะความจำเป็น ส่วนที่ขาดอีกหมื่นเจ็ดกว่าๆ คงต้องหาหยิบยืมจากคนรอบข้าง หรือไม่ก็กู้เจ๊แมวเจ้าของห้องเช่าที่ปล่อยเงินกู้ทั้งรายวันและรายเดือน กู้ง่ายแต่ก็ต้องเสียดอกเบี้ยมาก
“ค่ารักษาพยาบาลจ่ายที่ผมนะครับ เพราะผมใช้เงินสำรองของโรงเรียนออกไปก่อน ส่วนอีกสองหมื่นบาท คุณแม่ให้กับคุณพ่อคุณแม่ดนุพลโดยตรงเลยนะครับ” ไพศาลแจงรายละเอียดที่เพชรหอมต้องรับผิดชอบ
“ค่ะ ได้ค่ะครูใหญ่ พรุ่งนี้เพ้นท์จะจัดการให้ค่ะ”
“ครับ ถ้างั้นก็ไม่มีอะไรแล้วครับ”
“ขอบคุณครูใหญ่กับครูแก้วมากค่ะที่ช่วยพูดให้” เพชรหอมพนมมือไหว้ครูทั้งสอง “เพ้นท์ขอตัวก่อนนะคะ แล้วขออนุญาตพาน้องฮาร์ทกลับไปด้วยค่ะ”
“ยังมีอีกเรื่องค่ะคุณแม่” วิไลพรพูด
“ค่ะ เรื่องอะไรคะ”
“คืออย่างนี้ค่ะ เดือนหน้าจะมีการแข่งขันพูดอ่านภาษาอังกฤษ ทางโรงเรียนเราส่งนักเรียนเข้าร่วมแข่งขันด้วย ระดับชั้นป.1-ป.6 เราได้ตัวแทนแล้ว ขาดแต่ชั้นอนุบาล ครูเห็นว่าน้องฮาร์ทมีความสามารถด้านนี้ พูดได้คล่องกว่าเด็กชั้นเดียวกัน ส่วนเรื่องการอ่านก็อยู่ในระดับดีค่ะ ทางโรงเรียนจึงขออนุญาตให้น้องฮาร์ทเป็นตัวแทนชั้นอนุบาลไปร่วมแข่งขันค่ะ ไม่ทราบคุณแม่ขัดข้องไหมคะ” วิไลพรบอกให้อีกฝ่ายรู้และรอคำตอบ
“ไม่มีปัญหาค่ะ น้องฮาร์ทจะได้ฝึกภาษาและการอ่านเขียนไปด้วย”
ความที่เพชรหอมพูดได้สี่ภาษาไม่รวมภาษาแม่ และยศนัยเป็นลูกครึ่งมีเชื้อสายอิตาเลี่ยน หล่อนจึงฝึกสอนให้ยศนัยพูดภาษาอังกฤษและภาษาอิตาเลี่ยนตั้งแต่เด็ก ซึ่งยศนัยก็เรียนรู้ได้ดีมาก
“ขอบคุณมากค่ะคุณแม่” วิไลพรยิ้มให้เพชรหอม
“ยินดีค่ะ ถ้าหมดเรื่องแล้ว เพ้นท์ขอตัวก่อนนะคะ”
เพชรหอมจูงมือบุตรชายออกจากห้องครูใหญ่ โดยมีสายตาของเจ้าของห้องและครูประจำชั้นอนุบาล 2/2 มองตามไปด้วยความสงสารและเห็นใจ แต่ก็ช่วยอะไรมากไม่ได้ไปกว่านี้
“แม่ฮะ ผมขอโทษ” ยศนัยดึงมือออกจากมือมารดา เด็กชายวัยหกขวบพนมมือไหว้เพชรหอมอย่างสำนึกผิด เพชรหอมเห็นแววตาบุตรชายแล้วถึงกับดุไม่ลง หล่อนจูงมือบุตรชายมานั่งตรงม้าหินหน้าห้อง
“คราวนี้ไปชกหน้าเพื่อนเรื่องอะไร”
“พลมาล้อว่าผมเป็นลูกไม่มีพ่อฮะ”
เรื่องเดิม...
