30. มีหนุ่มพาเที่ยว

หลังจากนั้นรินลดาก็เล่าเหตุการณ์ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ให้กับเพื่อนสาวฟัง จนเวลาผ่านไปนานนับชั่วโมง ส่วนไอริณก็นั่งฟังอย่างอึ้งๆ ไม่คิดว่าเพื่อนสาวของเธอจะเจออะไรขนาดนี้

“ฉันไม่คิดเลยว่าคุณคาเรนเขาจะร้ายกาจขนาดนี้ แกจะไม่ทำตามที่เขาบอกก็ได้นะทับทิม ฉันไม่ว่าหรอกและทุกคนก็ไม่โทษแกด้วย แกไม่จำเป็นต้องมารับภาระแทนทุกคน เหตุผลนี้มันไม่ควรเอามาเป็นข้อตกลงด้วยซ้ำ” ไอริณเอ่ยบอกไป เพราะรู้สึกสงสารเพื่อนสาวที่ต้องมารองรับอารมณ์ของคาเรนในแต่ละคืน

“ไม่เป็นไรไอ นี่ก็เหลือเวลาแค่อีกหนึ่งอาทิตย์มันก็จบแล้ว” รินลดาตอบไป เพราะเธอทำมันแล้วเธอก็จะทำมันให้สุด ถึงเธอไม่ช่วยคนที่บริษัท เธอก็ต้องช่วยพี่ชายของเธออยู่ดี

“แกชอบเขาใช่ไหมทับทิม” ไอริณถามอย่างรู้ทัน เพราะถ้าเพื่อนของเธอไม่มีใจล่ะก็ คนอย่างทับทิมเนี่ยนะจะยอมให้ใครมาข่มได้ง่ายๆ

“เปล่า เขาเป็นแค่ผู้ชายคนแรกของฉันก็เท่านั้น” รินลดาไม่ยอมรับว่าชอบคาเรนออกมา เธอจะชอบผู้ชายร้ายกาจแบบนั้นได้ยังไง ไม่มีทาง

“อืม ฉันจะเชื่อแกก็แล้วกัน แต่แกฟังฉันนะทับทิม การที่แกยอมเขาไปซะทุกอย่างมันจะทำให้แกยิ่งลำบาก เขาจะคอยเอาแต่ได้กับแกอยู่เรื่อยๆ แกต้องรู้จักหลบหลีก