LOGIN"อยากเป็นเมียพี่หนูต้องทำยังไง" "คิดจะเป็นเมียพี่...เอวหนูต้องดีนะบอกไว้ก่อน"
View Moreคำเตือน
เนื้อหาในนิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป อาจมีภาพและเนื้อหารุนแรง การใช้ถ้อยคำหยาบคายเกินไปซึ่งไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียนเพื่อให้ได้อรรถรสในการอ่านเท่านั้น ตัวละคร สถานที่ ล้วนไม่มีอยู่จริง โปรดอ่านด้วยความบันเทิง หากมีขาดตกบกพร่องประการใด
ต้องกราบขออภัยด้วยค่ะ
นิยายเรื่องนี้ใช้ภาษาวิบัติเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน
สถานที่และเนื้อหาในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้นค่ะ
เนื้อหาเพื่ออรรถรสไม่ได้มีเจตนาจะลบหลู่ หรือดูหมิ่นให้เสื่อมเสียใดๆ ทั้งสิ้น
เหมาะสำหรับผู้หื่นที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป ผู้ที่อายุต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ
NC ฉากบนเตียงเรื่องนี้มีเสียงเอฟเฟค
จากใจนักเขียนนามปากกาเจ้าหมูน้อย
กราบสวัสดีค่านักอ่านที่น่ารักทุกๆ คน เรามาพบเจอกันอีกแล้วน้า (เจอกันบ่อยแล้วหรือเปล่า ฮ่าๆ)
เรื่อง สยบรักเพื่อนพี่ชายสุดแซ่บ มีเนื้อหาติดเรตนิดๆ แต่ไม่เรตถึงกับขนาดที่ใช้คำหยาบคายตรงตัวเกินไป เชื่อว่าทุกคนที่เปิดอ่านอยู่ในตอนนี้คงจะอ่านคำเตือนมากันแล้ว และก็คงจะเป็นผู้ที่มีความหื่นและอายุเกิน 18 ปีขึ้นไปแล้วนะคะ
นิยายเรื่องนี้เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่เราตั้งใจเขียนออกมา พระเอกจะอายุเยอะกว่านางเอก เนื้อเรื่องออกแนวคลั่งรัก หึงหวง ดูดดื่ม ครบรส พ่อแง่แม่งอนกันตามประสาอะเนาะ และที่สำคัญเรื่องนี้จะไม่เน้นความดราม่าเยอะ เราจะเน้นความบันเทิงมากกว่า เพราะอยากจะให้นักอ่านได้พักตับและน้ำตา หันมาฟินหัวใจกันบ้างดีกว่า ^-^
พระเอกของเราคือ > พี่นาย พ่อคนหล่อ คลั่งรัก ดิบเถื่อน แต่รักเมียที่สุดในโลก
นางเอกของเราคือ > น้องแก้ม ไม่ใสไม่ซื่อ แต่มักจะตามพี่นายไม่ค่อยทัน (แต่หลังๆ น้องจะตามทันไหมต้องลุ้นเอาค่ะ)
ยังไงก็ขอให้อ่านหนังสือเล่มนี้กันอย่างมีความสุขนะคะ ขอให้นิยายเรื่องนี้มอบรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และความฟิน ความฮาให้ทุกๆ คนน้า
สุดท้ายนี้หญิงหวังว่าทุกคนจะชอบและเพลิดเพลินกับการอ่านนิยายเรื่องสยบรักเพื่อนพี่ชายสุดแซ่บนะคะ
กราบขอบพระคุณจากใจที่ติดตามและสนับสนุนผลงานของนักเขียนตัวน้อยๆ คนนี้มาตลอดค่ะ รักมากทุกคนเลยนะคะ
ยังไงก็ดูแลสุขภาพกันด้วยน้า
รักและห่วงใยมากมาย ^^
เจ้าหมูน้อย
Chapter 01
อยากเป็นเมียต้องทำไง?
.....
