15.ลวงให้เลิก

แบมนั่งมองธีทัตที่ไม่สบตากับเธอเลยอยู่พักหนึ่งโดยไม่พูดอะไรกัน จนเธอต้องเป็นฝ่ายพูดขึ้นมา

“ห่างกันดูสักพักก็ได้ธี แบมขอเวลาทำใจหน่อย จริงอยู่ว่าสองปีหลังนี้เราดูไม่ค่อยมีกิจกรรมด้วยกัน ไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหนด้วยกันเพราะต่างคนต่างมีเพื่อนของตัวเอง ใกล้จบด้วยมันเลยหนัก แล้วก็เรื่องอย่างว่าที่แบมเข้าใจดีว่ามันขาดหายไปนานมาก ปีแรกเรามีอะไรกันบ่อยทุกครั้งที่มีโอกาส หลังจากนั้นความถี่ก็ลดลงเรื่อยๆ เพราะเรื่องนี้ด้วยใช่มั้ย?”

“อย่างที่บอก มันไม่ใช่เรื่องความสัมพันธ์ทางกาย มันเป็นเรื่องของความรู้สึกที่ยังไม่ลึกซึ้งพอ เอาเป็นว่าธีนิสัยไม่ดีเอง”

“ลองห่างกันดู อาจทำให้เรารู้ใจตัวเองว่ายังต้องการกันอยู่มั้ย”

แบมลุกขึ้นเดินกลับไปที่รถโดยไม่รอฟังคำตอบจากเขาอีก แล้วขับรถตรงไปที่บ้านแม่ของธีทัต

“สวัสดีค่ะคุณแม่..หนูโดนพี่ธีบอกเลิกแบบงงๆเลยค่ะ วันนี้คงเรียนไม่รู้เรื่อง..”

เธอพูดพร้อมเช็ดน้ำตาไปด้วย แม่ของธีทัตรีบมานั่งข้างๆพร้อมกับลูบหลังเบาๆ

“สองสามวันก่อนแม่ถามหาแบมกับธี เขายังบอกว่าหนูยุ่งๆแต่ก็คุยกันทุกวัน ทำไมมาบอกเลิกอะไรกันน่ะ”

“เขาบอกว่ามีใจให้คนอื่นค่ะ คือ..หนูมาที่นี่ไม่ได้จะมาตีโพยตีพายนะคะ แค่สงสัยว่าคือใครเพราะเขาไม่บอก เขาดูปกป้องผู้หญิงคนนั้นมาก หนู..ไม่รู้ตัวเลยว่าเขาไปทันรู้จักผู้หญิงคนนั้นตอนไหนหรือหนูพลาดอะไรไป..”

“แม่ก็ไม่เห็นว่าธีจะทำตัวแปลกอะไรนะ ไม่มีเค้าลางเลยว่าแอบคบหาใคร”

แต่อยู่ๆก็นึกได้ว่าสองสามวันนี้ลูกชายพฤติกรรมแปลกไปบ้าง มีออกบ้านตอนดึก เที่ยวจนขอค้างบ้านเพื่อน ไปทำโครงงานจนไม่กลับบ้าน แต่เธอเลือกที่จะไม่พูดทั้งหมดนี้กับแบม

“เดี๋ยววันนี้แม่จะคุยกับธีเองว่าจะเอายังไง แบมไม่ต้องคิดมากนะลูก ใจเย็นๆ”

ธีทัตกลับมาถึงบ้านในตอนเย็นก็เจอแม่ที่นั่งรอทานข้าว ระหว่างที่รับประทานอาหาร เขาก็เจอคำถามที่ไม่อยากตอบทันที

“ลูกนอกใจแบมเหรอ? วันนี้แบมมาหาแม่ บอกว่าโดนธีบอกเลิกแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย แต่แม่ไม่ได้บอกแบมหรอกนะว่า สองสามวันนี้ลูกไม่ได้นอนที่บ้าน บอกแม่ตามตรง..จริงๆแล้วไปอยู่กับใครมา? ผู้หญิงคนใหม่นั่นน่ะ”

เขาเริ่มอิ่มทันทีทั้งที่กินอาหารไปได้ไม่มาก

“ครับแม่ ผมอยู่กับน้องเค้า”

“เป็นลูกเต้าเหล่าใคร?”

“ครอบครัวเธอมีฐานะ พ่อมีกิจการใหญ่แต่เธอเจอปัญหาชีวิตก็เลยได้คุยกันเยอะขึ้น ผม..มีใจให้น้องเค้าตั้งแต่แรก ผมขอไม่พูดถึงน้องเค้าว่าเป็นใครนะครับ ขอเวลาให้ผมสักหน่อย”

“คิดดูดีๆนะธี แบมก็ไม่ได้ทำอะไรผิด แยกให้ออกระหว่างความรักกับความหลงก็แล้วกัน เอ่อ แล้วไปเจอกันที่ไหน?”