ครั้งที่แล้วยศนัยชกหน้าเพื่อนก็ด้วยเหตุผลนี้ เด็กชายถูกล้อว่าเป็นลูกไม่มีพ่อ ซึ่งในความเป็นจริงยศนัยมีบิดา เพียงแค่ว่าบิดาไร้ความรับผิดชอบ แล้วหล่อนเองไม่ต้องกล่าวถึงราซิเอลโล่อีก ไม่ว่าทางใดทางหนึ่ง ทว่ามันก็ยากจะตัดใจจากเขา เป็นเพราะใบหน้าของยศนัยถอดแบบพ่อมาเต็มๆ รวมถึงนัยน์ตาสีฟ้าก็เหมือนกันไม่ผิดเพี้ยน และนี่เป็นสาเหตุที่ทำให้เพชรหอมลืมพ่อของลูกไม่ได้
ไม่เพียงหน้าตาที่เหมือนกัน อุปนิสัยยังคล้ายคลึงกันด้วย โดยเฉพาะเรื่องความใจร้อน บุ่มบ่าม ไร้ความอดทนเหมือนกันไม่มีผิด ยศนัยรับการถ่ายทอดทั้งหน้าตา นิสัยมาจากบิดาจอมมาเฟียเต็มๆ
บทล่าสุด
โซ่รักใยพิศวาส Chapter 49
Chapter 49หนึ่งสัปดาห์ต่อมา ณ กรุงเทพมหานคร ราซิเอลโล่ยืนยิ้มแฉ่งอยู่หน้าประตูห้องเช่าของเพชรหอมหลังจากเคาะประตูเป็นสัญญาณบอกเจ้าของห้อง ในมือเขาถือพวงมาลัยที่ใช้ไหว้พระมาด้วย เขาตั้งใจมอบให้หล่อนมากกว่าจะหาซื้อดอกไม้จากร้านขายดอกไม้ที่ดอกสวยๆ แพงๆ เพราะเขารู้สึกชอบพวงมาลัยแบบที่ตนถืออยู่ “อ่ะให้” ราซิเอลโล่ยื่นพวงมาลัยให้เพชรหอม หล่อนถอนหายใจเบาๆ เมื่อเห็นพวงมาลัยไหว้พระ แล้วคิดว่าถึงเวลาเสียทีที่จะอธิบายให้เขาฟัง “คุณรู้ไหมว่า ดอกไม้ที่คุณให้ฉัน คนไทยเอาไว้ไหว้พระ เอาไว้ไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นับถือบูชา ไม่ใช่เอามาให้ฉัน” “อ๋อเหรอ” เขาทำเสียงรับรู้ ก่อนฉีกยิ้มกว้าง “ฉันบูชาเธอไง รักด้วยบูชาด้วย เพราะฉะนั้นให้ได้” เพชรหอมระอากับความมึนของราซิเอลโล่ที่อธิบายให้ฟังก็แล้ว แต่ไม่คิดใส่ใจทำตาม “คุณทำอย่างนั้นไม่ได้ ฉันไม่ใช่พระ ไม่ใช่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุณจะเอาพวงมาลัยมาให้ฉัน” “ฉันไม่เข้าใจ ทำไมไม่ได้ ก็เธอยังให้คุณอาเลย มันกลมๆ เหมือนกัน ฉันจำได้” เขาเถียงสู้ “นั่นเขาเรียกกันว่ามาลัยไหว้ผู้
โซ่รักใยพิศวาส Chapter 48
Chapter 48 “กุ้งไม่ลำบากหรอกค่ะ กุ้งเต็มใจค่ะ” ช้องนางไม่ห่วงนอน เพราะหล่อนเองก็ห่วงเขาเช่นกัน หล่อนลุกขึ้นจากเตียง เดินลงไปชั้นล่างและกลับขึ้นมาพร้อมกับกล่องใส่อุปกรณ์ทำแผล ช้องนางลงมือทำความสะอาดแผลให้เหนือเมฆที่ก้มหน้ามองดวงหน้าหวานสวยตลอดเวลา เขายิ้มกับภาพที่เห็น มันเหมือนกับภรรยาดูแลสามีอย่างไหนอย่างนั้น แต่เมื่อเห็นรอยฝ่ามือเสือหาญบนแก้มหล่อน รอยยิ้มเขาหุบลงทันที แค้นใจคนที่ทำให้เกิดรอยนี้ อยากไปโรงพยาบาลตัดมือเสือหาญให้ขาด จะได้ไม่ไปทำเช่นนี้กับใครอีก “อุ้ย!” คนตัวโตสะดุ้ง เมื่อหล่อนเอาแอลกอฮอล์ทางลงบนบาดแผล หลังจากน้ำเกลือที่เหลืออยู่ก้นขวดหมด ช้องนางจึงใช้แอลกอฮอล์แทน “แสบหรือคะ” ช้องนางถาม “แสบที่สุดเลย กุ้งเป่าให้พี่หน่อยสิ” เขาอ้อน ช้องนางทำตาม เป่าลมตรงแผลของเขา “คราวนี้ก็โอ๋พี่ด้วย พี่จะได้หายแสบแผล” ช้องนางหน้าแดงกับคำพูดออดอ้อนของเขา ใจหล่อนจักกะจี้ ขวยเขิน และตลอดเวลาที่ทำแผลเขาก็ออดอ้อนหล่อนไม่เลิก แต่หล่อนก็ได้แต่นั่งหน้าแดง ทำแผลให้เขาจนเสร็จ “เสร็จแล้วค่ะ”หล่อนบอกเมื่อติดพลาสเตอร์