ณ บ้านหลังหนึ่ง
ก๊อก แก๊ก
เสียงดังอยู่ภายในห้องครัว พี่เกมส์กำลังจัดเตรียมพวกอาหารเพื่อที่จะรอเสิร์ฟให้แก่เพื่อนๆ ของเขาในค่ำคืนนี้ พี่เกมส์เป็นพี่ชายแท้ๆ และเป็นคนในครอบครัวคนเดียวที่ฉันมีในตอนนี้ เราอยู่กันแค่สองคนพี่น้องน่ะ เพราะพ่อแม่ทิ้งไปตั้งแต่ยังเล็ก ส่วนยายที่เคยเลี้ยงดูมาก็ได้ลาจากโลกนี้ไปเสียแล้ว
ส่วนฉันชื่อว่าแก้ม อายุสิบเก้าปี เป็นเด็กสาวไม่ใสไม่ซื่อและทันคนสุดๆ เลยนะจะบอกให้ ก็แหงละ โลกใบนี้มันไม่ได้สดใสงดงามเหมือนดั่งใจคิดซะเมื่อไหร่ ถ้านิ่งๆ บื้อๆ ก็คงจะโดนหลอกเป็นว่าเล่นและตามโลกตามคนไม่ทันแหงๆ
“นี่แก้ม”
“ว่าไง พี่เกมส์มีอะไรเหรอ?”
“คืนนี้ขอเสียงดังหนึ่งคืนนะน้องรัก”
“เฮอะ พี่พูดเหมือนกับว่าคืนนี้เป็นคืนแรกอย่างนั้นอะ นี่มันคืนที่สามแล้วค่าที่พวกพี่พากันเสียงดังลั่นสนั่นบ้าน และอีกอย่างต่อให้หนูไม่อนุญาตพี่จะยอมเรอะ”
ต่อให้ไม่ยอมพี่เกมส์แกคงจะฟังอะเนอะ
“ไม่ยอมอะ นานๆ ทีพี่กับเพื่อนๆ จะได้รวมกลุ่มกันเลยนะเว้ย เพราะต่างคนต่างมีหน้าที่ที่ต้องทำ”
“ก็นั่นไง”
มองหน้าพี่ชายตัวเองพร้อมกับส่ายหน้าอย่างเอือมระอา นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาพาเพื่อนๆ มากินเหล้าที่บ้านแล้วพากันเสียงดัง แต่เป็นครั้งที่นับไม่ถ้วนได้แล้วมั้ง ไอ้ฉันจะทำอะไรได้เล่านอกจากต้องยินยอมและขึ้นไปอยู่บนห้องของตัวเองแล้วปิดประตูล็อกกลอนให้เรียบร้อย แต่ก็ดีอย่างตรงที่เพื่อนๆ ของพี่ชายไม่เคยเข้ามายุ่มย่ามหรือทำอะไรไม่ดีกับฉัน ยกเว้นก็แต่คนหนึ่งที่ฉันอยากจะเข้าไปแนบชิดด้วยนั่นคือ...
พี่นาย
พี่เขาเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของพี่เกมส์ และมักจะชอบมาที่บ้านบ่อยกว่าคนอื่นๆ บางครั้งก็ควงสาวมาด้วย บางครั้งก็มาคนเดียว เขายังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเพราะยังหาคนที่ตรงกับใจไม่ได้
อันนี้พี่เกมส์บอกมาอีกทีอะนะ
และรู้ไหมว่าพี่นายเขาหล่อมาก หล่อแบบวัวจะตายก็ไม่กล้าตายอะเพราะอยากจะอยู่ดูความหล่อของเขา ที่สำคัญคือมีรอยยิ้มเป็นอาวุธที่สามารถตกผู้หญิงอย่างเราให้หลงได้ภายในเสี้ยววินาที กล้าพูดเลยว่าใครเห็นก็ต้องเคลิ้มแน่
ฉันเองยังใจจะละลายเลยบางครั้งที่ได้เห็นรอยยิ้มนั่น
แต่...
ฉันไม่ใช่ที่หมายตาของเขาเลยสักนิด พยายามเข้าหาก็ถอยห่าง พยายามตีสนิทเขาก็เมินใส่ ก็เลยได้แค่แอบมองแอบส่องทุกวันที่เขามาที่บ้าน และได้แต่เพ้อฝันว่าได้เป็นแฟนตัวจริงไปวันๆ เฮ้อ...
