Share

14. Puppy Love 💕🔞🌷

Author: Alisha_Lanna
last update Last Updated: 2025-09-03 11:02:58

คุณป้าแม่บ้านได้ทำแผลให้พิชามญช์ที่ห้องรับแขก ส่วนชรันก็นอนแช่จากุซซี่เพื่อให้ใจเย็นลง ในขณะที่ธีทัตเริ่มคิดว่าถ้าเข้าไปตอนนี้น่าจะโดนกันท่าอีก จึงคิดว่าจะจอดรถไว้ไกลบ้านแล้วเดินเข้ามาเพื่อไม่ให้คนในบ้านรู้ว่าคืนนี้เขามาอีก

“พี่ธี มาแล้วเหรอ? หนูอยู่ในห้องน้ำของคุณป้าแม่บ้าน”

“พู่ หนูขอคุณป้าเอาชุดนักเรียนมาให้ได้ไหม? พี่ว่าจะพาไปอยู่ที่อื่นก่อน ให้พวกเขาคิดว่าหนูอยู่ห้องคุณป้าคืนนี้ก็ได้มั้ง”

“ไม่รู้ว่าพวกเขาจะมาตามหนูมั้ย แล้วถ้ารู้ว่าหนูไม่อยู่คงแย่แน่”

“ไม่กล้าหรอก เพราะกลัวพู่ไปบอกพ่อหรือตำรวจ มีเรื่องแบบนี้พวกเขาทำอะไรไม่ได้มากหรอก พี่จะจอดรถรอที่นอกบ้านนะ เดินมาไม่ไกล หนูรีบมาจะได้รีบไป”

“ค่ะ”

ธีทัตขับรถเข้าหมู่บ้านและไปจอดใกล้ๆบ้านหลังหนึ่งแล้วโทรบอกพรรณนารา ไม่นานนักเธอก็เดินมาตัวเปล่ามีแค่โทรศัพท์ที่เอามา เขารีบลงไปเปิดประตูรถให้เธอแล้วรีบขับออกไปจากหมู่บ้านอย่างเร็ว

“ไม่เอาอะไรมาเลยเหรอ? พรุ่งนี้จะไปเรียนยังไง?”

“หนูบอกเพื่อนไว้ว่า ปวดท้องเมนส์ เผื่อคุณครูเช็กชื่อ”

เขาเลือกโรงแรมสี่ดาวซึ่งราคาพอรับได้ เพื่อให้เธอได้นอนพักสบายๆ ซึ่งตอนเช็กอินนั้นพวกเขาต่างเขินเจ้าหน้าที่ของโรงแรมนิดหน่อยเพราะพรรณนาราใส่ชุดอยู่บ้านที่ดูเหมือนเด็กสาวบวกกับหน้าตาที่ยังอายุน้อย

“พี่แอบกลัวเลยว่าจะถูกแจ้งพรากผู้เยาว์นะเนี่ย”

“หนูไม่ใช่เด็ก”

“พู่ไปอาบน้ำก่อนก็ได้นะ ชุดคลุมอะไรก็มี”

ที่เขาไล่เธอไปอาบน้ำ เพราะจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเมื่ออยู่กันสองต่อสอง และสรีระร่างกายของพรรณนาราก็เปล่งปลั่งผิดหูผิดตาหลังจากมีอะไรกับเขาเมื่อคืนก่อน ยิ่งทำให้สมองเขาจำแต่เรือนร่างอรชรนั้นวนไปวนมาตลอดเวลา

พอเธออาบน้ำสระผมเสร็จแล้วออกมาจากห้องน้ำ ธีทัตรีบลุกไปดูที่ลำคอของเธอ มีรอยแดงๆบ้างซึ่งเธอรู้สึกระบม

“พรุ่งนี้คงเริ่มช้ำ พี่จะออกไปซื้อยามาให้นะ”

“ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้หนูสบายใจขึ้นเยอะ คืนนี้คงหลับได้สนิทอีกคืน ไม่ต้องระแวงเสียงเคาะประตูหรือเสียงไขกุญแจ”

พรรณนาราจับมือเขามาแนบที่แก้มอย่างน่ารักน่าชังเชิงอ้อน ทำให้เขาถึงกับแพ้ใจตัวเอง

“ยังเจ็บอยู่มั้ย?..จากเมื่อคืน”

