ตอนที่130 ร้อน

คงเพราะไวน์ที่ดื่มไปหลายแก้ว หลินอวี่เหยาจึงรู้สึกสติพร่าเลือนไปหมดไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่ากลับมาถึงคอนโดของเยี่ยหรงได้อย่างไร ลงจากรถแล้วยังทรงตัวไม่อยู่ทำให้ชายหนุ่มตัดสินใจช้อนตัวอุ้มร่างอ่อนปวกเปียกไว้ในอ้อมอก ศีรษะของเธอซบอยู่บนบ่าของเขา ลมหายใจอุ่นรินรดลำคอทำเอาหัวใจเขาเต้นไม่เป็นจังหวะ

ได้กอดเธออีกครั้ง หัวใจเขาเหมือนกลับมามีชีวิตอีกครั้ง

หานเหยียนรีบเดินนำหน้าแล้วเปิดประตูห้องให้เจ้านายอย่างรู้งาน และเมื่อทั้งสองเข้าไปด้านในแล้ว เขาก็ปิดประตูอย่างเบามือแล้วระบายลมหายใจออกมา เขาได้แต่หวังว่าครั้งนี้ทั้งสองจะได้ครองคู่กันอย่างแท้จริงเสียที สวรรค์อย่าได้ทำร้ายพวกเขาอีกต่อไปเลย

“คุณนี่คออ่อนจริงๆ แค่ไวน์ยังเมาได้” เยี่ยหรงอุ้มร่างนุ่มนิ่มเข้ามาในห้องแล้วผ่อนร่างเธอลงบนโซฟา เขาถอดเสื้อสูทแล้วเหวี่ยงทิ้งส่งๆ ไม่ใส่ใจ เดินไปรินน้ำใส่แก้วแล้วกลับมาหาหญิงสาว

“ดื่มน้ำหน่อย คุณกำลังคอแห้ง”

หญิงสาวรู้สึกกระหายน้ำมากจริงๆ เมื่อเขามีน้ำใจประคองแก้วน้ำดื่มให้ เธอก็ดื่มจนหมดแก้ว เขาถอนหายใจเบาๆ นี่เป็นเขาที่รนหาเรื่องเองใช