แชร์

ตอนที่18

ผู้เขียน: moonlight -mini
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-20 13:06:01

ตอนที่ 18

ดวงใจชะเง้อคอรอใครบางคนที่สนามบิน เธอเพียงแค่เอาเอกสารมาให้ตามคำสั่งเจ้านายเท่านั้น

“คุณไกรฤกษ์ค่ะ” เมื่อเห็นเป้าหมายที่รอเดินออกมาจากฝั่งผู้โดยสารขาเข้า ดวงใจรีบปรี่เดินเข้าไปหาทันที

“คุณดวงมารับผมงั้นหรอ” ไกรฤกษ์แปลกใจไม่น้อย คนที่ต้องมารับเข้าต้องเป็นเลขาของเขาคุณกัณยาสิ ถึงเขาจะลาออกแล้ว แต่ก็แค่ลาออกตามมารยาทเท่านั้นแหละ

“ดวงเอาเอกสารมาให้เท่านั้นค่ะคุณไกร” ดวงยื่นซองสีน้ำตาลหนาบึกให้ไกรฤกษ์ และยื่นอีกซองให้เมธาวี

“มีของเมย์ด้วยหรอคะ” เมธาวีเอียงคอถาม แต่ก็ยื่นมือไปรับมาถือไว้

“ค่ะ ดวงขอตัวก่อนนะคะ”

“เดี๋ยวแล้วรถจอดที่ไหนครับ”

“คุณไกรเข้าใจผิดแล้วค่ะ ดวงไม่ได้มารับคุณไกร ดวงแค่เอาเอกสารมาให้คุณไกรตามที่คุณโบตั๋นสั่งเท่านั้นค่ะ แล้วเธอฝากมาบอกด้วยว่าไม่ต้องกลับเข้าบ้านนะคะนอนที่คอนโดได้เลย”

ไกรฤกษ์มองซองเอกสารในมือ หรือเป็นเอกสารแต่งตั้ง แต่ทำไมถึงเอามาให้ที่สนามบินแบบนี้

“เอกสารอะไรคะคุณไกร แล้วทำไมมีของเมย์ด้วย”

“ผมก็ไม่แน่ใจ กลับคอนโดเรากันก่อนค่อยเปิดอ่านแล้วกัน ผมเหนื่อย” จริงเขาอยากจะเปิดอ่านตอนนี้เลยด้วยซ้ำ แต่ของที่ซื้อมา สัมภาระมากมายไม่มีใครมาช่วยขนเลย ทั้งคู่ก
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • โบตั๋นไร้กลิ่น   พิเศษภพชาติผูกพัน 3

    พิเศษภพชาติผูกพัน 3คุณยายมินตรา มาเคารพศพเพื่อนสนิท ครั้งหนึ่งเธอเคยบริจาคไต หนึ่งข้างให้สมัยยังสาวๆ“ทศ” ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างรูปถ่ายชาตะมรณะ หน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับสามีของเธอที่เสียไปเมื่อหลายสิบปีก่อนเด็กหนุ่มยกมือไหว้ผู้สูงวัยที่มางานศพของคุณปู่เขา เห็นคุณพ่อบอกว่าเป็นเพื่อนสนิทของคุณปู่“ไหว้พระเถอะลูก ชื่ออะไร อายุเท่าไรนะเรา” คุณยายมินตราเอยถามเด็กหนุ่มตรงหน้า“ชื่อไกรฤกษ์ ปีนี้อายุ 15 ปีครับ”คุณยายมิตราคอยช่วยเหลือเรื่องการเงินต่างของบริษัทคุณไกรณรงค์ ลูกชายของเพื่อนสนิทอยู่เสมอ มักจะให้ไกรณรงค์พาไกรฤกษ์มาหาด้วยที่ครั้งที่เธอนัดเจอไกรณรงค์ เธอเอ็นดูไกรฤกษ์เหมือนลูกเหมือนหลานอีกคนหนึ่ง ด้วยนิสัยใจคอและหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับสามี จนออกปากกับคุณไกรณรงค์ให้ไกรฤกษ์หมั้นหมายกับหลานสาวคนเดียวอย่างวนิดา“พ่อไกรณรงค์ยกนายไกรฤกษ์ให้หมั้นหมายกับโบตั๋นหลานสาวขอฉันได้ไหม ฉันแก่แล้วจะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ มีห่วงอยู่อย่างเดียว คืออยากให้โบตั๋นได้คู่ครองที่ดี คอยดูแลกันไปตลอดชีวิต” โบตั๋นคล้ายกับดาน้องสาวข้างบ้านที่เธอเอ็นดู ส่วนไกรฤกษ์ก็คล้ายทศสามีของเธอ ดาและทศรักและเกิ้อกูลดูแลกันม

