บทที่ 4 ข้อเสนอที่ไม่เป็นธรรม

แสงแดดยามสายส่องลอดม่านหน้าต่างกระจกของห้องประชุมใหญ่ บรรยากาศเงียบขรึมถูกแต่งแต้มด้วยสีเทาเงินของผนังและโต๊ะไม้โอ๊กขัดเงา

ริมหน้าต่างเผยให้เห็นภาพเส้นขอบฟ้าของกรุงเทพฯ เลือนรางหลังม่านบางๆ ให้ความรู้สึกทั้งเปิดเผยและปกปิดในคราวเดียวกัน นารานั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ ดวงตาคมสบมองแผ่นกระดาษเอกสารเบื้องหน้า ท่ามกลางความเงียบงันของช่วงต้นการประชุม ที่ทุกคนต่างกำลังจับจ้องรายละเอียดบนหน้ากระดาษ

 

ตรงข้ามเธอ ตัวแทนฝ่ายประสานงานธุรกิจของตระกูลเดชาสกุลวงศ์นั่งตัวตรง แววตาเชื่อมั่นหลังกรอบแว่น เขาสวมสูทเนี๊ยบสีเข้ม ด้านข้างมีผู้ช่วยหนุ่มถือแฟ้มเอกสารประกบอยู่ไม่ห่าง ส่วนทางด้านซ้ายมือของนารา อรดา เลขาคนสนิท นั่งสงบนิ่งคอยจดบันทึกตามนิสัยถี่ถ้วน หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองนาราแวบหนึ่ง ก่อนก้มหน้าลงดังเดิมเมื่อสบสายตาของเจ้านายสาว

 

“ก่อนอื่น ทางเราขอขอบคุณที่คุณนาราให้เกียรติรับฟังข้อเสนอความร่วมมือในวันนี้” เสียงทุ้มนุ่มของตัวแทนดังขึ้นทำลายความเงียบ เขาเผยยิ้มบางตามมารยาท พลางสบตาทุกคนในห้อง “โครงการโรงแรมและศูนย์การค้าที่เราจะร่วมกันพัฒนาครั้งนี้ ถือเป็นก้าวสำคัญสำหรับทั้งวรเมธินทร์กรุ๊ป และตระกูลเดชาสกุลวงศ์ เรามองเห็นศักยภาพอันยิ่งใหญ่ที่จะเกิดขึ้นจากการผนึกกำลังของสองขั้วธุรกิจ”

 

นารายิ้มบางๆ รับคำด้วยการผงกศีรษะเล็กน้อย ความสุภาพเรียบร้อยของเธอคล้ายผืนผ้ากำมะหยี่ที่ปกคลุมคมมีดไว้ เมื่อคู่สนทนาเริ่มกล่าวต่ออย่างฉะฉาน เธอจึงทอดสายตามองเขานิ่ง รอฟังด้วยสมาธิจดจ่อ

 

ตัวแทนยังคงกล่าวต่อด้วยน้ำเสียงราบเรียบจริงใจ “จากการวิเคราะห์ของฝ่ายเรา โครงการนี้จะสร้างผลกำไรอย่างมหาศาลในระยะยาว ภายในห้าปีแรก ผลตอบแทนการลงทุน (ROI) คาดว่าจะสูงกว่าเกณฑ์เฉลี่ยของอุตสาหกรรมถึงยี่สิบเปอร์เซ็นต์”

เขาพลิกหน้ากระดาษสไลด์ประกอบคำพูด แผ่นกราฟสีสันสดใสบ่งบอกแนวโน้มเติบโต “ในฐานะหุ้นส่วน เราจึงเสนอการแบ่งผลประโยชน์ที่ยุติธรรม ทั้งสองฝ่ายได้รับส่วนแบ่งเท่าเทียมกันที่ 50/50 ตามสัดส่วนการลงทุนเริ่มต้น”

 

ได้ยินดังนั้น อรดาแอบเงยหน้ามองนาราแวบหนึ่ง แววตาของเธอฉายแสงยินดีอย่างระมัดระวัง ขณะที่ตัวแทนกำลังพูดถึงตัวเลขน่าสนใจ ทว่าดวงตาของนารากลับนิ่งสงบ ริมฝีปากเม้มเรียบสนิท ยังไม่มีถ้อยคำใดเล็ดลอดออกมาเผยความคิดในใจ