โซ่รักใยพิศวาส Chapter 47
Chapter 47ภายในรถซุปเปอร์คาร์ช้องนางถูกเสือหาญทำร้ายด้วยการตบและจิกหัว และเหมือนจะเป็นสัญชาตญาณของคนถูกทำร้ายที่ต้องปัดป้องตัวเอง ปลายเล็บแหลมคมข่วนเข้าที่ใบหน้าของเสือหาญจนเกิดเลือดซิบ นำพาความเจ็บมาให้เขาพอสมควร และไม่เพียงแค่หน้าเท่านั้นที่ถูกเล็บขูด ลำคอเขาก็เช่นกัน“ร้ายนะนักมึง”เสือหาญกระชากศีรษะช้องนาง เงื้อมือหมายจะฟาดลงบนแก้ม ทว่าเสียงเหมือนคนนำของแข็งทุบกระจกรถข้างคนขับจนมันแตกละเอียด ทำให้คนในรถหันไปมอง“พี่เหนือ”ช้องนางทั้งดีใจและตกใจที่เห็นเขา ทว่าเสือหาญมีเพียงความรู้สึกเดียวคือ ตกใจ“ไอ้เหนือ” เสือหาญเรียกชื่อเจ้าของรถ และรับรู้ความเสียเปรียบของตน เพราะตอนนี้เขานั่งอยู่ในรถ ปืนก็ตกไปอยู่ด้านล่างพื้นรถ เขาจึงไม่มีอาวุธต่อสู้เหนือเมฆนอกจาก...วินาทีเสือหาญนึกถึงมีดพกของตน “เออกูเอง” เหนือเมฆพูดขึ้น กระชากคอเสื้อเสือหาญ ทว่าความเป็นโจรที่มีในตัว และรู้วิธีเอาตัวรอด เสือหาญจับข้อมือเหนือเมฆแล้วกดให้ต่ำลงทำให้เหนือเมฆเกิดความเจ็บเหมือนข้อมือจะหัก ทว่าเจ้าของไร่เมฆาอดทนกับความเจ็บไม่ปล่อยเสือหาญไปง่ายๆ เสือหาญจึงหยิบมีดพกออกจากกระเป๋ากางเกง กดปุ่มให้มีดแหลมคมเด้งออก
โซ่รักใยพิศวาส Chapter 46
Chapter 46กลางดึกจังหวัดราชบุรี ตามแผนการของเสือหาญ เมื่อได้รถยนต์และทรัพย์สินที่ตั้งใจไว้ เสือหาญ ม้วน ดาวและโด่งจะขับรถแยกกันไปคนละทาง ไปเจอกันยังจุดนัดหมาย แม้ว่าจะไม่เป็นไปตามแผนทั้งหมด ทว่าพวกเขาทำตามแผนที่ว่า ขับรถแยกไปคนละทิศทาง แล้วไปเจอกันที่โกดังแห่งหนึ่งในอำเภอโพธาราม เพราะโกดังแห่งนั้นมีรถบรรทุกคันใหญ่พร้อมตู้คอนเทนเนอร์ของคนที่จะรับซื้อรถหรูทั้งสี่คันรออยู่ รถคันหรูที่เสือหาญขับทะยานอยู่บนถนน มีตัวประกันสาวนั่งหายใจหายคอไม่สะดวกอยู่เบาะด้านข้าง ช้องนางนั่งตัวตรงแน่วมองถนนเบื้องหน้า สลับกับมองหน้าเสือหาญที่เวลานี้ถอดหมวกไอ้โม่งออก เผยให้เห็นใบหน้าชัดเจน ก่อนหล่อนจะหลุบตามองปืนที่วางอยู่ช่องใกล้กับเกียร์รถยนต์ ช้องนางไม่ได้นั่งนิ่งเฉย หล่อนพยายามคิดหาทางเอาตัวรอด ใจโจรยากแท้หยั่งถึง ถึงที่หมายแล้วเสือหาญอาจยิงตนทิ้งก็ได้ เนื่องจากหล่อนเห็นใบหน้าของเขา หล่อนกำลังนึกถึงคำนี้ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน แต่จะด้วยวิธีใด ช้องนางคิดไม่ตก ในขณะเดียวกันเดชดวงที่ขับรถตามมาไม่ห่าง เหยียบคันเร่งให้เร็วขึ้นเพื่อจะไล่ตามรถซุปเปอร์คาร์ที่มีพลังแรง
โซ่รักใยพิศวาส Chapter 45