“ดีขึ้นค่ะ มีนิดๆแต่โอเคอยู่”

“พี่จะรับผิดชอบพู่ ขอเวลาพี่หน่อย”

“ไม่ต้องหรอกค่ะ ไม่มีใครรู้สักหน่อย”

ทั้งสองจ้องตากัน ธีทัตก้มลงไปจูบเธออย่างนุ่มนวล สองแขนโอบกอดเอวพลางลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง จากนั้นอุ้มสะโพกเธอให้สองขารัดเอวเอาไว้แล้วเดินไปล้มตัวลงด้วยกันบนเตียงที่กว้างใหญ่และนุ่มสบาย

เขาเลิกเสื้อขึ้นไปจนเห็นเสื้อชั้นใน ดึงลงให้เปิดเผยปทุมถันที่อวบอิ่มเกินอายุพร้อมกับดูดฟัดหน้าอกของเธออย่างคลั่งไคล้ก่อนจะใช้สองแขนยันตัวขึ้นมองเธอที่ใต้ร่างเขา

“พี่อยากทำ..แต่..มันไม่สมควรทำ”

“งั้นนอนกอดกันก็พอเนอะ”

“อื้ม…”

ธีทัตลงไปนอนหงายให้เธอนอนในอ้อมแขนเอาหน้าซบลงบนอก แต่มือเธอนั้นซุกซนลูบคลำอยู่บนลำตัวของเขาจนหัวใจเต้นแรงและเป้ากางเกงที่พองจนเป็นลำอย่างเห็นได้ชัด

“ตรงนี้..ตื่นแล้ว”

พรรณนาราเอานิ้วจิ้มที่แท่งลำนั้น ซึ่งมันยิ่งสู้มือจนแข็งตัวมากขึ้นไปอีกจนอึดอัด

“หลับตาสิพู่”

“ทำไมคะ?”

เขาขยับตัวมาจูบเธอ มือปลดเข็มขัดและกระดุม ล้วงเอาน้องชายออกมารูดขึ้นลงช้าๆ

“อาา…”

ธีทัตเอาหน้าซุกซอกคอดอมดมกลิ่นกายสาวพร้อมกับช่วยตัวเองไปด้วย มือของสาวน้อยก็เอื้อมมาจับแก่นกายนั้นแย่งเขา

“หนูทำให้นะ..ได้มั้ย..?”

เขาคลายมือออกให้ เธอจับแล้วขยับช้าๆ ธีทัตจึงเริ่มต้นจูบอย่างเร่าร้อน จนอารมณ์รักนั้นเริ่มพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ เขาถอดกางเกงขาสั้นและกางเกงชั้นในของเธอออกไป ใช้นิ้วมือสัมผัสน้องสาวที่เปียกได้ที่

“มีอารมณ์ใช่มั้ย..รู้เลย ร่างกายหนูบอกทุกอย่าง”

“อืออ..ทำให้หน่อย..”

เขาสอดนิ้วเข้าไปแล้วเริ่มขยับ ส่วนเธอก็ชักน้องชายของเขาจนน้ำเมือกใสๆออกมาเต็มไปหมด

“พี่ธีสอนหนูสิ..อาา”

“รอก่อนนะ”

ทั้งคู่หายใจรดกันอย่างกระหืดกระหอบ เพราะจวนใกล้จะเสร็จ พรรณนาราขยับมือเร็วมากจนเขาทนไม่ไหวพ่นน้ำรักกระจายเต็มลำตัวของเธอ แต่นิ้วของเขายังคงขยับลึกข้างในช่องทางนั้นที่เสียงแฉะดังชัดเจนขึ้น

“พี่ธี..อาา..อื้ออ”

ยิ่งเธอร้องครวญครางเขายิ่งขยับนิ้วรัวมากขึ้น พรรณนาราถึงกับแอ่นสะโพกเป็นระยะๆ หนีบขาเกร็ง หายใจติดขัด

“ใกล้ใช่มั้ย?”

“อื้ออ…ใกล้ ..”

นิ้วขยับรัวๆจนช่องทางที่เปียกแฉะตอดนิ้วเป็นจังหวะรับกับร่างกายของหญิงสาวที่กระตุกเล็กน้อย นิ้วของเขาเต็มไปด้วยน้ำใสๆ โดยไม่รอช้า เขาย้ายตัวเองไปเอาหน้าก้มลงที่กลางหว่างขาของพรรณนาราเพื่อชิมรสรักของเธอ

“อ๊ะ..พี่..ธี อย่า…อ๊าา..”

