Share

6 ต้าร์ แทมโป้

last update Last Updated: 2025-04-13 19:55:12

เดชชนะเดินออกมาจากห้องก็ปะทะกับคนที่เข้ามาอย่างร้อนรน...อัจฉรา...เขาคว้าแขนหล่อนเอาไว้

“เป็นอะไร แม่เอ๋” ถามออกไปแล้วก็พอจะนึกได้ว่าหากทำกิริยาแบบนี้แปลว่า

“เจ้าตัวแสบทำเรื่องอีกแล้ว”

“ต้าร์ทำอะไร”

ผิดที่ไหนกันเล่า  อัจฉราทำตาแดงๆ

“มีคนมาโวยวายจะเอาเรื่องลูกสาวเค้า”

“คราวนี้อายุเท่าไร” คำถามของเขารู้เท่าทัน 

“สิบหก เกือบจะสิบเจ็ด”

“ผู้เยาว์ตามเคย”

เขาไม่ได้ตกใจมากนัก 

“เค้าเรียกเท่าไร”

เพราะจะลงเอยที่ค่าเสียหายเสมอ  เขารู้ว่ามันไม่ถูกต้องหากจะใช้เงินปิดปัญหาเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา แต่ทำอย่างไรได้อีก ในเมื่อต้าร์ทำมานานปี เริ่มตั้งแต่รู้เรื่องสืบพันธุ์ได้ ต้าร์ก็ระเริงไปกับเพศหญิง ไม่เลือกหน้า ไม่ซ้ำ เคยพลาดท่าจนติดโรคก็เคย...โรคทางเพศอันเกิดจากความสำส่อน 

แต่อย่างเดียวที่นับว่าดีสุดคือไม่เคยทำให้ผู้หญิงคนไหนท้อง

ไม่อย่างนั้นบาปจะยิ่งหนักที่ไม่ไปรับผิดชอบเด็ก

“ใจเย็นๆ แม่เอ๋” เขาเอ่ย  “ไม่ต้องเข้าไปหาพ่อหรอก”

เขาไม่อยากให้พ่อได้รับรู้

“ห้าหมื่นนะ เดช”

“แค่ห้าหมื่น” ชายหนุ่มเอ่ยแกมหัวเราะ  “แม่เอ๋ก็รู้

ผมทำกองทุนไว้แล้วสำหรับเรื่องนี้”

“เรื่องระยำพวกนี้น่ะหรือ เดช”  นายดุ่ยเดินออกมา

หลานชายจุ๊ปากปราม

“ปู่ อย่าเอ็ดไป  ไป...คุยกันข้างนอก  พ่อจะได้ไม่รู้”

แต่ดำรงมายืนตรงช่องประตูเสียก่อน  “ไอ้ลูกชาย

แกจะเล่นบทพ่อพระอีกเหรอ”

ชายหนุ่มหัวเราะ

“เปล่านะ พ่อ เล่นบทคนบาป...เอาเงินแก้ปัญหา

ทำอย่างไรได้ แต่ต่อไปนี้ ผมจะคุมต้าร์ละ  ถ้าเขาอยากมีชีวิตดีๆ เขาต้องฟังผม”

“แกจะทำอะไรได้ ในเมื่อแกคอยตามล้างตามเช็ดให้มันตลอด”

“ถ้ามันยังไม่ฟัง...ผมติดต่อสถานบำบัดไว้แล้ว...”  เดชชนะออกชื่อสถานบำบัดการใช้ยาที่หนึ่งออกมา  “ของเอกชน  ค่าเข้าคอร์สแพง...แต่ผมจะยอมจ่าย สามเดือน...อาจจะตายในนั้น ว่าแต่ทุกคนอย่ามารุมผมแล้วกันว่าผมใจร้าย”

เขามองหน้าอัจฉรา  “แม่เอ๋ รับไหวไหม”

อัจฉราพยักหน้ารับ

“จริงนา...”

“เดช...อย่างเดียวเลยนะ จริงที่สุดเลยด้วย...ทำไมเดชไม่เป็นลูกแท้ๆ ของแม่นะ ไอ้ตัวเวรนั่น...มันน่าจะเป็นลูกของอีผีบ้านั่น...”

