บทที่ 32

บทที่ 32

‘ปฐพี’

“วันนี้กลับดึกหน่อยนะ”

“มีส่งลูกค้า”

ข้อความขึ้นแจ้งเตือนบนหน้าจอสมาร์ทโฟนของนับดาวที่วางอยู่บนโต๊ะไม้เล็กข้างอ่างอาบน้ำ

นับดาวหยิบแตงกวาที่ปิดตาตัวเองออก เธอเอื้อมมือคว้าหยิบโทรศัพท์ตัวเองแล้วเปิดอ่านแชทที่ปฐพีพิมพ์ส่งมา ดวงตากลมไล่กวาดอ่านตัวอักษรทุกตัว

“อีกละ” นับดาวถอนหายใจเสียงดัง ช่วงนี้ปฐพียุ่งกับงานมากพอสมควร เหมือนบริษัทกำลังจะมีโปรดักสำคัญก่อนสิ้นปี เลยเริ่มวางแผนและประชุมหาจุดขายที่คิดว่าน่าสนใจมากที่สุด

เขากลับห้องดึกมาหลายวันติด เสื้อผ้ายับยู่ยี่หน้าตาอ่อนล้าจนนับดาวสงสาร แต่ถึงกลับดึกแค่ไหนคนตัวโตก็ยังซื้อของมาทำกับข้าวให้เธอกินอยู่ตลอด

ตอนคบกันไม่ยักรู้ว่าคนอย่างเขาทำอาหารเก่งขนาดนี้ สงสัยเวลาที่เลิกกันไปคงหาเวลาว่างฝึกทำอาหารมั้ง แต่ละเมนูเกินคาดพอสมควร

นับดาวขยับกายบิดขี้เกียจไปมา หันซ้ายขวากระดูกลั่นกรอบแกรบ ก่อนจะลุกจากอ่างนมที่ตัวเองนอนแช่มาครึ่งชั่วโมง ตั้งใจจะแช่แค่สิบนาทีแต่นอนเพลินไปหน่อย จากผิวจะสวยกลายเป็นเหี่ยวหมด

“จะบ้าตาย หลับ