ลิ้นที่นิ่มนวลนั้นสัมผัสความลื่นในร่องหลืบสีชมพูอ่อน ทำให้เธอเคลิ้มจนลืมไปหมดทุกสิ่งทุกอย่าง…

พิชามญช์ทำแผลเสร็จและขึ้นไปบนห้อง ชรันจึงถามเรื่องของพรรณนารา

“อ้าว แล้วทำไมแขนมีพลาสเตอร์ รอยเล็บอะไรเต็มไปหมด?”

“คุยกับพู่ไม่รู้เรื่อง หัวแข็งแบบพ่อมันไม่มีผิด กล้าทำร้ายแม่ตัวเองอีกต่างหาก ไม่น่าให้เกิดมาเลย”

“แล้วอยู่ที่ไหน? ย้งนั่งอยู่ข้างนอกเหรอ?”

“วิ่งหนีเข้าห้องแม่บ้านกับคนขับรถ ไปเรียกให้ออกมา ป้าแม่บ้านก็ขอร้องแทนมัน ปล่อยมันให้อยู่กับพวกแม่บ้านไปนั่นแหละ”

“ไปหาหมอมั้ยพิชา? รอยเล็บเข้าเนื้อเยอะนะนี่”

“ไม่ต้องหรอกค่ะ”

พรรณนาราและธีทัตยังคงนอนจูบกันอย่างเอ้อระเหยพักใหญ่และเป็นครั้งแรกที่ทั้งคู่อาบน้ำด้วยกัน

“พรุ่งนี้พี่จะไปส่งที่บ้านแต่เช้า หนูรีบเอาเสื้อผ้าออกมาแล้วพี่จะไปส่งที่บ้านพ่อนะ ก็ไม่ต้องไปเรียนหรอก คอช้ำขนาดนี้ ควรบอกพ่อนะ”

“หนูถ่ายรูปเก็บไว้แล้วค่ะ วันนึงอาจมีประโยชน์”

พอเช้ามืดพวกเขาออกจากโรงแรมแล้วไปฆ่าเวลาด้วยการกินมื้อเช้าในรถเพื่อรอให้พ่อของพรรณนาราออกจากบ้านไปทำงานก่อน หลังจากนั้นเธอถึงจะเข้าบ้านไป

“พู่..รู้สึกยังไงกับพี่เหรอตอนนี้?”

“รู้สึกดีค่ะ.. เอ่อ..หนูเข้าบ้านก่อนนะ”

ธีทัตคิดว่าตัวเองไม่น่าถามอะไรโง่ๆแบบนั้นโดยที่ตัวเขาก็ยังคาราคาซังอยู่

เขาไปที่มหาวิทยาลัยแต่เช้า นั่งครุ่นคิดเรื่องที่จะคุยกับแฟนสาวให้จบในวันนี้

“แบม วันนี้ตอนเย็นอยากคุยด้วยนะ ว่างไหม?”

“ตื่นเช้าจัง เรื่องซีเรียสรึเปล่า?”

“ใช่..ซีเรียสนะ”

“งั้นคุยกันตอนนี้ได้มั้ย? อยากรู้แล้วสิ”

“อยากคุยต่อหน้ามากกว่า”

“ตอนนี้อยู่ที่ไหน? เสียงเหมือนอยู่ข้างนอก”

“ใช่ หน้าคณะ”

“โอเค เดี๋ยวเจอกัน”

แบมสาวสวยดาวคณะศิลปศาสตร์ได้ขับรถมาหาแฟนหนุ่มที่นั่งรออยู่ตรงม้านั่งหน้าคณะของเขา

“เป็นอะไรเหรอ? หน้าตาไม่ค่อยดีเลยนะ”

“แบม..ผมทำผิดต่อคุณ..ในใจผมมีคนอื่น..ขอโทษนะ”

โดยไม่อ้อมค้อม เขาหลุบตาลงต่ำก้มหัวเล็กน้อยด้วยท่าทางที่สำนึกผิด แบมถึงกับช็อกที่เสี้ยววินาทีเหมือนโดนค้อนทุบหัว

“เมื่อไหร่..นี่..อะไรยังไง? แบมงง ความสัมพันธ์เรามันแย่ลงตอนไหน? เราไม่เคยทะเลาะกันเลยด้วยซ้ำ เพราะเรื่องแบบนั้นเหรอ? คือ..คือแบมไม่มีเวลาให้ธีใช่มั้ย?”