“เหม่อลอยคิดอะไรอยู่เหรอ”
“คิดถึงพี่นาย เอ้ย! คิดไปเรื่อยเปื่อยน่า”
“คิดถึงแต่ไอ้นาย แล้วไอ้นายมันคิดถึงเราบ้างหรือเปล่าล่ะ”
“ไม่หรอก ก็พี่บอกว่าหนูไม่ใช่ผู้หญิงที่ตรงใจเขานี่นา”
“ตอนนี้ตั้งใจเรียนไปเถอะเราน่ะ อีกอย่างไอ้นายเพื่อนพี่มันไม่ชอบเด็กอยู่แล้ว ยิ่งเป็นน้องสาวเพื่อนมันยิ่งไม่เอาเลย ตัดใจเถอะนะจ๊ะน้องรัก” พี่เกมส์พูดพลางเดินมาตบบ่าฉันเบาๆ ก่อนจะเดินเอาจานไปวางบนโต๊ะในห้องนั่งเล่น
“ชิ!” ได้แต่จิปากเบาๆ พร้อมกับช่วยถือจานที่เหลือไปวางบนโต๊ะ “แล้วนี่คืนนี้พี่จะอยู่กันดึกไหม”
“อืม...ไม่น่าจะดึกมากนัก เพราะพรุ่งนี้พี่ต้องรีบไปทำงานแต่เช้าน่ะ ทำไมเหรอ?”
“เปล่าน่ะ แค่ถามเฉยๆ”
“ไอ้นายมันก็มานะ”
“อื้อ มาแล้วยังไงเล่า เขาก็ไม่ได้จะมาหาหนูสักหน่อยนี่นา มาหาพี่ต่างหาก”
“ฮ่าๆ” พี่เกมส์หัวเราะร่าออกมาอย่างไม่มีเหตุผลซะงั้น
“หัวเราะอะไรเนี่ย”
“หัวเราะน้องสาวพี่ไง ผู้ชายมีตั้งเยอะตั้งแยะไม่ชอบ มาชอบไอ้นายเสียได้” พี่เกมส์ใช้ฝ่ามือลูบบนผมฉันเบาๆ
ไม่ต้องสงสัยว่าพี่เกมส์รู้ได้ยังไงว่าฉันชอบพี่นายเพื่อนของเขา ก็เพราะเราสองคนพี่น้องไม่เคยโกหกหรือปิดบังกันยังไงล่ะ มีอะไรก็ต้องบอก ห้ามเก็บไว้เป็นความลับเด็ดขาดน่ะสิ
“ก็แค่ชอบไง บางทีหนูโตขึ้นก็อาจจะเลิกชอบก็ได้”
“จ้า ขอให้เป็นแบบนั้นนะ”
“ไปดีกว่า ขึ้นไปอาบน้ำนอนดูซีรีส์ดีกว่า” พูดจบก็บิดก้นเดินขึ้นมาชั้นบนและเดินเข้าห้องของตัวเองทันที
“แก้มถึงได้บอกให้พี่ไปคุยกับเธอให้รู้เรื่องไงคะ แก้มไม่ไปไหนหรอก จะยืนรออยู่ที่รถนี่แหละ”“พี่ว่าคุยไปก็ไม่รู้เรื่อง”“ถ้าแบบนั้นเราไปตรวจกันให้แน่ใจก็ได้ นายจะได้ไม่หาว่าลินโกหก” เธอพูดแทรกขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาจับแขนพี่นาย “นายเชื่อลินเถอะนะ ถ้าลินไม่ท้องลินคงจะเลิกยุ่งกับนายไปแล้ว”“งั้นไปโรงบาลกัน ไปตรวจให้แน่ใจเลยเอามั้ย” พี่นายพูดขึ้นและแกะมือเธอที่เกาะแขนอยู่ออก “ว่าแต่เธอกล้าไปตรวจหรือเปล่า ค่าใช้จ่ายฉันจะออกเอง”“.....” ผู้หญิงคนนั้นนิ่งเงียบไปชั่วขณะ“เงียบทำไมล่ะ ถ้าคิดว่าท้องจริงๆ ก็ต้องกล้าไปตรวจ ว่ายังไงฮะ จะไปไม่ไป”“คือ...”“คืออะไร”“ลิน...”