Chapter 45ณ โรงพยาบาลจังหวัดภูเก็ต ภายในห้องพักฟื้นวีไอพี ร่างคนถูกรถชนนอนหลับอยู่บนเตียงคนไข้ ตรงหลังฝ่ามือมีเข็มน้ำเกลือปักอยู่ ตามร่างกายเขามีรอยฟกช้ำจากการถูกรถยนต์กระแทก และผลจากการปะทะทำให้ตัวเขาไถลไปบนถนน ส่งผลให้ตรงหัวไหล่เกิดรอยถลอก ใบหน้ามีรอยช้ำ นานโอสั่งให้แพทย์เอ็กซเรย์สมองว่ากระทบกระเทือนหรือไม่ ผลที่ออกมาทำให้นานโอกับเพชรหอมโล่งอกส่วนเรื่องคดี นานโอเคลียร์กับเจ้าของรถคันนั้น และตกลงกันได้ด้วยดี เนื่องจากเจ้าของรถไม่มีความผิด เขาขับรถมาตามปกติ คนที่ผิดคือราซิเอลโล่ นานโอชดใช้ค่าซ่อมรถให้นายแพทย์เจ้าของรถ และออกค่าใช้จ่ายในการรักษาตัวหลานชายเองทั้งหมด ซึ่งไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยสักนิดเดียว นานโอกลับอยากเขกหัวหลานชายที่ทำอะไรโดยไม่คิด แต่ก็รู้เหตุผลของการกระทำนั้น แม้ว่าราซิเอลโล่จะไม่เป็นอะไรมากนอกจากรอยฟกช้ำดำเขียว ทว่าเขากลับยังไม่ฟื้น ยังคงนอนหมดสติตั้งแต่ถูกรถชนจนถึงตอนนี้ก็นานร่วมสี่ชั่วโมงเพชรหอมที่เฝ้าราซิเอลโล่ไม่ห่างยังมีความกังวลไม่หาย หล่อนจะสบายใจก็ต่อเมื่อเขาฟื้น เหตุการณ์ที่ราซิเอลโล่วิ่งให้รถชนแลกกับที่เพชรหอมให้อภัย หล่อนไ
โซ่รักใยพิศวาส Chapter 44
Chapter 44ทว่าเท้าเล็กชะงักเมื่อเดินลงมาถึงที่พักบันไดที่อีกไม่กี่ขั้นก็จะถึงชั้นล่าง ดวงตาช้องนางขยายกว้าง ความตกใจระบายเต็มดวงหน้า เมื่อเห็นชายสามคนสวมหมวกไหมพรมอยู่ในห้องรับแขก พวกเขาถือปืนอยู่ในมือทุกคน หนึ่งในสามหันมามองหล่อนพอดี“กรี๊ด!” ช้องนางกรีดร้องลั่นบ้าน เสียงของหล่อนดังไปถึงข้างบน คนหูเบาที่นอนอยู่ในห้องดีดตัวลุกขึ้นนั่งหันมาตรงลิ้นชักหัวเตียง หยิบปืนที่วางอยู่ออกมาแล้วรีบลุกเดินออกไปจากห้อง“เฮ้ย จับมันไว้”เสือหาญสั่งม้วนที่อยู่ใกล้กับบันได ม้วนรีบทำตามก้าวเท้าวิ่งไปตามบันได ช้องนางที่อยู่ในอารามตกใจ ยืนนิ่งทำอะไรไม่ถูก เห็นม้วนก้าวยาวๆ มาหาตนแต่ขาก็ก้าววิ่งหนีไม่ได้ ได้แต่กรีดร้อง“ปิดปากมันด้วยสิวะ แหกปากซะดัง” เสือหาญสั่งม้วนที่ใช้อีกมือปิดปาก แขนก็ยกร่างเล็กที่สะบัดเท้าไปในอากาศขัดขืนเต็มที่“เฮ้ย! พวกมึงเป็นใคร ปล่อยผู้หญิงเดี๋ยวนี้นะ”เสียงเหนือเมฆดังขึ้น เขามองกลุ่มคนที่มองปราดเดียวก็รู้ว่าโจร...โจรที่กล้าล้วงคองูเห่า มันไม่ตายดีแน่ ยิ่งคิดทำร้ายช้องนาง โทษมีเพียงอย่างเดียวคือ ตาย“อือ...อือ” ช้องนางมองหน้าเหนือเมฆที่ยกปืนเล็งมายังกลุ่มโจร โดยมีเดชดวงถือปืนวิ่ง
บางทีคุณอาจจะชอบ
แรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์44.5K viewsวิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์26.1K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้242.0K viewsรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ28.6K viewsบ่วงรัก บ่วงเสน่หา
เตชิตา424 viewsสามีมือสอง
ร่มหลากสี131 viewsศิลาเคียงจันทร์
Cucumber85 viewsSo Beautiful สยบหัวใจให้ยัยคนสวย
Phat_sara2.1K views