“แบมไม่ผิดเลยแม้แต่นิดเดียว ผมผิดเอง”

“แล้วเราไม่รักกันตอนไหนอ่ะ? แล้ว..แล้วที่มาบอกแบมคือยังไง?”

“ผมขอเป็นคนที่ถอยเพราะทำผิดต่อแบม จะได้ไม่เสียเวลาต่อกัน เราต่างคนอายุยังน้อย แบมเองจบแล้วก็จะไปเรียนต่อ จะได้โฟกัสเรื่องเรียนอย่างเต็มที่ ผมมีใจให้คนอื่นไปแล้ว ส่วนอนาคตผมยังไม่รู้จะเกิดอะไรต่อจากนี้ ผมเสียใจที่ทำไม่ดีกับแบมนะ ขอโทษจริงๆ”

“บอกได้มั้ยว่าเป็นใคร?”

แบมถามพร้อมกับเสียงที่เริ่มจะร้องไห้

“เธอไม่รู้เรื่องอะไรด้วย ผมผิดเองคนเดียวจริงๆ”

“เจอกันได้ยังไงเหรอ? เรียนคณะเดียวกันสินะ”

ธีทัตส่ายหน้าปฏิเสธและไม่แสดงออกว่าต้องการง้อหรือยื้อให้เธออยู่ ทำให้แบมเริ่มโมโห

”สรุปคือ ยังไงธีก็จะเลิก จะได้ไปคบคนใหม่ใช่มั้ย? งั้นถ้าแบมให้อภัยล่ะ เราเริ่มใหม่ อะไรที่ไม่ค่อยใส่ใจหรือละเลย เราจะปรับมันด้วยกัน”

เขาส่ายหน้าเหมือนเดิม

“แล้วที่เคยบอกรักแบมล่ะ? โกหกงั้นเหรอ?”

“เราเริ่มคบกันตอนอายุ 18-19 ตอนนั้นรู้สึกว่ารักแต่แค่ยังไม่เข้าใจมันลึกซึ้ง ยังไม่มองไปถึงอนาคต เป็น Puppy Love แบบความรักวัยแรกๆ ยังไม่มั่นคงหรือโตพอเหมือนความรักของผู้ใหญ่ รู้สึกตื่นเต้น หวั่นไหว โรแมนติกเกินจริง ยังขาดความเข้าใจลึกซึ้งในตัวตนอีกฝ่าย เพราะอารมณ์เป็นตัวนำ”

สิ่งที่เขาอธิบายให้เธอฟังมันไม่ได้ทำให้สถานการณ์ดีขึ้น แบมคิดว่าเธอยังคาใจและจะไม่จบเรื่องนี้ถ้าไม่ได้คำตอบว่ามือที่สามระหว่างเขาและเธอ..คือใคร? 

……………………………….🌛💔🥀

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ใต้เงารัก (Stranger)   18. Money talk 💵🔞❤️ (Love Scene)

    ธีทัตอยากบอกพ่อของเขาด้วยซ้ำว่าพรรณนาราเป็นของเขาแล้ว แต่ต้องอดทนเก็บความลับเอาไว้เพราะเขาไม่อยู่ในจุดที่ปกป้องเธอได้จากทุกอย่างถ้าเขาพูดมันออกไป “ผมจะเรียนต่อก็ได้ แต่ขอเรียนที่ไทย เพราะไม่งั้นแม่ต้องอยู่คนเดียวมีแค่แม่บ้าน ผมกับแม่ไม่เคยแยกกันอยู่”“พ่อคุยกับแม่เรียบร้อยแล้ว แม่เห็นด้วย ก็แค่สองปีจะอะไรนักหนา มีเวลาอีกเท่าไหร่เตรียมตัวซะตั้งแต่เนิ่นๆ”“ผมจบเดือนนี้แล้ว แต่ต้องรอมหาวิทยาลัยประกาศผลจบการศึกษาแล้วอนุมัติให้ก่อน ถึงจะขอ Transcript ได้ อย่างต่ำใช้เวลาสองเดือน”“ดี จัดการซะ อย่าทระนงตัวให้มากนักว่าเป็นลูกชายคนเดียวแล้วจะดื้อด้านยังไงก็ได้ เพราะถ้าน้องแกเกิดมาไม่ว่าจะชายหรือหญิงก็เท่ากับว่าพ่อมีทายาทอีกคนที่ฝากฝังกิจการได้ อย่าลืมว่าพ่ออายุแค่ 51 ยังอยู่ได้อีกนานพอจะเห็นน้องแกโต แม่แกก็ไม่ได้มีธุรกิจอะไรนอกจากเงินที่ได้จากการหย่าไป อยากเสียตรงนี้ไปก็แล้วแต่”ชรันหันหลังจะกลับออกไปแต่เหมือนนึกอะไรได้จึงหันกลับมาพูดด้วยอีกครั้ง “ไม่ต้องมานอนค้างที่นี่อีก ถ้าจำเป็นก็ไปเปิดโรงแรมนอน พ่อจ่ายเอง”“ทำไมครับ?”“ที่นี่มีพ่อเป็นผู้ชายคนเดียวก็พอแล้ว”ชรันออกจากห้องของธีทัต ก็มองที