 

“นอกจากนี้ เพื่อให้โครงการเดินหน้าอย่างรวดเร็ว ทางฝ่ายเรายินดีที่จะจัดหาผู้บริหารโรงแรมที่มีประสบการณ์มาช่วยบริหารช่วงเริ่มต้น โดยคิดค่าบริหารในอัตราพิเศษ” ตัวแทนกล่าวต่อไปด้วยท่าทีใจดี “และเพราะเราตระหนักถึงความสำคัญของชื่อเสียงแบรนด์วรเมธินทร์ เราจึงพร้อมให้โครงการใช้ชื่อโรงแรมภายใต้แบรนด์ของเราซึ่งติดอันดับโลก เพื่อดึงดูดลูกค้าต่างชาติ สิ่งเหล่านี้เราทำเพื่อผลประโยชน์ร่วมกัน” เขาย้ำคำว่า "ร่วมกัน" อย่างให้ความหวัง

 

นารายกมือขึ้นเล็กน้อยเป็นสัญญาณให้เขาหยุดการนำเสนอชั่วคราว “ข้อเสนอของคุณน่าสนใจมากค่ะ” เธอเอ่ยขึ้น น้ำเสียงสุภาพอ่อนหวานแต่เปี่ยมด้วยความมั่นใจ “แต่ฉันขออนุญาตสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม โดยเฉพาะเรื่องการแบ่งผลประโยชน์ที่คุณว่า 50/50 นั้น...”

 

ตัวแทนชะงักไปเพียงเสี้ยววินาที ก่อนกลับมายิ้มรับ “ได้สิครับคุณนารา เชิญสอบถามตามสบาย” เขาผายมือเชื้อเชิญอย่างสุภาพ แต่ภายใต้แววตานั้น มีประกายบางอย่างวูบผ่านเหมือนคนที่เตรียมพร้อมรับมือ

 

เธอเลื่อนเอกสารสัญญาฉบับร่างตรงหน้ามาใกล้ พลางกล่าวช้าๆ ชัดถ้อยชัดคำ “ตามสัญญาที่ส่งมาให้เราเมื่อคืน ฉันเห็นว่ามีการระบุถึง ‘ค่าใช้จ่ายในการบริหารจัดการ’ ที่ทางเราต้องจ่ายให้กับบริษัทในเครือของคุณปีละสิบห้าเปอร์เซ็นต์ของรายได้ทั้งหมดของโครงการ” ดวงตาของนารายังจับจ้องเอกสาร แต่ทุกคำที่กล่าวออกมาส่งผลให้รอยยิ้มบางๆ บนใบหน้าของตัวแทนค่อยๆ หุบลง “ซึ่งหากนับค่าใช้จ่ายส่วนนี้เข้าไปในการคำนวณสุดท้าย สัดส่วนผลกำไรจริงๆ ที่ทางวรเมธินทร์จะได้รับจะไม่ถึง 50% ตามที่กล่าวอ้าง จริงไหมคะ?”

 

บรรยากาศในห้องประชุมเปลี่ยนไปทันที คำถามของนาราทำให้ความสุภาพที่ล่องลอยอยู่กลางอากาศเมื่อครู่กลายเป็นความหนักอึ้งที่กดทับลงมาบนบ่าของทุกคน อรดาเงยหน้าขึ้นมองเจ้านายของตนอย่างตกใจเล็กน้อย ก่อนจะแสร้งทำเป็นก้มหน้าจดบันทึกต่อ ท่ามกลางความเงียบ ตัวแทนนิ่งไปชั่วครู่หนึ่ง สูดลมหายใจเข้าลึกก่อนจะแค่นยิ้มบางๆ

 

“โอ้ เป็นความจริงที่มีการคิดค่าบริหารครับ” เสียงหัวเราะในคอของชายผู้นั้นฟังแห้งแล้งไปถนัดตา “แต่ต้องเข้าใจก่อนว่าบริษัทของเราเชี่ยวชาญด้านการบริหารโรงแรมระดับสากล เราจะนำความรู้และเครือข่ายทั้งหมดยกระดับโครงการนี้ ค่าใช้จ่ายส่วนนี้จึงถือเป็นการลงทุนเพื่อความสำเร็จระยะยาว คุณนารามองว่าไม่คุ้มค่าอย่างนั้นหรือครับ”

