บทที่ 399

เห็นหรงซื่อเจ๋อจ้องมองตนเองเช่นนี้ นางหวังก็กล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ “เจ้าจ้องข้าเช่นนี้ทำไม? หรือว่าข้าพูดอะไรผิดไปงั้นหรือ?”

หรงซื่อเจ๋อเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เอ่ยปาก “ท่านแม่ ท่านเคยคิดบ้างหรือไม่ เรื่องในวันนี้ ท่านควรจะถามเจียวเจียวก่อน ว่าตกลงนางคิดอย่างไร เหตุใดนางถึงต้องทำเช่นนี้? แล้วการทำแบบนี้ตกลงมันถูกต้องแล้วหรือไม่ขอรับ?”

บางทีการที่ท่านพ่อผิดหวังในตัวเขาก็ถูกต้องแล้ว

ท่านแม่ไม่มีความคิดจะลงโทษเจียวเจียวเลยแม้แต่น้อย แล้วตนเองยังจะยอมรับผิดแทนอีก ท่านพ่อจึงไม่สามารถลงโทษได้ ในอนาคตเกรงว่าเจียวเจียวจะยิ่งไม่มีความยำเกรงต่อสิ่งใดมากขึ้นแล้ว!

นางหวังกล่าวด้วยความโกรธจัด “มีอะไรน่าถาม ทั้งหมดเป็นเพราะหรงจือจือแย่งงานแต่งของน้องสาวเจ้า จนทำให้น้องสาวเจ้าไม่มีความสุข จึงก่อเรื่องวุ่นวายเหล่านี้ออกมามิใช่หรือ?”

หรงซื่อเจ๋อเงียบ เขาไม่อยากจะพูดแล้ว

เพราะไม่พอใจต่อเรื่องนี้ เจียวเจียวจึงไปด่าหรงจือจือทุกวัน หรงซื่อเจ๋อสามารถเข้าใจได้ แต่การใส่ร้ายพี่สาว เขาไม่อาจเข้าใจมันได้จริง ๆ!

เมื่อเห็นบุตรชายมีสีหน้าที่เหนื่อยล้า ราวกับอยากจะแยกห่างจากตนเอง นางหวังก็ยิ่งหงุดหงิด “ท่าท