นายดุ่ยและดำรงพากันนิ่งไปทั้งคู่

น้ำตาอาบลงมาบนแก้มของอัจฉรา...หล่อนยังดูสวย ยังสาว...แต่ชีวิตหล่อนถูกกัดกินด้วยความทุกข์สารพัน

“แม่เลี้ยงมันมาพร้อมกับเลี้ยงเดช...มันโตที่นี่  ปู่มัน พ่อมัน ก็ดี๊ดี ได้รับอะไรมาเท่ากับเดช  แต่ทำไมมันไปเอาความระยำมาจากไหน”

นายดุ่ยเลยแย้มปากออกพูด  “พ่อมันมั้ง นังเอ๋ ไอ้พ่อที่แกออกปากไม่ได้ว่ามันเป็นใคร มันคงส่งดีเอ็นเอ ยีน และเลือดระยำมาในตัวไอ้ต้าร์”

ครานี้ไม่เพียงน้ำตาอาบแก้มแต่ไหลตกลงมาแบบไม่ขาดสายพร้อมกับอาการสะอื้นฮักๆ 

เดชชนะส่ายหน้าใส่ปู่ เหมือนจะปรามให้หยุด

ดำรงไม่พูดอะไรเลย

เดชชนะมาโอบกอดอัจฉราไว้  “อย่าคิดมากเลย แม่เอ๋  เราควรจะต้องเอาจริงกับเขา เพราะเรากำลังจะทำวงกันเต็มที่อีกครั้ง ลูกใคร พ่อคนไหนก็ช่างเถิด  แต่เขาเป็นลูกพ่อ ลูกแม่เอ๋ หลานปู่  เราเป็นคูนแคน..แม่เอ๋ดูผมสิ...เลือด

คูนแคนในตัวแรงแค่ไหน  ต้าร์อาจจะผิดพลาดไป...เพราะเราไม่เคยจัดการกับเขาจริงจัง...ผมจะเริ่มเองแล้วกัน...อย่างที่บอก อย่าห้ามผมหากผมจะเด็ดขาด...”

เดชชนะพาอัจฉราเดินไปเพื่อ  “จัดการ” ให้เรื่องสงบ

นายดุ่ยมองหน้าลูกชาย  “ลูกแกนี่มันได้ใจพ่อจริงๆ ว่ะ ดำรง ยังไงซะมันคือสิ่งดีที่สุดที่แกได้มา...”

ดำรงก็ปาดน้ำตาบนหน้าเช่นกัน  พ่อพูดถูก...

เขามีลูกชายที่ดีสุด...

“แกแค่ลุกมาทำเพลงให้พวกมันร้อง...จริงๆ ก็ทำให้เดชมันร้อง...ผลักมันขึ้นไป...”

“แต่มันอยากจะไปเหยียบหน้า กระทืบใจผู้หญิงคนนั้นนะพ่อ”

“แกจะอ้างว่าแกยังรักจนไม่อยากให้นังตัวดีคนนั้น “โดน” หรือไร”

ดำรงส่ายหน้า

“ถ้างั้นแกอยู่เฉยๆ แค่ทำเพลงให้มันร้อง...”

“คูนแคนจะกลับมาได้หรือ พ่อ”

เขายังไม่แน่ใจ

“ก็ได้มาสักพักแล้วนะ ทุกวันนี้ก็พอจะได้งานบ่อยๆ...แผ่นที่ปล่อยออกไปก็ขายได้...ทำตลาดได้  มีนายทุนติดต่อเข้ามานะ จะเอาเข้าสังกัดบริษัท”

“ไอ้บริษัทนั่น...ติดต่อมาบ้างหรือยัง”

นายดำรงหัวเราะหึๆ  “ไม่เกินสิ้นปีนี้หรอก”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • โอป้าลำซิ่ง-อาริตา   71 (อวสาน) โอป้าเดชของเอกนรีตลอดกาล