ธีทัตไม่พูดและขอตัวขึ้นไปบนห้องเพื่ออยู่ตามลำพัง ส่วนแม่ก็เริ่มคิดทบทวนเรื่องลูกชายที่วันๆมีแต่ไปเรียนและกลับบ้าน จะมีก็แค่ขอไปค้างที่บ้านอดีตสามีกับเมียใหม่..และลูกสาว…

ไม่หรอก..ลูกสาวอินังนั่นยังเป็นแค่เด็กมัธยม..แต่ธีเรียกผู้หญิงคนนั้นว่า..น้อง

“ใช่ครับ..ผมอยู่กับน้องเค้า”

แม่ยกมือขึ้นทาบอก และตัดสินใจโทรหาคนที่ไม่อยากติดต่อด้วยมากที่สุด

ชรันเห็นเบอร์อดีตภรรยาก็แปลกใจ เขาเดินไปที่ห้องทำงานและปิดประตูเพื่อคุยแบบส่วนตัว

“ว่าไง?”

“สองสามวันนี้ ธีไปค้างบ้านคุณมั้ย?”

“มีสามวันก่อนคืนเดียว“

“แล้วลูกเลี้ยงคุณค้างที่นั่นมั้ย?”

ชรันเริ่มคิดในสิ่งที่อดีตภรรยาถาม

“มีอะไร เธอสงสัยธีกับลูกเลี้ยงผมเหรอ? ก็ใช่ เด็กมาค้างที่นี่จันทร์ถึงพฤหัส ศุกร์ถึงอาทิตย์อยู่บ้านพ่อเค้า”

“วันนี้แฟนของธีมาหาที่บ้าน จำหนูแบมได้ใช่มั้ย? แบมมาบอกฉันว่าธีบอกเลิกเมื่อเช้าแบบกะทันหัน แล้วไม่ยอมบอกใครว่าแฟนใหม่คือใคร พอฉันถามลูก ธีเรียกอีกฝ่ายว่าน้องก็เลยรู้ว่าอายุน้อยกว่า”

“ก่อนนี้ธีมีมารับหนูพู่ไปเที่ยวกันทั้งวัน คืนที่มานอนค้างที่บ้านนี้ก็พากันมานอนที่ห้องรับแขก”

“ไม่นะ ฉันไม่ให้ลูกชายฉันคบหากับลูกสาวของอีชู้คุณหรอก ฉันจะไม่ให้ธีไปเหยียบที่นั่นอีก”

“ดี อย่างน้อยเราก็มีเรื่องที่คิดตรงกันอย่างนึงเพราะผมก็ไม่ต้องการให้ยุ่งเกี่ยวกันอยู่แล้ว คุณติดต่อแบมได้ใช่มั้ย? บอกเธอว่าผมต้องการคุยด้วย เอาเบอร์ผมให้เธอไป”

“คุณจะทำอะไร?”

“ก็ถ้าธีมายุ่งกับลูกเลี้ยงคนนี้ ผมจะไม่ยกทุกอย่างให้ เพราะไม่นานพิชาก็จะมีลูกให้ผม ตอนนี้ผมมีตัวเลือก บอกลูกชายคุณไว้ซะ ผมจะไปขอหมั้นแบมไว้ให้ธี คุณยังไม่ต้องบอกธีเรื่องหมั้นจนกว่าผมจะจัดการคนทางนี้เสร็จ ส่วนเรื่องลูกเลี้ยงผม ห้ามบอกแบมว่าเธอเป็นใครโดยเด็ดขาด”

ธีทัตที่อาบน้ำเสร็จแล้ว เขาโทรหาพรรณนาราที่กำลังนั่งคุยกับพ่อเรื่องสำคัญเรื่องหนึ่งอยู่ ทำให้เธอไม่ได้รับสายเพราะโทรศัพท์อยู่บนห้อง

“พรุ่งนี้วันเสาร์ พ่อจะมารับตอนเที่ยงไปกินข้าวด้วยกันนะ พ่อมีเรื่องจะบอก ลูกคงไม่ว่าอะไรใช่มั้ยถ้าพ่อ..จะมีแฟนใหม่”

“ค่ะ หนูว่าก็ดีนะคะ พ่อจะได้มีเพื่อนคู่ชีวิตคอยเคียงข้าง ขอแค่เค้ารักพ่อจริงก็พอ”

พรรณนารากลับขึ้นไปบนห้อง พอเห็นมีสายเข้าที่ไม่ได้รับจากธีทัตจึงโทรกลับซึ่งเขารับสายทันที

“พอดีคุยกับพ่อค่ะ พรุ่งนี้พ่อจะพาไปแนะนำให้รู้จักแฟนใหม่ตอนกินข้าวเที่ยงข้างนอก”

“พี่อยากเจอพู่จะได้มั้ย?”

“มีอะไรรึเปล่าคะ?”

คำถามที่ทำให้เขาสะกิดใจเหมือนว่าเธอไม่อยากเจอเขา

“ไม่ได้มีธุระอะไร แค่เจอคงได้ใช่มั้ย?”

“ที่ไหนคะ? โรงแรมเหรอ?”