  • โบตั๋นไร้กลิ่น   พิเศษภพชาติผูกพัน 2

    พิเศษภพชาติผูกพัน 2ตอนนี้ดาเรียนชั้นมัธยมปลายกำลังเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัย เธอปักใจเชื่อมาโดยตลอดว่าทศคือคนที่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้จากการจมน้ำเมื่อสมัยยังเด็ก พี่ชายข้างบ้านที่โตมาด้วยกัน“ปลา นี้ดาน้องข้างบ้านผม น้องดานี้แฟนพี่ชื่อปลา” ทศพาแฟนสาวมาแนะนำให้ครอบครัวรู้จัก และไม่ลืมที่จะแนะนำดาให้รู้จักกับปลาด้วย ดาเปรียบเสมือนน้องสาวของเขา“สวัสดีค่ะ พี่ปลา” ดายกมือไหว้แฟนสาวของทศ ดารู้มาตลอดว่าทศมีคนรักอยู่แล้ว และรีกเธอแบบน้องสาวเท่านั้นมินตรายกมือรับไหว้สาวน้อยที่แหนหนุ่มมัดจะพูดถึงบ่อยๆ “นี้หรอน้องดา น้องสาวทศ น่ารักจัง พี่ลูกคนเดียว ดามาเป็นน้องสาวพี่อีกคนนะ พี่ฝันอยสกจะมีน้องสาวมาตลอดเลยแต่แม่ไม่ยอมมีให้” มินตราเดินเข้าไปควงแขนน้องสาวคนใหม่ของเธอ“ดาขอตัวก่อนนะคะ พอดีนัดภพติวหนังสือ” ดายกมือไหว้ทั้งคู่ก่อนจะขอตัวเดินไปยังบ้านอีกหลังที่อยู่ไม่ไกล ภพคือเพื่อนสนิทต้องแต่ชั้นประถมของดา ภพย้ายมาเรียนกลางเทอมทำให้ไม่ค่อยมีเพื่อน บังเอิญภพอยู่บ้านข้างๆ ดา ทำให้ทั้งสองรู้จักและเริ่มสนิทกันขึ้นเรื่อยๆ จนวิ่งเล่นด้วยกันตั้งแต่นั้นมา“หน้าบูดมาเชียว โดนใครขัดใจมาว่ะไอ้ตูด” ภพเอยแซวเพื่อนที่หน้