    หญิงสาวหัวเราะคิกคัก ปรายตามอง...เอนตัวมาหาอีกนิด...“อย่า...อย่า” ชายหนุ่มร้องห้าม “นิสัยผมไม่ได้ดีนา... คุณนรี”“ไม่ดียังไงน้อ”“คุณนี่...เป็นดาวยั่วมาจากไหน”“ยั่วสวาทไม่เป็น แต่ยั่วโทสะ นี่ถนัด...”“ใครบอกว่าไม่ยั่วสวาท” เขากอด “ยั่วมาก รู้ไหม...ผมกลัวจริงๆนะ...”“ถ้างั้น ถอยห่างไปนิด...” เธองึมงำ...แต่คนที่ปากบอกว่าถอยห่างไปนิด คือคนที่กระแซะมาติดตัวเขา และสวมกอดเขาตอบ “อยากให้กลัวมากๆ...”“แล้วไงล่ะ ทำท่าเหมือนไม่กลัว”“แหม...ตัวสั่นแล้วนะเนี่ย” เอกนรีเอ่ย ลูกไฟจากกองไฟเล็กๆ แตกได้ยินเสียงเบาๆ กับเสียงแมลงกลางคืนจากต้นไม้ที่อยู่ในระดับต่ำจากเนินที่ปลูกบ้านนี้ “สั่นรอ...”“เดี๋ยวก็เจอดีตรงนี้...บนดิน...บนหญ้า ใต้ฟ้า ใต้จันทร์เสียหรอก”“ไม่เคยเจอ ถือเป็นประสบการณ์”เอกนรีตอบชัดนัก และก่อนจะโดนดี เธอก็กอดเขาไว้แน่น“ปีใหม่...จัดงานแต่ง...ไม่ต้องใหญ่มากนัก ก็ได้...”“ตอนไปขอคุณจากลุง...จะได้ไหมน้อ”“ไม่เป็นไร...ไม่ได้ก็จะแต่ง...ลุงคนเดียวตัดทิ้งได้”“น่ารักเสมอ คนดีของผม”“คุณก็หวานเสมอ จริงๆ นะ เกิดมาเพิ่งเคยเข้าใจว่าทำไมผู้หญิงถึงยอมข้ามขั้น เต็มอกเต็มใจ อยากพลีกาย...หลังจากพ

  • โอป้าลำซิ่ง-อาริตา   70 ถ้ารอไม่ไหว ผมปล่้ำคุณนะ เอกนรี

    ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป“รอหลังเพื่อนหนูแต่งก่อนดีกว่าค่ะ...นะคะ...ปีหน้าแล้วกัน”“อาต้องรอข้ามปีเชียวหรือ” “เป็นพ่อม่ายข้ามปี หมักได้ที่นะคะ”ดำรงหัวเราะหึๆ “อ่ะ อีกปี...ข้ามปี...รอได้...”“ให้หนูเข้าใจเรื่องราวพวกนี้ก่อนค่ะ คุณอา...”“เข้าใจอะไร”“สมัยสาวๆ พวกเราเชื่อภาษิตโบราณ...ว่าเราจะไม่ร้องเพลงในครัว เพราะจะได้ผัวแก่”ดำรงทำตาโต“หนูไม่เคยร้องเพลงในครัวเลยนะคะ ไม่ว่าครัวไทย ครัวฝรั่งหรือที่ไหนที่ทำอาหาร...หนูกลัวมีผัวแก่ แล้วนี่อะไรกันคะ...ฮือๆ...” เหมือนกิตติมาครางเล็กน้อยอีกด้วย “หนูจะมีผัวแก่...หนูสับสนค่ะ แม้หนูจะฝ่ากมือหนูไว้กับคุณอา แต่ความจริงคือหนูจะมีผัวแก่”“อย่างเดียวเลย หนูมา” เสียงดำรงอ่อนโยนนัก “ถามใจตัวเองว่ารักอาไหม...จะแก่จะหนุ่มมิใช่ปัญหา ขอเพียงมีใจ”นั่นสินะ...กิตติมาบอกตัวเอง...ขอแค่มีใจ ขอแค่รัก... ในที่สุดหล่อนก็พยักหน้ารับ ความจริง ความรัก สองอย่างเดินไปด้วยกัน หล่อนฮัมเพลงเบาๆ“ถึงแก่แล้วจะรักใครจะทำไม”“ไม่ทำไมหรอกจ้ะ หนูมา แต่ขอหอมแก้มหนูสักฟอดแล้วกันนะ”อัจฉราขอถอนตัวออกไปจากบ้าน จากการดูแลวงและทุกคน เพราะดำรงจะแต่งงานแน่ๆ ในปีหน้า หล่อนพ