 

นาราเชิดคางขึ้นเล็กน้อย แววตาเปล่งประกายด้วยความเฉียบแหลม “ฉันเข้าใจดีถึงคุณค่าของการบริหารมืออาชีพค่ะ แต่ตามหลักการร่วมลงทุน ผลประโยชน์ควรจะต้องสมดุลกับความเสี่ยง” เธอเว้นช่วงให้อีกฝ่ายรับฟัง “หากฝ่ายเราเป็นผู้รับภาระค่าใช้จ่ายนี้เพียงลำพัง นั่นหมายความว่าสัดส่วนกำไรแท้จริงของเราจะลดลงเหลือราวสามสิบห้าเปอร์เซ็นต์ ในขณะที่ทางคุณได้ส่วนแบ่งเพิ่มขึ้นโดยไม่ต้องแบกรับความเสี่ยงเพิ่มเติม เช่นนี้เรียกว่าการแบ่งผลประโยชน์ที่เท่าเทียมได้หรือคะ?” น้ำเสียงเธอยังคงสุภาพทว่าคมกริบ

 

ตัวแทนขยับตัวเล็กน้อยในที่นั่ง สีหน้าเขาเปลี่ยนไปชั่วขณะก่อนกลับมาเรียบเฉย “คุณนาราช่างรอบคอบมากครับ” เขาชม พลางปรับสีหน้าให้กลับมาเป็นยิ้มสุภาพตามเดิม “แน่นอน เราสามารถเจรจาปรับสัดส่วนค่าใช้จ่ายได้ หากนั่นเป็นห่วงกังวลของทางคุณ”

 

“ยังมีอีกประเด็นค่ะ” นาราเอ่ยต่อทันที ดวงตาไม่ละจากใบหน้าของชายตรงข้าม “ในสัญญามีการระบุว่า หากผลประกอบการของโครงการต่ำกว่าที่คาดการณ์ไว้เกินสิบเปอร์เซ็นต์ต่อเนื่องกันสองไตรมาสติดต่อกัน ทางวรเมธินทร์กรุ๊ป ต้องชดเชยส่วนต่างกำไรให้กับทางคุณ” เธอหยุดเล็กน้อย ก่อนกล่าวต่อชัดถ้อยชัดคำ “นั่นหมายความว่า ไม่ว่าผลประกอบการจะดีหรือแย่ ทางคุณได้รับกำไรตามเป้าแน่นอน ในขณะที่ฝ่ายเราต้องรับความเสี่ยงขาดทุนแต่เพียงผู้เดียว”

 

คราวนี้เสียงกระซิบเบาๆ ดังขึ้นจากผู้ช่วยของตัวแทนซึ่งยืนอยู่ด้านข้าง เขาก้มลงมากระซิบอะไรบางอย่างที่ข้างหูเจ้านายของตน สีหน้าตัวแทนตระกูลเดชาสกุลวงศ์เคร่งเครียดขึ้นเล็กน้อย ก่อนยกมือข้างหนึ่งขึ้นหยุดผู้ช่วย แล้วหันกลับมาพูดกับนาราด้วยน้ำเสียงเย็นเยือกกว่าเดิมเล็กน้อย “เงื่อนไขนั้นเป็นเพียงหลักประกันเพื่อให้โครงการเดินหน้าต่อได้ในยามวิกฤตครับ ต้องเข้าใจว่าทั้งสองฝ่ายต่างก็ต้องการความมั่นใจ”

 

“ความมั่นใจ หรือความได้เปรียบคะ?” นาราย้อนถามทันควัน ก่อนจะคลี่ยิ้มเล็กน้อยที่มุมปาก “ดิฉันเข้าใจความปรารถนาดีของคุณ แต่เงื่อนไขนี้ทำให้ฝ่ายเราต้องรับภาระเกือบทั้งหมดยามเกิดปัญหา ในขณะที่ฝ่ายคุณไม่ต้องกังวลอะไรเลย อย่างนี้เกรงว่าจะเรียกความร่วมมืออย่างเป็นธรรมไม่ได้”