“ไม่ได้ท้องจริงสินะ คงจะมาเรียกร้องความสนใจเหมือนครั้งก่อนๆ ที่เคยทำอีกล่ะสิ หึ!”“ก็ได้ ลินแต่งเรื่องเอง แต่แล้วไง ก็ลินยังรักนายอยู่นิ”“เอาความรักมาจากไหน ตอนแรกที่เธอเข้าหาฉันก็เพราะเงินไม่ใช่หรือไง พอตอนนี้ที่ฉันมีเมียเป็นตัวเป็นตน เธอก็จะมาเรียกร้องเอาความรักเหรอ แม่งบ้าฉิบหาย”เดี๋ยว...เมื่อกี้พี่นายบอกว่ามี เมีย นี่เขาหมายถึงฉันเหรอ“เมีย นายเรียกแทนเด็กนี่ว่าเมียทั้งๆ ที่พึ่งจะควงกันอย่างนั้นเหรอ จะเกินไปแล้วมั้ง”“เออ เ
ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่งหลังจากที่พี่นายพาฉันไปที่บ้านเพื่อให้เก็บเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวไปไว้บ้านของเขา เมื่อเก็บเสร็จก็พามานั่งกินข้าวที่ร้านอาหารร้านหนึ่ง เราสองคนพากันสั่งอาหารที่จะกินจากนั้นก็นั่งรอไม่นานมากนักพนักงานก็เอาอาหารมาเสิร์ฟที่โต๊ะ“กินเยอะๆ นะ จะได้โตไวๆ เด็กน้อย” พี่นายพูดพลางตักเนื้อปลากะพงนึ่งมะนาวมาใส่จานของฉัน “ร้านนี้อร่อยมากเลยนะ พี่มากินประจำ”“ขอบคุณค่ะ ว่าแต่ที่มากินประจำนี่มาคนเดียวหรือเปล่า” ถามพลางมองหน้าพี่นาย“บางครั้งก็มาคนเดียว บางครั้งก็มากับเพื่อนน่ะ” เขาตอบกลับแล้วคลี่ยิ้มบางๆ“เหรอคะ” ตักข้าวเข้าปากแล้วเคี้ยวตุ้ยๆ จนแก้มป่องก็คนมันหิวนี่นา แหะๆ “อร่อยหรือเปล่า?”“อร่อยค่ะ”“ป้อนพี่บ้างสิ อ้า...” พี่นายอ้าปากรอให้ฉันป้อนข้าว“ไม่เอาอะ พี่ก็กินเองสิคะ โตแล้วนะ” ปฏิเสธที่จะทำและตักข้าวเข้าปากตัวเองต่อ“จะให้พี่กินข้าวหรือกินแก้มดีนะ” พี่นายพูดขู่ขึ้นมา“กะ...กินข้าวสิ”“ถ้ากินข้าวก็ป้อนพี่ ถ้าไม่ป้อนพี่จะกินแก้มแทน” พี่นายพูดแกมบังคับพร้อมกับอ้าปากรอให้ป้อนอีกครั้งฉันด้วยความที่ไม่อยากจะโดนพี่นายจับกินตับอีกเลยตักข้าวป้อนใส่ปากเขาคำใหญ่ๆ “พอใจรึยัง
Chapter 06ได้ผัวแบบไม่ทันตั้งตัว.....เช้าวันอาทิตย์08 : 00 น.