พรรณนาราแค่ถามไปแบบนั้น แต่ธีทัตกลับคิดมาก

“คิดว่าพี่จะทำแต่เรื่องแบบนั้นสินะ พี่แค่อยากเจอหน้าหนู”

“งั้นเปิดวิดีโอคอลกันตอนนี้ก็ได้”

“หมายถึงพรุ่งนี้เจอไม่ได้..หรือเพราะไม่อยากเจอพี่มากกว่า”

“ไม่ใช่ค่ะ หนูไม่อยากไปในที่ที่มีคนเยอะ เกิดมีคนรู้จักพี่กับแฟนมาเห็นจะมีปัญหากันเปล่าๆ”

“พี่เลิกกับแฟนแล้ว”

พรรณนาราถึงกับตกใจ

“เพราะหนูงั้นเหรอ? เฮ้อ..”

“เพราะตัวพี่เอง ไม่เกี่ยวกับใคร พี่มีใจให้พู่ไปแล้ว ไม่อยากคาราคาซัง พี่บอกแบมไปตรงๆไม่ปิดบัง”

เพื่อจะมาคบฉันน่ะเหรอ..เขายังไม่พูดขอให้ฉันคบหาด้วยสักคำ ที่ยอมให้ครั้งแรกกับเขาเพราะอย่างน้อยก็ให้กับคนที่ชอบ ดีกว่าพลาดท่าให้คนที่เกลียด

“สักวัน พี่ธีจะทำแบบนี้กับหนูเหมือนที่ทำกับแฟนพี่คนนี้ หนูเชื่อเรื่องเวรกรรม หนูเห็นจากแม่ของตัวเองในตอนนี้ ที่พ่อพี่มีชู้ไปทั่ว แม่บ้านยังไม่เว้น”

“หนูแค้นพ่อพี่แล้วมาลงที่พี่อ่ะนะ”

“พี่ธีก็แค่อยากมีอะไรกับหนูแค่นั้นเอง”

“แล้วให้พี่ทำไม? มันสำคัญกับผู้หญิงมากนะ”

“พี่ก็เคยได้จากแฟนพี่มาก่อนหรือเปล่า?”

“หนูอยากเอาความโกรธมาลงที่พี่ก็ได้ ไม่เป็นไรครับ”

เธอถอนหายใจแรง แล้วกดเปิดวิดีโอคอลเพื่อง้อธีทัตที่น้อยใจ

“โอเคมั้ยคะ?”

พรรณนารายิ้มให้ในกล้อง พอให้เขาหายคิดถึงเธอได้บ้าง

“พู่คิดถึงพี่บ้างหรือเปล่า?”

“ค่ะ”

“ค่ะนี่คือคิดหรือไม่คิดน่ะ”

“ก็มีบ้างค่ะ”

ทั้งคู่พูดคุยสนทนากันโดยมีแม่ของธีทัตยืนแอบฟังอยู่ที่ประตูห้องและได้ยินชื่อที่ลูกชายของเธอเรียกอย่างชัดเจน

เป็นลูกสาวของมันจริงๆ..ฉันจะไม่ยอมให้ลูกชายคนเดียวไปคบหากับลูกของนังชู้นั่นเด็ดขาด..

แบมได้รับเบอร์โทรศัพท์ของชรันจากแม่ของเขาและย้ำว่าให้โทรให้ได้ จึงลองโทรไปหาดูทันที

“สวัสดีค่ะพ่อ แบมนะคะ เห็นคุณแม่บอกว่าคุณพ่ออยากคุยด้วย”

“พ่อกับแม่คุยกันว่าเรียนจบจะหมั้นหนูกับธีไว้ก่อน เลยอยากถามความเห็นของหนูสักหน่อย”

“เขาพึ่งขอเลิกหนูวันนี้เองค่ะพ่อ..เขาปันใจให้คนอื่น”

“แบมให้อภัยลูกชายพ่อได้มั้ย? เขาแค่หลงไม่ใช่รัก และพ่อกับแม่ไม่เห็นด้วยเหมือนกันเพราะผู้หญิงที่ธีไปมีใจให้มีเจ้าของแล้ว”

“พ่อรู้เหรอคะว่าเป็นใคร?”

“เอาเป็นว่ามันผิดที่คนของเราเอง ธีแค่หน้ามืด เขาไม่เคยเจอมารยาหญิงมาก่อน พ่อกับแม่จะได้นัดคุยให้เป็นกิจจะลักษณะ”

“แต่ธีจะยอมเหรอคะ?”

“เราต้องช่วยกันให้เขากลับมาเป็นคนเดิม ให้เขาหมั้นก่อน แล้วพ่อจะจัดการผู้หญิงคนนี้เอง แบมต้องช่วยพวกเราดึงเขากลับมา โอเคมั้ย?”

“ค่ะพ่อ”

พอวางสายจากชรัน แบมก็ฮึดขึ้นมาเพราะพ่อแม่ของเขาสนับสนุนเธอ เท่ากับว่าเธอได้เปรียบผู้หญิงปริศนาคนนั้นอยู่หลายขุม

ธีแค่หลงงมงายกับมารยาร้อยเล่มเกวียนเท่านั้นเอง แต่ฉันจะไม่ยอมเสียคนรักไปหรอก…

………………………………..🚬🥃