  • โบตั๋นไร้กลิ่น   พิเศษ ภพชาติผูกพัน 1

    พิเศษ ภพชาติผูกพัน 1“พี่ทศขา” ร่างอ้วนวิ่งกระหืดกระหอบมาหาพี่ชายข้างบ้าน เนื่องจากเป็นบ้านหลังใหญ่ เห็นวิวทะเลชัดเจนทำให้ที่ดินแถวนี้ค่อนข้างแพง คนที่อยู่รอบๆ ล้วนเป็นครอบครัวที่มีฐานะ หรือซื้อทิ้งเอาไว้เป็นบ้านพักตากอากาศเท่านั้น ทำให้แถวนี้มีบ้านอยู่ไม่กี่หลัง ทศจึงเป็นเพื่อนเล่นคนเดียวของเด็กหญิงดาอายุ 8 ขวบ ส่วนทศอายุ 15 ปี ถึงแม้จะอายุห่างกันถึง 7 ปี แต่ก็ถือว่าไกล้เคียงกันมากที่สุดในระแวกนี้แล้ว“วิ่งช้าๆ ค่ะน้องดา เดี๋ยวหน้าคะมำ” ทศตะโกนบอกน้องน้อยบ้างบ้าน เขาเห็นดามามาตั้งแต่ตัวแดงๆ อุ้มกันมาตั้งแต่ยังเป็นทารกน้องดารีบแบมืออวดของในมือทันที่ที่วิ่งมาถึงที่ม้านั่งที่ทศนั่งอยู่“พี่ทศดู่สิค่ะ น้องดาเก็บได้ที่ริมหาด สีสวยมั้ย ลายนี้น้องดายังไม่มีเลยค่ะ” มือป้อมๆ แบอวดเปลือกหอยสีสวยที่เกขได้จากชายหาด“น้องดาไปที่หาดกับใครค่ะ” ตาทศมองเปลือกหอย แต่เสียงเขียวใส่คนตัวเล็ก“ไปคนเดียวค่ะ” ดาตอบเสียงอ้อมแอ้ม“คุณป้าสั่งไว้ว่ายังไง ห้ามไปเล่นที่ชายหาดคนเดียวโดยไม่มีผู้ใหญ่อยู่ด้วย ทำไมดาไม่เลื่อฟังแบบนี้” คุณป้ามากำชับเขาห้ามน้องดาไปเล่นที่หาดคนเดียว มันอันตรายคลื่นลมทะเลเอาแน่เอานอนไม่ไ

  • โบตั๋นไร้กลิ่น   ตอนที่31

    ตอนที่ 31หลังจากไกรฤกษ์ออกจากโรงพยาบาล เขาก็มาจัดการเรื่องหย่ากับโบตั๋นทันที เขาไม่แบ่งสินสมรสใดๆ จากโบตั๋นแม้แต่อย่างเดียว ทุกอย่างที่เคยได้เคยมีเขายกให้เธอทั้งหมด ส่วนเมย์หลักจากที่ฝากให้มาทำงานที่โรงงานของไกรภพ เขาก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวใดๆ กับเมย์อีกเลย ได้ข่าวจากภพเพียงว่าเมย์ตรวจDNAลูกเธอกับแฟนเก่าทันที ทางนู้นก็รับผิดชอบส่งเสียงเลี้ยงลูกแค่ลูกเท่านั้นหลังจากจัดการเรื่องราวทั้งหมดเรียบร้อย ไกรฤกษ์ก็บวชทันที แม้จะเป็นที่แปลกใจทุกคนไม่น้อยที่อยู่ไกรฤกษ์ก็มาบอกว่าจะบวชตลอดชีวิต แต่ทุกคนก็อนุโมทนาบุญด้วยโบตั๋นยกสำรับกับข้าวมาถวายเพลพระใหม่ เธออนุโมทนาบุญกับการบวชของไกรฤกษ์ด้วยใจจริงไกรฤกษ์ ได้ฉายาใหม่ว่า พชฺชโร ซึ่งมีความหมายว่า ผู้ที่ตัดสินใจกระทำแต่ความดีพระพชฺชโร นั่งอยู่บนศาลาการเปรียญรอฉันเพล มองภพและโบตั๋นที่นั่งเคียงข้างกัน ไม่ว่าจะกี่ภพกี่ชาติสองคนนี้ก็ไม่เคยอยู่ห่างสายตากันเลย จากนี้ไปเรื่องราวทั้งหมดคงจะดำเนินไปในทิศทางที่ถูกที่ควรชักทีส่วนเขาตั้งใจจะบวชเรียน อุทิศส่วนกุศลให้ลูกของเขาและครอบครัวตลอดชีวิตอย่างที่รับปากกับเจ้าแม่เอาไว้โบตั๋นและไกรภพมักจะไปไหนมาไหนด้ว