  • ใต้เงารัก (Stranger)   17.สถานการณ์บีบคั้น

    “ไม่เห็นมีใครถามความเห็นจากผมเลย ถ้าต้องไปเรียนผมต้องเตรียมตัวหลายอย่างมาก แล้วทำไมต้องไปที่เดียวกับแบม ในเมื่อที่อื่นก็มี ในไทยก็เรียนได้ มีมหาวิทยาลัยดีๆก็เยอะ ที่ผมเรียนอยู่ก็มี ป.โท ชื่อเสียงก็ระดับประเทศ”“ลูกคบกับลูกสาวของนังชู้ใช่มั้ย? ถึงไปบอกเลิกแบม บอกแม่ตามตรงธี แม่ก็คือแม่นะ อย่าโกหก”“ผมรู้สึกมาปีกว่าๆแล้วว่าผมกับแบมความสัมพันธ์มันถอยหลัง ไม่คืบหน้า เราต่างคนต่างอยู่มีแค่โทรคุยกันสั้นๆถึงจะทุกวันก็ตาม ไม่เกี่ยวกับใครทั้งนั้น”“พ่อของลูกบอกแม่ว่า ทางนั้นเองก็ไม่เห็นด้วยเรื่องคบหากัน ถ้าลูกและนังเด็กนั่นพยายามที่จะดื้อรั้น พ่อจะยกทุกอย่างให้ลูกใหม่ที่จะเกิดกับอีนั่น ธี..แม่ขอร้องเถอะ มันคือสิทธิ์ของลูก อย่าให้ใครมาแย่งกิจการที่ต้องเป็นของลูกไป โดยเฉพาะลูกชู้นั่น”“แม่หยุดเรียกพวกเขาแบบนั้นได้มั้ยครับ?”“ตกลงจะไม่เลิกกับมันใช่มั้ย?”“แม่พูดอะไร น้องยังเด็กกำลังจะสิบหก” “ทำเพื่อแม่ได้มั้ยธี? แม่เสียครอบครัว เสียสามีให้นังนั่นไปแล้ว แม่ต้องทนดูลูกเสียกิจการของพ่อไปอีกไม่ได้นะ เอางี้..เรื่องเด็กนั่น ถ้าลูกอยากคบ ก็รอให้เด็กอายุสักยี่สิบเป็นไง ช่วงนี้ก็เออๆออๆกับพ่อไปก่อน จนกว่