  • โอป้าลำซิ่ง-อาริตา   69 เดชชนะขอเอกรีแต่งงานบนเวที

    เอกนรียอมจะแต่งงานกับเดชชนะ พร้อมกับเขาประกาศถอนตัวจากวงการเพลง สุดท้ายอำลาเวที คืนนี้หลังจากสามเพลงแรกผ่านไป เดชชนะเชิญผู้หญิงคนหนึ่งออกมา พร้อมกับการประกาศร้องเพลง“จะกี่ล้านหยดน้ำตาอย่าสับสน”เอกนรีแต่งตัวด้วยชุดที่เอ๋จัดหาให้...เป็นการขึ้นร้องเพลงครั้งแรกของเธอเสียงประกาศบอกว่าเธอคือผู้จัดการวงคูนแคนเธอคือยูทูปเปอร์ คือเจ้าของคลิปดังๆ หลายคลิป...บนแอพลิแคชั่นที่มาแรงต่างๆแฟนเพลงข้างล่างส่งเสียงกรี๊ดๆ เสียงเอกนรีไพเราะเพราะถูกเทรนมาไม่น้อย ที่พอจะร้องเพลงได้ จึงง่ายที่จะไม่ต้องคร่อมทำนองไม่ผิดคีย์...จบเพลงด้วยคำบอกว่า “โอป้าเดช ให้เพลงนี้กับฉันวันที่โลกของฉันถล่มลงมา วันที่ฉันถูกเท ผู้หญิงที่หลงว่าตัวเองพร้อมถูกเทกะทันหัน ต้องเยียวยาตัวเอง วันที่อ่อนแอและเขาก็บอกว่าไงนะคะ”เธอหันมาถามเขา“กี่ล้านหยดน้ำตาอย่าสับสน จะขอดูแล”เสียงยิ่งดังกว่าเดิม“กาแฟมันขม ใส่ผมแทนนม”เสียงแฟนเพลงกรี๊ดกี่ครั้งแล้ว...ไม่ได้เป็นเสียงไล่แห่ แต่เป็นเสียงชื่นชมกับโมเม้นท์นี้การยอมรับเอกนรีเดชชนะคุกเข่าลงบนเวที...ทีมงานวิ่งมาส่งดอกกุหลาบสีชมพูให้กับเขา1 ช่อใหญ่...เขาขอเอกนรีแต่งงาน“แจ่งง

  • โอป้าลำซิ่ง-อาริตา   68 ปาดน้ำตาด้วยหลังมือ

    “เขาเคยรักฉันมากนะ” เอื้อยฟ้าอวด “ก็ที่พังเป็นสิบๆ ปีไม่ใช่เพราะรักฉันหรือ”“จะหลงตัวเองไปถึงไหน เขาหมดแล้ว อ้อ...ตอนนี้เขามีคนรักใหม่แล้วนะ”“ใคร”ก่อนจะถึงกับหน้าถอดสี“กิตติมา เพื่อนของเอกนรี จิตแพทย์ พี่ดำรงบอกทุกคนที่บ้านว่าหลังจากเดชกับเอกนรีแต่งงานกัน เขาจะแต่งกับกิตติมา”“แต่งงาน?”“ใช่”“เขาคิดอะไร เด็กนั่นคราวลูก”“รักไง....เขารักเด็กคนนั้น...เขาดูมีชีวิตชีวาอีกหนนะ เอื้อยฟ้า นั่นคือความจริง ถอยไปจากชีวิตเขาให้ไกลเหมือนยี่สิบกว่าปีที่เธอมาจากบ้านเขา...จากชีวิตเขา จะหวนไปทำไม ผัวหรือลูกหรือ เธอไม่เคยอยากได้ เพราะเธออยากทำรายได้ จะไปเอาคนที่เธอทิ้งมาทำไม”“พูดมาก เอาลูกชายเธอคืนไป”เอ๋ อัจฉรายักไหล่ แล้วตอบหน้าตาเฉยว่า“สุดแต่เขานะ จะอยู่ตรงไหนก็ได้ทั้งนั้น นั่นก็พ่อเขาแท้ๆเธอปั้นเขาสิ...ปั้นเลย ต้าร์มีดีกรีนักร้อวงมากกว่าเดชอีกนะ ทำให้ได้สิ วัดฝีมือเธอกับผัวด้วย”และความจริงต้าร์ไม่ได้ยินดีที่มีพ่อตัวจริงเขาตกใจ...เขาอยากเป็นลูกเอื้อยฟ้ากับดำรง วิลลี่อาจจะดูแลเขาดี และไปขอเมญ่าให้เขา...แต่ตัวเมญ่าเองเป็นฝ่ายหนี หล่อนบอกกับพ่อว่าขอไปอยู่เมืองจีนชั่วคราวด้วยข้ออ้างว่า.