นอนอ่อนล้าเบ้าตาโบ๋อยู่บนที่นอนใหญ่ ส่วนพี่นายนอนหลับสนิทอยู่ข้างๆ อย่างสบายใจ เมื่อคืนกว่าจะได้นอนจริงๆ ก็โดนเขาจัดหนักไปถึงสามยก หลอกว่าจะนอนกอดบ้าง ดูแมวบ้าง อาบน้ำบ้าง สุดท้ายคือโดนหลอก(ล่อ)ทั้งนั้นค่ะคุณ -//-ฉันเองก็นอนหลับได้ไม่เต็มตาเพราะไม่คุ้นชินและไม่เคยนอนบ้านผู้ชายแบบนี้มาก่อน หันไปมองพี่นายที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ เอาดีๆ ตอนหลับนี่ก็ดูน่ารักดีนะ ดูไม่มีพิษมีภัยเอาเสียเลย ช่างขัดแย้งกับตอนเขาตื่นลืมตามาจริงๆ Rrrrเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมีสายเรียกเข้าจากใครคนหนึ่งโทร.มาในเครื่องของพี่นาย ฉันได้แต่ชะเง้อมองไม่กล้าถือวิสาสะกดรับโดยพลการ เพราะนี่มันเป็นของส่วนตัว เลยเขย่าตัวพี่นายให้เขาตื่นขึ้นมารับเองดีกว่า“พี่นายคะ โทรศัพท์ค่ะ” “อื้อ...” พี่นายนอนบิดตัวแต่ไม่ลืมตา“พี่นาย มีคนโทร.มาค่ะ” ปลุกเขาอีกครั้งพลางเขย่าตัวให้ตื่น“อืม” พี่นายยอมลืมตาตื่นขึ้นมา ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ข้างๆ มากดรับ “ว่าไง โทร.มาแต่เช้ามีอะไรหรือเปล่า” พี่นายพูดเสียงเข้มกับคนปลายสาย ฉันได้แต่นั่งนิ่งๆ และแอบฟังไปในตัวว่าเขาคุ
“เนี่ย ดื้อกับผัวอีกละนะ เด็กดื้อต้องโดนอะไรดีหว่า?” พี่นายทำท่าครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนจะพูดขึ้นอีก “เด็กดื้อแบบนี้ต้องพาไปดูแมวซะดีม้าง”“ดะ...ดูแมว จะพาหนูไปดูแมวเป็นการทำโทษเนี่ยนะ”เหอะๆ บางทีก็น่าตลกนะ เด็กดื้อต้องพาไปดูแมวอย่างนั้นเหรอ นี่มันคติไหนของพี่นายเนี่ย แก้มนี่เป็นงง?“ใช่ดูแมว จะไปดูมั้ย แมวอยู่ที่หน้าบ้านตรงที่พี่จอดรถน่ะ” พี่นายอมยิ้มน้อยๆ“มีเหรอคะ ตอนแก้มเดินตามพี่เข้ามาก็ไม่เห็นจะมีนะ” ถามเขากลับอย่างแปลกใจ เพราะตอนเดินเข้ามาก็สังเกตดูทุกอย่างนะ แต่ก็ไม่เห็นจะมีแมวเลยนี่นา หรือว่าเราจะดูไม่ทั่ววะ“ปะ...เดี๋ยวพาไปดู”ว่าจบพี่นายก็จูงมือฉันเดินออกมายังหน้าบ้านตรงที่รถจอดอยู่ทันที พลางชี้ไปตรงนั้นตรงนู้น แต่ก็ไม่เห็นจะมีแมวสักตัวเลยแฮะ “ไม่เห็นมีเลยนี่คะ” กวาดสายตามองดูให้ทั่วอีกที “พี่นายเลี้ยงแมวจริงๆ เหรอ?”“เปล่าหรอก พี่ไม่ได้เลี้ยง”“อ้าว แล้วพี่หลอกแก้มทำไมฮะ โถ่...” ฉันทำหน้าบูดบึ้งออกมาทันที“ไม่เข้าใจศัพท์ผู้ชายสินะ” “ศัพท์อะไรกันคะ ไปดูแมวก็คือการไปดูแมวไม่ใช่หรือไง” “ไปดูแมวมันไม่ใช่แค่ดูแมวน่ะสิ แต่มัน...”จู่ๆ พี่นายก็เดินมาดันตัวฉันให้เดินถอยจนหลังช