  • ใต้เงารัก (Stranger)   16.รวมหัว

    ชรันได้ไปหาครอบครัวของแบมแต่เช้าเพื่อพูดคุยเรื่องหมั้นหมาย ซึ่งจบลงด้วยดีเพราะพ่อแม่ของเธอก็ชอบในตัวของธีทัต บวกกับความเป็นทายาทคนเดียวของกิจการขนส่งทางเรือใหญ่ระดับประเทศ“รอให้หลังเรียนจบดีมั้ยครับ? ก่อนแบมจะไปเรียนต่อที่อังกฤษ”พ่อของแบมเสนอขึ้นมา ส่วนชรันก็เห็นด้วย“ดีครับ ผมเองก็อยากส่งลูกชายไปเรียน ป.โท ด้วยเหมือนกันแล้วค่อยมารับช่วงกิจการ จากนั้นค่อยให้หนุ่มสาวเค้าแต่งงานกัน อายุอานามจะได้เหมาะสม”เมื่อคุยธุระจบ ชรันแจ้งข่าวนี้กับอดีตภรรยาทันที “คุณหาทางบีบให้ธีหมั้นให้ได้ ไม่งั้นผมไม่ยกกิจการอะไรให้ทั้งนั้น จะเซ็นยกให้ลูกของผมกับพิชามญช์แทน จะบีบน้ำตาทำยังไงก็ได้ให้หมั้นก่อน แล้วผมจะส่งธีไปเรียน ป.โท กับแบมที่อังกฤษ”กชกร อดีตภรรยาของชรันกดวางสายโดยไม่ตอบอะไร ส่วนชรันก็รู้ดีถึงความคิดของเธอว่าหวงสมบัติของเขาให้ลูกชายคนเดียวของทั้งคู่มากขนาดไหน เท่ากับว่าเขากดดันสองแม่ลูกให้ต้องทำตามช่วงเที่ยงณัฐวีย์ได้ขับรถพาพรรณนาราผู้เป็นลูกสาวไปรับแฟนใหม่ของเขาที่คอนโดแห่งหนึ่งย่านรามคำแหงเพื่อไปทานข้าวและทำความรู้จักกัน ซึ่งเป็นคอนโดที่ดูสภาพค่อนข้างเก่า สักพักก็มีสาวผมตรงยาว การแต่งตัวด

  • ใต้เงารัก (Stranger)   15.ลวงให้เลิก

    แบมนั่งมองธีทัตที่ไม่สบตากับเธอเลยอยู่พักหนึ่งโดยไม่พูดอะไรกัน จนเธอต้องเป็นฝ่ายพูดขึ้นมา“ห่างกันดูสักพักก็ได้ธี แบมขอเวลาทำใจหน่อย จริงอยู่ว่าสองปีหลังนี้เราดูไม่ค่อยมีกิจกรรมด้วยกัน ไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหนด้วยกันเพราะต่างคนต่างมีเพื่อนของตัวเอง ใกล้จบด้วยมันเลยหนัก แล้วก็เรื่องอย่างว่าที่แบมเข้าใจดีว่ามันขาดหายไปนานมาก ปีแรกเรามีอะไรกันบ่อยทุกครั้งที่มีโอกาส หลังจากนั้นความถี่ก็ลดลงเรื่อยๆ เพราะเรื่องนี้ด้วยใช่มั้ย?”“อย่างที่บอก มันไม่ใช่เรื่องความสัมพันธ์ทางกาย มันเป็นเรื่องของความรู้สึกที่ยังไม่ลึกซึ้งพอ เอาเป็นว่าธีนิสัยไม่ดีเอง”“ลองห่างกันดู อาจทำให้เรารู้ใจตัวเองว่ายังต้องการกันอยู่มั้ย”แบมลุกขึ้นเดินกลับไปที่รถโดยไม่รอฟังคำตอบจากเขาอีก แล้วขับรถตรงไปที่บ้านแม่ของธีทัต“สวัสดีค่ะคุณแม่..หนูโดนพี่ธีบอกเลิกแบบงงๆเลยค่ะ วันนี้คงเรียนไม่รู้เรื่อง..”เธอพูดพร้อมเช็ดน้ำตาไปด้วย แม่ของธีทัตรีบมานั่งข้างๆพร้อมกับลูบหลังเบาๆ“สองสามวันก่อนแม่ถามหาแบมกับธี เขายังบอกว่าหนูยุ่งๆแต่ก็คุยกันทุกวัน ทำไมมาบอกเลิกอะไรกันน่ะ”“เขาบอกว่ามีใจให้คนอื่นค่ะ คือ..หนูมาที่นี่ไม่ได้จะมาตีโพยตีพายนะคะ แ