  • โบตั๋นไร้กลิ่น   ตอนที่30

    ตอนที่ 30เมย์ดีใจมากที่ไกรฤกษ์ฟื้นและติดต่อหาเธอ ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเธอลำบากมาก เธอขอความช่วยเหลือจากโป้งก็โดนปฏิเสธตอกหน้ากลับมา ‘จะให้เราเชื่อได้ยังไงว่าลูกเรา ในเมื่อเมย์ก็คบคนอื่น ‘“พี่ไกร เมย์ดีใจที่พี่ไกรหายดีแล้ว เมย์ขอโทษเมย์ไม่ได้ตั้งใจผลักพี่ไกร” เมย์ยกมือไหว้ชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนเตียงคนป่วย“เมย์ พี่ขอโทษในเรื่องที่ผ่านมา พี่รู้ว่าเด็กในท้องเมย์ไม่ใช่ลูกพี่ พี่ออกจากโรงพยาบาลพี่จะบวชไม่สึกตลอดชีวิต” ไกรฤกษ์มองหน้าท้องที่โย้ของเมย์“แล้วเมย์กับลูกจะทำยังไงต่อไป” เมย์ยืนร่ำไห้“พี่ฝากงานที่โรงงานของที่บ้านให้ ใครไม่รักเมย์ แต่เมย์ยังมีลูกนะ “ ไกรฤกษ์พูดเตือนสติ“ขอบคุณนะคะ” เมย์ยอมรับทั้งน้ำตา ไม่มีทางให้เธอเลือกมากนัก ลูกก็กำลังจะคลอด“กรรมใดที่ข้าพเจ้าได้เคยล่วงเกินท่านไว้ ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ขอท่าน ได้โปรดอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า เพื่อละซึ่งเวรภัยต่อกันและกัน และเพื่อประโยชน์ต่อการเข้าสู่สมณธรรมของข้าพเจ้าด้วยเทอญ” ไกรฤกษ์กล่าวขออโหสิกรรมกับคนตรงหน้า“เมย์ อโหสิกรรมให้คุณไกรค่ะ”หลังจาก

  • โบตั๋นไร้กลิ่น   ตอนที่29

    ตอนที่ 29ระหว่างที่หมอตรวจอาการต่างๆ ของไกรฤกษ์ที่เพิ่งฟื้น สายตาขอคนที่นอนบนเตียงมองมาที่โบตั๋นและภพตลอดเวลาพี่ชายเขาเรียกโบตั๋นว่าดา พี่เขาจำคนผิดหรือเปล่า ภพได้แค่ยืนคิดเงียบ แต่โบตั๋นถึงขึ้นสะดุ้งกับชื่อนั้น ดาคือใคร“อาการโดยรวมของคนไข้ปกติ อาจจะยังเบลอๆ อยู่บ้างเพราะหลับไปนอน ปรับตัวอีกซักพักก็กลับมาปกติเหลือแค่ถอดเผือกที่แขนครับ” หมอหนุ่มเดินมาแจ้งอาการของคนไข้กับญาติ หลับไปนานอยู่ก็ฟื้นแบบไม่มีสาเหตุ ทำเอาหมอไปไม่เป็นเหมือนกัน“ดา” เมื่อหมอและพยาบาลออกจากห้องไป ไกรฤกษ์หันไปเรียกหญิงสาวเพียงคนเดียวในห้อง“คุณเรียกฉันใช่ไหม” โบตั๋นยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่โซฟารับแขก ไกรฤกษ์เรียกเธอว่าดา แสดงว่าเขาไปรู้ไปเห็นมาสินะคนบนเตียงพยักหน้า “พี่เจอผู้หญิงคนหนึ่ง เธอพาไปพี่ไปเจอดา และทำให้พี่รู้เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับโบตั๋นและลูก พี่ขอโทษ” ไกรฤกษ์น้ำตาไหล เขาฟื้นกลับมา เขาได้กลับมาแล้ว กลับมาไถ่บาป“มึงพูดเรื่องบ้าอะไรว่ะ นอนเยอะจนสับสนหรอ นี้โบตั๋นไม่ใช่ดา และลูกอะไรของมึง” ไกรภพเดินมาจับแขนพี่ชาย พูดบ้าอะไรของมันว่ะ“กูนอกใจโบตั้น”“เรื่องนั้นเขารู้กันทั้งประเทศแล้วเว้ย”“ภพ ฟังคุณไกรพ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status