  • โอป้าลำซิ่ง-อาริตา   67 เขาไม่รักเธออีกแล้ว เอื้อยฟ้า

    “ผมขอพูดบ้างนะ ย่า” เดชชนะเอ่ย มองดูทุกคนกล่าวคำขอบคุณออกมา “ผมรู้ทุกคน รักและห่วงผม และผมขอบอกว่าผมรู้ว่าตัวเองเป็นใคร อยู่ตรงไหนและจะไปตรงไหนต่อ เรื่องของเอื้อยฟ้า หรือสามีเค้า...เป็นเรื่องอื่น เรื่องของคนนอก...ตอนนี้ผมห่วงแต่ต้าร์ว่าจะลงเอยแบบไหน”“เขาจะมีเมียเป็นตัวเป็นตน ล่าสุดลุงบอกว่าจะไปขอเมญ่าให้เขาค่ะ”“อ่ะนะ ขอนังเด็กคนนั้น” นายดุ่ยรำพึง “จะได้ไหม”“น่าจะได้นะ...บางทีมีเมียอาจจะดีขึ้น และดีอีกข้อ นางจะได้ไม่ยุ่งกับโอป้าของคูนแคนด้วยค่ะ นางยังพยายามอยู่ตลอดนะคะ ตอดนิดตอดหน่อย ไมได้ก็ยังคุยโว...ทำเรื่องเอง”“หึง?” นายดุ่ยแกล้งถามหญิงสาวหัวเราะ “มาก...”อัจฉราเพิ่งขอเข้ามาสมทบ...“ฉันเพิ่งโทร.ไปคุยกับเอื้อยเฟ้า”“ยังไงบ้าง” ดำรงถาม “เอื้อยฟ้าพูดอะไร”“เค้าอยากได้เดชไปทำเพลง...”เดชชนะยิ้มมุมปาก “ขอในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้...”“เค้าอยากเจอเดชนะ”“เจอผม” แล้วชายหนุ่มก็ส่ายหน้า “ทำไมล่ะ เจอเค้าสักครั้งไหม”“ผมเจอมาแล้ว” เขายังจำภาพที่หล่อนชูเงินใบละพันห้าใบหน้าเวทีได้ “เริ่มต้นเจอกันครั้งแรก เค้าก็จะเอาเงินฟาดหัวผม...ห้าพัน...กับทั้งชีวิตที่ผ่านมา...ผมไม่ขอเจอครับ เ

  • โอป้าลำซิ่ง-อาริตา   66 พ่อแม่ดูแลไม่ได้ให้เมียดูแลไปนะ

    ต้าร์รู้ตัวขึ้นมาอีกทีชีวิตก็ยิ่งบัดซบมากไปกว่าเดิม...ต้องใช้คำนี้ เขาไม่ได้สนใจจะทำตัวให้ดีขึ้นเอื้อยฟ้าวางมือมีแต่วิลลี่ที่หันมาประคบประหงมดูแล...พาไปพบหมอ...ทั้งหมอทางอายุกรรม หมอทางจิตเวช...แต่ต้าร์ก็ยังไม่ได้ดีขึ้น เพลงก็ไม่ได้ทำ และเอกนรีก็บอกกับคนเป็นลุงก่อนกลับไปบุรีรัมย์อีกครั้งว่า“ลุงต้องทบทวนหน่อยแล้วค่ะว่าจะเลี้ยงลูกชายลุงแบบไหน ให้เป็นคนเต็มคน มิใช่หมาขี้เมา เสพยา..บ้าผู้หญิง”เพราะมาอยู่กรุงเทพ ไม่มีเมญ่า ต้าร์ก็ซื้อบริการมากินถึงในบ้าน...“ติดโรคร้ายอีก จะยิ่งเสียใจนะลุง...ที่จริงหนูว่าหาเมียให้เป็นตัวเป็นตนก็ดีกับเขานะ”“เมีย?? ฮ้า...ใคร” วิลลี่ทวนอย่างฉงน“เมญ่า...ผู้หญิงงคนนั้นชื่อเมญ่า เป็นลูกสาวเสี่ยระดับเจ้าพ่อของเมือง มีโรงแรม ไปขอให้เขาสิ ลุง...เพราะตอนนี้ยัยนั่นกำลังไปแย่งยื้อเดช หนูไม่อยากเปิดศึก...อีกอย่างนางก็มีผัวแล้ว มายุ่งกับเดชชนะทำไม...จริงไหม ป้า” หันไปถามเอื้อยฟ้าเสียอีก “บอกสามีป้าไปขอลูกสะใภ้ซะ...บางทีมีเมียเป็นตัวเป็นคนอาจจะดีขึ้น แต่ค่าสินสอดคงแพงหน่อยนะ พ่อเขาดังและรวยจริงเมื่อความจริงปรากฏ ความผิดหวังของเขาก็มีเต็มที่ แต่เขาก็ยังอยากช่วยล

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status