  • ใต้เงารัก (Stranger)   14. Puppy Love 💕🔞🌷

    คุณป้าแม่บ้านได้ทำแผลให้พิชามญช์ที่ห้องรับแขก ส่วนชรันก็นอนแช่จากุซซี่เพื่อให้ใจเย็นลง ในขณะที่ธีทัตเริ่มคิดว่าถ้าเข้าไปตอนนี้น่าจะโดนกันท่าอีก จึงคิดว่าจะจอดรถไว้ไกลบ้านแล้วเดินเข้ามาเพื่อไม่ให้คนในบ้านรู้ว่าคืนนี้เขามาอีก “พี่ธี มาแล้วเหรอ? หนูอยู่ในห้องน้ำของคุณป้าแม่บ้าน”“พู่ หนูขอคุณป้าเอาชุดนักเรียนมาให้ได้ไหม? พี่ว่าจะพาไปอยู่ที่อื่นก่อน ให้พวกเขาคิดว่าหนูอยู่ห้องคุณป้าคืนนี้ก็ได้มั้ง”“ไม่รู้ว่าพวกเขาจะมาตามหนูมั้ย แล้วถ้ารู้ว่าหนูไม่อยู่คงแย่แน่”“ไม่กล้าหรอก เพราะกลัวพู่ไปบอกพ่อหรือตำรวจ มีเรื่องแบบนี้พวกเขาทำอะไรไม่ได้มากหรอก พี่จะจอดรถรอที่นอกบ้านนะ เดินมาไม่ไกล หนูรีบมาจะได้รีบไป”“ค่ะ”ธีทัตขับรถเข้าหมู่บ้านและไปจอดใกล้ๆบ้านหลังหนึ่งแล้วโทรบอกพรรณนารา ไม่นานนักเธอก็เดินมาตัวเปล่ามีแค่โทรศัพท์ที่เอามา เขารีบลงไปเปิดประตูรถให้เธอแล้วรีบขับออกไปจากหมู่บ้านอย่างเร็ว “ไม่เอาอะไรมาเลยเหรอ? พรุ่งนี้จะไปเรียนยังไง?”“หนูบอกเพื่อนไว้ว่า ปวดท้องเมนส์ เผื่อคุณครูเช็กชื่อ”เขาเลือกโรงแรมสี่ดาวซึ่งราคาพอรับได้ เพื่อให้เธอได้นอนพักสบายๆ ซึ่งตอนเช็กอินนั้นพวกเขาต่างเขินเจ้าหน้าที่ขอ

  • ใต้เงารัก (Stranger)   13.อย่ายอม

    ธีทัตอุ้มไปส่งเธอในห้องน้ำเพื่อให้ชำระร่างกาย จนกระทั่งเธอทำอะไรเสร็จแล้วเปิดประตูออกมา เขารีบไปประคองให้มานั่งบนเตียง “เดี๋ยวพี่จะออกไปซื้อยามาให้นะ ขอโทษที่พี่ลืมตัวทำพู่เดือดร้อน”“พี่ธี..ถ้าเขาแอบไขห้องหนูอีกแล้วรู้ว่าเรามีอะไรกัน หนูต้องโดนแน่ๆ แล้วนี่ยังเจ็บอยู่ ถ้าเขาทำอะไรหนูรับไม่ไหวหรอก”“พี่มีวิธี หนูรอแป๊บนึง พี่ไปร้านขายยานอกนี้ก่อนนะ”ธีทัตรีบบึ่งออกไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้ แล้วจัดการขนหมอนและผ่าห่มมาให้เธอนอนที่ห้องรับแขก โซฟาเข้ามุมขนาดใหญ่รูปตัวแอลพอที่จะนอนสองคนได้ เขานั่งเปิดโน้ตบุ้คทำงานอะไรไป โดยมีสาวน้อยที่นอนอยู่ส่งยิ้มให้ “พี่จะมานอนค้างที่นี่ทุกวันที่พู่อยู่ แล้วก็..พี่จะเคลียร์เรื่องส่วนตัวให้เรียบร้อยระหว่างที่รอพู่อายุสิบแปด เข้ามหาวิทยาลัยเมื่อไหร่ เราคงต้องคุยกันจริงจังอีกทีว่าต้องอยู่ที่ไหน แต่ไม่ใช่ที่นี่”“ค่ะ เพราะถ้าแม่ท้องบวกกับมีน้อง พู่น่าจะเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว จะได้หาเรื่องไปอยู่หอไม่ก็บ้านพ่อ”“ไม่อยากอยู่กับพี่เหรอ?”พรรณนาราได้ยินคำถามนี้ เธอขยับตัวนอนหันหลังเข้าพนักผิงโซฟาพร้อมกับถอนหายใจแรง“เอ้า..ไหงงั้นล่ะ?”“ให้ทุกอย่างมันถูกต้องกว่านี้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status